a
il&a
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
S. UMI WEI Zn.
7290 EERSTE BLAD
DINSDAG 20 JUNI 1933
Europa zal nationaal socialistisch worden. - Roosevelt
volmacht gekregen^6'' hedt SChÏCT °nbePerk,e
Sportkousen
De gebeurtenissen in Oostenrijk
De brand in den Rijksdag.
Steun aan den landbouw in
Vereenigde Staten.
de
Het saneeringsplan voor
bloembollenbedrijf.
het
TOBRALCO
in 50 dessins,
kleur-eoht, - wasch-«chf„
De rijksmiddelen over Mei.
rOSTER'sMAAGPHlEN
„Omdat jij mijn gsïuk bent".
No-
COURANT
f.2* 2 T f", n W'rtH.» en T«,l 11.66 biZ
ÏS1 en .;e" gt' .„"rVaZr 'n,)ii 'e"'«
resn f ft-fin f n-o n>1(>s. 4ct.; fr.p.p.6ct. Zondagsblad
0,l()'f h~M°debl8d resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, fl.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v,h C. DE BOER Jb.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16060.
ADVERTENTIEN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gerraagd, te koop, te huur)
van 11 m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewysno. 4cL
Jleel Europa wordt nationaal socialis-
«h heeft Goebbels beweerd en u be-
foeft dus niet al te erg te schrikken bij
Bet leze" van bovenstaanden titel, omdat
uit den mond van dezen leider wel meer
beweringen zijn gekomen, die niet al te
^erieus genomen konden worden. Toch is
het wel „interessant" om van de woorden
van Goebbels kennis te nemen en wij
geven hier dus een en ander uit de rede-
Voering die hij in het raadhuis te Ham-
bnég heeft gehouden voor vertegenwoor
digers van de binnen- en buitenlandsehe
pérs.
Men mag niet over het hoofd zien, dat
de binnenlandsclie politiek slechts dienen
moet tot de voorbereiding van de buiten-
Éndsche politiek, die in laatste instantie
Bét wezen der politiek uitmaakt. Thans
jojn de 7,aken in het buitenland in zekere
mate gestabiliseerd. Thans moet Duitsch-
jand voor den blik naar buiten, de wereld
in richten, zoo zeide Goebbels.
Op het oogenblik bestaat in Duitseh-
land één samenhangende idee.* Voor zoo
ver nog andere ideeën tot uiting kunnen
komen, zijn zij zonder de geringste effec
tieve beteekenis, daar zij geen aanhang
meer hebben in het volk. De nationaal
socialistische beweging heeft een organi
satie geschapen met het doel de overige
partijen te ontbinden en te vernietigen,
pft proces is begonnen, wanneer er naast
de N.S.D.A.P. op het oogenblik nog an
dere partijen zijn, is dat zonder beteeke
nis. De nat. soe. beweging heeft de samen
hangende idee geschapen en daarmede
Bet stalen skelet van den nieuwen staat.
Deze samenhangende idee is ook op
staatspolitiek gebied doorgezet in hot
streven naar één samenhangend rijk. Het
Ipatste groote doel is thans een absoluut,
een eenheid vormend volk te scheppen.
|pr. gelooft, dat dit in betrekkelijk kor
ten tijd gelukken zal.
Het spreekt vanzelf, dat de thans ge
schapen rechtstoestand ook een nieuwe
rechtsvorm vormt en hiermede breekt in
Düitschland een nieuwe historische peri
ode aan. De eigenlijke revolutie is nog
niet geëindigd. Nog in den loop van dit
jaar zullen omwentelingen plaats vinden,
waarbij vergeleken alles wat tot dusverre
geschied is, slechts een begin, Dij wijze
van spreken slechts een ouverture ge
weest is.
Wij staan thans voor het feit, dat de
wereld Düitschland niet begrijpt, waar
over men zich echter niet behoeft te ver
wonderen, want veertien jaar lang is
Düitschland in de oogen der wereld door
de marxisten in discrediet gebracht. Spr.
