TOB NOOIT HOEKJE
De commandeur kan zijn opwinding
nauwelijks bedwingen. „Wie bent u?"
vraagt hij voor de derde maal!
Nu antwoordt de vrouwwant
dat is het.
„Ik heet Helen Forbes en weet, dat
u mij zoekt en een aanval op onzen
stam wilt doen!"
Het eerste oogenblik blijven den
commandeur de woorden in de keel
steken.... zoo verward is hij. Hij
heeft zich den geheelen tijd op dit
oogenblik voorbereid, maar zoo on
verwachts voor het feit gesteld te wor
dendat brengt hem van zijn stuk!
Slechts één ding begrijpt hij onmid
dellijk: De vrouw, waarvoor twintig
menschen de gevaren van het oer
woud getrotseerd hebben, is met hun
komst niet ingenomen. Zij zal zich
verzetten, zij zal bezwaren maken....
„U spreekt van „onzen stam"? Stelt
u zich dan gelijk met deze negers?"
Helen Forbes zegt geen woord maar
reikt den commandeur haar papieren
over, waaruit blijkt, dat zij als negen
tienjarige uit Londen is vertrokken
om naar Australië te gaan. In Sidney
is zij wegens familietwist en finan-
cieele onaangenaamheden in een min
der aangename positie geraakt, waar
na zij de wijk heeft genomen naar het
oerwoud om tenslotte bij deze negers
terecht te komen. Reeds 18 jaren
woont zij thans daar!
De „blanke godin" der negers...
„Ik ben hier gelukkig!" zegt ze, „ik
heb een wilde gehuwd en bezit twee
kinderen, die in vrijheid en schoon
heid opgroeien! Ik word in de stem
voor een godin gehouden. Niets vindt
er plaats, zonder dat men mij vraagt
hoe ik er over denk, alle houden zij
van mij en zij zouden ontroostbaar
zijn, wanneer ik niet meer bij hen
was!"
„En waarom komt u thans hier
heen?"
„Men deelt mij mede, dat u een aan
val op onzen stam wilt doen. Ik ver
zoek u, om mijnentwille, daarvan af te
zien!"
„Gaat u met ons mee?"
„Neen, ik blijf hier. Ik heb genoeg
van de zoogenaamde „beschaving"!
Nergens wordt een vrouw beter be
handeld, dan hier in het oerwoud!"
De commandeur zag in, dat hij niet
de minste aanleiding had om Helen
Forbes te dwingen haar stam te ver
laten. Hij liet zijn mannen verzamelen,
tot groote woede van de andere neger
stam, die echter door geschenken te
vreden gesteld werd. Toen trok hij
terug naar Sidney.
En een niet meer jonge vrouw bleef
daar achter. Zij voelde zich in de om
geving, waar zij achttien jaren van
haar leven had gesleten, heel goed
thuis, zij voelde zich één met de
schepselen, waarmede zij verkeerde,
de Blanke Godin van het Australische
Oerwoud!
(Nadruk verboden).
Op de huishoudschool worden de
jongste leerlingen de eerste huishou
delijke plichten ingeprent: opvoeding
der kinderen, moeder's arbeid bij de
groote wasch e.a.
„G reetje," vraagt de leerares, „ver
tel mij eens waar je moeder in de huis
houding het meeste werk mee heeft?"
En Greetje, zonder te aarzelen: „Met
vader!"
HET EINDE VAN EEN RUSSISCH
GELEERDE.
Op 10 Januari 1933 is te Samara de
bekende Russische geschiedkundige S.
F. Platonoff gestorven. Toen de revo
lutie uitbrak, meende hii wel in Rusland
te kunnen blijven, daar zijn werk een
zuiver wetenschappelijk karakter droeg.
Zijn tragisch einde is echter opnieuw
een bewijs, dat de Sovjets zelfs van eeg
geleerde roode activiteit eischen of an
ders hem „het recht op het leven" ont
zeggen. De kogel is slechts daartoe een
middel uit vele. In het geval van Plato
noff koos men een anderen weg. dis
iets meer tijd vereischte. Hii werd be
schuldigd van het ontvreemden van his
torische documenten, welke zich al dien
tijd bevondenin de archieven van
de academie van wetenschappen. Hij
verloor zijn betrekking en werd in de
gevangenis opgesloten. Toen hij darr
anderhalf jaar was geweest, en zijn
krachtige gezondheid verbroken wr,
werd hij verbannen naar Samara e.i
„vervallen verklaard van alle proletal -
sche rechten", d.w.z. hij vond nerge;
onderdak, totdat hü eindelijk een afg< -
legen ellendige hut ontdekte, en hij k: n i
niets krijgen, wat hij voor zijn levens
onderhoud noodig had, zoodat hij ten
slotte in de eenzaamheid is omgekomen.
