taxi
Ouw@ Tabbie, de makreeirooker
Winter ja
n
VIERDE BLAD
HELDERSCHE COURANT VAN ZATERDAG 12 NOVEMBER 1932.
13
Stadsnieuws.
Au Bon l^lapché
NOG MEER!
„Tabbie" Bakker
HEDEN
KRIGEt s r e c I a ra e
rentenbrood
PREDIKBEURTEN
Tentoonstelling Zuiderzeewerken
enz.
Op- en ondergang van Zon- en Maan
en tijd van hoogwater (Texel).
Wintertijd.
Maan Zon Hoogwater
Nov. ond.: op: op: ond: sm. nam".
Z 13 15.37 7.45 7.15 16.10 8.35 8.50
M 14 16.02 8.57 7.16 16.09 9.04 9.20
D 15 16.39 10.05 7.18 16.07 9.36 9.51
W 16 17-29 11.03 7.19 16.06 10.07 10.24
D 17 18.32 11.47 7.21 16.04 10.42 11.01
V 18 19.45 12.20 7.23 16.03 11.21 11.42
Z 19 21.03 12.44 7.25 16.02 0.04
Licht op
voor alle voertuigen!
Zaterdag 12 Nov. 17.42
Zondag 13 Nov. 17 40
Maandag 14 Nov. 17.39
Veel is er gegeven, maar veel moet nog
komen!
De geldkist raakt leeg, maar de nood is
verhoogd.
Laat stuivertjes, dubbeltjes, kwartjes nu
stroomen,
En guldens, .rijksdaalders, al naar gij
vermoogt.
Uw loon is: verzachting van het nijpendste
wee
En vriendelyken dank van het
CRISIS-COMITE.
APOTHEKEN.
Van hedenavond 10 uur tot Maandag
morgen is alleen geopend de apotheek dei-
firma Smeets—Snel, Weststraat.
Van Maandag 14 Nov. tot 21 Nov. wordt
avond- en Zondagdienst waargenomen
door A. P. Hoolmans, Spoorstraat.
NED. VER. VAN HUISVROUWEN.
Men verzoekt ons opname van het vol
gende:
Op Woensdag 16 November des mid
dags van half 3 tot 5 uur, zal in „Musis
Sacrum" een demonstratiemiddag gehou
den worden.
De firma Van Engelen en Evers, met
een demonstratie van imitatie-Smyrna-
werk.
Onze stadgenoot,, de heer Hebbing, met
een groote collectie borstels en de-heer
De Goeyen met spaarkookplaten, waar
door een besparing van 40 tot 50 pet.
brandstof wordt verkregen. De heer
Stevenson met eenige werkstukken van
zijn leerlingen. Tevens worden de leden
verzocht zooveel mogelijk begonnen en af- j
gewerkte handwerken in te zenden op
Woensdagmorgen tusschen 10 en 11 uur
in „Mysis Sacrum".
Elke huisvrouw heeft voor de a.s. Sint
Nieolaas wel een handwerkje onderhan
den wat ter bezichtiging kan worden in
gezonden.
TWINTIGSTE JEUGDDIENST
LUTHERSCHE KERK.
Morgenochtend om half elf wordt in de
Luthersche Kerk een liturgische, zen-
dings-jeugddienst gehouden, waarin ds.
P. H. Borgers hoopt te spreken over het
onderwerp: „Een Indianenpsalm" en het
kleine meisjeskoor eenige liederen zal
zingen.
Deze dienst is voor iedereen, jong en
oud, toegankelijk.
Men zie de advertentie in het nummer
van heden.
HELDERSCHE
SCHOENM AKERSVEREENIG IN G.
Gaarne verwijzen wij belanghebbenden
taar de advertentie der Heldersche
choenmakersvereeniging.
COMITÉ VAN ACTIE
RADIO-CENTRALE.
Huishoudelijke vergadering.
Men verzoekt ons plaatsing van het vol
gende (van redactiewege bekort):
Het comité ter behartiging der belan
gen der aangeslotenen bij de Heldersche
Radio-Centrale, hield op 9 November j.
een huishoudelijke vergadering m
„Casino" alhier.
