I
MAISON GERRITS
Wol-aanbieding
25 cent per pondspek
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
Eenige conclusies naar aanleiding van de
economische verbetering in Engeland.
MERCURIUS
HAVERMOUT
Een onaangenaam avontuur
No. 7337 EERSTE BLAD
ZATERDAG 7 OCTOBER 1933
61ste JAARGANÓ
l)e mislukking van dc internationale conlcrenties. -
Duitschland en het oorlogsvraa^stuk
BEL OP TEL. 533
GARAGE MANSHANDEN
Na den aanslag op Dollfuss.
SALON DE COIFFURE
SALON DE BEAUTÉ l
Tel. 457 Spoorstraat 104-106
Die ellendige rugpijn,
buitengewone
Casha-wol
Ct.
Koord-wol
49 ct.
Mantel-wol
Ct.
Zephir-wol
Fransche IJswOI
Pullover-wol
Ct.
Zeer fijne Pullover-wol
44 ct.
Extra 3 kleurige
Pullover-wol
Ct.
Sokken-wol
Moderne Pullover-wol
FEUILLETON
COURAN
P"..3 "I""'"'™ "U """""et.: H.ldarïche c»,an. ,,.00 voor"
tod L T. n"BreMm'1' wleI 'nS«n en Texel I ,.66; binne"
i 1 1 ",r- Oost- en est-lndië per zeepost f2.10 idem ner
mail en overige landen f hh t 1^*
rosn urn n"n n°S* 4 ct-5P-M ct Zondagsblad
0-'0,n.—Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Dond&rdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. 10. DE BOER.
Uitgavö N.V. Drukkery v/h C. DE BOER Ju.
Bureau: Koningstraat 78 - Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16060.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
van 1 t/m. 3 regels 40 ct., olke regel meei 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewijsno. 4 ct.
IK' mislukking van de Internationale eon- wereld uit - ach,.«ft ,m p
ferentlett. Ook met het grootste optimis- lom mislukken <i. int r f' ar'
me kan men niet ontkennen dat het mis 'UesTm nS?0"8!6 conereiJ-
gaat in de wereld. Als er hier en daar zijhetbéstaand^vple „W*" Zyn als
lichtpunten zijn, die moed geven op ver- ten - wat hv met de ént n°8 YeiR1'00"
betering in den internationalen toestand, ferentie nogheel goed het g3%°on
dan vallen daar weer direct over de blijken. 8
Frankreich schlagen". Ik heb bevel ge
geven dat het niet meer gezongen mag
worden.
Vervolgens had Goering het over de
luchtvaart, waarover ook heel wat woor
den zijn gesproken en waarbij Frankrijk
in het bijzonder angstvallig de bepaling
wil hebben gehandhaafd waarbij aan
Duitschland geen vliegtuigen zijn toege
staan. En luister nu naar wat Goering
hierover zegt. Ik heb verdedigingswape
nen noodig verklaarde hij.
Als chef van het Duitsche vliegwezen
ga ik van drie grondbeginselen uit, die
ik als drie typen beschouw. In de eerste
plaats moet ik het verkeersvliegwezen or-
ganiseeren, welks budget in 1929 gedeci
meerd is. Het materiaal is niet meer mo
dern. Het voldoet niet meer aan moderne
veiligheidseischen. Wij hebben overal 3-
ontwapeinngsconfere F motorige vliegtuigen noodig. Ten tweede
tirnève gevoerde discussie over het min- oeconomische conferentie reeds hnrtrtpn |W.U ik in Duitsehland den vliegergeest
derhedenvraagstuk, in verband met het onthuld: leder weet wat noodig zou ziin l"let 0 laten gaan' De Duitsche je"gd
schaduwen van mislukte internationale
besprekingen, van den geest van wan
trouwen. (lie inplaats van minder, grooter
wordt. Het is naar aanleiding van een
A.a"u Hf,1 slot van zi.i» beschouwing
zegt het blad:
Wat w-jj slechts wilden aantoonen is
dit, (lat het vraagstuk van bescherming
hoofdartikel in de „Nw. Rott. Crt", dat der minderheden weer hetzelfdegebrek
wy dit japiter nog eens aanroeren. Het aan internationalen geest aan den dag
blad schrijft naar aanleiding van de te brengt, dat ontwapeningsconferentie p„
lot «Ier Joden in Duitschland, een zeef maar gêen^dangLbbendrfs'L^eW^n ple*ie* h?.t vlieKfn houden'
het voorbeeld te geven e i derde wil ik bewijzen, dat wy op
leerzame beschouwing, waaraan wy
volgende ontleenen.
