MXiïdzï btoken
'VoonUdigM Mien
Sis
27
tweede blad
helder sche courant van zaterdag 1 april 1933.
5
Do vliegramp bij Dixmuiden.
Utt de pers.
Ê&uiterij voor den
Zeekrijgsraad.
stuks
cent
2W fW dag k wnt bicmdótof noodig.
POLDERWEG 34 TEL. 228
Wet onderzoek naar de oorzaak. De opruiming van de wrakstukken.
Ben pleidooi voor een eigon
verdediger.
yfaar aanleiding van liet artikel in het
Handelsblad, van de hand van mr. Gom
perts, over de verdediging der muiters
van ..De Zeven Provinciën", geelt de fis
caal bij den zeekrijgsraad te Willemsoord,
mr. D. Tollenaar, eenige beschouwingen,
waarin hij, uit zijn ruim dertigjarige er
varing. bezwaren oppert om door een ge
legenheidswetgeving de verdediging der
muiters overeenkomstig dit denkbeeld te
regelen,
„Tot de wetswijziging van 1912 was de
militaire strafrechtspraak geheel in han
den van leeken. De rechters waren allen
officieren 'in den dienst ter zee, en werden
voor elke zaak benoemd.
„Met de wetswijziging van 1912 kwam
de groote verandering; de wet eischte nu
voor Nederland een rechtsgeleerd, presi
dent van den krijgsraad, een rechstgeleer-
den fiscaal en tegenover dit „volledig toe
geruste ambts- en machtsapparaat van het
gezag" kan elke beklaagde zich nu steeds
kosteloos voorzien van een rechtsgeleer
den raadsman. (Is men bü het Wb. v.
Strafvordering al zoover?)
„Voor buiten Nederland bleef de oude
toestand gehandhaafd met d'ien verstande,
dat de instelling „officier-raadsman" offi
cieel erkend werd en mondelinge ver
dediging mogelijk werd.
„Is er toevallig een officier-meester in
de rechten, dan maakt het gezag daarvan
een dankbaar gebruik om hem in een
functie bij den krijgsraad te benoemen,
maar de wet vordert die bijzondere rechts
kennis niet. Uit een practisch oogpunt
kèn dit m. i. ook niet anders mii is geen
vloot bekend waar rechtsgeleerden mee
reizen om als president, fiscaal of verde
diger op te treden! Nu zal men zeggen:
voor het aan den wal geplaatste personeel
kan het toch wel en dit wil ik dan ook di
rect toegeven men krijgt nu echter een
eenigszins zonderlinge scheiding in
rechtsbedoeling, om ons tot Nederlanisch-
Indië te bepalen n.1. dat men die voor een
deel wel en voor een ander deel niet heeft.
„Zou men een rechtsgeleerd verdediger
willen, dan is het niet minder noodzake
lijk, dat ook elke krijgsraad van de zee
macht in Indië voorzien wordt van een
rechtsgeleerd kader; 'het gezag dat 't eene
toestaat, heeft ook het recht zichzelf van
een behoorlijke uitrusting ter verdediging
van het algemeen belang te voorzien.
„Nu eischt men een „ervaren" raads
man. Ervaren, waarin? vraagt mr. Tolle
naar. Men kan ervaren zijn: als burger
strafjurist, als militair strafjurist en als
politicus-jurist.
„Ik ontken, dat een burger strafjurist
in militaire strafzaken als „ervaren" mag
worden gequalificeerd (een hoogst enkele
daargelaten). De heeren van de balie, die
hier voor den zeekrijgsraad te Willems
oord optreden, zullen dit wel willen toege
ven. Vooral de marine met zijn bijzonder
heden en zijn eigenaardige mentaliteit is
voor hen een gastoten boek.
„Het schriftelijk proces geeft geen ge
legenheid tot triomfen door handig ge
stelde vragen; getuigen ziet men zelden
of nooit. Alles komt door den Officier-
Gommissaris pasklaar gemaakt, klaar voor
rechters, fiscaal en verdediger.
En de ervaren politicus-jurist, is dat de
juiste man, die hier in dit muitersgeval op
zijn plaats geacht moet worden? Moet de
krijgsraadzitting in Indië de tribune wor
den om demagogische phrasen te lan
ceer,en?
Daargelaten dat een dergelijk optreden
wellicht den militairen rechter irriteer en
zou, zie ik in elk geval geen enkel voordeel
voor den beklaagde bü een d'ergeliiken
steun! aldus gaat de schr. voort.
