Kannewasser's Sint Nicolaasfeest
DESKUNDIGEN INPLAATS VAN PARLEMENTEN.
HOOFDKANTOOR
KONINGSTRAAT 76
DE STRIJD OM WEEN EN.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
fmrA.S. RÜAAfSDAG TREKKiïS©
No. 7199.
ZATERDAG 19 NOVEMBER 1932
60ste JAARGANG
Weer kabinetscrisis in Duitschlar.d. - Het kabinet von
Papen in zijn geheel afgetreden. - Engeland en de
Duitsche eisch voor gelijkgerechtigheid. - Engelsche
ontwapeningsvoorstellen.
OP 6 DECEMBER IN „CASINO".
China en Japan.
Da handige, doch ondeskundige pariijman heeft afgedaan.
„Parlementen zijn verouderd en verdwijnen"
VOOR
Het zwakke punt.
FEUILLETON
F, COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65;biunen-
land f 2.—, Nederl. Oost- en West Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f3.20 Losse nos. 4ct.; fr.p.p. 6ct. Zondagsblad
resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1— Modeblad resp. f 1.20, f 1.50. f 1.50, f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DK BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v h O. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct. per regel (gaijard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t m.-3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewjjsno. 4 ct
Jn Duitschland is weer een kabinets
crisis ontstaan en ce geruchten, die daar
over van de week liepen en door ce regee
ring als valsch werden gekwalificeerd, ble
ken dus niet ver bezijden ce waarheid. De
oorzaak van deze crisis begrijpt men. Het
was voor v. Papen niet mogelijk de mede
werking van verschillende partijen te krij
gen voor de uitvoering van ziin program
ma en in het bijzonder het Centrum heeft
het den rijkskanselier lastig gemaakt. Er
zat dan tenslotte niets anders op, dan het
bijltje er bü neer te leggen, v. Hinden buig
zal moeten- trachten een regeering samen
te stellen, die haar taak in samenwerking
zal volbrengen. Dat zal niet gemakkelijk
zijn en den grijze staatsman, die op
84-jarigen leeftijd nog zoo'n zwaren taak
op ziin schouders durfde nemen, zal het
heel wat hoofdbrekens kosten, voordat
een nieuwe regeering is samengesteld.
Het officielee communiqué, dat Donder
dagavond werd uitgegeven, luidde als
volgt:
De rijkskanselier heeft heden den rijks
president verslag uitgebracht van de be
sprekingen, die hii met de partijleiders
heeft gehouden over ce mogelijkheid van
een breede nationale concentratie. Terwijl
de Duitsch nationale partij, de Duitsche
volkspartii en de Beieische volkspartij op
het standpunt staan, dat zij een concen
tratie zouden toejuichen, die den arbeid
van de riiksregeering zou kunnen verge
makkelijken, heeft de leider van de Cen
trumpartij de meening geuit, dat haar
leiding en samenstelling van het tegen
woordige kabinet niet geschikt schijnen,
om de aaneensluiting eer krachten te ver
zekeren. De sociaal-democratische partij
heeft de uitnoodiging van den rijkskanse
lier tot een onderhoud over de medewer
king aan een nationale noodgemeenschap
boud afgewezen. De nationaal socialisti
sche partij heeft medegedeeld, dat zij
slechts onder bepaalde voorwaarden tot
schriftelijke- onderhandelingen bereid is,
waarhij zij van te voren afwijst het door
de riiksregeering ter hand genomen poli
tieke en oeconomische program te onder
steunen,
Onder deze omstandigheden meent de
riiksregeering, die met inspanning van al
haar krachten gepoogd heeft, de haar in
Juni door den rijkspresident gegeven op
dracht uit te voeren, in het belang van het
vaderland te handelen door haar functie
in handen van den rijkspresïdent te
leggen.
Zü handelt daarbij zonder het be
ginsel van autoritaire staatsleiding op te
geven volgens het door haar herhaalde
lijk uitgesproken beginsel, dat de vraag
van de personen in deze ernstige tijden
niet in aanmerking komt.
