KOM! Zaterdagmorgen 10 uur
S. 1. MHSSEII 1 In.
Waar
10
REORGANISATIE-UITVERKOOP
Firma J. F. BEEMSTERBOER
Buitenlandsch overzicht.
„Omdat jij mijn geluk bent".
De ontwapeningsconferentie verdaagd tot 16 October. -
De economische conferentie op het doode punt. -
Een oproep van Hitier tot de Nationaal-socialistische
beweging.
KEIZERSTRAAT
Kardinaal Bertram en de
katholieke arbeidsorganisaties.
Het Duitsch-nationale front.
De Oost-Chineesche spoorweg.
Staat van beleg te Sofia.
in 50 dessins,
kleur-echt, - wasch-echt,
Keizerstraat?
COURANT
fc.EUU-SBLAD VOOR DS;j HELDER, KCEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen
land f 2.-, Nederl. Oost- en West Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Losse nos. 4ct.fr.p.p. 6ct. Zondagsblad
resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, fl.70
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v h C. DE BOER Jn.
Bureau: Koningstraat 78 - Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (gaijard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van ltm.3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct.
De ontwapeningsconferentie verdaagd
tot 16 October. Het is niet met instem
ming van Duitschland dat het bureau van
de ontwapeningsoenferentie, Dinsdagmid
dag het voorstel van Henderson, om de
verdere ontwapeningswerkzaamheden tot
16 October te verdagen, heeft aangeno
men. Neen, Duitschland had liefst gewild
dat de besprekingen waren voortgezet en
zijn eisch van gelijkgerechtigheid, ter
tal'el was verschenen. Het bezoek van de
geheimzinnige(?) vliegtuigen was een
kracht bij te zetten. Nu ontzeilt men deze
kracth bij te zetten. Nu ontzeild men deze
klippen voorloopig en Duitschland kan
niet anders dan zich er bij neerleggen.
Henderson wees er op, dat het bureau
hem gemachtigd had onderhandelingen
ter voorbereiding van den tekst voor de
tweede lezing te voeren. Deze onderhan
delingen hebben met het oog op het werk
van de economische en monetaire confe
rentie nog tot geen resultaat kunnen lei
den. Wat heeft Henderson zich uit de
enkele besprekingen, die hij heeft gehad,
nog sterker kunnen overtuigen van het
belang, dat eerst de geschilpunten gehar
moniseerd worden alvorens tot een twee
de lezing wordt overgegaan. Waar de toe
stand dus sedert 8 Juni onveranderd is
gebleven, verzocht Henderson het bureau
de algemeene commissie om machtiging
te vragen deze onderhandelingen zoo
spoedig mogelijk met de delegatieleiders
te mogen hervatten. Zij zullen echter veel
tijd nemen en van daar, dat Henderson
den datum van 16 October voorstelde voor
de hervatting van het werk der algemee
ne commissie. Mocht eerder overeenstem
ming bereikt worden, dan zal hij natuur
lijk het bureau en de algemeene commis
sie eerder bijeenroepen. De algemeene
commissie zal Donderdag bijeenkomen in
plaats van 3 Juli om het besluit van het
bureau te bekrachtigen.
De economische conferentie werkt in
stilte. De Londensche conferentie is ih
de rust gekomen. De N.R.Crt. zegt zelfs,
dat het vrijwel schijnt dat ze van de op
pervlakte is verdwenen, ondergedoken
als zij is in besloten vergaderingen van
de subcommissies. Het blad beschouwt
deze stilte gunstiger voor het hereiken
van resultaten, dan de luidruchtigheid
voor de eerste periode.