Als men aan mij als jurist nu vraagt, of
•het dan niet een dilettanten-gedoe bü die
krijgsraden buiten Europa is, dan moet ik
daarop antwoorden, dat zulks geenszins
het geval is.
Is men het met den bestaanden toestand
niet eens, dan is algeheele wijziging van
de rechtspleging noodzakelijk een wij
ziging, waarover men in Holland nu al ja
ren zonder resultaat doende is en die dus
blijkbaar een materie omvat, die niet zoo
maar met een gelegemheidswefje voor el
kaar te brengen is
Mr. Gomperts teekent bier o.a. bü aan:
dat het z. i. ongehoord is, dat b.v. de com
mandant van de „Zeven Provinciën", ge
steld hij zou voor den zeekriigsraad in
Indië terecht moeten staan, zich niet door
een raadsman van ziin keuze, hetzij advo
caat of officier, mag laten verdedigen,
hoewel deze zelfde dienaar der marine, als
hij toevallig in Nederland zich voor een
zeekriigsraad zou hebben te verantwoor
den, die keuze wèl zou hebben.
Het normale geval, ook in Indië, is te
gen woordig, dat de meeste zaken bü de
zeemacht kunnen worden aangebracht bij
den Indisohen Zeekrijgsraad. Als dat zoo
is, dan is er niet de minste reden, om voor
de berechting van zaken voor dien Indi
sohen Zeekriigsraad niet dezelfde regelen
in te voeren als reeds in 1921 voor den
Indische» I a n d s krijgsraad ziin aange
nomen.
Dit brengt mede, dat de president en de
fiscaal juristen moeten zün!
Een goed uitgeruste militaire justitie
hehoort tot de minimum-eisohen, die men
aan een vloot mag stellen. De levende
strijdkrachten zijn toch zeker ten minste
zoo belangrijk als de doode. De rechtsze
kerheid der opvarenden van hoog tot
laag is een buitengemeen belangrijk
goed.
De schr. acht het voorts wenschelyk
voor de muiters en voor alle andere opva
renden van de „Zeven", die voor den
krijgsraad terecht zullen staan, voor hun
verdediging een keuze te doen tussohen
een officier en een advocaat, in de eerste
Plaats omdat een advocaat van verdediging
In strafzaken uit den aard van zijn beroep
meer „ervaring" heeft dan een officier met
eenige juridische vooropleiding.
.Of die strafzaak een militaire is doet
niet ter zake.
W-at is liet mooie in het advocaten-be-
*oep als het niet is de volkomen onafhan
kelijkheid, binnen de perken van eerbied
voor wet en rechters?
En het is juist die onafhankelijkheid,
o ie de officier-verdediger mist, zoowel in
de verhouding tot zijn cliënt, van wien hij
hiërarchisch dikwijls de meerdere zal zijn
en niet de vertrouwde tout-court, als te
genover krijgsraad en marine-bestuur.
De schr. wenscht dan ook vrijheid van
keuze voor de muiters om desnoods den
meest-militaristischen officier der marine,
dan wel den yurigsten politicus-advocaat
tot hun verdediger te kiezen, en merkt nog
op, dat de inlandsche beklaagden zeker
beter verdedigd zullen worden door een
advocaat die hun taal verstaat, dan door
marine-officieren van wie deze talenken
nis niet hun sterkste zijde is
Mr. Gomperts concludeert tenslotte tot
de wenschelijkheid eener gelegenheidswet
in dit speciale geval.
ZEEROOVERSBEDRIJF TE
NIOETSJWANG.
In de haven van Nioetsjwang (Mand-
sjoerije) hebben Chineesche zeeroovers
een Britsch s.s. geënterd en de vier bui-
tenlandsche officieren meegevoerd.
EEN MOOIE PRIJS.
De Australische groot-industrieel en
reeder J. Mc. Pherson Robertson heeft
een prijs van 10.000 pond uitgeloofd voor
een vliegtocht in eens van Londen naar
Melbourne. De verdere voorwaarden zijn
nog niet bekend. De prijs wordt uitge
loofd wegens het 100-jarig bestaan van
Victoria als oudste der Australische sta
ten, welk jubileum het volgend jaar ge
vierd zal worden.
