S. A. KANNEWASSER Zn. Vreemde Kapers op de kust. S. A. KANNEWASSER Zn. TOBRALCO NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Buitenlandsch overzicht. Hedenavond zijn onze zaken geopend tot 11 L2 U G*. Zondags geopend tot 22 uur No. 7280. EERSTE BLAD ZATERDAG 27 MEI 1933 61ste JAARGANG Frankrijk tegen her Viermogendhedenverdrag. - Van de ontwapeningsconferentie. - Wapenstilstand tus- schen China en Japan Zuidstraat Keizerstraat Kanaaiweg in 50 dessins, kleur-eoht, - wasch-echt, De kabinetscrisis opgelost. Indië en het nieuwe kabinet. Er is gewoon Krentenbrood en er is Krentenbrood van Krigeé De marinezaken in Ned-lndië FEUILLETON LDERSCHE |^AN Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50- voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65binnen land Nederl. Oost- en VVest-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20. Losse nos. 4ct.;fr.p.p.6ct. Zondagsblad lesp. f 0.50 f 0.i0, f 0.70,f 1Modeblad resp. f ].20, fl.50, 11.50, 11.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Ju. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van 1 t, m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct. Frankrijk tegen het Viermogendheden verdrag. Frankrijk is in alle opzichten het struikelblok voor de gemeenschappe lijke regeling van internationale proble men. In vorige overzichten schreven we over de Fransche houding ten opzichte van de ontwapeningsconferentie; de angst voor Duitschland was oorzaak dat Frankrijk hier de rem was voor het be reiken van practisehe resultaten en op dezelfde gronden is Frankrijk tegen het waren daarentegen van meening dat zoo wel een verdrag als de controle onuit voerbaar zijn zoolang de nu heerschende gebreken van de bestaande systemen niet opgeheven zouden zijn. De Duitsche oud-minister Moldenhauer betoogde niet nadruk, dat Duitschland, in overeenstemming met den oproep van Roosevelt, ontwapening door afschaffing van aanvalswapenen bepleit en in dezel voorstellen slechts lapmiddelen ziet, die vier-mogendheden-pact gekant, althans het doek nooit zullen Verwezenlijken. De! tegen het pact zooals het resultaat uit de omweg over een bezuiniging in de be- ©nderhandelingen te Rome. grooting ïfioet mislukken omdat de eorr- Oin niet verantwoordelijk te zijn voor i trole van een begrooting door niet-inge-' een mislukking der onderhandelingen, wijden eenvoudig onmogelijk is. heeft de regeering besloten haar onder-1 De ongerustheid zal Rusland betreffen, handelaars te Rome en te Genève nieuwe Hoe meer men de troepen over China instructies te geven. Het blad bevestigt verspreidt, des te minder krachten zal nogmaals zijn informaties van Zondag j.1. men ter beschikking hebben om den druk dat de regeering zich bereid zou heljben op de Russen te blijven uitoefenen, die verklaard onder bepaalde voorwaarden de Japanners tot onbeperkte gebieders het Engelsche ontwapeningsplan te aan- moet maken in Noord-Mantsjoerjje en vaarden. In de rechtsche pers wordt met een zekere voldoening kennis genomen van de sterker wordende oppositie van Polen en de Kleine Entente tegen het vier- mogendheden-pact. In de „Echo de Paris" worde deze hou ding der kleinere mogendheden door wellicht ook nog verder. Onder de Japansche officieren zullen er velen zijn die niets liever wenschen dan zich steeds verder te laten meetrek ken, steeds grooter gedeelten van China militair te bezetten, tot heel China aan het Japansche gezag onderworpen