IS er van overtuigd, dat Düitschland des
ondanks een wereldzending te vervullen
heeft. De huidige revolutie in Düitsch
land zal zich niet beperken tot twee staten
in Europa. De oorlogsverklaring van
Hitler aan den democratischen staat is
slechts het begin. Aan het einde der ont
wikkeling zal een nat. soe. Ingedeeld
Europa staan.
Roosevelt overwint, hij heeft den strijd j
In het congres gewonnen, nadat deze
reeds voor hem verloren was. Alles
scheen hem de laatste dagen tegen te
loopen, schrijft de „N. R- Crt." en het
blad vervolgt dan:
bij JAAP SNOR. (Hij breit ze zelf best). Zuic
1-„1\ ia Irlic r*»rv
r maat en
urkeuze
bij JAAP SNOR. (Hij breit ze zelf best). Zuidstraat
iq (Let op den gelen winkel), ie klas reparatie-
Inrichting voor alle soorten wollen kleeding, kousen
en sokken (ook de allerfijnste).
De president had het Congres aan het
eind der vorige week naar huis willen
zenden om zonder zijn aanhangers en
zonder de critiek van lastige, te Washing
ton aanwezige senatoren te kunnen be
slissen over de kwestie der oorlogsschul
den; daarvan is echter niets gekomen.
Het was het verzet tegen een voorstel
tot drastische besnoeiing van het reeds
lang tot misbruik, aangegroeide pensioen
van de oud-strijders, dat het parlement
bijeenhield. In werkelijkheid is het dat
niet alleen geweest, maar thans wilden
vele leden niet weg uit Washington om
dezelfde reden, waarom Roosevelt hen
juist weg w ilde hebben. Het Congres was
niet gerust omtrent de houding, die de
president tegenover de Europeesche
schuldenaren en Engeland in het bijzon
der zou aannemen.
Nu was de kwestie sedert eenige d^gen
van het tapijt. De besnoeiing van de pen
sioenen was nu werkelijk alleen als strijd-
object overgebleven. In het Huis van Af
gevaardigden had Roosevelt zich genoopt
gezien een compromis te aanvaarden, dat
de opbrengst van de beoogde besparing
geducht verminderde. Het is zeer wel
mogelijk, dat de tegenvaller die bij heeft
moeten aanvaarden, op dicht hij de 100
millioen dollars neerkomt.
Maar hij heeft zich daarbij neergelegd. In
den Senaat, die reeds uit zijn humeur was
om de kwestie der oorlogsschulden, was
het verzet nog veel feller. De senatoren
Steiwer en Cutting dienden een amende
ment in, dat dé schade voor de schatkist
haast nog moest verdubbelen. Dit heeft
de regeering niet willen aanvaarden.
Na feilen strijd in den kleinen, maai1
altijd moeilijk handelbaren Senaat werd
dit amendement ondanks het verzet der
regeering, aangenomen en wel met 51
tegen 39 stemmen. Vele democraten waren
in dit geval hun president afvallig ge
worden.
De gewijzigde wet moest terug naar het
Huis van Afgevaardigden; naar het heet
boven.de verwachting der regeering heeft
dit echter de wijziging met 208 hgen 177
stemmen verworpen.
Tenslotte heeft de zaak voor Roosevelt
een bevredigend einde genomen. Onmid
dellijk daarop is het Congres tot December
naar huis gestuurd. Roosevelt heeft geen
poging meer gedaan om het gat dat de
wijziging in zijn berekeningen heeft ge
maakt te stoppen. Op dit conto blijft een
tekort staan, dat op een maximum van
100 millioen dollar moet worden geschat
Roosevelt heeft een schier onbeperkte
volmacht van het Congres gekregen. Het
is hoogst interessant om kennis le nemen
van het lijstje volmachten, dat de Washing-
tonsche corr. van de „Times" geeft. Een
lijstje, dat nog niet volledig is. Volgens dat
lijstje kan Roosevelt: heffingen opleggen
aan alle verwerkers van landbouwproduc
ten, waarvan de opbrengst dan onder de
boeren moet worden verdeeld; een practi-
sche beperking invoeren van de bebouwde
oppervlakte voor den landbouw7; wetten
goedkeuren en desnoods gedwongen op
leggen, die de concurrentie tusschen de
industrieele ondernemingen regelen; maxi
mum-uren en minimum-loonen voor de ar
beiders in de industrie voorschrijven; alle
ondernemingen dwingen licensies te vra
gen van de federale regeering, zonder
welke zü dan niet meer zouden mogen
werken; algemeen embargo* uitschrijven,
of contingenten of invoerconsenten invoe
ren, of tarieven heffen van iedere hoogte
om de Amerikaansche industrie voor bui
tenlandsehe concurrentie te beschermen;
alle banken sluiten en vaststellen onder
welke voorwaarden zij weer geopend mo
gen worden; de inhoud van den dollar aan
goud verlagen, tot een waarde van 50 pet;
3 milliard dollar aan ongedekt gouverne
menteel geld uitgeven.
