r
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
BuitenSandsch overzicht.
Wij breien!!! r.ifïS
/O.
z
1
(A
S. I. UWiUSil I h
V.V.V. „Heldersfisiang''
No. 7317 EERSTE BLAD
DINSDAG 22 AUGUSTUS 1933
61ste JAARGANG
Koegra™Tnna Paulow006V00ru*tbet'H«'tler»ch0 Courant f 1.50; voor
land f 2 - Tede" Oo^' w 611 Texel f bi—
mail en o^rtge LdP" f 2'10' Mem PCr
resD ftRft 1 o7n a Losse nos. 4ct.;fr.p.p.6ct. Zondagsblad
resp. 0.50 0.70, f 0.70,fl._. Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50,71.70.
Zal het econonsch-experiment in de Ver. Staten sla
gen Naar een handelsoorlog tusschen Engeland en
Japan. De gespannen verhouding tusschen Duisch-
land en Oostenrijk.
0e militaire actie
in het Verre Oosten.
in 50 dessins,
kleur-echt, - wasch-echt,
Wordt lid van"
omdat het Vreemdelingen
verkeer is Landsbelang",
Streekbelang, Stadsbelang en
UW BELANG
FEUILLETON
„Omdat jij mijn geluk bent".
COURANT
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. O. DE BOER.
Uitgava N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Ja.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentién (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. by vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct.
Zal het economisch experiment in de
Ver. Staten slapen? Dat is een vraag van
groote beteekenis, omdat het, wanneer het
slaagt, wel eens navolging zou kunnen
vinden in Europa, waar men met dezelfde
moeilijkheden worstelt als aan den over
kant van den Oceaan. De lib. N. R. Crt.
is een weinig pessimistisch gestemd ten
opzichte van het succes. Het blad schrijft
o.m.:
Aanvankelijk ging het vooispoedig.
Van alle kanten kwamen geestdriftige toe
zeggingen van medewerking en het aantal
„blauwe adelaars", het zinnebeeld 't welk
ondernemers die het herstelprogramma
metterdaad steunen in hun schild mogen
voeren, groeide buitengewoon snel aan.
Na den eersten toeloop is echter stagnatie
gekomen. Zeer belangrijke takken van be
drijf maken bezwaar tegen de blanket-
codes. die verlaging van den werktijd en
verhooging van loonen inhouden, ten
einde meer menschen aan het werk te
kunnen zetten en de koopkracht van de
bevolking op een hooger peil te brengen.
Om de grootste groep te noemen: met
de petroleum-, ijzer- en kolenindustrie is
nog altijd geen code tot stand kunnen
komen, hoe vaak en langdurig met de
vertegenwoordigers daarvan ook overleg
is gepleegd. Volgens de jongste berichten
zijn president Roosevelt en zijn rechter
hand generaal Johnson nu voornemens
van verdere pourparlers af te zien en een
voudig aan deze sleutelbedryven een code
van werkuren en loonen op te leggen en
wel binnen zeer korten termijn. Johnson
heeft verklaard dat, tenzij de betrokken
ondernemers voordien toehappen, het
decreet daaromtrent met 1 September zal
afkomen, doch Roosevelt wil er nog meer
haast mee maken. Door de bijzondere vol
machten die het Congres hem heeft ver
leend, is de President inderdaad bevoegd
codes bii maatregel van bestuur af te kon
digen.
Men heeft in Amerika nu al ruimschoots
de ondervinding opgedaan, dat het pro
gram van herstel veel dieper in allerlei
economische verhoudingen ingrijpt dan
men had voorzien.
