IS ALTIJD Werkelijke ontwapening is onmogelijk onder het bestaande economische stelsel. DE STRIJD OM WEENEN. NlhUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Buitenlandsch overzicht. OOK VOOR No. 7208 EERSTE BLAD liet Amerikaansche antwoord op de Engelsche nota. - De tweede nota van België betreffende de oorlogs schulden. - Het Chineesch-Japansche geschil voor de buitengewone Volkenbondsvergadering. Opheffing rechtbanken en kantongerechten. Onnoodig lijden. FEUILLETON Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f i.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65;binnen* land f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen 13.20 Losse nos. 4ct.fr.p.p.6ct. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70.11.— Modeblad resp. f 1.20, 1 1.50, 11.50, fl.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v h C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 - Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. Het Amerikaansche antwoord op de En gelsche nota betreffende de oorlogssohul- den. waarnaar met zoo groote belangstel ling is uitgezien, is Donderdag verschenen. De Amerikaansche regeering begint met te zeggen, dat zij bereid is, voor den aan vang van de economische wereldconferen tie, wegen te zoeken om het vraagstuk der Engelsche schulden te herzien. Ik juich, aldus de nota, het voorstel toe, tot een nauwkeurig onderzoek van het lieele vraagstuk door Engeland en de Ver. Staten, ter voorbereiding van de oecono- mische wereldconferentie, want ik ben van meening, dat er belangriikè mogelijkheden tot wederzijdsch voordeel ziin, die diep gaand onderzocht moeten worden. Een dergelijk onderzoek beteekent niet schrapping. Bij een dergelijk onderzoek zouden noodzakelijk andere vormen van tastbare compensatie overwogen moeten worden, in den zin van uitbreiding van de afzet mogelijkheden van de producten van Ame- rikaanschen landbouw en arbeid. Gij zult voorts begrijpen zoo zegt de Amerikaansche staatssecretaris Stimson verder in ziin antweoru-nota dat het vraagstuk der buitenlandsche schuld in de Amerikaansche gedachten, zeer definitief verband houdt met het ontwapenings- vraagstuk en de voortdurende lasten, die de wedstrijd in wapening de heele wereld oplegt. Vervolgens wordt critiek geoefend op de cijfers en feiten in de Engelsche nota, waarna c'e nota als volgt besluit: „Wat betreft de betalingen op 15 De cember, ik erken de overtuigende kracht van de moeiliikheden, die gij opsomt ten aanzien van de transfer van deze bedragen bij den tegenwoordigen stand van de wis selkoersen. Teneinde aan deze moeilijkheden tege moet te komen, is reeds te kennen gege ven, dat de President der Ver. Staten ge neigd zou ziin om aan het Congres aan vaarding van een deposito in sterling in Engeland voor te stellen, met garantie voor de waarde in dollars en met de moge lijkheid van overmaking op een zoodanig tijdstip, dat hierdoor niet in de stabiliteit van den wisselkoers zou worden inge grepen. Dit heeft, naar ik meen, uw regeering afgewezen, uit de overweging, dat het be staan van een groot bedrag aan sterling, wachtende op overmaking, op de wissel koersen vrijwel even ernstigen invloed zou hebben als het aankoopen van devie zen op dit oogenblik. Daarom zijn andere informeele voorstel len aan uw regeering gedaan om deze moeilijkheden te overwinnen, die zij meen de niet te kunnen aanvaarden. Deze moeilijkheden inzake de transfer erkennende, vertrouw ik, dat bet Congres bereid zal zijn elk redelijk voorstel te overwegen, dat de betalingen