Voor een overvolle zaal °Pendetd,e
zitter, den heer Meijer, deze druk bezoek
te vergadering en bracht dank aan allen,
die door hun opkomst wederom getu^den
met belangstelling onze aiteJ^en
volgen. Verder behandelde spr. het dooi
ons comité aan den genieenteraad verzon-
den adres, hetwelk, naar hy boopte. aan
leiding zou geven tot een spoedige op o^
sing te komen. Verder gaande zegt spr.,
dat het comité gemeend heeft goed
doen den heer Wust een belichting
moeten geven over alles wat inn"dde^
door het comité in het werk is gesteiu
om onze actie behoorlijk door te zetten.'
e heer \Y ii s t, het woord verkrijgen- j
ue, wordt onder applaus ontvangen en
hfgjnt met te zeggen, dat het geen ge
makkelijke taak is om een overzicht te
ge\ en van de tot nu toe gevoerde actie,
even moeilijk is het om direct resultaat
te verkrijgen. Het comité heeft z'n best
gedaan om met den heer Mensink en Bak-
kenes in contact te komen. Echter zonder
resultaat.
Bedoelde keeren oordeelden het niet
noodig om aan hun abonné's eenig ant
woord te geven! De heer Mensink en zijn
compagnon hebben gedacht: als wij stil
zwijgen, zal het actie-comité wel spoedig
van het tooneel verdwijnen. Alhoewel ik
niet van het begin af zitting heb gehad
in dit comité, en dus eerst door de vorige
comitéleden op de hoogte gesteld moest
worden, durf ik u beslist te verzekeren,
dat alles wat zij gedaan hebben, zoowel
belangloos als kleurloos, is volbracht.
De heeren concessionarissen behoeven
ook nu nog niet te gaan denken, dat
onze actie op eenigerlei wijze verzwakt,
ot v erzwakken zal. Dat wij nog geen direct
resultaat hebben gehad, is gelegen in het
feit dat ons geacht gemeentebestuur
momenteel nog geen belofte kan doen.
Hieromtrent zal in openbaren raad een
beslissing genomen moeten worden.
Inmiddels zullen wij doorgaan met zoo
veel mogelijk de bestaande grieven tegen
deze exploitanten in te zamelen, en zullen
wij niet schromen deze ter gelegener tijd
te gebruiken. Het feit dat de heeren ex
ploitanten niet met ons, doch wel met de
V.A.R.A. willen onderhandelen, heeft ons
tot nadenken gebracht, en ik meen hieruit
te mogen concludeeren, dat de sectarische
strekking dezer vereeniging bij de exploi
tanten eenige hoop heeft doen leven om
de gemoederen tot rust te kunnen bren
gen. Niets is echter minder waar ge
bleken. Ons comité leent zich er niet toe
om toezeggingen te doen die nog vaag
zijn, maar wel kan ik u zeggen, dat wij
2 stations voor 35 cent nog te duur vin
den. De huidige exploitant is veel handi
ger in het leveren van meerdere stations.
Meermalen komt het voor, dat wij op één
lijn 3 stations ontvangen, maar dan door
elkander, deze hoogstaande selectiviteit
keuren wij natuurlijk af. (Hilariteit en
applaus).
De heer W s t geeft de bijeenkomst
nog de verzekering, dat het ons niet te
doen is om 2 stations, wij vragen de:
abonné's niet wat voor kleur hebt gij, I
welke zijn uw principe's? Onze leus is:
Éénheid boven alles! Op voor 4 stations!!
Inwilliging van al onze eischen, dus
meer stations, betere muziek en minder
contributie. (Groot applaus).
De heer Wüst kondigt hierna als spre
ker, den heer Punt aan, welke de inmid
dels ingekomen schriftelijke klachten
voorleest, dit waren er zeer velen, dus
werd hieruit maar een greep genomen.
Na de pauze brachten verschillende
abonné's hun grieven naar voren; deze
besprekingen werden herhaaldelijk on
derbroken met den uitroep: „Staken!"
Zelfs werd er door een der aanwezigen
een voorstel gedaan om een referendum
te houden onder de aangeslotenen over
een staking.
De heer Van G ij n zegt, dat de heer
Witst beloofd had geen politiek te gebrui
ken, dit is hem schitterend mislukt. Spr.
merkt op, dat hier hedenavond eigenlijk
gedemonstreerd wordt, dat de actie haar
doode punt bereikt heeft, en dat de aan
wezigen wel weer even wijs de bijeen
komst zullen verlaten als zij gekomen zijn.
Dit gezegde verwekte een storm van in
terrupties en verontwaardiging, en de
vergadering trachtte dezen spr. door ge
schreeuw en gefluit van het podium te
verwijderen. De spr. trachtte nog iets te
prevelen, dat op het verwachten van voor
stellen geleek. Geheel verstaanbaar was
het niet meer.