Wat ons toeschouwers steeds weer tref- j verbeteraars, die precTes 'weten* wat" ande-
fen moet bij de behandeling van groote ren moeten doen om ons leven gelukki
en voor het heil van de wereld beslissen- ger en veiliger maken Maar zii ztin nie
Ten
op
De wereld "is vol hervormers wereld-fdntt £n verdedjginK ,de Jucht n\oe:
..u -.wtreiu ten hebben, evenals op het land en op het
water. Wij zijn geheel door landen om
reiligcr maken Ma Reven' die met Frankrijk bevriend of ver-
de vraagstukken is de kortzichtige zelf- thuis als datzelfde' ook' van 'hen' vYrtamrd 1 b°n(ien ^n' W« kunne" Van al'e ka,\^"
zuchtigheid van vele mogendheden, en 1 wordt. venangu aangevallen en vernietigd worden. Wil
men werkelijk, dat wy volkomen weer
loos zijn?
Wil men beweren dat wy met zoo ge-
vooral van vele groote mogendheden, die
het tot stand komen belet van overeen-1
komsten, waarvan zy het noodzakelijke Duitschland en het oorlogsvraagstuk t -j, u.
luidkeels verkondigen. Als men de woorden van de leiders van r!nga ,!and" en zeestrydkrachten weer-
Pas hebben wy dat weer ter conferen- het tegenwoordige Duitschland mag ge- s*a"d bunnen bieden aan een luclitaan-
tie van Londen beleefd. De heele wereld looven, dan is het Duitsche volk liet', .Y. ls ademaa' zeer ernstig. Men
was overtuigd dat de handelsbelemmerin- meest vredelievende volk ter wereld, dan i aakt Pannen voor eventueele sancties
gen van dezen tyd niet alleen de uitwer- leeft er in hun hart geen enkele revan- .uraanVnf" ,^f,nd^„^en,g
king van de oeconomische depressie «he-gedachte, dan is het hun oprechte H tegen ons zou willen uitvoeien.
hevig verergeren., maar dat zelfs noe- bedoeling om alleen in eigen land ordeniete°tegen den*verticalen*aanvaarde
menswaard herstel onmogelyk zal zyn te scheppen uit den chaos. We hebben jf kl luchtvloot be-
soolang zy in vollen omvang voortbe- ook eigenlyk geen enkele reden om daar ïgJand®uivüegtïieen^ die te E ge
staan. Dit was nu een punt waarover allen op het oogenbhk aan te twijfelen. bouwd zjjn om voor Iiet'vventen vin tont-
het roerend eens waren. Zoodra men ech- Du.t^hland'heeft er het grootste belang m t dienen pa]s rnpn wi|
ter ging praten over het toepassen van by dat n eigen land normale toestanden xeifg met een brandstofvoorraad, die geen
deze wijsheid bleek dat ju'st de grootste terugkeeren en daarvoor zyn jaren Van tochten veroorlooft. De'ze kleine
zondaars het minst bereid waren tot de intensieve.! arbeid noodig. Wat in de j jachtvliegtuigen, die niet geschikt voor
daden die daarvoor noodig waren. Dan eerste plaats ook noodig is is het ver- den aan®al ^n> knnnen 0£s tpsgen aan.
