Rijk en geen geld.
IS ALTIJD
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WiERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Ml®
Buitenlandse!) overzicht.
OOK VOOR
NederUche Middenstandsbank
No. 7177. EERSTE BLAD
DOND R >AG 29 SEPTEMBER 1932
60ste JAARGANG
Weinig verwachtingen van Genève. - Deensch be
middelingsplan inzake ontwapening? - De verhouding
tusschen Duitschland en Frankrijk slechter dan een
jaar geleden.
Gandhi.
Een tweede loonsverlaging bij
de Spoorwegen.
Stervend IJmuiden.
Het autobus-ongeluk te
Laren (N.-H,).
Inbraak te Baarn.
KONINGSTRAAT 7
Handelscredieten Girorekening
FEUILLETON
COURANT
lipipii!
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.60; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,
f i,Modeblad resp. f 1.20, f 1.30, f 1.30, f 1.70. Losse nos. 4ct.; fr.p.p. 6ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Ja.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekeniug No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4ct.
De vergadering van den Volkenbond
is dezer dagen begonnen en kan zich niet
beroemen op een groote belangstelling.
De interesse voor den Volkenbond ver
flauwt aanmerkelijk, nadat men eenige
malen ervaren heeft, dat de bond prac-
tisch niet veel te beteekenen heeft. Bij
werkelijk ernstige conflicten kan de Vol
kenbond weinig uitvoeren. Bovendien
verwacht men van deze zitting al heel
weinig.
De Nw. Rott. Crt. schrijft naar aanlei
ding van deze zitting o.m.:
De onderwerpen, die thans het drin
gendst behandeling vragen, zijn elders in
studie en zal men daarom zooveel moge
lijk uit den weg gaan.
Dit betreft vooral het vraagstuk der
ontwapening. Ontwapening is nu te Ge
nève voorloopig een onderwerp als de
strop in het huis van den gehangene. Zou
iemand in de Volkenbondsvergadering
luide het woord in den mond nemen, dan
zou hij waarschijnlijk vele verschrikte ge
zichten om zich heen zien. Zóó slecht is
het geweten der heeren die met dit vraag
stuk worstelen, dat het reppen er van hun
reeds als een onkiesch verwijt in de ooren
moet klinken. Men zou nu ook de Duit-
schers uit de vergadering jagen als men
er over begon. Want zouden zij deel
nemen aan een discussie over ontwape
ning in de Assemblée, dan zou men dat,
zoo vreezen zij, in Duitschland niet weten
te onderscheiden van toch weer meedoen
aan de ontwapeningsconferentie. En dat
mogen zij nu niet; dat is een van de wei
nige punten waarover het Duitsche volk
het thans eens is.
De oeconomische kwesties wil men ook
zooveel mogelijk vermijden, met het oog
op de komende wereldconferentie.
De twee groote vraagstukken, die nu
de menschheid boven alles bezig houden,
en die beide groote gevaren vormen voor
de menschheid, zal men dus zooveel moge
lijk van de Assemblée trachten weg te
houden. Niet anders staat het met het in
den laatsten tijd weer steeds critieker
wordende Japansch-Chineesche vraag
stuk. Deze doos van Pandora is nu een
poos gesloten geweest en is in dien tus-
schentijd weer heel aardig volgeloopen
met al het fraais, dat de vulling van een
doos van Pandora hoort te vormen. Het
is de taak van de komende buitengewone
Assemblée om haar te openen.
Tenzij er dus verrassingen komen, wat
natuurlijk mogelijk is bij een zoo hetero-
Ïjeen gezelschap, belooft het een taaie zit
ing te worden, waarnaar men met ver
langen naar het einde uitziet.
Deensch bemiddelingsplan inzake ont
wapening? Zooals we boven reeds zei
den zijn de te behandelen onderwerpen
te Genève verre van interessant en er
valt dan ook over de discussies aldaar
weinig te vermelden. In de wandelgan
gen worden nog de interessantste discus
sies gevoerd. Daar was o.m. het onder
werp van gesprek, de zinspeling, die Her-
riot verleden Zondag gemaakt had op een
Scandinavisch plan, dat er op gericht zou
zijn een radicale ontwapening mogelijk te
maken, door een voor alle staten aanne
melijke tegemoetkoming aan de Fransche
veiligheidsopvatting.
De Geneefsche corr. van de Nw. Rott.