METEOROLOGIE EN
LUCHTVAART.
Studie van het weer boven den
Atlantischen Oceaan.
De transoeeanische vluchten van den
„Graf Zeppelin" hebben er telkens
weer de aandacht op gevestigd, dat een
luchtschip evenals een schip aan den
toestand van het element zich aan moet
passen. Voor een geregeld, veilig, sner
en economisch luchtverkeer is kennis
van de luchtstroomingen onmisbaar.
Men moet, om de beste resultaten te
bereiken, van eiken weerstoestand het
juiste gebruik maken en bij de navi
gatie met de luchtstroomingen reke
ning houden. Eerst wordt de groote
vastgesteld in verband met de in het
betrokken jaargetijde heerschende
weersgesteldheid, doch ook onderweg
moet men voortdurend rekening hou
den met de plaatselijke winden en
weersomstandigheden, waarbij de eigen
waarnemingen worden aangevuld met
de berichten van den meteorologischen
dienst. Door proefballonnetjes, welke
vanaf transatlantische schepen worden
opgelaten, kan men ook de luchtstroo
mingen op grootere hoogten boven den
Atlantischen Oceaan leeren kennen.
Vervulde wensch.
|I±I ui tö
tan mum ««m*!
„Als er nou toch maar
over mij in de krant stond..
eens iets
maakte in society-kringen.
Ze wees op den metgezel van baron
Berringer. Het scheen of de baron op
het punt stond, Lucie aan te vliegen.
Waar.waar haalt u de bruta
liteit vandaan? hakkelde hij.
Wel hier vandaan,, zei Lucie.
Ze deed een stap naar voren en met
de hand rukte ze den ander de snor
af en de grijze pruik.
Voor hen stond een nog jonge man
met brutale oogen en zwart achterover
gekamd haar.
Hij lachte en keek geamuseerd rond.
U is een grappig meisje, zei hij,
zonder uit het veld geslagen te zijn.
Alleen. u vergist zich zeer erg! Ik
heb nooit gehoord van dien mijnheer
Carles Caillot. Zeker, ik draag een val-
sche snor en een pruik. Ieder mensch
heeft zijn eigenaardigheden. Het gaat
gaat hier echter om een diefstal, ge
pleegd ten nadeele van mijn begelei
der, baron Beringer. Daarmee heb ik
echter niets uitstaande.
Ik wil u graag fouilleeren, zei
Lucie. Ze had haar schortje afgedaan
en zag er nu uit als een vrouw, die alles
kon zijn, op juffrouw van de vestiaire
na.
Welk recht hebt u daartoe? vroeg
baron Berringer woedend.
Ik ben vrouwelijk rechercheur,
mijn naam is Cissy Craft, was her
vriendelijke antwoord en commissaris
Temping schrok op.
Mijn hemel, zei hij, haar bewonde
rend aanziend, ik had u nooit erkend.
Het werd een teleurstelling. Het
fouilleeren leverde geen resultaat op.
Met een triomphantelijken glimlach
stapte Mr. Harrison langs zijn beschul-
digster en verzocht zijn pelsjas. Baron
Berringer deed in krachtige termen
weten, dat hij het er niet bij liet.
De beide mannen kleedden zich aan
en stonden op het punt te vertrekken
toen Cissy Craft zich op de wang sloeg.
Alle menschen, wat dom was ik!
Ze liep naar den z.g. Mr. Harrison
toe en greep zijn pelsias
handen zochten haastig ondanks het
woedend verweer van ut.n
knikte goedkeurend en hield dasspeld
en horloge omhoog.
Handig gedaan, prees de vrouwe
lijke detective. Ziet u dat, baron Ber
ringer. U werd in uw loge bestolen. De
dief, Charles Caillot, alias Mr. Harri
son verborg zijn bril in zijn pelsjas en
liet die terwijl het stuk aan den gang
was, in de vestiaire bergen. Aardig be
dacht, vindt u niet!