De vermindering van de werkloosheid
beantwoordt evenmin aan de optimistische
verwachtingen, die Roosevelt den 24sten
Juli in de radiorede, waarmede hij de cam
pagne inleidde, tot uiting bracht. Hij zeide
toen, dat op Labour Day (5 September)
zes millioen werkloozen dus bijna vijf
tig procent van het totale aantal, dat in
het begin van dit jaar op 14 millioen werd
geschat weer in het productieproces
moesten ziin opgenomen. Van dat tijdstip
scheiden ons nog slechts ruim twee we
ken, en Donderdag heeft de minister van
arbeid Perkins verklaard, dat sedert 1
Maart 1.400.000 werkloozen weer arbeid
hebben gevonden en dat sedert Juli het
aantal werkende fabrieksarbeiders met
400.000 is gestegen. Dat ziin al heel teleur
stellende cijfers, vooral als men bedenkt,
dat van de genoemde 1.400.000, tusschen
Maart en 24 Juli zeker de helft reeds ar
beid had gevonden.
In deze omstandigheden rijst als v;
zelf de vraag, of de proef zal worden voon-
wollen kleeding, ook badpakken, kousen en
sokken (ook de allerfijnste) JAAP SNOR, Zu.dstraat
19 (Let op den gelen winkel).
gezet, ook wanneer daarvoor geen verdere
afbraak van den dollar noodig mocht blij
ken, zegt het blad.
De j,United Press heeft „uit kringen van
het Witte Huis" vernomen, dat de autori
teiten de uitkomsten van het herstelpro
gram nog nader willen aanzien, vóór zy
beslissen over het nemen van (nieuwe)
inflatie-maatregelen.
Men mag hopen, dat de waarschuwing,
die bekende financiers daartegen hebben
laten hoeren, de hoogste autoriteiten en
met name president Roosevelt, die naar
men weet door het Congres is gemachtigd
de goudwaarde van den dollar tot de helft
te verlagen, zal weerhouden van overijlde
besluiten.
schen Engeland en Japan bij te leggen
door nieuwe vriendschappelijke onderhan
delingen, doch men gaf toe, dat men ia
Japansche kringen weinig hoop op over
eenstemming heeft. Algemeen acht men
den hondelsoorlog tegen Engeland in ziin
scherpsten vorm onvermijdelijk.
Rap mond Poincarè,
Frankrijks voormalipe president, hoopt
zich weer aan de journalistiek te wijden,
nadat hij zijn herinnerinpen voltooid heeft.
Naar een handelsoorlop tusschen Japan
en Enpeland? De Britsche regeering
heeft besloten tot het weren van bepaalde
Japansche producten van de Engelsche
markten. Het betreft hier een maatregel
van zelfbehoud, doch Japan schijnt daar
over zoo gebelgd te ziin, dat men met
spoed een aantal tegenmaatregelen be
raamt.
De vooraanstaande Japansche industri-
eelen hebben in de voorbereiding daar
van een belangrijk aandeel. Een der lei
ders van de voornaamste groep van expor
teurs te Osaka, die den export controleert
van het belangrijke industriegebied in
West- en Midden-Japan, verklaarde, dat
Japan een aanval zal gaan doen op de Brit
sche handelspositie in Zuid-Amerika, die
de Engelschen juist in de laatste jaren met
zooveel moeite hebben opgebouwd. Ge
poogd zal worden de Engelsche producten
van de Zuid-Amerikaansche markt te ver
dringen, waarbij men naar aan de Ameri-
kaarsche pers werd medegedeeld, zal
trachten elke concurrentie met Ameri-
kaansche producten te vermijden.
Een hooge ambtenaar van de handelsaf-
deeling van het Japansche ministerie van
buiten la ndsche zaken, verklaarde dat de
opzegging van het Br. Indisch-Japansche
handelsverdrag, dat in October afloopt, en
de verhooging der tariefmuren, gericht
tegen de Japansche goederen, beschouwd
worden als een bedreiging van het oecono-
misch bestaan van Japan. Alsnog zou men
trachten de stijgende moeilijkheden tus-
De onrust in Ierland.
Eamon de Valera, president van den
Ierschen Vrijstaat.
