Kannewasser's Sint Nicolaasfeest DESKUNDIGEN INPLAATS VAN PARLEMENTEN. HOOFDKANTOOR KONINGSTRAAT 76 DE STRIJD OM WEEN EN. NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Buitenlandsch overzicht. fmrA.S. RÜAAfSDAG TREKKiïS© No. 7199. ZATERDAG 19 NOVEMBER 1932 60ste JAARGANG Weer kabinetscrisis in Duitschlar.d. - Het kabinet von Papen in zijn geheel afgetreden. - Engeland en de Duitsche eisch voor gelijkgerechtigheid. - Engelsche ontwapeningsvoorstellen. OP 6 DECEMBER IN „CASINO". China en Japan. Da handige, doch ondeskundige pariijman heeft afgedaan. „Parlementen zijn verouderd en verdwijnen" VOOR Het zwakke punt. FEUILLETON F, COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65;biunen- land f 2.—, Nederl. Oost- en West Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f3.20 Losse nos. 4ct.; fr.p.p. 6ct. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1— Modeblad resp. f 1.20, f 1.50. f 1.50, f 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DK BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v h O. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIEN: 20 ct. per regel (gaijard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t m.-3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewjjsno. 4 ct Jn Duitschland is weer een kabinets crisis ontstaan en ce geruchten, die daar over van de week liepen en door ce regee ring als valsch werden gekwalificeerd, ble ken dus niet ver bezijden ce waarheid. De oorzaak van deze crisis begrijpt men. Het was voor v. Papen niet mogelijk de mede werking van verschillende partijen te krij gen voor de uitvoering van ziin program ma en in het bijzonder het Centrum heeft het den rijkskanselier lastig gemaakt. Er zat dan tenslotte niets anders op, dan het bijltje er bü neer te leggen, v. Hinden buig zal moeten- trachten een regeering samen te stellen, die haar taak in samenwerking zal volbrengen. Dat zal niet gemakkelijk zijn en den grijze staatsman, die op 84-jarigen leeftijd nog zoo'n zwaren taak op ziin schouders durfde nemen, zal het heel wat hoofdbrekens kosten, voordat een nieuwe regeering is samengesteld. Het officielee communiqué, dat Donder dagavond werd uitgegeven, luidde als volgt: De rijkskanselier heeft heden den rijks president verslag uitgebracht van de be sprekingen, die hii met de partijleiders heeft gehouden over ce mogelijkheid van een breede nationale concentratie. Terwijl de Duitsch nationale partij, de Duitsche volkspartii en de Beieische volkspartij op het standpunt staan, dat zij een concen tratie zouden toejuichen, die den arbeid van de riiksregeering zou kunnen verge makkelijken, heeft de leider van de Cen trumpartij de meening geuit, dat haar leiding en samenstelling van het tegen woordige kabinet niet geschikt schijnen, om de aaneensluiting eer krachten te ver zekeren. De sociaal-democratische partij heeft de uitnoodiging van den rijkskanse lier tot een onderhoud over de medewer king aan een nationale noodgemeenschap boud afgewezen. De nationaal socialisti sche partij heeft medegedeeld, dat zij slechts onder bepaalde voorwaarden tot schriftelijke- onderhandelingen bereid is, waarhij zij van te voren afwijst het door de riiksregeering ter hand genomen poli tieke en oeconomische program te onder steunen, Onder deze omstandigheden meent de riiksregeering, die met inspanning van al haar krachten gepoogd heeft, de haar in Juni door den rijkspresident gegeven op dracht uit te voeren, in het belang van het vaderland te handelen door haar functie in handen van den rijkspresïdent te leggen. Zü handelt daarbij zonder het be ginsel van autoritaire staatsleiding op te geven volgens het door haar herhaalde lijk uitgesproken beginsel, dat de vraag van de personen in deze ernstige tijden niet in aanmerking komt. Zü wenscht den riikspresident den weg vrij te maken, opdat hii als leider