op 15 De cember zou vergemakkelijken. De tweede nota van België inzake de oorlogsschulden geeft een weinig opwek kend beeld van den toestand in België. Allereerst wordt daarin door de Belgische regeering met voldoening vastgesteld, dat de regeering der Vereenigde Staten zich bereid heeft verklaard de mogelijkheid van het onderwerpen van de kwestie der inter- gouvernementeele schulden aan een nieuw onderzoek in overweging te nemen. Wat echter het uitstel van betaling dezer schul den betreft, tijdens den duur van dit on derzoek, betreurt de Belgische regecring het, dat de Amerikaansche regeering ge-: meend heeft een dergelijk uitstel niet te kunnen aanvaarden. De Belgische regeering beroept :ich op óe speciale moreele positie van België en brengt o.m. in herinnering, dat zijn rech ten op volledig herstel der geleden oor logsschade een van de 14 punten van Wilson was. Dit punt werd door alle oor logvoerende landen aanvaard, als zijnde [een der grondslagen van den vrede. België heeft echter naderhand het laatst nog in Juni 1931 toegestemd in de morato rium-voorstellen van den president der Vereenigde Staten. Het trad eveneens toe tot het acooord van Lausanne, maar deze aceoorden en tegemoetkomingen, vroeger i reeds door de aanvaarding van het plan- Dawes en het plan-Young gedaan, hebben I tot gevolg gehad, dat België afstand deed van de Duitsche herstelbetalingen voor een bedrag van bijna 1 milliard frank per jaar. Dit was ongeveer 10 pet. van de jaar- lijksche begrooting van Be'gië. Een ge deeltelijke vergoeding vond dit laatste land in het feit, dat het gelijktijdig ontslagen I werd van de verplichting tot betaling der annuïteiten, welke het aan de regeeringen I van de Vereenigde Staten en Groot-Brit- j tannië schuldig was, dus bleef het verlies, door de Belgische schatkist geleden, on- geveer een half milliard frank bedragen, j De verplichtingen aan de Vereenigde Sta- J ten, om de verschuldigde betaling te doen, I zouden dit verlies nog verhoogen, en het I offer, door de Belgische schatkist ge- j bracht, op ongeveer een miliiard frank brengen. De Belgische regeering houdt zich er dan ook van overtuigd, dat uit een aan dachtig onderzoek van den toestand blij ken zal hoe de crisis, welke oorzaak is van het in gebreke blijven van haar eigen schuldenaren, België tegenover geduchte moeilijkheden heeft geplaatst, welke dit land aan groote gevaren zal blootstellen, indien zii de schuldenbetaling moest na komen, waarvan de opschorting reeds eenige jaren geleden als onvermijdelijk werd beschouwd. ADVERTEN T1ËN. 20 ct. per regel (galjhrd). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct. Göhrinq, de Duitsche Iiijksdagpresident. •den president zal vragen ze onmiddellijk in stemming te brengen. Als zii mocht worden aangenomen, zou dit gevolgen hebben, die de voorstellers wellicht niet hebben voorzien. De door Matsoeoka bestreden resolutie zegt in hoofdzaak: „Bij het conflict tus- schen beide partijen waarmede middelen tot vreedzame beslechting op 18 Septem ber 1931 niet uitgeput. De betrekkingen tusschen China en Japan zijn die van wen latende oorlogstoestand. De militaire ope raties, welke Japan sedert 18 September 1931 heeft doorgezet, kunnen niet als maatregelen van noodweer worden be- j schouwd. Zonder oorlogsverklaring heb- 1 ben Japansche troepen een groot deel van onbetwistbaar Chineesch gebied be- I de Duitsche re geering verstaat onder gelijkgerechtigdheid". De Duitsche mi nister heeft zicli daarop tot alle toelich ting bereid verklaard. In tegenstelling