Crt. schrijft daarover:
Naar ik verneem, is dit plan, waaraan
de naam van den minister van buiten-
landsche zaken van Denemarken, Munch,
verbonden wordt, reeds in den zomer tij
dens de eerste periode van de ontwape
ningsconferentie, dus vóór dat nog de
Duitsche stappen inzake de gelijkgerech
tigdheid gedaan waren, aan de delegaties
van de acht kleine staten, die toen zoo
veel hebben samengewerkt, meegedeeld.
Het plan is niet bestemd reeds in deze
Volkenbondsvergadering besproken te
worden, doch zal als basis van discussie
moeten dienen bij de hervatting van de
werkzaamheden van de algemeene com
missie.
Naar ik verneem bestaat bij de Duitsche
delegatie nog al ontstemming, dat Her-
riot blijkbaar op de hoogte was gebracht
van de plannen, terwijl de Duitschers
daaromtrent geheel onkundig waren ge
laten. De Duitsche delegatie heeft giste
ren deze verbazing ter kennis van een
der Scandinavische delegaties gebracht.
De Scandinavische delegaties houden ech
ter harnekkig vol, dat hunnerzijds gee
nerlei mededeeling aan den Franschen
minister-president over het plan van
Munch gedaan is, zoodat men vermoedt,
dat deze onbescheidenheid door een der
andere delegaties te Parijs is begaan.
De verhouding tusschen Duitschland
en Frankrijk is thans slechter dan een
jaar geleden volgens de Times, terwijl zij
een jaar geleden reeds slechter was dan
voor vijf jaar. De rede van den Franschen
minister-president, Herriot, was aanlei
ding tot deze opmerking van het blad en
wij gelooven dan ook niet dat deze rede
voering er toe bijgedragen heeft de ver
houding te verbeteren. Integendeel!
Naar aanleiding van de rede zeide Von
Papen:
„Als Herriot werkelijk zoo gesproken
heeft als Havas heeft gemeld, dan is de
inhoud der rede mij volkomen onver
klaarbaar. Als Herriot ons decreet over
de „verdegelijking der jeugd" als een
eerste stap naar terugkeer tot de bewape
ningskoorts noemt dan heeft hij er niets
van begrepen. Wij beschouwen de gees
telijke en lichamelijke opvoeding en weer-
baarmaking der jeugd als de eerste en
voornaamste zedelijke plicht tot bescher
ming van het vaderland en deze< opvat
ting is toch slechts het postulaat van de
veiligheidstheorie waarmee de Fransche
politici voortdurend schermen".
Dinsdagochtend heeft Gandhi weer een
glas vruchtensap met suiker gedronken
en bezoek ontvangen van de Indische lei
ders. Hij verklaarde hun een te zijn met
de nieuwe overeenkomst. De paria's mo
gen hem vasthouden als gijzelaar voor de
richtige uitvoering van de overeenkomst,
tenzij zij onderling nog tot een overeen
komst mochten geraken, die hun nog
meer naar den zin is.
Maandag, voordat hij zijn vasten opgaf,
heeft Gandhi nog gezegd, dat verschil
lende deelen van de overeenkomst van
Poona van zoo'n groote beteeeknis zijn
voor de paria's, dat het noodig is, dat de
vergunning, die hem verleend is om voe
ling te houden met zijn vrienden in de
zaak, die op vrije voeten verkeeren, blijft
voortduren. Zijn wensch is aan de regee
ring meegedeeld.
Zooals wij meedeelden viert Gandhi 2
October zijn 63en verjaardag. Volgens
den Indischen kalender viel die dag ech
ter Dinsdag. Vandaar dat Dinsdag te
Bombay de beurs, de katoen-, de gee<*e-
ren-, de goud- en zilvermarkt en andere
markten gesloten waren ter viering van
dezen verjaardag.
EENIGE OPLEVING IN HET
DEENSCHE BEDRIJFSLEVEN
Naar Wolff meldt, hebben tal van be
drijven den laatsten tijd nieuwe arbeids
krachten aangesteld. In midden-Duitsch-
land bedraagt het aantal ongeveer 3000.
Bij de textiel-nijverheid in Saksen zijn
4500 nieuwe werkkrachten aangenomen,
in Brandenburg 200. Uit Krefeld, Han-
nover, Berlijn, Saalfeld, Neuwied, Bremen
komen berichten van aanstellingen van
honderden menschen in allerlei fabrieken.