Zü wenscht den riikspresident den weg
vrij te maken, opdat hii als leider van de
natie en steunende op de hooge autoriteit
ziin ambt, de bijeenvoeging van alle
waarlijk nationale krachten kan tot stand
brengen, die alleen den weg der Duitsche
toekomst kan verzekeren.
De riikspresident heeft het entslag van
de riiksregeering aangenomen en haar
met de afdoening der loopende zaken be
last.
Van alle kanten komt natuurlyk de cri-
tiek op de regeering-von Papen los. Het
is nu eenmaal gemakk< lijk critiek te
leveren en het spreekwoord is nog altijd
waar, dat de beste stuurlui aan wal staan.
Maar er moet ook waardeering zijn voor
de leiding van v. Papen, die in dezen
chaotischen tijd en onder zeeer moeilyke
omstandigheden het roer nog in handen
durfde te nemen. Zoo schrijft de Nw. Rott.
Crt.:
Het succes van het kabinet-von Papen
ligt minder op politiek dan op cecono-
misch gebied. Alleen de verblindheid van
een partiicampagne kan er de oogen voor
doen sluiten, dat op het einde van het
reglme-von Papen de oeconomische toe
stand weliswaar nog slecht is, doch beter
dan toen het de regeering aanvaardde, ter
wijl tot dusver bij het aftreden van elk
voorgaand kabinet steeds het omgekeerde
moest worden geconstateerd.
Engeland en de Duitsche eisch van ge
lijkgerechtigheid. De Engelsche minister
van bultenlandsche zaken, Sir John
Simon, heeft Donderdag te Genève uit*
i voerig gesproken over den Duitschen
eisch van gelijkgerechtigheid, toen hii het
Engelsche standpunt betreffende het ont-
wapeningsvraagstuk, waarop wy hier
onder nog nader terugkomen, uiteenzette.
Sir John heeft niet in raadselen gespro
ken, doch heeft het standpunt van de En
gelsche regeering, ten opzichte van dezen
Duitschen eisch, klaar en duidelijk uiteen
gezet. Hij betoogde, dat deze kwestie be
slist opgehelderd meet worden, daar zü de
belangrijkste voorwaarde voor de verdere
werkzaamheden der conferentie is.
Engeland tracht, zoo verklaarde hij, een
basis te vinden waarop de eisch van
rechtsgelijkheid kan worden besproken,
want deze eisch houdt het werk van de
conferentie tegen. De Engelsche regee
ring is van meening, dat de verklaring, die
ik uit haar naam afleg, een eind aan deze
moeilijkheid kan maken, en een toestand
herstelt, die het allen leden der conferen
tie mogelijk maakt op een alleszins be
vredigende basis een concreet plan voor
de internationale ontwapening uit te wer
ken.
Sir John Simon behandelde dan de
kwestie onder vier gezichtspunten; ten
eerste: het verdrag van Versaiiles is een
bindend document. Jüvenals andere ver
dragen kan het niet door eenzijdige op
zegging terzyde worden geschoven. Het
kan slechts met wederzydsche toestem
ming gewijzigd worden.
Ten tweede: Uit het codicil van deel V
van het verdrag en de gelijktijdige ver
klaring van C'emenceau, uit naam van de
Geallieerden, blijkt zonder twijfel, cat de
aan Duitschland opgelegde ontwapening
is beraamd met het oogmerk om een alge-
meene ontwapening in te leiden.
Ten derde: Zonder de afzonderlijke be
perkingen der bewapening, die eenige
staten reeds getroffen hebben, te willen
onderschatten, moet men toch erkennen,
dat Duitschland den plicht tot ontwape
ning opgelegd is, terwijl de andere staten
nog geen onderling bindende verdragen
tot beperking getroffen hebben, met uit
zondering van de vlootverdragen van
Washington en Londen. Eveneens is het
een feit, dat andere staten nog bepaalde
categoriën wapens bezitten, die aan
Duitschland verboden zijn.
