Rijk en geen geld
IS ALTIJD GOEDKOOPER
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
OOK VOOR DAMES-CONFECTIE
De komende economische wereldconferentie.
No. 7187. EERSTE BLAD
ZATERDAG 22 OCTOBER 1932
60ste JAARGANG
Kamerontbinding in België onvermijdelijk geacht. -
Het verschil tusschen Engeland en Ierland verscherpt
zich. - De verkiezingscampagne in de Ver. Staten.
Japan verwerpt het
ontwapeningsvoorstel van Hoover
De invoer van boter in
Duitschland.
De doodelijke aanrijding te
Alfen aan den Rijn.
Zoo oud, als gij U voelt.
FEUILLETON
LDERSCHE COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen
land f 2.—, Nederl. Oost- en VVest-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20 Losse nos. 4ct.;fr.p.p.6ct. Zondagsblad
resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1.—Modeblad resp. f 1.20, fl.30, f 1.30, fl.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Ju.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4ct.
Kamerontbinding in Belfjië onvermijde
lijk geacht. Terwijl de minister van Staat
een aantal politieke figuren raadpleegde,
met de bedoeling Donderdagavond zoo
mogelijk nog een gunstig antwoord aan
koning Albert te kunnen geven, kwamen
de leden der liberale fracties van de Ka
mer en den Senaat en het liberale partij
bestuur bijeen ter bespreking van den
zeer inge wikkelden po Litteken toestand
schrijft de Brusselsche oorrespondent van
de Nw. Rott. Crt.
Na een discussie, welke 2 uur duurde,
werd een communiqué geredigeerd, in
hoofdzaak zeggend, dat in het hooger be
lang van het land en ook op het vertrou
wen van doeltreffende maatregelen, zon
der welke het financieel en ©economisch
herstel niet mogelijk is, de natie onmid
dellijk moet worden geraadpleegd.. De
liberale fracties van de Kamer en den
Senaat schenken hun vertouwen aan de
leden hunner partij, die op verzoek van
den Koning in de nieuwe regeering zul
len treden, op voorwaarde evenwel, dat
deze regeering de kamerontbinding en het
houden van nieuwe verkiezingen zal voor
bereiden. De conclusie van deze druk bij
gewoonde vergadering was dus, dat de
liberalen geen andere regeering meer zul
len steunen dan een kabinet, dat recht
op de kamerontbinding aanstuurt. De
Katholieke Unie heeft van haar kant
eveneens vergaderd, onder voorzitter
schap van den vice-presidënt der Kamer,
baron de Kerckhove. Besloten werd zich|
rondom den eventueelen kabinetsforrha-
teur, d.ie een katholiek moet zijn, te scha
ren. De algemeen© indruk was, dat een
kamerontbinding niet meer te voor
komen is.
Het verschil tusschen Ene/eland en Ier
land heeft zich verscherpt na de misluk-1
king van de laatste onderhandelingen,
waarover wij in ons vorig nummer al een
en ander hebben medegedeeld.
De Iersche premier heeft tijdens het
onderhoud met de Britsche ministers in
een uitvoerig exposé uiteen gezet, dat
volgens de opvatting van de Iersche regee-
ring aan een betaling der landannuïteiten
niet behoeft te worden gedacht, daar Ier
land zelf wegens in de vorige eeuw veel
te veel betaalde belastingen enz., nog een
rekening heeft in te dienen, welke aan
merkelijk hooger is dan wat Engeland zou
te vorderen hebben op grond der verdra
gen van '23 en '26, verondersteld dan, dat
Ierland juridisch verplicht ware tot be
taling van die vorderingen, hetgeen De
Valera blijft ontkennen.
Het Hïbl. schrijft:
Dat De Valrea nog allerminst denkt
aan toegeven, hoe zwaai- geteisterd Ierland
ook alreeds is, blijkt wel uit de invoering
van nieuwe douane-tarieven, een maat
regel, welke er op wijst, dat Dublin wil
doorvechten.