De aandacht wordt er telkens op geves
tigd, dat de fabriekefi dat niet doen uit
vaderlandsliefde of om premies voor
werkverschaffing te verdienen, maar dat
de directies wel degelijk een opleving van
het bedrijf bespeuren, vooral door de
verhoogde propaganda in Duitschland om
nationale producten te koopen.
MANDSJOEKWO.
De houding van de Sowjetunie.
Naar de Times uit Tokio meldt, heeft de
Japansche gezant in Moskou, Hirota, voor
zijn vertrek naar Japan den plaatsyervan-
genden volkscommissaris voor buiten-
landsche zaken, Karschan, naar diens
meening gevraagd over de erkenning van
den nieuwen staat Mandsjoekwo door de
Sowjetregeering.
Karschan heeft hierop, na ruggespraak
met zijn ambtgenooten, geantwoord, dat
de Sowjetregeering bereid is conculs van
Mandsjoekwo in Siberië en desgewenscht
zelfs een consul-generaal in Moskou toe
te laten. Tot een volledige erkenning van
den nieuwen staat kan de regeering thans
echter niet overgaan.
De directie kondigt een voor
stel aan.
In de op 27 September gehouden confe
rentie tusschen de directie van de Ne
derlandsche Spoorwegen en den perso-
neeliaad deelde de directie mee tot haar
leedwezen verplicht te zijn, in verband
mj de steeds slechter wordende ontvang- j
sten, binnenkort een voorstel te moeten
doen tot verdere loonsverlaging. Hier
over zal de personeelraad zoo spoedig
mogelijk nadere schriftelijke mededeelin-
gen ontvangen.
DE CRISISVARKENSWET.
Levering van varkens recht
streeks aan de Crisis-varkens
centrale. Op de markten wordt
niet meer ingekocht.
De Nederlandsohe Varkenscentrale
maakt bekend, dat van Maandag 3 Octo
ber af in de provincies Limburg, Noord-
Brabant, Zeeland, Zuid-Holland, Noord-
Holland, Friesland, Groningen en Dren-
te levering van varkens rechtstreeks
aan de vertegenwoordigers van de Neder
landsohe Varkenscentrale kan gesehie-1
den. Van dezen datum af zal inkoop van
varkens in het zoutersgewicht, bestemd
voor de Nederlandsche Varkenscentrale,
niet meer geschieden op de markten bin
nen deze provincies. Degene, die varkens
aan de Nede'iandsche Varkenscentrale
wil leveren, zal hiervan mededeeling moe
ten doen aan den plaatselijken zaakvoer
der der Nederlandsche Varkenscentrale
in de gemeente van zijn inwoning.
Onze kwfjnende haringexport
tegenover een bloeiende Duitsche
import.
De „Nw. Rott. Crt." schrijft:
Duitschland gaat maar steeds onbelem
merd voort met van twee zijden afbreuk
te doen aan onzen vischhandel. En in de
passiviteit van onze regeering komt nog
geen wijziging.
De invoer van haring in Duitschland
is, zooals men weet, zeer beperkt, maar
desniettegenstaande voeren Duitsche
treilers te IJmuiden in ons land groote
hoeveelheden versche haring binnen.
Zoo was Maandagmorgen de Duitsche
treiler „O N 101" te IJmuiden aan de
markt. Deze treiler bracht 53.200 kg ver
sche haring aan. In de maanden Juli,
Augustus en September werden o.a. te
IJmuiden uitsluitend door Duitsche sche
pen aangevoerd niet minder dan 1.982.408
kg versche haring en 150 vaten gezouten
haring (vaten van 90 kg).
Aan den eenen kant dus zeer beperkte
uitvoer van Nederlandsche haring naar
Duitschland; aan den anderen kant onbe
perkte invoer van Duitsche haring in ons
land, die desgewenscht ook nog op het
Nederlandsche consent in mindering van
den Nederlandschen export naar Frank
rijk kan worden uitgevoerd. Met welk
recht contingenteert men dan eigenlijk in
Duitschland onzen uitvoer, terwijl de
visch van de Duitsche treilers vrij van
invoerrechten en ongecontingenteerd bij
ons binnen komt? Met de aldus ingevoer
de hoeveelheid zou in elk geval ons ex
port-contingent naar Duitschland belmo
ren te worden vermeerderd. Maar hoe
wel Duitschland met ingang van Maan
dag ook zijn invoerrecht op haring heeft
verhoogd, legt onze regeering aan den
invoer van Duitsche haring in geenerlei
vorm belemmeringen in den weg.
