xxxxxx
x
x
DE TOOVENAAR MORTODORI
AVONTUREN VAN JOOSJE PINDA EN PIETJE ROET
Hij was zijn gewicht in
goud waard
Weten jullie dat
RAADSELS.
en zijn verstandig konijntje...
diendeloon", „loondienst", „dienstwei
geraar", enzoovoorts!
Orienteeringsspel. Maak met een
touw midden in een vertrek een cirkel
en leg daarin enkele voorwerpen op
den grond. Als allen de positie der
voorwerpen goed gezien hebben, wordt
een der spelers geblinddoekt, rondge
draaid, zoodat hij zich niet meer kan
orienteeren en vervolgens in den touw-
ring geleid. Hier kruipt hij op handen
en voeten over den grond en voelt ge
durende enkele oogenblikken de po
sitie der voorwerpen. Hij mag de
touw grens (neem een dik touw!) niet
overschrijden. Heeft hij de positie af
getast, dan stelt de spelleider diverse
vragen, als „waar is de voorkant van
het huis?", „waar staat de piano?'",
„waar hangt het portret van den heer
des huizes?", „waar is de deur, die In
de gang uitkomt?" „waar hangt de
lamp ongeveer", enz.
De draak. Jullie hebt allemaal wel
eens gehoord van de Middeleeuwschc
helden, die zoo maar voor hun edel-
vrouwen op stap gingen en ergens een
vlammenden draak overhoop staken.
Een daarvan, wel een van de bekend
ste is de katholieke Heilige Sint Jo
ris. Deze geschiedenis kunnen we om
bouwen tot een leuk spel, waar je
alleen een beetje ruimte voor moet
hebbtn en weinig breekbare waar in
de nabijheid, anders gebeuren er cata-
strophes, daar het spel nogal gauw
een wilde boel wordt. De draak wordt
voorgesteld door een rij spelers, die
elkaar om het middel of bij den gordel
vasthouden; is de draak erg lang, dan
verdient het middel aanbeveling, daar
de gordels spoedig zouden bezwijken.
De eerste man van de rij is de kop van
den draak, die kan bijten, de achterste
man is de staart, de gevoelige plek
van het ondier. De ridder is een van
de spelers, die zal trachten de staart
te treffen, m.a.w. hij zal probeeren
den laatsten man te tikken. De draak
tracht echter den ridder te bijten,
d.w.z. de voorste man probeert den rid
der op zijn beurt te tikken. Het geheel
kan een hoogst vermakelijk spel zijn!
En nu is het voorloopig genoeg en
kunnen we een heelen winter vullen
met alleraardigste spelletjes. Als we
de hier aangegeven vormen combinee
ren, is het nog veel aardiger. Het
spel „door-de-lasso" b.v. kan gecombi
neerd worden met een hindernis-wed
strijd, waarbij de nummers 1 het touw
moeten halen uit een andere kamer, na
een glas water te hebben uitgedronken,
een rauw ei een eind te hebben mee
gedragen, zonder het te beschadigen
(op een eetlepel b.v. en onder een kleed
te zijn doorgekropenWie een
beetje vindingrijk is, kan allerlei com
binaties bedenken. En nu veel succes
en veel plezier!
De wijze Haroen-al-Rasjid en zijn nar.
Jullie hebt allemaal wel eens ge
hoord van den kalief Haroen-al-Rasjid,
die evenals koning Salomo, beroemd
was om zijn wijsheid en zijn rechtvaar
digheid. Deze groote gebieder had nu
een vroolijke hofnar, waarmede hij ten
zeerste in zijn schik was, want deze
vroolijke kwant hielp hem zijn druk
kende staatszorgen eenigszins te ver
geten. Op zekeren dag zeide hij tegen
enkele leden van zijn gevolg, waar
op hij nu juist niet bijzonder te
vreden was: „Jullie allemaal tezamen
geef ik cadeau voor mijn nar. Maar die
is dan ook zooveel waard, dat ik wel
tegen goud kon opwegen...."
De nar had, zonder dat de kalief het
wist, gehoord en kwam den volgenden
dag naar zijn heer en gebieder. Nu
mochten de narren in dien tijd tegen
hun koning „je" zeggen en hem met
„neef" aanspreken. „Nu neef," zei de
nar, „wanneer denk je eigenlijk mij
de 30.000 goudstukken uit te betalen
die je me schuldig bent?"