Tengevolge van deze houding van beide
partijen is voorloopig niet anders te ver
wachten, dan een blindelings doorzetten
van den economischen strijd, zonder te
letten op de verliezen, welke men elkaar
toebrengt en waarvan de bedragen wel
dra die, waarom de strijd heet te gaan,
verre zullen overtreffen.
Waarop dit alles uit moet loopen, in
dien het gezond verstand niet nog tijdig
d© bovenhand' krijgt over den fanatieken
strijdlust, welke de politieke tegenstan
ders meer en meer schijnt te beheerschen,
is gemakkelijk te voorzien: een geruï
neerd, verbitterd Iersch volk, dat een ge
vaar blijft voor het zegevierende Enge
land.
Dat de Valera zeer vertoornd is op de
Engelsche regeering blijkt uit bittere uit-
j latingen van hem in de „Dail." Hij erken
de, dat hij te Londen inderdaad aanspra
ken van den Vrijstaat op geweldige som
men op te veel betaalde belastingen te
berde gebracht had, terwijl hij tot de
financieele kwesties tusschen beide lan
den ook de nadeelige gevolgen van den
val van het Britsche pond zeide te reke
nen.
De verkiezingscampagne in de Ver.
Staten is in vollen gang en Henry Ford
doet er actief aan mee en steunt daad
werkelijk de candidatuur van president
Hoover. Van de week heeft Ford een
rede gehouden voor de radio en zeide dat
hij, Fórd, op Hoover zou stemmen, ook
wanneer deze democraat ware. Hij zal
stemmen op Hoover om hetgeen deze ge
presteerd heeft in de afgeloopen vier
jaar.
De e.k. groote taak van de regeering is,
verbetering te brengen in het verouderde
muntwezen. En Ford zou gaarne zien, dat
die taak zou ter hand genomen worden
door een man met zooveel practische er
varing als Hoover.
Ford besloot zijn rede met te betoogen,
dat er overeenkomst bestaat tusschen
Hoover en Abraham Lincoln.
Roosevelt, de candidaat der Democra
ten, heeft nu ook een verkiezingsrede
voering gehouden te Pittsburg. Hij viel
het financieele beleid van de huidige re
geering aan. Hij verwachtte, dat het te
kort op het loopende begrootingsjaar tot
1.600.000.000 zou oploopen, indien er
geen wijziging kwam in den loop der in
komsten en uitgaven der regeering.
Roosevelt bestreed de bewering van
Hoover, dat de malaise hoofdzakelijk te
wijten zou zijn aan den chaos in Europa.
Veeleer was volgens Roosevelt die
malaise te wijten aan de onjuiste finan
cieele tarievenpolitiek der Amerikaansche
regeering.
Officieel wordt te Tokio medegedeeld,
dat het ministerie van buitenlandsche
zaken en het ministerie van marine na
gemeenschappelijke beraadslagingen heb
ben besloten het voorstel van president
Hoover, de maritieme bewapening met een
derde te verminderen, onder alle omstan
digheden van de hand te wijzen en wel in
het belang van de Japansclie handelsver
dediging.
UIT HET ENGELSCHE LAGERHUIS.
Een motie van wantrouwen.
De arbeiderspartij heeft gister een motte
van wantrouwen in de regeering inge
diend uit de overweging dat zij niet meer
het vertrouwen van het kiezerscorps bezit,
dat geen enkele van haar politieke belof
ten is uitgevoerd en dat zij nopens de
werkloosheid en andere binnenlandsche
problemen volkomen gefaald heeft. Door
de indiening der voorstellen van Ottawa
had de regeering zich ten slotte een vij
and van het herstel van den wereldhandel
getoond
MacDonaid deelde mee, dat hij de
motie Dinsdag op de agenda zou laten
plaatsen.
DE OVEREENKOMSTEN VAN
OTTAWA AANVAARD.
