S. I. KIUSSEI Zi.
Vreemde kapers op de kust.
Een proclamatie van de N.S.D.A.P. voor den
boycot van Duitsche Joden.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
7255. EERSTE BLAD
61ste JAARGANG
De laatste fase van de ontwapeningsconferentie
machtswedstrijd in Duitschland.
- De
De Stalen Helm in Brunswijk
ontbonden.
mSSBMM
ASPIRIN Help! steeds >1»
in 50 dessins,
kleur-eoht, - wasch-echt,
2)
DONDERDAG 30 MAART 1933
Abonnement per 3 maanden bq vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen
land f 2.—Nederl. Oost- en West-lndië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Losse nos. 4ct.fr.p.p. 6ct. Zondagsblad
resp. f 0.50 0.70, f 0.70,fl.—. Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADV ERTENTIEN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct.
De laatste fase van de ontwapenini/s-
conferentie. Het loopt met de ontwape
ningsconferentie op haar eind. Voorloopig
zijn de heeren met Paaschverlof gegaan
«n na een viertal weken hoopt men weer
hfj elkaar te komen om het voorstel Mac
Donald nader onder de loupe te nemen en
de eindspurt te beginnen.
Het plan MacDonald zal dus onder het
nies worden genomen. De „Nw. Rott. Ct."
schrijft daarover o. m.:
MacDonald heeft een succes d'estime
gehad, te Genève. Hij heeft verklaard den
grootsten gemeenen deeler te zoeken van
alle, ter conferentie verdedigde standpun
ten. Daar kan niemand iets tegen hebben,
en niemand beeft er ook iets tegen gehad.
Alleen is wederom gebleken, dat verschil
lende van die standpunten zoo ondeelbaar
zijn, dat van het experiment van MacDo
nald moeilijk iets terecht kan komen dat
<Ie moeite waard is. De gemeene deeler is
zoo klein, dat zoeken er naar nauwelijks
nog de moeite waard, of zelfs nog noo-
dig is.
De standpunten zijn nu eenmaal on
der de tegenwoordige omstandigheden ten
minste onvereewigbaar. Men moet te
Genève heel goed beseffen, dat men maar
langs elkaar heen praat; men zal er be
zwaarlijk kunnen gelooven aan de moge
lijkheid van op dit oogentolik tot een ac
eoord te komen. De vriendelijke redevoe
ringen van gisteren hebben dat duidelij
ker dan ooit aan Ik/ licht gebracht. Frank
rijk en Polen zeggen: geen herbewape
ning van ontwapende landen. Engeland
denkt dat in stilte, naar uit het antwoord
van MacDonald aan Ghurchill in het La
gerhuis gebleken is. De gelijkheid van
Duitschland moet zich tot een theoretische
gelijkheid, een gelijkheid in „status" be
perken, daarop kwam zijn uitlating neer.
Dus: opheffing van de bepalingen van
Versailles, mits Duitschland daarvan geen
practisCh gebruik maakt.
Tot zoover de „Nw. Rott, Ct." Met die
theoretische gelijkheid, waarover het blad
schrijft, is Duitschland het natuurlijk
geenszins eens. Het heeft zoo langzamer
hand zijn positieve edschen gekregen en
die houden in een werkelijke gelijkheid en
niet een in schijn. Met de Nationaal-socia-
iistische regeering valt in deze trouwens
in het geheel niet te schipperen en Na-
dolny heeft daar dezer dagen nog eens den
nadruk op gelegd.
De „Nw. Rott. Ct.", waaruit wij hierbo
ven reeds een en ander overnamen, eindigt
hare beschouwing over deze kwestie als
volgt
De discussies vóór de verdaging der
conferentie tot na Paschen wij hebben
er reeds op gewezen waren overbodig
en slechts veroorzaakt door een uitbarsting
van ergernis van bepaalde staten. Zij heb-
ons niets nieuws geleerd dat ons optimis
tischer kon stemmen, maar slechts veel
kwaads, dat wij reeds wisten bevestigd.
Het is droevig dit te moeten constatee-
ren. Maar erger ware de werkelijkheid
niet onder oogen te zien.
Hoe de ontwapeningsconferentie zelf.
als zij weer bijeen komt. deze dingen wil
behandelen, moet nog blijken. Zal zü het
spoedig in arren moede opgeven of zal zij
haar „laatste voorstellingen" blijven rek
ken in de hoop nog eens een gunstiger
geeft menige huisvrouw en meisje ruwe en
roode werkhanden, Deze worden weder
om spoedig gaaf, zacht en blank door Purol.
vleug te kunnen opvangen om ten minste
iets tot stand te brengen?
