MXiïdzï btoken 'VoonUdigM Mien Sis 27 tweede blad helder sche courant van zaterdag 1 april 1933. 5 Do vliegramp bij Dixmuiden. Utt de pers. Ê&uiterij voor den Zeekrijgsraad. stuks cent 2W fW dag k wnt bicmdótof noodig. POLDERWEG 34 TEL. 228 Wet onderzoek naar de oorzaak. De opruiming van de wrakstukken. Ben pleidooi voor een eigon verdediger. yfaar aanleiding van liet artikel in het Handelsblad, van de hand van mr. Gom perts, over de verdediging der muiters van ..De Zeven Provinciën", geelt de fis caal bij den zeekrijgsraad te Willemsoord, mr. D. Tollenaar, eenige beschouwingen, waarin hij, uit zijn ruim dertigjarige er varing. bezwaren oppert om door een ge legenheidswetgeving de verdediging der muiters overeenkomstig dit denkbeeld te regelen, „Tot de wetswijziging van 1912 was de militaire strafrechtspraak geheel in han den van leeken. De rechters waren allen officieren 'in den dienst ter zee, en werden voor elke zaak benoemd. „Met de wetswijziging van 1912 kwam de groote verandering; de wet eischte nu voor Nederland een rechtsgeleerd, presi dent van den krijgsraad, een rechstgeleer- den fiscaal en tegenover dit „volledig toe geruste ambts- en machtsapparaat van het gezag" kan elke beklaagde zich nu steeds kosteloos voorzien van een rechtsgeleer den raadsman. (Is men bü het Wb. v. Strafvordering al zoover?) „Voor buiten Nederland bleef de oude toestand gehandhaafd met d'ien verstande, dat de instelling „officier-raadsman" offi cieel erkend werd en mondelinge ver dediging mogelijk werd. „Is er toevallig een officier-meester in de rechten, dan maakt het gezag daarvan een dankbaar gebruik om hem in een functie bij den krijgsraad te benoemen, maar de wet vordert die bijzondere rechts kennis niet. Uit een practisch oogpunt kèn dit m. i. ook niet anders mii is geen vloot bekend waar rechtsgeleerden mee reizen om als president, fiscaal of verde diger op te treden! Nu zal men zeggen: voor het aan den wal geplaatste personeel kan het toch wel en dit wil ik dan ook di rect toegeven men krijgt nu echter een eenigszins zonderlinge scheiding in rechtsbedoeling, om ons tot Nederlanisch- Indië te bepalen n.1. dat men die voor een deel wel en voor een ander deel niet heeft. „Zou men een rechtsgeleerd verdediger willen, dan is het niet minder noodzake lijk, dat ook elke krijgsraad van de zee macht in Indië voorzien wordt van een rechtsgeleerd kader; 'het gezag dat 't eene toestaat, heeft ook het recht zichzelf van een behoorlijke uitrusting ter verdediging van het algemeen belang te voorzien. „Nu eischt men een „ervaren" raads man. Ervaren, waarin? vraagt mr. Tolle naar. Men kan ervaren zijn: als burger strafjurist, als militair strafjurist en als politicus-jurist. „Ik ontken, dat een burger strafjurist in militaire strafzaken als „ervaren" mag worden gequalificeerd (een hoogst enkele daargelaten). De heeren van de balie, die hier voor den zeekrijgsraad te Willems oord optreden, zullen dit wel willen toege ven. Vooral de marine met zijn bijzonder heden en zijn eigenaardige mentaliteit is voor hen een gastoten boek. „Het schriftelijk proces geeft geen ge legenheid tot triomfen door handig ge stelde vragen; getuigen ziet men zelden of nooit. Alles komt door den Officier- Gommissaris pasklaar gemaakt, klaar voor rechters, fiscaal en verdediger. En de ervaren politicus-jurist, is dat de juiste man, die hier in dit muitersgeval op zijn plaats geacht moet worden? Moet de krijgsraadzitting in Indië de tribune wor den om demagogische phrasen te lan ceer,en? Daargelaten dat een dergelijk optreden wellicht den militairen rechter irriteer en zou, zie ik in elk geval geen