Met 45184 stemmen.
Naar Reuter meldt, heeft het Engelsche
Lagerhuis met 45134 stemmen de finan
cieele resolutie aangenomen, waarbij de
handelsovereenkomsten van Ottawa spoe
dig worden goedgekeurd.
CHINA EN JAPAN.
Het hoofdkwartier der Chinee-
sche vrijseharen.
Officieel wordt medegedeeld, dat de
Japansche troepen gisteren na hevige ge
vechten de stad Toensjoea in Noord-
Mandsjoerye, waar het hoofdwartier der
Chineesche vrijseharen gevestigd is, heb
ben bezet. Na een langdurig artillerie- en
machinegeweergevecht, drongen de Ja
pansche troepen de stad binnen. Volgens
Japansche berichten maakten zij duizen
den gevangenen.
FORDS PROPAGANDA VOOR
HOOVER.
Hij oefent Invloed op zijn per
soneel.
In het Buitenlandsch Overzicht is ge
meld, hoe Ford propaganda maakt voor
de herkiezing van Hoover. Hij strekt die
propaganda ook tot zijn eigen personeel
uit.
Gisteren heeft hij, naar Reuter meldt,
een communiqué in zijn fabriek te Detroit
doen circuleeren, waarin hij zijn 115.000
man personeel aanspoort bij de aanstaan
de verkiezingen op president Hoover te
stemmen.
In deze mededeeling zegt Ford verder,
dat het niet zijn gewoonte is controle uit
te oefenen op het stemmen van zijn per
soneel, doch in verband met het groote
belang der aanstaande verkiezingen, wijkt
hij van zijn gewoonte af en gaf als zijn
meening te kennen, dat Hoover moet
worden herkozen om te voorkomen dat de
toestand nog slechter wordt.
men om op dergelijke basis te gaan con-
fereeren. In ieder geval zal die lust flink
bekoeld zijn.
De Britsche regeering heeft dezen zo
mer den meest mogelijken spoed betracht
met de conferentie van Lausanne, en het
heette toen, dat de economische wereld
conferentie, waaraan ook de Ver. Staten
zouden deelnemen, spoedig op Lausanne
zou volgen. MacDonaid geloofde in Lau
sanne succes te hebben bereikt en was
ongeduldig om dit succes op grootere
schaal te herhalen bij een bespreking der
economische problemen, die de geheel©
wereld betreffen.
Intusschen schijnt men stilzwijgend
overeen te zijn gekomen, voorloopig over
die economische wereldconferentie niet
meer te praten. Eensdeels is hiervan het
voorloopig succes der Democraten in de
Amerikaansche verkiezingscampagne de
oorzaak. Wanneer dit succes in November
zoo groot mocht blijken te zijn, dat Hoo
ver, de candidaat der republikeinen, niet
wordt herkozen, zou er geen autoritaire
vertegenwoordiger der Ver. Staten aan te
wijzen zijn voor Maart van het volgende
jaar, wanneer de nieuwe president zijn
functie aanvaardt. Eenige maanden gele
den nog scheen de herkiezing van Hoover
zoo buiten allen twijfel te staan, dat velen
de verkiezingen niet eens wilden afwach
ten, maar met Hoover en zijn vertegen
woordigers de besprekingen wilden voe
ren, alsof hi.j reeds herkozen was. Thans
is men toch iets voorzichtiger geworden
in zijn voorspellingen en wil men maar
liever wachten, tot de kiezers over eenigen
tijd zullen hebben aangetoond wien zij
voor de volgende periode in het Witte Huis
te Washington wenschen te zien.
Daarbij komt waarschijnlijk nog een
andere factor, die de Britsche regeering
iets minder zelfvertrouwen geeft in haar
diplomatieke talenten, en dat is het treu
rige verloop van de ontwapeningsconfe
rentie te Genève.