van de natie en steunende op de hooge autoriteit ziin ambt, de bijeenvoeging van alle waarlijk nationale krachten kan tot stand brengen, die alleen den weg der Duitsche toekomst kan verzekeren. De riikspresident heeft het entslag van de riiksregeering aangenomen en haar met de afdoening der loopende zaken be last. Van alle kanten komt natuurlyk de cri- tiek op de regeering-von Papen los. Het is nu eenmaal gemakk< lijk critiek te leveren en het spreekwoord is nog altijd waar, dat de beste stuurlui aan wal staan. Maar er moet ook waardeering zijn voor de leiding van v. Papen, die in dezen chaotischen tijd en onder zeeer moeilyke omstandigheden het roer nog in handen durfde te nemen. Zoo schrijft de Nw. Rott. Crt.: Het succes van het kabinet-von Papen ligt minder op politiek dan op cecono- misch gebied. Alleen de verblindheid van een partiicampagne kan er de oogen voor doen sluiten, dat op het einde van het reglme-von Papen de oeconomische toe stand weliswaar nog slecht is, doch beter dan toen het de regeering aanvaardde, ter wijl tot dusver bij het aftreden van elk voorgaand kabinet steeds het omgekeerde moest worden geconstateerd. Engeland en de Duitsche eisch van ge lijkgerechtigheid. De Engelsche minister van bultenlandsche zaken, Sir John Simon, heeft Donderdag te Genève uit* i voerig gesproken over den Duitschen eisch van gelijkgerechtigheid, toen hii het Engelsche standpunt betreffende het ont- wapeningsvraagstuk, waarop wy hier onder nog nader terugkomen, uiteenzette. Sir John heeft niet in raadselen gespro ken, doch heeft het standpunt van de En gelsche regeering, ten opzichte van dezen Duitschen eisch, klaar en duidelijk uiteen gezet. Hij betoogde, dat deze kwestie be slist opgehelderd meet worden, daar zü de belangrijkste voorwaarde voor de verdere werkzaamheden der conferentie is. Engeland tracht, zoo verklaarde hij, een basis te vinden waarop de eisch van rechtsgelijkheid kan worden besproken, want deze eisch houdt het werk van de conferentie tegen. De Engelsche regee ring is van meening, dat de verklaring, die ik uit haar naam afleg, een eind aan deze moeilijkheid kan maken, en een toestand herstelt, die het allen leden der conferen tie mogelijk maakt op een alleszins be vredigende basis een concreet plan voor de internationale ontwapening uit te wer ken. Sir John Simon behandelde dan de kwestie onder vier gezichtspunten; ten eerste: het verdrag van Versaiiles is een bindend document. Jüvenals andere ver dragen kan het niet door eenzijdige op zegging terzyde worden geschoven. Het kan slechts met wederzydsche toestem ming gewijzigd worden. Ten tweede: Uit het codicil van deel V van het verdrag en de gelijktijdige ver klaring van C'emenceau, uit naam van de Geallieerden, blijkt zonder twijfel, cat de aan Duitschland opgelegde ontwapening is beraamd met het oogmerk om een alge- meene ontwapening in te leiden. Ten derde: Zonder de afzonderlijke be perkingen der bewapening, die eenige staten reeds getroffen hebben, te willen onderschatten, moet men toch erkennen, dat Duitschland den plicht tot ontwape ning opgelegd is, terwijl de andere staten nog geen onderling bindende verdragen tot beperking getroffen hebben, met uit zondering van de vlootverdragen van Washington en Londen. Eveneens is het een feit, dat andere staten nog bepaalde categoriën wapens bezitten, die aan Duitschland verboden zijn. Ten vierde: Intusschen is Duitschland echter lid van den Volkenbond en den Raad geworden en daarom kan het den eisch stellen van rechtsgelijkheid met alle andere leden van den Rond. Wanneer men hierover nog niet tot overeenstemming is gekomen, dan ligt dit niet aan den wil om Duistchiand voort durend in een toestand van rechtsonge lijkheid te houden, maar dat dralen komt voort uit bezorgdheid over de vraag, welk deze voorstellen bevindt zich o.a.: het ver- gebruik