enkel voordeel voor den beklaagde bü een d'ergeliiken steun! aldus gaat de schr. voort. Als men aan mij als jurist nu vraagt, of •het dan niet een dilettanten-gedoe bü die krijgsraden buiten Europa is, dan moet ik daarop antwoorden, dat zulks geenszins het geval is. Is men het met den bestaanden toestand niet eens, dan is algeheele wijziging van de rechtspleging noodzakelijk een wij ziging, waarover men in Holland nu al ja ren zonder resultaat doende is en die dus blijkbaar een materie omvat, die niet zoo maar met een gelegemheidswefje voor el kaar te brengen is Mr. Gomperts teekent bier o.a. bü aan: dat het z. i. ongehoord is, dat b.v. de com mandant van de „Zeven Provinciën", ge steld hij zou voor den zeekriigsraad in Indië terecht moeten staan, zich niet door een raadsman van ziin keuze, hetzij advo caat of officier, mag laten verdedigen, hoewel deze zelfde dienaar der marine, als hij toevallig in Nederland zich voor een zeekriigsraad zou hebben te verantwoor den, die keuze wèl zou hebben. Het normale geval, ook in Indië, is te gen woordig, dat de meeste zaken bü de zeemacht kunnen worden aangebracht bij den Indisohen Zeekrijgsraad. Als dat zoo is, dan is er niet de minste reden, om voor de berechting van zaken voor dien Indi sohen Zeekriigsraad niet dezelfde regelen in te voeren als reeds in 1921 voor den Indische» I a n d s krijgsraad ziin aange nomen. Dit brengt mede, dat de president en de fiscaal juristen moeten zün! Een goed uitgeruste militaire justitie hehoort tot de minimum-eisohen, die men aan een vloot mag stellen. De levende strijdkrachten zijn toch zeker ten minste zoo belangrijk als de doode. De rechtsze kerheid der opvarenden van hoog tot laag is een buitengemeen belangrijk goed. De schr. acht het voorts wenschelyk voor de muiters en voor alle andere opva renden van de „Zeven", die voor den krijgsraad terecht zullen staan, voor hun verdediging een keuze te doen tussohen een officier en een advocaat, in de eerste Plaats omdat een advocaat van verdediging In strafzaken uit den aard van zijn beroep meer „ervaring" heeft dan een officier met eenige juridische vooropleiding. .Of die strafzaak een militaire is doet niet ter zake. W-at is liet mooie in het advocaten-be- *oep als het niet is de volkomen onafhan kelijkheid, binnen de perken van eerbied voor wet en rechters? En het is juist die onafhankelijkheid, o ie de officier-verdediger mist, zoowel in de verhouding tot zijn cliënt, van wien hij hiërarchisch dikwijls de meerdere zal zijn en niet de vertrouwde tout-court, als te genover krijgsraad en marine-bestuur. De schr. wenscht dan ook vrijheid van keuze voor de muiters om desnoods den meest-militaristischen officier der marine, dan wel den yurigsten politicus-advocaat tot hun verdediger te kiezen, en merkt nog op, dat de inlandsche beklaagden zeker beter verdedigd zullen worden door een advocaat die hun taal verstaat, dan door marine-officieren van wie deze talenken nis niet hun sterkste zijde is Mr. Gomperts concludeert tenslotte tot de wenschelijkheid eener gelegenheidswet in dit speciale geval. ZEEROOVERSBEDRIJF TE NIOETSJWANG. In de haven van Nioetsjwang (Mand- sjoerije) hebben Chineesche zeeroovers een Britsch s.s. geënterd en de vier bui- tenlandsche officieren meegevoerd. EEN MOOIE PRIJS. De Australische groot-industrieel en reeder J. Mc. Pherson Robertson heeft een prijs van 10.000 pond uitgeloofd voor een vliegtocht in eens van Londen naar Melbourne. De verdere voorwaarden zijn nog niet bekend. De prijs wordt uitge loofd wegens het 100-jarig bestaan van Victoria als oudste der Australische sta ten, welk jubileum het volgend jaar ge vierd zal worden. EEN POOLSCHE JOOD TE ESSEN MISHANDELD, Het Poolsche Tel.