„Wat voor goudstukken?"....
„Die ik waard ben!".
En toen vertelde de nar, dat hij ge
tuige was geweest van het gezegde van
Haroen-al-Rasjid en dat hij dadelijk
Heeft iemand van jullie Mortodori
wel eens gezien? Niet? Nu, ik za)
jullie uan zeggen, oat wie hem niet
gezien heeft nauwelijks zal gelooven,
wat ik zeg! Mortodori was de grootste
toovenaar en goochelaar ter wereld!
Jullie had eens moeten zien, hoe hij
twaalf penhouders, twee tikkende hor
loges, en minstens een half dozijn
wijnglazen met inhoud inslikte, om na
enkele minuten de wijnglazen uit het
gordijn, de horloges uit de zakken van
een tweetal tooneelknechten en de
penhouders uit de.neuzen van
twaalf toeschouwers te halen!
Uit een vingerhoed tooverde Mor-
todori tien geweldige bloemruikers en
een concertvleugel. Uit zijn hoed flad
derden tallooze witte duiven. Het was
ongeloof elijk!
Bijzonder aardig was zijn truc met
het konijn. Hij had namelijk een mooie
koffiemolen. Dan haalde hij van twee
toeschouwers twee gouden horloges,
die hij in den koffiemolen wierp, om
dan de molen een keer of twintig goed
te draaien!! Je begrijpt, dat het angst
zweet de eigenaars van de gouden hor
loges op het voorhoodf parelde!....
Maar plotseling sprong het kastje
onder in den molen open en er sprong
een.... aardig, wit konijntje uit! De
horloges bevonden zich allang weer in
de zakken van de eigenaars! Dat was
het mooiste.
Dit konijntje nu was een bijzonder
aardig en verstandig dier. Mortodori
was buitengewoon aan hem gehecht en
noemde hem „Amico" hetgeen
„vriend" beteekent. Amico mocht den
geheelen dag buiten op het weiland
naar den hof-apotheker was gegaan,
daar plaats had genomen op den weeg
schaal en zooveel goudstukken op den
weegschaal had laten werpen, totdat
zij zijn gewicht aangavenEn dat
waren er precies 30.0001
„Je bent een schelm," zeide Haroen-
al-Rasjid, „maar je bent toch in het
ongelijk. Want ik heb weliswaar ge
zegd, dat je me zooveel waard bent,
maar niet, dat ik je zooveel zou uitbe
talen. Maar een schadeloosstelling
voor de teleurstelling zal ik je geven.
Vizier, geef hem 600 goudstukken!"
„En nu nog iets haal de groot
vizier voor de belastingen! Hoe komt
die apotheker, die afzetter, aan 30.000
goudstukken? Dien man schijnt het te
goed te gaan. Wij zullen hem eens ter-
wille van de staatskas wat aderlaten...!"
spelen en 't avonds klokslag zeven uur
keerde hij naar huis terug om vrij
willig in het kastje van den koffiemo
len te gaan overnachten. Hij wist pre
cies, dat hij met een elegant spronge
tje er uit moest springen, als zijn
meester op de verborgen, geheimzin
nige veer, achter in den molen, drukte.
Zonder Amico zou de heele truc van
Mortidori mislukt zijn....
Maar nu had het volgende plaats:
Amico leerde op zekeren morgen op
een wandelto<£itjte een allerliefst ko
nijnenjuffertje kennen. Zij kwamen in
gesprek en Amora, zoo heette het ko
nijnenjuffertje, vertelde hem in ver
trouwen: „Ach Amico, wat moet het
heerlijk zijn, iederen avond op het too-
neel te mogen verschijnen, in de
schittering van de schijnwerpers en te
worden bewonderd door duizenden
menschen! Ik wilde, dat ik eens in
mijn leven zooiets kon meemaken!"
„Dat zou misschien niet onmogelijk
zijn!" zei Amico. En ze wandelden
verder.
Enkele dagen later hadden zij, Ami
co en Amora, nog eens over het plan
gesproken. Hoe zij het uitvoerden, zal
je meteen wel hooren!...
