S. A. KAIEÜASSè! fi In.
tlreesÉ kapers op ie kust
RADIO I
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
Sportkousen! LUXd
BREEWATERSTRAAT 5 en 16
ÏMTÜwr&i
FOSTER'SMAAGPlltf
3
Üo. 7284 EERSTE BLAD
DINSDAG 6 JUNI 1933
61ste JAARGANG
j Dit is waarschijnlijk het eenige geval
ter wereld, dat bij een dergelijke „selec
tie" van verschillende soorten van ballast
DE HOOGSTE KORTING
f SO - voor Uw oude.
in 50 dessins,
kleur-echf, - wasch-echt,
FEUILLETON
V
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Keldersche Courant f 1.60- voor
lvoegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65binnen-
and 2. Nederl. Oost- en West-Indiö per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f3.20. Losse nos. 4ct.; fr.p.p.6et. Zondagsblad
resp. f 0.50 f 0.,0, f 0,70,fl.Modeblad resp. f 1.20, fl.50, f 1.50, fl.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIÊN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te buur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meeL 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. ext ra) Bewjjsno. 4 ct.
Het vraagstuk omtrent de betaling der
nnallen termijnen V3n de oorlogsschul-
<en staat na de thans geëindigde en voor
\at ons land betreft onovertroffen schoon?
pinksterdagen in cie algemeene belang-
telüng.
Het Britsclie Lagerhuis is op Pinkster-
teces gegaan zonder dat er eenig licht ont
doken is in de duisternis, waarin de vraag
<s geliuld wat de Engelsche regeering op
(5 Juni za! doen ten opzichte van den als-
ian vervallenden termijn van de oorlogs-
■chulden.
Zal Londen betalen of niet naar de
beantwoording van die vraag gaat de in
tense belangstelling uit van den Engelsch-
jnan, in veel sterker mate nog dan naar
,«n verderen gang van zaken op ontwa
pen ingsgebied te Genève of naar het lot
)an het Viermogendhedenpact.
Op het oogenblik is de toestand feitelijk
»og dezelfde als in de dagen van Hoover.
Op 15 December heeft, naar men zich
<a! herinneren, de Britsclie regeering nog
«ohoorvoetend betaald, omdat men meende
ie kunnen aannemen, dat na het optreden
fan den nieuwen president en van een
iiieuw congres een andere geest zou varen
;n de schuldeischers aan de overzijde. Men
betaalde ce verschuldigde ruim negentien
jnillioen p. st„ doch onder het besliste
Voorbehoud, dat dit niet geschiedde als
ten afdoening van een termijn onder de
Vogeling van 1923, doch als een „capital
j>ayment" op afrekening van de nieuw te
ireffen definitieve regeling over de slot-
oe taling.
Maar deze rekening liep mis. BH de in
leidende besprekingen tusschen Roosevelt
in den Britschen ambassadeur bleek al
ipoedig dat er ernstige meeningsverschil-
!en ook thans bleven bestaan. De binnen-
'andsche moeilijkheden, welke Roosevelt
dadelijk bij zijn optreden het hoofd moest
'rieden, beletten hem een liberale schul-
lenpolitiek in te leiden de nood, waarin
de eigen boerenbevolking verkeerde,
Haakte het den president steeds moeilijker
»m voor buitenlandsche debiteurs een lank
moedige behandeling te vragen, welke
ïien de onder even groote lasten bezwij
kende eigen landgenoot-en niet meende te
pinnen toezeggen. Het nieuwe congres
rieek even weinig gezind als het oude om
8 e schuldenrevisie ter hand te nemen.
MacDonald en Roosevelt bekeken in April
de reaiities" weliswaar van alle kaoten,
naar zonder dat dit tot eenig zichtbaar
üri tastbaar resultaat voerde.
Dat betreft dus Engeland. Nu het land
'an Hitier. Daar is men er al niet veel
'ieter aan toe, luister slechts.