Wij moeten afwachten.
De wedstrijd om de macht in Duitsch
land. De gebeurtenissen in Brunswjjk
hebben geleerd, dat het in Duitschland
nog lang geen koek en ei is tusschen de
partijen, die naast de Nazi's ook nog wat
in de melk hebben te brokken.
De gebeurtenissen in Brunswük wer
pen een merkwaardig licht op den stil
len strijd, die niettegenstaande de uiter
lijke samenwerking tusschen beide re-
geeringsgroepen, ongetwijfeld achter de
coulissen wordt gevoerd tusschen de
feitelijk concurreerende machthebbers,
schrijft het „Handelsblad".
De verschillende verordeningen, waar
bij alle partijorganisaties behalve die van
uitgesproken nationaal karakter, zijn
ontbonden, hebben de leden daarvan van
hun „onderdak" beroofd. Uit is het voor
de aangeslotenen bij de republikeinsch-
socialistische Rijksdag met hun leventje
in een militair georganiseerd verbond.
Voor alle Duitschers, die niet behooren
tot het bruine partijleger der Nazi's of
het zuiver militaire verbond van den
Stahlhehn, is het afgeloopen met het mi
litaire spel. Want, al waren die linker
partijbonden dan ook niet op zulk een
militaristische leest geschoeid als de
rechtsradicale partijlegers, het militaire
karakter was toch het overheerschend
element erin. Immers, of men nu een
communistische betooging zag of een so
cialistische, het ging „militairement", in
rij en gelid, met wapperende vaandels en
gekleed, in militaire uitrusting, met kop
pel, ransel en beenkappen; met korte be
velen en militaire houdingen en hielge-
klak. De doorsnee Duitscher vindt dat
alles nu eenmaal prachtig en kan er
moeilijk buiten.
Nu de verschillende linksgeoriënteer
de organisaties niet langer kunnen be
staan, is het gevolg, dat velen der daar
door „dakloos" gewordenen zich aange
trokken gevoelen tot de militaire organi
saties, die wèl mogen voortbestaan. Het
ligt voor de hand, dat onder deze sollici
tanten een niet onbelangrijk aantal naar
inlijving streeft uit partijoverwegingen
en met vijandelijke bijbedoelingen.
Met minder aangename gevoelens ech
ter zullen de Nazi's dezen grooten toe
loop naar het machtsmiddel van hun con
current zien, waardoor dit in een mate
dreigt te worden versterkt, welke, bij
voortduur, voor hen wel eens gevaarlijk
zou kunnen worden met het oog op een
eventueelen werkelijken strijd om de
macht, zoo schrijft het blad verder in
dit artikel.
De ingrijpende maatregelen, welke van
nationaal-socialistische zijde zijn genomen
om de z.g. „contra-revolutionaire bewe
ging" in de kiem te smoren, wijzen er
op, dat men in het nat. soc. kamp het hier
gelegen gevaar, dat Hitiers oppermacht
zou kunnen bedreigen:, ter dege onder
kent.
De ontwapening van den Brunswijk-
schen Stahlhelm kan er moeilijk toe bij
dragen de saamhoorigheid en eendracht
in den boezem van de rijksregeering te
versterken. Zij kon integendeel welf eens
blijken het begin te zijn geweest van een
ernstig conflict, dat aan het voortbe
staan van de regeering in haar huidige
formatie een einde kan doen komen.
Na een ernstig incident.