EEN POOLSCHE JOOD TE ESSEN
MISHANDELD,
Het Poolsche Tel.-agentschap meldt:
Een dertigtal gewapende Hitlerianen
hebben dezer dagen in de woning van
den winkelier Abraham Blum alles kort
en klein geslagen en Blum zelf afgeran
seld tot hij bewusteloos werd. Toen zij
de woning binnendrongen had Blum ge
tracht aan het Poolsche consulaat te te-
lefoneeren. De aanvallers hebben toen het
toestel vernield en de vrouw van Blum in
een varkenshok opgesloten, waaruit zij
pas na twee dagen door tusschenkomst
van den consul is bevrijd.
De familie Blum kreeg bevel van den
regeeringspresident te Dusseldorf de
zaak te sluiten en binnen een half uur
naar Polen te vertrekken. Zij vertoeft
thans te Saurotve bü Kattowitz en is van
alles beroofd.
JOAN EN DOUG AAN DEN
SCHEIDINGSWEG
Zooals men weet zyn Joan Crawford en
Douglas Fairbanks Jr. doende te scheiden.
Aanvankelijk werd er om deze scheiding
i
Nu het voorjaar er is, en men vaak alleen
's avonds gaat stoken, kunt U dit het best doen met
in bundels van
prijs per bundel
6 briketten in Uw kachel en de kilheid uit huis.
Aanbevelend OKKE VISSER
Bestelt een keer aan ons adres en wij komen regelmatig om Uw nabestelling
nog een romantische sfeer geweven. Me
vrouw Crawford zou van de scheiding ge
sproken hebben als „het eenige flinke,
dat je kon doen" en Fairbanks zou publie
kelijk hebben meegedeeld dat hij van plan
was, haar alle dagen bloemen te sturen
en haar op te bellen. „Het is geen gewone
scheiding", moet hjj gezegd hebben, „we
zün nog altyd verliefd".
Maar nu heeft de Daily Express telefo
nisch heel andere dingen van haar ge
hoord. „We gaan scheiden omdat we on
gelukkig zün, dat is alles. We konden als
man en vrouw niet met elkaar overweg.
Heelemaal niet ongewoon, is het wel en
het komt ook niet alleen maar in Holly
wood voor, wel? De actie die tegen Fair
banks is ingesteld, weet u wel, wegens de
vervreemding van de genegenheid van
een vrouw heeft niets met onze scheiding
te maken. We waren het al een jaar of lan
ger van plan. Toen wilden we het nog eens
I probeer en. We gingen op reis naar
Europa om te zien, of dat het wonder be-
I werken zou, maar het gebeurde niet. We
kwamen terug gelyk we gingen. Alleen
nog ongelukkiger. Nog dieper gekwetst. Ik
weet niet waarom precies, we er ons niet
i van hebben kunnen bevrijden, maar we
hebben een heeleboel verloren dat we niet
hebben kunnen herwinnen en dit is niet
de beste plaats in de wereld om zich op
.een rustig huwelijksleven te coneentree-
ren. O, ik weet niet precies waarom, maar
wü werken zoo hard. Onze zenuwen zijn
altijd gespannen. Geef alsjeblieft niet
Fairbanks de schuld van iets dat er ge
beurd is. Hij heeft absoluut geen schuld.
Schuif het allemaal maar op mij. Ik ben
degene, die uit moest vallen. Er is geen
andere man in myn leven. Ik ben nu zelfs
j te moe om een man te herkennen als ik
J hem ontmoet. Daar heeft het niets mee te
maken. Er zijn een massa gelukkige hu
welijken. Het onze is er toevallig geen.
Een lang eerste bedrijf en dan snel het
gordqn, begrijpt u, en geen tweede 'be
drijf. Voor het geval het publiek zich te
leurgesteld voelt, geloof me, ik ook. Maar
zoo is het. En Jat is alles dat ik kan zeg
gen: We konden er niets van maken. Het
was aardig van u mü uit Londen op te
bellen. Goeden dag."
TE VOET VAN CALCUTTA NAAR
LONDEN.
De 48-jarige Britsche sergeant Chal-
mers is, naar Reuter meldt, uit Calcutta
vertrokken om te voet naar Londen te rei
zen, een tocht van 8500 kilometer. Hij
denkt gemiddeld 40 K.M. per dag af te
leggen en in September in Londen aan te
komen.