Ten vierde: Intusschen is Duitschland
echter lid van den Volkenbond en den
Raad geworden en daarom kan het den
eisch stellen van rechtsgelijkheid met alle
andere leden van den Rond.
Wanneer men hierover nog niet tot
overeenstemming is gekomen, dan ligt dit
niet aan den wil om Duistchiand voort
durend in een toestand van rechtsonge
lijkheid te houden, maar dat dralen komt
voort uit bezorgdheid over de vraag, welk deze voorstellen bevindt zich o.a.: het ver-
gebruik van den nieuwen tcestand gc- koopen van huizen in gemeentelijk bezit,
maakt zou kunnen worden, en uit vrees verlaging van onderwijzerssalarissen, slui-
voor gevaren, die de rust en den vrede in ten van scholen, besnoeiing van de civiele
Europa mogelijkerwijze bedreigen konden, diensten en van de salarissen der ambte-
j naren, benevens langer werktiid, ver-
j laging van de uitgaven voor diplomatieke
doeleinden, coördinatie van de drie defen
sieve diensten, afschaffing van den rang
van generaal, opheffing van het fonds
voor Riikshandel e.d.
DE ONDERHANDELINGEN'
TUSSCHEN POLEN EN BANTZIG
AFGEBRBOKEN.
De onderhandelingen tusschen Dantzig
Spr. herhaalde daarna de verklaring,
die lii.j reeds in het Lagerhuis had afge
legd en waarin de Engelsche regeering
voorstelt:
le. Alle Europeesche staten moeten
plechtig beloven dat zy geen onderlinge
geschillen huidige noch toekomstige
door wapengeweld zullen trachten op
te lossen.
2e. De beperking van de Duitsche be
wapening moet in dezelfde conventie en polen, die 10 November te "W arschau
neergelegd worden, die ook de ontwape- waren begonnen, zijn definitief afgebro-
ning der andere staten zal vaststellen. Dit ken. Onderwerp van bespreking waren
zijn klaar, duidelijk en kort de beide be- de kwestie der contingenteering en die
ginselen, van welke de Engelsche regee- van de organisatie van een tarieven-
ring wenscht uit te gaan en van welke zij dienst. Toen op het eind van de vorige
een prac-tisch resultaat meent te mogen week de onderhandelingen werden onder-
verwachten. broken en de vertegenwoordigers van
Wat de soort der wapens betreft moet Dantzig voor twee dagen Warschau ver-
het beginsel erkend worden dat Duitsch- lieten, was deze afloop reeds te voorzien,
land dezelfde bewapening mag hebben Thans moet de Hooge Commissaris van
als aan de andere staten veroorloofd is. den Volkenbond Rosting, zijn houding
Vanzelfsprekend bedoel ik hier, zeide bepalen. Men verwacht, dat zijn beslissing
Sir John, alleen de soort bewapening en niet ten nadeele van Dantzig zal uitvallen.
niet de getallen. Later moet dan het be-
ginsel der kwalitatieve gelijkheid erkend
worden.
LEEST CNS RECLAMEBOEKJE.
Polen zal dan vermoedelijk tegen deze
beslissing in beroep gaan, waardoor de
geheele kwestie voor den Volkenbond zou
worden gebracht.
Het Japansehe offensief tegen
de ongeregelde troepen.
