Giftslangen als Diner-gasten... kochten en ons het hoofd erover ge broken, wat toch de reden kon zijn van die vermeerderde koopkracht. Het is echter onmogelijk om alle factoren na te gaan, die daarbij in het spel zijn wij moeten de verbetering maar dank baar aanvaarden en van de goede ge legenheid profiteeren." Verwacht U ook met Pinksteren goede zaken te doen? „Voorspellingen zijn altijd gewaagd, al is het ons met Paschen ook nog zoo meegevallen. Er hangt voor ons te veel af van allerlei toevallige omstandig heden. Het weer speelt er bijv. een groote rol bij. Bij zacht voorjaarsweer zijn de menschen beter gestemd en verlangen zij er ook meer naar, iets nieuws te dragen; als het weer dus zoo blijft als het nu is, kunnen wij ook voor Pinksteren op goede zaken rekenen." De meening van een schoen fabrikant. „Het mooie weer en het verlangen om na lang niets gekocht te hebben eens nieuwe en mooie schoenen aan te hebben met de feestdagen, heeft ons voor Paschen reden tot tevredenheid gegeven. Nu is er weer een stilstand ingetreden, doch naar ik hoop is die van voorbijgaanden aard. In onze branche moet men het voornamelijk hebben van den tijd voor de feest- en vacantiedagen en ik meen wel te mo gen verwachten, dat wij ook bij het naderen van de Pinksterdagen weer véél zullen verkoopen. De algemeene economische toestand schijnt verbe terd te zijn en daarom heerscht er ook in onze branche een optimistische stemming." De toestand in de detail handel. „De omzet der detailhandelaars is de laatste wgken overal en in bijna alle branches boven verwachting goed ge weest. In hoofdzaak wordt dit toege schreven aan het feit, dat het publiek in zijn geheel zijn vertrouwen in de toekomst teruggekregen schijnt te hebben. Hoewel de koopkracht nog betrekkelijk gering is, koopen de men schen toch althans zooveel, als in ver band met die koopkracht mogelijk is. Nog slechts korten tijd geleden durf den zij ook dat niet te doen. Men wan trouwde de algemeene economische omstandigheden. Een zeer gunstig teeken is m. i. dan ook, dat nu ook jmannen beginnen te koopen. De laat ste weken was dit verschijnsel werke lijk opvallend. In sommige streken had men 50 meer klanten dan verleden jaar in dezen tijd. Dit komt, omdat overal boeren en arbeiders weer zijn gaan koopen. Ook de omzet is soms met 50 gestegen. Er wordt zelfs En zoo bescheiden als ze is! Ze zal nooit een deur openmaken alvorens ze zich overtuigd heeft, door het sleu telgat, dat ze niet ongelegen komt!" („Vart Hem"). Alleen Dr. Hijman bleef hardnekkig weigeren- Bob putte zich uit in bedenk sels om hem over te halen te spreken. Hij wist dat de dokter vlot en humo ristisch en met veel verve uit den hoek kon komen, als hij zich in de stemming voelde. En dat hij na een schitterende improvisatie altijd in een zeer toege vende bui wasen. moest hij hem bii 't naar huis gaan niet Elly's hand vragen? Bob gooide het nu over een andere boeg. Hij ging knorrig in een hoek zit ten en toen men den jarige toeriep niet als een uil in doodsnood te kijken, ant woordde hii verveeld, dat 't heele feest was bedorven nu Dr. Hiiman niets wou zeggen. Dit haalde ten slotte den gevierd-en man over. Hii legde de hand aan de kin, keek even nadenkend rond, glimlachte toen, hief zün glas op en hield een dei- beste toespraken van zijn leven. Bob was in de wolken. Toen ze samen in een voorjaarsnacht in Bob's two- seater zaten, waagde de jonge man het over Ik i teedere onderwerp te beginnen. weer meer gesnoept als is het in deze branche opvallend, dat het publiek de meer luxueus opgemaakte en dus naar verhouding duurdere artikelen laat staan, teneinde kwalitatief en kwanti tatief