Kannewasser's Sint Nicoiaasfeest Polsmoffen™SEebreide HOOFDKANTOOR KONINGSTRAAT 76 Ifti iFSSTER'sMllllSiPlUENi DE STRIJD OM WEENEN. NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Buitenlandsch overzicht. Truien <m alle soorten). PT A.S. MAANDAG TREKKING No. 7197. DINSDAG 15 NOVEMBER 1932 AlweerDuitschlands eisch van rechtsgelijkheid. - Geruchten over een nieuwe Rijksdagontbinding, actie tegen de Duitsche regeering. - De Ver. Staten en de oorlogsschulden. OP 6 DECEMBER IN „CASINO". Schuldenbespreking te Washington. VOOR a Liefdesdrama te Amsterdam. Nederlandsch s.s. „Rozenburg" op de Noordzee aangevaren. Inbraak in do Bank van Leening te Amsterdam. FEUILLETON COUSMÜ Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heidersche Courant f 1.50voor Koegras, Anna Faulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.C5binnen land f 2.—, NederL Oost- en West-lndië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20 Losse nos. 4ct.fr.p.p. 6ct. zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1.—. Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, f 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst» dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4ct. AlweerDuitschlands eisch van rechtsgelijkheid schreven we in den kop van dit overzicht, omdat we in de laatste maanden dit japiter op deze plaats nogal eens hebben aangeroerd en er zal waar schijnlijk ook in de komende maanden nogal eens over gesproken (geschreven) moeten worden. Het blijft een van de be langrijkste problemen van onzen tijd, om dat er voor een groot deel mee gemoeid is de rust in Europa. Laat ons geen illusies maken, dat de vrede verzekerd zal zijn en de welvaart terug zaJ keeren, als dezen rechtvaardigen eisch van Duitschland in gewilligd zal worden, doch er zal toch een belangrijke ontspanning intreden, in het bizonder in de Fransch-Duitsche betrek kingen. Er wordt dan ook hoe langer hoe meer gevoeld, dat men aan dezen Duit- schen eisch niet kan ontkomen, ook omdat er andere belangrijke kwesties mee ge moeid zijn. In de „Nw. Rott. Crt." van Zaterdag avond vinden wü een beschouwing over dit vraagstuk, waaraan wij het volgende ontleeenen. Oppervlakkig bezien staat de ontwape-j ningszaak, welker beteekenis voor het herstel van vertrouwen nergens wordt on derschat, er niet te best voor, nu Duitsch land in September de uitnoodiging om zijn medewerking aan de conferentie van Ge- nève te blijven verleenen, heeft afgesla gen. Beziet men deze weigering op den keeper, dan blijkt zij evenwel slechts voor waardelijk te zijn. Zoodra de anderen kwa men met een voor allen gelijkelijk geldend ontwapeningsplan, dat een voor Duitsch land aannemelijken grondslag van onder handeling schept, zal het rijk den weg naar Genève terugvinden. Over gebrek aan tegemoetkoming heb ben de Duitsche staatslieden, sedert zij dezen eisch stelden, niet te klagen. In be ginsel hebben zoowel Herriot, Boncour, Mnssolini en thans ook Sir John Simon de rechtmatigheid ervan erkend. De Fran- sche regeering heeft voorts getracht die theoretische erkenning vasteren vorm te! geven in voorstellen aan de ontwapenings conferentie, waarvan de hoofdtrekken be- kend zijn uit de toelichtingen, die Herriot en Boncour ervan hebben gegeven. In het kort kan 'men zeggen, dat zij strekken tot schepping van militie-legers van beperk ten omvang en gelijke wapening voor de staten van het Europeesche vasteland, met internationale controle op de richtige na- koming van de conventie. In Duitschland is dit initiatief van Frankrijk met zoo groote voldoening ont vangen, dat de rijkskanselier in zijn re cente rede voor de buitenlandsche pers- vereeniging te Berlijn het een grooten stap vooruit heeft genoemd. Op dit