Het vorig jaar zijn Roosevelt al deze
rechten verleend, alleen de volmacht voor
de licensies is dit jaar opgemaakt zegt
de „N. Rott. Crt." Zou hü dit alles uitvoe
ren, dan kon hij wel eens aanspraak ma
ken op den naam van den grootsten revo
lutionair der geschiedenis. Ais een stuk
boetseerklei zou hjj dan Amerika hebben
verkneed.
Figuren van de groote economische
wereldconf erentie.
Generaal Jan Christiaan Smuls,
Zuid-Afrika.
Dr. Engelbert Dollfuss, Bondskanselier,
Oostenrijk.
P, .^'7 Vp WË
Eduard Benesj, minister van Buiten
landsehe Zaken, Tsjecho-Slowakije
WEINIG ANIMO VOOR
ONTWAPENINGSBESPREKINGEN
TE LONDEN.
De „Daily Telegraph" schrijft, dat de
voorzitter der Ontwapeningsconferentie,
Arthur Henderson, in het gebouw der
Economische Wereldconferentie te Lon
den pogingen doet om in contact» te
komen met buitenlandsehe deelnemers
ter bespreking der ontwapeningsproble
men. In het algemeen is de neiging daar
toe bij de gedelegeerden slechts gering
en verklaren zij, dat zij meer belangstel
ling voor de economische problemen heb
ben. Vooral de Franschen staan afwij
zend tegenover alle ontwapeningsbespre
kingen.
AMERIKAANSCHE VOORSTELLEN
TER ECONOMISCHE
WERELDCONFERENTIE.
A'erlaging met 10 pet. van de
invoerrechten.
De Amerikaansche delegatie stelt een
vermindering met 10 pet. voor van de in
voerrechten, die in de verschillende lan
den op 12 Juni 1933 werden geheven. Een
zelfde verlaging wordt voorgesteld voor
de andere invoerbelastingen. Voorts wen-
schen de Amerikanen opheffing in gelijke
mate van de invoerbeperkingen. Een mul
tilaterale overeenkomst tot verlaging of
aanpassing van de douanerechten zou in
werking treden indien zij door een zoo
danig aantal landen geratificeerd is, dat
deZe met elkander 50 pet. van den inter
nationalen handel over 1933 vormen. Het
douanebestand zou na het einde der oeco-
nomische conferentie voor een bepaalden
tijd verlengd moeten worden.
Een deel der gearresteerde na-
tloneel-sociallsten weer op vrije
veeten.
Volgens een bericht van de semi-offi-
cieele Polizeikorrespondenz bevinden zich
104 nationaal socialisten in arrest in ver
band met het onderzoek naar de bomaan
slagen. Onder hen zijn 16 rijks-Duitschers
en 38 Tjecho-Slowaaksche onderdanen.
Ook de secretaris van Habicht Colirs is
nog in arrest.
Volgens een bericht uit Leohen in Stier
marken is het twee nationaal socialisten
tijdens hun transport gelukt te ontsnap
pen.
In Neder-Oostenrijk zijn een aantal ge
arresteerden weer op vrije voeten gesteld.