De pespannen verhoudinp tusschen
Duitschland en Oostenrijk heeft ook vooral
de aandacht van Frankrijk. In de Fran-
sche pers zijn er tal van artikelen aan ge
wijd, die vaak in scherpen toon waren ge
steld. De „Petit Parisien" schreef dezer
dagen over de spanning o. a.:
„Terwijl de provocaties door de natio-
naall-socialistische elementen in Duitsch
land voortduren, worden tusschen de kan
selarijen van Londen, Parijs en Rome de
besprekingen voortgezet over de middelen
tot steun aan de regeering te Weenen.
Over de wijze van interventie is nog
geenerlei beslissing genomen.
Het schijnt echter, dat men in de rich
ting wil gaan van directe economische
en financieele hulp. Hoe prikkelend ook
do uit München uitgezonden redevoerin
gen mogen ziin, men moet de beteekenis
daarvan evenmin overdrijven, als van de
bedreiging met een actie door het z.g.
„Oostenrijksche legioen".
De „Echo de Paris" waarschuwt nog
maals tegen behandeling van het Duitsch-
Oostenrijksch conflict voor den Volken
bond. Het blad vraagt zich af, wie de zaak
bij den Volkenbond aanhangig moet ma
ken. Dollfuss voelt zich daartoe niet sterk
genoeg in verband met de stemming in
Oostenrijk zelf. Engeland heeft te slechte
herinneringen aan zijn diplomatieke stap
pen van 7 Augustus en Frankrijk voelt
er eveneens weinig voor. Het blad bepleit
nogmaals diplomatieke stappen der Fran-
sche regeering te Berlijn.
DE ITALIAANSCHE WEERMACHT.
Toen in het laatst van Juli generaal
Gazzer aftrad als minister van oorlog en
Mussolini zelf weer deze portefeuille op
zich nam, verzekerde men van vele kan
ten, dat dit de inleiding was tot een ver-
eeniging van de drie ministeries van oor
log, marine en luchtvaart tot een enkel
ministerie van landsverdediging.
Thans bevatten de Regime Fascista,
Tribuna en Giornale d'Italia een artikel,
dat de noodzakelijkheid betuigt van een
heid in de organisatie der verschillende
onderdeelen van de weermacht, waarbij
de fascistische militie wordt inbegrepen.
Deze moet nog nauwer dan tot dusve»
met de bestaande vormen van de weer
macht verbonden worden. De geheele mi
litaire organisatie dient onder één minis
ter van weermacht te komen en dat kan
alleen de Duce zijn, die „alle draden
kent van de binnen- en buitenlandsche
politiek, waarvan hij de wever is." Hij is
de man, die de nationale politiek richt op
het doel, dat alleen den souverein en hem
bekend is. Dit artikel zal wel beschouwd
mogen worden als een aankondiging, dat
de verwachte wijziging thans spoedig
haar beslag zal krygen.
DE STRIJD TEGEN DE MALAISE
IN DE VER. STATEN.
President Roosevelt heeft besloten dat
het uit de burgery gerecrueerde korps
werkers bij de bebossching nog zes maan
den lang op volle sterkte (314.000 man)
zal worden gehouden.
DE STRIJD OM DE ARBEIDSOODES
IN DE VER. STATEN.
De petroleumindustrie weigert.
De leiders van de petroleumindustrie in
de Ver. Staten hebben een krachtiger
controle op de prijzen gevraagd. Zij deel
den Roosevelt en generaal Johnson mede,
dat zij de code voor de petroleum-industrie
in haar tegenwoordigen vorm niet kan
aanvaarden.
DOLFUSS BIJ MUSSOLINI.
De Oostenrijksche bondskanselier Doll
fuss is Zaterdag per vliegtuig in de zee
badplaats Riccione bii Rimini aangekomen.
Daar vinden zijn besprekingen plaats met
Mussolini, die zich vermoedelijk reeds te
Riccione bevindt. Daar Mussolini vermoe
delijk reeds Zondagavond zal vertrokken
naar de manoeuvres in N.-W.-Italië. zou
den de besprekingen zich waarschijnlijk
beperken tot Zaterdag en Zondag.