waar- j deerend woord heeft Herriot aanstonds j een antwoord gegeven, waaruit blijkt, dat de wil tot toenadering wederkeerig is. Er zit dus onmiskenbaar schot in de ontwapeningskwestie zegt het blad. De I verwachtingen op een spoedige oplossing te hoog te spannen, ware echter verkeerd maakt, de antipathie van verschillende kanten is zoo groot, dat men geen pogin gen onbeproefd laat om haar gezag te on dermijnen. Zoo werden er geruchten ver spreid- over de ontbinding van den Rijks dag nog voor deze bijeen zou komen. De Berlijnsche corr. van de „Nw. Rott. Crt." meldde daarover o. m.: De regeering verklaart bij hoog en bij laag dat zij volstrekt niet voornemens is tot zulk een sensationeel besluit over te gaan. Deze tegenspraak baat haar echter niet veel, omdat men met geruchten te doen heeft, welke in het oog der versprei ders berusten op een logische afleiding van den loop van zaken. Hitier zal, zoo veronderstelt men, niet met rijkskanselier von Papen willen onderhandelen, noch persoonlijk noch door een gevolmachtigde. Welke zin hebben dan nog onderhande lingen met de andere partijen over het regeeringsprogramma? Von Papen kan! dus op grond van Hitiers weigering zeg gen, dat de opdracht, welke ce rijkspre sident hem heeft verleend, automatisch is vervallen. De volgende stap zou de ontbin ding van den Rijksdag zijn, waarna dan, op grond van het beruchte artikel 48 van de grondwet autoritair verder zou worden geregeerd en allerlei hervormingen van de grondwet zouden worden doorgezet. Omdat deze geruchten op dit oogenblik op louter combinaties en veronderstellin gen omtrent de komende dingen berus ten, worden zij door geen tegenspraak uit de wereld geholpen. Men kan van geen enkele regeering verlangen, dat ze op een bepaald oogenblik met stelligheid ver klaart hoe zij in bepaalde gevallen, we ke zich wel eens zouden kunen voordoen, zal handelen. De toekomstige mogelijkheden1 zijn uiterst veelvuldig en als de regiering in het openbaar haar houding tegenover alle eventualiteiten zou moeten bepalen, zou ze geen tijd meer over hebben om te doen hetgeen de werkelijkheid, zooals die zich metterdaad voordoet, vereischt. De bedoeling van zulke geruchten is dan ook alleen maar de kracht van de regeering te verlammen. Er wordt geen middel ge spaard om deze regeering het leven te ver zuren en haar werkzaamheden te bemoei- lijken. Tenslotte immers zal hij op den duur van een Europa, dat zijn koopkracht heeft hersteld en flink afnemer kan worden van de Amerikaansche producten, meer profijt trekken, dan van een Europeeschen debi teur, die gebukt blijft gaan onder zijn schuldenlast. Dit ruimere inzicht begint dan ook aan| de overzijde geleidelijk wel meer terrein te winnen en er gaan dan ook al stem men op om te komen tot een nieuwe rege-1 ling der schuldenquaestie op commerci-1 eele basis, waarbij voor den Amerikaan-1 schen handel gunstige voorwaarden voor nieuwe afzetgebieden tot stand zouden moeten komen onder herziening van de huidige tariefpolitiek. Of werkelijk onder den druk van de voortdurende wereldcrisis de twee par-i tijen, die gelijkelijk lijden onder die crisis, ter bezwering van een beide bedreigend faillissement binnen afzienbaren tijd tot een accoord zullen komen op een derge-1 lijken handelspolitieken grondslag, zal j moeten worden afgewacht. Ter economi- sche wereldconferentie zal blijken of het! die richting uitgaat. Maar dat men tot' eenige regeling in de komende maanden zal moeten komen is duidelijk. De thans bestaande onzekerheid kan niet voort duren". De luidspreker. lang genoeg te Washington te vertoeven om het mij mogelijk te maken met u te beraadslagen. Het zou mij zeer aange naam zijn, wanneer u aan deze bespre king democratische leiders