Het (nat. soc.) Brunswijksche minis
terie van binnenlandsche zaken dee.lt
mede: De Stalen Helm, afdeeling Bruns
wijk, heeft reeds dagenlang nieuwe leden
aangenomen afkomstig uit ontbonden en
vernietigde organisaties. Maandag had
deze beweging groote afmetingen aange
nomen. Honderden oud-rijkbanierleden,
soc. democraten en communisten, trokken
ten deele in groote troepen en onder be
scherming van Stalen Hefm-hulppolitie
naar het wachtlokaal van den Stalen
Helm. Er werd door elkaar Vrijheid,
Frontheil, en roodfront geroepen. Voor
het lokaal en in den omtrek verzamelde
zich een opgewonden menigte van com
munisten en sociaal-democraten, uit wier
midden dreigende uitlatingen tegen Hitier
en de N.S.D.A.P. klonken. Onder toezicht
van. den Stalen Helm nam het roode ge
spuis, dat zich sedert weken niet meer
uit zijn schuilhoeken gewaagd had, een
dreigende houding tegen de nat. socialis
ten en de Hitlerjeugd aan. Het kwam tot
botsingen met nationalistisch gezinden en
politie, waarbij de Stalen Helm zich tegen
de nationalisten richtte. Tengevolge van
deze ongehoorde houding van den Stalen
Helm, waardoor het succes van de natio
nale verheffing in Brunswijk in hooge
mate in gevaar kwam, geraakte de be- j
volking der stad in groote opgewonden
heid. Minister Klagges zag zich genoopt,
in te grijpen. De Sehupo werd naar het
lokaal gezonden om den gang van zaken
te eontroleeren, terwijl S.A. en S.S. de
straten in den omtrek afzetten. De Stalen
Helm-hulppolitie werd ontwapend. Van
eenige honderden burgers die zich in de
zaal bevonden, werden de namen opge
schreven. Uit het in beslag genomen
materiaal blijkt, dat de Stalen Helm-lie-
den bewust marxisten in hun organisatie
verzamelden. Een aantal Stalen Helm-lie-
den en hulppolitie-agenten werd onder
verdenking van contra-revolutionnaire
plannen gearresteerd.
Een contra-revolutionnaire actie?
Blijkens latere berichten over deze
sensationeele gebeurtenissen werden van
ochtend in het plaatselijke ziekenfonds-
gebouw, dat door de Stahlhelm-hulppoli-
tie als kazerne wordt gebruikt, nog onge
veer 1350 personen in arrest gehouden,
nadat talrijke personen eenige uren te
voren door de politie waren vrijgelaten.
Tot de gearresteerden behooren 200 Sta
len Helm-leden en ongeveer 1150 marxis
ten. Allen worden verdacht een contra-
revolutionnaire actie te hebben voorbe
reid. Onder de gearresteerde Stalen Helm
leden bevinden zich talrijke leiders, o.a.
leider Nowack, de advocaat Eismann, dr„
Spillner en ingenieur Seidel.
De gearresteerde marxisten bestaan
uit leden van de rijksbanier, sociaal-de
mocraten en communisten. Onder hen be
vindt zich de Rijksbanierleider Heder-
mann, die al heeft toegegeven met den
Stalen Helm onderhandelingen te hebben
gevoerd over een massale toetreding van
zijn verboden organisatie tot den Stalen
Helm.
Over de bedoelingen, die de Stalen
Helm-leiders met hun actie hadden, be
staat op het oogenblik nog geen volko
men klaarheid. Toen de leden der Stalen
Helm-hulppolitie zagen, dat zij ontwa
pend en gearresteerd zouden worden, heb
ben sommigen hunner de geweren die zij
bezaten, gebroken.
De Stalen Helm in Brunswijk
ontbonden.
Tusschen twee en drie uur in den af
geloopen nacht maakte de Brunswijksche
minister van binnenlandsche zaken de
volgende beschikking bekend:
Volgens door mij ontvangen berichten
heeft de Stalen Helm in het geheele land
Brunswijk krachtens een vast plan in
massa leden van marxistische organisa
ties opgenomen. Zelfs heele plaatselijke
groepen van den Rijksbanier en de soc.-
dem. partij zijn op grond van ondernan-
delingen en afspraken in hun geheel tot
den Stahlhelm overgegaan. Het voortbe
staan van deze thans overwegend marxis
tische organisatie zou een ernstig gevaar
voor het succes van de nationale verhef
fing beteekenen. Ik ontbind derhalve
met ingang van heden den Stalen Helm,
Bond der Frontsoldaten en al zijn neven-
organisaties in den vrijstaat Brunswijk.
Relletjes.
Bij de bezeting van het huis van het
ziekenfonds te Brunswijk zijn Dinsdag
morgen relletjes voorgevallen tusschen
de politie en het personeel dat in het ge
bouw werkzaam is. Er zjjn 21 menschen
gewond waarvan 2 ernstig. De Sehupo
heeft met 200 man het gebouw bezet. Op
het dak van het gebouw bleken naar
Wolff meldt toen verscheidene lieden
met het geweer in aanslag gereed te lig
gen. Verder bleek dat onder deze lieden
ontslagen Sehupo-agenten en communis
ten waren, ofschoon zij Stalen Helm-uni
formen aangetrokken hadden.