merkte men plotseling niets meer \an louwen \an de wereld, zonder welk vel-lVallers van dienst zijn. Men zou mij als
het gezonde inzicht dat te voren gepre- trouwen geen volk zich herstellen kan. men wi, eeQ deskundige voor de lucht-
dikt was. O zeker, allen bleven voor- En daaraan ontbreekt het. In het bizon- vaart kunnen zenden niet wien ik zou
standers \au liet opheffen van allerlei «1« i I rankryk he(*lt weinig vertrouwen kunnen onderhandelen en die zich zelf
handelsbelemmeringen - wanneer slechts in de vredelievendheid van Duitschland van bedoeHngen zou kunnen over-
anderen daarmede begonnen! Zou dit ge- en is beducht voor wraak, zoodra tu,„en
ach leden dan wilde men altijd natuur- Duitschland weer by machte is om wraak
lyk met het voorbehoud dat ieders „by- te nemen. Dat wantrouwen is fnuikend, -»
aondere onistandighedeiT' noodzakelijk niet alleen voor het Duitsche rijk, maar
maakten voorzichtig volgen. Ieder ook voor de rust In Europa, want die kan |\!|J y Q rJOOOiO 7
wist precies wat anderen moesten doen; niet zonder dat vértrouwen herstellen.
en dat was altijd juist datgene wat hij zelf „Paris Soir publiceerde oensdag
nog niet aandurfde ee» interview van zyn naar Duitschland
Dat het risico van wat durf niet zoo gezonden specialen eorr., den bekenden!
groot hoefde te zijn als het zekere ver- journalist Jules Sauerwein mc< den!
Hes wanneer van de onderhandelingen Pruisischen minister-president Goering,,
niets terecht kwam uit deze waarheid die o.m. gezegd heeft:
durfde niemand de zeer voor de hand. Wy willen geen oorlog. Ik zeg dit als
liggende consequenties trekken. soldaat, wiens handwerk jarenlang be-
Ungeveer precies zoo is het gegaan stond in het voeren van oorlog en ik zal
met de ontwapeningsconferentie. Over u zeggen, waarom wy geen oorlog willen,
de volstrekte noodzakelijkheid van ont- Franlcryken Du.tschlandkunnen ekaar
wapening en over de gevaren van een onmogelyk willen vernietigen. Zy zyn in
rCkTnR™«r"nf«rentie «a» men het,vromer, oorlogen met zoover gekomen
eens. Maar zie, zU die voorstellen deden en het zal hun verder ook noot gein-
Bonds Garage A. N. W. B.
Arrestaties. Veiligheidsmaat
regelen.
Wolff meldt uit Weenen, dat volgens
een communiqué der politie in verband
met den aanslag op Dollfuss een assis-
Müller genaamd,
eens. nam zo-, *u uir "V"" ken wij herinneren ons de jaren, waarin Tent-mecanicien, Karl Muller genaamd,
kwamen gewoonlyk met plan ei,h veel heldenmoed is getoond. Om een gearresteerd is onder verdenking kennis
hun staven met zorg waren u g nimmer oorlog gevoerd gehad te hebben van de plannen van Der-
©m te dienen tot verhoging van e gen tpgpn pen vyand^ die on8 til. Zeven personen, goede kennissen van
veiligheid met zoo weinig mog.e i vernietigen, moet oorlog ge- Dertil, zijn eveneens aangehouden. Voorts
voor eigen and Men wild.g ®^haffefn tot den laatste,, man en den zijn DertiFs stiefvader, dr. Raimond Gün-
•chaffen op ee^ wijze, waarbü aan eigen laatste,, denUocht. Wij hebben geen re-|ther en zijn moeder, die gevangen geno-
goede trouw alles, en aan de goede trouu
van een mogelyken vijand niets werd
overgelaten. Men schroomde ieder risico
en scheen vergeten dat men van een
mislukking wisse noodlottige gevolgen
had voorspeld! Ontwapeningsconferentie
en oeconomische conferentie hebben ge-1
leerd dat w(j uitstekende technische mid- j
delen bezitten om een internationale dis
cussie op gang te brengen en gaande te
honden; maar dat de internationale geest
die daarvoor noodig is nog ontbreekt.