uit het Con gres of andere adviseurs kunt doen deel nemen." „Wij dienen een open oor te hebben," gaat Hoover voort, „voor voorstellen van onze schuldenaars betreffende een con crete schadeloosstelling in anderen vorm dan directe betalingen, b.v. door uitbrei ding der markten voor de producten van onzen arbeid en van onze boeten en ik heb reeds eerder verklaard dat een aan zienlijke vermindering in de wereldbewa pening, welke onze lasten en gevaren, en tevens die van de geheele wereld, zal verlichten, eveneens verband houdt met deze aangelegenheid." Hoover komt Woenstdag a.s. naar Washington, ten einde einde de kwestie nader te bestudeeren. De Britsche nota is heden te Washington zonder com mentaar aan de pers overhandigd. („De Telegr."). DE DERDE ENGELSCH—BRITSCH INDISCHE CONFERENTIE. A.s. Donderdag de eerste bij eenkomst. De eerste bijeenkomst van de derde Engelsch-Br. Indische conferentie, de z.g.n. ronde tafelconferentie, zal a.s. Donderdag gehouden worden in de com-1 missiekamer van het Hoogerhuis, waarbij de officieele verwelkoming van de gede-1 legeerden zal plaats hebben en de werk- j zaamheden voorloopig geregeld worden. De eigenlijke besprekingen beginnen op 21 November met de vaststelling van de agenda. DE JAPANSCHE BEGROOTING. LEEST ONS RECLAMEBOEKJE. Binnenland. „Goeden middag, dames en heeren, u krijgt thans te hooren de ontwape ningsconferentie." („Canard enchainé"). Roosevelt uitgenoodigd deer Hoover. Valsche geruchten over een nieuwe Rijksdagontbinding. Het wordt de Duit sche rijksregeering niet gemakkelijk ge- Bij JAAP SNOB, Zuidstraat 19. iLet op den gelen w.nkel). Ie klas reparatie-inrichting. Amerika en het schuldenvraagstuk. Naast den Duitschen eisch voor rechtsge lijkheid en naast het ontwapeningspro- bieem, is het vraagstuk der oorlogsschul den een probleem dat de gemoederen bezig houdt. Vooral is dit vraagstuk weer op den voorgrond getreden door de presi-j dentswisseling in de Ver. Staten. Wat zal Roosevelt doen? Elders op deze pagina hebben we een bericht opgenomen, waarin Hoover een samenspreking wenscht met! den nieuw gekozen president, over dit vraagstuk, dat ook in het bizonder weer actueel is geworden door een nota van Engeland en een van Frankrijk tot her ziening van het schuldenvraagstuk. Het „Handelsblad" schreef er Zaterdag avond een artikel over, waarin het vol gende door ons is ontleend: „Wanneer men zich een oogenblik in denkt in de positie van den gemiddelden Amerikaanschen burger, dan moet men diens weinige toeschietelijkheid billijken en kunnen begrijpen. Toch zal die belastingbetaler bij eenig diepér doordenken tot de conclusie moeten komen, dat het niet in zijn welbegrepen belang kan zijn van de Europeesche schul denaar het laatste pond vleesch op te eischen. President Hoover heeft Roosevelt uit genoodigd, de volgende week op het Witte Huis met hem te komen conferee- ren over het vraagstuk der oorlogsschul den. In het desbetreffende telegram van Hoover aan Roosevelt wordt melding ge maakt van de Britsche nota en tevens verklaard, dat minister Stimson hem, Hoover, heeft medegedeeld, dat ook van andere landen, wier betalingen op 12 De cember vervallen, soortgelijke verzoeken als het Britsche zijn ontvangen. Hoover zegt voorts in dit telegram: „De regeering ziet zich gesteld voor een wereld-vraagstuk van het grootste belang voor ons land en ik ben daarom van oor deel, dat een gedachtenwisseling hierover in het algemeen belang zou zijn. Spoed is hierbij een eerste vereischte en ik hoop, dat het u zal schikken de volgende week Tekort van ruim 900 millioen. Reuter meldt uit Tokio: Het Vrijdag door het kabinet goedge keurde ontwerp voor de begrooting 1933 '34 komt tot een eindcijfer van niet minder an 