Het rijk blijft er buiten.
Op het departement van binnenland
sche zaken te Berlijn wordt verklaard, dat
het rijk zich niet met de gebeurtenissen
te Brunswijk kan inlaten want de ontbin
ding van vereenigingen enz. behoort tot
de bevoegdheden van de landsregeerin-
gen. De aangelegenheid zal dus door den
Stalen Helm zelf in het reine gebracht
moeten worden.
„De boycot- en gruweleampag-
ne mag en zal het Duitsche volk
niet treffen, maar duizendmaal
zoo zwaar de Joden zelf'.
De Nat. soz. Korrespondenz publiceert
een proclamatie van de partijleiding, die
aan alle partijorganisaties der N.S.D.A.P.
gericht is.
Het partijbevel.
1. In elke plaatselijke groep en orga
nisatie der N.S.D.A.P. moet dadelijk een
comité van actie gevormd worden voor de
practische uitvoering van den boycot van
Joodsche zaken, artsen en advocaten. De
commissies van actie zijn er voor verant
woordelijk, dat de boycot geen onschuldi-
gen, maar des te harder de schuldigen
treft.
2. De commissies van actie zijn vei*-
antwoordelijk voor de volledige bescher
ming van alle buitenlanders zonder aan
zien van geloof, afkomst of ras. De boycot
is een zuivere afweermaatregel, die zich
uitsluitend tegen de Duitsche Joden richt.
3. De commissies moeten den boycot
dadelijk populariseeren door propaganda
en voorlichting.
Grondstelling: Geen Duitscher koopt
meer bij Joden of laat zich door hen of
hun vertegenwoordiger goederen aanprij
zen. De boycot moet algemeen zijn. Hij
wordt door het heele volk gedragen en
moet. het Jodendom op zijn gevoeligste
plaats treffen.
4. In geval van twijfel moet van boycot
zoolang worden afgezien, tot de centrale
oommissie te München een beslissing heeft
genomen. Voorzitter van deze centrale
commissie is partijgenoot Streicher.
5. De commissies van actie eontrolee
ren nauwkeurig de dagbladen, in hoever
zij aan den ophelderingsveldtocht tegen de
Joodsche gruwelpropaganda in het bui
tenland deelnemen. Doen de bladen dit
niet, of slechts in beperkte mate, dan moet
gezorgd worden, dat zij uit ieder huis,
waar Duitschers wonen, onmiddellijk ver
wijderd worden. Geen Duitscher en geen
Dun
Duitsche zaak mag in cergelijke bladen
l aan één kant, het typische
f ziekteverschijnsel van migraine
Uitsluitend verkrijgbaar in de oranie-bandbuisjes van
20 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. a 10 ets.
nog advertenties plaatsen. Zij moeten aan
de openbare verachting worden prijsgege
ven. als gedrukt voor de Joodsche rasge-
nooten, maar niet voor het Duitsche volk.
6. De commissies moeten in verbin
ding met de bedrijfscellen organisaties der
partij de propaganda van inlichting over
de gevolgen van de Joodsche gruw:elop-
hitsing voor den Duitschen arbeider in de
bedrijven verspreiden en in het bijzonder
de arbeieders over de noodzakelijkheid van
nationale boycot als afweermaatregel ter
bescherming van den Duitschen arbeid
inlichten.
7. De oommissies moeten tot in het
kleinste dorp doordringen om in het bij
zonder op het platteland de Joodsche han
delaars te treffen.
Steeds dient er de nadruk op te worden
gelegd, dat het een a.s. opgedrongen maat
regel van afweer betreft,
8. De boycot moet dadelijk in vollen
omvang beginnen. Daarvoor dienen aan
stonds maatregelen te worden getroffen.
Aan de S.S. en de S.A. wordt opgedragen
om bii het begin van den boycot door pos
ten de bevolking te waarschuwen tegen
het betreden van Joodsche zaken. Het be
gin van den boycot wordt door aanplakbil
jetten, door de pers, strooibiljetten, enz.
bekend gemaakt.
De boycot begint Zaterdag 1 April om
10 uur 's ochtends. Hii zal voortduren tot
de partijleiding de opheffing beveelt.