Zoo ziet het er op het oogenblik in de
NEDERLANDSCH FABRIKAAT
l£.c.w-.ici. ij hebben geen m.
vanche-idee. Een oud Duitsch lied begon men en weer op vrije voeten gesteld
niet de woorden: „Siegreich wollen wir,waren, opnieuw gearresteerd. De moeder
heeft verklaard nationaal-sociahste te
zijn.
Vaz Dias weet verder te melden, dat
Dollfuss van plan is reeds heden (Zater
dag) op een bijeenkomst van het Vader-
landsche Front het woord te voeren.
Staatssecretaris Karwinsky heeft mede
gedeeld, dat voor den kanselier thans
veiligheidsmaatregelen zijn getroffen,
welke verder gaan dan die, welke tot nu
toe zyn genomen.
Langen tijil heeft het vraagstuk der
autarchie in ons land een punt van theore
tische discussie uitgemaakt. Er waren
groepen, die met klem betoogden, dat wij
ook die richting moesten inslaan, daar
tegenover stonden anderen, die meenden,
dat zulks voor ons land een onmogeliik-
heid was. Nederland was, volgens deze
laatsten, te veel op wereldverkeer aange
wezen, en zou van een autarkisch streven
slechts nadeelen ondervinden, geen voor
deden. Zelfs na de jongste crisiswetten,
vooral de wijziging der crisisinvoerwet,
waardoor de regeering de mogelijkheid
krijgt, in de richting van wederkeerigheid
te gaan bil den buitenlandschen handel
van ons land, blijft het vraagstuk voor
.ons land voorloopig theoretisch. De wet
i is nog niet toegepast, en we weten der-
I halve niet, wat de uitwerking van derge-
lijke maatregelen zal zijn.
j Het is daarom interessant een oogen-
j blik den blik naar Engeland te wenden,
dat in dit opzicht reeds een zekere erva
ringsperiode achter zich heeft. Bovendien
verkeeren wij in vele opzichten in gelijke
omstandigheden als Engeland. Beide lan
den moeten een belangrijk deel hunner
grondstoffen en levensmiddelen invoeren,
beide hebben zeer groote belangen op het
geb:ed van scheepvaart en wereldverkeer,
beide hebben een industrie, die onmoge
lijk kan bestaan van ce binnenlandsche
markt, maar die een flink deel harer pro
ductie moet exporteeren, wil zy op volle
kracht kunnen produeeeren. In dit op
zicht wijken landen als Engeland en Ne
derland geheel af van ten land als de Ver-
eenigöe Staten, welker welvaart in de eer
ste plaats van de binnenlandsche markt
afhangt, terwijl de buitenlandsche handel
en de scheepvaart slechts een betrekkelijk
ondergeschikte rol spelen.
Welnu, Engeland is, vanaf de totstand
koming der conventie van Ottawa, nu
ruim een jaar bezig niet het sluiten van
j handelsverdragen op grond van wederkee
righeid. Engeland heeft gecontingenteerd,
het heeft invoerrechten verhoogd, het
tracht den eigen landbouw en veeteelt te
bevorderen. Voorloopig is het resultaat
daarvan niet onbevredigend. Engeland
UlPeft flink van de oplevingsvleug geprofi
leerd, die* in 1933 is ingetreden, en die op
leving is tot einde Augustus doorgegaan.
Wel heeft het nog een aantal werkloozen
van meer dan twee millioen. maar men
moet daarbij bedenken, dat dit land na
den oorlog een permanent werklozen
leger heeft gehad, ook in de jaren toen
andere landen van de gunstige conjunc
tuur profiteerden en dit verschijnsel na
genoeg niet kenden. Zelfs in de Britsche
steenkoolnijverheid, die de gevolgen van
overproductie en opkomst van nieuwe
productiegebieden het zw aarst had te dra
gen. komt eenige verbetering, terwijl de
ijzer- en staalindustrie er belangrijk beter
voorstaat dan verleden jaar.