2,235,000.000 yen. De begrooting voor het ministerie van oorlog is 662,000,000 yen groot, waaron der 472 millioen yen voor de vloot. De inkomsten voor 1933'34 worden geraamd op 1330 millioen yen, zoodat het tekort op de begrooting niet minder dan 905 millioen yen bedraagt. Uitgaande van de meening, dat de in 1 het land heerschende depressie het niet j mogelijk maakt dit tekort door verhoo- ging van belastingen te dekken, stelde de minister van financiën voor schatkist bons uit te geven voor een bedrag van 1 iets meer dan een milliard yen. Sedert den Russisch-Japanschen oorlog is de financieele toestand van Japan niet zoo slecht geweest als thans. In de zaken- en bankwereld is men ongerust over den 1 invloed dien deze ongunstige toestand op de yen zal hebben. IJSLANDSCHE MINISTER VAN JUSTITIE VEROORDEELD. De minister van justitie van IJsland Gudmundsson is tot 15 dagen gevangenis- I straf veroordeeld in verband met een fi- nancieele transactie. UNIE-OBLIGATIEN Zondagnacht omstreeks half twee is op den hoek van de Ben Viljoenstraat en het Afrikaplein te Amsterdam een moordaan slag gepleegd. Op dat tijdstip bracht een 20-jarige jon geman zijn even oude verloofde, Dinsdag geheeten, naar huis. Zij waren dien avond op bezoek geweest bij bekenden, waar zij van 7 tot 12 uur waren geweest. Oogen- schijnlijk goedsmoeds waren beiden huis waarts getogen. Voor de woning van het meisje haalde echter de jongeman plotse ling een groot mes te voorschijn, waar mede hij het meisje in den rug stak. Door den G. G. G. D. is de gewonde naar hét Israëlitische Ziekenhuis vervoerd. Omtrent de motieven, die den jongeman tot zijn daad hebben gebracht, is nog niets bekend. Hij heeft zichzelf bij de politie aangegeven. De bemanning gered. Zaterdagnacht even na twaalf uur heeft nabij den „Noord-Hinder" een aan- j varing plaats gehad tusschen het Neder- landsche s.s. „Rozenburg" van de Hal- cyonlijn en het s.s. „Mount Helykon", de i vroegere „Jagersfontein" van de Holland- Zuid-Afrikalijn, dat sinds korten tijd on der Panameesche vlag vaart, i Alle opvarenden van de „Rozenburg", I die de grootste schade heeft gekregen en gedeeltelijk is gezonken, zijn gered De Duitsche sleepboot „Heroe" en het Belgische s.s. „Goliath", die later ter as sistentie uit Vlissingen zijn vertrokken, hebben de „Rozenburg" nog drijvende ge vonden. Beide schepen zullen trachten j het reeds gedeeltelijk diep onder water liggende schip binnen te brengen. Als bijzonderheid kan nog worden ver- meld, dat de „Mount Helykon" de vorige week Maandag op weg van Amsterdam naar Rotterdam averij kreeg aan de stuur- machine en toen door de sleepboot „Witte Zee" den Waterweg moest worden bin nengesleept. I)e dader met een aanzienlijke buit aangehouden. Toen Zaterdagmorgen omstreeks 8 uur de inwonende portier van het verkoop lokaal Frascatie, in de Nes te Amster dam, de voordeur van het gebouw wilde openen, vond hij in een van de vertrek ken bij het portaal een man, die op een bank zat en een gonjezak naast zich had liggen. De portier kon er bij den man niets anders uitkrijgen, dan dat hij Vrij dagavond bij ongeluk in het gebouw was ingesloten, en nu maar het tijdstip had afgewacht, waarop het gebouw weer ge opend was. Met deze verklaring nam de portier geen genoegen en met eenigi andere leden van het personeel, heeft hjj den man aan de politie overgeleverd, die hem naar het bureau Singel heeft over gebracht. Het was intusschen gebleken, dat de gonjezak, die 's mans bagage uitmaakte, volgestopt zat met gouden en zilveren voorwerpen en bijouteriën. B(j nader on derzoek is waarschijnlijk geworden, dat de man zich Vrijdagavond opzettelijk heeft laten insluiten in het gebouw ÏS-as- cati en Vrijdagnacht over een binnen