-agentschap meldt: Een dertigtal gewapende Hitlerianen hebben dezer dagen in de woning van den winkelier Abraham Blum alles kort en klein geslagen en Blum zelf afgeran seld tot hij bewusteloos werd. Toen zij de woning binnendrongen had Blum ge tracht aan het Poolsche consulaat te te- lefoneeren. De aanvallers hebben toen het toestel vernield en de vrouw van Blum in een varkenshok opgesloten, waaruit zij pas na twee dagen door tusschenkomst van den consul is bevrijd. De familie Blum kreeg bevel van den regeeringspresident te Dusseldorf de zaak te sluiten en binnen een half uur naar Polen te vertrekken. Zij vertoeft thans te Saurotve bü Kattowitz en is van alles beroofd. JOAN EN DOUG AAN DEN SCHEIDINGSWEG Zooals men weet zyn Joan Crawford en Douglas Fairbanks Jr. doende te scheiden. Aanvankelijk werd er om deze scheiding i Nu het voorjaar er is, en men vaak alleen 's avonds gaat stoken, kunt U dit het best doen met in bundels van prijs per bundel 6 briketten in Uw kachel en de kilheid uit huis. Aanbevelend OKKE VISSER Bestelt een keer aan ons adres en wij komen regelmatig om Uw nabestelling nog een romantische sfeer geweven. Me vrouw Crawford zou van de scheiding ge sproken hebben als „het eenige flinke, dat je kon doen" en Fairbanks zou publie kelijk hebben meegedeeld dat hij van plan was, haar alle dagen bloemen te sturen en haar op te bellen. „Het is geen gewone scheiding", moet hjj gezegd hebben, „we zün nog altyd verliefd". Maar nu heeft de Daily Express telefo nisch heel andere dingen van haar ge hoord. „We gaan scheiden omdat we on gelukkig zün, dat is alles. We konden als man en vrouw niet met elkaar overweg. Heelemaal niet ongewoon, is het wel en het komt ook niet alleen maar in Holly wood voor, wel? De actie die tegen Fair banks is ingesteld, weet u wel, wegens de vervreemding van de genegenheid van een vrouw heeft niets met onze scheiding te maken. We waren het al een jaar of lan ger van plan. Toen wilden we het nog eens I probeer en. We gingen op reis naar Europa om te zien, of dat het wonder be- I werken zou, maar het gebeurde niet. We kwamen terug gelyk we gingen. Alleen nog ongelukkiger. Nog dieper gekwetst. Ik weet niet waarom precies, we er ons niet i van hebben kunnen bevrijden, maar we hebben een heeleboel verloren dat we niet hebben kunnen herwinnen en dit is niet de beste plaats in de wereld om zich op .een rustig huwelijksleven te coneentree- ren. O, ik weet niet precies waarom, maar wü werken zoo hard. Onze zenuwen zijn altijd gespannen. Geef alsjeblieft niet Fairbanks de schuld van iets dat er ge beurd is. Hij heeft absoluut geen schuld. Schuif het allemaal maar op mij. Ik ben degene, die uit moest vallen. Er is geen andere man in myn leven. Ik ben nu zelfs j te moe om een man te herkennen als ik J hem ontmoet. Daar heeft het niets mee te maken. Er zijn een massa gelukkige hu welijken. Het onze is er toevallig geen. Een lang eerste bedrijf en dan snel het gordqn, begrijpt u, en geen tweede 'be drijf. Voor het geval het publiek zich te leurgesteld voelt, geloof me, ik ook. Maar zoo is het. En Jat is alles dat ik kan zeg gen: We konden er niets van maken. Het was aardig van u mü uit Londen op te bellen. Goeden dag." TE VOET VAN CALCUTTA NAAR LONDEN. De 48-jarige Britsche sergeant Chal- mers is, naar Reuter meldt, uit Calcutta vertrokken om te voet naar Londen te rei zen, een tocht van 8500 kilometer. Hij denkt gemiddeld 40 K.M. per dag af te leggen en in September in Londen aan te komen. Chalmers drinkt nooit iets anders dan thee en hiervan is hij