'Wat wilt li Iczenf
tweede blad
heldersche col'rant van donderdag 23 maart 1933.
gaan
Uit het leven der Heldersche haringtrekkers.
1'! S?~i«™»r. Vroeger toen kon Je makkelijker
Stadsnieuws.
Licht op
voor alie voertuigen:
Wintertijd.
Donderdag 23 Maart18.45 uur
Vrijdag 24
18.47
Bij het laatst gehouden examen
slaagde te 's-Gravenhage voor het machi-
ni- ten-diploma A, de heer W. J. Habiecht.
AANBESTEDING.
Uitslrg van de op 31 Maart 1933 ge
houden openbare aanbesteding voor de
levering van de bovenkleeding voor de
adelborsten gedurende het jaar 1933.
N.V. Goederenhandel voorheen L. A.
Sl F. L. Kattenburg Co., te Amsterdam,
voor 6786.09; Firma Herman Nijpels, te
Den Helder, voor 7311.20; Firma H.
Neville Hart Schoemaker, te Amster
dam, voor 8242.40.
FJF.N INGEZETENE TE DEN HELDER
MEERMALEN MILLIONAIR.
Men deelt ons mede, dat dezer dagen
het tegoed der spaarders van de Helder
sche Nutsspaarbank (een Heldersche
Stichting), het bedrag van twee en een
half millioen gulden beeft overschreden.
PROEFTOCHT VAN DE „K XVII".
Minister Deckers aan boord.
Gistermiddag, om ongeveer vijf uur, is
in onze haven de nieuwste onderzeeboot,
de „K XVII", binnengeloopen. Gisteren
morgen is de „K XVII" van de werf van
Wilton, te Schiedam, vertrokken, met o.a.
aan boord, de minister van Defensie dr.
Deckers.
Het gerucht dat de minister op een on
derzoek in onze haven zou komen, had
zich rondom de Buitenhaven als een loo
pend vuurtje verspreid en zoo waren er
nog een honderdtal belangstellenden toen
de „K XVII" voor het commandements-
gelmuw meerde.
Aan de haven werd de minister verwel
komd door den chef-staf, overste H. Jol
les. De zeetocht was minister Deckers uit
stekend bevallen. De auto van den minis
ter stond reeds aan de haven gereed en
daarmee werd door hem de tocht naar
huis aanvaard.
Alvorens door de marine te worden
overgenomen, zullen hier eerst de noodi-
ge proeven met de „K XVII" moeten wor
den gedaan.
SCHIP GESTRAND BIJ
TERSCHELLING.
Het Fransche stoomschip „Madeleïne"
seinde gisteravond, toen het zich op
53° 50' N.B. en 3° 50' O.L. bevond, om
sleepboothulp.
De sleepbooten „Utrecht", „Witte Zee"
en „Holland", van het bureau Wijsmul
ler, zijn vanuit Den Helder, Hoek van
Holland en Terschelling vertrokken, om
assistentie te verleenen.
Toen de sleepbooten op de aangegeven
plaats waren gearriveerd, was het schip
reeds gestrand.
De plaats, waar het schip gestrand is,
bevindt zich ten Noord-Westen van Ter
schelling.
Naar verluidt zou de sleepboot „Hol
land" 65 mensohen van de „Madeleine"
aan boord hebben genomen. Dit laatste
kon men ons echter niet officieel beves
tigen.
THE 2 HODLARS IN
MUSIS SACRUM.
De populaire zingende accordeon-vir
tuozen, bekend door de „Odeon"- en „Ho-
mecord"-platen en de vele radio-uitzen
dingen komen Zondag in Musis Sacrum.
Zij zullen zoowel dans- als concertnum
mers ten gehoore brengen. Zij traden in
de grootste theaters en cabarets op en
speelden o.a. voor Z.K.II. Prins Hendrik,
burgemeester De Vlugt (Amsterdam), enz.
Bizonderheden in de advertentie in dit
blad en op de groote biljetten.
BEGRAVEN PER AUTO-LIJKWAGEN.
Voor begrafenissen buiten de gemeente
en crematies wordt zooals bekend is, den
laatsten tijd meer en meer gebruik ge
maakt van auto-lijlkwagens. De heer Mans
handen, de eigenaar van de bekende
garage in de Laan, heeft dezen eisch des
tijds begrepen en voor dit doel een keu
rige lijk-auto aangeschaft. Hij vroeg ons
langs dezen weg daarvan kennis te geven
aan onze lezers, aan welk verzoek wij
gaarne voldoen, omdat hiermede in een
werkelijk bestaande behoefte is voorzien.