plaats en door het indrukken van een vensterruit zich toegang heeft verschaft tot het hoofdgebouw van de stadsbank j van leening aan de O.Z. Voorburgwal. Hier is hij doorgedrongen tot het maga zijn, waarin de zgn. winkelgoederen ge borgen worden, dat zijn de niet ingeloste panden, die bestemd zijn voor de open bare veilingen. Den rijken buit, dien hij hier vond, heeft hij in de zak gepakt en daarmede heeft hij zich uit de voeten willen maken, vermoedelijk over dak, om zich vandaar langs de goot op den be- ganen grond te laten zakken, j Zeer waarschijnlijk heeft men in dezen I man ook den dader te pakken van de 1 insluiping, die in April van dit jaar in de stadsbank van leening gepleegd is, I waarbij voor een vrij aanzienlijke waar- I de gestolen is. Na deze inbraak zijn af- doende maatregelen genomen, om den weg, waarlangs de dader het gebouw toen heeft kunnen verlaten, te versper ren. Hierop had de dader natuurlijk niet gerekend met het gevolg dat hij in de val is geloopen en niet anders heeft kun nen doen dan gelaten zijn lot, d.i. zijn aanhouding, afwachten. Zoomin als aan den portier heeft hij Zaterdagmorgen bij zijn verhoor op het politiebureau zijn naam willen opgeven; d.w.z. hij heeft een klaarblijkelijk val sche naam genoemd, waarmede hij ook het proces-verbaal van zijn fouilleering heeft onderteekend. Van een eigenlijk verhoor heeft geen sprake kunnen zijn, omdat hij weigerde op eenige vraag te antwoorden; hij zeide alleen maar, dat hij van Puffelen heette. De politie is er nog niet in geslaagd zijn indentiteit vast te stellen. DE SMOKKELARIJ AAN DF DUITSCHE GRENS. Uit de provincie Groningen schrijft men, dat het smokkelen aan de Duitsche grens vlot toeneemt. De smokkelaars ruilen vaak tabak, koffie, thee, meel- waren enz. tegen Duitsche margarine. Eiken dag en eiken nacht worden er wel i personen aangehouden. Dikwijls zijn het 1 mannen, d'e nog nooit met de justitie in aanraking zijn geweest. De politie te Almelo heeft Doderdag- nacht een auto aangehouden, waarmee Duitsche margarine naar Almelo en Nij- Indien gij voortdurend last hebt van schele hoofdpijn als gevolg van een slechte spijsvertering, gebruik dan eens een poosje Foster's Maagpillen, het betrouwbare, zacht werkende laxeermiddel. Alom ocrkrflghoor f 0.65 por flacon. Roman van HUGO BETTAUER. 8) (Nadruk verboden). Waarop Steinberg, zonder verder nog een woord te spreken, bij den arm nam en haar naar het privébureau van de directie bracht, waarin de heeren Arn- berg en Conried juist bezig waren elkaar de grootste grofheden naar het hoofd te slingeren. \'ijf minuten later stond Lola op het tooneel, om, begeleid door den Ween- schen dirigent Lehner, voor een leege zaal het schoone lied „Weist du, Mutterl, was mir tramt nat...." te zingen. Wederom vyf minuten later was Lola tegen een salaris van twintig dollar per week als soubrette aan het Irving- Place-theater geëngageerd. Zonder de werkelijke waarde van dit bedrag direct te beseffen, spoedde Lola zich overgelukkig naar huis, waar zij haar ontroostbare, door leed verouderde moeder jiüchend om den hals viel. De weduwe luisterde naar het verblijdende nieuws, er kwamen roode vlekken op haar ingevallen wangen en met haar wasgele handen die van haar dochtertje grijpend, zei ze ernstig: „Zorg er voor, dat je rein blijft kind, ook als ik er niet meer zal zijn". Eenige weken later, twee dagen, nadat mevrouw Holub aan een zielsziekte be zweken was, stond Loia op de planken en vertolkte de Prins Orkowsk.y-rol in de „Fledermaus". Dat zij in de entr'acte's zoo hartbrekend snikte, dat zij door de mede lijdende collega's met whiskey moest worden gekalmeerd, was iets, waarvan het publiek onkundig bleef. Zoo verliepen twee, drie maanden in een