V.D. meldt uit Londen:
In welingelichte Amerikaansche kringen
wordt vernomen, dat een Amerikaansche
vertegenwoordiger op de Berlijnsche
transfer-conferentie heeft verklaard, dat
4e Amerikaansche crediteuren voorne
mens zijn, wanneer Duitschland een trans
fer-moratorium zou afkondigen, besag te
«ten leggen op de eigendommen der Duit-
«chc firma's in Amerika, die hun ver
dichtingen niet zijn nagekomen. De Ame-
'ikaansche vertegenwoordigers hebben
*r. Schacht duidelijk medegedeeld, wat de
gevolgen zouden zijn wanneer Duitsch-
|md maatregelen zou nemen die door Ame-
:ika als onjuist en onrechtmatig worden
ieschouwd.
Het bericht is te Londen tamelijk ernstig
opgenomen, hoewel men het al geruim en
Xjd verwacht had.
De socialistische Daily Herald dat door
ij JAAP SNOR. (Hij breit ze zelf best). Zuidstraat
19 (Let op den gelen winkel), re klas reparatie-
Prichting voor allesoorten wollen kleeding, kousen
ti sokken (ook de allerfijnste).
dreigenden Duitscben maatregel aan
den vooravond der oeconomische wereld
conferentie de ernstigste financieels crisis
kan intreden, die men sedert 1931 heeft
leleefd. Bij een tekort van ruim 2 miiliard
mark op de staatsbegrooting kan Duitsch
land gedwongen worden den gouden stan
daard los te laten. Misschien hebben rijks-
regeering en Rijksbank de crisis juist
thans ontketend om de oeconomische We
reldconferentie te dwingen zich dadelijk
met deze zaak bezig te houden.
Met de onderteekening van het Vier-
moc/endhedenjiact schijnt het nog niet vlot
te loopen.
De Parijsche correspondent van de
Daily Telegraph verneemt althans, dat de
moeilijkheden die in verband met dit pact
gerezen zijn, veel grooter zijn, dan men
had aangenomen.
De eerste moeilijkheid schuilt in arti
kel 3 van het pact, dat betrekking heeft
op de ontwapening en de gelijke rechten
van Duitschland.
Verder zijn er nieuwe meennigsver-
schillen ontstaan omtrent het opnemen
van artikel 16 van het Volkenbondspact
(betrefende de sancties tegen een aan
valler) in het viermogendhedenplan.
Bovendien vermeldt de correspondent,
aldus Reuter, dat op verzoek van de
Kleine Entente, de Fransche regeering
de nota, die zij aan Joegoslavië, Tsjecho-
slowakije en Roemenië heeft gericht, niet
aan de Engelsche, Italiaansche of Duit-
sehe regeering heeft medegedeeld.
In deze nota geeft de Fransche regee
ring aan de Kleine Entente de formeele
verzekering, dat zij nimmer zal toestem
men in een bespreking over de herzie
ning der grenzen of verdragen door de
vier mogendheden.
De genoemde drie landen der Kleine
Entente hebben de ontvangst der Fran
sche nota reeds bevestigd.
Volgens den correspondent der Dêbats
(een groot Parijsch dagblad) kan de ver
traging in de onderteekening langdurig
zijn. Want Duitschland is vooreerst van
meening, dat de vermelding van zijn ver
plichting op een speciaal plan het belet
het pact te onderteekenen op voet van vol
komen gelijkheid. Vervolgens, dat zij een
recht van Controle op de realiteit en de
progressie van zijn ontwapening opent.
Het is mogelijk, dat zij onder deze om
standigheden weigert te teekenen.
De correspondent van de Débats vreest,
dat de onderteekening nog wel een week
op zich kan laten wachten.
Reeds zijn weer nieuwe besprekingen
gehouden.
Paul Boncour, de Fransche minister van
buitenlandsche zaken, verzocht den Ita-
liaanschen ambassadeur bij zicli te komen
en had een langdurig onderhoud met
hem. Vervolgens noodigde hij den Brit
schen zaakgelastigde uit, met wien hij in
tegenwoordigheid van minister-president
Daladier een bespreking had.