Men kon bij het houden van de eerste
groote redevoeringen de tegenstellingen
nog zoo zeer verdoezelen, zij zijn er en
daarom is men zelfs bijeen. Zij komen
heel gauw te voorschijn en de sensatio-
neele berichtgeving der eerste dagen
plaatste ze dan zelfs in extra fel licht. On-
ervarenen in de practijk der conferenties
spreken, zoodra zij van die verschillen
ontdekken, die toch de eigenlijke beweeg
redenen tot het houden der conferentie
geweest zijn, reeds van crisis en van een
spoedig einde der conferentie. Nu lijden
conferenties aan allerlei kwalen, maar
gewoonlijk niet aan die van een te kort be
staan. Dit overijld pessimisme maakte de
vorige week echter weer zooveel indruk,
dat MacDonald zich genoopt zag de ge-
heele pers bijeen te roepen om haar met
een uitvoerig betoog gerust te stellen.
Veel feitlijks kon hij niet mededeelen: de
inhoud van zijn woorden was samen te
vatten in het opwekkend Nederlandsche
lied, waarmee feestvierenden plegen aan
te kondigen, dat zij nog lange niet naar
huis gaan.
I Groote conferenties dragen in den
regel het karakter van een jaarmarkt,
zegt het blad, waar de politici heengaan
lOrii allerlei buitenlandsche ambtgenooten
te ontmoeten, met wie zij zaken hebben te
doen. welke het beste persoonlijk worden
I afgedaan, wat zooveel te meer nog geldt
op de economische en financieele confe
rentie. Het suizelt van bedrijvigheid in de
Londensche atmosfeer.
Men begrijpt nu bijv. waarom Litwinof,
de Russische minister van buitenlandsche
zaken, hierheen is gekomen en zijn aan
kondigingen van vertrek niet gestand
doet. Het conflict over de gevangen tech
nici, waarin de Russen en de Britten zoo
bokkig tegenover elkaar staan, moet
liefst uit de wereld worden geholpen. Was
het de minister van buitenlandsche zaken
zelf niet geweest, dan had MacDonald den
Russischen vertegenwoordiger niet bij
'zich ten eten kunnen vragen. Zoo iets
breekt in een onzakelijk geschil heel wat
ijs. Nu is Litwinof ook al om te onderhan
delen bij John Simon geweest. De inhoud
van een vergelijk is voor beiden duide
lijk, maar de groote moeilijkheid is dat
geen van de twee den eersten stap wil
doen. Rusland wil niet eerst de gevange
nen laten loopen, om den schijn te ver
mijden de minste te zijn geweest. Om de
zelfde reden wil Engeland van zijn kant
evenmin beginnen. Maar als nu verschil
lende menschen in persoonlijk goede ver
standhouding steeds maar over het in
zijn wezen onverstandig geworden conflict
blijven praten kan er allicht iets van te
recht komen.
Tot zoover de Nw. Rott. Crt. ,,'t Lijkt
in Londen net%een stelletje kwajongens",
merkt de zetter op, „die willen ook nooit
de minste zijn". Die zetters kunnen soms
rake opmerkingen maken. Vindt u ook
niet?
Een oproep van Hitier inzake de toetre
ding van den Stalen Helm tot de nat. soc.
beweging. De lei(ij)der constateert daar
in, dat met de opneming van de jeugd
organisatie van den Stalen Helm onder
zijn bevel en de inlijving van de Scharn-
horst bij de Hitlerjeugd, de vereeniging
van politieke strijdbeweging van de natie
voltooid is en de S.S., S.A., Stalen Helm
en Hitlerjeugd, voortaan de eenige orga
nisaties zullen zijn, welke de nationaal-
socialistische staat kent als dragers van
de politieke opvoeding van de jeugd en
de mannen.
Het sprak vanzelf, dat na de Novem-
ber-revolutie van verschillende kanten de
tegenstand tegen het marxisme georgani
seerd werd, maar de toekomst van het
volk hangt er niet van af, hoeveel orga
nisaties voor haar opkomen, maar of men
er in slagen zal, den wil der velen tot één
wil te vereenigen. Zooals de Duitsche
rijksweer eens gedwongen was de ver
schillende vrijcorpsen, ondanks hun ver
diensten, op te heffen, zoo is de nationaal-
socialistische beweging gedwongen, zon
der met verdienste of geen verdienste re
kening te houden, de tallooze bonden te
vereenigen en vereenigingen op te heffen
om het Duitsche volk eindelijk een eenige
homogene organisatie van zijn politieken
wil op te bouwen. Talrijke van de beste
Duitschers hebben .deze taak niet begre
pen en vele anderen wilden haar niet be
grijpen maar thans is de wil en daarmee
de noodzakelijkheid van dezen geweldi
gen strijd voor iedereen duidelijk die zijn
volk liefheeft en aan de toekomst ge
looft.