9. De commissies van actie organisee-
ren aanstonds in tienduizende bijeenkom
sten, die tot in het kleinste dorp gehou
den worden, de invoering van een betrek
kelijk aantal voor de deelneming van Jo
den aan alle beroepen. Dit aantal moet
evenredig zijn aan het percentage dat de
Joden van de bevolking uitmaken. Om de
uitwerking te verkrijgen dient deze maat
regel voorloopig op drie gebieden te wor
den beperkt:
a. Op het bezoek van Middelbare en
Hoogescholen;
b. voor het beroep van geneesheer;
c. voor het beroep van advocaat,
10. De commissies van actie zijn voorts
verplicht te zorgen, dat ieder Duitscher,
die relaties heeft met het buitenland, deze
gebruikt om in brieven, telefonische me-
dedeelingen en telegrammen de waarheid
te verspreiden, dat in Duitschland rust en
orde heerschen, dat het Duitsche volk
geen warmer wensch koestert dan zijn
werk in vrede te verrichten en in vrede
tegen de Joodsche gruw elcampagne slechts
voert ter verweer.
11. De commissies zijn er verantwoor
delijk voor, dat deze strijd zich in volko
men rust en tucht voltrekt. Deert ook
per el.
Verkrijgbaar bij:
Let op naam op den zelfkant
Vraagt onze Staten-collectie
voortaan geen Jood1 ook maar in het
minst! Wij zullen met deze stokerij afre
kenen door het gewicht van de bovenver
melde maatregelen. Meer dan ooit te voren
is het noodig, dat de geheele partij in
blinde gehoorzaamheid' achter de leiding
staat.
Nat. Socialisten! Gij hebt bet wonder
volbracht, in één enkele aanval den No-
vember-staat overhoop te loopen. Gij zult
ook deze tweede taak evenzoo volbrengen.
Dit zal het internationale wereld-Joden
dom ervaren
De regeering van de nationale socialis
ten hangt niet in een luchtledige ruimte,
zij is de vertegenwoordigster van het
scheppende Duitsche volk. Wie haar aan
valt, valt Duitschland aan! Wie haar be
lastert, belastert de natie! Wie haar be
strijdt heeft 65 millioen den strijd aange
zegd Wü hebben met de marxistische
„Hetzer" in Duitschland afgerekend. Zij
zullen ons niet op de knieën drukken, ook
als zij thans van het buitenland uit hun
misdrijf verraad voortzetten!
Nat, socialisten! Zaterdag, klokslag 10
uur, zal het Jodendom weten, met wien
het den strijd heeft aangebonden.
w.g. De nat. soc, Duitsche Arbeiders
partij. Partijleiding.
Sluiting van Joodsche zaken
in het Roergebied en Westfalen.
Uit het Roergebied wordt gemeld, dat
de nationaal-socialisten uitvoering hebben
gegeven aan hun voorgenomen actie
tegen de z.g.n. gruwel-propaganda in bet
buitenland'. Te Essen, Duisburg, Bochum
en andere steden in het Rijngebied, als
mede in verschillende steden in West-
falen zijn Dinsdagmorgen de waren
huizen, eenheidsprijzen-magazijnen en
Joodsche zaken gesloten. Tot incidenten is
het bijna nergens gekomen. Alleen te Wit
ten werden eenige winkelruiten van Jood
sche zaken des nachts ingeworpen.
Te Gleiwitz hebben verschillende Jood
sche winkeliers Dinsdagmiddag eveneens
hun winkels gesloten. Hetzelfde wordt uit
FEUILLETON
Naar het Engelsch
door
J. VAN DER PLU VS.
(Nadruk verboden.)
Tntusschen had Royson, onderwijl
scherp uitkijkende, het hoofd van het
meisje op zijn linkerarm gesteund. Door
haar ellebogen en knieën te buigen,
kreeg hij de, zij het ook niet volkomen
zekerheid, dat er geen beenderen ge
broken waren.
Ze zag doodsbleek en baar oogen wa
len gesloten. Ofschoon hij geen wond
aan haar hoofd bespeurde, was haar haar
aan den linkerkant vol met zand. De
diadeem op haar voorhoofd was op zijn
plaats gebleven.
Hersenschudding luidde zijn diag
nose dadelijk. Of het een lichte of een
ernstige is staat nog te bezien. Laten wij
hopen, dat er geen inwendige kneuzin
gen zijn.