permanente geldverlegenheid en zware beproevingen, tot op een Zondagavond een eigenaardig toeval in den persoon van den welgestelcen houtzager John Patrick O'Flanagan aan het leven van de kleine Lola een merkwaardige wending gaf. John Patrick O'Flanagan was een Ier, die als jongen naar Amerika was geëmi greerd, zich eerst jarenlang als houthak ker in het Westen had opgehouden, tot hen ten slotte door taaie volharding, voor beeldige vlijt, slimheid en het overboord werpen van aiie gewetensbezwaren er ir: geslaagd was zich zelf een paar H.A. bosch en een mooi huis in St. Paul te koopen. Hij was ongehuwd gebleven, eenerzijds, omdat hij nooit tijd had gehad zich om vrouwen te bekommeren, anderzijds ech ter, wijl hli vreesde onder het juk te zul len geraken van een Amerikaansche vrouw, die, naar hij stellig meende, alleen was uitgevonden om den mannen tot een kwelling te zijn. En nu was John Patrick voor het e"rst sinds vele jaren naar het Oosten geko men. Hij had in Philadelphia groote con tracten afgesloten en was toen naar New- York gereisd om met de directie van de Erie spoorwegen te onderhandelen over de levering van dwarsleggers voor een spoorlijn van tienduizend kilometer. Op den dag na Nieuwjaar slenterde de man uit Minnesota door de straten van de hoofdstad en verveelde zich, zooals slechts een vreemdeling in het Amerikaan sche Oosten dat kan. Het was negen uur 's avonds en John Patrick had juist besloten, hotel „Nether- land", waar hii zijn intrek had genomen, weer op te zoeken, toen hem op den hoek van de Veertiende straat en Irving Place iets van de muziek in de ooren klonk. Nieuwsgierig speurend naar de herkomst van deze klanken, kwam hii voor het Duitsche theater, waarop reclamebiljetten in het Engelsch en Duitsch aankondigden, dat hier als „Sacred-Concert" met zang de „Rabenvater" gegeven werd. John Patrick O'Flanagan verstond wel iswaar, behalve „Sauerkraut" en „Frank furter" geen woord Duitsch, maar, dacht hjj, Duitsch gezang is toch altijd nog beter dan heelemaal niets, weshalve hij naar ce kas ging, waar een vroegere Oostenrijk- sche officier van den generalen staf hem met allen verschuldigden eerbied een loge plaats vlak bü het tooneel verkocht. De eerste acte was juist geëindigd en een heer in een slecht zittende rok zong nu met een overslaande stem een einde- looze aria, welke den man uit het W esten bepaald slaperig maakte en tot onbedwing bare geeuwen noopte. Na dit nummer ech ter werd hij plotseling klaar wakker. Een jong, blond meisje, dat er uitzag als een pop en dat met onwaarschijnlijke viooltjes- blauwe oogen de zaal in keek, betrad in een lichtblauw toiletje het tooneel. Het meisje zong met zachte, maar welluidende slem een paar WTeensche liedjes, het on vermijdelijke „Weist du, Mutterl, was mir tramt bat" en „Muss ja net alles von Gold sein, was glanzt", en Flanagan, die er na tuurlijk geen woord van verstond, zette z'n groote handen in beweging, applaudis seerde onzinnig hard en floot en trappelde daarbij met z'n voeten, hetgeen in Ame rika een bewijs is van buitengewone in stemming. Kortom, hii toonde zich zoo uitgelaten, dat het zangeresje hem met haar groote oogen verschrikt aanstaarde en hem met een vriendelijk knikje nog eens persoonlijk haar dank betuigde. Waarop O'Flanagan tot over z'n ooren bloosde en plotseling zulke hevige hart kloppingen bespeurde als hii zich herin nerde nog slechts eens in z'n leven te heb ben gehad, n.1'. toen hii ergens in Wis- consin onverwachts tegenover tien Rood huiden had gestaan, die het op zijn scalp gemunt hadden. De kleine zangeres verdween weer. O'Flanagan ontdekte na veel moeite in het programma, dat zij Lola Holub heette en toen na haar een imposante Germaansche uit