Een economische federatie der Europee
sche Staten is echter iets geheel anders
en ik verwacht wel, dat wy in de toekomst
iets in dien geest in Europa zullen aan
treffen. Er zullen een aantal economische
ententes worden gevormd tusschen landen
in eenzelfde gedeelte van Europa, welke
een zeer nuttig strijdmiddel zullen blyken
tegen ce dumping, waardoor Rusland onze
markten tracht te ondermynen. Eigenlyk
is de Russische dumping een verblydend
*,i verschijnsel want daardoor zal de econo
Iemand van het Japansehe hoofdkwar- mig^g samenwerking tusschen de andere
tier in Mantsjoerije heeft verklaard, dat Europeesche staten ongetwijfeld spoediger
de Japansehe en Mantsjoerjjsche troepen stand komen.
het offensief tegen de Ohineesche onge- In de toekomst Rusland trouwens
regelde troepen zijn begonnen. De op-i geeil sowjet-unie meer zijn, de tegenwoor-
marsch heeft plaats in de richtingen
Moekden-Tsjangtsjoeng, Tsjangtsjoeng-
Kirin en Moekden-Kirin. De Japansehe
troepen hebben naar schatting 85.000
man, die onder bevel staan wan generaal
Tjantsjeng.
Het Engelsche ontwapeningsvoorstel
waarover wy hierboven al even spraken
en waar Sir John Simon een verklaring
over afgelegd heeft te Genève, is Donder
dagmiddag te Londen ook als Witboek
verschenen.
Het voorstel behelst een aanmerkelijke
beperking in den' omvang van de linie
schepen en liniekruisers, afschaffing van
duikbooten, verbod van zware tanks, be-j
perking van het kaliber van verplaats-
baar landgeschut en totale afschaffing bij
internationaal overleg van de militaire
en maritieme luchtvaart, gepaard met eenj
doeltreffende internationale controle op
de burgerluchtvaart.
Er bestond in het Engelsche Lagerhuis;
voor deze vergaande voorstellen begrij-1
pelykerwys groote belangstelling.
zegt
Graaf HERMANN KEYSERLIXG.
komst de meeste parlementen verdwijnen.
Als ze nog blijven bestaan, zullen ze in elk
geval hemelsbreed verschillen van wat
oorspronkelijk door Engeland in de mode
is gebracht. Deze strooming doet zich
thans reeds gelden. In sommige landen
wordt zonder parlement geregeerd, in an-
Guriositeitshalve geven wy en- dere ^5dL^Ly5klla„tJ„°i,:-,USI.e.r„ d°°I
kele zijner stellingen in het vol-
Graaf Keyseriing is bekend om
zijn origineele ideeën. Zoo heelt
hy nu weer een artikel geschre
ven over het parlementaire stel
sel, dat om verschillende redenen
merkwaardig kan worden ge
noemd
weer.
INGRIJPENDE BEZUINIGINGS
VOORSTELLEN IN ENGELAND.
Van de commissie uit de par
lementsleden.
Wat kunnen wij van. de toekomst ver-
vachten? Is het mogelijk om de sluiers
op te lichten en esn blik te werpen op
wat er komen gaat? M.i. wel. En naar
mijn meening zal de wereld in de toekomst
belangrijk verschillen van de tegenwoor
dige. Op het oogenblik ziin de menschen
wel bezig, een afkeer te krijgen van het
feit, dat ze door een dwaas of een groep
van dwazen worden geregeerd. Ze besef
fen meer en meer dat de parlementen, zoo-
dige tirannie zal plaats maken voor een
andere mincerheids-regeering, die voor
alle partijen beter zal wezen. Een demo
cratisch land kan Rusland nooit worden,
in het Russisch karakter ligt een zeker
mysticisme, dat zich tegen eiken vorm van
democratie verzet. De revolutie beeft den
regeeringsvorm niet zoomaar veranderd
als wij meenen. Rusland is altiid geregeerd
door een minderheid, vroeger door den
Tsaar en zijn gunstelingen, thans door de
bolsjewisten. Over een jaar of dertig zal
m. i. Rusland een land van kleine boeren
zyn, dat op syndicalistische wijze wordt
bestuurd. De kwestie: „monarchie of re
publiek" is in dit verband van weinig
belang.