is. Men ziet hier, zooals zoo vaak waar te Pertinax verdedigt, waarbij hij wijst op nemen valt, twee extreem vijandige groe pen elkaar in de hand werken echter met tegenovergesteld doel. Als men met dit alles bij elkaar reke ning houdt geven ons de berichten' over een wapenstilstand nog heel weinig hou- de gevaren die ook voor Frankrijk zelf aan het viermogenheden-pact zijn ver bonden. Artikel I van het pact zegt duide lijk, dat de samenwerking der groote mogendheden ook tegenover derde mo gendheden kan worden toegepast, wat vast. niets anders beteekent dan dat staten als Frankrijks bondgenooten eenvoudig opzij kunnen worden gedrukt. Ouk artikel III vjfln»„s,ik.tanH «„cci,»,, van het pact inzake de ontwapening is i-mon? S Zt v, .?f 3 Cn Oostenrijk, H„„sa,;i en IMgarije. Sjtig "iilftar m roeping onvoorwaardelijk begrepen acht- j te. Noemde hij toen een sluitend budget I ..het primum verlim van alle wijsheid bij het beheer van de publieke werken", hoe i moet dr. Colijn nu dan wel den staat der Indische financiën schatten, gegeven dat Xederland's roeping ten opzichte van Indië niet veranderd kan zijn. Hierin kan eenige grond zijn gelegen, j dat de kabinetsformateur in de crisis- omstandigheden aanleiding vind tot een 1 combinatie van het premierschap met het ministerschap van koloniën. Dit is wel zeker, ook indien van de denkbaar ge achte candidaten voor het zware ambt een ander dan Colijn gekozen ware, dan zou de invloed van den premier zich sterk hebben doen gelden in het ministe riegebouw tegenover het Mauritshuis. Dr. Colijn zal niet uit het oog hebben verloren de beteekenis, welke ook de bui- tenlandsche geldmarkt in dezen tijd meer dan ooit hecht aan een in alle opzichten jsolide koloniaal beheer. Solide niet al- De kansen lijken ons verreweg het voor koloniën: dr. H. Colijn (a.r.). I'l'1'" 00SPu',t> maar ook uit Cl Wot un-t hm den gezichtshoek van het gezag. Het ge- grootst dat wij alleen met een plaatselijke He ligt m het voornemen om zoodia De z Provinciën is no" niet aangelegenheid te doen hebben mogelyk een voorstel aanhangig te ma- z.even i lovmcieii is nog aangeiegeiuieiu ie uoen neouen. ken tot instelling van een denartement vel'8eten- De »laam va" dr. Colijn aan r,, v.m - i k 't hoofd van het koloniale ministerie kan, Aan Chineeschen kant zijn dus aller- i an sociale zaken De benoeming van een noodig nog ibiidelüker g.>rimt«tellen lei stroomingen aan het werk. Het is eeh- minister voor dit departement kan echter N? d J, V' f jja ter niet onwaarschijnlijk dat ook aan Ja- eerst geschieden wanneer aan dit voor-verwai. ing dL^ panschpn kant geen ^stemmig- ge g,v, z, ziy e.eeym heid van bedoelingen heerscht. Volgens jeei, is m de naaam van pi of. di. ]ü()zj vail |ederland's koloniale den uitstekenden correspondent van de J- R. Slotemaker de Biuine (c.h.) ge- - Times te Tokio zag men daar zeer tegen noemd.) M de bezetting van Peking op. Het is niet. RADIO EX P.T.T. NAAR T V1-"' moeilijk de stad binnen te komen, zoo zou men te Tokio redeneeren, maar wel heel moeilijk haar dan weer te verlaten. Was een dergelijk hoofdpunt bezet, dan zou men niet kunnen nalaten het voor het bereiken van politieke doeleinden te ge bruiken. Dan echter zou men, bij onhan delbaarheid der Chineezen, in de nood- BINNENLANBSCHE ZAKEN. Het geschrift, wtm in dr. CoFffn vijf jaren geleden "n een zeer bepaald ver band en onder bijzondere staalkundige omstandigheden zijn inzichten gaf