zoo'n liefhebber, dat zakken thee naar 30 plaatsen in de ver schillende streken, die hij doortrekt, voor uit zijn gezonden. Het gewicht aan bagage, dat hij bij zich heeft, bedraagt 12 Engelsche ponden, waaronder een tent is begrepen. Hij is gekleed in khaki-uniform met een helmhoed en draagt een fotogra fietoestel bij zich. EEN NIEUWE ATLANTIQUE. Voor den dienst op Zuid-Amerika. Frot, de minister voor de koopvaardij, heeft gisteren in de Kamer medegedeeld, dat er reeds opdracht is gegeven voor de voorbereiding van den bouw van een nieuw stoomschip, dat de plaats van de Atlantique zal innemen in de vaart op Zuid-Amerika. De bouwers van het nieu we schip zouden niet naar het „alles-over- treffende" streven, waarop zij zich in het verleden te zeer hadden toegelegd. Snel heid en comfort zouden echter geenszins te kort komen. DE WANDELING NAAR DE NOORDPOOL. De kleinste iuwoner van Milaan, Auton Gittinger, een 37-jarige dwerg van Oos- tenrijksche afkomst, heeft getracht naar de Noordpool te wandelen. Drie jaar ge leden vertrok Anton van Milaan en ging eerst naar Noorwegen, waar hij zich een bontjas aanschafte, eenige voorraden en een achttal slede-honden. Vervolgens zette hij de reis naar het Noorden voort. Na eenigen tyd raakten zyn voorraden uitge put en leefde hy van de honden, welke hy stuk voor stuk slachtte. Nadat ook deze vooraaad was uitgepunt en Anton gevaar liep van honger om te komen, werd hij gevonden door de Pool-expedite van Knud Rasmussen, by wie hy twee jaar bleef. Vervolgens keerde hy naar Milaan terug met twee groote boeken vol hand- teekeningen en foto's van zyn verblyf in de Poolstreken. TEGEN VER JAARSPARTIJTJES. De minister van binnenlandsche zaken heeft by den Yoean (den Chineeschen uit voerenden raad) eenige voorstellen inge diend, teneinde in het Chineesche sociale leven tydens het huidige tydperk der na tionale crisis een regime van strikte be zuiniging in te voeren. De voorstellen omvatten, dat voor per sonen beneden 60-jarigen leeftyd geen verjaarspartytjes, meer gegeven worden, dat'de prijs van de Chineesche maaltijden wordt beperkt, dat een maximumbedrag wordt vastgesteld voor het gebruiken van buitenlandsche maaltyden en dat officieele diners niet langer dan twee uur mogen duren. Personen in diplomatieke functie zullen van deze voorschriften zyn uitgesloten. De plaatselyke politie-autoriteiten zyn gemachtigd elkeen te beboeten, die zich aan tafel overeet. EEN SCHAT VAN 1.350.000 GOUDROEBEL. In die nabijheid vau Wilna heeft een Poolsch landeigenaar een schat van 1.350.000 goud-roebel in zyn land begraven gevonden. Vermoedelijk is deze schat de legei'kas van het derde tsaristische leger, onder be vel van generaal Sasonof, en daar na de nederlaag, welke von Hindenburg aan diit leger toebracht, begraven, teneinde te ver hinderen, dat de kas in handen van de Duitsohers zou vallen. Aangezien Polen bü het verdrag van Riga alle Russische bezittingen op zijn gebied1 kreeg, zal deze schat door den vin der en den Poolschen staat worden ge deeld. DOCHTER HAD HUILBUIEN. Men dacht aan zenuwen. Nu een heel ander meisje- Een moeder schryft: „Drie maanden ge leden was myn 18-jarige dochter er slecht aan toe. Ze had herhaaldelyk huilbuien en was ten zeerste terneergeslagen. Daarom wilde ik het eens met Kruschen Salts pro- beeren; ik gaf haar een halve theelepel in warm water 's morgens op den nuohte- ren maag en de kleine dagelyksehe dosis in haar thee voor 't koffiedrinken- en mid dageten. Dat was zoo drie maanden ge leden. Nu is ze flink en opgewekt en slaapt en eet uitstekend. Ze is een ander niensch. Zy krügt nog steeds de dage- lyksche dosis