nieuwsblad voor
de* helder, koegras, texel, wieringen F
\rna paulowna
Op reis
aspiein
s. i. mm i h
Wij breien!!!
No. 7293 EERSTE BLAD
DINSDAG 27 JUNI 1933
61ste JAARGANO
Buitenlandsch ©verzicht.
Oostenrijk en I ïongarije onder één s
cxtntif-"dtv
Rusland F e^ouding tusschen Engeland en
politiek 'van IVs.Zp"
Reist daarom
nooit zonder
De economische
wereldconferentie.
De ontwapeningsconferentie.
in 50 dessins,
kleur-eoht, wasch-echt,
SS per el.
„Omdat jij mijn geluk bent"-
Koegras, Anna P^ownfBr^zand" w^'- HelderScha Couranf 1-60; voor
'and f 2.-, Nederl. Oost' enWest'ip"®*" Texel f '-05bi™e<i-
3-20. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct. Zondagsblad
fl.50, f 1.50, f 1.70.
LTcueri. uost- en Woef t i*-
mail en overige landen f 3 20T««JP" ?eeP°St f 2'10' idem P«
resp. 0.50 f 0.70, f 0.70, f l
Modeblad resp. f 1.20,
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 - Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
Oostenrijk en Hongarije onder één
scepter? Oostenrijk en Hongarije staan
den laatsten tijd wel in het teeken van de
belangstelling, vooral de gebeurtenissen
in eerstgenoemd land hebben de belang"
stelling van de wereld er op gericht Hm
is nu een denkbeeld vanluïsolti, nf
om Oostenrijk en Hongarije onder één
*CeJ^r %hlnU"r\(iat speciale aandacht
vi aagt. V elk denkbeeld tevens de ge
schillen tusschen Rome en Berliin dni
del«k in het licht stelt.
plair NW ROtt Crt' 8chri^ft 0,ni- over
Mussol in i colporteert het plan, aartsher
tog Otto, den pretendent voor den troon
der Habsburgers, de kroon der dubbele
Donaumonarehie terug te geven. Oosten-
ryk en Hongarije zouden beide onder ziin
scepter komen.
liet is een plan, dat te Parijs geen slech
ten indruk moest maken. Met een Habs-
burger aan het hoofd van een Oosten-
ryksch-Hongaarsche monarchie ware de
„Anschluss op eens en voor goed van de
baan. Het plan was uit dien hoofde voor
een zekere groep van belanghebbenden
zoo aanlokkelijk dat zelfs de Polen, voor
wie het toch zeker risico zou kunnon
meebrengen, daar de Habsburgers hun
vroeger bezit van Galioië niet zullen ver
geten, er geen overwegende bezwaren
tegen bleken te hebben. Polen voelt zich
sterk genoeg om tegenover de nieuwe
monarchie zijn aanspraken zonder moeite
te kunnen handhaven.
In hooge mate belanghebbend is Mus-
solini zelf. Zoozeer vreest hij de overstroo
ming van Oostenrijk door de Duitsche
nazi's, dat hij, zooals men weet, tegenover
Goering met eep bezetting van het land
heeft gedreigd, indien dat gebeurde. Het
herstel van de monarchie in Oostenrijk
ware voor hem een eenvoudige en goed-
koope oplossing van een gevaarlijk pro
bleem.
Het is echter niet alleen de vrees voor
de Duitschers die Mussolini op dit oogen-
blik het onderwerp te berde deed bren
gen. De betrekkingen tusschen de Kleine
Entente en Weenen bevallen hem niet.
Het is Benesj heel duidelijk erom te doen,
Oostenrijk nu het zich eindelijk van
Duitschland heeft afgewend, voor de
Kleine Entente te winnen. Wij weten niet
of Dollfuss veel ooien daarnaar heeft. In
Italië is men er in ieder geval niet heele-
maal gerust op. Oostenrijk bij de Kleine
Entente was minder rechtstreeks gevaar
lijk, maar zeker niet minder onsympathiek
voor Rome dan Oostenrijk by Duitsch
land.
