HELDERSCHE COURANT VAN DONDERDAG 7 SEPTEMBER 1933.
De Scheemeer in feeststemming.
1»
Moordaanslag in de raads*^5»! *e duiden
ölJeliersSelaog"
f'
fj§§
Hst koninklijk bezoek aan
Amsterdam.
De bezuinigingen te Zaandam
en de S.D A P.
De nieuwe salariskorting van
het rijkspersoneel.
De moord te Woerden.
De moord in de Scheveningsche
Boschjes.
Wordt lid van"
omdat het Vreemdelingen
verkeer is Landsbelang,
Streekbelang, Stadsbelang en
UW BELANG
,„nnïe.hep*"°8 M «-• -•« -
Tn den vroegen morgen, toen de zon al
uitbundig scheen en een schoonen herfst
dag voorspelde, hebben we onze motorfiets
aangetrapt om met den teekenaar naar
Stompetoren te gaan en mee te vieren het
feest van het driehonderjarig bestaan van
den Polder „De Schermeer".
In alle opzichten beloofde het een feest
dag te worden. Zilverglanzend lag het ka
naal tussehen groene boorden, zon-over-
goten waren de malsche weiden en rustig
graasden de koeien. Naar het uiterlijk is
er niets van de crisis in onze Polders te
bespeuren. Het ziet er alles even frisch
en even rustig uit als in de gouden jaren.
De crisis wordt alleen binnen de vier mu
ren van de boerenbehuizing gevoeld en
geleden.
Van Den Helder naar Alkmaar is een
^ogenblik langs den prachtig geasphal-
teerden weg. En van Alkmaar naar de
Scheemeer ,'s een zucht. Zóó staan we voor
de poort bij de Noorder vaart, die ons een
„Welkom" toeroept. Recht getrokken, tot
den horizon, loopt Je Noordervaart, als
een zilver-glanzend lint, door het Polder
landschap, dat hier van groote bekoring
Is. In tegenstelling met het Polderland
schap, dat vvjj in den kop van onze provin
cie kennen, staan alle boerderijen rondom
in de boomen en overaLzijn er nog de wen
telende molenwieken, die het polderland
schap zoo'n ganseh eigen karakter geven.
Men vindt hier nog tal van
molens met wentelende molenwieken.
De vlaggen uit.
Stompetoren, waar het feest wordt ge
vierd, was in feesttooi. Overal wapperden
de vlaggen en tal van woningen van het
kleine, vriendelijke dorpje, waren met
groen en guirlandes versierd en waar men
ook liep op dezen feestdag zag men de
meiskes en vrouwen in historischen
dracht, in kleedingstukken die men slechts
kent van oude schilderijen, 't Was een en
al bekoring daar in dat- feestelijke dorp.
Des morgens in de vroegte hadden de
klokken geluid en met blije klanken rond-
geroepen, over de wijde velden, dat er
vreugde was en dat men voor enkele da
gen de zorgen wilde vergeten om te den
ken aan het machtig grootsche werk, dat
door de voorvaderen tot stand was ge
bracht. Toen waren de dorpsbewoners
naar de kerk getogen, om in stille wijding
dit feest te beginnen en Hem te danken,
aan Wiens zegen de resultaten van allen
arbeid te danken zijn.
Om half elf was de openstelling van het
feestterrein en lang voor dien tijd kwa
men van heinde en ver de menschen aan
gewandeld en vulden het terrein en de
tribune, waarvoor straks de offieieele ope
ning zou plaats hebben.
Het woord van den heer Spaan.