Chalmers drinkt nooit iets anders dan
thee en hiervan is hij zoo'n liefhebber, dat
zakken thee naar 30 plaatsen in de ver
schillende streken, die hij doortrekt, voor
uit zijn gezonden. Het gewicht aan
bagage, dat hij bij zich heeft, bedraagt 12
Engelsche ponden, waaronder een tent is
begrepen. Hij is gekleed in khaki-uniform
met een helmhoed en draagt een fotogra
fietoestel bij zich.
EEN NIEUWE ATLANTIQUE.
Voor den dienst op Zuid-Amerika.
Frot, de minister voor de koopvaardij,
heeft gisteren in de Kamer medegedeeld,
dat er reeds opdracht is gegeven voor de
voorbereiding van den bouw van een
nieuw stoomschip, dat de plaats van de
Atlantique zal innemen in de vaart op
Zuid-Amerika. De bouwers van het nieu
we schip zouden niet naar het „alles-over-
treffende" streven, waarop zij zich in het
verleden te zeer hadden toegelegd. Snel
heid en comfort zouden echter geenszins
te kort komen.
DE WANDELING NAAR DE
NOORDPOOL.
De kleinste iuwoner van Milaan, Auton
Gittinger, een 37-jarige dwerg van Oos-
tenrijksche afkomst, heeft getracht naar
de Noordpool te wandelen. Drie jaar ge
leden vertrok Anton van Milaan en ging
eerst naar Noorwegen, waar hij zich een
bontjas aanschafte, eenige voorraden en
een achttal slede-honden. Vervolgens zette
hij de reis naar het Noorden voort. Na
eenigen tyd raakten zyn voorraden uitge
put en leefde hy van de honden, welke hy
stuk voor stuk slachtte. Nadat ook deze
vooraaad was uitgepunt en Anton gevaar
liep van honger om te komen, werd hij
gevonden door de Pool-expedite van
Knud Rasmussen, by wie hy twee jaar
bleef. Vervolgens keerde hy naar Milaan
terug met twee groote boeken vol hand-
teekeningen en foto's van zyn verblyf in
de Poolstreken.
TEGEN VER JAARSPARTIJTJES.
De minister van binnenlandsche zaken
heeft by den Yoean (den Chineeschen uit
voerenden raad) eenige voorstellen inge
diend, teneinde in het Chineesche sociale
leven tydens het huidige tydperk der na
tionale crisis een regime van strikte be
zuiniging in te voeren.
De voorstellen omvatten, dat voor per
sonen beneden 60-jarigen leeftyd geen
verjaarspartytjes, meer gegeven worden,
dat'de prijs van de Chineesche maaltijden
wordt beperkt, dat een maximumbedrag
wordt vastgesteld voor het gebruiken van
buitenlandsche maaltyden en dat officieele
diners niet langer dan twee uur mogen
duren.
Personen in diplomatieke functie zullen
van deze voorschriften zyn uitgesloten.
De plaatselyke politie-autoriteiten zyn
gemachtigd elkeen te beboeten, die zich
aan tafel overeet.
EEN SCHAT VAN
1.350.000 GOUDROEBEL.
In die nabijheid vau Wilna heeft een
Poolsch landeigenaar een schat van
1.350.000 goud-roebel in zyn land begraven
gevonden.
Vermoedelijk is deze schat de legei'kas
van het derde tsaristische leger, onder be
vel van generaal Sasonof, en daar na de
nederlaag, welke von Hindenburg aan diit
leger toebracht, begraven, teneinde te ver
hinderen, dat de kas in handen van de
Duitsohers zou vallen.
Aangezien Polen bü het verdrag van
Riga alle Russische bezittingen op zijn
gebied1 kreeg, zal deze schat door den vin
der en den Poolschen staat worden ge
deeld.
DOCHTER HAD HUILBUIEN.
Men dacht aan zenuwen.
Nu een heel ander meisje-
Een moeder schryft: „Drie maanden ge
leden was myn 18-jarige dochter er slecht
aan toe. Ze had herhaaldelyk huilbuien en
was ten zeerste terneergeslagen. Daarom
wilde ik het eens met Kruschen Salts pro-
beeren; ik gaf haar een halve theelepel
in warm water 's morgens op den nuohte-
ren maag en de kleine dagelyksehe dosis
in haar thee voor 't koffiedrinken- en mid
dageten. Dat was zoo drie maanden ge
leden. Nu is ze flink en opgewekt en
slaapt en eet uitstekend. Ze is een ander
niensch. Zy krügt nog steeds de dage-
lyksche dosis Kruschen Salts. Mijn man,
myn andere dochter en ik-zelf nemen ook
geregeld Kruschen Salts; het is een won
der zooals men zich er minder vermoeid
door voelt. Ik had erge rheumatiek in mijn
linkerarm en schouder en kan niet slapen
van pyn en ook dat is nu heelemaal ver
dwenen: ik voel me uitstekend.