AUTO IN BRAND.
Dinsdagmiddag, half vijf, kwam de
„Chrysler" van den heer S., Midden
straat, van de Loodsgracht, aanrijden in
de richting Koningsplein. Vlak bij de
in aanbouw zijnde brug weigerde de
wagen dienst, waarop de chauffeur er
door voorbijgangers attent op gemaakt
werd, dat zijn auto in brand stond. De man
schrok en bemerkte, dat de vlammen uit
het zitkussen sloegen. Hals over kop ver
lieten hü en zijn metgezel het voertuig, dat
een prooi der vlammen dreigde te wor
den. Kordaat optreden voorkwam dit ech
ter, water uit de gracht en zand van het
bouwwerk deden wonderen; de heele zit
ting werd er voorts uitgetrokken en ge-
bluscht. Spoedig daarop stond de „Chrys
ler", rook uit dien radiateur puffend, in
deplorabelen toestand, omgeven door tal
van nieuwsgierigen.
EEN STOEIPARTIJTJE MET
DRAMATISCHEN AFLOOP.
Blijkbaar tengevolge van de lente, die
hen in het bloed zat, waren twee jongens
aan het stoeien in de Spoorstraat, voor den
winkel van Laan. Plotseling kwam een
van hen in onzachte aanraking met het
aam, dat tegen een dergelijken druk niet
bestand bleek. De jongen bekwam hierbij
een bloedende verwonding aan een zijner
handen. Een bereidwillige buur verleende
eerste hulp, waarna de politie kwam en
proces-verbaal opmaakte.
LAATSTE
ABONNEMENTS-VOORSTELLING.
Met de voorstelling, die de N.V. Amster-
dainsohe Tooneelvereeniging Dinsdag
avond gaf, is voor dezen winter de serie
voorstellingen wederom geëindigd. Dit be-
teekent niet, dat wii nu in 't geheel geen
goede tooneel-voorstellingen meer zullen
krijgen de aankondiging van Heüer-
mans' „Allerzielen" op Zondagavond a.s.
is al dadelijk oen bewijs van het tegendeel
maar het betee'kent wel, dat deze vaste
avonden, waarop alles wat Den Helder be
vat aan tooneelllevpnde ingezetenen, tegen
woordig is, wederom hebben opgehouden.
Op die overige avonden, nu ja, gaat men
zoo eens te hooi en te gras, al naar het
uitkomt en al naar er animo voor is. Maar
deze serie-avonden.... niet veel
minnaars zouden ze willen missen. Ie min
der nu dit seizoen over 't algemeen betere
stukken bracht dan het vorige het geval
Wa\Vat ons ditmaal de heeren Van Dalsum
en Defresne gaven, was, men weet net
reeds door de verschillende medeJeeim-
gen, die wii erover hebben gedaan, een
circus-geschiedenis in vier bedrijven
den Duitscher Carl Zuckmayer, getiteli
„Circus Knie", een stuk, waarin speciaal
Charlotte Kohier en Albert van Dalsum
uitkwamen, terwijl een aantal medespelen
den in het ensemble medewerkten, waar
van wij speciaal noemen Bibbo, de cais-
sière-wasohvrouw-kokin (Aaf Bouber) en
Schmittolini, den clown van het circus
(Jules Verstraete).
innerlijke kracht en daardoor van sterk
suggestieve beteekenis.
Adembeklemmende tragiek ligt over het
derde bedrijf, waarin Katharina de groote
scène heeft met haar vader. Het circus is
een jaar weggeweest en thans voor het
eerst weer na Kajharina's heengaan in
haar woonplaats aangeland. En nu komt
voor haar het zware oogenblik, dat zij aan
haar vader moet zeggen, dat zij niet weer
bjj hem terug wil komen, maar zal blijven
op de boerderij, bij den man, dien zij lief
heeft. En Charlotte Köhler, die wij als
Katharina in het eerste en tweede bedrijf
reeds hadden leeren kennen als een won
derlijk dualistische natuur, een, meisje met
fantasie, met een feilen levensdrang, en
die reeds in die bedrijven haar sterk-dra-
i matisch spel had, gespeeld, Charlotte
Het stuk bevat weinig intrige, maar des Köhler moest hier, in dit derde en aan-
te meer naturalisme. Het is een brok le- grijpenöste bedrijf, haar zware rol vervul-
dal werd weergegeven met een zóó len: tegenover den vader de verheugde
ven.
volmaakte plastiek, dat de toeschouwer dochter spelen, hem vooiioopig in zijn
werkelijk gedurende een drietal uren in de
wereld dezer circus-artisten is verplaatst
geweest. Zeker is dat de verdienste van
den schrijver, die zoo volkomen de sfeer
van een reizend circus wist te benaderen,
maar in veel meercJere mate nog is het cle
verdienst? van de medcspelende dames en
herren (zonder één enkele uitzondering),
die zich zoo geheel op d!e sfeer hadden in
gesteld en zelfs den ganschen avond door
hun exotisch geaccentueerd Nederlandsch
praatten.