De voorzitter van het Hoofdcomité, de
heer P. Spaan, sprak een welkomstwoord,
aan het slot waarvan hü zeide:
Ons polderbestuur meende aanvankelijk,
met het oog op de tijdsomstandigheden,
dat voor feestelijkheden geen gelden ge
voteerd mochten worden. Wii begrepen
dit, doch stelden ons op het standpunt, dat
die tijdsomstandigheden niet rechtvaardi
gen om het derde eeuwfeest onopgemerkt
voorbij te laten gaan. De crisis wordt er
niet zwaarder of lichter door en het groot
sche werk onzer vaderen maakte het voor
ons o. i. tot plicht het derde eeuwfeest te
vieren. Gelukkig werd dit tenslotte ook
door het polderbestuur ingezien en ver
kregen wü ook den krachtigen steun van
dit lichaam. Wü mogen Gods water niet
over Gods akker laten loopen. doch moe
ten ook in deze moeilijke tijden onze
energie toonen.
De dijkgraaf aan het woord.
Hierna sprak de dijkgraaf, de heer C.
Kramer Gliinis, een herdenkingswoord,
waarin hü herdacht de oude regenten, de
mannen niet durf en ondernemingszin,
door wie dit werk werd ondernomen, waar
van thans de vruchten worden geplukt.
En wij herdenken tevens zoo zeide spr.
de mannen, cis dit werk hebben uitge
voerd, die hun vernuft hebben ingespan
nen om het bijna onmogelijke te bereiken.
Drie eeuwen zün voorbijgegaan sedert
die grootsche onderneming tot een goed
einde werd gebracht, drie eeuwen, die tij
den van velerlei soort gekend hebben.
Daaronder waren perioden van armoede,
b.v. in de 18e eeuw tengevolge van een
matelooze sterfte onder bet vee door de
I alom woedende veepest, waardoor de las
ten zoo hoog klommen, dat zij de land
pachten evenaarden. Daarnaast heeft de
Schermeer evenzeer haar vette jaren door
gemaakt, die verblijdende tijden van
weelde van het product, waarin uitste
kende prijzen, opleving en grooten voor
spoed brachten.
Door gunst of ongunst van tijden heen
heeft de Schermeer niettemin inmiddels
steeds een naam vermogen op te houden,
wij kunnen dit met trots verklaren;
steeds heeft de Schermeer door die drie
eeuwen mede onder de eersten kunnen
gelden in de reeks van polders in het Hol-
:an Ische land.
Het polderbestuur van de Schermeer
meende aanvankelijk dit jubileum welis
waar niet geheel ongemerkt voorbij te
mog-'n laten gan, maar het toch niet zoo
zeer tot een viering te mogen laten komen
zoo zeide spr. Toen evenwel de drang
van de zijde van de inwoners zoo groot s
geworden, dat vrijwel algemeen een her
denking gewenscht werd geacht, toen
heeft ons bestuur gemeend, dat het gepast
was wanneer ook van zijn zijde Pinnen
deze beperking werd deelgenomen!
Wij zijn zoo zeide spr. tenslotte
in talrijke opzichten verder gekomen, en
wij zullen daarmee in het oog den moed
vinden om ook in de toekomst weer nieu
wen -voorspoed te verwerven, als het moet
te veroveren.
Feestrede prof. Ir. W. Scher-
merhorn Wzn.
Prof. Sehermerhorn hield daarna een
prachtige herdenkingsrede, waarin liü er
op wees, dat de sombere tijd van heden
zelf dringt om de plaats te herdenken,
waar men thans staat. Zou het zoo zeide
spr. niet kunnen zijn, dat wü ondanks
ailes, toch nog reden hadden om te ver
trouwen in het heden en te gelooven in de
toekomst? Zou het niet zoo kunnen zijn,
aat wij ondanks alles wat zwart is en som
ber, toch het leven beminnen en den bo
dem liefhebben, welke ons van dag tot dag
voedt.
Geeft de ernst onzer tü'den aan een her
denking als deze niet bijna een heiliging,
die ons weldadig aandoet; klinkt in dit
verlangen niet „en toch", dat in staat kan
zijn de wereld te overwinnen?