over liet geboden koloniale beleid., mag hem uiteraard thans niet als een naar de let ter op te volgen program worden voorge houden. Maar wel mag er deze algemeene aan Frankrijk natuurlijk zonder de goed keuring zijlier Middel-Europeesche bond genooten nooit kan medewerken. Het ergste is echter, dat de Fransche mi nister van buitenlandsche zaken ondanks de instructies, die bij van zijn regeering had gekregen 0111 zijn veto tegen deze voorstellen uit te spreken, zonder inner lijke overtuiging het Fransche stand punt heeft verwaarloosd en er op heeft gewezen, dat hij een nog veel verdraag zamer politiek zou hebben gevoerd in dien hij meester van den toestand was. Van de ontwapeningsconferentie. Het wil maar niet opschieten met de ont wapeningsconferentie. De commissie voor de legeruitgaven behandelt sinds Dins dagavond het vraagstuk van indirecte ontwapening door middel van beperking en internationale controle der uitgaven voor leger-, vloot- en luchtmacht. De meerderheid van de commissie heeft Woensdagmorgen de technische moge lijkheid van de controle uitvoerbaar ge acht, naar een Wolff-telegram uit Ge nève meldde en tevens de sluiting van een internationaal verdrag in dezen zin. De vertegenwoordigers van de Vereen. Staten, Japan, Italië en Duitschland aanleiding van het Reuter-telegram dat de wapenstil stand meldde: Het lijkt ons voorzichtiger vooralsnog te spreken van een wapenstilstand tus- schen Chineezen en Japanners, en er dan de vraag aan toe te voegen: Welke Chi neezen-' Het blad vervolgt dan 0.111.: Er zijn in ieder stadium van het groote conflict Chineezen geweest, die het ver- standiger zouden hebben gevonden met de Japanners te praten dan tegen hen te vechten. Daaronder waren vreesachti- gen, cynici, zelfzuchtigen die eigen schade vreesden, maar ook ouderwetsch wijze en eerbiedwaardige Chineezen, nog gedrenkt met de klassieke denkwijze, De Nw. Rott. Crt. schrijft: Wij hadden als zeker aangenomen, dat de voorgenomen wijziging van de indee ling der departementen Waterstaat niet m.inpinipplp nit«nraak uit o?riteerd wor- zou hotrpffpn pn dot dp hppr Kalff rins*1uitspraak uit gecnetia >\ui zakelijkheid kunnen komen de bezetting ook de1 behandeling van het radiovraag-j zhvIleY 'Vóel ,Stï>ke ^Maa^r Cr.lc.> bericht echter in ^"0 omdat een aanzienlijke versterking van haar Ochtendblad van gisteren en even- j JSr StSkkéSL van een constructief de troepenmacht in China dan onvermij- eens ;n haar hoofdartikel over de Kabi- llati0nalisme zoowel als voor een natuiir- delijk zou worden. Bij het aanvragen der netsformatie, dat het beheer van de radioaantrekkine van kanitaai voor de militaire credieten heeft men met deze naar hinnenlandsche zaken zou worden -|ke aantiekking pt mogelijkheid geen rekening gehouden, ©vergt bracht. Verder wil het opperbevel zijn. strijd- Naar ons gisteravond uit zeer be- krachten weer in Mantsjoerije hij de trouwbare bron werd meegedeeld, zou hand hebben. SiïaS per el. Verkrijgbaar bij: Let op naam op den zelfkant Vraagt onze Stalen-collectie verdere oeconomische ontwikkeling van Indië. Indien nu dr. Coliju's besluit in breeden kring het vertrouwen kan schen ken, dat niets ongedaan gelaten zal wor dit bericht juist zijn en zou het de be- - doeling zijn, het beheer van de P.T.T. en den 0111 Indle weei 111 het sp001 te bie van de radio onder het nieuwe ministerie gen, waarop het bij wederkeer van nor- naler toestanden naar nieuwe wei onder te brengen, biet meer bij het ]vaaTt kan worden gevoerd, zal hiermede Tl partement van Waterstaat, doch bij Bin- mé uenlandsche Zaken, zoodat dus nfr. J..A Aee *ei J b(,|] zj .'