s. a. mmm k
mm
50 35 20
TOBRALCO
<r
KtSUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
Nederlanilsche middenstandsbank
No. 7297 EERSTE BLAD
mG 6 JULI 1933
61ste JAARGANG
De verklaring van Roosevelt. - De economische con
ferentie eenige dagen verdaagd. - Litvvinof steekt zijn
voelhorens uit.
KONINGSTRAAT 7
Handelscredieten Rekening-Courant
Prinses Juliana te Londen.
in 50 dessins,
kleur-»oht, - wasch-echt,
NU goedkooper!
FEUILLETON
„Omdat jij mijn geluk bent".
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en- Texel f 1.65; binnen
land f 2.-Nederl. Oost- en VVest-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Losse nos. 4ct.; fr.p.p. 6ct. Zondagsblad
resp. 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1.— Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENT1ËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meei 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct.
De verklaring van Roosevelt is in Lon
den de knuppel in het hoenderhok ge
weest. Men weet er zich eigenlijk geen
raad mee. Men zat voor het probleem:
voortzetting, verdaging of beëindiging
van de conferentie. MacDonald maakte
een vermoeide en terneergeslagen indruk
meldde een Reuter-telegram, en dat
is geen wonder, want MacDonald heeft
veel van de conferentie verwacht en hij
zou zeker het diepst teleurgesteld zijn, als
de conferentie op een fiasco uitliep. En
tochwe verwachten er eigenlijk niets
meer van, althans niet meer dan een ma
ger resultaat.
De N.R.C. schrijft over den toestand,
na de verklaring van Roosevelt o.m.:
Er zijn belangrijke onderwerpen, die
niet rechtstreeks met het vraagstuk van de
geldkoersen in betrekking staan. Daartoe
behoort bijv. wat gedaan kan worden tot
beteugeling van de overproductie en tot
regeling van de voortbrenging en den uit
voer. Er zijn echter ook groote gebieden,
waarop bij deze houding van Amerika
niets meer geschieden kan. Men zou op
het oogenblik het werk zeer kunnen be
snoeien, allerlei onderwerpen verder met
rust laten. Zelfs de wapenstilstand in den
strijd der tarieven en handelsbelemmerin
gen heeft feitelijk zijn grondslag verloren.
Die wapenstilstand is aangegaan onder
voorwaarde, dat de delegaties niet voor
nieuwe verrassingen op het gebied der
wisselkoersen kwamen te staan. Wat kan
er na Roosevelts verloochening van dien
grondslag nu nog van den wapenstilstand
terecht komen?
Over verdaging van de conferentie,
waartoe intusschen besloten is, zooals wij
hieronder nog nader meedeelen, schreef
het blad:
Juist voor de goudlanden, die in ieder
opzicht zoo hevig getroffen zijn door de
bewoordingen van de Amerikaansche ver
klaring, kan het voortzetten van de confe
rentie belangrijker zijn. Zij blijven dan bij
een om in voortdurend persoonlijk overleg
van de belangrijke figuren met elkaar het
hoofd te bieden aan alle mogelijkheden.
Het is van buitengewoon belang, dat zij
juist te Londen bijeen zijn, waar hun soli
dariteit op verschillende Engelsche instan
ties, die hun beleid toch reeds welgezind
zijn, onmiddellijk indruk kan maken.
Men zal opmerken, dat het heel om
slachtig is daarvoor het kolossale apparaat
van de grootrie conferentie, die de wereld
gekend heeft, bijeen te houden. Voor ons,
Nederlanders is de conferentie enkel al ter
wille van de verdediging van ons geld, de
kosten en moeite meer dan waard, die wij
daaraan besteed hebben.
Tot verdaging van de conferentie is
Dinsdag besloten en wel tot heden (Don
derdagmorgen 10 uur. Het voorstel werd
door alle leden aangenomen en vanmor
gen zijn dus de beraadslagingen weer
voortgezet.
Litwinof steekt zijn voelhorens uit.
