KOM! Zaterdagmorgen 10 uur S. 1. MHSSEII 1 In. Waar 10 REORGANISATIE-UITVERKOOP Firma J. F. BEEMSTERBOER Buitenlandsch overzicht. „Omdat jij mijn geluk bent". De ontwapeningsconferentie verdaagd tot 16 October. - De economische conferentie op het doode punt. - Een oproep van Hitier tot de Nationaal-socialistische beweging. KEIZERSTRAAT Kardinaal Bertram en de katholieke arbeidsorganisaties. Het Duitsch-nationale front. De Oost-Chineesche spoorweg. Staat van beleg te Sofia. in 50 dessins, kleur-echt, - wasch-echt, Keizerstraat? COURANT fc.EUU-SBLAD VOOR DS;j HELDER, KCEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnen land f 2.-, Nederl. Oost- en West Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20. Losse nos. 4ct.fr.p.p. 6ct. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, fl.70 Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v h C. DE BOER Jn. Bureau: Koningstraat 78 - Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct. per regel (gaijard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) van ltm.3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct. De ontwapeningsconferentie verdaagd tot 16 October. Het is niet met instem ming van Duitschland dat het bureau van de ontwapeningsoenferentie, Dinsdagmid dag het voorstel van Henderson, om de verdere ontwapeningswerkzaamheden tot 16 October te verdagen, heeft aangeno men. Neen, Duitschland had liefst gewild dat de besprekingen waren voortgezet en zijn eisch van gelijkgerechtigheid, ter tal'el was verschenen. Het bezoek van de geheimzinnige(?) vliegtuigen was een kracht bij te zetten. Nu ontzeilt men deze kracth bij te zetten. Nu ontzeild men deze klippen voorloopig en Duitschland kan niet anders dan zich er bij neerleggen. Henderson wees er op, dat het bureau hem gemachtigd had onderhandelingen ter voorbereiding van den tekst voor de tweede lezing te voeren. Deze onderhan delingen hebben met het oog op het werk van de economische en monetaire confe rentie nog tot geen resultaat kunnen lei den. Wat heeft Henderson zich uit de enkele besprekingen, die hij heeft gehad, nog sterker kunnen overtuigen van het belang, dat eerst de geschilpunten gehar moniseerd worden alvorens tot een twee de lezing wordt overgegaan. Waar de toe stand dus sedert 8 Juni onveranderd is gebleven, verzocht Henderson het bureau de algemeene commissie om machtiging te vragen deze onderhandelingen zoo spoedig mogelijk met de delegatieleiders te mogen hervatten. Zij zullen echter veel tijd nemen en van daar, dat Henderson den datum van 16 October voorstelde voor de hervatting van het werk der algemee ne commissie. Mocht eerder overeenstem ming bereikt worden, dan zal hij natuur lijk het bureau en de algemeene commis sie eerder bijeenroepen. De algemeene commissie zal Donderdag bijeenkomen in plaats van 3 Juli om het besluit van het bureau te bekrachtigen. De economische conferentie werkt in stilte. De Londensche conferentie is ih de rust gekomen. De N.R.Crt. zegt zelfs, dat het vrijwel schijnt dat ze van de op pervlakte is verdwenen, ondergedoken als zij is in besloten vergaderingen van de subcommissies. Het blad beschouwt deze stilte gunstiger voor het hereiken van resultaten, dan de luidruchtigheid voor de eerste periode. Men kon bij het houden van de eerste groote redevoeringen de tegenstellingen nog zoo zeer verdoezelen, zij zijn er en daarom is men zelfs bijeen. Zij komen heel gauw te voorschijn en de sensatio- neele berichtgeving der eerste dagen plaatste ze dan zelfs in extra fel licht. On- ervarenen in de practijk der conferenties spreken, zoodra zij van die verschillen ontdekken, die toch de eigenlijke beweeg redenen tot het houden der conferentie geweest zijn, reeds van crisis en van een spoedig einde der conferentie. Nu lijden conferenties aan allerlei kwalen, maar gewoonlijk niet aan die van een te kort be staan. Dit overijld pessimisme