Reuter meldt nog, dat het onderhoud
niet voor het einde dezer maand of zelfs
begin September verwacht werd. Dollfuss
zou echter verzocht hebben om het eerder
te doen plaats hebben.
GEVECHT IN MANDSJOEKWO.
Twee honderd dooden.
In het gevecht dat zich Zaterdag ten
Noordwesten van Ningoeta ontwikkelde
tusschen aan de regeering van Mandsjoe-
kwo vijandig gezinde troepen en volge
lingen van de regeering van Madsjoekwo
sneuvelden tweehonderd mannen. Een te
Charbin gepubliceerd officieel communi-
De nieuwe president van Cuba,
Cespedes.
-f
Ontwikkelen en afdrukken
4 roroAariKEom
Fotohandel Jac. de Boer,
Keizerstraat 75.
qué zegt, dat tegen de regeering van
Mandsjoekwo strijdende troepen ten ge
tale van 700 op weg naar het Zuiden wer
den aangevallen door een bende van 20
Japansche consulaire politieagenten en
50 Koreanen. Na een gevecht, dat zes
uren duurde, trokken eerstgenoemde
troepen terug.
Mededeellngen in een Wit-
Russisch blad te Harbln.
Reuter melat uit Harbin:
In het Wit-Russisch blad Rupor geeft
iemand, die een reis gemaakt heeft van
Mantsjoekwo naar de Oostelijke zee-pro
vincie der Sovjet-Unie, vanwaar hy ziin
moeder en zijn zusters heeft terugge
bracht, een beeld van de militaire bedry-
vigheid der Sovjets.
Hij verhaalt, dat hy het gebied der Sov
jet-Unie betrad op een punt tus-
I schen Smakoffka en Sviagino, 200 km ten
i zuiden van Iman.
In dit district, aldus schrijft hy, staan
militaire posten van 40 roode soldatei
met machine-geweren, alsmede verschei
dene leden van de Gepeoe-organisatie, op
afstanden van ongeveer drie km gesta-
tionneerd.
Het gebied tusschen de militaire posten
wordt bovendien gecontroleerd door in
fanterie en cavalerie.
Achter deze linie van mobiele grenspos
ten, zijn in alle groote dorpen garnizoenen
ingekwartierd elk van 500 man; elk gar
nizoen bestaande uit infanterie, cavalerie
en artillerie.
In de nabijheid van Spassk, de grootste
luchtbasis der Sovjet is in het verre Oos
ten. zegt de waarnemer. 212 vliegtuigen
te hebben waargenomen, die manoeuvres
verrichten: 7 waren een-, de andere twee-
iekkers.
De schrijver heeft zich ruim een maand
met een zijner zusters in een klein dorp
verborgen moeten houden en hy verklaart
met nadruk, dat de boeren der zeeprovin
cie allen aan den rand van den hongersdood
staan. Hij zegt, dat zijn moeder en zusters
zoo zwak waren door ondervoeding, dat
geen van hen sterk genoeg was om het
risico van de terugreis met hem te aan
vaarden.
De tegenover Mantsjoekwo vijandig ge
zinde strijdkrachten aan de Oostelijke
grens, betoogt hij, krygen 5 ton zout als
„hoofdgeld" voor eiken vluchteling, dien
zij aan de Sovjet-Russische grenswachten
uitleveren.
De terugreis deed de schrijver langs de
grensrivier Soengaotsja, die uit het meer
Hingkal Hoe stroomt.
Hii zegt op dezen tocht van 40 km'twin-
tig geheel naakte lijken van Europeanen
te hebben zien liggen.
In Japansche kringen te Harbin heeft
men vernomen, dat de Koreanen in het
district Posiet van de zee-provincie aan
de grens van Mantsjoekwo en Korea
bevel hebben gekregen van de Sowjet-
regeering, hun woningen te verlaten
en uit te wijken naar plaatsen ten Westen
van Habarofak.
De ontruimde boerderijen worden beaet
met militaire reservisten uit Centraal
Rusland.