Mevr. M. Z-
De meest voorkomende oorzaak van
neerslachtigheid is hai'dlyvigheid; het ver
velende is dat men zelf maar zelden merkt,
dat men aan deze kwaal lijdt. !t Gevolg is
een ophooping van schadelyke stoffen die
de gezondheid ernstig benadeelen Kru
schen Salts voorkomt hardlyvigheid, door
dat het alle afvoerorganen aanspoort om
hun functies beter te verrichten; alle af
valstoffen worden op volkomen natuurlijke
wyze uit het lichaam verwijderd- Ver-
frischt en vernieuwd bloed stroomt door
LTw aderen ge voelt U als verjongd.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijg
baar by alle apothekers en drogisten
a 0.90 en 1.60 per flacon. Stralend? ge
zondheid voor één cent per dag. (Adv.)
De ooi-respondent van de Nw. Rott. Crt.
te Brussel meldde Donderdagochtend:
Uit hen onderzoek van de luchtvaart-
deskundige o op de plaats van de ramp van
het Engelsche vliegtuig „City of Liver-
pool" te Essen by' Dixmuiden gedaan,
blijkt, dat de bestuurder Leleu tot op het
laatste oogenhlik zijn plicht heeft gedaan.
Men veronderstelt, dat op betrekkelijk
groote hoogte onverwachts een vlam uit
den middelsten motor is geslagen, die den
romp van het vliegtuig zou hebben aan
getast. De bestuurder was een zeer erva
ren vlieger, die tydens den oorlog kapi
tein-vlieger op het Engelsche front is ge
weest. Hij laat een weduwe en twee kin
deren, meisjes, achter.
Woensdag laat in den middag heeft men
eindelijk een begin kunnen maken met het
opruimingswerk. Volgens een zich ter
plaatse bevindende medewerker van Het
Laatste Nieuws, waren de lijken van den
piloot Leleu, den radio-telegrafist Stubbs
en dien mecanicien Brown afzichtelijk ver
minkt. Nadat het stoffelijk overschot van
het personeel van het verongelukte
vliegtuig was geborgen, vonden de oprui
mers het vreeselijk verminkte lijk van een
vrouw, waarschijnlijk van Lady Furcoat.
Op te merken valt, dat deze dame niet on
der den naam van Furcoat ingeschreven
stond. Het vijfde slachtoffer was totaal
onherkenbaar. Achtereenvolgens werden
nog de lijken of gedeelten van lijken ge
vonden van de passagiers Thompson en
Rowsell en van de Duitsche jongedame
Voss. Ook het stoffelijk overschot van den
heer Diboin werd herkend. Daarna vond
men het lijk terug van den heer lihrat, die
waarschijnlijk uit Boedapest afkomstig is.
Men meent zulks te hebben kunnen opma
ken uit het feit, dat in de nabijheid van
het lijk Hongaarsch geld werd aangetrof
fen. Eerst later werden gedeelten van het
verkoolde lichaam van den heer Kreglin-
ger uit Antwerpen teruggevonden. De
twee nog onder het puin gebleven slacht
offers wei-den pas veel later en nog meer
broksgewijze teruggevonden. Het identifi-
ceeren van de zwaar geschonden lijken
was bijzonder moeilijk. Men trachtte de
personen te herkennen aan de voorwer
pen. die in hun nabijheid of op hun licha
men werden gevonden als sigarettenko
kers, schoenen, verbrande tasschen, rin
gen, enz. De lijken werden in witte lakens
gehuld en in houten kisten geborgen. Deze
kisten zjin vervolgens door de auto's van
de Sabena naar het doodenhuis te Dix
muiden overgebracht. Het stoffelijk over
schot van de slachtoffers zal aldaar in zin
ken en eikenhouten kisten worden gebor
gen en vervolgens door de Sabena en de
Imperial Airways ter beschikking van de
familie van de slachtoffers worden gesteld.