Het stuk zou kunnen worden gekarak
teriseerd als „een stuk met karakter". Het
was Duitsehe tooneel-schrijfkunst op haar
best; sterk, vol sentiment en (dat was het
merkwaardige ervan) volkomen a-senti
menteel. Een zoo innige familie-verhou
ding als bestond tusschen Katharina en
haar vader, wordt, door een minder be-
heerschte pen, tot een hopeloos sentimen
teel geval uitgewerkt. Hier bleef de toe
stand zuiver, de sentimenten echt en vol
waan laten, dat zü voor goed was terugge
komen, terwijl zij innerlijk verscheurd
wordt door de smart, die zü hem onver
mijdelijk zal moeten aandoen. En Van
Dalsum vertolkte in deze scène de uit
bundigheid waartoe het plotselinge terug
komen van Katharina hem aanleiding gaf,
en de stille wanhoop, het stille doodgaan
aan het einde, vóór hij Katharina's ver
haal nog gehoord heeft. Wel moet men
groote acteurs zijn om zooiets te kunnen
vertolken! In adembenemende spanning
volgden wii d,en loop der gebeurtenissen,
doodstil was de zaal en aan het einde van
j dit bedrijf werd -ook niet gehaald.
Dan: het vierde bedrijf. De artisten van
den troep hebben hun ouden baas begra
ven; zij hebben rouwkleeren gehuurd,
overal waar zii ze konden bemachtigen en
ook de clown Julius heeft op ziin tragi-
sc-hen ouden kop den hoogen hoed geplant,
die nu eenmaal bii die plechtigheid hoort.
Ze hebben op het kerkhof kwestie gekre-
door
YVEL DLAWNURG.
(Nadruk verboden).
met eeremet de knuisten.... geen
achteraffiesen as ik mijn tegenparty
knook out had geslagen, dan was 't afge-
loope.... ik dee altijd eerJifk en ridderlijk,
en zoo kwam ik ok in Alkmaar.
Dertig cent verdiend met touw pluize,
zegt de 65-jarige scharrendroger zuchtend,
l't is niet veul en mooie Mien kwijtZe
Scharrendroger terug. Een gekke uit- n™een paar jaar weduwe. Laatst kw;am
drukking gebruikt de Franschman: reve- lk,er teu8°' ?n toe,n wo" ze weer met '"e
nous a nos moutons: Keeren wij naar anlegge. Ik ben ok weduwman maar ik
onze schapen terug. De Scharrendroger, ,ruo van "1001e MleiJ 1,1 k? meer hebbe. Ik
.al is hü 65 jaar en al heeft hij geen Hoo- lad vefllS J«ar geleje de schrik te pak-
Het is eenige daoen later Over dengeschoot-opleiding genoten, is om de k?nKekrege en ze is nou ok heelemaal
nei is eenige aagen latex... Over den r „:„h niet mooi meer, maar oud en geel en
Ouden Helder is weer de avondstilte neer- ,oü.d. geeil_ j*dajK/:1 ky_iaaL
gedaald.
HOOFDSTUK VII.
De Sciiarrendroger loopt een blauwtje
bij mooie Mien.
Rusteloos in eeuwige deining, slaat de
zee tegen de steenen van de glooiing; het
schuim der koppen doet spookachtig aan
in het licht van de volle maan.
Ik loop de dyk af en ga door de onaan
zienlijke, mij lief geworden, straatjes en
steegjes.
Ja, ze zyn mij lief geworden deze steeg
jes, die grauw zyn eri toch schoon. Sier
loos maar toch schilderachtig zijn de hui
zen waar de eenvoudi-gen wonen. Achter
de gesloten luiken vermoed ik hun
groote, ruwe, bonkige, stoere lijven in de
kleine kaniers. Pracht-kerels, onze Hel
dersche haringtrekkers en menschenred-
ders! Zy vragen niet veel van het leven,
alleen brood en werk. Hun eenige ver
maak is te staan op den dijk en te turen,
zwqgend te turen over zeeZwygen
is de deugd van den Helderschen haring-1
trekker. De oude Scharrendroger zwygt!
ookmaar wanneer ik bü hem binnen
meer, maar oud en geel en
niet scherenom de dooie dood niet. tanig. Zoo ik zeg, dertig cente, dertig
Ilü liet zich niet lompen, door niemand "?01e, cente heb ik in de gevangenis ver
n mnrl ah i ci/inii it'a ta ïii or at ïr» i Ir.
niet.