Kardinaal Bertram heeft aan den dio-
cesanen voorzitter van de katholieke ar
beidersorganisaties in het aartsdiocees
Breslau een brief geschreven, waarin hij
de katholieke arbeidersorganisaties een
kostbare hulp noemt in den strijd tegen
jde beweging der godloozen, het marxis-
:me en bolsjewisme. Hij wijst erop, dat
j deze organisaties de draagsters zijn van
de practische religiositeit en den christe-
lijken familiezin en in de van God ge
brilde gehoorzaamheid tegenover kerk en
staatsgezag hyn plicht gedaan hebben.
[Hij stelt verder vast, dat de katholieke
arbeidersorganisaties kerkelijke instellin
gen zijn en dat haar voorzitters statutair
|door het geestelijk gezag benoemd wor
den. Daardoor staan de organisaties en
haar bezittingen onder bescherming van
de kerk.
De brief is geschreven naar aanleiding
van de overneming van de christelijke
vakvereenigingen door den leider van he:
Duitsche arbeidsfront, dr. Ley, en dienf
klaarblijkelijk, om de onafhankelijkheid
J van de katholieke arbeidersorganisaties
van het centrum in het licht te stellen.
Schijnt ineen te storten.
Wolff meldt uit Berlijn, dat de vrijwil
lige ontbinding (Selbst-auflösing) van
het Duitsch-nationale front aanstaande
is. Deze vrijwillige ontbinding staat
waarschijnlijk in verband met de ontslag
aanbieding van Hugenberg.
De hoofdleiders van het Duitsch-natio
nale front zijn Dinsdag te Berlijn bijeen
gekomen om te beraadslagen over de vrij
willige ontbinding van het Duitsch-natio
nale front, 's Avonds zouden de voorman
nen in het partijbestuur met Hitier onder
handelen over de ontbinding van het
D.-N. front.
Later werd door den president van de
nationaal-socialisten meegedeeld, dat de
leiders van het Duitsch-nationale front
met de leiders der nationaal-socialisten,
die ruggespraak hadden gehouden met
Hitier, een verdrag van vriendschap had
den gesloten met de D.-N. partij en daar
na tot vrijwillige ontbinding van het
Duitsch-nationale front hadden besloten.
Dit besluit wordt onmiddellijk uitgevoerd.
DE STAATSPARTIJ IN
DUITSCHLAND.
Wegens lijstenverbinding met,
de soc. dein. in Pruisen opgeheven
i
Kerll, de voorzitter van den Pruisischen
landdag, heeft na ingewonnen advies be
paald, dat de 3 afgevaardigden van de
Staatspartij, oud-minister Schreiber, dr.
Nuschke en prof. Hartwig door lijstenver
binding met de soc. dem. partij tot leden
van een Landdag gekozen zijn. Aange
zien de S.P.D. verboden is en niet meer
precies is na te gaan hoeveel stemmen de
Staatsparty aan die lijstenverbinding
dankt, is deze party ook niet meer ge
rechtigd eigen afgevaardigden in den
Landdag te bezitten. Kerll heeft aan de
3 genoemde leden verzocht hun geloofs
brieven en toegangskaarten terug te zen
den en hun verder meegedeeld dat zij van
verdere emolumenten verstoken zullen
blijven en hun ook geen toegang meer tot
de Landdagsgebouwen zal worden ver-
leend.