De deskundigen zijn het erover eens,
dat de piloot tot het einde toe een bewon-
derenswaardigen kamp moet hebben ge
voerd. De piloot had een zeer geschikt
landingsterrein uitgezocht, en zijn toestel
tegen den wind op gesteld om tot een nood
landing te kunnen overgaan. Had hij de
vlam een paar minuten vroeger bemerkt,
dan zou hy' er ongetwijfeld in geslaagd zijn
tenminste de helft of twee derde van de
inzittenden te redden.
Het vliegongeluk te Dixmuiden. De geheet vermeide rneCiiine.
Den Helder, 26 Maart '38.
Geachte Redactie!
Beleefd verzoekt ondergeteekende plaats
voor het onderstaande, waarbij rniin har
telijke» dank.
Het is naar aanleiding van de laatst ge
houden raadsvergadering en een daarop
gevolgd ingezonden stukje, dat ik op deze
zaak gaarne wat dieper wenseh in te gaan,
temeer waar ik mü als lid van het actie
comité en als persoon voor deze zaak heb
geïnteresseerd.
Als men het verloop deze actie kent, zoo
als ik die ken (wij kwamen hierdoor in
aanraking met den burgemeester en den
directeur der water- en lichtbedrijven),
vraagt men zich af wat toch wel de motie
ven kunnen zijn geweest, dat een zaak,
waarbij de belangen van 4000 luisteraars
op het spel staan, op zoo'n geheimzinnige
en zooals thans is gebleken, op geheel on-
afdoende wijze is behandeld.
Wat toch is het geval? In de laatst ge
houden raadsvergadering was dit een punt
van de agenda, waarbij zou worden uitge
maakt of in den vervolge c-eze muziek zou
worden uitgezonden door den heer Heijli-
genberg( dus particulier initiatief) of ge
meentelijk bedrijf.
De verhouding in den Raad onzer ge
meente mocht voorstanders van particu
liere uitzending doen verwachten, dat in
deze richting zou worden besloten (wat
dan ook geheel in de lijn zou zün niet de
uitspraak der kiezers van dezen Raad).
Ter elfder ure komt echter de burgemees
ter met een schrijven van P.T.T. (nota bene
een controleerend lichaam op dit gebied,
woorden van den burgemeester zelf),
waarin zjj het gemeentebestuur adviseert,
alvorens een beslissing te nemen, zich na
der door bevoegde technici te laten voor
lichten en alsdan vergelijking te maken
met het door den heer Heijligenberg aan
gebodene en hetgeen de gemeente zou bie
den. Ook hierover zou men dan het advies
van P.T.T. inwinnen en alsdan een defini
tieve beslissing nemen. Na eenige dis
cussies ging de Raad hiermede accoord.
Alhoewel het eigenaardig is, dat P.T.T.
uit de Held. Courant van Zaterdag had
gelezen, dat vor enge noem de beslissing
Dinsdags zou kunnen worden genomen
(ik wil maar aannemen, dat dit zoo is ge
weest), doet deze groote activiteit van
P.T.T. mij wel zeer vreemd aan. Van de
groote bezorgdheid, die op dat oogenhlik
voor den Luisteraar aan den dag werd ge
legd, hebben wij in de voorafgaande vijf
jaren niets kunnen merken.
Ik geloof, c'at indien P.T.T. zich hier
toen eykel als controle erend lichaam had
doen gel 'en, veel gegronde klachten had-
een kunnen achterwege blijven (en niet
goed te praten handelingen van den tegen
weer, igen concessionaris niet waren ge
beurd). Dat P.T.T. zelfs in dit schrijven
het gemeentebestuur meent te moeten
waarschuwen, om ook vooral op de finan-
cieeie draagkracht van een eventueel
nieuwen exploitant te letten, vind ik nu
juist geen t luimpje voor het gemeente
bestuur. Ik voor mii ben er van overtuigd,
dat zonder clit advies van PXT. ons ge
meentebestuur dit maar niet op losse
gronden aan den eersten den besten zou
verleen en.
Dat de burgemeester den Raad nog even
toelichtte, dat dit firantieete bezwaar na
tuurlijk verviel, indien dat zou komen in
gemeentebeheer, vond ik wel een zeer sterk
controleerende opmerking: temeer waar
&e burgemeester zich heeft doen kennen
in dezen een voorstander te zijn van ge
meente-exploitatie.
