Fritsje heeft een idee.
Snelheid is geen heksen-toer.
Een posizsgeüverzameSing in scherven.
De jonge koopman.
Beste jongens en meisjes!
Bat lijkt al heel lang geleden, dat
Ik jullie voor het laatst schreef. In
werkelijkheid is het maar twee maan
den, twee zomermaanden, twee zonne
maanden, twee maanden die voor jullie
de prettigste zijn van heel het jaar,
want daarin valt de „groote vacantie",
de tijd van jool en pret en uitgelaten
heid, dat je niet behoeft te denken aan
lastige sommen en moeilijke dictee's
en aan strafregels als je niet goed op
let of als je pretjes maakt. Nu heb je
heerlijk kunnen doen wat je wilde en
het weer was zoo mooi en zoo zonnig,
dat je bijna geen enkelen dag huls
arrest hebt gehad. Ik stel me voor, dat
jullie er allemaal bruingebrand, als
dikkekoek, uitziet, en dat je oogen als
heldere lichtjes geworden zijn.
En nu gaan we weer wekelijks met
elkaar praten, raadsels oplossen, brief
jes schrijven, boeken winnen. Maar nu
is er wat mals. Deze week begin ik
weey en volgende week ben ik met
vacantie. Dan ga ik een weekje genie
ten. Ik hoop dat ik net zulk fijn weer
tref als jullie. En nu heeft de andere
meneer op kantoor, die ook een vriend
van kinderen is en jullie briefjes al
eens m,eer heeft beantwoord, me be
loofd, dat hij volgende week wel een
praatje met jullie wil maken en het
boek voor jullie verloten. Dus dat
komt alles in orde.
De raadsels vinden jullie op de an
dere pagina. Aan den slag dus, denk
er om dat een goed begin het halve
werk is en ji dus niet moet wachten
met meedoen tot er een paar weken
verstreken zijn. Misschien win je vol
gende week het boek wel.
Kindervriend.
Fritsje is anders een aardige, nette
Jongen, maar hjj heeft één zwak: en
dat is jam! Helaas kunnen moeder en
vader hem in die liefhebberij niet vol
gen en kunnen zij schijnbaar niet be
grijpen, hoe een jongen als Fritsje ge
kweld kan worden c'oor ziin verlangen
naar.jam! Twee jampotten bewaart
moeder in de provisiekast, maar de
zoete inhoud daarvan zit zorgvuldig
achter slot! Want als er eens gasten
komen, dan
Fritsje is daarover niets tevreden.
Maar de gelegenheid biedt zich al
spoedig! Fritsje zal met vader naar de
stad gaan. Vader moet een bezoek af
leggen en heeft fonkelnieuwe schoe
nen aan. Maar d? schoenen knellen
hem danig! Na vijftig passen gaat va
der steunend op een mijlpaaltje langs
den weg zitten en schopt zijn schoe
nen uit„Frits," zegt hij en geeft
hem de schoenen in de hand. „loop
eens vlug naar huis en haal mijn
oude stiefeltjes van boven!"
Fritsje loopt wat hij loopen kan!
„Wat is er aan het handje?" vraagt
moeder verwonderd, „waarom kom je
terug?" Fritsje houdt de beide schoe
nen op zijn rug en zegt: „Ik ik
vader zegt, dat ik de beide jampotten
mag Ieegeten!"
„Je bent toch niet..?" zegt moeder
ontzet, „de jampotten? En dan nog
wel allebei?".„Ja, heusch, mam
mie.-' zegt Fritsje, „als je het niet ge
looft, hoor dan maar!" Hij maakt een
venster open en roept luid tegen va
der: „Vader, één of allebei?"
„Allebei natuurlijk, ezel!" schreeuwt
de vader knorrig terug.
„Zie je nu wel, moes?" zegt Fritsje
triomfantelijk.
Hoe het verder geloopen is, weet ik
niet meer, maar de jampotten staan
nog in de provisiekast en Fritsje trekt
al sinds een paar dagen een pijnlijk
gezicht als hji gaat zitten.