meer waar voor zijn geld te krij gen." Zij kwam uit een dorpje in Gelder land en daar heette zii Mietje. Toen zii een dienst in de stad kreeg, noemde zij zich natuurlijk Marie. Zij kreeg ©enigs zins wereldsche neigingen en noemde zich Marietta. Maar zii slaagde er in als revuemeisje aangenomen te worden en zii begon haar tooneellcopbaan onder den naar Marion. Ten slotte is zij ge trouwd met een beursman en nu heet zü voorloopig Mar.y! De Hollandsche gids was onze redding! Een vliegend echtpaar beleeft avonturen Addis Abeba, April 1933. Het „vliegende echtpaar" Fussbahn, een Zwitsersch vliegeniers-echtpaar, heeft langen tijd achtereen met een vliegtuig Afrika in alle richtingen doorkruist. Het had, toen het Europa verliet, aan boord alle mogelijke kleine dingen, die volgens hun meening in Afrika „niet voorkwamen". Maar hoe groot was hun verwondering, toen zij in Addis Abeba, de hoofdstad van het Abessinische keizerrijk, zoo'n hoogst- beschaafd milieu vonden, dat zij in een groote, Europeesche stad moeilijker naar beter hadden kunnen zoeken! Van zeep en tandenborstel tot en met 7- lamps-radiotoestel, en wat een „be schaafd" mensch verder nog van noode heeft, dat alles vindt men in de bazars en winkelpanden van Addis Abeba te koop. Een teleurgesteld vlieger-echt paar was het gevolg, maar de teleur stelling was verrassend en.... aange naam. Anders werd het weliswaar toen de heer en mevrouw Fussbahn met enkele anderen in Addis Abeba vertoevende Europeanen, een jacht-uitstapje in het Afrikaansche oerwoud ondernam van enkele weken. Zij zagen toen onmid dellijk in, dat de „blanke beschaving" in de keizerstad, ondanks tandenbor stel en jazz-orkest, slechts een uitzon dering is op het geweldige Afrikaan sche continenteen inktvlekje op een tafelkleed! Nauwelijks hadden zij met hun wagen de stad verlaten, of daar begon de Afrikaansche wildernis reeds!Het autorijden door oerwoud en steppe was geen pleziertje! Dikwijls moesten de inzittenden den wagen over de hindernis heen transporteeren, In- plaats van omgekeerd Het kleine gezelschap werd aange voerd door een ouden Hollander. „Wij kregen een groote bewondering voor zijn inzicht en betrouwbaar instinct" schrijft de heer Fussbahn in zijn reis dagboek, „bij de dichtheid van het Abessinische oerwoud, waarin haast iedere oriënteering onmogelijk is, is het namelijk zaak zijn instinct, even als de dieren dit doen, te ontwikkelen. Zonder dezen Hollander waren wij be slist reeds den derden dag van onze reis verloren geweest. Zulke „kleine gebeurtenissen" als ik hieronder be schrijf, speelden zich namelijk haast dagelijks af: toen men na een vermoei- enden rit, in het inderhaast opgeslagen Maar..het viel riet in goede aarde o, in het geheel niet. Dokter's goede humeur was zelfs geheel weg en hij bleek erg boos op zichzelf, dat hii van de vrijage niets had gemerkt. In de hall van de dokterswoning wachtte Elly, in angst en beven. Z;i wenkte Bob óók nog even binnen te komen en deze volgde den boozen dokter aarzelend. Teen, om zich een houding te geven, zei hij: O, juffrouw Ellv, we hebben een reuzenavond gehad. En Uw vader heeft nog nooit zoo schitterend gesproken! Zoo, was het onverwachte ant woordhet doet me plezier, dat het goed was. Vader heeft er twee nachten op zitten blokken! Er kwam een compromis tusschen Dr Hiiman en Bob Overbeek tot stand- Bob zou Elly's onthulling voor goed be graven in zijn memorie en de dokter zou vergeten dat het eerst „neen" was. Nu was het „ja" en de geestigste en beste improvisatie hield de dokter aan den bruiloftsdisch van Elly en Bob. kampement „aan tafel" zat, kv™n\c" plotseling welhaast een half dozijn