met andersluidende be richten heeft Boncour geenszins deze toe lichting als voorwaarde voor de beant woording der Duitsche vragen gesteld. door H. G. WELLS, bekend Engelsch schrijver. Dr. Gereke, de nieuwe Rijksdaqcommis- saris voor arb eidsv er schaf fing. Het Japansch-Chineesche qeschil is weer eens voor de zooveelste maal ver scherpt. Konden we Donderdag medeelen, dat de houding van Japan wat toeschiete lijker en verstandiger was geworden, deze houding is sindsdien alweer veranderd en meer star geworden dan ooit tevoren. Matsoeoka, de leider der Japansche dele gatie, heeft Donderdagochtend in de buitengewone Volkenbondsvergadering meegedeeld, dat, tenzij de resolutie, welke niet erkenning van de republiek Mant- sjoekwo voorstelt, wordt ingetrokken, hij De Duitsche schrijver én bioqraaf Emil Ludwig zet, dit van het overige China gescheiden en onafhankelijk verklaard. Het huidige regiem in Mantsjoerjje kan niet als het resultaat van eén spontane en onafhan kelijke beweging, waarop geen invloed is uitgeoefend worden beschouwd. Slechts dank zij de aanwezigheid van Japansche troepen kon Mantsjoerije onafhankelijk worden verklaard. Zijn erkenning is der halve niet in overeenstemming met de bestaande internationale verplichtingen." Matsoeoka verklaarde nopens deze resolutie, dat zij een eenzijdige veroor deeling van Japan behelst en niet in overeenstemming is met het rapport van de commissie-Lytton en met den geest en de internationale taak van den Volken bond. Donderdag zijn de algemeene beschou wingen over het geschil geëindigd, doch tot een breuk van Japan met den Volken bond, die men na bovenstaand dreige ment mocht verwachten, is het gelukkig niet gekomen. DE BESPREKINGEN DER VIJF MOGENDHEDEN TE GENEVE Wat is gelijkgerechtigdheid Aan het einde van de besprekingen van Donderdag te Genève heeft Boncour den Duitschen minister van buitenland sche zaken gevraagd, of hij in principe bereid was, nader uiteen te zetten, wat De bekende Enqelsche schrijver H. G. Wells heelt eindelijk zijn stilzwijqen verbroken om uiting te geven aan zijn verbittering over den oorlog. ik heb zelf de leus uitgevonden: „Oor log om een einde te maken aan allen oorlog (The war to end war)", en ik heb redenen gehad om dit feit te betreuren. Ik ben een voorstander geweest van den oor- - log tot aan de conferentie van Stockholm j in 1917 en een positieven tegenstander er i van na dien tijd. Toch is ontwapening een onmogelijk heid onder een economisch stelsel, dat niet verbruiken kan, wat het voortbrengt en dat, om in stand te blijven, een reus achtig aantal menschen noodig heeft voor onproductief werk, zelfs voor verspilling, want munitie is zuiver verspild werk. Het is onmogelijk om van den grond af opnieuw te gaan bouwen. Doch wel kan ik zeggen, dat de economische wereldcon ferentie veel belangrijker is dan de ont wapeningsconferentie. Welke rol de we tenschap in den eerstvolgenden ooi-log zal spelen en wanneer deze zal uitbreken, kunnen wij thans nog niet zeggen, doch de geleerden zullen ongetwijfeld de zaak in het honderd laten loopen. Zco is het ook in den vorigen oorlog gegaan. Die was in 1917 afgeloopen geweest, als ze het juiste gebruik hadden gemaakt van de tanks. Ook nu is men op weg om fouten te maken. Het wordt nu toch wel tijd om het bouwen van reusachtige oorlogssche pen, die millioenen ponden kostten, te staken en inplaats daarvan kleinere en snellere schepen te bouwen, waarmee men veel meer bereikt. Er is ook geen rede lijke verhouding tusschen het kapitaal, dat wij