Voordat Henderson naar Genève terug
ging na de zomervacantie deelde hij nog
in een interview mede, het niet eens te
zijn met de pessimisten, die meenden, dat
de ontwapeningsconferentie reeds mislukt
was. Nadat Duitschland echter d© bom
heeft geworpen in de vergaderingen te Ge
nève, door te verklaren, dat het niet meer
mee zal doen aan de conferentie, wanneer
niet vastgesteld is, dat het volkomen ge
lijkberechtigd is met andere staten en zijn
wapening zal mogen uitbreiden tot het
Oplosbaar bandage,
Gordels,
Periodiek pantalons.
HET KOUSEN- EN TRICOTAGEHUIS
Spoorstraat 114. VERBRUGGE-v. d. HAAGEN.
peil, waartoe ook andere landen die heb
ben opgevoerd, nadat de conferentie van
een ontwapeningsconferentie er zoodoen
de een is geworden ter bespreking van de
bewapening, is ook Henderson's onuit
roeibaar optimisme verdwenen, en kun
nen alle diplomatieke kunsten van Enge
land blijkbaar geen aanknoopingspunt tot
stand doen komen voor nieuwe onderhan
delingen.
Beschouwt men de uitlatingen van voor
aanstaande Amerikanen, dan ziet het er
voor de komende economische wereldcon
ferentie niet veel gunstiger uit dan thans
in Genève. Van een schrapping zonder
meer der oorlogsschulden van Europa aan
Amerika zal geen sprake kunnen zijn, dat
hebben de vertegenwoordigers van alle
Amerikaansche partijen herhaaldelijk ver
klaard'. Op zichzelf zou dat nog niet zoo
verschrikkelijk zijn. Lausanne heeft be
wezen, dat het mogelijk is een oplossing
te vinden, waarbij Duitschland aan de
eene zijde verklaart de herstelschulden te
erkennen, maar aan de andere zijde wordt
vrijgesteld van de betaling dier schulden
voor practiseh onbepaalden tijd. Men zou
zich kunnen voorstellen, dat ook een
soortgelijke oplossing,zoowel door Euro
pa als door de Vereenigd^ Staten, werd
aanvaard, waarbij Europa plechtig, ver
klaart, dat het vele milliarden aan Ame
rika schuldig is, en Amerika grootmoedig
toestaat de betaling dier bedragen geheel
of grootendeels uit te stellen tot betere
tijden, hetgeen wij in het Nederlandsch
wel een oneerbiedig tot „na St. Juttemis"
noemen.
Het gaat er echter om, welke tegenpres
taties de Ver. Staten zullen verlangen
tegenover een dergelijke tegemoetkoming
hunnerzijds. Want de heer en aan de
overzijde van den Oceaan zijn te goede
businessmen om geen voordeelen te ver
langen voor concessies hunnerzijds. Hoo
ver heeft nu verkondigd, dat die voordee
len gelegen moeten zijn in de afname van
Amerikaansche landbouwproducten door
Europa. Hoe deze eisch te rijmen valt met
de beslissingen van de conferentie te
Stresa.'waar men juist getracht heeft Z.-O.
Europa af te helpen van zijn overschot
aan graan, dat niet afgezet kon worden
door de Amerikaansche concurrentie, is
iets, dat de diplomaten maar moeten op
lossen. Dat Amerika, vooral de Ver. Sta
ten, opname verlangt van zijn landbouw
producten in Europa, terwijl het zijn
eigen gebied voor de producten der Euro-
peesche industrie zoowel als van den land
bouw vrijwel geheel afsluit door zijn
enorme invoerrechten, dat is een eisch,
die zelfs aan diplomaten met het grootste
zelfvertrouwen allicht den lust zal bene-
TWEEDE KAMER.
De opvolger van wijlen den
heer Ament.
Naar Vaz Dias verneemt, heeft mr. P.