Kruschen Salts. Mijn man, myn andere dochter en ik-zelf nemen ook geregeld Kruschen Salts; het is een won der zooals men zich er minder vermoeid door voelt. Ik had erge rheumatiek in mijn linkerarm en schouder en kan niet slapen van pyn en ook dat is nu heelemaal ver dwenen: ik voel me uitstekend. Mevr. M. Z- De meest voorkomende oorzaak van neerslachtigheid is hai'dlyvigheid; het ver velende is dat men zelf maar zelden merkt, dat men aan deze kwaal lijdt. !t Gevolg is een ophooping van schadelyke stoffen die de gezondheid ernstig benadeelen Kru schen Salts voorkomt hardlyvigheid, door dat het alle afvoerorganen aanspoort om hun functies beter te verrichten; alle af valstoffen worden op volkomen natuurlijke wyze uit het lichaam verwijderd- Ver- frischt en vernieuwd bloed stroomt door LTw aderen ge voelt U als verjongd. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijg baar by alle apothekers en drogisten a 0.90 en 1.60 per flacon. Stralend? ge zondheid voor één cent per dag. (Adv.) De ooi-respondent van de Nw. Rott. Crt. te Brussel meldde Donderdagochtend: Uit hen onderzoek van de luchtvaart- deskundige o op de plaats van de ramp van het Engelsche vliegtuig „City of Liver- pool" te Essen by' Dixmuiden gedaan, blijkt, dat de bestuurder Leleu tot op het laatste oogenhlik zijn plicht heeft gedaan. Men veronderstelt, dat op betrekkelijk groote hoogte onverwachts een vlam uit den middelsten motor is geslagen, die den romp van het vliegtuig zou hebben aan getast. De bestuurder was een zeer erva ren vlieger, die tydens den oorlog kapi tein-vlieger op het Engelsche front is ge weest. Hij laat een weduwe en twee kin deren, meisjes, achter. Woensdag laat in den middag heeft men eindelijk een begin kunnen maken met het opruimingswerk. Volgens een zich ter plaatse bevindende medewerker van Het Laatste Nieuws, waren de lijken van den piloot Leleu, den radio-telegrafist Stubbs en dien mecanicien Brown afzichtelijk ver minkt. Nadat het stoffelijk overschot van het personeel van het verongelukte vliegtuig was geborgen, vonden de oprui mers het vreeselijk verminkte lijk van een vrouw, waarschijnlijk van Lady Furcoat. Op te merken valt, dat deze dame niet on der den naam van Furcoat ingeschreven stond. Het vijfde slachtoffer was totaal onherkenbaar. Achtereenvolgens werden nog de lijken of gedeelten van lijken ge vonden van de passagiers Thompson en Rowsell en van de Duitsche jongedame Voss. Ook het stoffelijk overschot van den heer Diboin werd herkend. Daarna vond men het lijk terug van den heer lihrat, die waarschijnlijk uit Boedapest afkomstig is. Men meent zulks te hebben kunnen opma ken uit het feit, dat in de nabijheid van het lijk Hongaarsch geld werd aangetrof fen. Eerst later werden gedeelten van het verkoolde lichaam van den heer Kreglin- ger uit Antwerpen teruggevonden. De twee nog onder het puin gebleven slacht offers wei-den pas veel later en nog meer broksgewijze teruggevonden. Het identifi- ceeren van de zwaar geschonden lijken was bijzonder moeilijk. Men trachtte de personen te herkennen aan de voorwer pen. die in hun nabijheid of op hun licha men werden gevonden als sigarettenko kers, schoenen, verbrande tasschen, rin gen, enz. De lijken werden in witte lakens gehuld en in houten kisten geborgen. Deze kisten zjin vervolgens door de auto's van de Sabena naar het doodenhuis te Dix muiden overgebracht. Het stoffelijk over schot van de slachtoffers zal aldaar in zin ken en eikenhouten kisten worden gebor gen en vervolgens door de Sabena en de Imperial Airways ter beschikking van de familie van de slachtoffers worden gesteld. De deskundigen zijn