Zelfs thans is het reeds duidelijk, dat het
bolsjewisme moet ondergaan, want de
tegenwoordige Russische jeugd begrijpt
de indeclogie ervan niet meer. Toen de
grootgrondbezitters de macht in handen
hadden, was het gemakkelyk om te spre
ken van klassenstrijd, doch nu alleen één
stand vormen, heeft het woord klassen
strijd zijn beteekenis verloren. Als de
Russische jeugd thans nog een ideaal
heeft, behalve de wensch om in leven te
blijven, dan is het 't Amerikaansche ideaal
Woensdagavond is het rapport ver
schenen van de oeconomische commissie j
van particuliere parlementsleden, waarin als ze thans zijn, dat slechts in de hand
voorstellen gedaan worden, waardoor een werken. Ze zien eindelyk in dat parie
bezuiniging op de begrooting zou kunnen j mentsieden, die- in een minder gecompli-
worden bereikt van 1.000.000.000, d.w.z. ceerdcn tyd de meeste vraagstukken,
achtste gedeelte van de geheele be- waarvoor ze werden geplaatst, met succes
een
grooting.
Behalve deze oeconomische voorstellen,
heeft de commissie nog verscheidene an
dere mididelen aan de hand gedaan, waar
door de beoogde bezuiniging nog aarmer-
keljik grooter zou kunnen worden. Ouder
zouden oplossen wel de laatsten zijn, aan
wien men de oplossing kan toevertrouwen
van moeilijkheden, waartegen slechts een
zeer degelijk geschoold specialist is op
gewassen.
Naar my'n meening zuilen in de toe-
UNIE-OBLIGATIEN
alle afgevaardigden gezamenlijk was ver-
richt, verdeeld onder hen, die daarvoor de van een oogen levensstandaard. Zij heb
beste capaciteiten hebben. j j)en meer dan genoeg van de armoede en
Ook in Duitschland is men ertoe over- het gebrek, welke zii thans leiden. Het
gegaan om werkzaamheden van groot na- "bolsjewisme in ziin tegenwoordigen vorm
tionaal belang toe te vertrouwen aan be- zai verdwijnen, zoodra de leiders van thans
gaafde personen, die voor hun officieele
positie in het land niet afhankelijk zyn
van een paar uitgebrachte stemmen. Ik
ben van meening, dat dergelijke specialis
ten gaandeweg alle belangrijke vragen van
den dag zullen behandelen en dat in de
toekomst de parlementen niet meer zullen
uitgestorven zyn.
Van de andere belangriike revolutie in
Europa de fascistische zal ik slechts
dit zeggen, dat zij van blijvenden aard zal
wezen. Er is niets nieuws in en als men
de Italiaansche geschiedenis bestudeert,
vindt men tal van verschijnselen, welke op
wezen dan eerbiedwaardige instellingen,1 dezelfde ideologie ziin gebaseerd. Tus-
die er op papier mooier uitzien. i gehen het Italië van Rienzi en de Goncot-
Als een noodzakelyk gevolg van deze tieri en het Italië van Benito Mussoüni
ingrijpende verandering voorzie ik een vindt men vele punten van overeenkomst,
nieuwe regeerende klasse, een nieuwe He toekomst van Engeland zie ik zeer
aristocratie, maar dan niet in beteekenis, donker in. Frankrijk is misschien het
welke thans nog aan dit woord worct ge- land met de beste vooruitzichten voor de
hecht. Ik verwacht een aristocratie van het
intellect, de meest begaafden en ontwik
kelden van het land, de mannen met den
ruimsten blik in regeeringszaken, die niet
belemmerd werden in hun bewegingsvry-
heid door partyleuzen en partypro
gramma's.
Ik geloof niet, dat de utopie der Veree-
nigde Staten van Europa ooit verwezen
lijkt zal worden, omdat zy in haar diepste
kern antagonisch staat tegenover het in
dividualisme, dat elk land van ons wereld
deel typeert. De cultuur der Vereenigde
Staten van Amerika is geheel verschillend
van de onze. Die staten zyn in hooge mate
collectief, terwyl elke Europeesche staat
in hooge mate individualistisch is. Ik kan
me niet voorstellen, hoe die unie ooit tot
stand zou kunnen komen tenzy de Sovjets
een groot gevaar voor ons werelddeel zou
den worden. Tn dat geval zou het mis
schien mogeljik wezen.