Als ik in het kleine achterkamertje,
waarvan de muren geheel met een gril
lige draperie van netten behangen zyn en
op 'n stoel ga zitten, zit de Scharrendroger
te mopperen. Hy zanikt wat over touw
werk bijkoopen en over tuie en gije.
Weet ik, feuilletonnist van de Jutter-
krant, wat een tuie, weet ik wat een gye
is? Neen, ik weet het niet en vraag het
diend. Veul schuive ze niet of in Alk
maar as je de uitgaanskas krijgt
Toch altijd meer dan ik, zeg ik ja-
ioerschwant ik heb in Alkmaar geen
.cent verdiend met miin kaartjes maken
voor de posterijen in die gevangenis.
We binne echt kelega's, hebbe allebei
gezeten, zegt de Scharrendroger joviaal.
I Dat binne me, zeg ik, alleen ben ik
geen visscherman.
Visschermanwie is d'r dan nou
aaU dwaiS^arreZfT"; minio wel visscherman, zegt driftig de Scharren-
Scharrendroger, zeg ik.. Wat zyn tuie en
gije?
Tuie, die zitten op je ankers en gije
zitte onder je simme, de onderkanten van
het net.
Ik snap er niks van, zeg ik. Het lijkt
wel gevangenistaal.
De Scharrendroger grijnst.
Ik snap zooveul niet, zegt hy. Ik
val, dan komt zijn tong los. Want liy i snap ok niet, dat jy, die in de gevangenis tande
bint gaan, zitte, de gevangenistaal niet Maar wy wiste blikskaters goed Kaper-
bestedeerd heb. Hoe komt een mens, met nieule te vinden, daar kon je vroeger best
hersene in zyn harseskas, er toe, om vry- visschemaar nou is 't er bar slecht
willig te gaan zitte? Ik heb ok eres ge- Op Huisduine lillijke steene, net zoo je
zetemaar 't is al zeker 40 jare geleje, schreef en op Kapermeule zit het vol
al meer dan 40 jare. Niet voor wat ge- heftevan die ouwe wrakke
ineens hoor, niet om stele en moorde en Hefte, wat zijn nou hefte, zeg ik te-
roove; maar ja, iedereen loopt wel eens gen den ouwen Scharrendroger.
de kans om in de nor te draaie. Daar hei Jjj weet niks, zegt de Scharrendroger
je nou zoo'n stelletje krentenbakkers uit verachtelijk, jij weet niks.... Hefte zyn
Rotterdam, die hebbe d'r zaak op Zondag stukke hout en mastëindjes van wrakke,
opegehouwe, kryge ze 50 cente boete of die siteken soms boven 't zand uit en
2 dagen bromme. Je heb heusch niet noo- daaran haal je je kostelijke nette au bar-
dig iemand te vermore of te bestele om in rele. Ouwe Jaap Been heb er eenmaal de
de cel te komme. Nou, dat weet je zelf j helft van zijn net verspeuld en asse ze op
ok best. Je hebt zelf ok een bonnetje ge-Huisduine, met het net ophale, niet uit d'r
had. Afijn, vervolgt de Scharrendroger, doppe küke, verspeule ze bü iedere trek
weet je waarom ik gezete heb, een paar minstens 25 meter want, en je hoeft ge-
dage heb gekrege? Dat zal ik je zegge, rust niet op de trekkers te kankeren, want
Ik kreeg mot met een kammeraad van me de lui kenne di'r niks aai doen.
over een meisie. Ik snap eigenlyk niet,! Alles werkt de trekkers teuge... die
hoe ik zoo stom heb kenne zyn, om meafsluiting van de Zuierzee is de dood ge-
voor zoo'n vrouwmensch zoo de kouwe worre voor de Helderschen. De haring
mikkieskoors te make. Ze is later niet trekt niet zoo zwaar meer langs de kust,
eens met me getrouwd. Afijn, ik was ver- j ze gaan de andere gaten in. De eenige
kent Yvel al vele jaren. Hij kende hem liefd hè. Mien had een knappe kop, mooie! kans is as de wind en stroom gunstig is,
reeds toen ie als H.B.S.-jongen in den blauwe ooge en blonde haren; ik was weg, maar de wind heb lak an iedereen, die
op 't Marsdiep visscihe, as teugeswoordig.