Op dezelfde wijze zal met de 5 Rijksdag
leden die tot de Staatspartij behooren ge
handeld worden maai- het vermogen der
Staatsparty is nog niet in beslag geno-
jinen omdat de verordening van vorige
week uitsluitend van de socialistische par
ty spreekt.
HINDENBURG GENOEMD VOOR
DEN NOBELPRIJS VOOR
DEN VREDE.
Het Noorsche dagblad Morgenavisen te
Bergen oppert de toekenning van den No
belprijs voor den vrede aan rijkspresident
Von Hindenburg. Hindenburg had, aldus
het blad, reeds eenige jaren geleden den
prijs moeten ontvangen. In den chaos,
welke buiten in de wereld heerscht, is hij
het eenige, echte en betrouwbare steun
punt geweest. Hij was de grootste, edelste
en. sympathiekste persoonlijkheid van den
wereldoorlog en later heeft hij een hooger
standpunt ingenomen dan alle andere lie
den. De Nobelprijs voor den vrede zou
aan aanzien winnen, wanneer hij Hinden
burg moest worden verleend. Het volgend
jaar zou volgens Morgenavisen Mussolini
den prijs moeten ontvangen.
Terwijl de Nobelprijs voor letterkunde
en de wetenschappen worden verleend
door de Zweedsche academies, ligt de be
slissing in zake den Nobelprijs voor den
vrede bij het Noorsche Storting.
RENTEVERLAGING VAN DAWES-
EN YOUNGLEENING?
Voornemens van dr. Schacht.
Aan dr. Schacht, den president der
Duitsche Rijksbank, die gisteren wederom
te Londen is teruggekeerd, wordt het
voornemen toegeschreven aan de Econo
mische Conferentie voor te stellen de rente
voor de Dawesleening van 7 tot 5 en
die der Youngleening van 5J op 4 te
verlagen.
PLENAIRE ZITTING VAN DE
ECONOMISCHE CONFERENTIE TE
LONDEN?
Naar verluidt zal MacDonald een ple
naire vergadering van de Londensche con
ferentie bijeenroepen. Er bestaat een ge
voelen, dat de groote lijn van de confe
rentie is zoekgeraakt en dat het werk in
commissies dreigt te verwateren. De lei
ding der conferentie is van oordeel, dat
de commissie-arbeid ver genoeg is gevor
derd om iets tastbaars aan het licht te
brengen.
HET DUITSCHE TRANSFER
MORATORIUM.
Dr. Schacht heeft zich te Londen bereid
verklaard tot een rantsoeneering van het
transfer voor alle buitenlandsche leenin-
gen. De rente zou dan voor een deel Mor
den tietaald. Hoeveel zal nader worden be-
j kend gemaakt, evenals de bijzondere po-
sitie der Dawes- en Youngleening zal
worden geregeld.
De crediteuren blijven niettemin pro
testeeren tegen de moratoriumwet, die de
debiteur kwijting geeft voor storting bij
de Conversiekas.
De Russiseh-Japansch-Mand-
sjcerijsche conferentie geopend.
Maandag is de Russisch-Japansch-
Mandsjoerysche conferentie inzake den
verkoop van den Oost-Chineeschen spoor-1
iweg geopend.
VERGADERING WAAR HUGENBERG
ZOU SPREKEN VERBODEN.
Te Berlijn is gisteren een vergadering
van den Duitsch-nationalen middenstands
bond, waar minister dr. Hugenberg het
woord zou voeren, verboden.
Scherpe maatregelen.
Uit Sofia wordt gemeld, dat het Bul-
gaarsche parlement in den nacht van
Zondag het wetsontwerp tot bestrijding
van aanslagen heeft aanvaard. Direct
werd de staat van beleg over Sofia af
gekondigd. Politie en militairen bezetten
in den ochtend alle straten der stad. Het
telefoon- en telegraaf verkeer met binnen-
en buitenland wordt onderbroken. In alle
woningen der stad werd gezocht naar
wapenen en verdachte personen. Het
verkeer was Zondag volkomen verboden.