Het zwakke punt voor mannen en vrou
wen vormen de lendenen, welke zoo licht
worden aangedaan door overspanning en zor
gen, door kouvatten en tal van andere oor
zaken.
Dientengevolge komen scherpe, stekende
pijnen in den rug, urinestoornissen, waterzuch
tige zwellingen, hoofdpijn, duizeligheid en rheu-
matische pijnen ook zoo vaak voor
Plaatselijke behandeling kan'tijdelijk verlich
ting geven voor sommige dezer ongemakken,
doch de eenige wijze om gezond te worden en
te blijven is door het versterken der verzwakte
organen met Foster's Rugpijn Pillen. Dit spe
ciale middel behaalde reeds jaren lang een on
geëvenaard succes tegen rheumatiek, spit, ischas,
waterzucht, urinestoornissen, lendenpijn en
Bij alle drogisten enz. it 1.75 per flacon,
blaasstoornissen.
Roman van
HUGO BETTAUER.
6)
(Nadruk verboden).
Onmiddellijk na de begrafenis, waaraan
heel St. Paul deelnam, werd het testa
ment geopend en vernam Raiph tot zyn
groote verbazing, dat hy alleen eigenaar
was geworden van een vermogen, dat alle
veronderstellingen verre overtrof. De bla
den waren er niet ver af, toen zy verkon
digden, dat de nauwelijks dertigjarige
Ralph O'Tianagan een der rijkste/man
nen, zoo niet de rijkste man ter wereld
was en de fiscus was weken lang bezig
voor hy een yolledig inzicht.had in den
juisten omvang van O'Flanagan's bezit
tingen. In goed ingelichte kringen werd
gefluisterd, dat drie kwart van de Ameri
kaansche bosschen en eveneens drie
vierde van de grootste houtindustrieën
van het land aan den ouden O'Flanagan
hadden toebehoord. Men mompelde van
een totaal vermogen van meer dan dui
zend millioen dollar, waarmee Rockefel-
ler op de tweede plaats zou zyn gedron-
gen.
Ralph stond wildvreemd tegenover dit
alles. Hy had tot dusver het leven van den
doorsnee Amerikaan geleid, als volwas
sen mensch van zijn vader een salaris ge
kregen, dat nauwelijks voor zyn geringe
behpeften reikte en de zoo vurig verlang
de reis naar Europa was hem nooit toe
gestaan. Als er een rekening kwam va))
den boekhandelaar, had zyn vader hate
lijke opmerkingen gemaakt over geld ver
knoeien, tyd verbeuzelen enz. Karig en
hard was zyn heele jeugd geweest en nu
stond hy plotseling als een moderne
Croesus, als onafhankelyk heer en ge
bieder, wien de heele wereld toebehoorde,
in het volle leven.
Ralp wist zelf wel, dat hem de eigen
schappen ontbraken 0111 verder den in
dustriekoning te spelen en millioenen te
vergaren en hij was dan ook direct be
reid gehoor te geven aan het voorstel van
den ouden Walker, die hem eenige
weken na zyn vaders dood adviseerde de
vele ondernemingen in een Naamlooze
Vennootschap te vereenigen, waarvan hij
slechts in naam aan het hoofd zou staan.
Eenige maanden waren met de voorbe
reidingen gemoeid, toen kon de tonge
O'Flanagan, vergezeld door zijn bediende
en zoogbroeder Sam naar New York rei
zen, waar de onderhandelingen ten einde
werden gevoerd. De geheel Noord-Ame-
rika, Canada en' Mexico Company werd
opgericht met Ralph O'Flanagan als haar
nominalen president; zonder een bepaald
beroep maar in het volle bewustzijn van
de verantwoordelijkheid, welke zijn
enorme vermogen hem op de schouders
laadde, stond hy tegenover de toekomst.