Truyen, hoofdinspecteur van het open
baar lager onderwijs te Roermond, zijn
benoeming als lid van de Tweede Kamer
als opvolger van wijlen den heer J. J. C.
Ament, aangenomen.
Duitschland is met Denemar
ken en Finland tot overeenstem
ming gekomen.
Men meldt aan de „Nw. Rott. Crt." uit
Berlijn:
De te Berlijn tusschen Duitschland
anderzijds gevoerde bespreking over een
nieuwe regeling van den boter-invoer in
Duitschland hebben tot overeenstemming
geleid.
Duitschland zal den invoer van een
totale hoeveelheid van 55.000 ton per ka
lenderjaar toelaten. Met Finland' is een
eenheidstarief van 75 R.M. overeengeko
men, hetwelk geldt voor de meestbegun-
stigde landen.
Men heeft het voornemen d© nieuwe
regeling op 15 November in werking te
doen treden.
De regeling komt voor Neder
land op een verhooging van het
invoerrecht neer.
De correspondent van de „Nw. Rott.
Crt." te Berlijn meldde Donderdagavond:
De mededeelingen over d« onderhande
lingen tusschen Duitschland en Finland,
die wii in ons ochtendblad van vandaag
hebben gedaan, zijn vanavond in vollen
omvang officieel bevestigd. Dat wil zeg
gen, dat met Finland overeengekomen is,
dat de totale invoer van boter in Duitsch
land zal worden bepaald op 55.000 ton per
jaar en dat daarvan aan de afzonderlijke
boter invoerende staten een aandeel zal
worden toegewezen, op grond van hun in
voeren in de jaren 1929, 1930 en 1931.
Voor den geheelen invoer zal een uniform
invoerrecht van 75 mark per honderd ton
worden geheven, terwijl de valutabijslag
voor de Scandinavische landen, in het bij
zonder voor Denemarken vervalt.
Zooals wij reeds hebben opgemerkt,
hangt de regeling van den boterinvoer
naar Duitschland, in het algemeen dus ook
die van Nederlandsche boter in Duitsch
land, af van de regeling van den boterin
voer van Finland naar Duitschland. Tot
dusver kon Nederland 5000 ton per jaar
tegen een recht van 50 mark per honderd
ton invoeren, terwijl hetgeen daarboven
kwam met honderd mark per ton werd
belast.
Voor Denemarken waren de overeen
komstige getallen 36 en 136 mark, name
lijk om de concurreerende uitwerking van
de ge de pree ie er de Deensche valuta te
neutraliseeren. Dit houdt nu op, zoodat in
feite Denemarken thans voordeeliger kan
invoeren dan tot dusver.
De Nederlandsche boter-export zal dus
de volle zwaarte van het verhoogde invoer
recht te dragen krijgen.
NIEUW SCHIP VOOR DE VER. NED.
SCHEEPVAART MAATSCHAPPIJ.
Opdracht aan Amsterdamsche werf.
Wij vernemen van de Vereenigde Ne*
derlandsche Scheepvaart Maatschappij te
's-Gravenhage, dat zij den bouw van een
dubbelschroef motorvracht- en passa-
giersschip heeft opgedragen aan de Ne-i
derlandsche Scheepsbouwmaatschappij te
Amsterdam, welke van de Nederland*
sche en buitenlandsche werven die in
staat zjjn gesteld voor de opdracht mede
te dingen de laagste inschrijving heeft
gegeven.
Binnenland.
De 24-jarige schilder C. S., te Alphen
aan den Rijn, heeft zich Donderdag te ver
antwoorden gehad wegens dood door
schuld. Op 2 Augustus j.1. heeft S. des
avonds te half tien op den Westkanaalweg
te Alphen deelgenomen aan een wedstrijd
met motorfietsen, welke naar getuigen
verklaarden, met buitengewone snelheid
over den weg reden, waarop op dat oogen-
blik druk verkeer van andere auto's en
wielrijders was.