Iedere conferentie, geslaagd of mislukt,
heeft altijd het voordeel van het „persoon
lijk contact" en dat is niet te onderschat
ten; door dat persoonlijk contact is Europa
waarschijnlijk nog voor veel grootere
ellende gespaard, dan waarin het reeds
verkeert. En men leze nog maar eens wat
hierboven gezegd werd van het nut van de
economische conferentie voor ons land.
Ook Litwinof heeft zijn tijd te Londen
niet onbenut-voorbij laten gaan. Het Hbl.
schreef daar deze week in een overzicht
o.m. over:
Zij activiteit is zoo groot, dat hij diplo
matieke resultaten heeft weten te bereiken
'op verschillend gebied, welke in de toe
komst van groote beteekenis kunnen wor
den. De economische wereldconferentie,
waarvan de verdaging heden is voorge
steld, moge tengevolge van de Ameri
kaansche weigering inzake medewerking
op het gebied van stabiliseering van de
valuta's niet beantwoord hebben aan de
daaraan vastgeknoopte verwachtingen en
haar hoofddoel dientengevolge gemist
hebben op bijkomstig gebied heeft de
bijeenkomst van vertegenwoordigers van
zoovele landen in de Britsche hoofd al
thans eenig resultaat opgeleverd. En dit is
voor een groot deel het uitvloeisel van
Litwinofs bedrijvigheid. De voordeelen,
welke de Russische gedelegeerde voor zijn
land heeft weten te bereiken, hebben ook
beteekenis in algemeen internationaal op
zicht en verdienen als zoodanig de aan
dacht.
In dezen tijd van steeds toenemende
werkloosheid, die zich in Engeland mani
festeert in het cijfer van ruim twee en half
millioen arbeidsloonen, kan het slechts
worden toegejuicht, wanneer door het her
stel van de handelsbetrekkingen tusschen
twee groote landen als Engeland en Rus
land, de mogelijkheid tot meer werkgele
genheid wordt geopend.
Dank zij de besprekingen tusschen Lit
winof en Sir John Simon, waarbij een uit
weg is gevonden uit de impasse, waarin
men was geraakt door de veroordeeling
van de Engelsche ingenieurs in Rusland,
z.g. wegens sabotage en militaire spion-
nage.
Van de aanwezigheid van Litwinof te
Londen is thans echter gebruik gemaakt
om het ijs te breken, waarschijnlijk zeer tot
woede der Britsche diehards, die het maar
niet kunnen verkroppen, dat de Britsche
premier met den Russischen vertegenwoor
diger als een „gewoon mensch" aan één
tafel plaats genomen en met hem den
j lunch heeft gebruikt maar ongetwijfeld
tot voldoening van degenen, die inzien,
welke voordeelen de Russsische markt
J thans reeds biedt en in de toekomst nog
zal kunnen bieden en die begrijpen, dat
Engeland moet zorgen „erbij" te zijn en
het terrein niet mag vrijlaten voor zijn
concurrenten, waaronder in de eerste
plaats de Vereenigde Staten, die aller
minst blind zijn voor hetgeen Rusland
heeft te bieden op handelsgebied.
In zijn deviezer.nood o.a. is het ook in
Ruslands belang den handel met Enge
land niet langer uit te schakelen en zoo
doende zijn beide partijen er toe geko
men „gelijk over te steken": Moskou heeft
de drie- en tweejarige gevangenisstraf der
Britsche ingenieurs veranderd in 5-jarige
verbanning en daar dezen toch niet van
plan zijn om naar Rusland terug te keeren,
zooals de Britsche onderminister Eden
Dinsdag in h et Lagerhuis verklaarde, heeft
Engeland daarmede genoegen genomen
en heeft tegelijk het embargo opgeheven.
Aan de eer is zoodoende voldaan en
men is van beioe kanten met goed fatsoen
uit het handels; olitieke slop geraakt, waar
men zich zoo leelijk een paar maanden ge
leden had ingewerkt, ten nadeele van de
wederzijdsche economische belangen.
Moskou heeft hiermede ongetwijfeld
ook zijn internationale positie verbeterd.