.-ii de Wilde ook als radio-minister zou op treden. Dr. Colijn is er in geslaagd een ministerie samen te stellen. FIET CONFLICT IN HET VISSCHERIJBEDRIJF TE IJMÜIDEN. 1 grippen moet zijn. De redacteur voor Indische zaken van' ue sa" wordt \oortgezet. de Nw. Rott. Crt. schrijft: De IJniuider federatie, afdeeling van Bij de beoordeeling van dr. Colijn's be-den Centralen Bond van Transportarbei- Het Ned. Correspondontiebureau meldt sluit 0111 zelf koloniën te nemen, zou men ders, heeft in den schouwburg Thalia te in overeenstemming met wat in ons nr. tot zekere hoogte er mee kunnen reke- IJmuiden een groote mobilisatievergade- van Woensdag als de toen waarschijn- nen, dat liet kabinet is aangekondigd ais ring gehouden, zooals het in den oproep Hjke samenstelling van het toekomstige crisis-kabinet. Men heeft uit de berich- tot deze bijeenkomst luidde. Beide zalen Tolstoiaansch in hnrT geloof dat de sterk- kabinet is mdegedeld: ten over het Indische ontwerp-budget waren geheel gevuld. Er waren ongeveer Ste hii 731 7iin die de7i hnn7e niet weer-' De formateur, dr. Colijn, heeft Donder- voor 1834 nog pas weder kunnen verne- 1000 stakers aanwezig. De heeren J. gtaat dag zijn voordracht tot somenstelling van men hoe precair in Nederlandsch-Indië Brandsteder en J. v. d. Veen hebben een Nanking heeft verklaard dat Kanton de centrale regeering ten onrechte beschul digde, met de Japanners te willen onder handelen. Dat zal waarschijnlijk' beteeke- nen dat de onverzoenlijken daar nog steeds de overhand hebben. Met de oppermacht der onverzoenlijken te Nanking hoeft echter ook wat Reuter ons heeft gemeld, volstrekt niet in strijd te zijn. China, dit vergete men .niet, is nu eenmaal geen eenheid en kent er vooral niet de- van zelf sprekende nationale discipline van westelijker staten. Men vecht onder elkaar, men sluit vrede met een vijand onafhankelijk van elkaar, men loopt desnoods over, zonder dat dit zoo bevreemdend is als het volgens onze be- een Crisiskabinet aan H.M. de Koningin de toestand der landsniiddelen is en ook ingediend. In verband daarmee is de spoedige be noeming te verwachten van: voor buitenlandsche zaken: jlir. mr. A. C. D. de Graeff (c.h); voor justitie: mr. J. R. H. van Sciiaik (r-k-); voor hinnenlandsche zaken: mr. J. de Wilde (a.r.); voor onderwijs, kunsten en wetenschap pen: mr. H. P. Marehant (v.d.); voor financiën: mr. P. J. Oud (v.d.); voor defensie: mr. dr. L. N. Deckers (r.k.); voor waterstaat: ir. J. A. Kalff (lib.); voor oeconomische zaken en arbeid: mr. T. J. Verschuur (r.k.); weet men dat de oeconomische ontwrich ting er totdus ver ongekende nieuwe pio- blemen stelde. In 1828 reeds heeft dr. Colijn, van zijn uiteenzetting van den stand van zaken gegeven, waarna de volgende motie werd aangenomen. De protestvergadering, enz. kennis genomen hebbende van het toen ondernomen oriënteeringsreis uit standpunt der reeders tijdens de laatste Indië terugkeerende, in een woord conferentie met den rijksbemiddelaar, vooraf tot het geschrift, dat de samenvat- j waarbij als nieuwe eischen werden ge- ting van zijn indrukken bracht, gewaagd steld: van „de toenemende, weldra zelfs over- a. een contract, dat afloopt op het al- heerschende beteekenis van het koloniale lerslechtste moment