Niet zonder belang in deze aangele
genheid is toch datgene, zegt het blad,
waarover in dit verband eigenlek al te
weinig gesproken wordt: Wat Oostenrijk
en Hongarije zelf er van denken!
Wij durven daarover geen oordeel uit
spreken. Naar men weet is het Hongaar-
sche volk wel monarchistisch, maar daar
om, vooral in zijn politiek leidende krin
gen volstrekt nog niet overwegend legiti-
mistisch. Goemboes heeft zich nog in den
laatsten tijd heel duidelijk tegen een her-
en repareeren
alle soorten
wollen'kleeding, ook badpakken, kousen en
sokken (ook de allerfijnste) JAAP SNOR, Zuidstraat
19 (Let op den gelen winkel).
.u Habsburgers uitgesproken. Het
woi dt echter op deze wijze wel in heel
oijzonderen vorm aangeboden.
Niet anders is het met Dollfuss.
Bij elkaar raakt het geval dus een op
merkelijk en bedenkelijk groot aantal van
üe innerlijke en uiterlijke complexen,
waaraan Europa lijdt. Hoe het zich zal
ontwikkelen is nog moeilijk te voorzien.
In ieder geval kan men als vaststaande
aannemen, dat de verhalen er over op
een reeks van dergelijke feiten berusten.
Uitwerking van een nieuw economisch
plan ter economische wereldconferentie?
De diplomatieke medewerker van de
Daily 'lelegraph meldt, dat verschillende
vooraanstaande Europeesche vertegen
woordigers ter conferentie bezig zijn met
de uitwerking van de grondslagen voor
een nieuw internationaal economisch plan,
dat den vertegenwoordiger van Roosevelt,
prof. Moley, hij zijn aankomst te Londen
zal worden voorgelegd.
Dit plan zou in de eerste plaats de be
langrijkste economische hesluiten omvat
ten, die waarschijnlijk door de commis
sies zullen worden bereikt. Voorts zou het
een- algemeen voorstel inhouden, waar
door de voornaamste economische eischen
van Amerika, stijging der voornaamste
goederenprijzen en een vrijer internatio
naal ruilverkeer, bevredigd zouden wor
den. Als middel tot prijsverhooging wordt
niet de inflatie, doch de wetenschappelijke
regeling van productie en afzet der voor
naamste producten voorgesteld. Ten aan
zien van het tweede punt wil men den
Amerikanen een reeks van tariefsverlagin
gen en de afschaffing van andere han
delsbelemmeringen toestaan. De omvang
van deze concessies zal echter afhangen
van den defimt-ieven koers waarop de
dollar gestabiliseerd wordt.
gisteren naar Moskou zou terugkeeren,
heeft zyn vertrek uitgesteld tot dat deze
zaak geregeld is.
De conservatieve Morning Post is zeer
verontwaardigd over de tegemoetkomen
de houding van Engeland tegenover de
Sowjet-regeering. Sir John Simon's uit-
noodiging aan Litwinof schijnt in sommi
ge conservatieve kringen de uitwerking
van een bom te hebben gehad. In deze
kringen is men van meening, dat Enge
land geen enkel compromis mag aangaan
en dat het invoerverbod op Russische goe
deren, dat op 18 Juli afloopt verlengd
moet worden.
De verhouding tusschen Engeland en
Rusland. De Engelsche regeering
heeft de eerste stap in die richting van
een oplossing der gespannen verhouding
tusschen Engeland en Rusland gedaan.
De Britsche minister van buitenlandsche
zaken, sir John Simon, heeft den Russi-
schen volkscommissaris voor buitenland
sche zaken, Litwinof, uitgenoodigd voor
een bespreking op Maandag a.s. in het
Foreign Office, bij welke gelegenheid on
getwijfeld het Engelsche invoerverbod en
de vrijlating der te Moskou in gevangen
schap zijnde Engelsche ingenieurs der
Yickers fabrieken, MacDonald en Thorn-
ton ter sprake zullen komen.