Een boer schreef een chèque uit en
Nelis. de knecht, moest ceze gaan innen.
Na een uur kwam Nelis terug en zei
tot z'n baas: „Baas, waar kan ik óók
zoo'n boek koopen?"....
Een geldstuk wordt op een plat Dord
gelegd en daarop wordt een beetje
water gegoten het bord mag na
tuurlijk niet overloopen! Dan kijk je
met een ernstig gezicht in den toe
schouwerskring rond en vraagt wie
van de aanwezigen met de onbekleede
hand het geldstuk kan wegnemen, zon
der de vingers nat te maken. Iedereen
zal het hoofd schudden en beweren dat
het volslagen onmogelijk is!....
Nu neem je met hetzelfde ernstige
gezicht een plat schijfje kurk, boort
twee lucifers daarin en steekt die aan,
terwijl je vlug een gereedgehouden
glas er over heen stulpt. Hierin ligt de
truc dit overstulpen van het glas
moet heel snel plaats hebben en di
rect na het aansteken van de lucifers
gebeuren Het glas wordt zoover oni-
laaggedrukt, dat de rand juist den wa
terspiegel raakt en kijk: het water
stijgt omhoog.... in het glas! Nu
wordt het geldstuk vrij van het daar-
bovenstaande water en is het geen
kunst meer, het voorzichtig met de
vingernagels op te tillen en weg te
nemen, zonder die nat te maken.
Hans en Henk liepen geheel ver
zonken in hun gesprek de straat uit.
Ieder had een kan melk in de hand en
Hans deelde Henk zijn grootsche plan
nen mee. Zij kwamen van de boerderij,
waar moeder iederen dag de melk liet
halen voor hun avondboterham. En
omdat de koe juist zoo'n mooi kalfje
had gekregen gaf de boerin Hans een
diier staat op den hals va'n het andere
erbij!
...,en als moeder voor deze melk
nu een dubbeltje geeft, heb ik juist
genoeg voor een kanarievogel", zegt
hij. Want Hans heeft al een kanarie
vogel, maar dat is een vrouwtje en het
wil maar niet zingen. Nu wil hij een
mannetje erbij koopen. Dan krijgt hq
eieren en gaan ze misschien zingen,
denkt hij. „De kleine kanarietjes /er-
koop ik dan aan een vogelhandel en
dan spaar ik op die manier drie gul
den bij elkaar voor mijn postzegelver
zameling"Zoo legt Hans zijn plan
nen aan Henk uit. Maar Henk ant
woordt: „Zoo! En ik dacht, dat je voor
den inhoud van je spaarpot iets voor
je moeders verjaardag wilde koopen?"
„Hmmm, ja, dat heb ik. geloof ik,
w el eens gezegd. Maar ik wou zoo
graag een mooie postzegelalbum.,..
Moeder weet wel, dat ik die zoo graag
heb, En ik heb al zoo veel postzegels
tegen oude schoolboeken ingeruild en
met knikkeren heb ik er ook een heele-
boel gewonnen!"
„Ja, omdat je valsch speelt! Je
moest je schamen, Hans! Daar komt
Frits aan. Nu kan je weer zaken met
hem doen!?" Hans keek op en liep toen
naar Frits toe. Maar o-wee! Frits, die
hard kwam aanrennen botste tegen
hem op en de melkkan viel uit zijn
hand en viel op de steenen aan., scher
ven! En de goede melk liep in de goot.
Het hielp Hans niet, dat hij huilde.
en het hielp Henk niet, dat hij Frl>»
aframmelde, omdat hij zijn kle;non-
broertje gestooten had en het hielp
niet, dat Grata, Truusje en Willy
Hansje kwamen troosten en beklagen
de postzegelverzameling was.foetsie!
Maar toen Henk Hans troostend bij
den arm nam en mee naar huis nam,
kon hij zich ondanks zijn medelijden
niet weerhouden te zeggen: „Zie je wel,
knaapje laat het je een leer zijn met
Je gesjacher en denk niet in de eer
ste plaats aan jezelf!"