maakte de vorige week echter weer zooveel indruk, dat MacDonald zich genoopt zag de ge- heele pers bijeen te roepen om haar met een uitvoerig betoog gerust te stellen. Veel feitlijks kon hij niet mededeelen: de inhoud van zijn woorden was samen te vatten in het opwekkend Nederlandsche lied, waarmee feestvierenden plegen aan te kondigen, dat zij nog lange niet naar huis gaan. I Groote conferenties dragen in den regel het karakter van een jaarmarkt, zegt het blad, waar de politici heengaan lOrii allerlei buitenlandsche ambtgenooten te ontmoeten, met wie zij zaken hebben te doen. welke het beste persoonlijk worden I afgedaan, wat zooveel te meer nog geldt op de economische en financieele confe rentie. Het suizelt van bedrijvigheid in de Londensche atmosfeer. Men begrijpt nu bijv. waarom Litwinof, de Russische minister van buitenlandsche zaken, hierheen is gekomen en zijn aan kondigingen van vertrek niet gestand doet. Het conflict over de gevangen tech nici, waarin de Russen en de Britten zoo bokkig tegenover elkaar staan, moet liefst uit de wereld worden geholpen. Was het de minister van buitenlandsche zaken zelf niet geweest, dan had MacDonald den Russischen vertegenwoordiger niet bij 'zich ten eten kunnen vragen. Zoo iets breekt in een onzakelijk geschil heel wat ijs. Nu is Litwinof ook al om te onderhan delen bij John Simon geweest. De inhoud van een vergelijk is voor beiden duide lijk, maar de groote moeilijkheid is dat geen van de twee den eersten stap wil doen. Rusland wil niet eerst de gevange nen laten loopen, om den schijn te ver mijden de minste te zijn geweest. Om de zelfde reden wil Engeland van zijn kant evenmin beginnen. Maar als nu verschil lende menschen in persoonlijk goede ver standhouding steeds maar over het in zijn wezen onverstandig geworden conflict blijven praten kan er allicht iets van te recht komen. Tot zoover de Nw. Rott. Crt. ,,'t Lijkt in Londen net%een stelletje kwajongens", merkt de zetter op, „die willen ook nooit de minste zijn". Die zetters kunnen soms rake opmerkingen maken. Vindt u ook niet? Een oproep van Hitier inzake de toetre ding van den Stalen Helm tot de nat. soc. beweging. De lei(ij)der constateert daar in, dat met de opneming van de jeugd organisatie van den Stalen Helm onder zijn bevel en de inlijving van de Scharn- horst bij de Hitlerjeugd, de vereeniging van politieke strijdbeweging van de natie voltooid is en de S.S., S.A., Stalen Helm en Hitlerjeugd, voortaan de eenige orga nisaties zullen zijn, welke de nationaal- socialistische staat kent als dragers van de politieke opvoeding van de jeugd en de mannen. Het sprak vanzelf, dat na de Novem- ber-revolutie van verschillende kanten de tegenstand tegen het marxisme georgani seerd werd, maar de toekomst van het volk hangt er niet van af, hoeveel orga nisaties voor haar opkomen, maar of men er in slagen zal, den wil der velen tot één wil te vereenigen. Zooals de Duitsche rijksweer eens gedwongen was de ver schillende vrijcorpsen, ondanks hun ver diensten, op te heffen, zoo is de nationaal- socialistische beweging gedwongen, zon der met verdienste of geen verdienste re kening te houden, de tallooze bonden te vereenigen en vereenigingen op te heffen om het Duitsche volk eindelijk een eenige homogene organisatie van zijn politieken wil op te bouwen. Talrijke van de beste Duitschers hebben .deze taak niet begre pen en vele anderen wilden haar niet be grijpen maar thans is de wil en daarmee de noodzakelijkheid van dezen geweldi gen strijd voor iedereen duidelijk die zijn volk liefheeft en aan de toekomst ge looft. Kardinaal Bertram heeft aan den dio- cesanen voorzitter van de katholieke ar beidersorganisaties in het aartsdiocees Breslau een brief geschreven, waarin hij de katholieke arbeidersorganisaties een kostbare hulp noemt in den strijd tegen jde beweging der godloozen, het marxis- :me en bolsjewisme. Hij