De resultaten der gedachtenwisseling
werden ter kennis van Rome en Londen
gebracht. Het zal noodig zijn dat Mussoli-
ni eenige nieuwe concessies doet indien
men het Pact zonder nieuwe vertraging
zou willen teekenen.
Wij gaan nu voor de afwisseling maar
eens naar het Oosten. Daar is het intus-
schen al niet veel vroolijker. Rusland
heeft zijn lezing gepubliceerd van het ge
schil dat bestaat inzake den Chineeschen
Oosterspoorweg. Deze lezing komt op het
volgende neer:
Op 31 Mei heeft een afdeeling gewa
pende politie onder leiding van een Ja-
pansche ambtenaar der regeering van
Mandsjoekwo de verbinding tusschen den
Chineeschen Oosterspoorweg en den Oes-
soeriespoorweg, die sedert jaren bestond
en contractueel is vastgelegd, verbroken.
Den stationchef van Pogranitsjnaja ont
nam men de sleutels van de wissels,
dwarsliggers werden op de rails geplaatst
en men overhandigde den chef een bevel
uit naam van de regeering van Mands
joekwo, geteekend door bovengenoemden
ambtenaar, Sato, een voormalig ambte
naar van den Zuid-Mandsjoerijschen
spoorweg ,en twee anderen, waarin be
halve de afbreking van het verkeer werd
geëischt het weder inladen van de goede
ren, die voor verzending langs de Oes-
soerilijn bestemd waren, onder het voor
wendsel, dat de bezittingen van den Oos
terspoorweg beschermd moesten worden.
De chef protesteerde en gaf de instruc
tie terug, daar deze bij hem aan het ver
keerde adres was. Voor dergelijke kwes
ties moest men zich richten tot de direc
tie van den spoorweg.
De directeur van de lijn, Roedji, maakte
terstond rapport van de zaak bij den raad
van commissarissen.
Inmiddels heeft, naar Reuter bericht,
de Sowjetregeering toegestemd in het zen
den van vertegenwoordigers naar Tokio
om daar, met Japan als bemiddelaar, te
onderhandelen met de regeering van
Mandsjoekwo over den verkoop van den
Chineeschen Oosterspoorweg aan de nieu
we Mandsjoerijsche regeering.
Een noodkreet van China.
In de N. Rott. Crt. doet de Oh ine esc he
correspondent een dringend beroep op
Europa om China te hulp te komen. Hij
brengt in herinnering den Japanschen op-
marsch (inmiddels al door de gebeurtenis
sen, waarbij aan China een vernederenden
„vrede" is opgedragen, achterhaald).
Alles wijst er op, zoo gaat hij voort, dat
de Japanners er op uit zijn getrokken om
China te veroveren. Dat is een feit van
belang. Het tweede belangrijke feit is, dat
het Chineesche leger niet in staat is, zich
daar tegen te weer te stellen. Hoe moedig
de Chineesche soldaten ook zijn; tegen de
machinegeweren en de vliegtuigen der Ja
panners vormt de ontbioote borst van een
mensch geen wal. Onder die omstandig
heden vraagt het geheele Chineesche volk
zich af, waar en wanneer de Japanners
halt zullen houden, of liever, wanneer men
zal besluiten, hen tegen te houden. Men
moet zich in herinnering brengen dat de
mogendheden in deze zaak niet het recht
hebben, neutraal te blijven. De verplich
tingen van het Pact kunnen dan niet zoo
precies zijn, wat hun inhoud betreft, vast
staat, dat die verplichtingen bestaan.
Gevraagd wordt nu geldelijke hulp, ten
einde het land economisch in staat te stel
len dwangmaatregelen tegen Japan te
nemen.