Toen visohte we bü Kapermeule, dat is
Onrust, he, op de kaart staat 't angegeven
met Molegat. Weet je wat idioot is, datte
ae schooljongens in Den Helder persies
op een prikkie kunne zegge waar Peking
leit, maar asse ze op een eksame an zo
vrage: waar leit t Molegat, of Kaper- j.a(j meer bet timbre van mezzo-sopraan,
meule, dan staan ze met hun mond tol vnr*r Aniïpi^Hpripr^nnni Hanton
gen met een geestelyke, die niet wilde
toelaten, dat de balanceerstok van den
overleden directeur mee begraven werd.
Balsturig geworden, hebben ze toen de
krans ook weer meegenomen. En nu komt
het groote moment van clown Julius.
„Wat moeten we nu?" zegt hü. „'t is af-
geloopen met ons. De baas is heengegaan,
en wü zullen naar alle windstreken wor
den verspreid.... Wat zal er van ons te
rechtkomen, het armhuis, de dood?"
Maar dan komt wederom Katharina en
ziet in waar tenslotte haar taak ligt. „Hier
hoor ik, vooruit, we breken op en gaan
naar de kermis in En alles wordt
dan weer goed, het leven is er weer en de
arbeid, al leveren zü weinig meer op dan
droog brood.
Voort gaat het: rusteloos is het leven,
wreed en genadeloos. Maar liet is er omdat
het er is en het heeft zün eisohen ook, en
wee den opstandige, die aan die eisch en
zou trachten 'te ontkomen! Vader Knie is
dood, maar hier past slechts berusting:
zün dochter zal zün plaats vervullen, on
onderbroken gaat het leven door in voort-
durenden op- en neergang.
Karakter en sentiment, een uitste
kende ky'fk op het leven van deze rondrei
zende circus-menschen en een volkomen
afwezigheid van alle sentimentaliteit,
dat zy'n de kenmerken van dit treffende
tranche de vie, dit stukje leven. En om
nog even op de andere medespelers terug
te komen: allen voelden dit, voelden dat
hier geen aangeleerde poses of fraaie
dictie van pas kwam, maar dat slechts na
tuurlijkheid, losheid en ongedwongen spel
noodig waren. Hoe voortreffelijk was ook
Aaf Bouber, als gast aanwezig! Aaf Bou
ber kennen de Helderschen natuurlijk uit
de volksvoorstellingen van „De Jantjes"
e. d. Hier was zü de oude waschvrouw en
kokin, die ook zoo prachtig de 9feer wist
weer te geven!
Eerst om hij middernacht was deze voor
stelling geëindigd.
LAATSTE MARINE-CONCERT.
Een stampvolle zaal.
Casino was, by dit laatste der reeks
winterconcerten, waarmede de stafmuziek
het seizoen weder besluit, stampvol. By
troepjes tegelyk kwamen de bezoekers
binnen en tenslotte was het een zoeken
om nog een plaatsje te vinden. Zoolang
mogelyk laten de muziekkenners de
voorste rijen onbezet, omdat je deze
orkestmuziek natuurlyk beier in het mid
den der zaal kan hooren, maar er was
niets aan te doende laatkomers moesten
naar voren en ook de laatste plaatsen
in dit geval de voorste dus raakten
bezet.
De heer Leistikow heeft in het num
mer van Zaterdag over de orkestnummers
reeds zooveel medegedeeld, dat wy ons
ontslagen mogen rekenen van de taak
daar nog lang over uit te wyden. Het
waren Beethoven'sEgmont-ouverture, het
Largo van Handel, dat op verzoek op het
programma was geplaatst, en Rich. Wag-
ner's Meistersinger-muziek, vóór de pauze.
Na de pauze liet groote en grootsclie
nummer van Tschaikowskyde vyfde
symphonie, eveneens op verzoek gespeeld.
De vertolking van deze boeiende en vaak
origineele muziek was voortreffelijk en
gaf het publiek aanleiding tot hartelijke
ovaties. In Handel's Largo trad de heer
Pala als solist op, die eveneens den war
men dank van het publiek in ontvangst
had te nemen.
Als soliste hadden we, zooals reeds
vermeld, Mara Dyxhoorn, een zangeres
van erkende bekwaamheden. Haar sopraan
pag.
Buitenlandsch Overzicht
Feuilleton
Radio-programma 2
Het autobusverkeer over den af
sluitdijk begint Dinsdag 11 April 2
De muiterij op ..De Zeven Pro
vinciën' en de dienstweigering.