Een plan, als de droogmaking van de
Schermeer met de hulpmiddelen van dien
tijd doet denken aan de schgnbare roeke
loosheid van den Oost-Indië-vaarder uit
die dagen. In hun wereldreizen en landaan
winningen van onze voorouders zag spr.
voorheelden van geloof in eigen mogelijk
heden en eigen kracht. In ons volk leeft
nog veel van deze oude trotsche onderne
mingsgeest; velen zün nog bezield door
het mooie woord: werk en bid.
Onze tijd vraagt ook nog om menschen,
die den scheppenden constructieven arbeid
willen verrichten.
Spr. staat dan uitvoerig stil bü het beeld
van de menschelüke samenleving in den
polder van heden, dat weinig gemeen heeft
met dat van jaren geleden. Een der belang
rijkste geschillen is gelegen in het ver
overen van een Zelfstandige positie door
den boerenstand als zoodanig.
Spr. wijst op de wenschelg'kheid van
het behouden van het eigen karakter van
het boerenvolk. Mocht dit verloren gaan
zoo zeide spr. dan had hij niet veel hoop
meer voor ons volk.
Spr. wenschte ten plattelande eenheid
uit het bewustzün van eigenwaarde, van
eigen kracht, maar ook van eigen roeping,
van eigen zaak in ons volk.
Bij de dragers van dit feest voelde spr.
ook iets van die onzekerheid van dien
schroom, die in de beste oogenblikken
van ons leven kan omslaan in een gehei
ligde hoop; in een Goddelük vewachten;
moge het gegeven zün, dat. iets van deze
krachten van het menschelü'k leven, van
levenswil en geheiligd vertrouwen, dit
feest mogen verlichten en mogen zü zooals
het door de eeuwen waren, ook in de toe
komst blijven, de hechte peilers, waarop
de boerenstand1, in ons volk rust. Moge het
bondige „Werk en Bid" omgezet in de taal
van ieders ziel, de leuze zijn, die ook in
de komende jaren den boerenstand maken
zal tot een der sterkste fundamenten
van onze nationale welvaart en van ons
Hollandsch volkskarakter.
De Commissaris van de Koningin in de
Provincie Noord-Holland' sprak nog een
kort woord waarna hü de tentoonstelling
voor geopend verklaarde.
De tentoonstelling
is reeds een bezoek aan Stompetoren
waard. Vooral de land- en tuinbouwtent
is op kunstzinnige wijze ingericht. Hier
zijn alle producten van den polder ten
toongesteld Op een groot, hellend vlak
heeft de kunstenaar van verschillende
zaden het wapen van de Schermeer ge
maakt, zooals dit op een oude kaart voor
kwam. Dit wapen is geflankeerd door
producten van land- en tuinbouw uit den
Polder en dat alles is op smaakvolle en
kunstzinnige wijze gemaakt evenals de
<amjjUg.s^p
Een middeleeuwsch tooneeltje uit de Vrijstersmarkt.
plattegrond van den polder. Er is voorts
een historische afdee'ing, een handelstent,
een floralia en huisvlijttentoonstelling en
diverse kermisvermakelijkheden, waarvan
het lawaai gisterenmiddag al tot de tri
bune doordrong.
De clou van den dag.
was de opvoering van een oud-Holland-
sche boerenbruiloft, zooals die ongeveer
70 a 80 jaar geleden op het platteland ge
houden werd. Wat een prachtige kleur
rijke tooneeltjes gaf deze boerenbrui
loft en wat was er een ongekunstelde
feestvreugde bii de tientallen van feest-
genooten, die in historische kleedü aan
den feestddsoh aanzaten. Met oude prach
tige Hollandsche sjeezen kwamen ze langs
de polderwegen naar het feestterrein.
Geestige speechen werden gehouden in
het Westfriesch, aardige liedekens gezon
gen en leuke boerendansen uitgevoerd. In
één woord, het was een kijkspel waarvan
Een eerepoort riep den bezoekers als t ware een welkom toe.
Grootsche bloemenhulde.