wijst erop, dat j deze organisaties de draagsters zijn van de practische religiositeit en den christe- lijken familiezin en in de van God ge brilde gehoorzaamheid tegenover kerk en staatsgezag hyn plicht gedaan hebben. [Hij stelt verder vast, dat de katholieke arbeidersorganisaties kerkelijke instellin gen zijn en dat haar voorzitters statutair |door het geestelijk gezag benoemd wor den. Daardoor staan de organisaties en haar bezittingen onder bescherming van de kerk. De brief is geschreven naar aanleiding van de overneming van de christelijke vakvereenigingen door den leider van he: Duitsche arbeidsfront, dr. Ley, en dienf klaarblijkelijk, om de onafhankelijkheid J van de katholieke arbeidersorganisaties van het centrum in het licht te stellen. Schijnt ineen te storten. Wolff meldt uit Berlijn, dat de vrijwil lige ontbinding (Selbst-auflösing) van het Duitsch-nationale front aanstaande is. Deze vrijwillige ontbinding staat waarschijnlijk in verband met de ontslag aanbieding van Hugenberg. De hoofdleiders van het Duitsch-natio nale front zijn Dinsdag te Berlijn bijeen gekomen om te beraadslagen over de vrij willige ontbinding van het Duitsch-natio nale front, 's Avonds zouden de voorman nen in het partijbestuur met Hitier onder handelen over de ontbinding van het D.-N. front. Later werd door den president van de nationaal-socialisten meegedeeld, dat de leiders van het Duitsch-nationale front met de leiders der nationaal-socialisten, die ruggespraak hadden gehouden met Hitier, een verdrag van vriendschap had den gesloten met de D.-N. partij en daar na tot vrijwillige ontbinding van het Duitsch-nationale front hadden besloten. Dit besluit wordt onmiddellijk uitgevoerd. DE STAATSPARTIJ IN DUITSCHLAND. Wegens lijstenverbinding met, de soc. dein. in Pruisen opgeheven i Kerll, de voorzitter van den Pruisischen landdag, heeft na ingewonnen advies be paald, dat de 3 afgevaardigden van de Staatspartij, oud-minister Schreiber, dr. Nuschke en prof. Hartwig door lijstenver binding met de soc. dem. partij tot leden van een Landdag gekozen zijn. Aange zien de S.P.D. verboden is en niet meer precies is na te gaan hoeveel stemmen de Staatsparty aan die lijstenverbinding dankt, is deze party ook niet meer ge rechtigd eigen afgevaardigden in den Landdag te bezitten. Kerll heeft aan de 3 genoemde leden verzocht hun geloofs brieven en toegangskaarten terug te zen den en hun verder meegedeeld dat zij van verdere emolumenten verstoken zullen blijven en hun ook geen toegang meer tot de Landdagsgebouwen zal worden ver- leend. Op dezelfde wijze zal met de 5 Rijksdag leden die tot de Staatspartij behooren ge handeld worden maai- het vermogen der Staatsparty is nog niet in beslag geno- jinen omdat de verordening van vorige week uitsluitend van de socialistische par ty spreekt. HINDENBURG GENOEMD VOOR DEN NOBELPRIJS VOOR DEN VREDE. Het Noorsche dagblad Morgenavisen te Bergen oppert de toekenning van den No belprijs voor den vrede aan rijkspresident Von Hindenburg. Hindenburg had, aldus het blad, reeds eenige jaren geleden den prijs moeten ontvangen. In den chaos, welke buiten in de wereld heerscht, is hij het eenige, echte en betrouwbare steun punt geweest. Hij was de grootste, edelste en. sympathiekste persoonlijkheid van den wereldoorlog en later heeft hij een hooger standpunt ingenomen dan alle andere lie den. De Nobelprijs voor den vrede zou aan aanzien winnen, wanneer hij Hinden burg moest worden verleend. Het volgend jaar zou volgens Morgenavisen Mussolini den prijs moeten ontvangen. Terwijl de Nobelprijs voor letterkunde en de wetenschappen worden verleend door de Zweedsche academies, ligt de be slissing in zake den Nobelprijs voor den vrede bij het Noorsche Storting. RENTEVERLAGING VAN DAWES- EN YOUNGLEENING? Voornemens van dr. Schacht. Aan dr. Schacht, den president der Duitsche Rijksbank, die gisteren wederom te