De sprekers werden door den heer
Wüst beantwoord. Spr. zegt, dat hij in
eerste instantie voorstander was van
staking, doch nu, nadat hij kennis ge
nomen heeft van de bedoelingen van het
comité zich volkomen kan vereenigen met
de werkwijze en de gedragslijn in deze
actie.
Spr. stelt dan ook voor om voorloopig
niet in betaal-staking te gaan. De ge
meenteraad heeft onze belangen in han
den en het is toch bijna niet denkbaar dat
hij de belangen van pl.m. 4000 ingezete
nen zal te kort doen. Spr. wekt op ver-j
trouwen aan dit comité te blijven schen
ken. Mocht er in de toekomst door wie dan
ook succes worden behaald, het staat
voor ons allen als een paal boven water,
dat dit het werk is van uw comité.
Ten slotte werd met algemeene stem
men besloten toestemming te verzoeken
tot het houden van een demonstratie.
Bel dan op
CITROEN GARAGE
ons allemaal een poot en later kreeg moe
der de vrouw een pondje van 12 gulden.
Nou dat de Kromme nog een medalje
van Mussolini gekrege heb, weet je. Daar
weten Dokter Ketner van de H.B.S. en jij
meer van. De Kromme zeit altijd dat Mus
solini een reuzekerel is; een mannetjes
putter; ik ken Mussolini niet, ik had
wel kennis an de Engelsche koning en
van die kreeg ik medaljes.
Een mannetjesputter! Ik kijk naar
Tabbie, de oude makreelrooker, die Maan
dag 80 jaar oud wordt, die honderden en
honderden menschen, welke met het lieve
leven afgerekend hadden, in zijn vlet op
nam, na eerst een verwoeden strijd met
het monster de zee gestreden te hebben.
trouwde zuster. Het wordt een smeuig
familietafereel, waarin de ruzies niet ont
breken, als plotseling buurman-zelf, Salo-
mon Jacobs komt binnenvallen.
Jan Musch' entree gaf sensatie in de
overvolle zaal. Hij had zich onder zyn
vest een gezellig buikje weten te fabri-
ceeren van een kussen (eigenlijk zyn dat
van die intieme dingen, die je als ver
slaggever niet mag zeggen, maar enfin,
het staat er nu eenmaal), een aller-
schilderachtigst rood pruikje opgezet,
een steenen pijp in den mond en een goed
koop confectiepak aangetrokken. Hij
kwam binnenrollen met dat buikje en die
pijp en een onuitputtelijke dosis gijn,
echte, goede, kostelijke Joodsche gijn. Het
was geweldig en de zaal heeft er zonder
ophouden heerlijk aan gesmuld. Dan krij
gen we tenslotte de heftige ruzie, eindi
gend in een scène, die mevr. De Boer
Van Rijk, hartelijk ontvangen door het
publiek (evenals trouwens Jan Musch,
maar voor mevrouw De Boer heeft ieder
een een extra plekje in zijn hart over),
een scène, zeggen wij, die mevrouw De
Boer de gelegenheid gaf ons nog eens
weer van haar wonderlijk dramatisch
talent te doen genieten. Het was de eenige
door
YVEL DLAWNURG.
Heeremetyd, stane de dooje op. Waar
heb je al die jare gezete? Ze magge me
an een endje touw knoope, as ik niet
dacht, dat Sirne Zwaan je te graze had,
aldus verwelkomde mij allerhartelijkst de
oude makreelrooker.
Ik hoorde, dat je Maandag 80 jaar
wordt, Tabbie, en nou kom ik....
Tabbie weer deres laten leuteren as
een jonge meid, maar, ik zeg maar, ik zeg
maar niks, want as d'r een is, waar ik mee
heb zitte prate, as d'r een is, die over me
geschreve heb, dan ben jij het.Je weet
genog, genog zou ik denken.
Hier heb je de medaljesafin je
ken ze, je heb voor 't Dorus Rijkersfonds
genog in de boekies over mijn en de
Gorrel en de Kromme geschreven, maar
dat mot je vooral zeggen in de krant, ik
trek van 't Dorus Rijkersfonds niet zoo
veel as d'r op me hand leit.... maar afin,
dat motte ze zelf wete. Ik ben d'.r 80 jaar
gekome en ik leef nog maar soms mot
Betere kwaliteit,
Mooiere pasvorm,
Scherp concurreerende prijren
P. v. d. MADEN.
Door onze beperkte étalageruimte kunnen wij niet
veel étaleeren, komt U daarom even binnen kijken.
je niet vrage hoe. 't Is altijd kouwe beene.