De hoofdstad vertoonde Dinsdagmiddag
een meer dan gewone drukte: reeds om
streeks half drie drie uren ruim vóór
de aankomst van het Koninküjk Gezin
bewoog zich een stroom van menschen
door de Leidsche- en Utrechtsche straten
naar het stadscentrum, naar Dam en
Centraal Station, in afwachting van den
blijden intocht. De meesten waren ge
tooid met oranje en zü die het nog niet
waren ontmoetten overal op hun weg de
verkoopers van strikjes en knoopjes, die
goede zaken maakten.
Op den Dam stonden te drie uur al
eenige honderden op de trottoirranden;
zij waren vroeg gekomen, om zeker te
zqn van een goede plaats; zij keken naar
de groeiende drukte op het plein, naar
het baldakijn, dat weer, als gebruikelük,
voor het Paleis was opgesteld.
Aan de zijde van den N.Z. Voorburg
wal werden steeds meer bloemen binnen
gedragen; het aantal stukken was om 5
uur gestegen tot 1880!
Deze spontane bloemenhulde uit alle
kringen der burgerij, zoo schrijft de corr.
der N.Rott. Crt., is geworden tot zulk een
massabetooging van liefde en aanhanke
lijkheid aan de Koningin, dat zij waarüjk
ontroerend mag heeten. De lakeien, die
aan tafeltjes in de vestibule gezeten, de
namen noteerden, hadden handen vol
werk. Telktens weer reden ook de auto's
van de bloemenniagazgnen voor den ach
teringang op den N.Z. Voorburgwal aan,
en de verkoopers, die zich daar op de
kleine steentjes geposteerd hadden, maak
te ngoede zaken. De beneden-gangen van
het Paleis vulden zich en de bloemen-
stroom steeg de trappen van de groote
burgerzaal op. Hier waren ter weerszijden
lange, met damast bedekte, tafels opge
richt, waarop en waarlangs de tuinbaas
van 't Loo de manden en ruikers schikte.
Het was als een groote bloemententoon
stelling, eene nieuwe lente in de oude
historische zaal!
Aan het Centraalstation.
Precies op rijd reed de trein binnen.
Terwgl de hooge gasten den trein ver
lieten, dreunden van het IJ de eerste der
vijf en dertig saluutschoten, op Hr. Ms.
„Heemskerck" gelost.
Ter begroeting waren aanwezig burge
rmester dr. W. de Vlugt, de Commissaris
dér Koningin in Noord-Holland, jhr. mr.
dr. A. Röell, vice-admiraal C. J. E. do
Brutel de la Rivière, commandant der
Marine te Willemsoord, kapitein ter zee
Van Reede, onder-commandant der Ma
rine hier ter stede, generaal-majoor H.
G. Winkelman, commandant der ~4e mili
taire afdeeling te Amersfoort, majoor
Boswyk, garnizoenscommandant, allen in
groot tenue en vergezeld van hunne ad
judanten; de kamerheer der Koningin
jhr. mr. W. F. Röell, de opperstalmeester
R. F. C. baron Bentinck; namens de di
rectie der Ned. Spoorwegen ir. E. C. W.
van D;jk; de stationschef de heer Haak,
de hoofdcommissaris van politie de heer
H. J. Versteeg.
In de Koninklgke wachtkamer boden de
jonge dames Louise M. A. Boissevain en
Martha Boelen bloemen aan aan Ko
ningin en Prinses.
Op het Stationsplein, waar een gewel
dige menschenmenigte wachtte, begaf
het vorstelgk gezin zich in het gereed
staande open gala-rijtuig. Het eere
escorte, gevormd uit politie-troepen onder
bevel van den eersten luitenant J. P.
Beken, salueerde met den sabel, stelde
zich daarna voor en achter het rüluig
op, dat zich naar den Dam begaf over het
de toeschouwers buitengewoon genoten.
De tribune was voor de opvoering uitver
kocht.
Tijdens de bruiloft werd een Noord-Hol-
landsche Vrijstersmarkt uit 1696 opge
voerd, een spel van den humor, waarmee
onze voorouders zich amuseerden en waar
mee hun nazaten zich gisteren ook best
geamuseerd hebben.