van den nieuwen tcestand gc- koopen van huizen in gemeentelijk bezit, maakt zou kunnen worden, en uit vrees verlaging van onderwijzerssalarissen, slui- voor gevaren, die de rust en den vrede in ten van scholen, besnoeiing van de civiele Europa mogelijkerwijze bedreigen konden, diensten en van de salarissen der ambte- j naren, benevens langer werktiid, ver- j laging van de uitgaven voor diplomatieke doeleinden, coördinatie van de drie defen sieve diensten, afschaffing van den rang van generaal, opheffing van het fonds voor Riikshandel e.d. DE ONDERHANDELINGEN' TUSSCHEN POLEN EN BANTZIG AFGEBRBOKEN. De onderhandelingen tusschen Dantzig Spr. herhaalde daarna de verklaring, die lii.j reeds in het Lagerhuis had afge legd en waarin de Engelsche regeering voorstelt: le. Alle Europeesche staten moeten plechtig beloven dat zy geen onderlinge geschillen huidige noch toekomstige door wapengeweld zullen trachten op te lossen. 2e. De beperking van de Duitsche be wapening moet in dezelfde conventie en polen, die 10 November te "W arschau neergelegd worden, die ook de ontwape- waren begonnen, zijn definitief afgebro- ning der andere staten zal vaststellen. Dit ken. Onderwerp van bespreking waren zijn klaar, duidelijk en kort de beide be- de kwestie der contingenteering en die ginselen, van welke de Engelsche regee- van de organisatie van een tarieven- ring wenscht uit te gaan en van welke zij dienst. Toen op het eind van de vorige een prac-tisch resultaat meent te mogen week de onderhandelingen werden onder- verwachten. broken en de vertegenwoordigers van Wat de soort der wapens betreft moet Dantzig voor twee dagen Warschau ver- het beginsel erkend worden dat Duitsch- lieten, was deze afloop reeds te voorzien, land dezelfde bewapening mag hebben Thans moet de Hooge Commissaris van als aan de andere staten veroorloofd is. den Volkenbond Rosting, zijn houding Vanzelfsprekend bedoel ik hier, zeide bepalen. Men verwacht, dat zijn beslissing Sir John, alleen de soort bewapening en niet ten nadeele van Dantzig zal uitvallen. niet de getallen. Later moet dan het be- ginsel der kwalitatieve gelijkheid erkend worden. LEEST CNS RECLAMEBOEKJE. Polen zal dan vermoedelijk tegen deze beslissing in beroep gaan, waardoor de geheele kwestie voor den Volkenbond zou worden gebracht. Het Japansehe offensief tegen de ongeregelde troepen. Een economische federatie der Europee sche Staten is echter iets geheel anders en ik verwacht wel, dat wy in de toekomst iets in dien geest in Europa zullen aan treffen. Er zullen een aantal economische ententes worden gevormd tusschen landen in eenzelfde gedeelte van Europa, welke een zeer nuttig strijdmiddel zullen blyken tegen ce dumping, waardoor Rusland onze markten tracht te ondermynen. Eigenlyk is de Russische dumping een verblydend *,i verschijnsel want daardoor zal de econo Iemand van het Japansehe hoofdkwar- mig^g samenwerking tusschen de andere tier in Mantsjoerije heeft verklaard, dat Europeesche staten ongetwijfeld spoediger de Japansehe en Mantsjoerjjsche troepen stand komen. het offensief tegen de Ohineesche onge- In de toekomst Rusland trouwens regelde troepen zijn begonnen. De op-i geeil sowjet-unie meer zijn, de tegenwoor- marsch heeft plaats in de richtingen Moekden-Tsjangtsjoeng, Tsjangtsjoeng- Kirin en Moekden-Kirin. De Japansehe troepen hebben naar schatting 85.000 man, die onder bevel staan wan generaal Tjantsjeng. Het Engelsche ontwapeningsvoorstel waarover wy hierboven al even spraken en waar Sir John Simon een verklaring over afgelegd heeft te Genève, is Donder dagmiddag te Londen ook als Witboek verschenen. Het voorstel behelst een aanmerkelijke beperking in den' omvang van de linie schepen en liniekruisers, afschaffing van duikbooten, verbod van zware tanks, be-j perking van het kaliber van verplaats- baar landgeschut en totale