In sommige kringen beschouwt men
dezen maatregel als een deel van het plan
der Sowjet-regeering om Oostelijk-Siberië,
inclusief het Amoer-district en de zee
provinciën met militairen te bezetten.
DE FRANSCHEN IN MAROKKO.
In verband met de jongste verrichtin
gen van de Fransche troepen in den Hoo-
j gen Atlas, meldt de correspondent van de
I „Times" te Parijs, dat de 20.000 man, die
j Dzjebel Badoe hebben bezet, waar de laat-
SS per el.
Verkrijgbaar bij;
Let op naam op dan zelfkant
Vraagt onze Stalen-collectie
ste tegenstand door de stammen uit den
Hoogen Atlas wordt geboden, voortgaan
een sterke, onafgebroken pressie op den
vijand te oefenen. De algeheele bezetting
van het massief wordt nog slechts een
kwestie van dagen geacht.
Uit berichten van de dagblad-corres
pondenten aan het front want de krijgs
verrichtingen zijn niets minder clan een
kleine oorlog blijkt, dat generaal Huré,
de opperbevelhebber, door zijn voordeel te
doen met de gewoonte van de stammen,
totdusver erin is geslaagd ziin verliezen
opmerkelijk laag te houden. De mannen
van de niet-onderworpen stammen verla
ten hun stellingen gedurende de uren van
duisternis, slechts enkele schildwachten
achterlatend, die dikwijls door de mannen
van bevriende stammen worden gevan
gen gehouden vóór zij alarm hebben kun
nen maken. Dan rukken de Fransche de-
tachemenen vooruit en bevestigen hun
nieuwe stellingen, zoodat in den morgen
de mannen der opstandige stammen geen
keus hebben tusschen terugtrekken en een
meestal machteioozen tegenaanval. Men
zal de moeilijkheden, waaraan de Fran-
schen het hoofd moeten bieden, echter niet
spoedig overschatten. De mannen, die
tegenover hen staan, zijn fanatiek moedig
en vastbesloten en vertrouwd met iederen
duim gronds van het gebergte, dat 3000
meter hoog is.
Een Heldersche roman
door
WILLIAR1S
28)
HOOFDSTUK 11.
Mooi weer", was de kreet
en de vroolijke morgen
Beloofde een pralende». »'ra-
lenden dag.
Naar de Gcncstet.
D« eerste Zondag na het lniwelyk van
Truus was een echte z0™'rs0nbew5kten
zon scheen helder uit een
hemel en de lucht was zoo blau*dat -U
deed denken aan zumelyker strek e
Geen windje was nog te beKen"e
behalve de vogels in de boomenofopde
daken, die het blijkbaar erg druk hadden
eu nogal luide hun blyheid te kennen ga
ven over de heerlijke natuur, 1
overal nog een Zondagsclie stilte.
De jonggehuwden zaten aan het mor-
geontbijt oen de Kluif opeens
„Weet je wat; ik nu wel giaag
willen, Truusje?" iin
„Neen man, zeg het eens, vrc eg
rrouw.
„Ik zou vandaag graag naar het
strand gaan, het is zulk schitteren' wet
«r voor.
Dan kunen we eens een echt gezonden,
vroolyken dag hebben.
„Wat denkt het vrouwtje ervan?"
„Ik wil dolgraag met je mee man, ik
ben al in langen tijd niet aan het strand
geweest. De kleine meid kan dan ook
haar hartje eens ophalen, hé schat?"
„Kom kind, dan zal ik je netjes aan-
kleeden. Zorg jii dan intusschen voor onze
badpakjes man?"
Terwijl Truus het kind haar kleeren
aantrok zei de kleine meid: „Oom Hans
ook mee!"
j Hoor vrouw, hoor die dochter van ons
ze'"t, dat oom Hans ook mee moet!"
I "Wel dat is een idee van jou," zei de
Kluif. „Jij kleine dief van mijn nachtrust,
heb je nog meer van die leuke ideeën in
I je bolletje?"
„Ja," knikte Flora yveng. „tante Nelly
ook mee."