En als U dat nu nog wilt zien dan moet
U vanavond zorgen om 8 uur op het feest
terrein te zijn, terwijl ook morgenavond
om 8 uur nog een opvoering van de boe
renbruiloft plaats heeft.
Het feestprogramma vermeldt trouwens
tal van feestelijkheden, die het bijwonen
meer dan waard zün. Om 10 uur 's mor
gens wordt het feestterrein geopend. Een
sluitingsuur is er niet vermeld. Vandaag
en morgen (Vrijdag) is er dus voortzetting
van het feest van de herdenking van. het
derce eeuwfeest. Wie het mee wil maken
haaste zich.
Damrak, waar duizenden schoolkinde
ren langs den weg met vlaggen stonden!
te zwaaien. De schepen op het IJ waren j
gepavoiseerd en al die vlaggen maakten,
in den stralenden namiddag, een feeste-
Igken indruk.
Op den Dam.
1 Te vgf uur al, een uur nog voor het
I Koninklijk Gezin kon worden verwacht,1
stroomde de Dam vol met belangstellen
den, die van alle stadsdeelen naar het
centrale punt trokken.
Druk, bont en levendig was het; leven- j
dig vooral door de duizenden schoolkin-
deren zg vormden een lange dubbele j
haag van het Stationsplein af over het
Damrak tot voor het Paleis, langs den ge-
'heelen intochtweg. Ordelgk, zeer ordelgk
ging het opstellen der kinderen, zooals
trouwens overal de orde voortreffelük1
Was. j
Saeeds voller wordt de Dam, de geheele
groote middenstoep is met een dichte
i menigte gevuld.
Plotseling dreunt het eerste schot van
j Hr. Ms. „Jacob van Heemskerck", het
pantserschip, dat onder bevel van kapi- j
tein Ter Poorten, met Hr. Ms. „Banckert" j
i en de „O 12", „O 13 en „O 14" bü den
Westerdoksdük ligt.
Het eerste schot: teeken, dat het Ko- j
ninklijk Gezin in de hoofdstad is aange- j
i komen. De heer Vincent zet op het caril
lon het „Wilhelmus" in, de burgerij op
j den Dam zingt mee, padvindsters bren-
gen het saluut, weeskinderen op de eerste
j djen juichen.
Nu de gala-caléche, met twee vurige
paarden: het Koninklgk Gezin.
Daverend is het gejuich, minuten lang;
de schooljeugd zet het „Wilhelmus" in,1
duizenden stemmen er mee in.
De Koningin groet en wuift, nieuw ge
juich, de Prinses lacht blijde, Prins Hen
drik groet.
De erewacht der mariniers, opgesteld
j voor het Paleis, onder bevel van kapitein
W. Schuiling, presenteert het geweer, het
eere-escorte, in kranige galop, stelt zich
I tegenover het Paleis op, geschitter van
sabels, bevelen
i Inmiddels is het gala-rijtuig voor het
baldakgn géreden, de vorstelüke perso
nen gaan het Paleis binnen.
Nauwelgks een minuut later het is
nu precies zes uur verschijnen de Ko
ningin, de Prinses en de Prins met bur
gemeester De Vlugt op het balkon.
De tamboers van de eerewacht roffel
den, over den Dam klinkt opnieuw het
„Wilhelmus", gezongen door duizenden.
„Oranje boven" klinkt, weer gezang.
De Koningin trekt zich terug in het Pa
leis, maar nog duurt het gejubel voort;
achter de vensters wuift H.M. nog twee
malen en dan is de hulde op den Dam
voorbij.
Langzaam loopt de Dam leeg, maar nog
bl;jven er eenige honderden als „wacht",
zooals altgd, wanneer de Koningin in de
stad is.
Op het IJ is de „Jacob van Heems
kerck" verlicht en werpt zoeklichten uit
in de nationale kleuren. In het Paleis
onderhoudt de Koningin zich met dr. De
Vlugt over het wel en wee der hoofdstad.