Ja man, kouwe beene, dat is 't zoo ik zeg,
maar daar hebbe tegenwoordig de rijke
lui ook last van. De heele wereld lieit
kouwe beene tegenwoordig, overal hangt
de lamp scheef.
Tabhie is een philosoof. Hü neemt het
leven zooals 't valt.
Ik heet eigenlijk Bakker, zegt hy
maar 't kleinste kind noemt me Tabbie.
Dat kwam zoo hè, dat was met een red
ding. D'r was deres een schuit, die tot
oorrelemorrie op de kust was geslagen,
afyn, wy d'r heen met een soepie Blauwe
Zeeridders. We hale de lui van boord en
vare weg, daar in eene woef-woef, staat
de scheepshond op 't dek en 't heest, Tab
bie hiette-ie, jankt en huilt tegen den
storm in. Ik zeg, jonges zeg ik, op een
hond ken je soms beter vertrouwen as op
een mensoh. We laten Fikkie jiiet naar de
scliellevisse verkasse en hurrie op, gaan
we teuge de branding in. Ik roep: Tab
bie Tabbie, kom jii deres by de baas en
ik neem dat stomme beest in zyn nekvel
en tjoep 'm in de vlet en sinds dien tyd
hebbe ze mijn ok Tabbie gedoopt,
Och och. wat hebbe we soms een reuze-
torn gehad. Heel wat reddingen hebben
we klaar gespeeld.
En hoeveel menschen heb .ie gered,
Tabbie?
Nou, deres kiike. Tabbie telt op
zyn vingers en herhaalt: last eres kiike.
Van 3 groote katoenbooten haalde ik er
zeker 3 X 30 90 stuks af. By Callants-
oog met ouwe Jaap Been, ok een man
netjesputter, haalde we d'r ok een 35 uit
't want.
Van de „Condor", een schuit met sal
peter, van een Duise bark, van een Oos-
tenryker en van een wrak in 't Westgat
beb ik soepies, lieele soepies menschen
gered, hoeveul weet ik niet eens.
In 't Westgat kwamen me bii een schuit,
I die dreef op d'r zij en op de verschansing
i zat een zwart wijf, zoo'n negerin en die
was alleen overgebleven, en die zat maar
an een gezoute varkeskop te kluive.
Medaljes heb ik genogt, hier hei je d'r
een van de Renown, en van keizer Frans
Jozef heb ik een gouwe gehad....
Tabbie pauzeert een oogenblik, dan
doet hü een trek an ziin piipie.
't Is brakkig teugenswoordig, ver
draaid, toen ik 18 kinderen had. (Het is
heusch geen jagerlatiin, wat Tabbie hier
mededeelt, want ziin huwelijk leverde wer-
keliik 18 spruiten op), was 't ok brakkig.
Maar als we toen moeite hadden, om wat
te bikken te krijgen, dan ginge de boys
smiddags naar 't oorlogsschip. Daar kre
gen ze fijne snert en hadden ze de buik
vol en ze waren er even vroolijk om en
gonge zingend naar meester op school.
En as d'r 's aves geen vuur of licht was,
dan kropen ze vroeg in d'r bed en ze zijn
d'r niks minder om geworreen ik ok
niet. Ik heb nog nooit iemand voor een
cent te kort gedaan.
Weet je wat jammer is, dat ik zoo wei
nig meer an de dijk kom. Ik heb al jaren
lang een gat in mijn poot zoo groot as deze
medalje. Wil u 't zien, dat 't persies zoo
groot is? 't Is kasuweel, precies zoo groot.
Tabbie stroopt zyn broekspijp op. maar
ik geef hem de verzekering, dat ik 'm op
zijn woord geloof en de manchester
broekspyp valt weer over ziin been. Nou
ja, nou zit ik maar bier met m'n loopstok
en c'at is niks voor een zeeman, die leeft j
en sterft op de dijk. De zee, die trekt je,1
de zee, dde zegt wat teuge je
En wy kijke maar naar de Pannekoek
en naar de vlette en naar de horizon. De
zee dat is mijn element, ik beb er altijd
gepeild en op geleefd.
Een vrouw in de mast, een wijf noemt
Tabbie haar, hü spreekt niet van een
dame, maar duidt een vrouw aan in zy'n
zeemansterminologie met het aan 't En-
gelsch verwante woord wü'f (wife).