Niemand kan op het oogenblik zeggen
of het geld terugkomt, maar dat doet er
ook weinig toe. Het gaat hier niet om
een zaakje, het is eenvoudig de kwestie,
of men zijn plicht zal doen. Indien de
mogendheden in China een goede beleg
ging willen doen, zouden ze daarvoor den
Volkenbond niet noodig hebben. Wordt
geld gevraagd, dan is dat omdat het Pact
hun den plicht oplegt, tegen Japan dwang
maatregelen te nemen, die tot een oorlog
zouden kunnen leiden. Het financieele bij
staan van China krachtens het tractaat
over financieele hulp, welk tractaat in
'1930 door de Volkenbondsvergadering was
aanvaard is altijd nog goedkooper dan
de oorlog het zou zijn, zelfs indien per
slot van rekening het verstrekte geld niet
wordt terugbetaald.
Maar dat is, volgens den .correspondent,
niet zeer waarschijnlijk. Intusschen heb
ben de gebeurtenissen zich al op andere
wijze ontwikkeld, zoodat op bovenstaande
noodkreet slechts één antwoord past: arm
China!
Ziehier tot slot, de „vredes"-voorwaar-
den, aan China opgelegd door Japan; de
onderhandelingen zijn intusschen nog
niet eeëindigd.
De Japansche militaire autoriteiten
stellen de volgende voorwaarden:
1. China mag slechts een beperkt aan
tal troepen in Noord-China houden.
2. Alle Chineesche troepenbewegingen
in Noord-China moeten ter kennis van de
Japansche autoriteiten worden gebracht.
3. Jehol wordt bij Mandsjoerije ge
voegd.
4. Het gebied van Sjanghaikwan en
Tsingwantau wordt onder Japansch pro
tectoraat gesteld.
China verplicht zich den staat Mand
sjoekwo te erkennen.
6. De Chineesche regeering verplicht
zich alle klachten tegen Japan te Genève
in te trekken.
7. Alle versterkingen in het gebied Koe-
peikoeLoeanPeking worden afgebro
ken.
8. China verplicht zich geen bondge
nootschappen tegen Japan en Mandsjoek
wo te sluiten.
der genoemde groepen uiteen. In verband
met punt zeven schrijft hy: „De vermen
ging van bloed van een vreemd ras in het
organisme van ons volk willen wy zoo
veel mogelijk verhinderen, Joden, negers,
Mongolen, en dergelijke volken kunnen
dus straffeloos en met hun eigen wil wor
den gesteriliseerd, om het even of zij ge
zond of ziek zijn".
Daar deze sterilisatie echter niet ge
dwongen kan plaats vinden, doch slechts
met toestemming der in aanmerking ko
mende personen, moet men haar, aldus
de schrijver van het artikel, aan deze per
sonen op de een of andere wyze „schmack-
haft machen". Dit gegeven wordt dan tot
in bijzonderheden uitgewerkt, waarbij in
het bijzonder wordt gewezen op de mate-
rieele voordeelen, die men aan de betref
fende personen zou toekennen. Met be
trekking tot dit punt schrijft dr. Vell-
guth: „Evenzoo zou aan personen van
een vreemd ras het besluit tot sterilisatie
kunnen worden vergemakkelijkt door een
j niet al te geringe premie. De sterilisatie
zou hem in geen geval kosten mogen ver-
oorzaken".
Wij geven
door gevorderd seizoen.
Bij aankoop van een nieuw toestel ge ven wij
TECHNISCHE BUREAU'S
REVOLUTIONAIR COMPLOT
De regeering van Uruguay heeft een
groot revolutionnair complot ontdekt.
Verscheidene leiders der oppositie als
mede de leiders der radicale partij zijn
gearresteerd. Later heeft de politie ook
een oud-afgevaardigde en een berucht
anarchist gevangen genomen.
De regeering heeft voorts de arrestatie
gelast van de directeuren der bladen
„El Diaen „El Liberal".
De regeering zou hebben ontdekt, dat
in de haven Colonia dynamiet onscheept is.