Het was een aardig tijdje later, dat
Mortodori weer eens de truc met den
koffiemolen zou vertoonen.Hl)
drukte op de verborgen veer, het kastje
ging open en niet alleen, dat Amico
naar buiten sprong, maar ook het ko
nijnenjuffertje Amora wipte haar echt
genoot met een sierlijk sprongetje na
en daarachter, twee, drie, vier, vijf
acht kleine konijntjes! Amico was fa
milievader geworden en dat juist
onder de voorstelling!.
Deze truc, zonder medeweten van
Mortodori zelf, had een geweldig suc
ces! Zooiets had men nog nooit mee
gemaakt!. Het publiek nam deel
aan de konijnenjacht en Amico, die
een slecht geweten imd en een pak
slaag verwachtte, Iweeg dien avond een
heerlijk extra-koolblad. En natuurlijk
werden vrouwlief en de kin eren niet
vergeten! Dat begrijp je wel....
De grootste school ligt in Milwaukee,
Noord-Amerika, waar dagelijks 12.000
kinderen les krijgen!
De oudste en grootste boom ter we
reld is in het Amerikaansche Sequoia-
nationaalpark te vinden. Hij heet „Ge
neral Sherman", is 82 meter hoog en
heeft bij den grond een omvang van
27 meter. Men zegt, dat deze boom
ruim 4000 jaar oud is.
Oplossingen der vorige raadsels.
I
D
s O k
g r E t a
g e 1 D r o p
DOEDELZAK
n e e L t je
k a Z a n
k A f
K
II
Koffieboon
III
Als er een schaap over de dam
gaat, volgen er meer.
Goede oplossingen ontvangen van:
H. A.; S. A.; A. en T. A.; I. B.; B.
en T. B.; A. v. d. B.; C. B.; J. en G. B.;
A. D.; I. en K. E.; J. en G. F.; N. J.;
J en K. K. (Texel); N. K.; A. K.; R. de
K.; C. L.; H. L.; J. L.; G. M.; M. M.;
A. M.; F. en J. N.; J. en M. O.; C. S.;
T. S.; T. T.; A. en M. T.; D. de V.;
J. W.
Nieuwe raadsels.
I
X
X -
X
Op de kruisjeslijnen komt iels voor
wat voor een autobezitter onmisbaar
is.
Op de 2e rij een vrucht.
Op de 3e rij een bloem.
Op de 4e rij een meisjesnaam.
Op de 5e rij een werkwoord in de
gebiedende wijs.
Op de 6e rij een klinker.
(Ingez door S. L.)
II
...a.. d. u g p.... .0
O
III
Hier staat iets dat jullie met Oud
en Ni 'uwjaar allemaal graag eet.
1 o 1 b e p a p
door G. Th. ROTMAN.
'Wj/K-.
9. Joosje keek eens rond. Ha, op den
rand van den put stond een emmer,
waaraan een lang touw zat, dat om een
rol gewonden was. Hij liet den emmer
in den put zakken, waarna Pietje "er,
zoo goed en kwaad als het ging, in
ging staan. „Klaar?" riep Joosje. „Ja
wel! Halen maar!" antwoordde Pietje
Roet. En Joosje aan het trekken.
10. Hoe hard Joosje echter trok, hij
kon het emmertje niet verder dan hal
verwege omhoog krijgen. Hij klemde
zijn tanden op elkaar, maar opeens
schoot het touw uit zijn handen en viel
hij van den weeromstuit op zijn neus.
De emmer met Pietje schoot rinkelend
omlaag en kwam met een pats weer in
het water terecht. Weer spatte het wa
ter hoog boven den put uit!
11. Juist wou Joosje het op een
huilen zetten, toen hij opeens een
paard ontdekte, dat in een schuur
vlak bij den put rustig aan de ruif
stond. Joosje liep er heen, nam zijn
hoed af en vroeg beleefd of het paard
zoo vriendelijk wou zijn, zijn compog-
non uit den put te halen. Maar het
paard verstond geen woord Hhjneesch.
Toen nam Joosje een kloek besluit.
12. Hij maakte het paar los en bond
het aan het emmer-touw. Het paard
deed echter geen stap vooruit. Nu
haalde Joosje een pindakoekje uit zijn
trommeltje, hield het het paard vlak
voor zijn neus en liep toen langzaam
achteruit. De list gelukte! Het paard,
aangelokt door het lekkere koekje, liep
mee en welda verscheen Pietje druip
nat boven den putrand,