Deze geleidelijke verbetering is in 1933
ingetreden, ondanks het feit, dat de Brit
sche uitvoer daarvan weinig of in het ge
heel niet profiteerde. Het is de binnen
landsche markt, die meer opneemt. Men
ziet dus, dat zelfs in een land, waarbij de
eigen markt niet overheerschend is, toch
de binnenlandsche koopkracht van groot
belang is voor den economischen toestand.
Daarbii komt, dat men van Engelsche zijde
thans met den gevaarlyksten concurrent,
Japan, onderhandelt om de doodeliike con
currentie der Japansche textielproducten
in de toekomst te voorkomen. De textiel
industrie van Lancashire, die er nog het
slechtst voorstaat, zou van een dergelijke
overeenkomst profiteeren, en daardoor
een nieuwe stimulans geven aan het ge-
heele economische leven.
Het komt ons voor dat deze ervaring in
Engeland voor ons land van niet te onder
kennen waarde is. Het blijkt mogelijk om
zelfs in dezen tüd weerstand te bieden aan
de kracht der depressie, aan de concur
rentie van landen met uiterst lage loonen,
aan dumping en andere verschijnselen,
waaronder ook ons land zoozeer te lijden
heeft. De theoretische strijdvraag omtrent
ds mogelijkheid van autarkische maatre
gelen in landen als Engeland en ons land
schijnt ons door de Engelsche ervaring
opgelost te zijn. Men kan iets bereiken,
doch alleen met uiterst vernuftig beleid,
gelijk de Britsche regeering het laatste
jaar heeft getoond, en door de basis der
overeenstemming zoo tuim mogelijk te
nemen. Engeland heeft Ottawa, en daar-
door een overeenkomst met reusachtige
afzetgebieden binnen dc imperiale, doch
buiten de landsgrenzen. Helaas, deze fac-
tor ontbreekt bii ons nog. De grootste
helft van het NederlandSche imperium
voert een eigen economische politiek, die
vaak lijnrecht ingaat tegen het Neder-
landsche belang, zooals ook Nederland dik
wijls het economische belang van zijn ko
loniën met de voeten treedt. Nu wij. zij
het schoorvoetend, de mogelijkheid van
autarkische maatregelen hebben geopend,
dient ons arsenaal stellig met een Neder-
landsch Ottawa te worden aangevuld.
Wanneer gij 's morgens bij het op
staan gekweld wordt door pijn in uw rug,
welke onuitstaanbaar is bij bukken, bij de
geringste inspanning en die u steeds on
dragelijke last veroorzaakt bij uw dage-
lijksch werk, toont dit aan, dat de onzui
verheden niet voldoende uit uw bloed ge
filtreerd worden. Vooral ook als zich
daarnevens verschijnselen vertoonen als
voortdurende hoofdpijn, duizeligheid,
wallen onder de oogen, een afgemat ge
voel, enz. De organen, wier taak het is
om het bloed te zuiveren van de erin
voorkomende afvalstoffen, werken traag
of zijn verzwakt, en verwaarloozing van
deze verschijnselen kan voeren tot zeer
ongewenschte verwikkelingen.
Komt uw organen te hulp bij de eerste
waarschuwende kenteekenen. dat zij niet
in orde zijn.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen zijn een
speciaal middel voor bovengenoemde
kwalen. Zij zijn wetenschappelijk samen
gesteld en beoogen slechts één doel: het
opwekken tot gezonde werking der orga
nen, die zorg dragen dat uw bloed voort
durend goed gefiltreerd wordt en die de
onzuiverheden eruit afvoeren. En dat
zij inderdaad volkomen voldoen aan de
eraan gestelde verwachtingen, toonen de
duizenden getuigschriften uit alle deelen
der wereld van dankbare personen, die
hun gezondheid herkregen met behulp
van Foster's Rugpijn Nieren Pillén.
Verkrijgbaar
by apothe
kers en dro
gisten a f 1.-
f 1.75 en f 3.-
per doos. Let
vooral op den
juisten naam.
150 gram, rose, zalm, groen, bleu, wit
100 gram, korenblauw, bleu, groen geel,
rose, wit, zalm, terra, rood, beige, bruin,
licht-blauw
zeer mooi, in 12 fijne kleuren, 100 gram
in 20 kleuren, 50 gram
Ct.
in 10 kleuren, 50 gram
Ct.