De Nederlandsche vischhandel onder
vindt nu weer een andere moeilijkheid.
Ingaande 1 October wordt de trein,
waarmede de visch van IJmuiden naar
Parijs werd vervoerd, uit den dienst ge
nomen. Met dezen trein was het mogelijk
de visch in 24 uur van IJmuiden naar Pa
rijs te vervoeren, waardoor de visch in
zeer goeden toestand te Parijs aankwam
en onze vischhandel met den aanvoer uit
Boulogne, wat qualiteit betrof, kon con-
curreeren.
Nu deze trein is vervallen, kan men de
visch niet vlugger dan in 2 maal 24 uur
naar Parijs verzenden, zoodat deze dus
24 uur langer onderweg is. Het gevolg
is, dat de qualiteit hieronder lijdt en dat
de handelaren( die de visch in consignatie
naar Parijs sturen, groot risico loopen,
omdat in 2 maal 24 uur de marktprijzen
te Boulogne groote wijzigingen kunnen
ondergaan. Door dezen maatregel wordt
het visscherijbedrjjf weer zeer getroffen.
DE DUITSCHE
CONTIN GENTEERINGS-
MAATREGELEN.
Boycot van Duitsche goederen?
Het bestuur van de Kamer van Koop
handel en Fabrieken voor de Veenkolo
niën heeft het volgende telegram aan den
voorzitter van den raad van ministers ge
richt:
Belanghebbenden bij den tuinbouw be
reiden een boycot van Duitsche goederen
voor. Verzoeken dringend, zich met alle
middelen tegen ver gaande Duitsche con-
tingenteeringsmaatregelen ten aanzien
van onze tuinbouwproducten te verzetten,
daar anders de gevolgen voor het han
delsverkeer tusschen beide landen cata-
strophaal kan worden.
UIT HET BOUWBEDRIJF.
De Ned. R. K. Bond van houw-
patroons verklaart zich vóór de
tusschentjjdsche wijziging van
het collectieve contract.
Dinsdagmiddag heeft te Amsterdam de
Ned. R. K. Bond van bouwpatroons ver
gaderd. In deze vergadering is met 11S
tegen 5 stemmen de tusschentijdsche wij
ziging van het collectieve contract aange
nomen.
Met deze beslissing hebben nu alle pa-
troonsvereenigingen het compromis goed
gekeurd, evenals de roomsoh-katholieke
en protestantsch-christelijke werknemers-
vereenigingen.
De algemeene Nederlandsohe Bouw ar
beidersbond zal zooals bekend, vóór 3 Oc
tober nog een referendum houden onder
zijn leden, waarvan de uitslag op 4 Octo
ber bekend zal worden gemaakt.
In aansluiting op het bericht in het num
mer van Dinsdag over de ernstige botsing
tusschen een motortram van de Gooische
tramwegmaatschappij en een Duitschen
autobus te Laren (N.-H.) verneemt de
Nw. Rott. Crt. nader, dat het door de
Larensche politie ingesteld onderzoek
heeft uitgewezen, dat de loopende geruch
ten als zou iemand, die naast den autobe
stuurder stond het uitzicht op de tram
baan voor dezen hebben belemmerd op
onwaarheid berusten. Aan weerszijden
van dezen bestuurder zaten twee passa
giers en achter hem stond een Duitscher.
Een van de passagiers, die het ongeluk
zag aankomen is uit den bus gesprongen.
De bestuurder heeft een geheel vrij uit
zicht gehad. In de bus heeft men op het
oogenblik, dat men het kruispunt naderde
niet gezongen of op de harmonica ge
speeld. De signalen van de naderende
tram schijnt de bestuurder evenwel niet
te hebben gehoord.
De passagiers, die voor in den bus zaten
en vrijwel niet gewond werden alsook
eenige lichtgewonden in totaal dertien
personen zijn Dinsdagnacht om kwart
over één met hun bagage die meerendeels
zeer gehavend is, per autobus, die uit
Bottrop gekomen was, naar hun woon
plaats vertrokken.
De overige 18 gewonden zijn in het St.
Jansziekenhuis te Laren achtergebleven.
De bestuurder van den autobus is voor
loopig in verband met het onderzoek aan
gehouden.