Bezoek aan het Rijksmuseum.
Woensdagmiddag werd per auto een rij
toer gemaakt en o.a. een bezoek gebracht
aan het Rijksmuseum.
Bij de behandeling van de bezuinigings
voorstellen van B. en W. in den ge
meenteraad hebben met de burgerlijke,
raadsleden ook vier soc.-dem. leden. o.w.
de beide wethouders Prins en Kelder, voor
voor deze voorstellen gestemd, niettegen
staande de partijvergadering van de plaat
selijke afdeeling van de S.D.A.P. met
groote meerderheid van stemmen zich te
gen deze voorstellen had verklaard, en
had uitgesproken, dat deze niet behoor
den te worden aangenomen.
Als gevolg hiervan heeft gisteravond in
het gebouw Ons Huis wederom een ver
gadering plaats gehad van de leden van
de afdeeling Zaandam van de S.D.A.P.,
waar 't onorganisatorisch optreden van de
vier raadsleden het onderwerp van bespre
king was. Het bestuur van de afdeeling
had het voorstel gedaan aan bedoelde vier
raadsleden te verzoeken hun mandaat ter
beschikking van de partij te stellen.
De vergadering, die zeer druk bezocht j
was, en o.m. werd bijgewoond door dr. I
F. M. Wibaut uit Amsterdam, heeft het
bestuursvoorstel met 201 tegen 123 stem-j
men aangenomen.
Van de vier soc.-dem. raadsleden, wien
de zaak betrof, waren alleen de heeren
Verbeek en Visser aanwezig. De beide
wethouders, de heeren Prins en Kelder,
lieten verstek gaan.
Besprekingen in georganiseerd
«verleg personeel landmacht.
Officieren en onderofficieren ver
werpen verdergaande korting.
De commissie A en B (officieren en
onderofficieren) voor georganiseerd over
leg personeel landmacht, ter bespreking
van het aan de regeering uit te brengen
advies inzake de door haar kenbaar ge
maakte voornemens tot het opleggen van
een derde crisiskorting op de salarissen
van het rijkspersoneel, thans van 6 pet.
Het hoofdbestuur van de Nationale
Christen Onderofflcierenvereeuiging had
bericht gezonden, dat dit bestuur het in
het tegenwoordige stadium beter oor
deelde, aan deze vergadering niet deel
te nemen.
De vergadering betreurde het in hooge
mate, dat de regeering een dergelüken
maatregel redelgk noemt; het georgani
seerd overleg kon het niet redelijk vin
den, dat het bestaande verschil in sala-
rieering tussehen rijksambtenaren eener-
zgds en provincie- en gemeente-ambte
naren anderzgds wederom zou worden
vergroot ten nadeele van het rijksperso
neel, voordat de commissie-Schouten haar
rapport had uitgebracht. Zij achtte het
evenmin billijk, dat het rijkspersoneel,
dat bovendien zijn deel krijgt in de vorige
door de regeering aangekondigde maat-
ragelen, ook nog weer in zü'n salarieering
wordt getroffen.
Resumeerende besloot de vergadering,
de regeering te adviseeren, met ingang
van 1 Januari 1934 niet tot verdere ver
hooging van het kortingspercentage op
de salarissen der rgksambtenaren over
te gaan.
Binnenland.
De bedrijfsleider bekend.
De bedrijfsleider B., die in verband met
den moord op jhr. van I., den directeur
van de Woerdensche dakpannenlabriek,
is gearresteerd, heeft een bekentenis
afgelegd. Het schynt dat deze man, een
Duitscher, die geruimen tyd in den oorlog
is geweest en eenige jaren in een Fransch
interneeriDgskamp heeft doorgebracht,
in overspannen toestand verkeerde. Hij
is Maandagnacht door een raam jhr. van
I's woning binnengeklommen om een
bezoek te brengen aan de dienstbode,
met wie hü blykbaar relaties bad. Het
meisje was er echter niet en de man is
toen terecht gekomen in de kamer van
den directeur, die hem met een zoet lyntje
naar buiten heeft gebracht. Daar hebben
beiden nog eenigen rijd staan praten,
totdat de heer van I. B. buiten bet bek
heeft gezet. De bedrijfsleider heeft toen
in drift een revolver getrokken en jbr.
van I. met drie schoten, waarvan twee
door het hoofd gingen en een door de
hartstreek, gedood. De revolver is daarna
in het water gegooid.