De Daily Express en andere bladen ver
wachten reeds met zekerheid, dat het re
sultaat van het onderhoud een gelijktijdi
ge opheffing van het Engelsche invoer
verbod en de invrijheidstelling der En
gelsche ingenieurs zal zijn. De voornaam
ste punten om tot overeenstemming te
komen zijn reeds langs niet-officieelen
weg uitgewerkt, zoodat het thans nog gaat
om slechts een formeele overeenkomst.
Beide regeeringen zullen nota's uitwisse
len waarin o.a. het recht van Rusland 0111
justitieel op te treden tegen verdachte
buitenlanders en het normale verloop van
het Vickers-proces te Moskou worden er
kend. Litwinof, die oorspronkelijk reeds
PAUL HYMANS,
Minister van Buitenlandsche Zaken
van Belfjië.
De buitenlandsche politiek der N. S. D.
A. P. Hierover heeft Rosenberg de lei
der van de buitenlandsche politiek der
N. S. D. A. P., de vertegenwoordigers van-
de buitenlandsche pers ingelicht.
Rosenfeld hield een toespraak, waarin
hij uitging van het Zondag besloten ver
bod van de Duitsche sociaal-democrati
sche party, hetwelk, zeide hij, een sym
bolische daad is geweest, waardoor de
daad een historische beteekenis heeft ge
kregen. Spreker schetste daarna uitvoerig
het wezen van de nationaal-socialistischë
beweging. Het is hem volkomen duidelijk,
dat het buitenland niet steeds dit wezen
begrijpt-, In elk land heerscht een andere
traditie; daarom onthoudt Duitschland
zich van critiek op het binnenlandsche
politiek beleid van de andere landen. In
Duitschland wordt de staatsgedachte hoog
in eere gehouden. Wat voor Engeland de
zee is, is voor Duitschland deze gedach
te. In Duitschland zyn de twee tegenover
eikander staande wereldbeschouwingen
nationalisme en socialisme door een reeks
van tragische misverstanden, in 1918 op
elkander gebotst. De toestanden van 1918
waren van sterk Duitsch karakter, het
welk het principe van de Internationale
niet aanvaardde, in de overtuiging, dat het
111 principe niets te maken had met socia
le rechtvaardigheid. Ook de gedachte van
pacifisme wijst het Duitsche volk van de
hand voor zoover pacifisme tot landver
raad leidt. Wat de klassenstrijd aangaat,
de Duitsclier kan niet gelooven, dat men
het geheel dient door een gedeelte tegen
het andere op te hitsen; hetgeen tenslotte
door den Duitscher niet kan worden aan-
bent U in 1 bijzonder
blootgesteld aan het ge
vaar van kouvatten.'
TABLETTEN
Uilsluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbuisjes van
20 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. a 10 ets.
vaard is de marxistische opvatting van
eigendomsbegrip.
Spreker zeide vervolgens dat de Duit
sche revolutie van 1933 is geweest de re
volutie van het instinct, een protest tegen
de toestanden, welke tegen het karakter
van het Duitsche volk indruischen. Na er
op te hebben gewezen, dat bij deze revolu
tie zeldzaam weinig bloed is vergoten,
zeide Rosenberg, dat men het wezen van
deze revolutie eerst na enkele jaren aan
haar vruchten zal kunnen beóordeelen.
Na te hebben toegegeven, dat de bui
tenlandsche politieke toestand van
Duitschland verre van rooskleurig is, zei
de Rosenberg tenslotte, dat er slechts
een mogelijkheid bestaat: of wel Hitier
behoudt de macht of wel men krijgt een
bloedigen chaos in geheel Europa.
President
Londen?
Roosevelt toch naar
Volgens de te New-York verschijnende
Daily News, wordt het gerucht sterker,
dat president Roosevelt met den kruiser
Indianapolis naar Londen zal gaan, als
professor Moley hem een „Hurry call"
zendt.