allergiftigste slangen als uit den grond getooverd bij ons „aanzitten Eén onvoorzichtige beweging had de vreeselijkste gevolgen gehad! Maai voordat de Europeanen wisten, in welk gevaar zü verkeerden, had de oude gids met enkele revolverschoten en een paar messteken het euvel reeds ver holpen en ons van den dood gered Slangen waren trouwens het groot ste gevaar van deze reis! Men leefde in een eeuwigen strijd met deze arglistig roofdieren! Vele door ons geschotei slangen herinneren ons aan deze fraai; en leerzame reis! Het „vliegende echt paar" is desondanks van meening, dat het leven in Europa toch rustiger en aangenamer is, dan dat in centraal- Afrika Records der menscheiijke temperatuur Een dokter in Californië heeft eens bij een patiënt een temperatuur van 43.6 graden opgenomen en wat meer is, de patiënt heeft dezen koortsaan val zelfs goed doorstaan. Dat veran dert niets aan het feit, dat een tempe ratuur van 42 graden Celsius als regel de grens is voor het menschelijk bloed en dat bij een verdere stijging de dood intreedt. Het bovenvermelde feit be wijst alleen, dat er op dien regel uit zonderingen mogelijk zijn. Ze zijn niet eens zoo heel zeldzaam. In Bonn werd bijv. in 1920 bij een jonge vrouw, die aan tuberculose leed, een temperatuur van 43.5 graden gemeten, welke tem peratuur verscheidene dagen aanhield met geringe schommelingen. Ondanks dat is de vrouw niet gestorven. In een Parijsch hospitaal is het zelfs voorge komen, dat een tot 44 graden doorloo- pende koortsthermometer onvoldoende was om de temperatuur van een pa tiënt op te nemen. De kwikkolom steeg naar schatting nog 2 graden verder; dit record kon echter bij gebrek aan een geschikte thermometer niet wor den opgenomen. Het hoofd naar het Noorden! De magnetische stormen, die op onzen aardbol bij de radio en de draad- looze telegrafie storingen veroorzaken hebben ook invloed op den mensch, vooral wanneer deze niet langer in beweging is en telkens zijn houding verandert, doch op één bepaalde plaats ligt te slapen. Het magnetische krachtveld der aarde ligt wat de krach tigste lijnen betreft ongeveer in de richting Noord-Zuid, zoodat het oude volksgeloof, dat men steeds met het hoofd naar het Noorden moet liggen, wel degelijk reden van bestaan heeft. In vele sanatoria wordt hiermee dan ook rekening gehouden bij de plaat sing van de bedden. DE KANARIE ZINGT NIET. Wanneer in cïen ruitijd een kanarie ophoudt met zingen, behoeft dit ons niet te verwonderen, maar wanneer hij ook daarbuiten zwijgt, zoekt men uit den aard der zaak naar een reden. Als regel vreest men voor kouvatten en daarmee verbonden schorheid. Er kun nen echter ook geheel andere oorzaken in het spel zijn, zooals oververmoeienis, keelontsteking, wormen in de luchtpijp of vetzucht. Kouvatten wordt veroor zaakt door tocht of te koud bad- en drinkwater en bestreden door uitslui tend lauw warm orinkwater te geven, waarin wat suiker is opgelost; men kan de suiker ook in het eivoer geven. Kou vatten mag eigenlijk in het geheel niet voorkomen. Is de vogel te vet geworden, wat men bemerkt aan kortademigheid, dan moet hij eenigen tijd niets anders te eten krijgen dan koolzaad, sla en stuk jes appel Verder moet hij een ruime kooi hebben, zoodat hii zich goed kan bewegen. I enslotte wijzen wij er nog op, dat ook ongedierte de reden kan zijn, dat de vogel geen lust heeft in zingen. aarom moet hij af en toe eens worden nagekeken, of het niet te talrijk wordt. „Meiregen maak dat ik grooter word, grooter word» Dat zingen ze nou allemaal omdatt» ..i. i n rlon >-»-> Aefnn 11 uet mei is en dan moeten alle Een piccolo kwam een heer, die in het hotel woonde eens zijn