WETTELIJKE STERILISEERING IN
DUITSCHLAND.
De Joodsche perscommissie schrijft:
In de „Aerztlichen Mitteilungen", uit
gegeven door het Verbond van Duitsche j
artsen, de zg. Hartmaan Bond, van den 1
20sten Mei is een opstel gepubliceerd over
wettelijke steriliseering van de hand van
Dr. L. Vellguth. Ter bevordering van de
rassenhygiëne eischt deze schrijver de tot
stand koming van een wet, die onder be
paalde omstandigheden die sterilisatie van
menschen toestaat. Deze sterilisatie zou
echter slechts in bepaalde gevail >n mogen
plaats vinden. De auteur schrijft:
„Tot dit doel zal in de volgende regels
worden getracht groote groepen van min
derwaardigen. onder bepaalde, gemakkelijk
waarneembare kenmerken, te vereenigen.
Daartoe kan het best gebruik worden ge
maakt van de indeeling welke mii bij re
gistratie van de minderwaardigen uit mijn
district goede diensten heeft bewezen. Het
zijn de volgende zeven groepen:
1. zwakzinnigen, 2. geesteszieken, 3.
epileptici, 4. onsociale „misdadige" ele
menten, 5. doofstommen, 6. lichamelijk
zwakke „tuberculeusen", 7. personen van
een vreemd ras".
In het verdere verloop van het artikel
zet hij zijn meening ten aanzien van elk
menschen, die van een vreemd ras (lees
Joden) op deze wijze worden ingedeeld.
MIJNRAMP IN JAPAN.
46 dooden, 50 gewonden.
Uit Nagasaki wordt bericht, als gevolg
van een hevige ontploffing in een kolen
mijn zijn 46 mijnwerkers gedood en 50
zwaar gewond. De materieeie schade is
enorm.
DE VESUVIUS.
De bewoners van Napels nemen de
laatste dagen een ongewone gloed waar
op den top van de Vesuvius en behalve
rook stijgen soms ook vlammen uit twee
kraters omhoog. Velgens de autoriteiten
betreft het hier de gewone werking van
den vulkaan, zooals iederen zomer plaats j
heeft, doch niettemin heerscht onder de 1
bevolking ongerustheid, omdat men de
verschijnselen sterker acht dan anders.
BOYCOT VAN DUITSCHE
GOEDEREN IN
MANDSJOEKWO.
Het anti-semitisme in Duitschland heeft
naar V.D. meldt een terugslag bij de
Joodsche kolonie in Mandsjoekwo onder- j
vonden. Donderdag is op een groote
bijeenkomst te Moekden een resolutie
aangenomen, waarbij Duitsche goederen
werden geboycot. De resolutie is getele
grafeerd naar Dairen, Charbin en Hsin-
king. De boycot zal worden gevoerd in
samenwerking met de Joden in Europa
en Amerika.
per el.
Verkrijgbaar bij:
Let op naam op den zelfkant
Vraagt onze Stalen-collectie
EEN VRIJMOEDIG OORDEEL OVER
HET HITLERISME.
Als dit den perscorrespondent
maar niet opbreekt!
Prof. Ludwig Ent, hoogleeraar te
Erlagen, leider van de Duitsch-nationale
partij in Beieren, heeft te Munchen een
rede gehouden, waarin hij zich opmer
kelijk vrijmoedig uitte over het Hitlerisme.
Prof. Ent oefende vooral bittere kritiek
op de politiek van »Gleichschaltung«, die
zoover gaat, dat het de Duitschers dwingt
tot volkomen gelijkheid in gedachte en
daad. Niettemin zal geen enkel vreemd
land overtuigd zijn, dat Duitschland thans
geheel eensgezind is. Ieder weet, dat de
uniformiteit van denken, die men thans
waarneemt, kunstmatig is opgelegd en
dat volk en pers van hun vrije meenings-
richting zijn beroofd.
KREUGERS STRAF
VERZWAARD.