Die vrouw, die moeder, stond uren en
uren in een stormnacht gebonden aan de
mast van een doormidden gebroken wrak,
rondom haar slaat de branding. Akelig
huilt de storm door het want.... Het is
stik duistere nacht. Nergens is hulp-
overal, mijlen in 't rond waart de dood.
Het kindje, haar kindje, schreit in haar
armen.
De dood nadertDe verstikkings
dood in de razende zee
Maar daar klinken riemslagen. Tabbie,
Hein Kuiper, ce Kromme, Jaap Been.
Het leven nadert.... Het ziin geen ruwe
visschers meer, het ziin nu edele voor
name. ridders.
Zij hebben de handschoen in 't strijd
perk geworpen, zii zullen winnen.... hun
eigen leven als inzet.
Aan vele vaders en moeders hebben zy
het leven weergegeven.
Het loon van vele dezer mannen?
Ach zeg niet er is een Dorus Rijkers
fonds, want dit helpt alleen de allerbe-
hoeftigste menschenredders.
Die niet totaal behoeftig zijn krijgen
van het Dorus Rijkersfonds niets en dit
is een heele groote fout. Want- schrijver
dezes, die met Ter Hall, Jager, Egner en
Lalau den stoot heeft gegeven tot oprich
ting van het Dorus Rijkersfonds, heeft
zich altijd met hand en tand verzet legen
dé bepaling, dat alleen de Mioeftigen
moeten worden geholpen.
Het moet, neen mag geen armbedeeiing
ziin, het moet alleen een pensioneeren van
de dapperste Ridders ziin, die Nederland
kjent. Dan pas is het een eer voor ierleren
aenschenredder, dit pensioen te ontvan
gen. Dat mannen als Tabbie, Ilein Kuiper
ji Jaap Been dit eerepensioen niet krij-
fen is zeer betreurenswaardig, want het
tin mannen, waarop Den Helder vol trots
kn neerzien en ook zii hebben recht op
>nze dankbaarheid.
Vlette opdraaie, nette breien, visschen,
naar zee kijken, dat is het ieven van de
80-jarige Tabbie geweest
Als hü het over de zee heeft, is het of
zijn heele gestalte verandert, dan worden
zijn oogen levendig. Uren en uren kan hy
dan vertellen. Dan keert het verleden
weer, de tijd dat hy nog een redder in
't harnas was.
De Renown, dat was wat,
Rotter plek dan de Pannekoek is in de
heele zee niet. Dat was een torn. Drie
dage hebben we met Dorus Riikers in
touw geweest. We waren meer dood dan
evend en kwamen niet uit de kleeren.
Daar hei je de Kromme, die is zooveel
as me stiefzoon, die heb de rimmetiek in
al zy'n botten opgeloopen, ik zeg maar
kajepoet olie, jökajepoet olie en dan
maar wrijven. Rimmetiek heb-ie met de
Turbo gekregen, als maar in 't natte
kouwe water.
Met de Hally was 't ok heel wat, zegt
Tabbie, toen was 't liardstikke donker en
toen we d'r bii kwamme zagge we nog
zoo'n beetje alleenig de mast, daar zat de
heele ekwipage in. Zeker 12 uur had de ze
daar gezete, nee laat eres kiike veul lan
ger dan 12 uur liadde ze daar in de stik
donker, midden in de storm, in de mast
gezete, want 's morgens toen de wind uit
de noordhoek kwam liep ie an de grond..
Veul langer dan 12 uur hadden ze daar
gezeten natuurlijk. Een wijf was daar ok
nog an boord en die hadde de matrozen
met een touw aan de mast gebonden dat
ze niet weg zou slaan en ik ben nou Maan
dag as ik 't leven hou, 80 jaar, maac nooit
in die 80 jaar bin ik zoo beduusd geweest
als toen, want in de armen van die lady
lag een klein schreeuwend kind, een wurm
van een kind. Weet je wat ik deed? On
danks de storm en de regen en het straal-
natte water nam ik beleefd mijn zuidwes
ter voor d'r af en toen begon .die lady te
huilen en begon ze te zoenen. Niet an mijn
hoor, maar an dat wurm. Ze dee niks an
ders as huilen, 't was persies een lekke
waterketel. Maar 't was een reuzefideel
vrouwspersoon en zei in 't steenkolen-
Engelsch: zenkie zeulde en ze gai
Maandag is Tabbie 80 jaar.