De commandant van de Indianapolis,
aldus het blad, verwacht Roosevelt op 30
Juni te Westport (Maine) te zullen op
pikken en hem in een recordtijd van vier
dagen naar Engeland te brengen.
President Roosevelt zal feitelijk op
Amerikaansch grondgebied blijven, daar
ï-j voornemens is niet in een hotel, doch
aan boord van den kruiser zijn intrek te
nemen.
Geen verdaging.
Naar Reuter uit gezaghebbende bron
verneemt is er geen sprake van een ver
daging der ontwapeningsconferentie tot
1 Oct. Het Bureau komt Dinsdag te Ge-
nève byeen en de conferentie zal op 3
Juli worden voortgezet.
ONTSLAG VAN MARXISTISCHE
AMBTENAREN UIT JAPANSCHEN
STAATSDIENST.
Het Japansche ministerie van binnen
landsche zaken heeft het kabinet een wets
ontwerp voorgelegd ten doel hebbend
ADVERTENTIEN:
?°.Ch ÜeKKre,gel (.?aijard)- 'n£ez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prysKleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. by vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewysno. 4ct.
alle ambtenaren in staats-, 'gemeente- of
anderen overheidsdienst die marxistische
of communistische sympathiën koesteren
onmiddellijk te ontslaan.
DE CHRISTELIJKE
VAKVEREENIGINGEN IN
DUITSCHLAND ONTBONDEN.
De nat.-soc. Zeitungsdienst meldt:
De leiding van den centralen bond dei-
christelijke vakvereenigingen is Zaterdag
morgen 9 uur door den specialen afge
vaardigde van de N.S.B.O., Klapper, in het
hoofdgebouw te Berlijn overgenomen. Du
aanwezige bestuursleden Kaiser en Fink
voldeden aan het bevel om het huis te ver
laten. Ook in alle andere steden, waar do
christelijke vakvereenigingen georgani
seerd zyn, is hun gebouw te 9 uur bezet.
Het werk van de opneming der christe
lijke arbeiders in het Duitsche Arbeids
front zal onverwijld ter hand worden ge
nomen.
DE POSITIE DER DUITSCHE
AMBTENAREN.
Een wet, waardoor het de regee
ring mogelijk wordt vrijwel eiken
ambtenaar met pensioen te zen
den.
In de Vrijdag gehouden bijeenkomst
van het rykskabinet is o.m. een wet aan
genomen inzake de afvloeiing van ambte
naren. Voortaan kunnen ter vereenvoudi
ging of in het belang van den dienst amb
tenaren met pensioen worden gezonden,
ook wanneer zij niet ongeschikt voor de
uitoefening van hun functie zyn. In hun
plaats mogen echter geen nieuwe ambte
naren worden benoemd, uitgezond
wanneer het leidende gemeente-ambtena
ren betreft. De wet is tot 31 Maart 193?
van kracjjt.
Op grond van deze wet is het de rijks-
regeering mogelijk, vrijwel eiken ambte
naar met pensioen te zenden. Daarbij be
hoeft geen rekening te worden gehouden
met zyn politieke opvattingen, wanneer
bepaalde instanties overbodig blijken te
zyn. Verder kunnen op wachtgeld ge
plaatste ambtenaren definitief met pen
sioen worden gezonden.
Verkrijgbaar by:
Let op naam op don zelfkant
Vraagt onze Stolen-collectie
PAUL LOEBE.
De gearersteerde leider
S.D.A.P. in Duitschland.
der
„Fatsoenlijk, maar kortzichtig," karak
teriseert de „Telegraaf" de persoon van
den thans door de Nazi's gearresteerden
leider der Duitsche Sociaaldemocratie,
den heer Paul Loebe.
Het bericht van zyn inhechtenisne
ming, aldus dit blad, zal overal ter we
reld opzien verwekken, want hy geniet
ver buiten Duitschland aanzien of ten
minste bekendheid. Zyn persoonlijke in
tegriteit (onaantastbaarheid) staat boven
alle verdenking. Hy wist zich te houden
buiten alle schandalen, waarbij de Duit
sche sociaal-democratie was betrokken.