van het jaar, 11.I. vraagstuk voor het eigen land." Een zorg- Juni 1934; wekkend verchijnsel zag hij toen reeds in de geringe elasticiteit van de kolo niale begrooting, welke leidde tot ver- knibbeling op het „zaaikoren", m.a.w. geen ruimte liet voor een welvaartspoli- tiek, welke hij in Nederland's koloniale b. 10 pet. loonsverlaging voor de zee lieden. nadat de op 1 Januari 1933 ge vormde 5 pet. loonsverlaging onder den druk der staking door de reeders was in getrokken; c. opheffing van de vischlosregeling, een instelling van groot sociaal nut voor de havenarbeiders, welke juist door de gezamenlijke actie der bonden den laat- sten tijd belangrijk verbeterd was; ziet in het stellen van deze nieuwe ver gaande eischen een ongehoorde uittar ting en uitdaging van de voor behoud van de voor behoud van hun levensposi tie strijdende visscherij-arbeiders; aanvaardt de haar aldus toegeworpen handschoen; besluit den strijd onverzwakt met de grootst mogelijke taaiheid te zullen voort zetten, totdat de reeders blijk geven evenals zulks door de IJmuider federa tie bij herhaling is gedaan, mede te wil len werken aan een redelijke beide par tijen bevredigende oplossing van het ge schil en roept alle zeelieden en overige visscherij-arbeiders op niet te versagen, niet te bezwijken voor de op ben uitge oefende pogingen tot omkooperij' en te be grijpen dat alleen in een onwrikbare soli dariteit de kracht der arbeiderskrachten ligt. De dienstweigeringszaken voor het Hoog Militair Ge rechtshof. In 6 zaken beves tiging van het vonnis in eersten aanleg geëischt, in 2 zaken ver nietiging. Slachtoffers van een complot. Dienstweigeringszaken voor den Zeekrijgsraad. Aneta meldt uit Batavia: Het Hoog Militair Gerechtshof zette de behandeling voort in hooger beroep van de zaken tegen de dienstweigeraars J. T. Peppinck en J. de Ridder matrozen der eerste klasse, H. A. van Waardenburg, marinier der eerste klasse, J. L. F. Wil- lemsen, tamboer der tweede klasse, W. Salverda, stoker der eerste klasse, J. C. Naar het Engelsch door J. VAN DER SLUYS. (Nadruk verboden.) 27) Natuurlijk waren er moeilijkheden: de zending, die de baron voorgesteld had en het feit, dat aan Sheila het beheer over een belachelijk groote som gelds toevei- trouwd was, leverden geweldige bezwa ren op. Het laatste bezwaar zou opgelost kunnen worden, door den baron te ovei- reden een geschikter persoon te vinden, op wiens naam dit fonds, dat klaarblijke lijk voor politieke doeleinden bestemc .vias, gesteld kon worden. De befaamde reis naar het C ontinent ■*vas een beletsel, dat niet zoo gemakke lijk te overwinnen viel, maar Koyson zag zeer goed de mogelijkheid in, dat t v- - gelsche Gouvernement tusschenbeide zou komen, aangezien Shelden de autoritei ten wel met de plannen van den Span jaard op de hoogte zou brengen. Maar hier stond Shelden zeil in c Kuurt van zijn huis te wachten. Ik hoop dat ik u niet op een dwaal spoor bracht door niet in het rijtuig ten te keeren, zei Rovson. Volstrekt niet. U is niet iemand van <lat Soort. Toen het rijtuig voorby roiue, Vist ik, dat u er niet in w as. Dus u heeft nog steeds vertrouwen in mij? lachte de militair, terwijl hij hem voorging naar zijn zitkamer, waar een troostelooze hond zijn afwezigheid gedu rende vele lange uren betreurd had. De kat lag natuurlijk in den gemakkelijker! stoel ineengerold, waaruit zij onmiddel lijk- verjaagd werd. De kwestie is, dat ik wilde, dat u wat