Extra koopje, fijne kleuren, 100 gram
moderne kleuren, 100 gram
zeer fijn, 100 gram
gemelleerd, in 10 kleuren, 70 lood
Ct.
zeer sterk, 100 gram
Ct.
NATIONAAL CRISISCOMITE.
Accountantsrapport.
Het Nationaal Crisiscomité heeft van
het Accountantskantoor H. J. Vooren in
Den Haag de volgende verklaring ont
vangen:
„Blijkens de administratie van het Na
tionaal Crisiscomité, die tot en met 31
Augustus 1933 door ons gecontroleerd en
accoord bevonden is, werd tot en niet ge
noemden datum ontvangen aan giften in
geld voor A-steun (incl. rente en bijzon
dere baten) 1.568.401.58. Hiervan is uit
gedeeld in geld en betaald voor ver
strekte giften in natura 993.164.99. Aan
steun in den vorm van voorschotten stond
Vertelling van
F. M. DOSTOJEWSKI.
12)
Nog een an ler symptoom, dat op.
merkte, was in 't bizonder onaangenaa
Iwan Iljitsj kwam namelijk tot de o\ er
tuiging, dat hy moeite kreeg met het uii-
spreken der woorden. Hü kon de w
slechts onduidelijk en moeizaam SP
ken, wilde zeer veel zeggen, maar e g
Peigerde haar dienst. Verder beme
hij, dat hij ineens vergeetachtig was ge
Korden en bovendien, dat hü. zont er
oni iets of iemand te bekonimeien.
proestlachen uitbarstte waar met of c
ïingste aanleiding voor lachen bestono.
N'a een glas champagne ging deze
ming evenwel snel voorbij. Ik'811
had zich dit ingeschonken zon er
doeling het ook leeg te drinken en
was het geheel onwillekeurig toch imc
«ronken. En na dit glas kreeg hü mowe
hng bijna lust om te weenen. Hu
«at zyn stemming oversloeg "ail
gansch ongewone sentimentaliteit: nu
ROn de menschen weer lief te k' 'C
joelde sympathie voor allen, ze s
Tseldonimow. zelfs voor den niP<hu
den „Vuurbrand". Het liefst zou UI
*e allen omarmd hebben, hu wilde sim.
vergeten en zich met allen verzoenen. En
hf>g meer: hü wilde hun openhartig
•Tb s vertellen, alles, alles, welke een M
nobel mensch hy was, en welke heerlijke
eigenschappen hü bezat, hoe verdienste
lijk hy zich voor het vaderland zou maken,
hoe goed hy de kunst verstond de dames
aan het lachen te maken, maar vooral hoe
vrijzinnig hy was ,hoe echt humaan y
bereid was, zich met allen te verbroederen,
zelfs met de nederigsten in de maat
schappij. en tenslotte wilde hii hen allen
openhartig de beweegredenen uiteenzet
ten. die hem bewogen hadden onuitgenoo-
digd naar Pseldonimows bruiloft te ko
men twee flesschen champagne by hem
te drinken en hem door ziin aanwezigheid
gelukkig te maken.
„Vóór alles waarheid, de heilige waar-
heïdl Waarheid en oprechtheid! Door op
rechtheid zal ik hun hart winnen. Zy
zullen niy gelooven. dat zie ik diudelyk;
nu zien zii mii nog vijandig aan, maar als
ik hen straks alles openhartig heb uiteen
gezet. zal ik met onweerstaanbare kracht
hun genegenheid veroveren. Zy zullen de
glazen vullen en vroolyk en luidruchtig
op mijn gezondheid drinken. De officier
(daarvan bon ik overtuigd) zal zyn glas
op zijn sporen stukslaan. Misclnen
brengt hii ook wel een hoera op my uit.