Als president van den Rijksdag had hy,
zoowel in het parlement als bij het corps
diplomatique, een invloed zooals geen
van zyn voorgangers.
Deze onbaatzuchtige en eerlijke man
was tegelijkertijd uiterst kortzichtig en
heeft daardoor ten minste evenzeer aan
den ondergang van zyn party gewerkt
zy, voor wie de politiek slechts een
weg was naar persoonlijken welstand.
Hy is een der vaders van het systeem,
dat, door den middenstand en de kleine
boeren ten bate van ambtenaren en ar
beiders steeds zwaarder te belasten, het
volk tot de uitbarsting van wanhoop
bracht, die de geheele sociaal-democratie
iten slotte wegvaagde. Hy hielp de belas
tingen en sociale wetten tot in het onein
dige opschroeven. Voor hem was iedere
vorm van bezit ten slotte nog slechts een
belastingobject. Zoo ontstond de band
j tusschen de bezitlooze nationalisten, die
'de eerste volgelingen van Hitier waren,
jen het groote burgerlijke leger, dat in
den beslissenden slag de overwinning aan
de Hitlerianen bracht. Deze fout moest
Paul Loebe zwaar hoeten. want zijn
levenswerk is verricht.
HEEL DEN HELDER ZAL E
DE ARBEIDSVOORWAARDEN
IN HET SCHEEPVAARTBEDRIJF.
Geen staking.
De Centrale Bond van Transportarbei
ders heeft onder zyn aan den wal ver
toevende leden een stemming gehouden
over de vraag, of tegen de loonsverlaging
van 5 pet. onmiddellijk, te volgen door een
gelijk bedrag over 6 maanden, moest wor
den gestaakt.
Men zal zich herinneren, dat 14 dager
geleden de voorstellen zyn aanvaard dooi
de officieren, doch afgewezen door de
schepelingen.
De uitslag van de gehouden stemming
is, dat zich voor staking hebben uitge
sproken 546, tegen 515, terwijl 20 stem-
F E UILLETON
Een Heldersche roman
door
WILLLARIS.
4) „Nu weet ik van al die «^erdlK-id wei-
nig af, bootsman, maar met het gewer
schiet ik heel goed en op de
ben ik zelfs scherpschutter. Z01U
weikelyk denken dat ik aan die theorie
iets heb in oorlogstijd?
Geen sprake van hoor!
Als het zoover is en myn geweer L
Ank. wel dan neem ik er een..vanr^"1fpe:
ineuveide. En weigert myn revolver
soms, dan ga ik toch niet zitten p -
of zoo'n ding nakijken 0111 te zien
aan mankeert! f
Met het touwwerk en staa,d™adJ?
precies zoo. Vanaf het dunste ga J
aan den diksten sleeptros moet ik kunnen
htep.8 moet ik konnon «PWg
met heele, halve en kwartstreken,
zon en tegen zon. 1)
Kunt u mij zeggen waarvoor k moe
weten op hoeveel graden b.v. Zuid-W est
ten Westen half West ligt, of Noord
Oost drie kwart Noord?
Wat voor nut heeft het dergelyke on
zin in myn arme hersens te pony
Als ik aan het roer sta heb ik het kom-
1) Rechtsom noemt iien niet zon, links
om tegen zon.
pas vlak voor myn neus. En krijg ik een
koers op, dan is het toch altijd in graden.
Waarvoor staan anders die graden op de
roos?"
By zulke gelegenheden maakte de Kluif
zich wel eens warm en de bootsman be
greep wel dat hij niet veel succes zou heb
ben als hy zoo bleef.
„Wacht maar jong, je hebt nu nog ner
gens voor te zorgen, je trekt je van nie
mand wat aan en je leeft als een zieltje
zonder zorg.