Nog vele jaren, oude makreelroóker,
flinke, dappere Blauwe Zeeridder!
Den Helder, 11 Nov.
(Wapenstilstandsdag).
TWEEDE.
ABONNEMENTSVOORSTELLING.
Een amusante avond.
Het blyspel van Joh. Elsensohn, door
de N.V. „Het Schouwtooneel", Donderdag
avond hier ter stede vertoond, is door
den auteur zelf gekarakteriseerd als „ge
zellig spel". Deze karakteriseering is vol
komen juist, maai zij is niet volledig.
Want behalve „gezellig", was het ook dooi
en door Hollandsch; het was in vele op
zichten een zoo getrouwe wedergave van
het leven van den Nederlandschen klei
nen burger, dat in zy'n beste gedeelten het
stuk aan Heyermans deed denken. Na
tuurlijk, technisch was het niet zoo
goed opgebouwd als Heyermans dat kon:
het eerste bedrijf: de ontwikkeling, het
tweede bedrijf: de climax, het derde: de
oplossing. Zoo was het niet: er was een
uitstekend eerste bedrijf, een uiterst zwak
tweede. Maar het derde maakte weer veel
goed. Maar er waren kostelijke scènes
vol leven en actie en de menschen, die wij
op het tooneel zagen, leefden allen; het
was het dagelyksch leven, zooals wij allen
dat kennen in zyn ups en downs, zyn be
levenissen, zijn oneindige variaties. Jan
Musch kruidde dat met zijn Joodschen
gijn, mevrouw De BoerVan Rijk en
haar dochter Sophie de VriesDe Boer
zorgden voor het tikje sentiment, dat er by
noodig is en de rest was de gemoedelijk
en genoeglykheid, die dit stuk kenmérk-
ten.
Wel kent Elsensohn, zelf acteur naar
men weet, het métier: hij wist precies wat
er noodig is voor een succes en juist dat
hij zoo volkomen aan de vraag van het
publiek wist te voldoen, verklaart het suc
ces van dit stuk.
Het eerste bedryf is kostelijk. We
komen in het klein-burgerly'ke milieu van
de familie Branders, en we leven voor
eenige oogenblikken dit leven van den
zakenman mee, dat zoo natuurgetrouw is
weergegeven. Hein Harms, de kort aan
gebonden en nogal opstuivend van aard
zijnde vader, mevr. De BoerVan Ryk,
de stille, bedeesde moeder. Dan: Bernard,
de zoon in het bedrijf (Henk Schaer),
Hendrik, moeders lieveling, die op voet
yan oorlog leeft met zijn broer en vader,
getrouwd is met Roosje, de dochter van
den buurman-concurrent (Jan Musch) en
voorloopig nog vegeteert op de inkomsten
der zaak. Tenslotte Anna (Fie de Vries
De Boer), de stille, ietwat „zure" onge-
gelegenheid, die dit stuk haar bood om
zich ten volle te geven, en deze slotscène
van het eerste bedryf was alleen reeds
een gang naar den schouwburg waard.
Dit herinnerde ons aan de dagen van
Kniertje.
Het tweede bedryf is veel zwakker
het werd alleen gered door het fantasie
rijke en kostelijke spel van Jan Musch;
actie is er weinig in en bii een miiider
sterk acteur als Musch wordt het al heel
spoedig gerekt en langdradig. Maar Jan
Musch wist steeds weer wat te vinden,
waardoor hij de aandacht van het publiek
bleef boeien.
Dan krijgen we het derde, dat weer veel
goed maakt. Het derde, dat alle vrouwen
in de zaal al dadelijk bii het opgaan van
het scherm verteederde. Immers, daar
staat de wieg met den nieuwen wereld
burger, die ons in het tweede bedrijf een
beetje plastisch werd aangekondigd. De
„o-o-och, kijk 's, daar hei-je de wieg", en
de „a-a-ah's" vanwege de ontroering
waren niet van de lucht. Dit derde be
drijf biedt weer kostelijke tooneeltjes. De
gymnastiseerende en citroenen etende
Roosje, die het huishouden zóó verwaar
loost, dat moeder Branders in het tweede
bedrijf de gestopte sokken aan zoon en
vader moet komen brengen, die beiden
met enorme gaten in de sokken rondloo-
pen, deze Roosje is een ideaal moe
dertje en huisvrouwtje geworden, die,
hetzü nogmaals geconstateerd, alle vrou
wenharten verteederde. In dit bedryf
heeft de groote verzoening plaats; de
baby in de wieg is daarvan de onbewuste
oorzaak, en de ontmoeting van de beide
concurrenten, die nu grootvader van het
zelfde kind zy'n geworden, geeft weer
aanleiding tot kostelijke tafereeltjes. Op
een zeker oogenblik bijvoorbeeld zitten
beiden ter weerszijden van de wieg (op
zichzelf al een aardig tafereeltje) als
Roosje „opa" roept. Kostelijk is de wijze
waarop beiden op dien roep reageeren.