In de bus zaten met den bestuurder
mee 33 personen.
De namen van de gewonden
V.D. meldt uit Laren (N.-H.) dat de vol
gende personen zwaar gewond werden:
Mevr. Kapp uit Gladbach, ernstige en
kelfractuur; mevr. Kahlrath uit Ham-
born, zware hoofdwonde; mevr. Juettjes
uit Den Haag, gecompliceerde beenbreuk;
mevr. Nickel uit Hamborn, ernstige shock-
verschijnselen; Frans Plotz uit Duisburg,
ernstige kaakfractuur; Plotz Sr., ernstige
shockverschijnselen; Alfred Beinlich uit
Bottrop, ernstige hoofdwonde; mevr. Le-
hossy uit Hamborn, ernstige inwendige
kneuzingen.
Vijf mannen gearresteerd.
In den nacht van Zondag op Maandag
is ingebroken in de leegstaande villa van
den heer Rehbock aan de Generaal Van
Heutzslaan te Baarn. De inbrekers heb
ben zich toegang verschaft door het open
schuiven van een raam. De politie vond
alle kasten opengebroken; de inbrekers-
hadden ook de provisiekamer bezocht en
den wijnkelder. Een aantal flesschen wijn
was gestolen en vele flesschen waren uit
den kelder naar de gang gebracht. Voorts
werd een aantal andere voorwerpen ver
mist.
De politie vermoedde, dat de daders
zouden terugkomen, daarom liet de com
missaris van politie, de heer Van Veen,
gisteravond twee politie-agenten in den
tuin bij de villa post vatten. Alles in de
villa was in den toestand gelaten, zooals
de politie dien Maandagmorgen had ge
vonden. Zoo was ook een raam openge
laten, waardoor de inbrekers naar binnen
waren geklommen.
De politie-agenten waren nog niet lang
in den tuin, toen drie kerels kwamen op
dagen, voorzien van inbrekerswerktuigen.
Twee van hen waren ook in het b.ezit van
een geladen browning, die zij in het bosch
nog hebben geprobeerd. Deze drie per
sonen zijn aangehouden en in den loop
van den nacht ook nog twee medeplichti
gen, die aanvankelijk de vlucht hadden ge
nomen, toen zij vernamen, dat de drie an
deren door de politie waren ontdekt. Van
deze vijf personen bleken twee inwoners
van Hilversum te zijn, de drie anderen
hooren te Baarn thuis. Alle vijf zijn opge
sloten.
VLUCHTELINGEN UIT HET
FRANSCHE V
VREEMDELINGENLEGIOEN.
Het Engelsche tankschip British Com
modore is Dinsdagmiddag 12 u. te IJmui
den aangekomen van Abadon, met twee
vluchtelingen van het Fransche vreemde
lingenlegioen aan boord, een Duitscher
en een Estlander. Deze beide personen,
die acht dagen in een open boot hadden
rondgedreven, zijn in de Middellandsche
Zee opgepikt. De British Commodore is
opgevaren naar Amsterdam.
KANTOOR DEN HELDER
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
62)
Als u nog wat moet betalen, dan wilt u dat
zeker wel houden, als schadeloosstelling
voor uw overhaast vertrek."
„Geef me die chèque terug", herhaalde
Mr. Barrington er met moeite uit.
Bliss fronste de wenkbrauwen, alsof hij
van dezen uitval niets begreep.
„Je bent toch zeker niet zoo onverstan-1
d'ig geweest, om van mijn kamera een
tehuis voor zwakzinnigen te maken,
Clowes?" vroeg hjj aan zijn bediende.
„Geef mij die chèque terug", bracht Mr.
Dorrlngton, terwijl hij alle mogelijke
deed, om zijn stem een vasten klank te
geven, er uit. „U weet toch heel goed wat
ik bedoel. Wat bent u van plan te doen?"
Zonder hem te antwoorden begon Bliss
de geheele kamer te inspecteeren. Eerst
gaf hii een paar etsen, die scheef hingen,
een klein duwtje, schudde toen bestraf
fend het hoofd, toen zijn oog op het half
le-ege sigarenkistje viel en stofte toen het
voetstuk van een klein beeldje met zijn
zakdoek af. Zwijgend keken de beide man
nen toe, totdat hij zijn inspectietocht vol
tooid had. Toen deed Bliss de deur van de
badkamer open, keek even naar binnen en
kwam toen terug.