De lichte arrestanten hebben
meer bewegingsvrijheid 7.
Een jonge wolf uit de Rotterdam-
sche diergaarde ontsnapt M 7,
Drieduizend Mantsjoerijsche sol
daten naar het Chineesche leger
overgeloopen1
Een pleidooi van de Java-Bode
voor opheffing van de Marine-
kweekschool te Makassar 2
Het antwoord van den Minister
van Binnenl. Zaken op vragen
van den heer Braat in verband
met den duur van den zomertijd 7,
Een gedenkteeken op den afsluit
dijk. Een uitzichttoren van 20 i
25 M. hoogte7,
De vertooning van de film ,,Mor-
genrot" door den Ned. Bioscoop
bond stopgezet2
Voorstellen van Roosevelt tot be
strijding van werkloosheid l,
Een aanbeveling van de Konin
gin-Moeder voor de a.s. Emma-
bloemcollectc7
Een Amerikaansch ontwapenings
voorstel 7
Gisterenmiddag is de onderzee
boot K XVII in onze haven ge
komen. Aan boord was Minister
DeckersM 5
Omtrek nieuws 6
Marineberichten 8
Marktberichten 8
Ouden Helder, vette scharren en poonen
kwam halen. Want de Scharrendroger
was in den OudenHelder even beroemd als
in Nieuwediep. Neel Kraan in de Steiger-
steeg poogde hem met makreel-rooken
den loef af te steken. Vreemd, ik kom by
vele Helderschen, ze wonen in Den Haag,
in Rotterdam en Amsterdam: weet je wat
we missen, zeggen ze, Heldersche ge
rookte makreel en bokking; we lusten ze
hier niet. Een bekend oud-Heldersche, de
directeur van de groote Transatlantische
Telegraaf maatschappij, zeide mjj: Als je
heelemaal weg, van verliefderigheid hè, j doet wat ie wil en op Huisduine is 't huile
en ik geef uit jaloerschheid een Cal-met de lamp an voor de visschers, want
lants-ooger, die teuge Mien knipte, een j het strand is 5 meter afgenomc en daar-
pit voor zyn oog en wy rake daardoor an door zjjne die hefte op 't strand bloot ge-
't bakkeleien. Komt een pelisieagent er komme.
by' en die zeit d'r wat van. Nou en ik bin De hoofde zjjne ok de schuld an die
zoo stom om die ok te ljjf te gaan en toen
was ik de pisang hè. En weet je wat het
ergste was, nou, toen ik de volgende dag
met een paar tande uit myn mond, die
had die Callantsooger even d'r uitgemept
en een dik blauw oog bjj d'r kwam, wat
denk je dat blonde Mientje zeit? Ze zeit:
wat over die zeeridders en makreelroo- j Wat mot je? Denk je dat ik met een jonge
kers schrijft, dan komt het water in myn j wji loope, die net as een oud bessie geen
mond, dan doemt myn oude buurvrouw.
Neel Kraan, in levende lyve voor my op,
dan ruik ik die pittige rooklucht, dan
zie ik die vette poonen goudbruin aan de
stokkies hangen op het eind van de Stei-
gersteeg
Geen rechtgeaard Jutter koopt gerook
te poonen buiten Den Helder en ook geen
taai-taai. Een vreemde combinatie: Hel
dersche poonen, Heldersche taai-taai. Is
er geen handelsgeest meer in onze vader
stad? Kunnen de wjjd en zjjd beroemde
Heldersche vischrookers en taai-taai-bak
kers niet een nog veel grooter afzetge
bied vinden?
\ls ik vischrooker, als ik taai-taai-bak-
Ker >as, drommels, heel Nederland at die
dmgeu... alleen uit Den Helder. Hel
dersche taai-taai zou de Weespermop
verdringen. Jutter gerookte poonen
sloegen Geldersche gerookte worst knock
out. Lieve deugd, de koopmansgeest die
in me is, heeft een oogenblik de feuille
tonnist verdrongen; het is soms wel een
beetje vervelend, als je zoo dualistisch
bent... Revenous h nos moutons, keeren
wy tot ons onderwerp, in casu, den ouden
tande in z'n mond heb en een blauw en
groen oog heb en met de pelisie vecht! Ik
mot niks meer van je! Ik gaan met die
Callantsooger... Ik most naar Alkmaar,
net as jy. Ik zat heelemaal alleen. Die
cipier zei niks teuge me; dat was persies
de dood van Piero. Tjonge, dat is wat, as
je daar heelemaal alleenig zit, omdat je
met de pelisie en de Callantsootger ge
klopt heb. Ik verveelde me doodMot
je gewend zyn de heele dag in de buiten
lucht te staan en de storm om je harses
te hoore blaze en dan te moete zitte in
zoo'n dooie cel, met geen ander vertier
dan touw te pluize. Alleenig voor zoo'n
pit, die je uitgedeeld heb. Te bikke kreeg
ik genog. 's Morgens een paar sneje droog
roggebrood, zulke pille, en 's middags
kreeg ik stukkies spek in me ete. Maar
't is toch beroerd te zitte, as je 't niet ge
wend bint en as je nou voor een slecht
ding zit, maar voor een kloppartytje.