Zoo zijn te Neuburg 18 nationaal socialis
ten uit de hechtenis ontslagen, onder wie
ook graaf Hardegg. Ook de nat.-soc. lei
der von Perchtelsdorf is ontslagen.
Een artikel in het nieuwe week
blad „Neuer Vorwarts".
In een artikel: De nacht van de mis
daad; onopgeloste raadsels met betrek
king tot den brand in den Rijksdag stelt
de „Neue Vorwarts" (het soc.-dem. week
blad, dat nu te Praag verschijnt, red.) de
vraag, hoe het gerucht, dat de nazi-regee
ring, resp. Goering, den Rijksdag zelf in
brand zou hebben gestoken, in de wereld
is gekomen, n.1. het gerucht wegens het
verbreiden waarvan immers de bijzonde
re rechtbank draconische straffen heeft
opgelegd.
Nog voor men de beteekenis van het
eerste bericht over den Rijksdagbrand
kon overzien, aldus het blad, kwam een
tweede bericht binnen, dat in den Rijks
dag twee mannen in hechtenis genomen
zouden zijn, die den redacteur der „Vor
warts" zoogenaamd hadden getelefoneerd,
dat minister Goering de aanstichter van
den brand was. De redactie zou deze man
nen de opdracht hebben gegeven dit be
richt verder te verspreiden.
Van de twee mannen, aldus gaat het
blad verder, heeft men sindsdien nooit
meer iets vernomen. Evenmin hebben zij
ooit de „Vorwarts" opgebeld en al even
min zijn zij met redacteuren van de „Vor
warts" geconfronteerd. En lioè waren die
twee mannen in den Rijksdag gekomen,
daar toch in het gebouw onmiddellijk na
het uitbreken van den brand niemand
meer werd toegelaten? Zelfs geen afge
vaardigden. Natuurlijk besprak men in de
„Vorwarts", wie de werkelijke dader was.
Geen mensch geloofde de officieuse ver
telsels, doch op het denkbeeld, dat Goe
ring het zou geweest zijn, kwam niemand.
Dat idee heeft in de buitenlandsehe pers
een groote rol gespeeld. Hoe echter is het
bericht over het zoogenaamde telefoonge
sprek tusschen de twee geheimzinnige
mannen en de redactie van de „Vorwarts"
ontstaan? Zal dit raadsel ooit worden op
gelost?
De belasting voor tarwe en ka
toen. Productiebeperking voor
tarwe meer dan 20 pet.
Reuter meldt uit Washington:
Blijkens een mededeeling van het mini
sterie van landbouw zal van 1 Augustus
af een belasting op tarwe worden gehe
ven van ongeveer 80 cent per bushel. De
belasting dient voor het financieren van
het programma tot beperking van de
tarweproductie. De mate van beperking
is nog niet vastgesteld, doch deze zal
meer dan 20 pet bedragen. Volgens het
opgestelde plan zal jaarlijks 150 mil
lioen aan de tarweboeren worden uitge
keerd. Het tarweprogram geldt voor drie
jaar. En zullen geen pogingen worden
gedana om den thans groeienden tarwe
oogst te beperken.
De heffing voor katoen zal ongeveer
4 cents per pond bedragen.
Naar de „Nw. Rott. Crt." verneemt,
ligt het met betrekking tot het saneerings-
plan voor het bloembollenbedrijf in de be
doeling der regeering, de reeds bekend
gemaakte minimumprijzen voor het te ex
porteeren deel zoo volledig mogelijk aan
de kweekers ten goede te doen komen,
d.w.z. dat alleen de onkosten der kwee
kerscentrale op hen verhaald worden en
de helft der kosten van de centrale com
missie.
De exporteur zal, om exportvergunning
te krijgen, ten genoege van de regeering
moeten aantoonen, dat de kweeker den
minimumprijs heeft genoten, resp. dat
daarvoor een redelijke zekerheid van be
taling op de gewone betalingstijden is ge
steld.