Zelfs wanneer zii op den inval kwamen
om mii. naar soldatenaard. op de armen
te nemen en in de lucht te werpen, dan
zou ik daartegen niet protesteeren: inte-
cendeel, dat zou juist wel aardig zyn. De
jonggetrouwde zal ik op het voorhoofd
kussen- het is een alleraardigst vrouwtje.
Uim Petrowitsj is eveneens een goeie
kerel. Pseldonimow zal zyn leven wel be
toren het is by hem eigenlyk onvoldoende
le'srh'aving en gebrek aan goede vormen..
De ionge?e generatie N*it eigenlijk niet
d? ware fijngevoeligheid, maainjaar
ik wil niettemin togen hen spreken o\
de huidige beteekenis van Rusland onder
de Europeesche mogendheden. Ook over
de economische positie der boeren wil ik
het hebben. Ja, ja, en allen zullen zii sym
pathie voor me krijgen en ik zal roemvol
hier vandaan gaan!"
Deze voornemens en plannen waren
zeer aangenaam voor Iwan Iljitsj; minder
aangenaam was evenwel, dat hij temidden
dezer rooskleurige overpeinzingen tot de
ontdekking kwam van een nieuwe be
kwaamheid waartoe hij in staat wras, na
melijk de bekwaamheid.... tot kwijlen.
Althans, het speeksel begon plotseling
zonder dat hij het verhinderen kon, uit
zijn mond te loopen. Hij bemerkte het aan
Akini Pethowitsj, dien hij daarbij op de
wang had gespuwd, en die nu stil bleef
zitten en uit respect het niet waagde zich
dadelijk de wang af te vegen.
Iwan Iljitsj nam de servet en veegde
zonder er over na te denken zelf de wang
af. Maar onmiddellijk daarna kwam hem
dit zoo ongepast en onbehoorlijk voor, dat
hij ophield in zichzelf to praten en zich
over zichzelf verwonderde. Behalve dat
hy af en toe een slok nam, zat Akim
Petrowitsj stokstijf aan tafel. Iwan Iljitsj
werd zich nu bewust, dat hij al een kwar
tier lang met Akim Petrowitsj over een
zeer interessant onderwerp gesproken
had, waarbij deze evenwel onder het luis
teren een zekere verlegenheid toonde, ja,
zelfs bang scheen te zijn voor iets.
Pseldonimow, die een stoel verder zat,
strekte eveneens zijn hals naar hem uit,
boog het hoofd op zij en luisterde met een
zeer onaangename uitdrukking op zyn ge
zicht, toe. Het maakte geheel den Indruk,
alsof hy als een wachter op hem paste.
ToenTwan Iljitsj zijn oogen over (1e
gasten liet gaan, zag hij, dat velen hun
ner juist nu naar hem opzagen en lachten.
Maar het wonderlijke was, dat hy daar
door niet verlegen werd; integendeel,
nadat hij nog een slok wijn genomen had,
begon hij plotseling zoo luid, dat allen
hem hooren moesten, te spreken:
„Ik zeide reeds," aldus begon hy, „ik
zeide reeds tegen Akim Petrowitsj, mijne-
heeren, dat Rusland.... ja, Rusland.
enfin, u begrijpt wel, wat ik ze-zeggen
wilRusland doorleeft thans naar ciyn
innigste overtuiging een eeuw van hu-
hu-maniteit.
Hu-humaniteit!" werd van de and-re
zijde der tafel geroepen.
„Hu-hu!"
„Tju-tju!"
Iwan Iljitsj hield een oogenblik stil.
Pseldonimow stond van zijn stoel op en
zag rond naar dengeen die geroepen had.
Akim Petrowitsj schudde stilletjes met
het hoofd bij wijze van waarschuwing aan
de gasten. Iwan Iljitsj bemerkte dit zee*
1 goed, maar hy deed alsof hij niets zag,
i hoewel hij innerlijk daarvan smart ondei
vond.
„De humaniteit," ging hij hardnekkig
I voort, „en al eerder. al eerder zei ik
(tegen Stepan Niki-ki-forowitsj. .ia<--,;
dat de evolutie der dingen inderdaad.
i „Excellentie!" riep iemand luid van de
andere zijde der tafel.