afschaffing bij internationaal overleg van de militaire en maritieme luchtvaart, gepaard met eenj doeltreffende internationale controle op de burgerluchtvaart. Er bestond in het Engelsche Lagerhuis; voor deze vergaande voorstellen begrij-1 pelykerwys groote belangstelling. zegt Graaf HERMANN KEYSERLIXG. komst de meeste parlementen verdwijnen. Als ze nog blijven bestaan, zullen ze in elk geval hemelsbreed verschillen van wat oorspronkelijk door Engeland in de mode is gebracht. Deze strooming doet zich thans reeds gelden. In sommige landen wordt zonder parlement geregeerd, in an- Guriositeitshalve geven wy en- dere ^5dL^Ly5klla„tJ„°i,:-,USI.e.r„ d°°I kele zijner stellingen in het vol- Graaf Keyseriing is bekend om zijn origineele ideeën. Zoo heelt hy nu weer een artikel geschre ven over het parlementaire stel sel, dat om verschillende redenen merkwaardig kan worden ge noemd weer. INGRIJPENDE BEZUINIGINGS VOORSTELLEN IN ENGELAND. Van de commissie uit de par lementsleden. Wat kunnen wij van. de toekomst ver- vachten? Is het mogelijk om de sluiers op te lichten en esn blik te werpen op wat er komen gaat? M.i. wel. En naar mijn meening zal de wereld in de toekomst belangrijk verschillen van de tegenwoor dige. Op het oogenblik ziin de menschen wel bezig, een afkeer te krijgen van het feit, dat ze door een dwaas of een groep van dwazen worden geregeerd. Ze besef fen meer en meer dat de parlementen, zoo- dige tirannie zal plaats maken voor een andere mincerheids-regeering, die voor alle partijen beter zal wezen. Een demo cratisch land kan Rusland nooit worden, in het Russisch karakter ligt een zeker mysticisme, dat zich tegen eiken vorm van democratie verzet. De revolutie beeft den regeeringsvorm niet zoomaar veranderd als wij meenen. Rusland is altiid geregeerd door een minderheid, vroeger door den Tsaar en zijn gunstelingen, thans door de bolsjewisten. Over een jaar of dertig zal m. i. Rusland een land van kleine boeren zyn, dat op syndicalistische wijze wordt bestuurd. De kwestie: „monarchie of re publiek" is in dit verband van weinig belang. Zelfs thans is het reeds duidelijk, dat het bolsjewisme moet ondergaan, want de tegenwoordige Russische jeugd begrijpt de indeclogie ervan niet meer. Toen de grootgrondbezitters de macht in handen hadden, was het gemakkelyk om te spre ken van klassenstrijd, doch nu alleen één stand vormen, heeft het woord klassen strijd zijn beteekenis verloren. Als de Russische jeugd thans nog een ideaal heeft, behalve de wensch om in leven te blijven, dan is het 't Amerikaansche ideaal Woensdagavond is het rapport ver schenen van de oeconomische commissie j van particuliere parlementsleden, waarin als ze thans zijn, dat slechts in de hand voorstellen gedaan worden, waardoor een werken. Ze zien eindelyk in dat parie bezuiniging op de begrooting zou kunnen j mentsieden, die- in een minder gecompli- worden bereikt van 1.000.000.000, d.w.z. ceerdcn tyd de meeste vraagstukken, achtste gedeelte van de geheele be- waarvoor ze werden geplaatst, met succes een grooting. Behalve deze oeconomische voorstellen, heeft de commissie nog verscheidene an dere mididelen aan de hand gedaan, waar door de beoogde bezuiniging nog aarmer- keljik grooter zou kunnen worden. Ouder zouden oplossen wel de laatsten zijn, aan wien men de oplossing kan toevertrouwen van moeilijkheden, waartegen slechts een zeer degelijk geschoold specialist is op gewassen. Naar my'n meening zuilen in de toe- UNIE-OBLIGATIEN alle afgevaardigden gezamenlijk was ver- richt, verdeeld onder hen, die daarvoor de van een oogen levensstandaard. Zij heb beste capaciteiten hebben. j j)en meer dan genoeg van de armoede en Ook in Duitschland is men ertoe over- het gebrek, welke zii thans leiden. Het gegaan om werkzaamheden van groot na- "bolsjewisme in ziin tegenwoordigen vorm tionaal belang toe te