Ook het treinverkeer naar Sofia is stop
gezet. Bij de nieuwe wet wordt iedere
moord of poging daartoe gestraft met
den dood.
Reuter meldt verder uit Sofia:
Tot herstel van de openbare veiligheid,
welke de laatste weken door de dagelijk-
sche Macedonische moord bi ernstig ver
stoord was, heeft de stauscommandaift
van Sofia in opdracht van de Bulgaarsche
regeering, met steun van het garnizoen
een ingrijpende zuiveringsactie onder
nomen. Vijftig personen werden gearres
teerd, onder wie zich lang gezochte
communisten bevonden, bij wie wapenen
en bommen in beslag werden genomen.
Verder werden 1104 personen, meeren-
deels Macedoniërs gearresteerd, die niet
in het bezit van geldige passen waren.
Het grootste deel hiervan wordt geïnter
neerd.
Bij de huiszoekingen zijn honderden
geweren, pistolen, handgranaten enz. in
beslag genomen.
ïsSS per el.
Verkrijgbaar bij:
Let op naam op den zelfkant
Vraagt onze Staten-collectie
DE ONGEREGELDHEDEN BIJ DE
WERKVERSCHAFFING TE
APELDOORN.
De minister Van binnenlandsche zaken
heeft beslist dat de 400 werkloozen, die
bij de werkverschaffjng in Berg en Bosch
te Apeldoorn wegens onbetamelijk optre
den Donderdag j.1. waren uitgesloten, gis-*
steren weer aan het werk mochten gaan,
met uitzondering van de 14 mannen, die
de leiding van deze ongeregeldheden heb
ben gehad.
UIT HET MIJNBEDRIJF.
Op de Dominiale mijn te Kerkrade wor
den met ingang van 1 Juli ongeveer 60
Zaterdagmorgen iu uur
Antwoord: Bij den
wegens algeheele hernieuwing onzer voorraden
Juweelen - Goud - Zilver - Uurwerken
Zie pagina 5
FEU ILLETO N
Een Heldersche roman
door
WELLIARIS.
6)
Dan gesticuleerde hij soms niet zyn
vïeeschvork, waarmee hij hét vleesch om
keerde, zonder er erg in te hebben, dat
er dikwijls nog een malsch stukje aanzat,
wat de Kluif altijd dadelijk in de gaten
had en dan ook niet verzuimde om het
lekkere hapje van de vork af te pikken,
zonder dat de chef het merkte en achter
zich op het bankje te leggen tot het wat
afgekoeld was, om het daarna in zyn holle
maag te laten verdwijnen.
Zoo vertelde de chef op een keer, dat hy
op een farm had gewerkt, die meer dan
tien mijlen van de naaste stad verwyderd
lag in een eenzame en woeste streek.
„Maar op zekeren dag moest ik voor de
baas naar de stad.
Dat was een heel gevaarlyk baantje,
want het wemelde gewoon van roovers in
die streek, die zich niet ontzagen om je
van je paard te schieten.
Ik zadelde mijn paard en nam een goede
revolver mee.
Het was erg donker dien avond, maar
daar stoorde ik me niet aan en reed vlug
verder.
Mijn paardje kende den weg heel goed,
dus liet ik het zelf zijn weg zoeken.
By een kromming hield mijn paard ech
ter zoo plotseling halt, dat ik bijna uit
den zadel vloog. Ik onderzocht wat het kon
zijn dat mijn paard zoo deed schrikken.
Daar opeens zag ik tegen de duisternis
geleund, een grooten roover staan."
Niet een van de luisteraars scheen ei
erg in te hebben tot aan het eind van zijn
verhaal de Kluif vroeg.
„Waar zei u ook weer, dat die kerel
tegen aanleunde?"
In de 8 jaren die hij in Australië had
doorgebracht had hij veel voor 80 jaar be
leefd.
Tenminste, volgens zijn verhalen!