Londen is teruggekeerd, wordt het voornemen toegeschreven aan de Econo mische Conferentie voor te stellen de rente voor de Dawesleening van 7 tot 5 en die der Youngleening van 5J op 4 te verlagen. PLENAIRE ZITTING VAN DE ECONOMISCHE CONFERENTIE TE LONDEN? Naar verluidt zal MacDonald een ple naire vergadering van de Londensche con ferentie bijeenroepen. Er bestaat een ge voelen, dat de groote lijn van de confe rentie is zoekgeraakt en dat het werk in commissies dreigt te verwateren. De lei ding der conferentie is van oordeel, dat de commissie-arbeid ver genoeg is gevor derd om iets tastbaars aan het licht te brengen. HET DUITSCHE TRANSFER MORATORIUM. Dr. Schacht heeft zich te Londen bereid verklaard tot een rantsoeneering van het transfer voor alle buitenlandsche leenin- gen. De rente zou dan voor een deel Mor den tietaald. Hoeveel zal nader worden be- j kend gemaakt, evenals de bijzondere po- sitie der Dawes- en Youngleening zal worden geregeld. De crediteuren blijven niettemin pro testeeren tegen de moratoriumwet, die de debiteur kwijting geeft voor storting bij de Conversiekas. De Russiseh-Japansch-Mand- sjcerijsche conferentie geopend. Maandag is de Russisch-Japansch- Mandsjoerysche conferentie inzake den verkoop van den Oost-Chineeschen spoor-1 iweg geopend. VERGADERING WAAR HUGENBERG ZOU SPREKEN VERBODEN. Te Berlijn is gisteren een vergadering van den Duitsch-nationalen middenstands bond, waar minister dr. Hugenberg het woord zou voeren, verboden. Scherpe maatregelen. Uit Sofia wordt gemeld, dat het Bul- gaarsche parlement in den nacht van Zondag het wetsontwerp tot bestrijding van aanslagen heeft aanvaard. Direct werd de staat van beleg over Sofia af gekondigd. Politie en militairen bezetten in den ochtend alle straten der stad. Het telefoon- en telegraaf verkeer met binnen- en buitenland wordt onderbroken. In alle woningen der stad werd gezocht naar wapenen en verdachte personen. Het verkeer was Zondag volkomen verboden. Ook het treinverkeer naar Sofia is stop gezet. Bij de nieuwe wet wordt iedere moord of poging daartoe gestraft met den dood. Reuter meldt verder uit Sofia: Tot herstel van de openbare veiligheid, welke de laatste weken door de dagelijk- sche Macedonische moord bi ernstig ver stoord was, heeft de stauscommandaift van Sofia in opdracht van de Bulgaarsche regeering, met steun van het garnizoen een ingrijpende zuiveringsactie onder nomen. Vijftig personen werden gearres teerd, onder wie zich lang gezochte communisten bevonden, bij wie wapenen en bommen in beslag werden genomen. Verder werden 1104 personen, meeren- deels Macedoniërs gearresteerd, die niet in het bezit van geldige passen waren. Het grootste deel hiervan wordt geïnter neerd. Bij de huiszoekingen zijn honderden geweren, pistolen, handgranaten enz. in beslag genomen. ïsSS per el. Verkrijgbaar bij: Let op naam op den zelfkant Vraagt onze Staten-collectie DE ONGEREGELDHEDEN BIJ DE WERKVERSCHAFFING TE APELDOORN. De minister Van binnenlandsche zaken heeft beslist dat de 400 werkloozen, die bij de werkverschaffjng in Berg en Bosch te Apeldoorn wegens onbetamelijk optre den Donderdag j.1. waren uitgesloten, gis-* steren weer aan het werk mochten gaan, met uitzondering van de 14 mannen, die de leiding van deze ongeregeldheden heb ben gehad. UIT HET MIJNBEDRIJF. Op de Dominiale mijn te Kerkrade wor den met ingang van 1 Juli ongeveer 60 Zaterdagmorgen iu uur Antwoord: Bij den wegens algeheele hernieuwing onzer voorraden Juweelen - Goud - Zilver - Uurwerken Zie pagina 5 FEU ILLETO N Een Heldersche roman door WELLIARIS. 