De teeltbewijzen zullen aan de erkende
telers in verhouding van den omvang
hunner teelt als een niet zonder goedkeu
ring der regeering overdraagbaar recht
worden verstrekt. Voor eventueele over
dracht zullen soepele mogelijkheden wor
den geopend, beoogend om aan alle telers
een teeltvoortzetting te waarborgen, dis
voor hen en in het algemeen belang aan
gesngw
«9^ per el.
Verkrijgbaar bij:
Let op nasin op den zelfkant
Vraagt onze Stalen-collaellt
.11 -
■mWöSManaii
alle eischen van redelijkheid voldoet.
Aan de exporteurs zullen de condities
zoodanig gesteld worden, dat de minimum
prijzen in het buitenland zoo goed moge
lijk werden gehandhaafd, met zoo gering
mogelijke bemoeilijking van de gewone
wijze van afzet.
De geraamde inperking zal definitief
worden vastgesteld na bekendmaking van
de resultaten der inventarisatie.
Voor de misschattingen en voor alle
onkosten der regeling zal een heffing bij
den export worden gesteld.
Wanneer men de totale opbrengst der
Rijksmiddelen in Mei vergelijkt met die
van de maand April toen 't totaal
28.6 mill. was dan is zij gunstig,
maar bij een vergelijking met Mei 1932
en vroegere jaren steekt »ij wel heel erg
af. In Mei 1932 was het totaalcijfer 37.7
millioen of bijna 2 millioen meer dan in
Mei van dit jaar. De overeenkomstige
maand van 1931 leverde 43.2 millioen.
van 1930 zelfs 60.7 millioen op! De
daling bedraagt tegenover 1930 niettegen
staande de vele versterkingen der mid
delen dus rond 30
Toch is de afgeloopen maand voor ver-
Voor slechte spijsver
tering en verstopping
zijn Foster's Maagpll-
len het middel bi) uit
nemendheid. Zij pur-
geeren niet heftig, doch
werken zacht en zonder krampen.
Houdt steeds een flacon bij de hand.
Alom oerkrijghaet èf 0.65 p. ficetK.
FE UIL LETO N
Een Heldersche roman
door
WILLIARIS-
1)
HOOFDSTUK I.
Het nas snikheet in Rotterdam.
Maar vooral in de Kerkstraat, die gele-
gen was in het centrum der stad', hing
een drukkende hitte, die de mensehen
loom maakte en hen deed verlangen naar
de zee met haar verfrissehende koelte,
of naar een schaduwrijk plekje in het
bosch, om daar naar believen het matte
lichaam te kunnen uitstrekken. Maar niet
iedereen kon aan dat verlangen voldoen.
De bootwerkers in de haven gingen
door met de schepen te laden en te lossen.
De menschen in de magazijnen en win
kels bleven op hun post, en de kantooi-
heeren keken met verlangende blikken
door de wijd openstaande ra mem naar de
strakblauwe lucht, of zich in de verte
misschien een onweersbui aankondigde
om verfrissehende regen te brengen.
Maar teleurgesteld keerden zij weer
naar hun werk terug. Er was nog geen
wolkje te zien!
De zon was onbeperktheerscheres en
deed met haar verzengende stralen ïnensch
en dier bijna versmachten.
Zooals de Kerkstraat zich__ u tetrek
tusschen de hooge gemeentelijke gebou
wen en de lange rijen huizen van 3 en 4
verdiepingen hoog, Was er geen zuchtje
dat er in vermocht door te dringen.
Mijnheer Berg, de eigenaar van den
ijzerhandel, die gevestigd was in de Kerk
straat, zat op zijn kantoor en zuchtte
diep.
Ook de zaken hadden daar schuld' aan.
Dat kwam niet alleen door de warmte!
En hij voelde wel, dat hij lang niet in
orde was. Bü tusschenpoozen had bij pij
nen in de hartstreek, stekende pijnen, die
hem wel eens wat ongerust maakten.
Maar hij was er de man niet naar om
dadelijk naar een dokter te loopen en zijn
huisgenooten te verontrusten. Liever
hield hij alles vooi zich. „Ik maak 111e
waarschijnlijk veel te gauw ongerust,"
dacht hij. „En als de zaken weer beter
gaan dan knap ik ook wel weer op; dan
word ik vanzelf vrooliiker en dan zal die
pjjn ook wel verdwijnen". Zoo had hij zich
zelf de laatste dagen steeds moed inge-
sproken.