Op dit schip had hij twee jaar gevaren,
op die schuit had hij vijf jaar gediend, bij
die farmer had hij zes jaar gewerkt, by
den spoorwegaanleg was hij vier jaar ge
weest, enz., enz., zoodat de Kluif op een
keer eens de opmerking maakte:
„Zeg chef, u kwam toch op uw 18e jaar
bij de marine?"
„Dan moet u nu, volgens uw eigen ver
halen tenminste, zoo ongeveer 96 jaar
zyn, chef!"
Allen barstten in smakelyk lachen uit.
„Jongmensch," zei de chef, zich hoog
oprichtend:
„Do you know what the captain say?
Take' the legs and run away".
De Kluif was hem echter te vlug af; en
voor de chef zyn lange been met het co-
quette schoentje van maat 48 zoover had
uitgestrekt was de Kluif al verdwenen.
„E11 nu alles er uit jongens," brulde hy.
„Ik moet aan mijn werk ook denken!"
„Jullie houden me maar aan de praat
en straks is de boel niet op tijd klaar.
De Kluif bleef na zulke ervaringen al
tijd een poosje op een eerbiedigen afstand
van de chef.
Deze was echter heelemaal niet boos
op hem. Integendeel! Hij moest er nader
hand zelf ook 0111 lachen en, zoo dacht
hy, die knul toont tenminste dat hij niet
zit te slapen!
Een paar dagen later kwam de Kluif
weer met een doodernstig gezicht de kom
buis binnen wandelen. Vanuit de verte
had zijn reukorgaan al de geuren opge
vangen van heerlijke taart.
Hij wist dat de schipper jarig was dien
dag en en dat de onderofficieren 's avonds
een fuif zouden hebben. Maar hij hield
zich dom.
„Goedenavond, chef!" zei hy binnen
stappend. „Kan ik hier misschien een
handje helpen? Wat hebben we vandaag
chef, wildbraad?"
Hy had al dadelijk de reusachtige taart
ontdekt, die door den chef in stukken ge
sneden en met een heerlijk vlaatje was
overgoten, nu op een groote schaal op
den rand van de kachel stond, tot straks
de oppasser hem zou komen weghalen.
Daar moest hy zyn deel van hebben,
dacht de Kluif, 't Zou zonde wezen als
zooiets zijn neus voorbij ging, al was hij
dan ook maar derde klas. De onderoffi
cieren kregen dan toch nog genoeg, die
zouden zoo'n stukje meer of minder toch
niet merken. Maar de chef keek hem op
zyn vingers en hield hem voortdurend
in de gaten.
„Neen Kluif, er valt niets te doen jon
gen; en ook niets te rooven.
Pas op, dat er per ongeluk niets aan je
vingers blijft hangen hoor, ik waarschuw
jc!
Zeg Kluif, verdwijn nou, ik heb geen
tijd."
„Goed chef, maar hebt u dat spreek
woord wel eens gehoord, van den waard,
die zijn gasten niet vertrouwt?"
„Zeker wel Kluif, maar ik ben nu toe
vallig geen waard en ik vertrouw jou niet
verder dan ik je zie."
En nu kwam zijn lievelingsgezegde:
„Do you know wrhat the captain say"..
„Take the cake and run away", riep de
Kluif, sprong bliksemsnel naar den hoek
van de kachel en een greep in de schaal
doende, verdiveen hij met een flink stuk
taart in zijn handen, terwijl de vla hem
tusschen zyn vingers doorsijpelde.
Op het tentdek zocht hij een veilig
hoekje en liet het zich goed smaken.
„Die bliksemsche kwajongen," lachte
de chef na een poosje.
„Enfin, ik heb zelf toch al genoeg van
de lucht, dan neem ik straks maar geen
taart."
Onder het mompelen van „derdeklasse-
streken" vertelde hy intusschen aan
den oppasser, die de taart kwam halen,
dat hij zelf zijn rantsoen al gehad had en
er dus voor hem niet meer gedeeld be
hoefde te worden.