Een half uur tevoren was er door de
politie proces-verbaal wegens te snel rij*
den opgemaakt. Op den weg was een man
met een vlag ge plaats., die waarsohu-
wingsseinen gaf.
Verscheidene bewoners van huizeri
langs dién weg, waren naar buiten geko
men om den wedstrijd gade te slaan, o. a,
ook het gezin Hoogduin, waarvan de 17-
jarige dochter Petronella, nadat er 2 mo
torrijders, met bliksemsnelle vaart tegen
gepasseerd, den weg overstak. Daarop
Het leven is een genot, zelfs als gij 80 jaar
zijt, mits gij u maar jong voelt. Natuurlijk
zijt gij niet meer zoo sterk, doch vele kwalen
van den ouden dag kunnen voorkomen worden
door de organen gezond te houden.
Pijn in de lendenen, stijve en pijnlijke ge
wrichten en spieren, urinestoornissen, aan
vallen van duizeligheid en soortgelijke klach
ten zijn te ernstig om verwaarloosd te worden.
Draag zorg, dat urinezuur en andere vergif
tige onzuiverheden behoorlijk uit het bloed ge
filtreerd worden dan bestaat geen gevaar
voor rugpijn, rheumatiek, ischias, spit, blaas
ontsteking of waterzucht.
Neem zonder uitstel Foster's Rugpijn Pillen.
Dit speciale middel heeft duizenden dank
bare gebruikers gelukkig gemaakt, frisch,
gezond en opgewekt.
Volg hun voorbeeld en gebruik Foster's
Pillen. Bij alle drogisten enz. a 1.75 per
flacon.
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
62)
„Ik ben den heelen dag als de dood
geweest voor slippen," bekende Bliss.
„Éoo zijn ze in 't eerst allemaal," ant
woordde zijn maat. „Ga maar mee, dan
tracteer ik je."
Te zamen gingen ze een café binnen
en toen hij na verloop van een kwartier
weer naar huis ging, voelde hij zich heel
wat opgemonterd.
Toen hij den volgenden morgen bij de
gewone vaste halte hoek Strand en Wa-
terloo Bridge Road stilhield, keek hij
vanaf zijn hooge zitplaats op een beken
de, corpulente figuur neer, die met groote
oogen en een open mond verbaasd naar
hem stond te kijken. Het was mr. Craw-
ley. Bliss vertrok geen spier van zijn ge-
zich en toen de situatie goed tot mr.
Crawley doordrong, liep hij zoo hard hij
kon naar het achterbalcon en sprong er
nog juist bijti,jds op. Bij de eindhalte
bleef' Bliss hardnekkig op zijn plaats
zitten, even daarna hoorde hij een ver
ontwaardigde stem naar hem opklinken.
„Maar Mr. Bliss," bracht Mr. Crawley
i met moeite uit. „Maar mijn beste mijn
heer! Ik kan mijn oogen niet gelooven.
Hoe komt u erbij?"
Bliss boog zich over den zijkant van
het groote voertuig heen.
„Hé, daar heb je Mr. Crawley!" zeide
hij verwonderd. „Hoe gaat het er mee?"
Mr. Crawley was niet in staat één
woord uit te brengen. Toen deed hij een
stap naar voren, ging op het uiterste
randje van het trottoir op zijn teenen
staan en pakte Bliss bij zijn mouw.
„Weet u wel," fluisterde hij heesch, „dat
ik gisteren acht en dertig duizend pond
voor u belegd heb?"
„Zoo," antwoordde Bliss kalmpjes. „Als
u er dan maar aan gedacht heeft, om geen
Engelsche spoorwegen te koopen. Zuid-
Amerika en Argentinië, dat zijn de twee
landen, waar ik het meeste vertrouwen
in heb."
„Ik heb natuurlijk aan uw instructies
gedacht, mijnheer," zeide mr. Crawley
met den noodigen nadruk. „Natuurlijk.