Nu echter scheen hy alle hoop verlo
ren te hebben en de moed hem ontzon
ken te zijn.
Op aanraden van een kennis had hy
'een kans gewaagd op de beurs. Het was
1 absoluut safe had men hem verteld.
Daarom was hij gaan speculeeren en
had hij.verloren.
Zijn oudste, en eenigste broer dien hy
I nog had, bezat een ijzerhandel in de
Hoogstraat, maar dien had hij niet om
hulp willen vragen. Dat was zoo'n koud
'en gevoelloos mensch. bij wien het geld
'zulk een groote plaats Innam, dat hij
vooruit wist hooghartig te worden afge
wezen en dan bovendien nog de noodige
1 .„.■fjoi- nn zijn beleid in zaken te hooren
zou krijgen.
Nu wachtten de leveranciers op beta
ling. Het geld, dat verloren was bij de
speculatie moest de volgende maand te
rugbetaald worden. Met zijn huur was hij
ten achter; en hij wist met geen mogelijk
heid aan geld te komen. Dat was de re
den, waarom mijnheer Berg zoo zwaar
zuchtte.
Hij becijferde dat, als hij de zaak ver
kocht, hij nog niet voldoende zou heb
ben 0111 zijn schulden te betalen. Dan kon
hij als knecht bij een ander gaan werken
met een flinke schuld 0111 te beginnen.
En zijn zoon Hans dan?
Die ging 1111 al drie jaar op de H.B.S.
en zou later gaan studeeren aan een hoo-
geschool. Moest dat alles nu zoomaar af
gebroken worden, al die mooie plannen,
die hij met zijn zoon samen gemaakt had!
Och, als hij maar weer niet zoo'n pijn
had. Die beroerde warmte ok, dat maakte
ben» het denken moeilijk.
Hij moest een middel vinden om zijn
zaak te redden, zijn zaak en zijn goeden
naam, maar vooral de toekomst van zijn
jongen. Zwaar steunend zette hij zich in
j zijn bureaustoel.
Het scheen wel dat de pijn erger was
dan gewoonlijk, zoo erg had hij het nog
ïiooit gevoeld.
Zacht streek hij met de hand over het
hart. Toen kwam een erge, stekende
pijn.... O God...., Hans...., mijn jon
gen.
Groote zweetdruppels stonden op het
voorhoofd, de pijn werd steeds vlijmen-
der. Toen, de hand nog op het hart, in
zijn kleeren vastgeknepen. zonk het
hoofd op zijn borst, als wilde hij in zyn
laatste oogenblikken zijn benauwdheid
nog verbergen.
1 Langzaam ontspanden zich zyn trek
ken, de uitdrukking van angst week en
maakte plaats voor een nauw merkbaar
glimlachje, dat om zijn lippen speelde en
aan zijn gelaat een vriendelijke en tevre
den uitdrukking gaf. Door het openstaan
de raam kwam eindelijk een zacht ver-
frisschend koeltje, dat heel voorzichtig
de papieren op de schrijftafel beroerde,
zachtjes ritselde door de kamer, maar als
wilde het de doodsche stilte die daarbin
nen heerschte niet verbreken, weer spoe
dig wegvluchtte langs den weg waar
heen het was binnengekomen.
Een oude huismuisch streek neer op de
vensterbank en tripte met korte, driftige
sprongetjes door het raam naar binnen.
Zacht sjilpend hupte zij naar het mid
den der tafel en bleef daar staan wachten
tot haar groote vriend zijn hand zou uit
strekken en haar enkele broodkruimels
zou geven.
Sinds lang kwam ze eiken dag op be-
j zoek bij haar goeden vriend, die haar dan
altijd voederde en zacht tegen haar pra-
Iten bleef of hy tegen een mensch sprak,
totdat zij voldaan weer wegvloog. Maar
vandaag begreep ze er niets van. De hand
werd niet uitgestrekt, doch bleef stil tus
schen zijn kleeren zitten,
j Hij keek niet naar haar zooals anders
en zij hoorde ook niet de zachte stem, die
haar altijd had verwelkomd.