(Nadruk verboden).
Hier zien jullie een prentje van een
jongen, die al vroeg mee helpt thuis
om wat te verdienen. Het is een aar
dig prentje om te kleuren en je kunt
het zoo mooi maken als je maar zelf
wilt!
Maak b.v. den boom bruin, den grond
groen, de daken rood en de huizen geel,
de tafel zwart, het reclamebord laat je
wit, de kan groen en de blouse van
den jongen blauw. Zijn broek en schoe
nen kunnen bruin worden en zijn kou
sen grijs (wit met zwart). Je kunt na
tuurlijk ook andere kleuren kiezen.
En nu maar vlug aan net werk! Als
het je goed lukt, kan je er een lijstje
omheen plakken en het in je kamertje
ophangen.
DE PLEEGVADER DEK BEVERS
MET ZIJN 30» KINDEREN.
De „houthakkers" onder de dieren.
l)e schuwe dieren door het
foto-apparaat verschalkt
door
DR. G. SCHENKOF.
Stekb.v is een klein dorp in midden-
Duitschïand, gelegen in Anhalt. Een
dorp als duizend andere dorpen. Maar
alleen bekend in de wetenschappelijke
wereld van Europa, omdat daar Behr
woont, die men den besten kenner der
bevers van gansch de wereld heet.
Vandaar zijn bijnaam: De Pleegvader
der Bevers.
Ken moeilijk kunststukje van tem
ming bij een bever. Daar de bever zeer
schuw is, heeft men een onuitputtelijk
f/eduld nodig. den bever aan menschen
te laten qewennen.
Hoewel de heer Behr reeds 76 jaar
oud is, ziet men hem dien leeftijd niet
aan. Overdag treft men hem weinig
thuis, want dan is hij gewoonlijk te
vinden in een klein bosch, dat geheel
in den oorspronkelijken toestand is ge
laten, een zoogenaamd natuur-reser-
vaat, gelegen aan beide oevers der
Elbe. Reeds veertig lange jaren bestu
deert hij daar de gewoonte der bevers.
Dik en lui. Ken uitstekend gesipcgae
fotografische opname van een middag
slaapje van den bever.
Hij kent daar iedere beverfamilie, ja
zelfs iederen bever afzonderlijk. Hij is
in Duitschland de algemeen erkende
beverspecialiteit.
Bevers zijn nu eenmaal zeer schuwe
dieren. En hoewel de menschen sinds
vele jaren geen jacht meer op de bevers
maken, dulden de bevers geen men?
schen in hun nabijheid. Om de dieren
te beschermen, heeft men aan onbe
voegden het betreden van het voor de
bevers gereserveerde gebied verboden
op een boete van 150 Mark. De bevers
blijven overdag meest verborgen in
hun zelf gebouwde hutten en verlaten
die alleen des nachts.
Toch is het den heer Behr gelukt
foto's te nemen van de bevers, die bezig
zijn stukken hout aan te sleepen voor
het bouwen van hun hutten of voor het
oprichten van éen stuwdam in 't water.
Daartoe spande hij midden op een pad,
dat door een bever-familie aangelegd
was ter bereiking van de plaats, waar
zij de boomen doorknaagden, twee
dunne draden. Deze twee draden ston
den in verbinding met de camera en
met een bliksemlicht-toestel. Kwam de
bever des nachts met een stuk hout in
zijn bek langs dat pad, dan moest het
stuk hout de draden aanraken en deden
verder bliksemlicht en camera hun
plicht. De fotografische opname was
daarmede schitterend gelukt. Want het
geheele dubbele toestel werkte volko
men automatisch, in werking gesteld
door den bever zelf Eens zoover met
de eerste opname geslaagd zijnde, was
het voor den heer Behr niet moeilijk
verdere nachtelijke opnamen te maken.
Het maken van opnamen overdag is
nog veel en veel moeilijker. Om dat te
bereiken, heeft de heer Behr een appa
raat samengesteld om uit de verte
foto's te kunnen maken. Met dit toestel,