Berlijn het tooneel betrad, die een on beschrijfelijk gedicht declameerde en daar bij angstwekkend met de oogen rolde, nam hij de vlucht. Na een zeer onrustigen nacht, waarin zware droomen hem meermalen het beeld van de kleine Lola voor oogen tooverden, deed O'Flanagan snel zijn zaken met suc ces af, waarbij hij zoo verstrooid was, dat hii de diverse directeuren nog meer af zette dan oorspronkelijk in z'n bedoeling lag. De overige uren van den dag werden in een hoogst nerveuse stemming doorge bracht en 's avonds zat hij reeds een kwartier voor den aanvang in de loge van het Duitsche theater, waar de een of an dere klucht gegeven werd. Hii had geluk. LoLa Holub had een klein rolletje in het stuk, waarin zij weliswaar niet veel te zeg gen had, maar toch bijna in elke scène op het tooneel was. En onwillekeurig ging cê blik van haar blauwe oogen steeds weer naar dien grooten, dikken meneer in de loge, die den vorigen avond op zoo over tuigende wijze van z'n bewondering voor haar optreden had blijk gegeven. O'Flanagan transpireerde van opwin ding. Hij voelde, dat hii beslist dienzelfden avond nog die Lola Holub moest leeren kennen. En als John Patrick iets wilde, dan wist hii dien wil ook steeds door te zetten. Maar dit geval scheen hem toch wel het moeilijkste van alle, die hem ooit waren voorgezet. Hoe leert men een ac trice kennen? Dit probleem was hem te eenenmale onbekend. Plotseling evenwel herinnerde hij zich eens in een vijf cents roman te hebben gelezen, hoe een graaf aan een danseres zijn visitekaartje had gestuurd met de uitnoodiging tot een souper. Nu was hij wel geen graaf, maar in ieder geval een vrije Amerikaan, die over voldoende contanten beschikte. Dies begaf hij zich direct na afloop van de voorstelling naar den foyer, waar hij spoedig een langen, mageren suppoost ontdekte, die hem voor zijn doel geschikt leek. Dit factotum van het Duitsche thea ter was een oud-advocaat en procureur, wien de grond in Weenen te heet onder de voeten was geworden, derhalve de wijk naar Amerika had genomen en nu voor een vijf dollar biljet direct bereid werd ge vonden O'Fianagans belangen bij Lola Holub te behartigen. Hii verzekerde den Amerikaan in onverstaanbaar Engelsch, dat de jongedame in quaestie hoogst eer baar was wat O'Flanagan bijzonder veel genoegen scheen te doen maar dat hij nochtans met een krachtig pleidooi haar toezegging voor het souper had kunnen verkrijgen. En Flanagan werd wederom door For- tuna begunstigd. Lola Holub had n.1. hon ger, den gezonden honger van 'n jong meisje, dat om zeven uur een bescheiden pensionmaal heeft genoten, sindsdien niets meer gehad heeft en geen geld bezit om iets te koopen, zelfs nog geen vijf cent om ergens een kop koffie te bestellen. Toen nu de eerwaardige Mr. Mausch haar de invitatie voor het souper overbracht, begon ze te watertanden en benevelden vage visioenen van slaatjes en mayonaises haar zinnen. En toen bovendien Pietsch, het vrouwelijke komische nummer, die van het onderhoud getuige was, haar vriendschappelijk adviseerde niet dom te zijn en ce invitatie te acceptoeren, hakte Lola den knoop door met de woorden: „Ach wat, er steekt toch niets achter; hij z!et er heel fatsoenlijk uit". De avond verliep zeer merkwaardig. Beiden zaten behaaglijk in een hoek.je van het Duitsche restaurant Lückow, Lola consumeerde kreeft en roastbief en een bijna echte Sachertaart en Flanagan wischte zich onophoudelijk het zweet van het voorhoofd en goot het eene glas I'schorr na het andere door zijn kedgaat. Maar hierin bestond dan ook de gehetle conversatie om de eenvoudige reden, dat zü geen Engelsch en hij geen Duitsch sprek. (Wordt vervol:"!)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1932 | | pagina 1