B., die veel berouw toonde, is naar
Utrecht overgebracht. Hij heeft verklaard,
dat de heer van I. hem onderhouden had
over zün particuliere gedragingen en
hem op het verkeerde daarvan gewpzen
heeft, waarbü zulke beleedigende woorden
zgn gevallen, dat de Duitscher cigenlgk
niet meer wist wat hg deed.
Da man stond in de fabriek goed aan
geschreven en zgn betrekkingen met den
directeur lieten weinig Ie wenschen.
BRAND IN HELMOND.
Gistermiddag is door onbekende oor
zaak brand uitgebroken in een electro-
technisch installafiehnreau te Helmond.
ZAKKENROLLERIJ.
Zakkenrollers hebben op de halfweke-
lgksche markt te Breda kans gezien hun
slag te slaan. Vier dames deden aangifte
van vermissing van haar beurs met in
houd na een bezoek aan de markt. Bedra
gen van drie tot zeven gulden per beurs
zün den zakkenrollers in handen geval
len.
INBRAAK TE UDEN.
Onbekend gebleven personen hebben
zich toegang verschaft tot de r.k. u.l.o.
school te Uden. Er zgn een aantal natuur
kundige instrumenten gestolen, welke
een waarde vertegenwoordigen van onge
veer 200. Van de daders heeft men
geen spoor ontdekt.
Het Haagsche gerechtshof heeft giste
ren arrest gewezen in de zaak tegen den
25-jarigen kleermaker N. J. R., die door
de rechtbank wegens doodslag, gepleegd
in de Scheveningsche Boschjes, in d«i
nacht van 7 op 8 Januari j.L op mej. B.
uit de Vleerstraat, tot 6 jaar gevangenis
straf was veroordeeld. Het Hof bevestig
de het vonnis.
Een viervoudige moordaanslag heeft
Dinsdagavond direct na afloop van de ge
meenteradsvergadering het plaatsje Mui
den in rep en roer gebracht.
Op de tribune zat tg'dens de raadsverga
dering de strandfotograaf I. J. Ibelings,
een man, die herhaaldelijk grieven geuit
heeft tegen het gemeentebestuur en tegen
tal van personen in zün omgeving. De
burgemeester zou met „misdadige, vreese-
lüke middelen" tegen hem zijn opgetre
den, enz.
Er werd aan al die publicaties van Ibe-
lings niet al te veel aandacht geschonken
en niemand was dan ook verdacht op de
dramatische ontknooping.
Ibelings zat rustig op de raadstribune
van Muiden en de debatten in den raad
(o. a. inzake de strandquaestie, verband
houdende met de zgn. volksverwildering)
hadden eveneens een kalm verloop, ter
wijl er niets aan de orde kwam, dat tegen
Ibelings gericht was.
Om half tien, was de vergadering ten
einde en de raadszaal en tribunes liepen
leeg. Toen Ibelings naar den tribune-uit
gang ging, haalde hij plotseling een revol
ver groot kaliber te voorschijn en
begon te schieten. Allereerst trof hij den
heer Veth, een exploitant van strandten
ten te Muiderberg. die eveneens op de tri
bune had gezeten als belangstellende in de
besprekingen over de strandquaestie. De
heer Veth kon, hoewel getroffen, nog naar
buiten loopen en het huis van den dokter
bereiken, waar hem de eerste hulp werd
verleend.