meer vertrouwen in mij had, gaf Shelden ten antwoord. Maar ik kon er vandaag onmogelijk aan ontkomen naar „The Homestead" te gaan. Dat heb ik gezien. Dat is, wat uw vriend Furneaux een diepzinnige opmerking zou kunnen noe men. Ik zou al een heel stumperige de tective moeten zijn, als ik het interessante punt van dien middag gemist hadn.1. uw ontmoeting met juffrouw Sheila. Royson was bezig zijn pijp te stoppen en zweeg eerst. Waar wilde de man heen? vroeg hij zich af. Heeft u dan niet gehoord van de twee vermomde mannen, die van een Fransche visschersvloot aan land kwa men? vroeg hij toen Ja. ook dat. De heer Hobbs heeft zijn cordon nauw getrokken. Hij Heeft de beschikking gekregen over een auto en vier extra mannen en nog een motor rijder die nu in het dorp gestationeerd zijn Evenals hij, zou ik wenschen, dat juffrouw Macdonald maar weer op „The Homestead" terug was, niettegenstaande de thuiskomst van den onstuimige» Juan. Maar u verwacht toch geen van heiden dat haar eenig kwaad overkomen kan, terwijl zij hij de Hethcott's is? Men kan nooit, weten. We hebben met een bende te maken, die voor niets terugdeinst. Maar ik heb reden te gelooven, dat deze rooftochten tegen den baron gericht zijn. Toegegeven. Ik ga alleen uit van de stelling, dat de bliksem zelden op de zelfde plaats inslaat. In ieder geval kun nen we aannemen, dat de jongedame voor vanacht veilig is. U bracht haar na tuurlijk thuis? Bijna heelemaal, en ik hoorde een verrukte verwelkoming van Hethcott. I Shelden nam het aanbod van een whis- key-soda en een sigaar aan. Aang vi. 11 hij ten volle besefte, dat hij een verkla ring voor zijn bezoek schuldig was, talmde hij er niet mee. Het zou niet fair zijn 0111 u te vra gen mij te vertellen, wat de baron niet zooveel ernst zei in den tuin na de thee, begon hij. Laat mij in de eerste plaats zekere feiten constateeren. De waarheid is dat baron Garcia y Gonzales een oprechte en welmeenende gentlemen is, die door zijn zoon en zijn eigen naaste medewerkers beetgenomen wordt. Die lijst, die deze week door zijn zoon gestolen werd, was reeds maanden ge leden in Barcelona in het archief gede poneerd. Misschien begrijpt 11 nu, waar om ik 11 den raad gaf 11 niet in allerlei intrigues te steken, waarvan de afloop niet te voorspellen is. Intusschen, als u den ouden man een dienst wil bewijzen, ga dan naar Zwitserland. Och, kom, meneer Shelden, waarom zou ik in Zwitserland blijven? O, maak u daar geen zorgen over. U zult heusch niet verder gaan. Drie da gen, een week in Genève. zullen u zoo onomstootelijk aantoonen, dat baron Gar cia zich verlaat op mannen, die niets te beteekenen hebben, dat 11 hierheen terug keert en het hem zegt. Misschien zal hij 11 gelooven. Ik hoop het inderdaad. Over de bedragen, die hij beheert, heeft hij de 1 volstrekte beschikking. Laat hij die openlijk onder zijn land- genooten verdeden. Zoodra het bekend is, dat de oorlogskas ledig is, vervalt hij in onbeteekendheid en veiligheid. An ders zullen die schurken hem tenslotte nog op de een of andere manier te pak ken krijgen hetzij door pijniging, hetzij door hen te treffen die hem lief zijn. Er zijn er tientallen in Engeland. Wij kun nen hen onmogelijk allen in het oog houden. Royson stond op. Gaat u met mij mee naar het dorp? vroeg hij. Waarom? Toch glimlachte Shelden. Omdat ik met eigen oogen wil zien onder wat voor bewaking u liet huis van den heer Hethcott heeft geplaatst. XYL De tweede