uitgeven om oorlog te voeren, en de waarde van datgene, wat wij door dien oorlog hopen te bereiken. Hoe dwaas is het bijv. om met slagschepen van 2 mil lioen pond te gaan vechten om Elzsach- Lotharingen. Welke geldswaarde ver- tegenwoordigt Elzas-Lotharingen eigen- I lijk? Een van de groote fouten van den i vorigen oorlog is dan ook geweest, dat onze doeleinden ons niet van oogenblik tot oogenblik duidelijk voor oogen stonden. Ik heb getracht om het ministerie van Buitenlandsche Zaken er toe te brengen, zich de zaken duidelijk voor te stellen en de doeleinden te formuleeren, welke En geland met den oorlog beoogde. Doch ik wist niets af van de geheime verdragen, waarvan het ministerie het bestaan ver zweeg, en van de omstandigheid, dat de geestesgesteldheid van diplomaten niets zoozeer schuwde als scherp geformuleerde doelstellingen. Eiken keer, dat wij een paar duizend Duitschers gevangen namen met een paar kanonnen, werden onze doel stellingen uitgebreid. Als wij een neder laag leden, gebeurde hetzelfde aan den kant van de Duitschers en waren wii plot seling veel meer geneigd onze eischèn te matigen. Men vraagt.mij, of Engeland er zich bui ten zou kunnen houden, als er opnieuw oorlog uitbrak tusschen Frankrijk en Duitschland. Waar Nederland en Zwitser land er wel in geslaagd zijn om zich buiten den vorigen oorlog te houden, moet het naar mijn meening mogelijk zijn, dat En geland zich buiten den volgenden oorlog houdt. Dóch dan dient ons land bestuurd te worden door mannen met een breeden blik mannen van alle partijen, ook van de socialisten. De radicale elementen zou den onder zulke ernstige omstandigheden even goed discipline leeren als elk ander. Wat de inflatie betreft, wanneer zij niet te ver gaat, beschouw ik haar als een noodzakelijkheid, o.a. om den schuldenlast te verlichten. Ik zou echter geen weg kunnen aanwijzen, om uit de financieele moeilijkheden te komen, en ik zie ook niet duidelijk voor mij, welke mannen ons den weg kunnen wijzen. Doch Sir Oswald Mosley is er zeker niet geschikt voor; met zijn Engelscre fascisme doet hij mij denken aan een Londensch koetsier, die oproer trachtte te maken, of aan een oor- logszuchtigen kellner. En Montagu Nor man, wiens positie bijna even onaantast baar is als die van den Koning, nu, ik heb er weieens over gedacht om een boek te schrijven over de Engelsche financieele wereld, met twee groote geheimzinnige hoofdfiguren, waarvan de eene Montagu Norman zou wezen en de andere Zaharoff of Ivar Kreuger. Het is n.1. een feit, dat vele personen uit de Londensche finan cieele kringen drie jaar voor Kreuger's val wisten, dat hij een oplichter was, even goed, als sommige menschen precies wis ten, wat Hatry waard was, lang voordat hij werd gearresteerd. Ook zij lieten hem begaan in de hoop, dat zij zelf een ge deelte van den winst zouden kunnen be machtigen. heffing van het kanton Waalwijk alsnog wordt vastgesteld. JHR. H. M. VAN DE WIJCK. Te Velp is Donderdag overleden jhr. H. M. v. d. Wijck, oud-vice-admiraal, oud minister van marine uit het ministerie- Röell van 1894'97. De heer v. d. Wijck bereikte den leeftijd van 89 jaar. Hij was na zijn ministerschap als ambtenoos our- ger in Den Haag blijven wonen en had zich later te Velp gevestigd. Vóór zijn ministerschap was hij secre taris-generaal bij het departement van marine. De begrafenis zal Maandag 12 dezer op het kerkhof te Rozendaal geschieden. Binnenland. Concessies van minister Donner. i Verschenen is de memorie van ant- woord aan de Tweede Kamer over de