vertrouwen aan be- zai verdwijnen, zoodra de leiders van thans gaafde personen, die voor hun officieele positie in het land niet afhankelijk zyn van een paar uitgebrachte stemmen. Ik ben van meening, dat dergelijke specialis ten gaandeweg alle belangrijke vragen van den dag zullen behandelen en dat in de toekomst de parlementen niet meer zullen uitgestorven zyn. Van de andere belangriike revolutie in Europa de fascistische zal ik slechts dit zeggen, dat zij van blijvenden aard zal wezen. Er is niets nieuws in en als men de Italiaansche geschiedenis bestudeert, vindt men tal van verschijnselen, welke op wezen dan eerbiedwaardige instellingen,1 dezelfde ideologie ziin gebaseerd. Tus- die er op papier mooier uitzien. i gehen het Italië van Rienzi en de Goncot- Als een noodzakelyk gevolg van deze tieri en het Italië van Benito Mussoüni ingrijpende verandering voorzie ik een vindt men vele punten van overeenkomst, nieuwe regeerende klasse, een nieuwe He toekomst van Engeland zie ik zeer aristocratie, maar dan niet in beteekenis, donker in. Frankrijk is misschien het welke thans nog aan dit woord worct ge- land met de beste vooruitzichten voor de hecht. Ik verwacht een aristocratie van het intellect, de meest begaafden en ontwik kelden van het land, de mannen met den ruimsten blik in regeeringszaken, die niet belemmerd werden in hun bewegingsvry- heid door partyleuzen en partypro gramma's. Ik geloof niet, dat de utopie der Veree- nigde Staten van Europa ooit verwezen lijkt zal worden, omdat zy in haar diepste kern antagonisch staat tegenover het in dividualisme, dat elk land van ons wereld deel typeert. De cultuur der Vereenigde Staten van Amerika is geheel verschillend van de onze. Die staten zyn in hooge mate collectief, terwyl elke Europeesche staat in hooge mate individualistisch is. Ik kan me niet voorstellen, hoe die unie ooit tot stand zou kunnen komen tenzy de Sovjets een groot gevaar voor ons werelddeel zou den worden. Tn dat geval zou het mis schien mogeljik wezen. Het zwakke punt voor mannen en vrou wen vormen de lendenen, welke zoo licht worden aangedaan door overspanning en zor gen, door kouvatten en tal van andere oor zaken. Dientengevolge komen scherpe, stekende pijnen in den rug, urinestoornissen, waterzuch tige zwellingen, hoofdpijn, duizeligheid en rheu- matische pijnen ook zoo vaak voor Plaatselijke behandeling kan'tijdelijk verlich ting geven voor sommige dezer ongemakken, doch de eenige wijze om gezond te worden en te blijven is door het versterken der verzwakte organen met Foster's Rugpijn Pillen. Dit spe ciale middel behaalde reeds jaren lang een on geëvenaard succes tegen rheumatiek, spit, ischas, waterzucht, urinestoornissen, lendenpijn en Bij alle drogisten enz. it 1.75 per flacon, blaasstoornissen. Roman van HUGO BETTAUER. 6) (Nadruk verboden). Onmiddellijk na de begrafenis, waaraan heel St. Paul deelnam, werd het testa ment geopend en vernam Raiph tot zyn groote verbazing, dat hy alleen eigenaar was geworden van een vermogen, dat alle veronderstellingen verre overtrof. De bla den waren er niet ver af, toen zy verkon digden, dat de nauwelijks dertigjarige Ralph O'Tianagan een der rijkste/man nen, zoo niet de rijkste man ter wereld was en de fiscus was weken lang bezig voor hy een yolledig inzicht.had in den juisten omvang van O'Flanagan's bezit tingen. In goed ingelichte kringen werd gefluisterd, dat drie kwart van de Ameri kaansche bosschen en eveneens drie vierde van de grootste houtindustrieën van het land aan den ouden O'Flanagan hadden toebehoord. Men mompelde van een totaal vermogen van meer dan dui zend millioen dollar, waarmee Rockefel- ler op de tweede plaats zou zyn gedron- gen. Ralph stond wildvreemd tegenover dit alles. Hy had tot dusver het leven van den doorsnee Amerikaan geleid, als volwas sen mensch van zijn vader een salaris