Onmiddellijk na het eerste schot draaide
Ibelings, die reeds op den drempel van de
tribune stond, zich om en richtte zijn wa
pen op burgemeester J. L. de Raadt, die
door een kogel getroffen werd en daarna
op den eersten wethouder Hottentot, die
eveneens geraakt werd. Beiden stortten
zwaar gewond neer.
Opnieuw loste de moordenaar een schot,
nu op den heer De Beus, ook al een ten
ten-exploitant uit Muiderberg en bezoeker
van de publiek tribune. Ook deze werd
getroffen en viel peer.
Dit geheele vreeselijke drama speelde
zich in enkele seconden af en in den eer
sten schrik hadden de omstanders nog niet
de gelegenheid gevonden Ibelings te grü-
pen. Maar na het vierde schot greep het
publiek den dader, die toen eenige stevige
slagen opliep en feitelük nog door de toe
geschoten boden ontzet moest worden. Hü
werd voorloopig in de bodenkamer vastge
houden. waar weldra de politie verscheen
om hem te arresteeren. Hij bleek nog in
het bezit te zün van een tweeden geladen
revolver.
De moordenaar is op last van het inmid
dels gewaarschuwde parket tegen midder
nacht naar A o.. i\.\iit en
de revolvers zün in beslag genomen.
Voor alle vier gewonden bleek, nadat
de eerste geneeskundige hulp verleer^
was. overbrenging naar ziekenhu:z<Si
noodzakelijk.
In Muioen verspreidde het nieuws van
den schier ongelooflijken moordaanslag
zich met razende snelheid en op tal van
plaatsen, in 't bijzonder vóór het raadhuis,
liep de bevolking ontzet te hoop om het
geval te bespreken. Tot diep in den naclJt
duurde er de consternatie voort.
Nader wordt nog omtrent dezen moord
aanslag gemeld, dat er, zooals begrijpe-
lgk is, na het eerste schot in de raadzaal
een hevige paniek ontstond. Ibelings be
dacht zich geen oogenblik, maar richtte
na in de zaal teruggekeerd te zgn, zün
revolver op de Beus, die, evenals Veth
koopman is en zgn bedrijf uitoefent aan
het strand te Muiderberg. De Beus werti
zwaar in de zgde getroffen en zakte ineen.
Onmiddellijk daarop loste Ibelings op
nieuw een paar schoten; deze troffen
burgemeester De Raadt, die in de linker-
zgde onder het hart werd geraakt en
wethouder Hottentot, die, naast hem ge
zeten, een schot in den buik kreeg.
Na het laatste schot werd de dader
door het publiek er bevonden zich ca.
twintig toehoorders in de zaal tegen
den grond geslagen en naar dpn uiter
sten linkerhoek gesleept
Te midden van de wildste tooneelen,
die zich in de raadszaal afspeelden, werd
Ibelings naar buiten gebracht en over
geleverd aan de inmiddels toegeschoten
veldwachters.
De toestand der gewonden is ernstig,
die van den 44-jarigen de Beus zelfs
hopeloos, tengevolge van het groote bloed
verlies, door een zware inwendige ver
bloeding. Volgens verklaring van enkele
bezoekers der publieke tribune was Ibe-
belings, de dader, een querulant, die altgd
en met iedereen ruzie had.
Hij was architect te Tiel van een wo-
ningbouwvereeniging vóór hij zich in 1923
te Muiderberg als photograaf vestigde,
waar hij van het eerste oogenblik af al
kwestie had. Hij is na zijn viervoudigen
aanslag uiterst rustig en zegt uit zelfver
dediging te hebben gehandeld. Het was
een journalist, die hem het eerst in be
dwang hield, op zijn hulpgeroep kwamen
anderen toeloopen en werd de dader op
den vloer in bedwang gehouden. Hij is
later overbracht naar het huis van bewa
ring te Amsterdam. In de eerste plaats
j zullen psychiaters aangewezen worden om
een onderzoek in te stellen naar Ibelings'
geestelijken toestand. Het parket kent den