wetsontwerpen. Nieuwe vaststelling van het rechtsgebied en de zetels der recht banken en kantongerechten, behoorende tot de gerechtshoven te 's Hertogenbosch, Arnhem, 's Gravenhage, Amsterdam en Leeuwarden, en Wettelijke bepalingen in verband met de nieuwe vaststelling van het rechtsgebied en de zetels dei- rechtbanken en kantongerechten. De minister van justitie is bereid, het voorstel tot opheffing van de rechtban ken te Alkmaar, Almelo en Roermond I voorloopig terug te nemen en wil ook af- j zien van de opheffing van eenige kanton gerechten en wel die te Zevenbergen, Wageningen, Groenlo, Harderwijk, Steen- wijk, Alphen, Sommelsdijk, Oostburg en Zaandam, waartegenover echter de op- MAJESTEITSSCHENNIS. Communist tot zes maand ver oordeeld. Voor het Gerechtshof te Arnhem heeft gisteren terechtgestaan het communis tische raadslid C. F., uit Schiedam, die terzake van majesteitsschennis door de rechtbank te Almelo was veroordeeld tot een maand gevangenisstraf. Tijdens de Twentsche textielstaking had verd. op een plein een redevoering gehouden, waarin hij beleedigende uitdrukkingen had gebezigd, ten aanzien van de Ko ningin, den Duitschen Rijkspresident Von Hindenburg en den Hongaarschen Rijks bestuurder Horthy. Het O.M. had in eer ste instantie zes maanden geëischt. De advocaat-generaal bij het Hof eischte nu dezelfde straf. De zaak werd, zijnde strij dig met de openbare orde, met gesloten deuren behandeld. Uitspraak 22 dezer. ACTIE VAN WERKLOOZE MUSICI TE AMSTERDAM. Woensdagavond hebben een aantal werkloozen Nederlandsche musici op het Rembrandtplein te Amsterdam wederom Als iedere beweging u pijn doet, als pijn in de lendenen, urinestoornissen, hoofdpijn, dui zeligheid en rheumatische pijnen uw leven tot een last maken en gij uw werk moet laten lig gen, wordt gij gewaarschuwd, dat de organen van uw rug niet behoorlijk werken Waarom wilt gij noodeloos lijden aan rheu- matiek, spit, waterzucht of blaaszwakte? Gebruik Foster's Rugpijn Pillen bij het eerste waarschuwende teeken der organen, welke de urine afscheiden en zoodoende de onzuiverheden uit het bloed filtreeren. Fos ter's Pillen heelen en versterken deze ver zwakte organen, zoodat de onzuiverheden, welke zich anders ophoopen en afzetten en zoodoende eindelooze pijn en ongemak ver oorzaken, afgevoerd worden. In alle deelen van Holland hebben dankbare personen huri levenslust herwonnen, dank zij Foster's Pillen. Bij alle drogisten enz. a i.75 per flacon. Roman van HUGO BETTAUER. 14) (Nadruk verboden). Klopfer-Hart deed vergeefsche pogin gen zijn collega onder tafel een sein te geven, dat h(j zijn mond moest houden. Hij gaf nu den Amerikaan een trap en meneer Pfeffer barstte los: „Geen denken uan! Ik ben toch niet van plan honderd millioen tegen tien procent te geven als ik op veel gemakke lijker wijze het twintigvoud kan verdie nen 1" Ralph had een gevoel, alsof hij zijn voet op drijfzand had gezet en koel merkte hij op: „Ik dacht, dat banken eigenlijk in de eerste plaats ten doel hadden met het kapitaal, dat zij verzamelden, productief werk te ondersteunen". „Natuurlijk, dat is ook zoo", haastte Klopfer-Hart, die er inmiddels in ge slaagd was den voet van Pfeffer te berei ken, zich te zeggen. „Zeer zeker, maar u moet niet vergeten, dat w;j onze eigen groote industrieën moeten alimenteeren en dat het geld schaarsch is". „Goed, ik zal daar niet verder op in gaan. Alleen, meneer Klophert-Hart, zou ik u willen verzoeken de onderneming van de Gebr. Krause zooveel crediet ter beschikking te stellen, als zij noodig