ge kregen, dat nauwelijks voor zyn geringe behpeften reikte en de zoo vurig verlang de reis naar Europa was hem nooit toe gestaan. Als er een rekening kwam va)) den boekhandelaar, had zyn vader hate lijke opmerkingen gemaakt over geld ver knoeien, tyd verbeuzelen enz. Karig en hard was zyn heele jeugd geweest en nu stond hy plotseling als een moderne Croesus, als onafhankelyk heer en ge bieder, wien de heele wereld toebehoorde, in het volle leven. Ralp wist zelf wel, dat hem de eigen schappen ontbraken 0111 verder den in dustriekoning te spelen en millioenen te vergaren en hij was dan ook direct be reid gehoor te geven aan het voorstel van den ouden Walker, die hem eenige weken na zyn vaders dood adviseerde de vele ondernemingen in een Naamlooze Vennootschap te vereenigen, waarvan hij slechts in naam aan het hoofd zou staan. Eenige maanden waren met de voorbe reidingen gemoeid, toen kon de tonge O'Flanagan, vergezeld door zijn bediende en zoogbroeder Sam naar New York rei zen, waar de onderhandelingen ten einde werden gevoerd. De geheel Noord-Ame- rika, Canada en' Mexico Company werd opgericht met Ralph O'Flanagan als haar nominalen president; zonder een bepaald beroep maar in het volle bewustzijn van de verantwoordelijkheid, welke zijn enorme vermogen hem op de schouders laadde, stond hy tegenover de toekomst. Hoe die toekomst zich voorloopig zou ontwikkelen, stond reeds bü voorbaat voor hem vast. De laatste woorden van zyn moeder beslisten zyn lot. Hij wilde naar Oostenrijk, naar c»3 stad, waarvan hi,j door het hart van zijn moeder de lief de voor al het hoogere geërfd had. Hij verlangde er naar dat Weenen, waar hij van hield zonder het te kennen, te zien, hy wilde met eigen oogen nagaan of de ondergang van een cultuurcentrum door krachtdadigen arbeid, bijgestaan door schier onuitputtelijke middelen, mis schien ook was te voorkomen. En zoo kwam het, dat Ralph O'Flana gan in December van het jaar 1922 in Weenen arriveerde en nu zijn eerste wandeling maakte door de straten van I een stad, die hem wildvreemd was, maar die toch met eiken stap, dien hy deed, een warmer en behagelijker gevoel in hem opwekte. Het meisje In de tram. Ralph verliet den Graben, liep op goed geluk door de Bognergasse over Hof en Freyung en wydde zyn aandacht aan de enorme bankgebouwen. Aan de Schottcntor stond de Ameri kaan bijna hulpeloos tegenover een fille wagens. Het merkwaardige geval deed zich voor, dat iemand, die zoo juist uit New York was gearriveerd, den moed miste om het plein over te steken. Van links en van rechts, van voren en van achteren naderden trams, auto's en vrachtwagens en tevergeefs zocht Ralph naar den Amerikaanschen Policeman, die in de hoofdstad van de V. S., waar het verkeer duizend maal drukker was, met, een enkele handbeweging orde in den chaos wist te scheppen. Enfin, 't schijnt zoo ook te gaan, dacht O'Flanagan, maar het ging reeds niet meer. Een met een paard bespannen wa gen geraakte tusschen twee trams be kneld en door dit ongeval ontstond een relletje, dat gepaard ging met woorden- wisselingen, waaraan door vier conduc teurs, een koetsier en ongeveer dertig passagiers en voorbijgangers werd deel genomen. Glimlachend zag Ralph dit vermake lijke schouwspel aan. Plotseling echter kruiste zich zijn blik met die van een meisje, dat in een van de trams zat. Ge fascineerd staarde hy naar de verschij ning en hij voelde, hoe hem het bloed naar het hoofd steeg. Iets lieftaliigers had hy nog nooit gezien. Een slanke jonge vrouw met donkerblond haar, dat het kleine hoedje nauwelijks vermocht te verbergen. Groote, grijze oogen, door bijna zwarte wimpers omrand, keken hem vragend aan, om zich dan bot weer af te wenden, terwijl een rose blos over het ovale, fijne gezichtje trok. Op dit oogenblik verspreidde de menig te zich, de koetsier sloeg scheldend op zijn