Ik wachtte vroeger nooit tot ik den
eersten klap kreeg, ik was geen schaap,
om de dooie dood, dat was ik nietas se
begonne, sloeg ik d'r op. Als ze me te na
kwamnic, dan was 't bakkelijen.maar
situwasie, dat zeg ik je. Eerst hei je het
groote hoofd by 't badhuis, dan 't middel
hoofd, det is uit elkaar geslage, 20 jaar
geleje, maar nou woele die ouwe steene
aldoor los. 't Zyne steene, die zooas myn
vader zei, al in de Fransche tyd zjjn ge
legd en nou aldoor door het ty en stroom
los boven het zand slaan.
De zee buiten 't hoofd is afgepeild door
de Waterstaat en nou is alles ruwe
puntige steenen, wat vroeger zand was.
Vroeger was 't hoofd 20 meter langer.
maar de storm heit 't gekort.
De Waterstaat schijnt er niks an te
kenne doen, dlie kan ok niet altüd schar-
rele zoo asse ze graag zouwe wille.maar
al komme d'r nou aanstonds duizend tal
haringe anzwemme en die komme in de
nette, dan geeft 't nog riks as do nette
stuk gehaaid worde en vol gaten zitten.
Je hebt nou zelf in het net, in de ge
vangenis gezete en toen je in de cel kwam,
maakten ze de deur dicht.,.. As ze 'm
open late, zoude alle gevangene 'm
smereZoo is 't ok met de netteas
daar deure op Kapermeule of op de Huis-
duioer Hoofies ingescheurd worre, dan
gaan de haringe de cel uit.dan maken
ze gauw een eind aan hun veroordeeling
tot de dood. Zoo is 't.... en nou gaan ik
nog effe naar de dyk.'t is mooi weer,
de maan sohünt en ik heb geen zin om
naar me kooii te gaan.
Ik ook niet, zeg ik, ik ga met je mee
een dükie maken.
(Wordt vervolgd).
hetgeen voor enkele liederenwy denken
byvoorbeeld aan Grieg's „Ich liebe dich"
met den geweldigen climax wel jammer
was. Maar wat zy in de hoogte wellicht
Daar sommiger smaak tekort schoot,
werd dubbel en dwars vergoed door voor
dracht en muzikaliteit, temperament en
gevoel. Beethoven schreef in een jolige
bui blijkbaar de muziek voor „die schone
Schusterin", en de zangeres vertolkte dit
typisch Beethoven-zangnummer op hu
moristische wyze. De manier, waarop zy
deze verzen voordroeg, gaf ons reeds een
voorproefje van de vertolking van meer
serieuze nummers en dit kwam in de
volgende nummers dan ook uit. Hugo
Wolf is de man die niet minder dan 53
liederen van Mörike op muziek heeft
gezet, elk lied, hoe klein ook, is een af
gerond apart kunstwerkje, dat een voor-
treffelyke vertolking vraagt om tot zyn
recht te komen. Uiterst fragiel is ook de
harmoniseering en daarom werd ook van
het orkest zeer veel gevraagd, want de
minste onregelmatigheid in de vertolking
kan de harmonie verbreken. Zoo goed
als de zangeres een compliment toekomt
voor de wyze waarop zy dezen componist
vertolkte, moet ook het orkest hier worden
genoemd voor de prachtige interpretatie,
waarbü met name in het Christusvers
(„Auf ein altes Bild") de weemoedige sfeer
van het geheel werd behouden.
Geheel anders en voor het groote pu
bliek dankbaarder was Grieg's liefdeslied
en wederom wist zy hier den sterken
climax goed weer te geven, al zou wel
licht door een wat hooger stem dit lied
nog beter tot zijn recht zyn gekomen.
Met een Brahmslied (de groote autipode
van Hugo Wolf) werd de serie besloten.
De zangeres had, naast de bloemenhulde,
ook het dankbare applaus van het publiek
in ontvangst te nemen.