Om kort te gaan: er is aan dit genoeg
lijke familiespel, dat nergens diep gaat,
en dat juist genoeg dramatiek bevat om
bij het publiek in den smaak te vallen,
kostelijk gesmuld. En wij zün het vol
komen met onze collega's van de groote
pers eens, waar die als hun meening uit
spraken, dat het wel geruimen ty'd reper
toire zou houden.
Wat verder de artisten betreft: behalve
Jan Musch en mevr. De BoerVan Rük
waren daar nog een tweetal jonge acteurs,
die in dit stuk de gelegenheid kregen van
hun kunnen blijk te geven. Dit waren
Henk Schaer en Jacq. Snoek, de beide
zoons, die vlot en aardig spel te zien
gaven. Mevrouw Mary Smithuyzen was
het slanke, frêle figuurtje van Roosje; en
de wijze waarop zij „rhytmische gym
nastiek" bedrijvende, ten tooneele ver
scheen, was ook al weer kostelijk. Later
was zij een snoezig moedertje. Verder
nog een menigte kleine aanvullende rol
letjes.
Een aardig oogenblik was het. toen na
dat het doek voor de eerste maal was ge
vallen, mevrouw De Boer naar voren trad
om in een kort woord een beroep te doen
op het goede hart van het publiek, en een
bydrage te vragen voor de collega's, die,
zooals men weet, Zondagavond nabij de
„Kooy" het auto-ongeluk hebben gehad,
waarbij de auto met alle requisieten en
de recette van dien avond, verongelukte.
(Het gezelschap Kievits). De onmiddellijk
daarna in de zaal gehouden collecte,
waarbij de actrice zelf ook nog daadwer
kelijk medewerkte, bracht de som van
135.37l/2 op.
„JONGEDAMES IN UNIFORM".
In „Casino".
Tooneelliefhebbers kunnen wü niede-
deelen, dat het prachtige tooneelstuk
„Jongedames in Uniform" (bewerkt naar
de beroemde film: „Meisjes in Uniform"),
welk stuk in de groote steden, zooals:
Amsterdam, Rotterdam en Den Haag ge
weldige successen boekte, Zondag 20
Nov. a.s. door het gezelschap „De Ver-
eenigde Schouwspelers", dir. Pierre Mols
en Enny de Leeuwe, hier ter stede zal op
gevoerd worden.
Zondag 13 November 1932
DEN HELDER
Ned. Herv. Gem (Nw. Kerk. Weatstrnat)
's Morgens 10.30 u., Ds. H. A. Enklaar
Onderwerp: „D« schat des geestes"
(I Cor. 2:9)
Ned. Herv. Gem. (Westcrkerk, WestpleinJ
's Avonds 6.30 uur, Ds. F. W. J. v.d.
Onderw.: „De Voorzienigheid Gods"
Gerei. Kerk (Julianapark).
's Morgens 10 uur, Ds. Tollenaar
's Avonds 5.30 uur, Cand. P. D. van
Dyk, van Wons.
Kerkdienst (Chr. MiL Tehuis, Kanaalweg)
's Morgens 10 u., Cand. P. D. van Dyk
's Avonds 5.30 uur, Ds. Tollenaar
Oud Geref. Kerk (Hoogstraat).
's Morgens 10 u. en 's avonds 5.30 u.,
de heer N. van der Kraats
Chr. Geref. Kerk (Steengracht).
's Morgens 10 uur en 'e middags 5 uur,
Ds. W. F. van der Kodde, van Delft
Woensdag, 16 November
des avonds te 8 uur, Ds. H. Velema
van Drachten. Dankuur
Herst. Evang. Luth. Gem. (Weezenstr.)
's Morgens 10.30 u., Ds. P. H. Borgers
Liturgische Jeugddienst
Onderwerp: „Een Indianenpsalm"
Zang van het kleine-meisjeskoor,
's Avonds 6.30 uur, Ds. P. H. Borgers
Onderwerp: „Aan den Onbekenden
God".