Hij legde haar een oogenblik neer op
het gras. Toen werd de nachtelijke stilte
opnieuw verstoord: het luide knallen van
de uitlaat van een motorrijwiel klonk
vanaf de plaats, waar ongeveer de scho
ten waren afgevuurd.
Royson aarzelde niet, hü zms ongewa
pend en moest een bewusteloos meisje
beschermen. Hij trok de ijzeren pen
uit den grond, waaraan het ijzerdraad
verbonden was, w:aarna hij de rol draad
over het hek aan den overkant van den
weg wierp. Het rijwiel, dat niet bescha
digd leek, tilde hij over den berm heen.
Toen sloeg hij de shawl, die afgegleden
was, om den hals en de schouders van
het meisje, droeg haar daarna tusschen
de rotsen en liet zich naast haar neer
vallen, na een heuveltje uitgezocht te
hebben over den top waarvan hij, tus
schen het ruige gras en het onkruid door,
een duidelijk uitzicht had over de voor
bijgangers.
Hij was juist op tyd. Een motorrijwiel,
bestuurd door een man, die blootshoofd^
was en in avondkleeding, sehoot met een
fantastische vaart voorbij, zoo snel alsof
hem duizend duivelen op de hielen za
ten. Dit was zeker, dat hij niets van het
ijzerdraad afwist. Indien hij tegen een
dergelijke hindernis opgereden was. dan
zou hij zich naar alle waarschijnlijkheid
hals ovef kop in de eeuwigheid gestort
hebben.
Toen de stof eenigszins bezonken was
en het ploffen van de op volle kracht
werkende motor versmolt met den rus-
tigen cadans van de branding, toen hij
er zeker van was, dat er verder geen
levende ziel in de buurt was, tilde hij
het meisje in zijn armen en haastte zich
met haar naar het huis.
Drommels! mompelde hij, terwijl hij
langs den weg terugliep, men zeèt, dat
zwarte katten geluk aanbrengen! Geluk
of niet die verduivelde kat wist meer,
dan je denken zou, toen ze 111e twee mi
nuten geleden naar buiten loktel
II.
Kennismaking.
Jack was natuurlijk woedend aan het
blaffen, toen Royson het huis naderde.
De stem van juffrouw Smithers kwam
klagend naar boven:
Kapitein, kapitein, is me dat een
leven!
't Is in orde, riep Royson, wees
maar niet bang, juffrouw Smithers.
Kunt u naar beneden komen?
ik, zegt 11! Ik naar beneden komen?
Op dezen tijd van den naeht? En dat ter
wijl ik in bed lig!
Ja, dat weet ik wel. Maar er is een
ongeluk gebeurd, en ik ben juist bezig
een dame naar binnen te brengen. Ze is
bewusteloos. We moeten voor haar doen
wat we kunnen.
De kostjuffrouw kwam naar beneden
onder een 'hevig gekraak van de trap. Een
wollen shawl, en een rok bedekten haar
katoenen nachtjapon. Ze was stom van
verbazing toen ze het meisje zag.
-- Lieve deugd! mompelde ze. Waar
komt dat mooie schepseltje vandaan?
Het was aandoenlijk om te zienhoe
de lange zw-arte wimpers op de bleeke
w angen rustten. Zij had een overvloed van
bruin haar en aristocratische trekken. De
zilveren band, bezet met kleine diaman
ten, was stevig in haar haar bevestigd en
sierde het gladde voorhoofd als een vor
stenkroon.
Kleine, goed-gevormde ooren kwamen
onder haar verwarde krullen uit. Zij droeg
een eenvoudige, maar zeer smaakvolle
avondjapon van witte georgette, witte zij
den kousen en schoentjes van zilverbro-
caat. >p een van de kousen was een bloed
vlek, die Royson toeschreef aan een ont
velling van den val, ofschoon de kous zelf
niet gescheurd was, zoodat de verwonding
in geen geval van ernstigen aard kon zijn.
Ik zat lui te lezen, legde hij uit,
en was e\®j opgestaan om naar het weer
te zien, toen ik de kat op den weg zag.
Juffrouw Smithers was bezig den hals
van de japon, die uitgescheurd w!as op te
trekken, en viel knorrig uit:
Wat voor kat?
Die kat daar, wees Royson.
Juffrouw Smithers, die geen liefheb
ster van katten was, keek verbaasd in de
aangewezen richting.
Wel heb ik ooit! snoof ze.