(Nadruk verboden).
Ik heb toch wel gelijk gehad he de vo
rige week toen ik in de krant heb gezet
dat ale menschen anders as anders waren
nou met dat mooie weer en m'n vader zei
van de week thuis dat alle jonge menschen
nou verliefd worden en toen ik aan m
vroeg wat dat nou weer was zeit ie tegen
tne dat zoo'n aap z'n mond houden moes
en niet alles vragen.
En het gemengd koor heb nou ook veer
tig .iaar gejubileerd en ze hebben allemaal
mooi gezongen en de burregemeester was
derook.
En nou dat mooie weer der weer is
gaan ze der allemaal in de krant over
schrijven en de dichters beginnen nou alle
maal versies te maken en nou zeggen ze
dat ik dat ook moet gaan doen omdat ik
zoo'n dichterlijk uiterlijk heb, want kijkt
u maar naar dat plaatje van me, nou dat
heb wel wat van een dichter hè.
En omdat alle menschen dat nou gezeg
hebben (behalleve m'n zuster want die zeg
dat ik nog groen om m'n neus ben) moet
ik dat dan ook gaan doen en daarom zal
ik der ook eens in de krant zetten.
Ik weet nou wel niet wat ik der boven
zetten moet maar dat moeten jullie der dan
•iaar bijdenken.
Iet zonnetje kust de toppen der boomen
En een mug bijt me in m'n arm
De radio van m'n buurvrouw brult z'n
tonen
En m'n zuster heef het warm.
Alle matrozen loopen weer met open
nekken
Laan heb nou ook weer ijs
Die hond van me lig nou aan de ketting
te trekken
Maar die is niet goed wijs.
Alle menschen gaan nou versies maken
Van blommetjes en schaapjes en nog wat
M'n zuster kreeg wat lekkers van die
jongen van der
En toen zeg <e je bent een.... (Dat durf
rk niet in de krant te zetten.)
En nou ken ik niks meer want ik heb
nou al een wats om m'n ooren van m'n
vader gekregen omdat ik 't halleve potlood
opgegeten heb omdat ik dat versie niet
vinden kon maar nou staat 't er toch en
die meneer die de baas bij de politie is gaat
nou ook weg en nou zallen we dan wel
weer een nieuwe krijgen.
En wet u wat mooi is gewees, dat ding
watfe we in de bioscöop hebben gezien
van die vogels op de film. Dat was nou
wel r'.et voor de apen, maar alleen voor
die meissies en jongens die in de grootte
klassen zitten maar ik ben der toch lekker
mgesmokkeld en heb het fijn gezien en het
was wel mooi
Heb u die fietsen al gezien met die
dingen derop voor te zeggen waar je naar
toe moet, die zijn fijn he en nou moeten ze
dan ook nog allemaal toeters derop zetten
en dan wordt het heelemaal lollig en as ik
dan zoo'n ding op m'n fiets had dan ging
ik der lekker hard op douwen en dan zou-
wen alle menschen schrikken, maar dat is
wel eens gezond voor 'n keertje.
En de boomen zijn nou al mooi he en as
je noug oed kijkt dan gana de knoppen al
open en dan gaan ze allemaal weer gauw
mooi worden en dan vind ik de zomer toch
wel veel mooier as de winter. De winter
is ook wel lol'ig, maar ik vind 'm toch niet
zoo fijn als de zomer want 'w de winter
gaan m'n eksteroogen die ik op m'n twee
k'eine teenen heb zitten zoo hard steken
en 's zomers ken je ze lekker in zee hou
wen he maar dan moet je niet tegen een
steen stooten.
En het vorig jaar heb een heele dikke
juffrouw op die dingen getrap toen ik op
het strand was en dat deed piin en as ze der
nou aan komp ga ik altijd een stukkie
opzij.
Tk ben nou al aan 't leeren om mooie
figuren te maken op het strand van de
zomer en dat doen ik nou met een groot
stuk stopverf wat ik eekregen had. Maar
nou moes ik me strakkies m'n neus afve
gen van m'n moeder en toen had ik die
stopverf op 'n stoel geleg en toen ging m'n
zuste derop zitten en toen moes !k voor
straf naar bed omdat m'n zuster derop
ging zitten en daarom moet ik nou maar
weer ophouwen want in bed ken ik niet
schrijven he.
Daaaaaag.