Donderdag 17 November
Nam. 8 uur, Deutscher Verein.
Schwester K. Metz.
Doopsgez. Gem.
Geen dienst
Evangelisatie (Paimstraat).
's Morgens 10 u., Ds. R. G. W. J. Hoek
Jeugapreek - Liturgie - Solozang -
Zendings-collecte.
's Avonds 5.30 u ,Ds.R. C. W. J. Hoek
Bybellezing.
Evangelisatie (Geb. Middenstraat 117)
Woensdagavond 8 uur, Licht-beelden
Spreekster: Mej. de Klerk
Evangelisatiegebouw, Vijzelstraat:
Byeenkomst 's avonds 8 uur.
Verschillende sprekers.
Oud-Katholieke Kerk (Langestraat 78),
26sten Zondag na Pinksteren,
's Morgens 10 uur, kerkdienst
Past. Th. Moleman. Kerkwijding,
's Avonds 7 uur, Vespers
Leger des Hells.
7 uur v.m., Bidstond
10 Heiligings - samenkomst
3£ n.m., Openlucht - samenkomst
a/h. Plantsoen.
8 Verlossings-samenkomst
Maandag 14 November 8 u. n.m.
Muziek- en Zanguitvoering. Leider;
Adjudant J. Brons.
Hersteld Apostolische Zending Gemeente
(Oorspronkelüke Stichting door
Wylen Apostel Schwarts)
Sluisdykstraat hoek Schagenstraat
's Avonds 6.30 uur, dienst
Kerk van Jezus Christus.
(Van de Heiligen der laatste dagen).
Jansendwarsstraat 8.
's Morgens 9.30 en 's avonds 5 uur
Samenkomsten.
HUISDUINEN
Ned. Herv. Gemeente
Geen dienst.
Deze voorstelling zal geheel gelijk zyn,
aan de opvoeringen, die dit gezelschap in
den Hollandschen Schouwburg te Am
sterdam, Scala in Den Haag en Tivoli in
Rotterdam er van gaf.
Een zeer interessante tentoon
stelling.
Met een enkel woord hebben wy reeds
melding gemaakt van een tentoonstelling,
welke dezer dagen in liet „Tehuis voor
Militairen", Spoorstraat, zou worden ge
organiseerd op het gebied van de Zui
derzeewerken en oude kaarten enz. van
het Noorderkwartier en Den Helder.
Deze tentoonstelling is Vrijdagmiddag
geopend en wy willen daar een en ander
van vertellen.
Het belangrijkste en voor het publiek
ongetwijfeld ook interessantste, is wel do
mooie inzending van de directie der Zui
derzeewerken. Deze bevat verschillende
maquettes, dat zyn modellen in het klein,
die een zeer getrouwe reproductie vormen
van wat hier tot stand is gebracht. De
grootste dezer maquettes is een model van
den afsluitdijk. Tot in alle onderdeden
toe kan men zien hoe deze werd gemaakt;
boven op den dyk zyn de wegen aange
bracht, het dubbel spoor, dat er straks zal
komen, rij- en fietswegen, het dijkstalud
is nagemaakt met geheel hetzelfde mate
riaal van het origineelkortom, men
vindt er op kleine schaal geheel dit om
vangrijke werk terug. Ditzelfde geldt voor
de maquettes van de dubbele arbeiders
woningen, die tevens dienen als model.
Tot in alle onderdeelen toe is alles aan
gegeven. Dan vindt men er twee model
len van landbouwschuren, een met plat
dak, een met geknikt dak en tenslotte een
volledig model van de beide dorpen:
Middenmeer en Slootdorp. Hierop kan
men zeer duidelijk den platten grond
dezer dorpen en hun ligging zien.
Verder zyn er van de directie der Zui
derzee nog een aantal foto's, platte gron
den, teekeningen, enz., monsters van
voortbrengselen van het nieuwe land,
enz. Een aantal dezer foto's is onderge
bracht in het zy'zaaltje van het „Militair
Tehuis".
Dit wat de Zuiderzeewerken betreft.
Een opsomming als deze geeft natuurlijk
in de verste verte geen beeld van deze
inzending; men moet dit alles zelf gaan
zien om te begrijpen hoe buitengewoon in
teressant dit is.
De verdere tentoonstelling is gewüd aan
Hollands Noorderkwartier, Den Helder,
enz. en omvat een collectie oude kaarten,
teekeningen, enz., die een g»ed beeld