Nu nog dit: Toen wij met den burge
meester een bespreking hadden in het
raadhuis over deze kwestie, was hij van
ineening, dat de door ons ingediende
klachten van luisteraars geen aanleiding
konden zijn voor den betrokken Minister
om de eenmaal verleende ooncessie in te
trekken. Ook meerdere klachten door ons
comité toen verzameld (wij hadden reeds
1000) werden door den burgemeester niet
geldig beschouwd als zijnde (altijd volgens
zijn oordeel) niet op goede wijze ver
kregen.
Bü verdere besprekingen daar toen. op
houden, bleek de burgemeester er het
meest voor te gevoelen, het den heer Men-
sink nog maar weer voor vijf jaar te ver-
leenen, gezien het feit, dat men van h?m
toch niet zou afkomen, dan nadat men net
bestaande net voor een zeer hoogen prijs
zou moeten overnemen.
Het toen door den burgemeester go-
opperde denkbeeld van iederen luister; ir
een eigen toestel van de gemeente, he ft
zeker nergens verder opgeld gedaan. Tic
heb er althans nooit meer iets van ge
hoord. In dit geval had de heer Mensink
zonder recht op eenige vergoeding zijn i et
1 moeten wegsloopen. Voor den heer M n-
sink dus een boffer!
Tenslotte nog dit: Over het werk, dat in
deze is verricht door de commissie hier
voor door den Raad benoemd, wenscb k
niets te zeggen (omdat ik daarin geen zit
ting had). Alleen wensch ik namens het
overgrocte deel der aangeslotenen co i ro-
testeeren tegen 't nu nog eens op de lange
baan schuiven van deze actueele zaak,
waarbij thans de belangen van 4000 a- <v
geslotenen worden opgeofferd, ten voer-
deele van den tegen woord i gen exploitant,
nog gepaard gaande niet een finant'"el
nadeel voor de gemeente.
U, mijnheer de redacteur, nogma Is
mijn dank betuigend voor de plaatsing,
1blijf ik,
Hoogachtend,
Uw dw. dar.,
A. WÜST.
Achterstraat 63.
Den Helder, 24 Maart 1983.
Mynheer de Redacteur!
Mogen we eenige regels plaatsen iu
Uw blad? By voorbaat dank!
Gadsnk de gevangenen, ontslapen
gevangenen en zieken.
Nog eenige weken en de schoonmaak
is in vollen gang. Nu zullen sommige
mensclien zeggen, wist ik nu maar, waar
ik met het afgedragen goed heen moet,
of met het afgedankte schoeisel, lees
boeken enz. Welnu, vrienden, dan zouden
we zeggen, wil U de zekerheid hebben,
dat hetgeen U geeft goed besteed is,
zendt het dan aan onderstaande adressen.
Wilt U het afgehaald hebben, dan even
een briefje en net komt in orde. Wilt U
het zelf naar Tante Wilhelmina zenden
Haar adres is; Berkenlaan 39. Zeist.
Sommige menschen hebben mij wel iciis
gevraagd „Zeg, Goy'er, wie is Tante W I-
helmina?" Welnu, Tarite Wilhelmina is
de dame die de gevangenen bezoekt, zoo
wel mannelijke als vrouwelijke en niet
hun correspondeert en zooveel mogelijk
helpt na hun ontslag. Zoowel goesieb k
als maatschappeljik.
A. GOIJER, Californiesiraai t.
J. BOS, Breewaterstraat 33.
«CE C JOTE INZAMELING" VCC'Ï
HET CENTRAAL GENOOTSCHAP.
Het zal den zeer velen vrieiidiuut-,
vrienden van liet Centraal Genootsch:
voor Kinderhersteliings- en Vr.cai i
kolonies aangenaam zijn te vernenn
da' de z.g. «Groote Inzameling* tot hod
een bedrag van ruim 14150 gulden l><t
opgeleverd.
Het beraamd bedrag aan minder iy.
subsidie van 18000 gulden is nog
bereikt, maar voor de afdeelingen is
verlies toch grootendeels ingehaald.
Ik zeg allen geefsters en gevers In
telijk dank.
Wie nog vergal, zyn bydrage te zenut
kan dit nog steeds doen aan mijn ad re
Joh. Verhulststraat 9, Postrekening
KE TELAAR, Pennin0in.
Amsterdam (Z.), 29 Maart 1933.
a
P
j-
a
ft
s-
•t
et
.3.