Het beestje scheen honger te heb
ben, dus ging ik naar de keuken, en
bracht een schoteltje melk naar de voor
deur. Op dat oogenblik kwam deze dame
op de fiets langs in de richting van het
dorp. Een eind verderop viel zij. En daar
is ze 1111. Nu.
Maar werd er eerst niet geschoten,
mijnheer?
O! Hebt u dat ook gehoord? Na dat
schieten kwam er een motorfiets langs.
Wat ik zeggen wilde, wanneer een beetje
whiskey en soda met nog andere middel
tjes tegen flauwvallen, die u kent. haar
niet binnen '11 paar minuten weer bijbren
gen, dan vlieg ik naar het dorp om een
dokter te halen. U kunt de deur op slot
doen. Ik zal niet lang wegblijven en Jack
is een eerste-klas waakhond.
Lieve deugd, kapitein, wat is er hier,
om bang voor te zijn?
Ik weet niet wat er aan de band is,
maar dat schieten bevalt mij niet. Maar
juffrouw Smithers, wat zou ti er van zeg
gen als we eerst handelen en dan eens
praten?
Wie praat er het meest? Neem de
kaars en geef me een lepel en wat water.
Sodawater zou het arme kind doen stik
ken. Gaat u uw schoenen maar aantrek
ken, u kunt me toch niet helpen.
Toen hij terugkwam, zag hij duidelijk
dat de patiënte aan het bijkomen was. Er
was weer een kleurtje op haar wangen ge
komen.
Haar ademhaling was diep en regel
matig.
Hij schonk een kleine hoeveelheid
whiskey in een glas en verdunde het met
water, en zonder gebruik te maken van
den lepel, knielde hij naast het meisje neer
en liet baar hoofd in zijn linkerarm rus
ten.
Neem me niet kwalijk, dat ik me in
dring, juffrouw Smithers, zei hij, maar
ik heb zooiets vaker bij de hand gehad.
Ik had in Frankrijk volop gelegenheid om
me te oefenen, weet u. Om gemakkelijk
te kunnen drinken, moet het lichaam
voorover gebogen worden. E11 deze
jongedame zal gaan zitten en weer bij
baar positieven komen, voordat je tot drlt
kan tellen. Het doet er niet toe dat haar
japon gescheurd is. Laat haar daarover
over een minuut of wat beginnen te tob
ben... Ha! Ze zijn blauw! Dat hoopte
ik al.
Na een diepen zucht zag het meisje
hem inderdaad met groote, blauwe oogen
aan, waarin een uitdrukking van groote
ontsteltenis lag.
Neem eens een slok hiervan, praatte
hij vroolijk door. Dat is het goedje,
dat je aan de troepen moet geven! Nu nog
een teug, het heele glas als u het wilt
en dan moet u een tijdje stil blijven lig
gen, totdat de bloedsomloop weer heele-
maal normaal is.
Plotseling trok de kleur weer uit het
gezicht van het meisje weg.
O, wat zal er met hem gebeuren?
jammerde ze. Ik ging hulp halen.
de politie, de dokter. Ikik viel. O,
er glinsterde iets op den weg. Het was
een valstrik.
En toen verloor ze het bewustzijn weer.
Dezen keer behoeven we ons niet
ongerust te maken, juffrouw Smithers,
zei Royson. De eerste maal werd zij
bewusteloos door den val, legde hij snel
uit. Nu is het een onschuldige flauwtje,
een veiligheidsklep voor ieder meisje. Zoo
dadelijk zal ze om nog een glas en een
biscuitje vragen en geeft u haar een har
tig hapje. Wat zou u zeggen van een glas
whiskey voor uw eigen persoontje?
Wat zegt u? viel ze uit. Op mijn
leeftijd! En om bijna twee uur in den
nacht? M'n goede beste man zou zich in
zijn graf omkeeren, als bij u zooiets kon
hoort n zeggen.
Royson boordt weer het ronken ven
<vn motorrijw iel, dat snel naderde.
Juffrouw Smithers, zei hij, neemt
u dan maar een glas water voor den
schrik, dan ga ik eens kijkje nemen
naar dien kerel op zijn motorfiets. Ik
zal niet lang wegblijven. Zorgt u, dat
deze jonge dame zich kalm houdt. Waar
schijnlijk zal zij zich opwinden, als zij
die motorfiets hoortWat jou betreft.
en hij hief dreigend zijn vinger op tegen
Jack, laat ik geen kik van je hooren!
(WorJt vervolgd.)