„U moet me niet kwalijk nemen," begon
hij tegen Mr. Dor rington, „ik wil heusch
niet onbeleefd of onbillijk zijn, maar
zoudt u de goedheid willen hebben om.
„Luister eens," zei Mr. Dorrington
hem wanhopig in de rede, „een uur gele
den was hier een man, die zich in die
kamer verkleed heeft en die toen naar
Londen en Southampton bank gegaan is.
Bent u die man of bent u hem niet?"
Bliss legde zijn wandelstok neer en
zocht met zijn vingers in zijn vestzakje.
„Natuurlijk ben ik die man wel," zeide hij
toen. „Onze ontmoeting van gisteravond
was een buitenkansje voor me, Mr. Dor
rington."
Hij haalde de chèque te voorschijn,
scheurde haar in tweeën en wierp de
beide helften op tafel.
„Alsjeblieft," zeide hij. „En nu zoo
gauw mogelijk mijn deur uit."
Met een onderdrukten uitroep van blijd
schap greep Mr. Dorrington beide helf
ten van de bewuste chèque.
„En nu hoe eerder hoe liever," ging
Bliss voort, terwijl hij veelbeteekenend
naar de deur wees. „Neen, u behoeft niet
bang te zijn. Ik ben niet van plan om u
en uw chèque au sérieux te nemen. Zoo'n
ondervinding heb ik waarschijnlijk aan
mezelf te danken. En honderd zestig dui
zend pond is een te groote verleiding voor
de meeste menschen. 't Kan zijn, dat Clo
wes gelijk heeft, dat de taak van stil zit
ten en iets doen en dan eerlijk te blijven,
te zwaar is. Als u nu even wilt gaan kijken
waar uw bediende zit, dan kunt u mis
schien wel meteen verdwijnen, want ik
zou graag willen sluiten. Jij kunt mor
genochtend naar Mr. Crawley gaan, die
zal je dan wel verdere instructies geven.
Ik moet me nog eerst verkleeden. U be
hoeft niet op ons te wachten, Mr. Dor
rington."
Mr. Dorrington verdween zoo snel, als
of de politie hem al op de hielen zat, ge
volgd door zijn bediende. Bliss ging naar
zijn kleedkamer terug en begon zich daar,
geholpen door een door en door ontze
nuwden Clowes, zoo snel mogelijk te ver
kleeden.
„U bent toch niet van plan om deze
plunje weer aan te trekken, mijnheer?"
vroeg Clowes smeekend, terwijl hij het
eenigszins glimmende pak en de afgeloo-
pen schoenen Bliss ter inspectie voor
hield.
Met een komischen trek om den mond
keek Bliss naar de tentoongestelde klee-
ren.
„Ik kan je verzekeren, dat ik ze even
leelijk vind als jij, Clowes," bekende hij,
„maar op het oogenblik zit er niets anders
op, dan ze weer aan te trekken. Als ik
maar een half dozijn van die overhemden
dorst mee te nemen."
„Maar 't zijn toch uw eigen overhem
den, mijnheer,"' zeide Clowes verbijsterd.
,,'t Zijn toch allemaal uw eigen kleeren."
Bliss zuchtte, terwijl hij zich critisch
in den spiegel bekeek.
„Neen, waarachtig niet, Clowes," ant
woordde hij toen. „Ze zijn niet van mij,
ze zijn van dien anderen Bliss."
HOOFDSTUK XXVI.
Doedmoe, met zijn hoed achter op zijn
hoofd en een gezicht, dat droop van het
zweet, zat Bliss op een bank in het park
van Bermondsey. Op zijn knieën lag een
kleine, goedkoope monstertasch, gevuld
met hakken van imitatie leer, bovenop lag
een nieuw orderboek, dat hij nog niet
eens geopend had. Zijn eenig geldelijk be
zit was drie shilling en zeven en een halve
penny. Tot dusver was zijn tweede po
ging om als reiziger in 't een of ander
zijn brood te verdienen, nu niet bepaald
een succes te noemen. En, terwijl hij daar
op dien heeten middag een beetje moede
loos voor zich uit zat te kijken, kv.am een
man, die hem van een bank aan de over
zijde van het breede grintpad al eenigen
tijd oplettend had zitten bekijken, naar
hem toe en ging naast hem op de bank
zitten.
„U lijkt moe, meneer," zeide hij.