Aan het slot van zijn beschouwing zegt
het blad:
De heeren in het Kremlin behoeven in-
derdaad allerminst ontevreden te zijn over
Litwinovs arbeid te Londen! Hij heeft van
de door de wereldconferentie geboden ge
legenheid een handige gebruik maakt, om
de belangen van zijn land zoo goed moge
lijk te dienen.
De toenemende belastingen.
of: de evolutie van den mensch tot
viervoeter.
(„San Francisco Chronicle").
PRELAAT LEICHT LEGT ZIJN
RIJKSDAGMANDAAT NEER.
Naar Wolff uit Bamberg meldt, heeft
prelaat Leicht, de voorziter van de Rijks-
daggroep der Beiersche volkspartij, zijn
Rijksdagmandaat neergelegd.
De Nw. Rott. Crt. teekent hierbij aan:
Naar men weet is Leicht, evenals de
meeste andere leiders van de Beiersche
Volkspartij, onlangs gearresteerd. Nu
zijn partij, evenals het Centrum- voor de
ontbinding staat en Leicht wel niet ge
zind zal zijn als hospitant van de natio-
naal-socialisten te worden opgenomen, is
zijn besluit om zijn mandaat neer te leg
gen, als een logische consequentie van
het gebeurde te beschouwen.
KANTOOR DEN HELDER
IRIGOYEN. f
De oud-president van Argen
tinië overleden.
Een Reuter-telegram uit Buenos Aires
meldt, dat oud-president Irigoyen van
Argentinië is overleden.
NAAR HET EINDE VAN HET
CENTRUM.
Naar de Germania, welk blad met 1
Juli Heeft opgehouden centrumsorgaan te
zijn, verneemt, is thans in beginsel be
sloten, dat de leden van de centrums
fractie in de parlementen ten minste ge
deeltelijk als hospitanten zullen worden
opgenomen in de fracties der N.S.D.A.P.
Slechts moet worden overeengekomen,
welke centrumsafgevaardigden zullen
moeten aftreden, omdat de N.S.D.A.P.
voor hen onaannemelijk is.
Het einde van de centrumspartij, aldus
het blad, is geen reden voor het katho
lieke volksdeel bezorgd te zijn en met
wantrouwen de toekomst tegemoet te
zien. Uit het zich ontbinden van de partij
vloeien geen gevaren voort voor de kerk,
en het ware ongegrond te vreezen, dat de
katholieken uit de politieke werkzaam
heid zul en worden uitgeschakeld, mits ze
de grondslagen van het nieuwe Duitsch-
land begrijpen en onvoorwaardelijk de
leiding goedkeuren.
DE VERMEERDERING EN VER
EDELING VAN „ONZE DUITSCHE
SOORTGELIJKE MENSCHEN".
Een beroep op de Duitsche artsen
van de ministers Frick en Seldte.
In het maandblad van de nieuwe natio-
naal-socialistische artsenvereeniging in
Duitschland, die de vroegere vereenigin-
gen vervangt, hebben de rijksministers
Frick (binnenlandsche zaken) en Seldte
(arbeid) richtsnoeren voor de Duitsche
artsen gegeven. Dr. Frick wijst er op,
dat de nationaal-socialistische revolutie
in breede kringen de erkenning heeft
gewekt, dat het behoud, de vermeerde
ring en de veredeling van „onze Duitsche
soortgelijke" menschen het hoogste doel
moet zijn van den Duitschen staat, daal
de bevordering van erfelijk gezonde fami
lies den doorslag geeft voor het behoud
van staat en volkswezen. De artsen moeten
er naar streven de dreigende verminde
ring van het erfelijk gezonde kroost
tegen te gaan en de voortplanting en ver
meerdering van de erfelijk zwaarbelasten
te beletten.
De veredeling van den wil tot voort
planting, voor den „levens- en bloedstroom
van het Germaansche ras" moet „onze
ziel weer omhoog heffen uit het idealisti
sche en liberalistische denken van dezen
tijd".