het erover eens, dat de piloot tot het einde toe een bewon- derenswaardigen kamp moet hebben ge voerd. De piloot had een zeer geschikt landingsterrein uitgezocht, en zijn toestel tegen den wind op gesteld om tot een nood landing te kunnen overgaan. Had hij de vlam een paar minuten vroeger bemerkt, dan zou hy' er ongetwijfeld in geslaagd zijn tenminste de helft of twee derde van de inzittenden te redden. Het vliegongeluk te Dixmuiden. De geheet vermeide rneCiiine. Den Helder, 26 Maart '38. Geachte Redactie! Beleefd verzoekt ondergeteekende plaats voor het onderstaande, waarbij rniin har telijke» dank. Het is naar aanleiding van de laatst ge houden raadsvergadering en een daarop gevolgd ingezonden stukje, dat ik op deze zaak gaarne wat dieper wenseh in te gaan, temeer waar ik mü als lid van het actie comité en als persoon voor deze zaak heb geïnteresseerd. Als men het verloop deze actie kent, zoo als ik die ken (wij kwamen hierdoor in aanraking met den burgemeester en den directeur der water- en lichtbedrijven), vraagt men zich af wat toch wel de motie ven kunnen zijn geweest, dat een zaak, waarbij de belangen van 4000 luisteraars op het spel staan, op zoo'n geheimzinnige en zooals thans is gebleken, op geheel on- afdoende wijze is behandeld. Wat toch is het geval? In de laatst ge houden raadsvergadering was dit een punt van de agenda, waarbij zou worden uitge maakt of in den vervolge c-eze muziek zou worden uitgezonden door den heer Heijli- genberg( dus particulier initiatief) of ge meentelijk bedrijf. De verhouding in den Raad onzer ge meente mocht voorstanders van particu liere uitzending doen verwachten, dat in deze richting zou worden besloten (wat dan ook geheel in de lijn zou zün niet de uitspraak der kiezers van dezen Raad). Ter elfder ure komt echter de burgemees ter met een schrijven van P.T.T. (nota bene een controleerend lichaam op dit gebied, woorden van den burgemeester zelf), waarin zjj het gemeentebestuur adviseert, alvorens een beslissing te nemen, zich na der door bevoegde technici te laten voor lichten en alsdan vergelijking te maken met het door den heer Heijligenberg aan gebodene en hetgeen de gemeente zou bie den. Ook hierover zou men dan het advies van P.T.T. inwinnen en alsdan een defini tieve beslissing nemen. Na eenige dis cussies ging de Raad hiermede accoord. Alhoewel het eigenaardig is, dat P.T.T. uit de Held. Courant van Zaterdag had gelezen, dat vor enge noem de beslissing Dinsdags zou kunnen worden genomen (ik wil maar aannemen, dat dit zoo is ge weest), doet deze groote activiteit van P.T.T. mij wel zeer vreemd aan. Van de groote bezorgdheid, die op dat oogenhlik voor den Luisteraar aan den dag werd ge legd, hebben wij in de voorafgaande vijf jaren niets kunnen merken. Ik geloof, c'at indien P.T.T. zich hier toen eykel als controle erend lichaam had doen gel 'en, veel gegronde klachten had- een kunnen achterwege blijven (en niet goed te praten handelingen van den tegen weer, igen concessionaris niet waren ge beurd). Dat P.T.T. zelfs in dit schrijven het gemeentebestuur meent te moeten waarschuwen, om ook vooral op de finan- cieeie draagkracht van een eventueel nieuwen exploitant te letten, vind ik nu juist geen t luimpje voor het gemeente bestuur. Ik voor mii ben er van overtuigd, dat zonder clit advies van PXT. ons ge meentebestuur dit maar niet op losse gronden aan den eersten den besten zou verleen en. Dat de burgemeester den Raad nog even toelichtte, dat dit firantieete bezwaar na tuurlijk verviel, indien dat zou komen in gemeentebeheer, vond ik wel een zeer sterk controleerende opmerking: temeer waar &e burgemeester