Ik spreek er alleen maar over, omdat het
een te malle verhouding is. Ik sta er dan
ook op
„Stop," Viel Bliss hem in de rede.
„Daar hebt 11 de bel. 't Is weer tijd om
weg te gaan. E11 denk er 0111, als u een
woord tegen me durft srpeken behalve aan
de halten, dan wordt u er afgezet. Stapt
u dus maar gauw op, als u tenminste mee
wilt gaan, dan zullen we bij de volgende
halte het gesprek voortzetten."
Een kwartier lang reden ze voort, zon
der te stoppen. Toen liet Bliss het groote
gevaarte bij een van de vaste halten stil
houden, even daarna verscheen Mr.
Crawley naast hem op het trottoir.
„Weet u wel," begon hij, „dat ik een
belangrijke conferentie in de City opgeef,
alleen om deze quaestie met u te bepra
ten. Maar ik ben stellig en zeker van
plan niet weg te gaan, voordat ik een ver
klaring van dezen zonderlingen toestand
heb. Waar uw autobus naar toe gaat, ga
ik naar toe."
„Is dat 'niet een gedicht?" mompelde
Bliss ondeugend. „Ik meen me zoo iets te
herinneren."
Mr. Crawley pakte zijn parapluie bij
het onderste gedeelte vast en gaf zijn
cliënt met den knop een paar vinnige
tikken op den arm.
„Maar mijn beste mijnheer," riep hij
uit, „weet U wel, dat U een millionair
bent, en kijkt u daar nu eens zitten. Neem
me niet kwalijkmaar u hebt zelfs een
gat in uw broek."
„Waar?" vroeg Bliss angstig.
„De staat van uw handen is niet met
woorden te beschrijven," ging Mr. Craw
ley voort, „en uw boord, uw dasGroote
Hemel, mijnheer," barstte hij uit, „wat
beteekent dat alles toch' Vroeger was u
een van de sjiekste jongelui, die iemand
zich maar denken kon. We vonden zelfs
wel, dat u te veel op uw kleeren gesteld
was. En nu, u zit op een paar oude zak
ken, uw kleeren zjjn vodden, meer niet, uw
handen zijn vettig en zwart, u heeft een
vuile plek midden op uw neus, u bent op
en top een gewone autobusbestuurder. Ik
zou toch waarachtig
„Over ongeveer negen en veertig
dagen," viel Bliss hem in de rede, „ziet
u me weer als een normaal lid van de
maatschappij terug. Maar dat kan ik u
vooruit wel zeggen," ging hij even na
denken voort, „de oude Ernesrt Bliss van
vroeger is voor goed verdwenen. Overi
gens zul u niet over me te klagen hebben.
Maar zoolang we nog niet zoo ver zijn,
zie ik u liefst zoo weinig mogelijk."
Meteen maakte Bliss aanstalten om weg
te rijden. Mr. Crawley liep zoo hard hij
kon naar het achterbalcon terug, waar hij.
geholpen door den conducteur, nog net
bijtijds opklom. Hortend en stootend reed
de groote wagen weer weg met Bliss on
bewegelijk op zijn hooge zitplaats, zijn
oogen strak op den weg voor hem, zijn
handen in volkomen beheersching op he^t
stuur. Het duurde ruim tien minuten
voordat de volgende gelegenheid tot
voortzetting van de conversatie zich
voordeed.
„Is er niets, dat ik voor u doen kan?"
vroeg mr. Crawley, toen hij voor de zoo-
veelste maal naar den voorkant van de
autobus gewandeld was.
„Ja, er is wel iets," antwoordde Bliss.
„Gelukkig dat ik er om denk. Is 't geheu
gen nog even goed als vroeger?"
„Ja, ik geloof van wel," zeide mr. Craw
ley.
„Wilt u dan voor me naar Overton
Squae no. 27 gaan? Daar woont een jonge
dame: miss Frances Clayton. Tracht te
weten te komen of ze een betrekking
heeft of niet. Ik zou morgen graag een
zoo uitgebreid mogelijk verslag hebben.