„Wat wenscht u?" antwoordde Iwan
Iljitsj op deze onderbreking, en tracht.e
te onderscheiden van wien deze Interrup
tie afkomstig was.
„In 't geheel niets, excellentie! Maar
het was mijn enthousiasme, dat my mee
sleepte! Gaat u maar door!' nep dezelfde
stem. ..y—
Iwan Iljitsj kromp ineen.
„Inderdaad de evolutie juist van deze
dingen.
„Excellentie!" klonk dezelfde stem op
nieuw.
„Wat belieft u?"
„Goeden avond!"
Nu kon Iwan Iljitsj zich niet meer in
houden. Hij brak zijn rede af en wendde
zich naar den rustverstoorder en beleedi-
ger. Dit was een nog zeer jeugdig gym
nasiast, die stevig beschonken was, en van
wien men in dezen toestand alles verwach
ten kon. Hij' was al voortuurend aan het
roepen geweest en had reeds een glas en
twee borden gebroken, bewerend, dat dit
op een bruiloft zoo hoorde Op hetzelfde
oogenblik, dat Iwan Iljitsj zich tot hem
wendde, begon de officier den schreeuwer
flink uit te schelden.
„Wat wil je? Waarom schreeuwde zoo?
Ze moesten er je uitgooien, jawel!"
„Ik heb niets over u gezegd, excellen
tie, niets over u gezegd! Gaat u maar
door!" riep de aangeschoten scholier, ter
wijl hij op zijn stoel rondhing op een zeer
ongegeneerde manier. „Gaat u do<^\
luister en ben zeer over u tr®Jredp"'
zeer tevreden! Het was voor-treffelyk,
voor-tref-fe-lyk!" fi11i„tprde
„Dat mannetje is dronken! fluisterde
Pseldonimow den president toe.
„Dat hij dronken is, zie ik yei,
'ik heb zooeven een grappige geschie
denis verteld, excellentie", merkte nu de
officier op, „van een luitenant van ons
regiment, die altijd precies zoo tot zyn
superieuren sprak; en dat doet deze jonge
man nu na. Bij elk woord van een zyner
superieuren zeide die luitenant steeds.
Voor-tref-fe-lyk, voor-tref-fe-lyk!
Reeds tien jaar geleden werd hij op
grond daarvan uit den dienst ontslagen.'
„Watwat was dat voor een luite-
nant?" TT„
„Van ons regiment, excellentie! Hy
verloor tenslotte het verstand over zijn
voor-tref-fe-lijk! Eerst probeerde men
het met hem langs gemoedelijken weg;
toen werd hij in arrest gesteld. Zyn
chef gaf hem een vaderlijke vermaning;
maar steeds weer antwoordde hij voor-
tref-fe-lijk, voor-tref-fe-lijk! En het won
derlijke was, dat hij een keurig officner
was negen duim boven de maat. Hy
moest voor den krijgsraad komen, ze
bemerkten, dat hij geestesziek was
Nou ja het is nog maar een jon
gen Tegen de schooljeugd mag men niet
al te streng zijn. Ik tenminste ben mijner
zijds bereid hem te vergeven...."
„Het werd door de medische weten
schap vastgseteld, excellentie!"
„Hoe dan? Werd er dan sectie op hem
gedaan?"
„Maar excellentie, hij was toch nog in
leven!"
Een luid en bijna algemeen lachsalvo
weerklonk in den kring der gasten, ook
uit de rijen van hen, die zich tot dusver
behoorlijk gedragen hadden. Iwan Iljitsj
werd kwaad.
„Mijne heeren, mijne heeren!' riep hy
uit, en wel in het begin bijna zonder te
stotteren. „Ik ben volkomen in staat m te
zien, dat men op een levend mensen geen
I sectie uitoefent. Maar ik ging van de
'veronderstelling uit, dat hij in zyn krank
zinnigheid niet meer leefde.... dat wit
'zeggen gestorven was. ik bedoel.
'dat jelui me niet sympathiek vindt....
(Wordt vervolgd).