Haar vrouw, hoor die dochter van ons
toch eens aan! Ik sta versteld. Waar wij
i met ons tweeën nog niet eens over prak-
kizeeren, daar denkt zij dadelijk aan. T^at
j wordt een by de handje hoor, net als
haar moeder! Let maar op mijn woorden.
Natuurlijk kind. we nemen oom en
i tante allebei mee hoor. Als ze nog in bed
1 liggen, trekken we die langslapers er
gewoon uit hé?"
.Ta. ja." en het kind klopte in de
handjes van blijdschap, „tante Nelly ook
nét duurde niet lang meer of de Kluif
stond met een pak onder zijn arm, waarin
'boterhammen, een flesch thee en de bad
pakjes zaten.
Zoo en nu dapper er op los Flora.
We gaan door de Keizerstraat, eerst
oom Hans ophalen."
Op hun bellen verscheen de hospita,
maar toen Hans, die nog niet zoo lang
wakker was, bekende stemmen beneden
hoorde, stak hij zijn hoofd door het raam j
en riep:
„Goeden morgen allemaal! Waar gaan j
de globetrotters naar toe, gaan jullie op
marsch? Dag mijn kleine zus, ook al
wakker?"
„Ja Hans, we gaan den heelen dag I
naar het strand. Flora zei, dat je ook mee
moet en we gaan tane Nelly ook halen,
hé zus?
Kom ga mee man, het wordt een fijne
dag."
„Ik ben dadelijk by je,riep Hans.
Even later trok het vrooliike geze-
schap verder en Hans, die Flora droeg,
belde aan op de Kerk gracht, aan het
huis van Nelly.
„Neen maar," lachte deze, toen ze hen
voor de deur zag staan. „Wat krijg ik nou
j over den vloer, een stel landverhuizers?
En waar gaat de reis heen, als ik vra
gen mag?"
„We gaan vandaag naar Huisduinen,"
vertelde Hans. „Flora wil leeren zwem
men. maar tante Nelly moet ook mee,
zegt ze."
„Ha zoo, kleine zus." zei Nelly, haar
van Hans overnemende en haar roze ge-
I zichtje met kussen bedekkende. „Komen
jullie even binnen menschen. Ik moet
eerst aan moeder vragen hoor en ik moet
I me ook nog wat opknappen."
Nelly'8 moeder vond het dadeliik goed.
„Welzeker kinderen, nemen juilie er
maar eens een heerlijk dagje van hoor,"
zei de oude vrouw.
,,'t Is wel goed. dat Nelly eens een dag
aan het strand doorbrengt. Ze is veel te
iveel binnen en ze ziet zoo bleek. Neem
haar gerust mee. Dat zal haar goed doen.
Ik red me zelf wel. Maar zullen jullie
heel voorzichtig zijn! Vooral op de kleine1
meid letten hoor. Je hoort zooveel van
ongelukken."
Een uur later waren ze aan het strand
en de Kluif, die blijkbaar overal zjjn ken-j
nissen had zitten, had onderweg, ergens j
op Huisduinen, „een tent op den kop
getikt."
„Van een kennis geleend", legde hij uit.
Zoodra de tent was opgetuigd, gingen j
Hans en Kluif zich verkleeden en doken
ze meteen in het zilte nat, om een poos j
rond te zwemmen. Truus en Nelly gingen
daarop de tent in om de badpakjes aan j
te trekken en kwamen al spoedig weer te j
voorschijn met Flora in het midden.
Flora liep dapper door tot het water
tot onder haar oksels stond.
Al gauw hadden ze een geweldig plezier.
Vooral de kunsten, die Flora vertoonde,
deed hen lachen, maar de grimassen die
ze maakte als ze zout water in haar
mondje kreeg, deed hen gieren van de
pret. Een zwakke deining stond op de
kust en maakte het baden tot een genot.
Flora kroop over het zand als een hondje
en-begon kuiltjes te graven.
De groote menschen speelden krijger
tje in het water en over het strand. Zij
bespatten elkaar met water en maakten
een rondedans.