HOOFDSTUK 3.
Bootsman Tou Mas ook niet gespaard
voor de vele schelmenstreken van de
Kluif, maar kon evenals alle anderen on
mogelijk kwaad op hem blijven. Hy voor
al wist de Kluif naar waarde te schatten.
Niet alleen om zijn streken, maar ook oni
zijn zonnig humeur, zijn zanglust en zijn
buitengewone gevatheid.
Het was tusschen die twee vaak een
woordenstrijd, waar de anderen geamu
seerd naar zaten te luisteren en soms
brulden van het lachen, om de droge hu
mor, de schalksehe gevatheid en de ver
rassende vindingrijkheid van de Kluif.
De typische gezegden die, soms aange
vuld door een levendige mimiek, door
hem gebezigd werden, getuigden vaa een
frissche levenslust, die wars van alle
achterbaksheid de dingen by hun naam
noemde, en waarbij hun vroolijke geest
vol sprankelende humor, zich uitleefde.
Zonder bepaald vulgair te worden, wa
ren zulke gesprekken toch minder ge
schikt voor kostschoolmeisjes of voor de
ooren van een eerbiedwaardige matrones.
De Kluif was de eenigste derde klas
aan bak I. Zijn liefste w-erk was zeuntje
spelen. Dan kon hij naar hartelust schaf-
tan en steeds zijn maag op peil houden.
Zoolang hij op den „IJzeren Hertog"
was, had hij bijna voortdurend dienst ge
daan als zeuntje van bak I. Tijdens de
aehtmaandsche reis was hij een poosje
aan dek geweest, maar dat beviel hem
niet erg. Veel liever werkte hij bij boots
man Touw.
De bootsman had aan den schipper
voorgesteld om, daar hij toch geen exa
men Milde doen, hem maar zeuntje te la
ten blijven.
De schipper had er geen bezwaar tegen
en de baksmeester 1) vond het vanzelf
goed.
De baksmeester was Hans Berg.
Hy was korporaal-telegrafist en voer
evenals de Kluif al bijna twee jaar op
den Hertog.
Gedurende het laatste jaar w^as hü
baksmeester geworden. Toen hij in dienst
1) Een van de meest daarvoor geschikte
korporaals wordt als baksmeester aange
wezen. De menschen aan zyn bak ge
plaatst zyn niet ondergeschikt aan hem.
Hij is het hoofd van de bak. Zooiets als
president van de tafel dus.
ging was hij met den trein gereisd van
Rotterdam over Haarlem naar Nieuwe-
diep.
In Den Haag Mas er een jongen van
zyn leeftijd in de coupé, waarin hij zat,
gestapt en na een kort gesprek bleek het
dat beiden hetzelfde doel hadden. Zoo
maakte Hans voor het eerst kennis met
de Kluif.
Gedurende de eerste dagen konden zij
niet gemakkelijk wennen aan het vreem
de en voor hen ongeM-one leven. Zij zoch
ten steun bij elkaar, als varen ze altijd
de beste vrienden geweest.
Later, toen ze aan alles gewoon ge
raakt waren, bleven ze ook met elkaar
omgaan.
Tot na drie jaar Hans voor een jaar
naar Amsterdam ging, naar de telegrafis-
tenschool.
Het werk aan dek en het altijd in de
frissche buitenlucht zijn beviel hem wel,
maar hij wilde toch liever werk hebben
waarbij hij zijn hersens wat meer moest
inspannen.
Hij stelde veel belang in de telegrafie,
verzocht toen voor een opleiding die hii
kreeg en leerde in een jaar spelenderwijs
waar anderen soms veel moeite mee had
den.
Ook zijn kennis van de moderne talen
verwaarloosde hy niet en dat kwam hem
nu goed te pas in zijn loopbaan als tele
grafist en als zeeman.
Bak I werd dikwijls de élitebak ge
noemd. In het geheel zaten er 15 man
aan. waarvan de meesten korporaal wa
ren.
(Wordt vervolgd.)