Na afloop van het eerste gedeelte was
het wederom de heer Leewens, die het
podium betrad om den dirigent en de
leden der kapel namens comité en publiek
hartelyk te danken voor wat in den af-
geloopen winter aan muziek en zang
geboden was. Deze dank werd in stof-
felyken vorm gegoten in de hoedanigheid
van een krans en was aanleiding tot een
orgie van applaus, dat over de kapel en
haar directeur losbarstte,
De heer Leewens bracht dank aan
den admiraal voor diens belangstelling,
aan kolonel van der Linden voor zyn
tegemoetkomende houding inzake de
medewerking der marinekapel, aan den
burgemeester, helaas verhinderd te komen
(beide aydere heeren waren tegenwoordig).
In 't byzonder hoopte spr., dat, wanneer
ook de gemeente onverhoopt genoopt
zou zyn door crisis-omstandigheden aan
verschillende subsidies te gaan tornen,
die van de stafmuziek het allerlaatst
aan de beurt zou komen.
Met het spelen van het volkslied werd,
zooals te doen gebruikelijk is, dit laatste
concert besloten. 1
22, 23 en 24 Maart.
T entoonstelling Speeltuinvereeniging.
Musis Sacrum, van 2 tot 10 uur.
Zaterdag 25 Maart.
Uitvoering Sportvereen. „Zeemacht",.
Casino, 8 uur.
Feestavond Speeltuinvereeniging. Mu
sis Sacrum, 8 uur.
TENTOONSTELLING
SPEELTUINVEREENIGING.
De Speeltuinvereeniging heeft in den
betrekkelijk korten tijd van haar werk>
zaamheid blijken gegeven van een groote
activiteit. Men weet het, verschillende af-
deelingen zijn in onze uitgestrekte ge
meente gesticht, en weliswaar mogen ze
zich niet alle in een eigen tuin verheu
gen, maar de animo en de werklust van
de besturen is er niet minder om. Meer
en meer breidt zich het werk uit, grooter
en grooter wordt de kring van belang
stellenden. Het is mogelijk, dat van de
zijde der ouders misschien wel eens wat
te veel op de besturen wordt vertrouwd,
en dat vele ouders wat te passief blijven,
het is een klacht, die wij tijdens ons
bezoek aan de tentoonstelling vernamen
daar tegenover staat, dat ontegenzegge
lijk van de zijde van onderwijs- en ge
meentelijke autoriteiten de belangstelling
onverflauwd is, dat er steeds de meest
mogelijke medewerking wordt verleend.
Hoe kan het ook anders. Zooals de burge
meester dezen Woensdagmiddag in zijn
openingswoord releveerde, is de straat
schenderij aanzienlijk verminderd sinds de
Speeltuinvereeniging haar werk heeft aan
gevangen.
En wat men, bij een rondwandeling langs
de verschillende stands, te zien krijgt over
het door de kinderen vervaardigde werk,
geeft wel een indruk van het buitenge
woon nuttige en opvoedende werk, dat
hier verricht wordt.
Verleden jaar heeft de Vereeniging
een tentoonstellinkje georganiseerd van
het in de wintermaanden door de kinde
ren vervaardigde werk. En Woensdag
middag werd wederom zoo'n tentoon
stelling geopend, ditmaal op veel groo
ter schaal dan de vorige.
't Was heelemaal een typische dag,
deze Woensdag: stralend scheen het
voorjaarszonnetje over onze straten en
lokte de moeders naar buiten met Uen
kinderwagen. In de voorzaal van „Musis
Sacrum" werd door de directie der Zui
derzeewerken een groote openbare ver-
kooping gehouden van allerlei afgedankte
materialen, tengevolge waarvan het groot
ste deel der Koningstraat een tijdelijke
parkeerplaats was geworden van dozijnen
auto s. De velen, die niet wisten wat er
aan de hand was, brachten ze in verband
met deze tentoonstelling, die er zoodoen
de wel bij votiEen en ander gaf
een ongekende levendigheid aan dit
stukje van onze stad.
Te twee uur heette de heer Lücker, de
algemeene voorzitter der vereeniging. de
talrijke aanwezigen, onder welke wij op
merkten den burgemeester, het eere-lid
den heer Hoek, den commissaris van po
litie, wethouder van der Vaart, het raads
lid Biersteker, onderwijs-autoriteiten (ter
wijl nog verschillende anderen, de admi
raal, de raadsleden Luyckx, Kraak, Min
nes, Eylders en van Zwijndrecht, bericht
kadden gezonden van verhindering).