zich heeft doen kennen in dezen een voorstander te zijn van ge meente-exploitatie. Nu nog dit: Toen wij met den burge meester een bespreking hadden in het raadhuis over deze kwestie, was hij van ineening, dat de door ons ingediende klachten van luisteraars geen aanleiding konden zijn voor den betrokken Minister om de eenmaal verleende ooncessie in te trekken. Ook meerdere klachten door ons comité toen verzameld (wij hadden reeds 1000) werden door den burgemeester niet geldig beschouwd als zijnde (altijd volgens zijn oordeel) niet op goede wijze ver kregen. Bü verdere besprekingen daar toen. op houden, bleek de burgemeester er het meest voor te gevoelen, het den heer Men- sink nog maar weer voor vijf jaar te ver- leenen, gezien het feit, dat men van h?m toch niet zou afkomen, dan nadat men net bestaande net voor een zeer hoogen prijs zou moeten overnemen. Het toen door den burgemeester go- opperde denkbeeld van iederen luister; ir een eigen toestel van de gemeente, he ft zeker nergens verder opgeld gedaan. Tic heb er althans nooit meer iets van ge hoord. In dit geval had de heer Mensink zonder recht op eenige vergoeding zijn i et 1 moeten wegsloopen. Voor den heer M n- sink dus een boffer! Tenslotte nog dit: Over het werk, dat in deze is verricht door de commissie hier voor door den Raad benoemd, wenscb k niets te zeggen (omdat ik daarin geen zit ting had). Alleen wensch ik namens het overgrocte deel der aangeslotenen co i ro- testeeren tegen 't nu nog eens op de lange baan schuiven van deze actueele zaak, waarbij thans de belangen van 4000 a- <v geslotenen worden opgeofferd, ten voer- deele van den tegen woord i gen exploitant, nog gepaard gaande niet een finant'"el nadeel voor de gemeente. U, mijnheer de redacteur, nogma Is mijn dank betuigend voor de plaatsing, 1blijf ik, Hoogachtend, Uw dw. dar., A. WÜST. Achterstraat 63. Den Helder, 24 Maart 1983. Mynheer de Redacteur! Mogen we eenige regels plaatsen iu Uw blad? By voorbaat dank! Gadsnk de gevangenen, ontslapen gevangenen en zieken. Nog eenige weken en de schoonmaak is in vollen gang. Nu zullen sommige mensclien zeggen, wist ik nu maar, waar ik met het afgedragen goed heen moet, of met het afgedankte schoeisel, lees boeken enz. Welnu, vrienden, dan zouden we zeggen, wil U de zekerheid hebben, dat hetgeen U geeft goed besteed is, zendt het dan aan onderstaande adressen. Wilt U het afgehaald hebben, dan even een briefje en net komt in orde. Wilt U het zelf naar Tante Wilhelmina zenden Haar adres is; Berkenlaan 39. Zeist. Sommige menschen hebben mij wel iciis gevraagd „Zeg, Goy'er, wie is Tante W I- helmina?" Welnu, Tarite Wilhelmina is de dame die de gevangenen bezoekt, zoo wel mannelijke als vrouwelijke en niet hun correspondeert en zooveel mogelijk helpt na hun ontslag. Zoowel goesieb k als maatschappeljik. A. GOIJER, Californiesiraai t. J. BOS, Breewaterstraat 33. «CE C JOTE INZAMELING" VCC'Ï HET CENTRAAL GENOOTSCHAP. Het zal den zeer velen vrieiidiuut-, vrienden van liet Centraal Genootsch: voor Kinderhersteliings- en Vr.cai i kolonies aangenaam zijn te vernenn da' de z.g. «Groote Inzameling* tot hod een bedrag van ruim 14150 gulden l><t opgeleverd. Het beraamd bedrag aan minder iy. subsidie van 18000 gulden is nog bereikt, maar voor de afdeelingen is verlies toch grootendeels ingehaald. Ik zeg allen geefsters en gevers In telijk dank. Wie nog vergal, zyn bydrage te zenut kan dit nog steeds doen aan mijn ad re Joh. Verhulststraat 9, Postrekening KE TELAAR, Pennin0in. Amsterdam (Z.), 29 Maart 1933. a P j- a ft s- •t et .3.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1933 | | pagina 5