De broeder van wijlen den Zweedschen
»luciferskoning«, Torsten Kreuger, was,
naar men zich wellicht herinneren zal,
verleden jaar December door de rechtbank
te Stockholm veroordeeld tot jaar ge
vangenisstraf en dwangarbeid. Gisteren
heeft, naar Reuter meldt, het hof van be
roep te Stockholm het vonnis in eerste
instantie vernietigd en Torsten Kreuger
veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf
en dwangarbeid. Bovendien heeft het hof
van beroep de schadevergoeding die Tor
sten Kreuger moet betalen aan de aandeel
houders als vergoeding voor de door hen
geleden verliezen, verhoogd tot 1$ millioen
kroon.
PRINS WILLEM VAN
PRUISEN GETROUWD.
Prins Willem van Pruisen, de oudsie
zoon van den ex-Kroonprins is Zaterdag
op het stadhuis te Bonn in het huwelijk
getreden met juffrouw Dorothéa vou
Salviaii.
De belangstelling van de bevolking
was zoo groot, dat de politie de straat,
in welke de bruid woont, moest afzetten.
Toen het jonge paar uit het stadhuis
en alle spijsverterings-
stoornissen verdwijnen
onmiddellijk bi) het ge
bruik van Poster s Maag-
pillen. het aangenaamste
en zekerste laxeermiddel.
Alom Oerkriigkaat d f 0.65 oer flacon
3
6
Naar het Engelsch
door
J. VAN DER SLUYS.
(Nadruk verboden.)
il)
Een oogenblik, chef, viel Furneaux
in. Waarom zouden we niet een mo
torrijder om den dokter sturen? Hier s
juffrouw Macdonald, die beter m staat is
net personeel van „The Homestead
kalmeeren dan een dozijn politiemannen.
We moeten ook om den baron denken.
Hij zal waarschijnlijk moeilyke oogen-
blikken beleven. Is u het met me een.
Dat komt in orde. Juffrouw Macdo-
nald, zei de chef opgewekt. Kapnem
Royson zal u onder zijn hoede lioudtn.
Het doet me veel genoegen u te zien. ik
hoop, dat u geen onaangename ge 1T
van uw uitstapje ondervonden nee
geloof, dat er nu niet het minste g
voor u is; wy hebben alle leden
twee moorddadige benden byeen
ven. Indien u er zich werkelijk tegei -
gewassen voelt 0111 uw personeel aa
werk te zetten.... zoo mogelyk in twee
groote vertrekken„„„0iPn
O, zeker. Dat zal ik wel klaaispelen,
maar mag ik vragen, hoe u heet.
Winter heet ik. t
Best, meneer Winter. Ik zal
in den steek laten.
Intusschen had Furneaux in Royson's
oor gefluisterd:
Juan Garcia ligt morsdood twintig
meter hier vandaan. Hij kreeg een schot
in het voorhoofd.... de laatste man die
viel.Begrijp je het nu?
Arme duivel! mompelde Royson.
Zeg er tegen niemand iets van. Zijn
vader mag het niet voor morgen weten.
Hij is een oude man, en de maat van zijn
ellende is vannacht vol.
Het was niet mogelijk om nog een
vraag te stellen, want Sheila stapte in
den auto.
Royson nam naast haar plaats en zy
vleide zich tegen hem aan als een ang
stig kind.
Laat mij alstublieft wat huilen,
snikte zij. Ik kan het niet langer uit
houden, en ik moet flink zijn, wanneer ik
vader ontmoet. O, wat een heerlijke we
reld zou het kunnen zijn en hoe afschu
welijk maken wij, dwaze stervelingen,
haar!
Royson kwam tot de conclusie, dat het
't beste zou zijn haar te laten praten; zoo
zou zij het eerst haar geestelijk even
wicht terugkrijgen en met horten en
stooten vertelde zij alles vanaf het oogen
blik dat ze de schoten gehoord had, die
voor Hethcott's huis afgevuurd waren.