HOE TE SOLLICITEEREN
Twee factoren zijn van belang hii
het verkrijgen van een betrekking,
eene is: een doeltreffende opleiciinsJ-
voor de positie die u wilt bekleeden
en de tweede: practijk. Zelfs iemand
die aanspraak kan maken op een van
de beide qualificaties: „vooropleiding
genoten hebbende" of „geroutineerd"
heeft veel voor op menschen die zich
op geen van beide kunnen beroemen
Zoodra zich een vacature voordoet in
de lijn die u zoekt is het zaak, er werk
van te maken.
U kunt zich b.v. overal gaan aanmel
den maar, deze methode vergt zeer
veel geduld en kost kapitalen aan
schoenzolen. Maar als het u gewenscht
voorkomt, willen wij u er allerminst
van afschrikken. Maar vult dan ook
nauwkeurig eventueele vragenformu
lieren in, en laat u daarvan niet weer
houden door het idee, dat deze onge
lezen naar de prullemand verhuizen'
Wanneer u persoonlijk een goeden
indruk maakt, kan een keurig inge'
\Aild vragenformulier het laatste duw
tje geven aan het bijna-vaststaand be
sluit van den chef om u te benoemen
Maar al het solliciteer en bij hen waar
u geen enkele introductie heeft, kunt
u zich besparen, als u iemand kent die
een bevriende collega heeft op een
kantoor waar een vacature is. Het is
altijd practisch om te trachten kennis
sen te krijgen in de kringen waarin
men hoopt met een betrekking te sla
gen.
Sommige directies hebben de ge
woonte de vacatures op hun kantoren
aan te vullen door middel van adver
tenties.
Wel is het een kleine moeite om, de
geadverteerde vacatures waarvoor u in
aanmerking komt, na te gaan en er op
te schrijven. Schrijft voor sollicitaties
korte, duidelijke brieven en stelt ze be
scheiden, maar niet kruiperig, noemt
uw diploma's en kundigheden en,
als u ze heeft, uw introducties. Maar
schrijft geen zes bladen vol met uw ge-
heele levensgeschiedenis, uw teleur
stellingen en ambities. De waarde van
introducties hangt natuurlijk grooten-
deels af van de plaats die degene, die
u introduceert, op het kantoor inneemt,
Maar zelfs een introductie die alleen
de deur voor u opent, heeft haar nut
gehad. Want van het oogenblik af dat
u binnen bent moet u het toch verder
zelf opknappen. En daarom raden wij
u aan, als het eenmaal zoover is:
spreekt duidelijk, maar niet te haid,
weeft volledig antwoord op wat u ge
vraagd wordt, maar voegt er geen on-
noodige details bij. Laat merken dat u
vol goeden wil is om aan te pakken,
maar dat u daartegenover dan ook
verwacht dat er toekomst m uw werk
Zorgt dat u er wanneer u gaat sol-
liciteeren verzorgd, maar niet opval-
leZorgtZdat u den indruk maakt, dat
wat uw eventueele toekomstige chef u
te zeggen heeft, meer uw aandacht
heeft dan wat u hem zoudt willen zeD-
cran.
Nog een kleine hint. Vraagt nimmer
telefonisch om een onderhoud, ooei
het schriftelijk. De meeste zake";
schen hebben er een g oeiende heke
aan om onder kantoortijd te w01d®
opgebeld door iemand die een gunst te
vragen heeft.
En wanneer er een uur voor sollici
tanten wordt opgegeven, zorgt dan,
vroeg te zijn. „noviPi
Een chef, die al urenlang alleiie
menschen te woord heeft gestaan, za
zoowel aan aandacht als aan go
stemming hebben ingeboet.
En ten laatste: laat nimmer blijken,
dat het al-of-niet krijgen van de be
trekking voor u een levensquaestie is.
Een gepaste mate van kalme onve
schilligheid zal u in dit geval veel meei
van dienst zijn dan al te groote P
Pi8l,fld"- Dr. Jos. de Codfc
(Nadruk verboden).
Vrouw: „Nu zeggen ze, dat met .ie
huwelijk alles verandert, maar ik be
weer: alles blijft bii het oude. Vroeger,
toen we nog verloofd waren, moest ik
den halven nacht wakker blijven om te
wachten tot Henk weg ging nou blijf
ik den halven nacht wakker om te
wachten tot hij thuis komt!"