schoenen terug brengen. „Wat is dat nu?" vroeg de gast, „een bruine en een zwarte0" ...la meneer," zei de piccolo, ver baasd, „het is wel vreemd, maar u bent al de tweede, die daar over klaagt!" schen grooter worden die niet hun bloote hoofden in de regen loopen <jaail er dat heb ik ook gedaan. Niet eventjes, maar een heele th'd en toen ben ik heelemaal nat gew0f. den, maar grooter ben ik niet gewor" den en toen ik thuis kwam heb ik gens iets op ge kregen maar dat durf ik zoo maar niet in de krant te zet'cu en as het zoo regenen blijft en waaien dan geloof ik wel dat we nog een heele tijd op die gouwen en zilleveren pin. damannekes die op de nieuwe brug ko- men te staan zullen moeten wachten want die meneer die de Lutine naar boven haalt kan dat nou niet Joen omdat het zoo stormt en onze meester is der nou niet want die hebben ze ondersteboven getrapt toen de politie tegen de schoolmeesters aan 't voet ballen waren maar de meesters hebben toch lekker gewonnen en 't nederland- sche elftal heb ook op z'n kop gehad omdatte ze d'r niks van kennen. Als ze nou nog eens spelen dan moeten ze Heintje en mij maar eens mee laten spelen en dan winnen we vast Weet u waarom? Kijk dat doen we zoo, dan trapt Heintje de bal tegen de kieper z'n neus. Nou en as je een bal tegen je neus krijgt dan ken je niks zien he want dan krijg je allemaal tra nen in je oogen net as dat je een boks derop krijgt en as de kieper dan niks meer kan zien dan kom ik der aan loo pen en dan trap ik de bal in de kool en dan hebben we gewonnen en die meneeren die vroeger op de ambacht school zijn geweest die hebben nou ra men cadeau gegeven. En dat zijn mooie dingen want daar ken je niet' doorheen kijken, want ze hebben derop geschilderd en dat zijn nou net van die dingen die ook bij de krant in de gang hangen en.Wimpie zetten ze nou ook met een groote letter in de krant, dus dan kenne de men- sche mij beter lezen dus dat is ook ge makkelijk he en nou hoop ik maar dat het gauw mooier weer gaat worden he want as dat zoo door blijf gaan is het niks en dan komen ook niet veel men schen naar Den Helder met de valcan- sie en der zijn nog altijd geen nieuwe ministers en die meneer die eerst de baas was van de ministers die heb nou ook voor koningin gespeeld en heeft de kamers opengemaakt net zoo as de koningin dat anders doet en de koningin zal wel niet veel zin gehad hebbenomdat der nog geen ministers waren. Ik geloof datte dat ook alle maal politiek is en de booten van de marine gaan nou ook allemaal varen met politie derop. Geen echte politie, maar meneeren van de marine gaan voor politie spe len. Dat geloof ik tenminste wel want die booten heeten allemaal politievaar- tuigen en die zijn nou om tegen de visschers te zeggen waar ze moeten gaan vissollen. Dus dan moeten ze geloof ik zoon beetje voor verkeersagent spelen want verkeersagenten zeggen ook al tijd waar je heen moet hè en dan.mo ten ze Yveltje Dlawnurg maar in de mast zetten met een stokkie in de ban om aan te wijzen waar ze heen moeten want die heb nog al veel verstand van de visschers hè en as die het niet doen wil nou dan doe ikke het wel. I^naaag. Klant: Heeft u een boek. getitel „De man, de heer c'er schepping"? Bediende: Fantasie-artikelen ve étage hooger, mijnheer. Professor: „U w< rdt geroepen bij een patiënt met longontsteking. denkt u te doen?" Uandidaat: „U in consult roepen. Professor: „Met lof geslaagd." Mevrouw: Heb je er hij den melkboef over geklaagd, dat de melk zuur w Dienstbode: O, neen, mevrouw, kan ik de eerste dagen niet doen. heeft beloofd me mee naar de biosco te nemen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1933 | | pagina 16