Het was een levenslustig troepje en
het gelach was niet van de lucht.
Vooral de Kluif droeg met zijn dwaze
gezegden het zijne er toe by om hen allen
j te vermaken. Als kinderen holden ze
I elkaar nu na over het strand en Flora
genoot als de Kluif zich pardoes in zee
liet vallen. Zij schaterde van de pret en
probeerde ook mee te doen. Maar telkens
struikelde ze en spartelde met haar korte
beentjes in de lucht, wat opnieuw gelach
gaf. Tot eindelijk Truus zich bijna adem-
loos in het zand liet vallen, vermoeid van
het gestoei. De anderen vleiden zich naast
haar neer.
De Kluif zei, dat ze nu een zonnebad
zouden nemen, „maar niet te lang", waar-
schuwde hij de vrouwen, „anders zal je
't morgen moeten bezuren, jullie hebben
zoo'n zacht huidje!"
Het was bijna één uur geworden, voor
dat ze zich weer om beurten gingen 1
kleeden.
Daarna, weer uitgerust, zetten ze zich j
om het maal, dat door de vrouwen in de
tent op een kleedje was klaargezet.
Onder gezelligen kout bracht men een
uurtje door in de ruime tent.
Maar Flora kreeg slaap.
„Ik geloof dat het kleine vrouwtje
slaap krijgt, kyk haar oortjes eens rood
worden!"
„We zullen haar in een hoekje leggen",
zei Truus. „Om de waarheid te zeggen,
zou ik ook best een poosje kunnen slapen
hoor!"
„Wel vrouw, er is niemand die je dat
belet, doe maar net of je thuis bent. Maar
nou je het er toch over hebt, geloof ik
dat ik het ook te pakken kryg! Ik stel
1 voor om een poosje te gaan maffen. Wie
j het eerst wakker wordt maakt overal. 1)
Afgesproken?" vroeg de Kluif.
Maar Nelly schudde het hoofd.
„Ik heb heelemaal geen slaap, jij
Hans?"
„Ik ook niet," bekende deze. „Vanmor-
gen heb ik tot acht uur geslapen.
1) Reveille noemt nu n bij de marine
overal."
Maar daarom kunnen jullie wel gaan
liggen! Dan ga ik wat wandelen met
Nelly. Die is hier nog nooit geweest en
het wordt tyd dat ze onze mooie duinen
eens te zien krijgt."
„Net zooals je wilt. Laten we dan af
spreken, dat we ora zes uur weer opstap
pen, dan is het zoo warm niet meer en
kunnen we heel kalmpes terugwandelen."
„Goed hoor." zei Hans, „om zes uur
komen we jullie wel even wakker maken."
Hans en Nelly liepen een eind langs
het strand tot ze niets meer zagen dan
zand en zee. Op sommige plaatsen groeide
veel helm en hier en daar stond sein» een
struik, die een heerlijke schaduw afwierp.
Eindelijk zei Nelly: „Ik begin nu toch
vermoeid te worden boy en mijn schoe
nen zitten vol met zand. Kunnen we niet
ergens een poosje zitten?"
Hij zocht een goed plekje op, zoodat ze
uit de zon en uit den wind zaten.
Hy trok haar schoenen uit en schud
de ze leeg.
„Nu zullen we eens echt gaan genieten
1 hé?? Wel, je begint warempel al bruin
te worden ook, dat zal je morgen voelen,
meisje!"
,,'t Geeft niets Hans. Het is gezond
hier, dat voel ik. Zooiets moeten we nog
eens weer doen. vind ie niet?"
Een zacht briesje kwam van over z<-e en
de kleine golfjes dartelden naar het
strand. Stil zaten beiden te staren naar
de oneindige watervlakte, die eentonig
druischte e s zong ze een wiegelied Aan
den horizon dreven enkele lichte wolkjes
en heel in de verte werd het zeil van een
I visschersscheepje zichtbaar
(Wordt vervolgd).