Met haar ronde kraaloogjes keek ze
verwonderd naar den zwijgenden man,
die daar maar stil bleef zitten.
Als om de aandacht te trekken trippel
de zij heen en weer en maakte kleine
keelgeluidjes.
Maar toen hij ook nu nog stil bleef, be
greep ze er blijkbaar niets meer van en
tripte zij langzaam, nog scluiw eens om-
keerend op de vensterbank naar buiten.
De man achter het bureau merkte niets
van dat alles. Hij scheen kalm te slapen
en naar zijn gelaatsuitdrukking te oor-
deelen, moest hij in gelukkige droomen
verzonken zijn.
Hij droomde zeker niet van onbetaalde j
rekeningen of mislukte speculaties, maar
waarschijnlijk van een gouden toekomst
voor zijn zoon. Een opmerkzaamtoe
schouwer zou echter dadelijk gezien heb
ben, dat de man die daar nu zoo stil zat,
met de hand op het hart en door niets
gestoord, niet droomde.
Hij zou gezien hebben dat die stille man
verzonken was in dien diepen slaap, waar
uit niemand ontwaakt, totdat op den dag
des oordeels, de Engel der Verlossing hem
wakker schudt uit zijn lange, diepe rust.
Zoo stierf de vader van Hans Berg.
Zeven jaar lang was Jan Berg geluk
kig geweest met zijn vrouw.
Toen zij twee jaar getrouwd waren,
schonk zij hem een zoon, wat hun geluk,
indien dit al mogelijk was, nog grooter
maakte dan de eerste twee huwelijks
jaren dit gedaan hadden.
Toen de kleine Hans vijf jaar telde,
werd zijn moeder plotseling ziek. Na een
paar dagen van verschrikkelijk lijden
stierf ze; haar man in wanhoop achter-
latend.
Toen kwam een nicht van Jan Berg.
die door Hans „tante" genoemd werd. bij
1 ben inwonen om het huishouden waar te
I nemen.
Fn Hans. nog te jong om te beseffen
'welk een zwaar verlies hij had geleden,
speelde al weer spoedig met de buurkin
deren in den tuin.
Tante Marie zui^vtc »wui .his als was
het haar eigen kind en hield de herinne
ring aan zijn lieve moeder levendig, door
hem dikwijls nog op te tillen tot bij het
portret van haar, dat in de huiskamer
aan den wand hing en zijn moeder bijna
levensgroot voorstelde.
's Avonds, als zij hem naar zijn bedje
bracht, bleef ze nog een poosje bij hem
zitten.
Dan vertelde zij hem van zijn vroeg ge
storven moeder, hoe goed en lief zij ge
weest was en dat ze nu in den hemel was.
Zoodoende groeide er in het hart van
den jongen een diep eerbiedige herinne
ring aan haar, die hem het leven had ge
schonken. Met zijn vader en tante Marie
woonde hij nu in de Kerkstraat, boven de
zaak en het kantoor van zyn ader.
Hij leefde vrij en onbekommerd.
Hij was op de H.B.S. en leerde goed.
Als hij een vrijen middag had, ging hij
meestal op de fiets met zijn vrienden uit,
naar buiten.
In de zaak scheen hij totaal geen belang
te stellen. Zijn vader nam hem dat niet
kwalijk, want zoo zei hjj tegen zyn huis
houdster. hij is immers pas 17 jaar ge
weest; laat hem maar genieten, later kan
hy nog genoeg zorgen krijgen.
Het was zeven uur 's avonds voor Hans
thuiskwam, bestoven en bezweet van de
lange fietstocht. Zijn tante kwam hem op
de trap tegen met roodbehuilde oogen.
Hij schrikte ervan, want tante Marie
was niet iemand, die dadelijk haar tranen
gereed had.
..Wat is er tante?" vroeg hii weifelend.
..Is er iets gebeurdmet vader?"
(Wordt vervolgd.)