6) Dan gesticuleerde hij soms niet zyn vïeeschvork, waarmee hij hét vleesch om keerde, zonder er erg in te hebben, dat er dikwijls nog een malsch stukje aanzat, wat de Kluif altijd dadelijk in de gaten had en dan ook niet verzuimde om het lekkere hapje van de vork af te pikken, zonder dat de chef het merkte en achter zich op het bankje te leggen tot het wat afgekoeld was, om het daarna in zyn holle maag te laten verdwijnen. Zoo vertelde de chef op een keer, dat hy op een farm had gewerkt, die meer dan tien mijlen van de naaste stad verwyderd lag in een eenzame en woeste streek. „Maar op zekeren dag moest ik voor de baas naar de stad. Dat was een heel gevaarlyk baantje, want het wemelde gewoon van roovers in die streek, die zich niet ontzagen om je van je paard te schieten. Ik zadelde mijn paard en nam een goede revolver mee. Het was erg donker dien avond, maar daar stoorde ik me niet aan en reed vlug verder. Mijn paardje kende den weg heel goed, dus liet ik het zelf zijn weg zoeken. By een kromming hield mijn paard ech ter zoo plotseling halt, dat ik bijna uit den zadel vloog. Ik onderzocht wat het kon zijn dat mijn paard zoo deed schrikken. Daar opeens zag ik tegen de duisternis geleund, een grooten roover staan." Niet een van de luisteraars scheen ei erg in te hebben tot aan het eind van zijn verhaal de Kluif vroeg. „Waar zei u ook weer, dat die kerel tegen aanleunde?" In de 8 jaren die hij in Australië had doorgebracht had hij veel voor 80 jaar be leefd. Tenminste, volgens zijn verhalen! Op dit schip had hij twee jaar gevaren, op die schuit had hij vijf jaar gediend, bij die farmer had hij zes jaar gewerkt, by den spoorwegaanleg was hij vier jaar ge weest, enz., enz., zoodat de Kluif op een keer eens de opmerking maakte: „Zeg chef, u kwam toch op uw 18e jaar bij de marine?" „Dan moet u nu, volgens uw eigen ver halen tenminste, zoo ongeveer 96 jaar zyn, chef!" Allen barstten in smakelyk lachen uit. „Jongmensch," zei de chef, zich hoog oprichtend: „Do you know what the captain say? Take' the legs and run away". De Kluif was hem echter te vlug af; en voor de chef zyn lange been met het co- quette schoentje van maat 48 zoover had uitgestrekt was de Kluif al verdwenen. „E11 nu alles er uit jongens," brulde hy. „Ik moet aan mijn werk ook denken!" „Jullie houden me maar aan de praat en straks is de boel niet op tijd klaar. De Kluif bleef na zulke ervaringen al tijd een poosje op een eerbiedigen afstand van de chef. Deze was echter heelemaal niet boos op hem. Integendeel! Hij moest er nader hand zelf ook 0111 lachen en, zoo dacht hy, die knul toont tenminste dat hij niet zit te slapen! Een paar dagen later kwam de Kluif weer met een doodernstig gezicht de kom buis binnen wandelen. Vanuit de verte had zijn reukorgaan al de geuren opge vangen van heerlijke taart. Hij wist dat de schipper jarig was dien dag en en dat de onderofficieren 's avonds een fuif zouden hebben. Maar hij hield zich dom. „Goedenavond, chef!" zei hy binnen stappend. „Kan ik hier misschien een handje helpen? Wat hebben we vandaag chef, wildbraad?" Hy had al dadelijk de reusachtige taart ontdekt, die door den chef in stukken ge sneden en met een heerlijk vlaatje was overgoten, nu op een groote schaal op den rand van de kachel stond, tot straks de oppasser hem zou komen weghalen. Daar moest hy zyn deel van hebben, dacht de Kluif, 't Zou zonde wezen als zooiets zijn neus voorbij ging, al was hij dan ook maar derde klas. De onderoffi cieren kregen dan toch nog genoeg, die zouden zoo'n stukje meer of minder toch niet merken. Maar de chef keek hem op zyn vingers en hield hem voortdurend in de gaten. „Neen Kluif, er valt niets te doen jon gen; en ook niets te rooven. Pas op, dat er per ongeluk niets aan je vingers blijft hangen hoor, ik waarschuw jc! Zeg Kluif, verdwijn nou, ik heb geen tijd." „Goed chef, maar hebt u dat spreek woord wel eens gehoord, van den waard, die zijn gasten niet vertrouwt?" „Zeker wel Kluif, maar ik ben nu toe vallig geen waard en ik vertrouw jou niet verder dan ik je zie." En nu kwam zijn lievelingsgezegde: „Do you know wrhat the captain say".. „Take the cake and run away", riep de Kluif, sprong bliksemsnel naar den hoek