Minister Seldte betoogt, dat de arts tot
taak heeft het heele volkslichaam in
Duitschland te helpen tot genezing, tot
geleidelijke uitroeiing van het vreemd
soortige en tot het zuiver houden van
den eigen aard. Ook moet de arts mede
strijder zijn in den strijd tegen de sociale
schaden en gevaren, die het Duitsche
volk bedreigen. De sociale verzekering
en met name de ziekteverzekering is een
onontbeerlijk werktuig in dezen strijd.
Nieuwe plichten zullen den Duitschen
artsen wachten. Van den artsenstand ver
wacht de staat derhalve een ernstige
plichtsvervulling, ook ten aanzien van de
geheel nieuwe taak, een trouwe gezind
heid jegens den staat, wetenschappelijk
werk en beroepskundigheid.
NIET-ARISCHE HULPONDER
WIJZERS ONTSLAGEN.
Te Hamburg zijn 24 niet-arische hulp
onderwijzers bij het lager, uitgebreid la
ger en ambachtsonderwijs ontslagen.
Prinses Juliana heeft tijdens haar ver
blijf in Engeland, Dinsdag een bezoek ge
bracht aan Windsor en dit in gezelschap
van Lady May Abel Smith geheel bezich
tigd. Na haar terugkeer in Kensington ont
ving zij een bezoek van den Prins van
Wales, die in den namiddag zijn opwach
ting kwam maken. Te Harer eere gaf gra
vin Athlone Dinsdagavond een diner. On
der de gasten bevond zich o. a. prins
George, de derde zoon des Konlngs.
Reuter meldde Dinsdagavond uit Lon
den:
Prinses Juliana heeft vandaag gewinkeld
in West End. Daarmee heeft zü twee uur-
doorgebracht, waarbij zij verscheidene
groote magazijnen en winkels heeft be
zocht.
In den middag heeft de Prinses nog
maals een uitstapje gedaan en verschil
lende gedeelten van Londen bezocht. Op
het programma stond een bezoek aan de
Tower en aan de Westminster Abdij.
Vanavond wordt er ter eere van de Prin
ses een maaltijd gegeven in het gebouw
van de Nederlandsche delegatie. Vele le
den van de Nederlandsche kolonie waren
aanwezig op de receptie na afloop van den
maaltijd.
De correspondent van de „Nw. Rott.
Crt." te Londen telefoneerde aan zijn blad:
Ter eere van Prinses Juliana heeft onze
gezant, jhr. mr. R. de Marees van Swin-
deren aan 49 genoogdigden hedenavond
een diner aangeboden. Onder de gakten
bevonden zich de hertog en de hertogin
van York, de graaf en de gravin van Ath
lone en onze eerste minister, de heer Co-
lijn. Het diner werd gevolgd door een bal,
waaraan 500 gasten deelnamen. Voor de
Nederlandsche kolonie zal Zaterdag een re
ceptie worden gehouden, waarop ik nog
terugkom.
BELANGRIJKE ORDER VAN DE
K. L. M.
Aan de Nederlandsche vlieg
tuig-industrie.
De K.L.M. heeft dezer dagen aan de Ne
derlandsche vliegtuig-industrie eenige be
langrijke orders gegeven. In de eerste
plaats zijn bü de N.V. Nederlandsche
Vliegtudgenfabriek Fokker twee vliegtui
gen van het type F XXII in bouw gegeven.
Deze vliegtuigen zijn ieder uitgerust met
4 Amerikaansche motoren van 500 P.K.,
welke motoren in den vleugel zijn aange
bracht. Deze vliegtuigen bieden plaats aan
21 passagiers; wanneer zij zijn ingericht
voor de lijn AmsterdamBatavia in
welk geval lange lig/zitstoelen in de ca
bine worden geplaatst kunnen 10 pas
sagiers worden medegenomen. De gemid
delde snelheid bedraagt 220 km.
Het ligt in dte bedoeling één vliegtuig
in dienst te stellen op de lijn naar het
Noorden (Kopenhagen en Malmö) en één
vliegtuig op de lijn AmsterdamBatavia.
De machines zullen in het voorjaar van
1934 worden afgeleverd.