Maar ik voorspel je, dat als je vandaag
of morgen nog eens tegen een meisje aan
loopt, dat aardig tegen je doet, en je
blijft er aan hangen, dan moet jy eens
kijken hoe gauw je verandert!
Dan kom je nog wel eens by me om
hulp. omdat het dan volgens jou allemaal
maar onzin is."
Hoor eens bootsman, als een meisje
mij alleen maar wil hebben als ik eerste
klas of korporaal ben, nou, dan kunnen
ze voor myn part allemaal naar de maan
l0<Dan'is het toch de ware liefde niet."
Zulke gesprekken vonden meermalen
plaats tusschen die twee.
Maar de Kluif was niet te overreden
en weigerde hardnekkig zich met theorie
vol te laten stoppen. Drank gebruikte hy
niet en op plaatsen, die zy amidedcn.
ging hij toch niet vaak naar de val. Geld
had hij dus zoozeer niet noodig dan alleen
0111 met verlof te gaan als hy in Holland
was en voor zyn tabak.
De hoofdzaak was voor hem, zyn werk
en eten Hii werkte prettig hy den boots
man en had over niets anders te klagen
dan dat hii veel meer eten noodig had
dan een ander. Want hij kon schaften
voor drie.
's Avonds na vastwerken ging hij
meestal naar de officierskombuis om den
kok te helpen. Dan maakte hij de braad
pannen en castrollen schoon en hielp met
groenten schoonmaken. Dat deed hij
voornamelijk voor het lekkere hapje, dat
er dan altijd voor hem overschoot. Maai
bij had ook rare streken op zijn kompas.
Veel guitige stukken en schelmenstreken
haalde hij uit ten koste van een of an
der, die, als slachtoffer zijnde, soms ern
stig er over dacht hem op het rapport te
zetten of hem een flink pak slaag toe te
dienen.
Maar ais de eerste opwelling van drift
wat gezakt was, dan lachte het slachtof
fer meestal maar mee met de omstanders.
Zoo had hij den chef-kok meermalen
een poets gebakken, waarover by het op
halen data-van soms nog hartelijk ge
lachen werd.
De chef zelf lachte niet het minst, hy
mocht de Kluif wel met zijn derde-klasse
'streken, zooals hij die schoftenstreken
noemde.
Maar als hij by hem in het kombuis
was, keek de chef hem toch op zijn vin-
gers.
Zoo was het op een kouden avond eens
gebeurd, dat de Kluif klaar was met zyn
werk en vroeg of hij met eenige jongens
in de kombuis mocht zitten om zich wat
te warmen
En of de chef dan misschien zoo goed
wilde zijn 0111 wat van zyn avonturen te
vertellen. De Kluif wist precies hoe hii
de chef moest aanpakken en hii had
allang in de gaten, dat vertellen over
zijn wedervaringen hij den chef het
zwakke punt vormde.
Heel lang geleden namelijk, toen er eens
een ITollandsch oorlogsschip in Australië
kwam, was de chef, toen nog koksmaat,
daar aan wal gestapt en niet meer terug
gekeerd.
Hij had toen mooie aanbiedingen ge
kregen van de farmers, om op een farm
te gaan werken als schapenhoeder en was
met schitterende beloften gepaaid toen
meegegaan, wel meer 0111 het avontuur
dan om de mooie beloften.
Lang had hij het niet volgehouden bij
de schapen, maar was weer spoedig gaan
varen op de kustvaart. Daarna was hij
terechtgekomen by den aanleg van een
spoorlijn, midden in de oerwouden; om
tenslotte 11a een verblijf van 8 jaren in
Australië weer in zijn vaderland aan te
komen. Daar was hi1 naar het Wacht
schip in Nieuwediep gegaan en had zich
gemeld by den onderofficier van de
wacht.
Met een leuk smoelwerk had hij toen
gezegd: „terug van passagieren!"
De kwartiermeester keek hem eens aan
en zei toen schouderophalend:
„Ik ken je niet. Wie ben je dan?"