aanslag. Den volgenden dag kwam Bob, de zoon van juffrouw Smithers thuis. Hij stelde geweldig veel belang in de plaatselijke tragedie, maar aangezien er in de kran ten geen woord gestaan had, dat „Zee zicht" erbij betrokken was, luisterde hij sprakeloos toe, terwijl zijn moeder hem haar eigen lezing van het geval gaf. Dien avond hielden kapitein en kor poraal zitting. Zij waren verbonden door de sterkste banden, die een man kent. want zij hadden gedurende vier lange jaren onder dezelfde luchten den dood onder de oogen gezien. Weer hadden zij jhet over krijgszaken, maar het ging niet over de groote dagen. Zij waren nu ver- diept in een kleineren veldslag, die vlak bij huis werd ondernomen. Royson had vertrouwen in zijn vroegeren krijgsmak ker. Door zijn kennis van de plaatselijke gesteldheid genoot Bob Smithers van de bijzonderheden van den aanslag en van de gebeurtenissen, die ermede in ver band stonden. Hij had een goed verstand, dat hij ook wist te gebruiken. Ik kan er maar niet bij, waarom die kerels vrouwenkleeren hebben 'gekocht in een van onze winkels, zei hij. Daar heb ik ook al» den heelen dag over zitten piekeren Bob. Intusschen staat het vast, dat de schuit vertrokken is. Een van de booten uit het dorp zag haar vanmorgen vroeg twintig mijlen uit de kust tegen den wind laveere». Hé, daar snap ik ook al niets van, meneer. Die Fransche visschersbeoten wachten gewoonlijk op een bries uit het Westen. Waarom zouden zij het niet doen. Wanneer het hard gaat waaien, terwijl de wind van den anderen kant komt, krijgen zij het hard te verantwoor den. Royson begreep de kracht van deze redeneering. Het maakte zelfs dat hij zich niet heelemaal op zijn gemak voelde. Hij wist, dat Juan Gareia op „The Ho mestead" teruggekeerd was, en de nabij heid alleen van dit onstuimige heerschap was verontrustend. Evenals de stormzwa- luwen op zee was hij een voorhoede van ruw weer. Wat voor weer is het vanavond? vroeg hij, terwijl hij opstond. Smithers, die dicht bij het raam zat, was op liet punt de overgordijnen open te maken. Neen, zei Royson, doe dat liever niet. Laten we een luchtje gaan scheppen. Hij stond een oogenblik stil 0111 zijn pijp weer op te steken, waarop Georgette, die niet Jack verstoppertje speelde, op den stoel sprong, waaruit hij juist was opgestaan, en vandaar op zijn schouder. Zoo gingen de mannen met Jack voor op en de poes nog steeds op de plaats, die zij zelf gekozen had, naar buiten, sloten de voordeur achter zich en keken naar den horizon. Het weer was nog steeds mooi en de sterrenhemel, weer kaatst door het haast onzichtbare water vlak van de zee verspreidde zooveel licht, dat de beide kapen en de breede boog zand er tusschen duidelijk zichtbaar wa ren. Het was buitengewoon laag water en rotsen, die anders zelden te zien wa ren, waren nu zichtbaar onregelmatige zwarte vormen op een vaag zichtbaar, glad oppervlak met een kustlijn, die aan gegeven werd door een trage witte bran ding. Ja herhaalde Smithers. Het is gek. Het is zelfs geen behoorlijke bries om met gebraste zeilen te varen. Maar de kreeft-visschers zijn eerste klas weer- profeten. Misschien verwachten ze ver andering van weer. Zijn gedachten waren nog steeds bij het vertrek van de Jeanne. Het was toen omstreeks tien uur. Een minuut of twee later sloeg inderdaad de kerkklok. Maar noch Rovson noch Sinithters hoorde het. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1933 | | pagina 1