Voorts heeft de K.L.M. aan de firma
Koolhoven opdracht gegeven 2 1-motorige
F.K. 43-vliegtuigen te bouwen. Deze zijn
o.a. bestemd voor de opleiding tot ver
keersvlieger welke van Rijkswege wordt
gegeven aan de Kweekschool voor de Zee
vaart te Amsterdam. In het tweede jaar
van de opleiding worden de leerlingen n.1.
gedurende eenigen tijd gedetacheerd bij
de K.L.M. om in de praktijk het vliegen te
leeren op verkeersmachines. Verder zullen
deze vliegtuigen gebruikt worden voor het
maken van taxi-vluchten. Zü bieden plaats
aan 3 passagiers.
SS per ei.
Verkrijgbaar bij:
Let op naam op den zelfkant
Vraagt onze Staien-collectie
Binnenland.
GROOTE BRAND TE WAALWIJK.
Dinsdagmorgen te ongeveer half tien
zijn te Waalwijk de groote boerderij, stal
len en schuren van den heer Koos Rijken
in vlammen opgegaan. Toen de dienst
bode in de boerderij, gelegen achter het
woonhuis, eenige werkzaamheden wilde
gaan verrichten, bemerkte zij den brand.
Aangewakkerd door den feilen wind
breidde het vuur zich snel uit, en weldra
stond het achtergelegen gebouw in lichte
laaie. Vóór de brandweer ter plaatse
was, stond ook de schuur in brand. De
"brandweer van Sprang wist het woon
huis, dat reeds had vlam gevat, te be
houden. De brandweer van Vrijhoeve-
Capelle zorgde er voor, dat de naastge
legen boerderijen voor het vuur ge
spaard bleven. Een garage, gelegen ach
ter het brandende gebouw, werd even
eens een prooi der vlammen. De eige
naar was uitstedig. De schade is groot
doch wordt door verzekering gedekt. Van
den inboedel kon niets worden gered.
INBRAKEN TE HEERLEN.
Maandagnacht is weer in een aan te
scholen en bü een juwelier in de Oranje
Nassaustraat te Heerlen ingebroken, zon
der dat er veel werd vermist. In verband
daarmede zijn een jongen van 18 jaar en
een van Ü9 jaar van hun bed gelicht.
Een Heldersche roman
door
WILLIARIS.
8)
Van die zes gulden kon zij met haar
kind niet bestaan. Haar huisje, dat toch
al niet groot was, kostte haar nog twee
gulden per week aan huur. Dan kwamen
nog de waterleiding, het licht, kleeren en
eten enz. enz. Zü moest dus, zoodra ze na
de bevalling weer sterk genoeg was,
trachten er wat bü te verdienen.
Met het zoeken van werkhuizen slaagde
zü niet, omdat zij haar kinrj Jlfptricon mee
nemen; en ze kon het toch 06^ nieï alleen
thuislaten!
Haar zuster bracht haar op het denk
beeld om te probeeren een paar waSschen
aan huis te krijgen. „En", voegde .yj er
bij- „probeer eens op een van de ootiogs-
schepen, of je daar wat matrozenhen>uen
kunt krijgen om te wasschen en te strij
ken!
Je bent vroeger op de wasscherij toch
strijkster geweest, dus die kragen kan je
toch wel goed krijgen."
Dat vond ze toen een goed idee.
Zij vroeg permissie om wasehgoed te
mogen ophalen aan boord van den „IJze
ren Hertog", wat haar dadelyk werd toe
gestaan.
Hoewel de oogst tegenviel was het om
te beginnen wel voldoende dacht ze en als
ze netjes streek naar den zin van de jon
gens kwamen er vanzelf wel meer.
Toen ze zoo op den Hertog een paar
maal wasehgoed had gehaald en gebracht,
was ze vanzelf in kennis gekomen met de
jongens van bak I.
Met een grapje had de Kluif haar aan
den bak weten te krijgen en op zyn aan
dringen had zq een stukje brood mee
gegeten en mee koffiegedronken.
Hij had haar ook aangeraden om juist
altijd onder het schaften te komen, daar
dan al de jongens nog aan boord waren.