„Ik ben koksmaat Stippel!"
„Zoo, nooit van gehoord. Maar wan
neer ben je dan gaan passagieren?"
„Wei, laat eens zien, dat was in Syd-
ney. ongeveer acht jaar geleden!"
„Ha zoo, Stippeltje," lachte de kwar
tiermeester. „Nou wacht dan maar even,
dan zal ik den onderofficier van politie
laten waarschuwen, dan zal die je voor-
loopig wel opbergen."
Hij kreeg drie maanden gevangenis
straf en kon weer als koksmaat aan het
werk gaan. Van toen af halbij altyd
goed opgepast. Nooit geen dag straf meer
gehad en na korten tijd was hij korporaal.
Hij trouwde en werd enkele jaren latei-
aangesteld als sergeant. Nu was hij kok
voor de officieren en werkte hij 's avonds,
als de scheepskoks allang klaar waren
aan de lekkerste hapjes, want de offi
cieren tafelden pas om 8 uur.
Nu had hij buiten zyn kook- en braad-
kunst 0111 slechts één zwak, en dat was
vertellen over zijn avonturen.
De goeie man wist echter zoo geweldig
te fantaseeren, dat hij op het laatst zelf
niet meer wist wat hij wel en wat hij
eigenlijk niet had beleefd.
Zijn kennis van de Engelsche taal hield
hii goed hij en hii was daar wat trotsch op,
•al liet hij dat niet zoo dadelijk merken.
Hij had een lievelingsgezegde, dat hij
heel dikwijls gebruikte en dat was:
„Do you know what the captain says?
Take the legs and run away" 1).
Dat had hij nog uit den tijd van zijn
Australische kustvaart.
Toen waren die kustvaarders feitelijk
noet meer dan zeeschuimers.
De kapiteins van die scheepjes waren
berucht. Zij zagen er geen been 111 om
hun matrozen een tijdlang geen gage uit
te betalen en dan, als ze aan den wal w a
ren het anker te lichten en hen achter te
laten.
Dan verdwenen ze zonder de gage uit
te betalen aan de rechthebbenden.
De bedrogenen stonden dan aan den
wal zonder geld en zonder kleeren en
zonder naar de politie te kunnen gaan,
want die trok er zich niets van aan. Dan
waren ze gedwongen weer te gaan zwer
ven of op een ander schip te monsteren,
waar het al niet veel beter was.
3) Weet je wat de kapitein zegt?
Neem de beenen en verdwijn.
Zelfs gebeurde het wel dat de kapitein,
die veelal met zijn stuurman die zaakjes
opknapte, zoo iemand onverhoeds over
boord liet duikelen als ze in een haven of
op een reede lagen.
Dan werd het slachtoffer gedwongen
naar den wal te zwemmen en verder daar
zijn heil maar te gaan zoeken.
Datzelfde was met Stippel gebeurd en
men had hem toen nageroepen „take the
legs and run away". Toen had hij dan ook
de kustvaart er aan gegeven en was. bij
den aanleg van spoorwegen verzeild ge-
raakt.
Wenschte hii. dat iemand zich uit de
kombuis verwijderde, dan kon men er ze
ker van zijn dat gezegde van hem te hoo-
ren, wat hij dan veelal vergezeld deec
gaan van een flinken schop tegen eer
zeker lichaamsdeel van den betrokkene
Hij deed het gezegde, dat groote man
nen ook goede mannen zijn. alle eer aan
Kwaad zat er niet bij hem in en hij gaf
evenals bootsman Touw, iemand veel lie
ver een flinken opstopper, dan dat hij hen
op het rapport zette.
Als hij vertelde, kon hij in het vim
van ziin redeneering zoo onmogelijk lie
gen, dat hii er later dikwijls zelf ver
stomd van stond.
Maar hij kon mooi vertellen en dik
wijls ontging het liegen den toehoorders
die met open mond zaten te luisteren.
(Wordt vervolgd).