Bliss keek den spreker aan. Het was
een donker uitziende, corpulente man, van
een onmiskenbaar joodsch type. Hij had
een vettig keelgeluid en een allerbemin-
nelijksten glimlach. En daarbij was hij
buitengewoon smerig.
„U zoudt ook moe zijn," antwoordde
Bliss, „als u drie uren achtereen een ar
tikel had trachten te verkoopen, dat niet
den minsten aftrek heeft."
Zijn buurman schudde het hoofd.
„Als u maar met koopjes aankomt, m'n
beste meneertje," zeide hij, „dan koopen
ze wel. Veel te veel geld wilt u natuurlijk
hebben. Wat heeft u daar in dat taschje?"
Bliss maakte de monstertasch open.
„Kijk, hakken, voelt u er wat voor?"
De dikke man bekeek den inhoud van
de tasch met kennersblik.
„Dat is me ook toevallig," zeide hij
„Ik doe zelf ook in schoenen. Voor mij
niets geen nieuws. Wat is de prijs van
die hakjes, meheer?"
Met een martelaarsgezicht haalde Bliss
uit den binnenzak van het colbert een
prijscourant te voorschijn.
„Ik heb er meer dan genoeg van,"
zuchtte hij. „Kijkt u eens hier, op eiken
hak is een klein etiquetje met een num
mer geplakt. En hier heeft u de prijscou
rant. Zooals u ziet, staat achter elk num
mer de prijs per pond vermeld. Zoekt u
nu maar zelf uit."
Stuk voor stuk vergeleek de dikke man
de nummers op de hakken met die van de
prijscourant. Toen hij klaar was, schudde
hij het hoofd.
„Veel te hoog," was zijn oordeel. „Elf
pence per pond, veel te hooog."
„Die opmerking heb ik meer gehoord,"
antwoordde Bliss eenigszins sarcastisch.
,,'t Zou me werkelijk spijten, als ik haar
missen moest."
„Bent u bekend met het vak m'nheer?"
„Een verd. klein beetje," barstte
Bliss uit, terwijl hij zich meteen daarna
bepaald opgelucht voelde door 't gebruik
van het tweede woord.
„Wat is dan de reden, dat u juist in de
schoenen bent gegaan?"
„Dat heb ik aan een bqzönderen samen
loop van omstandigheden te danken,"
legde Bliss hem uit. „Gisteren in de
tram van Camberwell kwam ik toevallig
naast den man zitten, voor wien ik nu die
ellendige dingen verkoop. We raakten
aan 't praten en toen vertelde ik hem,
dat ik buiten betrekking was. Als ant
woord zeide hij me, dat hij Morgan heette
en leeren hakken fabriceerde. Als ik
wilde kon ik probeeren ze voor hem te
verkoopen, de voorwaarden waren een
zekere provisie van den verkoop. Als u
hem toen had hooren spreken, zou u, net
als ik, den indruk gekregen hebben, dat
alle schoenfabrikanten me om den hals
zouden vliegen, als ze die hakken zagen.
Daarna gaf hij me een lijstje met namen
van firma's, die ik moest bezoeken. En
nu het resultaat. Vanmorgen ben ik naar
zestien schoenfabrikanten geweest. De
eene helft vond het model goed, marr
den prijs tenminste vijftig procent te
hoog, de andere helft vond den prjjs
goed maar zeide, dat het model tien jaar
bij de tegenwoordige mode ten achter
was."
In gedachten draaide zijn nieuwe ken
nis een van de hakken om en om.
„Maar dat is toch geen bestaan!" zeide
hij hoofdschuddend.
„Dat weet ik wel," antwoordde Bliss.
„Of liever, die ondervinding heb ik van
morgen wel opgedaan."
„Wat bent u van plan te doen?"
„Den heelen rommel terug te brengen
en een ander baantje zien te krijgen,"
was het eenigszins neerslachtige ant
woord. Heel voorzichtig schoof de dikke
man een eindje naar Bliss toe.
„Luister eens goed toe," zeide liy ver
trouwelijk. „Die patroon van u heeft er
een mazzel van willen maken. Maar nou
zal ik u eens een fjjn zaakje aan de hand
doen. Dan zet u het hem betaald en wij,
u en ik, hebben meteen een klein pro-
fljtje ervan. Bij me thuis heb ik nog van
dat oude zakenpapier met J. Marcus,
fabrikant van lederwaren, erop gedrukt.
(Wordt vervolgd.)
I