Noch zij noch Royson wisten wat de oor
zaak was van alles.
Hoe slecht ze ook waren, die ellen
dige mannen wilden mij toch geen kwaad
doen, zei het meisje. Het waren Span
jaarden en ik herkende een van hen, een
student in de medicijnen, Alfonso Velas-
nuez geheeten Ofschoon ze 111e in den
auto sleurden en mij in het midden van
het achterbankje zetten, hielden ze mijn
armen en polsen toch niet al te stevig
vast. Ik dwong mijzelf om beleefd tegen
Velasquez te spreken. Alfonso, zei ik, wat
heb ik; je ooit gedaan, dat je me zoo moet
behandelen? Niets, kind, antwoordde hij
op vriendelijken toon, er zal je geen
kwaad gedaan worden, maar je moet met
ons mee komen. Het is voor het groote
doel. Wat voor doel? Dat zullen wij je
wel vertellen, zei hij, maar nu niet. Als
je rustig meegaat, kun je op een behoor
lijke behandeling rekenen! Dat is alles
wat ik zeggen mag. Maar wil je mij niet
zeggen waar je me heenbrengt, hield ik
aan. Dat zul je morgen weten, antwoord
de hij en geen woord meer wilde hij
zeggen. Tegen dien tijd naderden wij
jouw huis. Ik had ingespannen nage
dacht.... 0, zoo intens.... of het ver
standig was 0111 hulp te roepen al$ we
langs jouw huis of langs de Zuidpoort
kwamen. Toen begreep ik, dat, als ik ge
hoord zou worden, jij alles begrijpen
zoudt, terwijl de agent bij de poort dat
misschien niet zou doen. Toen we voorbij
„Zeezicht" kwamen, rukte ik my los en
gilde harder dan ik nog ooit in mijn
leven gedaan heb. De mannen trokken
mij achteruit en Alfonso's metgezel, dien
ik niet thuis kon brengen, vloekte en zei,
dat hij mij worgen zou als ik het weer
deed. Hij greep mij werkelijk bij de keel
en drukte zijn duim zoo woest in inijn
hals toen we langs de Zuidpoort kwamen,
dat ik geen geluid had kunnen uitbren
gen. Maar toen klonk een slag en de wa
gen slingerde geweldig, waarop de chauf
feur zei, dat de rechterhand eraf ge
scheurd was. Toch reden wy door, doch
j met minder dan een halve snelheid en ik
vatte weer moed, daar uit de lichtflitsen
bij de Zuidpoort bleek, dat de politie ge
alarmeerd was. Even daarna stopte de
auto en ik werd eruit getrokken. Zelts
toen heb ik de hoop nog niet opgegeven.
Ik zag de breede strook zand en ik her
innerde mii. hoe een van de ereopen, die
den vorigen Zondag een aanval op „The
Homestead" hadden gedaan, veronder
steld werd juist van deze plaats over zee
ontkomen te zijn. Daarna besloot ik to
vechten. Het kon mij niets schelen, wat
ze mij zouden doen, ik was niet van plan
om kalm naar de een of andere' boot te
loopen. Een aantal mannen voegden zich
op den dijlc bij ons, maar zoowel zij als
de derde man uit den auto bleven daar,
terwijl Alfonso en zijn metgezel my aan
spoorden 0111 haastig door te loopen. Ik
worstelde uit alle macht, maar zij sleur
den my voort. Het eerste wat toen tot
mij doordrong was, dat er achter ons een
gevecht aan den gang was, waarop in mij
bijna losrukte, tot die afschuwelijke man,
die gedreigd had mij te zullen worgen,
mij een zwaren slag in het gezicht gaf..
Op het oogenblik, dat die twee vlam
men vanaf de zee op ons toeschoten, wist
ik, dat jij daar was. En ik voelde ook, dat
jij het was, die my naar de boot droeg,
hoewel alles vaag en nevelig om my
heen was. Toen hoorde ik nog een En
gelsche stem en ik begreep, dat alles
goed was. Ik hield mij stil als een muis,
want ik wist, dat ik door een woord te
zeggen, je aandacht zou afleiden.