Het viel haar lang niet gemakkelijk aan
al die vreemden te vragen of zü hun witte
hemden mocht strijken.
De Kluif die diep medelijden met haar
had, hielp haar echter door alles heen,
zoodat zij, toen ze een paar keer geweest
was, al goed bekend raakte.
Hij noodigde haar met een breed gebaar
uit. telkens als ze kwam bü hem aan den
bak te komen eten. Dan deed hij een extra
schepje suiker in haar koffie en zorgde
voor een beetje melk erin.
Zij zat dan tegenover Hans Berg en de
Kluif, die altijd naast haar zat, zorgde
dat zü van alles volop kreeg. Zü gewende
zich spoedig aan deze. voor haar zoo
vreemde omstandigheden, en liet zich de
heerlijke, versch gebakken kuch goed
tynaken.
Bij stukjes en beetjes vertelde zij van
'iaar zorgen, van het getob om rond te
bomen cn er wat bij te verdienen.
Kn met echt moederlijke trots sprak ze
dan soms over haar dochtertj
Zij Vond er tenslotte niets geks moer in
De matrozen drinken koffie zonder
melk.
om daar te zitten. En waren er al eens
menschen, die haar minachtend nakeken,
omdat zü zoo vrij met die matrozen om
ging, dan trok zü zich daar niets van aan.
Zü wist nu uit ondervinding welk een
hartelüke jongens dat het waren, heele-
maal niet ruw en onbeschoft tegen haar.
Integendeel; altijd voorkomend en be
hulpzaam, omdat zü wisten hoe alleen zij
stond in haar zwaren strüd om het be
staan.
Als ze voor den valreep verscheen met
haar wagentje met wasehgoed. was er
altüd een van de jongens bij de hand, die
de zware pakken wasehgoed voor haar
aan boord bracht en in den hoek bü bak I
neerzette.
Daar kwamen ze dan bij haar met hun
goed, dat in de wasch moest, haalden het
gestreken goed weg en betaalden haar dan
meteen.
Behalve van Van Tel. die het toch niet
kon nalaten, zoo af en toe een stekelige
opmerking te maken, had ze van niemand
last en was ze tusschen die jongens even
veilig als bij haar thuis.
Zij wist wel dat Hans Berg en de Kluif
een oogje in het zeil hielden, maar nog
nooit was men haar ook maar in het
minst lastig gevallen. Zij dacht nu nog
dikwijls aan Berg, die haar wat ernstig
leek voor zijn leeftijd, of aan den Kluif, J
dien grappenmaker, die haar altijd zoo
aan het lachen maakte, onderwijl lekker»»
koffie voor haar klaar maakte, brood en
boter bij haar neerzette en haar dan ver
zocht om maar net te doen of ze thuis was
en flink toe te tasten. Zij deed alsof zü
alles heel gewoon vond en wist wel dot »e
van dankbaarheid niets moest laten blij
ken, want dan zouden de jongens met
hun houding verlegen geweest zijn. maar
in haar hart was ze hen 0 zoo dankbaar
voor hun hulp.
Zü waren royaal, beknibbelden haar
nooit op een paar centen en maakten haar
alles zoo gemakkelük mogelük.
Zü begreep de menschen niet, die min
achtend neerkeken op iemand, die een
blauwe kraag droeg- Och ja, de matrozen
hadden nu eenmaal den naam, maar die
zelfde menschen schenen niet te begrij
pen dat de matrozen van tegenwoordig
heel anders waren dan die uit den tijd
van Piet Hein en De Ruyter. In elk geval
had zü'zelf hen van hun goede zijde lee
ren kennen en speet het haar toen de
Hertog een reis van vqf maanden ging
maken.
Dat beteekende voor haar, dat ze ander
werk zou moeten zoeken.
Op andere schepen kon ze niet gaan.
Daar waren andere waschvrouwen, die
het evenals zü, waarschünlijk hard noo-
dig hadden.