heeft en wel tegen een rente, die niet hooger is dan de thans geldende. Het bedrag kunt u van mijn rekening afschrijven, maar, zooals gezegd, wil ik, dat 11 het doet voor komen, alsof de bank het crediet ver leent." De directeur verklaarde zich natuurlijk bereid. De lunch werd nu geserveerd en in de pauzes ontwikkelden de beide direc teuren een omvangrijk project in zake de oprichting van nieuwe industrieën, cre- dietverleeningen voor de aanschaffing van grondstoffen, den bouw van nieuwe fa brieken enzoovoorts. „Wij stellen ons dat zóó voor", zei Klopfer-Hart, dat u het kapitaal ter he- schikking stelt, naar de Weensche ban ken gezamenlijk een belangengemeen schap constitueeren, het kapitaal beheo ren en de geheele onderneming leiden." „En hoe groot denkt u, dat dat kapitaal taal zou moeten zijn?" Een oogenblik bleef het doodstil, toen kwam van beide heeren gelijktijdig het antwoord: „Dertig millioen dollar dat zal vol doende zijn om het tot iets goeds to brengen." Ralph rekende snel om. „Dat is dus rond een-en-twintig-hon derd milliard in Oostenrijksche kronen?" „Ja, maar 't zal minder zijn, omdat zoodra het project bekend wordt, de kroon zal stijgen. Daarom hebben we juist het bedrag in dollars genoemd." Ralph sloot de oogen en dacht na. Zon h;j zoo maar zijn toestemming geven? Hij kon het doen zonder zijn vermogen in gevaar te brengen. Maar een inwen- dige stem waarschuwde hem voor over ijling. Plotseling als In een droom, sche nen die gezichten voor hem te verande ren en den vorm aan te nemen van grijn zende maskers. Hy haalde diep acem: „Mijne heeren, daar moet nog eens over gedacht worden." Op Pfeffer's wangen teekenden zich roode vlekken af en zijn stem sloeg bijna 'over van opwinding, toen hij vroeg: „En hoe lang denkt u daarvoor noodig te hebben?" „Ik hoop u onmiddellijk na Nieuw jaar mijn besluit te kunnen meedeelen." Zwijgend gebruikten de heeren hui. mokka, een kwartier lang werd nog over politiek, Amerika's houding tegenover Duitschland en de uitlatingen van Mor gan besproken, toen namen de beide bankmagnaten afscheid en bleef Ralph met zijn gedachten alleen. Te lang naar den zin van Lazlo Bar- tos, die onder den divan het geheele ge sprek stenografisch had opgeteekend. Ilij haalde verlicht adem toen Ralph ein delijk opstond, zich door Sam in zijn pels liet helpen en vertrok. Eén minuut nog, toen sloop Bartoa, hevig transpirecrend en half verdoofd de kamer uit en zonder dat iemand het be merkte, kon hij het hotel verlaten. Kertsniis. Een vochtige, in nevelen gehulde Kerstdag brak aan. In de modderige stra ten verdrongen zich de menschen, die nog inkoopen wilden doen, maar het wa ren voor het meerendeel kleine midden standers en arbeiders, die hun biljet van duizend kronen tot het laatste ooogenblik in den zak wilden houden, omdat zij van het beetje geld, dat zij bezaten, slechts noode konden scheiden. Het was reeds donker en de rolluiken werden hier en daar al neergelaten, toen 1 Ralph gereed was met zijn inkoopen voor Sam en den chauffeur. Sam had een gouden armbandhorloge op zijn verlang lijst staan, de chauffeur een nieuwe pels jas en beider wenschen gingen in vervul ling. Lang overlegde hij bij zichzelf of hij het zou wagen ook het meisje, waar aan hij met oprechte vriendschap dacht, iets te schenken, maar bevreesd, dat hij haar opnieuw zou krengen, besloot hij ten slotte het niet te doen. Het was zeven uur. Ralph had Sam en den chauffeur zijn cadeaux overhandigd 1 en beiden voor het overige deel van den j dag vrij gegeven, waarover Sam bijzon