Je bent een dapper meisje, dat is
het, wat je bent, zei Royson, maar het
stilhouden van den auto bij de Zuidpoort
verhinderde elke daadwerkelijke uiting
van zijn enthousiasme.
Hij vergat Smithers niet. 'n Agent be
loofde de fietsen naar „The Homestead"
te sturen, want de ex-korporaal zou eeu
uiterst nuttige kracht kunnen blijken
gedurende de lange uren van harden ar
beid, die nog zouden verloopen, voordat
voor de gewonden afdoende gezorgd was.
Een zeer onverwacht schouwspel ver
toonde zich aan hun oogen, toen zij „The
Homestead" betraden. Op stoelen geze
ten in de huurt van de bibliotheek, waren
vier mannen en een vrouw, die door
twee agenten bewaakt werden.
Het waren allen vreemdelingen. De
vrouw was opvallend mooi, met groote,
bruine oogen, glanzend haar, roode wel
gevormde lippen en expressieve ge
laatstrekken. De mannen waren onmoge
lijke kerels van het soort, dat alles doet
behalve werken. Ze keken tersluiks
naar de pas aangekontenen. De vrouw
nam Sheila met openlijke belangstelling
op.
En waar is Juan dan toch? riep ze
smalend in het Spaansch.
Voordat Sheila antwoorden kon, kwam
een van de agenten tusschenbeide.
Neem me niet kwalijk, juffrouw, zei
hij. Onze orders zijn, dat die men
schen met niemand mogen spreken. Zy
bleven maar tegen den baron schreeu
wen, daarom is hij naar binnen gegaan,
en de man wees naar de rookkamer.
Sheila snelde er terstond heen om den
baron gerust te stellen.
Hij zou wel het een en ander gehoord
hebben en een hartelijke omhelzing zou
zijn angsten verdrijven. Zij vond een vol
komen gebroken man. Hij scheen phy-
siek ineengeschrompeld te zijn, sedert zy
hem voor vier en twintig uur verlaten
had.
Lieve vader, zei ze zacht, terwijl ze
vergeefsehe moeite deed haar tranen te
bedwingen. Laat u niet zoo gaan. Ik
denk ik geloof zeker, dat al onze
moeilijkheden nu ten einde zijn. De poli
tie heeft al die booswichten gedood of ge
vangen genomen.
Hij hief haar gelaat op tot het zijne en
de wanhoop in zijn oogen was erbarme
lijk.
Is Juan ontkomen? mompelde hij.
Ontkomen? Verkeerde hij dan in
gevaar?
Hy zal gearresteerd worden. Hij
spande samen met mijn vijanden.... en
de jouwe.
O, neen, neen, dat is niet mogelijk!
Daar moet de een of andere verklaring
voor zijn. Juan zou het er nooit op aan
kunnen leggen om u 01 mü kwaad te
doen. Hij is koppig, dat weet ik, maar dat
nietdat niet!
Heb je Gonda Almarz gezien?
Die vrouw in de hall?
Ja.
Zij vroeg my waar Juan was, maar
de politie stond mij niet toe te antwoor
den. Weet jy het?
Kapitein Royson vertelde my, dat
hij bij de Zuidpoort was, toen ik langs
gevoerd werd De politie hield hem tegen.
Zelfs toen was hy verlangend om mij ta
hulp te komen. Maar, lieve vader, ik
moet u alleen laten. Ik beloofde om voor
bereidingen te treffen. Zij kunnen ner
gens anders heen gebracht worden.
Ga, mijn kind! Ik zal naar mijn ka
mer gaan, nu ik weet, dat jy veilig bent
Wanneer ik niet rust, zal ik sterven, en
ik moet nog korten tijd blijven leven.
(Wordt vervolgd).