van de kachel en een greep in de schaal doende, verdiveen hij met een flink stuk taart in zijn handen, terwijl de vla hem tusschen zyn vingers doorsijpelde. Op het tentdek zocht hij een veilig hoekje en liet het zich goed smaken. „Die bliksemsche kwajongen," lachte de chef na een poosje. „Enfin, ik heb zelf toch al genoeg van de lucht, dan neem ik straks maar geen taart." Onder het mompelen van „derdeklasse- streken" vertelde hy intusschen aan den oppasser, die de taart kwam halen, dat hij zelf zijn rantsoen al gehad had en er dus voor hem niet meer gedeeld be hoefde te worden. HOOFDSTUK 3. Bootsman Tou Mas ook niet gespaard voor de vele schelmenstreken van de Kluif, maar kon evenals alle anderen on mogelijk kwaad op hem blijven. Hy voor al wist de Kluif naar waarde te schatten. Niet alleen om zijn streken, maar ook oni zijn zonnig humeur, zijn zanglust en zijn buitengewone gevatheid. Het was tusschen die twee vaak een woordenstrijd, waar de anderen geamu seerd naar zaten te luisteren en soms brulden van het lachen, om de droge hu mor, de schalksehe gevatheid en de ver rassende vindingrijkheid van de Kluif. De typische gezegden die, soms aange vuld door een levendige mimiek, door hem gebezigd werden, getuigden vaa een frissche levenslust, die wars van alle achterbaksheid de dingen by hun naam noemde, en waarbij hun vroolijke geest vol sprankelende humor, zich uitleefde. Zonder bepaald vulgair te worden, wa ren zulke gesprekken toch minder ge schikt voor kostschoolmeisjes of voor de ooren van een eerbiedwaardige matrones. De Kluif was de eenigste derde klas aan bak I. Zijn liefste w-erk was zeuntje spelen. Dan kon hij naar hartelust schaf- tan en steeds zijn maag op peil houden. Zoolang hij op den „IJzeren Hertog" was, had hij bijna voortdurend dienst ge daan als zeuntje van bak I. Tijdens de aehtmaandsche reis was hij een poosje aan dek geweest, maar dat beviel hem niet erg. Veel liever werkte hij bij boots man Touw. De bootsman had aan den schipper voorgesteld om, daar hij toch geen exa men Milde doen, hem maar zeuntje te la ten blijven. De schipper had er geen bezwaar tegen en de baksmeester 1) vond het vanzelf goed. De baksmeester was Hans Berg. Hy was korporaal-telegrafist en voer evenals de Kluif al bijna twee jaar op den Hertog. Gedurende het laatste jaar w^as hü baksmeester geworden. Toen hij in dienst 1) Een van de meest daarvoor geschikte korporaals wordt als baksmeester aange wezen. De menschen aan zyn bak ge plaatst zyn niet ondergeschikt aan hem. Hij is het hoofd van de bak. Zooiets als president van de tafel dus. ging was hij met den trein gereisd van Rotterdam over Haarlem naar Nieuwe- diep. In Den Haag Mas er een jongen van zyn leeftijd in de coupé, waarin hij zat, gestapt en na een kort gesprek bleek het dat beiden hetzelfde doel hadden. Zoo maakte Hans voor het eerst kennis met de Kluif. Gedurende de eerste dagen konden zij niet gemakkelijk wennen aan het vreem de en voor hen ongeM-one leven. Zij zoch ten steun bij elkaar, als varen ze altijd de beste vrienden geweest. Later, toen ze aan alles gewoon ge raakt waren, bleven ze ook met elkaar omgaan. Tot na drie jaar Hans voor een jaar naar Amsterdam ging, naar de telegrafis- tenschool. Het werk aan dek en het altijd in de frissche buitenlucht zijn beviel hem wel, maar hij wilde toch liever werk hebben waarbij hij zijn hersens wat meer moest inspannen. Hij stelde veel belang in de telegrafie, verzocht toen voor een opleiding die hii kreeg en leerde in een jaar spelenderwijs waar anderen soms veel moeite mee had den. Ook zijn kennis van de moderne talen verwaarloosde hy niet en dat kwam hem nu goed te pas in zijn loopbaan als tele grafist en als zeeman. Bak I werd dikwijls de élitebak ge noemd. In het geheel zaten er 15 man aan. waarvan de meesten korporaal wa ren. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1933 | | pagina 1