der in zijn schik was. Ralph stond aan het raam en staarde j in de donkere straat, die nu wel uitge storven leek. Een wee gevoel van verlan gen bekroop hem en heet steeg de wensch in hem op dezen avond, waarop zelfs de armste niet alleen en geheel zon der vreugde wilde zijn, met Hilde door te brengen. Met groote stappen liep hij de kamer op en neer, toen kwam hij plotseling tot een besluit Snel schreef hij een paar regels: „Mej. Wehningen, ik voel me vandaag van aile menschen verlaten en verlang naar u en een groenen dennentak. Mag ik als eenvoudige, bescheiden gast na hei avondeten u en uw moeder komen be zoeken? Ik blijf m'n kamer op en af draven tot uw antwoord komt." Ralph gaf opdracht den brief met een taxi naar de Kreuzgasse te laten bren gen en op antwoord te wachten. Een klein half uur, waarin hij inderdaad het vertrek op en neer bleef loopen, verliep, i eer de chauffeur terugkeerde. „U bent hartelijk welkom," schreef juffrouw Wehningen: „Echter: niet na het avondeten, maar nu direct. Onze Kerstkarper reikt ook voor drie." In minder dan geen tijd had Ralph een ander pak aangetrokken en reeds wilde hij de kamer uitstormen, toen hij zich plotseling bedacht. Hij liep naar de schrijftafel, waaruit hij een klein étui 1 nam. Het bevatte een eenvoudig goud medaillon, waarin een foto van hemzelf 'als jongen. Zijn moeder had dit medail lon nog op haar doodsbed gedragen. Een [oogenblik wijlden zijn gedachten bij de [vrouw, aan wie dat sieraad had toebe hoord en hij voelde, dat hij dit aan nie mand beter zou kunnen schenken dan aan Hilde Wehningen. Bij zijn intree in haar woning aan de Kreuzgass werd Ralph zich direct be wust van de vertrouwelijke intimiteit en gezelligheid, die hier heer3chten. Antieke I meubelen, nog uit overgrootvaders bezit, een paar mooie, zelfs kostbare schilde rijen aan den muur, een Bösendorfei vleugel en in den Maria-Theresia-salon een heel klein, maar smaakvol versierd Kerstboompje. Hilde, die Ralph hartelijk en onbevan gen begroet had, zei luchtigjes: „De luxe van een grooten boom kun nen we ons niet permitteeren, maar gelukkig hangt de Kerststemming niet van de grootte van den boom af." Mevrouw Wehningen, geboren gravin Boos, had, toen Hilde van „niet kunnen permitteeren" sprak, afwerend „maar Hilde!" geroepen en de bleeke vrouw met de nog steeds mooie, zij het ook ietwat harde en koude gelaatstrekken, richtte zich hoog op. Hilda lachte luid.- „Maar mama, meneer Ralph weet im mers wel, dat we arme menschen zijn; bovendien geloof ik, dat het heden ten dage eervoller is geen geld te hebben dan kronenmilliardair te zijn". Aarzelend, verlegen als een school jongen, haalde Ralph onder den boom het kleine étui uit den zak. „Juffrouw Wehningen, toen ik besloot mijzelf bij u uit te noodigen, waren alle winkels reeds dicht ik kon niets meer voor u koopen, neemt u het mij dus niet kwalijk dat ik u iets, wat zeer ouder- wetsch en misschien zelfs verre van fraai is, heb meegebracht. Maar het is nog af komstig van m'n moeder en ik zou het waarschijnlijk nooit aan iemand anders hebben gegeven." De laatste woorden sprak Ralph op zulk een fluisterenden toon, dat me vrouw Wehningen, die zich in de andere kamer ophield, er niets van kon hooren. Over het geheele gezicht blozend, hield Htlda het medaillon tusschen de slanke, fijne vingers haar oogen glinsteren voch tig en haar stem klonk bedeesd, toen ze hem, eveneens fluisterend, met eenige hartelijke woorden haar dank betuigde. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1932 | | pagina 1