Voor werkster wilde niemand haar heb
ben, omdat ze dan haar kind wilde mee
brengen. Ze kon het nergens anders
brengen voor zulke dagen en ze kon het
toch ook niet alleen laten.
Voorheen was ze al blij geweest het
voor een paar uur bij haar zuster te kun
nen brengen, als zij met het wasehgoed
naar den Hertog ging.
Toen was ze dan gaan leven van de
paar centen, die ze overgespaard had met
wasschen tijdens het voorgaande jaar,
honende het zoolang te kunnen rekken
tot de Hertog terug zou komen. Even
voo» Nieuwiaar werd haar hcop ée bo
dem ingeslagen, toen een buurvrouw
haar vertelde dat de reis van den Hertog
in»' drie maanden was verlengd.
Daar zat ze nu met zes gulden in de
week en geen bijverdiensten, midden in
den winter.
En in den winter schünen de maanden
wel jaren te duren, als men met armoe te
kampen heeft.
Een zware dag kwam, toen ze door kou
en honger gedreven, een van haar meu
beltjes moest verkoopen. Zoo tobde zü de
weken door, maar met angst zag ze den
dag tegemoet- als er niets meer zou zijn
om te verkoopen.
En juist nu was haar dochtertje, dat nu
bijna twee jaar telde en haar oogappel
was, ziek geworden. Zij wist wel, dat het
kind niet kreeg wat het noodig had en
haar moederhart bloedde, als ze zich over
het schamele ledikant,je heenboog, waar
het arme kind lag, zwak en vermagerd.
Heete tranen rolden over haar bleeke
wangen als de kleine met kinderlijke
aanhankelükheid de magere armpjes om
haar hals sloeg.
Het was op Vrijdaginidag dat Truus
Berends zoo zat, by'na wanhopig, haar
hersens inspannend om middelen te vin
den dat zü een dokter zou kunnen beta
len voor het kind, toen haar zuster bin
nenkwam
Deze kwam dadelijk met haar nieuwtje
voor den dag. dat de Hertog binnen was.
Direct veerde Truus od.
„Wat zeg je, de Hertog binnen?"
En ik weet nergens van! Ik dacht dat
hij de 23e binnen zou komen, op Maan-
dag en het is nu pas Vrijdag!"
„Ja. dat was ook de 1 edoeling. maar
ik heb juist booren zeggen, dat ze de laat
ste week zulk mooi weer gehad hebben
en dat alles zoo meelien. dat de comman
dant Upciont vroeger binnen te loonen,
ook al omdat de reis drie maanden lan
ger had geduurd dan oorspronkelijk het
plan was. Vanmorgen 0111 10 uur kwam
het schip op de werf, dus als je er nog
heen wilt, moet je door de Werfpoort."
Truus, nu zenuwachtig blij, voelde weer
de hoop herleven, nu kwam er weer werk
en kon ze een dokter laten komen.
Ja graag, als ze een poosje hier wilt
blijven, dan ga ik even naar den Hertog.
Onderweg bedacht ze met bodschap,
hoe een mensch toch zoo gauw kan ver
anderen; en vroeg ze zich nieuwsgierig
af: „Zou hetzelfde leuke stel nog aan
boord zijn?"
HOOFDSTUK 5.
Dien morgen was de Hertog met mu
ziek binnengehaald, en een enorme me
nigte stond aan de Buitenhaven te wach
ten tot het schip aan den steiger zou me
ren. Het was wel een kleine teleurstelling
voor de wachtenden, toen het schip da
delijk de sluis inging om naar de werf
gesleept te worden-
De teleurgestelden hadden echter het
genoegen om, terwijl het schip in de sluis
lag, hun verwanten en vrienden een wel
kom toe te roepen.
Zoodra het schip gemeerd lag, had de
provoost bekend gemaakt, dat na het
iniddagsehaften de uitbetaling van tracte-
ment zou plaats hebben, terwijl daarna
gelegenheid zou worden gegeven om de
koffers te pakken en zich te kleeden, om
na theewater 1) met verlof te gaan.
1) Theewater noemt men
schaften om half vijf.
het avond-
(Wordt vervolgd).