Op deze zelfde route kunt u me vinden."
„Met het meeste genoegen," beloofde
mr. Crawley, terwijl hij een aanteekening
van het adres maakte. „Zoolang u maar
binnen de grens van het waarschijnlijke
blijft, zal ik met het meeste.
„Heeft u misschien sigaren of cigaret-
ten bij u?" viel Bliss hem plotseling in
de rede.
Mr. Crawley haalde een zwart-leeren
sigarenkoker te voorschijn, knipte hem
open en hield hem Bliss voor. De eene
kant was gevuld met sigaren, de andere
met sigaretten. Met glinsterende oogen
liet Bliss den geheelen inhoud in zijn zak
verdwijnen en gaf den koker leeg terug.
„U kunt gemakkelijk genoeg aan nieu
we komen, is 't niet?" zeide hij half ver
ontschuldigend. „En nu doet u het beste
om zoo gauw mogelijk te verdwijnen. Tot
aan Golder's Green is er geen enkele
halte en daar wilt u toch niet mee naar
toe."
Mr. Crawley riep een juist voorbij rij
dende taxi aan. Even daarna hadden
Bliss en de conducteur ieder een sigaret
i in den mond.
„Nou, bij die sta je in de gunst, Ernie,
jongetje," zeide de conducteur. „Verdui
veld, dat zijn me nog er is cigaretten."
„Ja, dat is mijn zaakwaarnemer ge
weest, voordat ik op zwart zaad kwam te
zitten," zeide Bliss vertrouwelijk, ,,'t Is
een eigenaardige oude heer, maar hij
meent het goed met me."
HOOFDSTUK XXX.
Den volgenden morgen stond mr.
Crawley op dezelfde plaats, waar Bliss
hem den vorigen dag opgepikt had, met
ongeduld op de autobus te wachten. Ge
holpen door een zeer dienstvaardigen
conducteur bereikte hij zijn zitplaats in
de helft van den tijd, dien hij er gisteren
voor noodig had gehad, Bij de eerste de
beste vaste halte stapte hij uit, om met
zijn excentrieken cliënt een praatje te
gaan maken.
„Ik kan niet zeggen, dat ik veel voor
autobussen voel, ,Mr. Bliss," verklaarde
hij, terwijl hij met een ernstig gezicht de
vouw in zijn pantalon bestudeerde. „Een
zeer democratisch vervoermiddel. En de
conducteur, die mij het achterbalcon op
hielp was, om niet te veel te zeggen, be
paald familiaar. Uit zijn gesprek meea1
ik opgemerkt te hebben, dat u den in
houd van mijn sigarenkoker met hem
gedeeld hebt,"
„Ja, 't is een verdraaid aardige vent,"
antwoordde Bliss. „En nu uw verslag."
Mr. Crawley kuchte even voordat hij
begon.
„De jonge dame in quaestie," zeide hij
gewichtig, „is nog. steeds buiten betrek
king en ik vermoed, naar de houding van
haar hospita te oordeelen, dat ze haar
geld schuldig is."
Bliss fronste de wenkbrauwen.
„Daar moet ik even over nadenken,"
zeide hij kortaf. „En misschien wilt u nu
wel naar achteren verdwijnen, want we
moeten weg."
Bij de volgende halte kwam mr. Craw
ley weer naar voren gewandeld.
„Heeft u misschien nog instructies
voor me?" vroeg hij, terwijl hij met zijn
potlood op zijn notitieboekje klopte.
Bliss knikte.
„Ja, wilt u duizend guineas naar het
volgende adres sturen: Mi'. J. Miles, Ver-
eeniging ter bevordering van de emigra
tie naar Canada, Queen Victoria Street
No. 17. Gever wenscht onbekend te blij
ven."
(Wordt vervolgd.)'