Hoe die toekomst zich voorloopig zou
ontwikkelen, stond reeds bü voorbaat
voor hem vast. De laatste woorden van
zyn moeder beslisten zyn lot. Hij wilde
naar Oostenrijk, naar c»3 stad, waarvan
hi,j door het hart van zijn moeder de lief
de voor al het hoogere geërfd had. Hij
verlangde er naar dat Weenen, waar hij
van hield zonder het te kennen, te zien,
hy wilde met eigen oogen nagaan of de
ondergang van een cultuurcentrum door
krachtdadigen arbeid, bijgestaan door
schier onuitputtelijke middelen, mis
schien ook was te voorkomen.
En zoo kwam het, dat Ralph O'Flana
gan in December van het jaar 1922 in
Weenen arriveerde en nu zijn eerste
wandeling maakte door de straten van I
een stad, die hem wildvreemd was, maar
die toch met eiken stap, dien hy deed,
een warmer en behagelijker gevoel in
hem opwekte.
Het meisje In de tram.
Ralph verliet den Graben, liep op goed
geluk door de Bognergasse over Hof en
Freyung en wydde zyn aandacht aan de
enorme bankgebouwen.
Aan de Schottcntor stond de Ameri
kaan bijna hulpeloos tegenover een fille
wagens. Het merkwaardige geval deed
zich voor, dat iemand, die zoo juist uit
New York was gearriveerd, den moed
miste om het plein over te steken. Van
links en van rechts, van voren en van
achteren naderden trams, auto's en
vrachtwagens en tevergeefs zocht Ralph
naar den Amerikaanschen Policeman, die
in de hoofdstad van de V. S., waar het
verkeer duizend maal drukker was, met,
een enkele handbeweging orde in den
chaos wist te scheppen.
Enfin, 't schijnt zoo ook te gaan, dacht
O'Flanagan, maar het ging reeds niet
meer. Een met een paard bespannen wa
gen geraakte tusschen twee trams be
kneld en door dit ongeval ontstond een
relletje, dat gepaard ging met woorden-
wisselingen, waaraan door vier conduc
teurs, een koetsier en ongeveer dertig
passagiers en voorbijgangers werd deel
genomen.
Glimlachend zag Ralph dit vermake
lijke schouwspel aan. Plotseling echter
kruiste zich zijn blik met die van een
meisje, dat in een van de trams zat. Ge
fascineerd staarde hy naar de verschij
ning en hij voelde, hoe hem het bloed
naar het hoofd steeg. Iets lieftaliigers
had hy nog nooit gezien. Een slanke
jonge vrouw met donkerblond haar, dat
het kleine hoedje nauwelijks vermocht te
verbergen. Groote, grijze oogen, door
bijna zwarte wimpers omrand, keken hem
vragend aan, om zich dan bot weer af te
wenden, terwijl een rose blos over het
ovale, fijne gezichtje trok.
Op dit oogenblik verspreidde de menig
te zich, de koetsier sloeg scheldend op
zijn paarden los en de wagenbestuurders
zetten hun wagen aan 0111 hun weg te ver
volgen.
Ralph aarzelde en kwam te laat tot het
besluit op de tram te springen, waarin
liet meisje gezeten was. Reeds had de
eleetromobiei van de posterijen hem den
weg versperd en in volle vaart, om den
verloren tijd in te halen, suisde de wagen
langs de Wahringstrasse.
Ralph was het echter, alsof hem door
de ruiten nog een blik uit de mooie
oogen werd nageworpen. Snel wendde hij
zich tot een politieagent met de vraag
waar de zoo juist vertrokken tram heen
ging; het antwoord: „Naar Wahring tot
de Kreuzgasse" schreef hij in zijn notitie
boekje.