paarden los en de wagenbestuurders zetten hun wagen aan 0111 hun weg te ver volgen. Ralph aarzelde en kwam te laat tot het besluit op de tram te springen, waarin liet meisje gezeten was. Reeds had de eleetromobiei van de posterijen hem den weg versperd en in volle vaart, om den verloren tijd in te halen, suisde de wagen langs de Wahringstrasse. Ralph was het echter, alsof hem door de ruiten nog een blik uit de mooie oogen werd nageworpen. Snel wendde hij zich tot een politieagent met de vraag waar de zoo juist vertrokken tram heen ging; het antwoord: „Naar Wahring tot de Kreuzgasse" schreef hij in zijn notitie boekje. Terwijl zich dit alles afspeelde, had men zich in hotel „Imperial" met den per soon van den nieuw aangekomen Ameri kaan bezig gehouden en daaruit was een zeldzaam interview voortgekomen. De kleine dr. Züngel, de speciale ver slaggever van de „Presse" voor Engel sche en Amerikaansche aangelegenheden, had weer eens zijn ronde langs de Ring- hotels gemaakt, op zoek naar interessante persoonlijkheden. Eerst in hotel „Impe rial" werd dr. Züngel's belangstelling op gewekt. „Ralp O'Flanagan met bediende", dat was misschien wel iets. Daar echter de Iersche naam O'Flanagan in Amerika nogal velevuldig voorkomt, verzocht de journalist, teneinde zich wat nauwkeuri ger te kunnen oriënteeren, om het vreem- delingenbezoek. Toen hij de woorden „President der American Wood and Forest Trust Gompany" las, begonnen zijn kleine oogen te schitteren. „Nee maar!" schreeuwde hij, „dat is de millionair O'Flanagan, wat zeg ik, de milliardair, de nieuwste dollar-Croesus!" En hij her innerde zich, manaden geleden toen de oude O'Flanagan overleden was, koiom- menlange artikelen met foto's in de Ame rikaansche bladen te hebben gezien, ja, hij had daar zelfs een artikel voor de „Presse" onder het opschrift „De rijkste man ter wereld" uit geëxcerpeerd, naar aanleiding waarvan negenhonderd lief- dadigheidsvereenigingen en tienduizend particuliere bedelaars om een nauwkeu rige opgave van het adres van den Croe sus hadden verzocht. „Waar is hij? Kan ik hem spreken?" brulde dr. Züngel tegen den portier. „Hy is een uurtje geleden weggegaan, maar buiten staat zijn bediende; mis schien kan die 11 zeggen, wanneer Mister O'Flanagan terugkomt". Sam werdt geïnterviewd. En nu ontspon zich een eigenaardig ge-l sprek tusschen Sam en den Weensehen journalist. De laatste sprak Engelsch, maar Sam, trotsch op zijn, zij het ook ge brekkige, kennis van de Duitsche taal, antwoordde in het Duitsch. Hij was ten volle bereid op alle hem gestelde vragen antwoord te geven, eenerzijds, wijl zyn meester hem dat niet nadrukkelijk ver boden had en anderzijds omdat hij buiten gewoon trotsch was op Mister O'Flanagan en zich niet het genoegen wilde ontzeg gen zooveel goeds als maar mogelijk was van hem te vertellen. Zoo vernam dr. Züngel, dat O'Flanagan een moeder ge had had, die een geboren Weensche was. (Ha! Wat een sensatie!) En dat haar meisjesnaam Holub was en haar vader een bruggenbouwer, die door een slecht stuk ijzer was doodge slagen. Voorts liet hij zich door Sam ver tellen, dat Mister Ralph een goede mees ter was en zeer verstandig, dat hy een enorm aantal boeken gelezen had en al tijd naar Weenen verlangd had en bij elk van deze belangwekkende opmerkin gen gaf de neger den journalist een por in den rug om tenslotte met een vriend schappelijke grijns op z'n zwart gelaat te adviseeren: „Schrijf Het goed op, zoodat er geen gekke dingen in de krant komen". Maar dr. Züngel was nog niet aan het eind van zijn nieuwsgierigheid. Het aller belangrijksts kwam nog: Met ttelk doel was de rijkste man ter wereld naar Wee nen gekomen? Sam krabde zich den zwarten kroeskop. „Well, ik dat niet precies weet, maar ik denk, omdat moeder hier geboren". (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1932 | | pagina 1