Terwijl zich dit alles afspeelde, had
men zich in hotel „Imperial" met den per
soon van den nieuw aangekomen Ameri
kaan bezig gehouden en daaruit was een
zeldzaam interview voortgekomen.
De kleine dr. Züngel, de speciale ver
slaggever van de „Presse" voor Engel
sche en Amerikaansche aangelegenheden,
had weer eens zijn ronde langs de Ring-
hotels gemaakt, op zoek naar interessante
persoonlijkheden. Eerst in hotel „Impe
rial" werd dr. Züngel's belangstelling op
gewekt. „Ralp O'Flanagan met bediende",
dat was misschien wel iets. Daar echter
de Iersche naam O'Flanagan in Amerika
nogal velevuldig voorkomt, verzocht de
journalist, teneinde zich wat nauwkeuri
ger te kunnen oriënteeren, om het vreem-
delingenbezoek. Toen hij de woorden
„President der American Wood and
Forest Trust Gompany" las, begonnen zijn
kleine oogen te schitteren. „Nee maar!"
schreeuwde hij, „dat is de millionair
O'Flanagan, wat zeg ik, de milliardair,
de nieuwste dollar-Croesus!" En hij her
innerde zich, manaden geleden toen de
oude O'Flanagan overleden was, koiom-
menlange artikelen met foto's in de Ame
rikaansche bladen te hebben gezien, ja,
hij had daar zelfs een artikel voor de
„Presse" onder het opschrift „De rijkste
man ter wereld" uit geëxcerpeerd, naar
aanleiding waarvan negenhonderd lief-
dadigheidsvereenigingen en tienduizend
particuliere bedelaars om een nauwkeu
rige opgave van het adres van den Croe
sus hadden verzocht.
„Waar is hij? Kan ik hem spreken?"
brulde dr. Züngel tegen den portier.
„Hy is een uurtje geleden weggegaan,
maar buiten staat zijn bediende; mis
schien kan die 11 zeggen, wanneer Mister
O'Flanagan terugkomt".
Sam werdt geïnterviewd.
En nu ontspon zich een eigenaardig ge-l
sprek tusschen Sam en den Weensehen
journalist. De laatste sprak Engelsch,
maar Sam, trotsch op zijn, zij het ook ge
brekkige, kennis van de Duitsche taal,
antwoordde in het Duitsch. Hij was ten
volle bereid op alle hem gestelde vragen
antwoord te geven, eenerzijds, wijl zyn
meester hem dat niet nadrukkelijk ver
boden had en anderzijds omdat hij buiten
gewoon trotsch was op Mister O'Flanagan
en zich niet het genoegen wilde ontzeg
gen zooveel goeds als maar mogelijk was
van hem te vertellen. Zoo vernam dr.
Züngel, dat O'Flanagan een moeder ge
had had, die een geboren Weensche was.
(Ha! Wat een sensatie!)
En dat haar meisjesnaam Holub was
en haar vader een bruggenbouwer, die
door een slecht stuk ijzer was doodge
slagen. Voorts liet hij zich door Sam ver
tellen, dat Mister Ralph een goede mees
ter was en zeer verstandig, dat hy een
enorm aantal boeken gelezen had en al
tijd naar Weenen verlangd had en bij
elk van deze belangwekkende opmerkin
gen gaf de neger den journalist een por
in den rug om tenslotte met een vriend
schappelijke grijns op z'n zwart gelaat te
adviseeren: „Schrijf Het goed op, zoodat
er geen gekke dingen in de krant komen".
Maar dr. Züngel was nog niet aan het
eind van zijn nieuwsgierigheid. Het aller
belangrijksts kwam nog: Met ttelk doel
was de rijkste man ter wereld naar Wee
nen gekomen?
Sam krabde zich den zwarten kroeskop.
„Well, ik dat niet precies weet, maar
ik denk, omdat moeder hier geboren".
(Wordt vervolgd).