Nieuwsblad voor der helder,
KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN ER ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
ffHOODSQ-?
Een onaangenaam avontuur
61ste JAARGANG
De w^hopige internationale toestand, na het uittreden
vair Duitschland tut den Volkenbond. - Rustige woorden
van den lranschen premier. - De Engelsche minister
van buitenlandsche zaken beschuldigt Duitschland dat
wilde herwapenen.
advertentien.
De nood in land- en tuinbouw.
Voor gebraden vleesch?
KONIJN
De Zuidslavische regeering
afgetreden.
hst belastingjaar 1932/1933.
COURANT
Heldersche Courant f 1.50; v
oor
Abonnement per 8 maanden by vooruitbet
mail en overige landen f fi vo rlc ZCeP°St f 2-10, idem per
esp 0.B0 f 0.70 f 0 70 f 1 Mo(iebiari°S 4 CJ*f r'p*p'6 ct- Zondagsblad
u.,o,M._Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, ft.60, f 1.70,
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Ju.
Bureau: Koningstraat 78 - Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
l)e Internationale toestand baart allcr-
wegc zorg, men weet niet op welke wijze
hy zich zal ontwikkelen en het is verstan
dig dat men de ontwapeningsconferentie
tenminste voorloopifc maar voor tien
dagen heeft uitgesteld, zoodat men even
rustig tot bezinning kan komen en geen
bestuiten neemt, die ondoordacht zouden
zyn. Over tien dagen beoordeelt men den
toestand zeker anders dan op het oogen-
blik en misschien, al geiooven we dat
eigenlijk niet, ziet Mussolini kans Duitsch
land nog naar Genève terug te brengen.
Gelukt dat niet dan heeft de ontwape
ningsconferentie weinig zin. Als de
mogendheid waarom het eigenlijk gaat,
niet meedoet aan de besprekingen en de
besluiten niet onderteekeut, welnu, dan
hebben de besprekingen immers geen be-
teekenis.
De „N.R.t'rt." schrijft o.m.:
lntusschen staat het werkplan, dat Sir
John Siinon Zaterdag heeft voorgelezen
en Berlijn onmogelijk goed verwerkt kan
hebben, toen het een besluit daarover
nam. nog steeds in het middelpunt der be
langstelling van de ingewijden ter confe
rentie. Het plan is opgesteld niet meer of
minder gul gegeven instemming van En-
gelschen, Franschen, Amerikanen en
Italianen. Frankrijk zou het nu liefst een
meer positieven vorm zien aannemen en
heeft gew ild, dat de anderen het als ont
werp voor de conferentie officieel aan
vaardden. Die had dan ten minste iets
tastbaars gehad, dat men Duitschland kon
voorleggen. Fn tegelijk zou dan eenstem
migheid ook voor de toekomst beter ge
waarborgd zijn, dan op dit oogenblik nu
Italië zich maar heel losjes met de anderen
verbonden voelt en men er eigenlijk geen
oogenblik zeker van kan zijn. dat men
Italië op zijn zijde houdt.
De Franschen zijn er echter niet in ge
plaagd dit gedaan te krijgen, maar zij
feven hun pogingen nog niet op.
Mussolini gaal intusschen voort Ber
lijn te bewerken en zyn verdrag der vier
mogendheden te redden en hy hoopt er
lelfs resultaat van te zien. Het is intus
schen geen onaardige paradox, dat Mus
solini nu vol ijver bezig is om een lid van
den Volkenbond te behouden. Zyn liefde
voor dit instituut is niet altyd zoo groot
geweest. Slaagt hij en tracht hij vervol
gens een conferentie van de vier bijeen
te krijgen, dan lykt het zeer twijfelachtig
«f Frankrijk bereid zou zijn mee te doen.
Frankrijk heet er niet voor te voelen, het
vraagstuk der bewapening voor die vier
schaar te brengen. Ook Engeland zou op
het oogenblik niet bijster geestdriftig
meer daarvoor gestemd zijn. Maar daar
Is MarDonald de trouwe verdediger van
het verdrag, zoodat Mussolini uit I/Ondcn
feen weigerend antwoord zon hoeven te
Verwachten, maar zonder Frankrijk zal
het nu eenmaal niet gaan.
Het ..Handelsblad" schrijft o.m.:
Er zal een weg moeten worden gezocht
om de afgeknapte draden weer aan
elkaar te knoopen en de thans scherp
tegenover elkaHr staande partijen weer
b>t ovprleg te brengen; want in den onze-
keren en chaotischen topstand, welke nu
is
dit in ieder geval wel
tekstluhZTl ("alïfd.}' 'ng,eZ- meded' (kolombreedte als redaction.
vanltm R T adVertentië» gevraagd, te koop, te huur)
van t/m. 3 regels 40 ct„ elke regel meei 10 ct. bij vooruitbetaling (adres
Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra) Bewys°no 4 ct
is ontstaan,
zeker, dat, 'indien de twee partijen"thans pioen a,s Lord Ceci
1 Ult elkaar Europa voor
e tamp staat van een nieuwen bewape-
mngswedloop In zooverre kan de nSd-
oes and welken de Duitsche beslissing
'n het leven heeft geroepen, nog een
goede zyde blijken te hebben, n.1. om
allen nogmaals is doordringen van het
gevaar van het spel, dat tot dusver werd
John Simon zich over het gebeuren uit- fgL 1 EYfH
gelaten. Met een enkel woord herinnerde
hy aan de geweldige taak waarmed de
conferentie l /2 jaar geleden begonnen
vvas. Ondanks alle moeilijkheden was men
toch in Maart zoover gevorderd dat een
ontwerp-conventie, door MacDor.ald in
gediend, in eerste lezing bijna ongewij
zigd kon worden aanvaard
Maar het algemeen aspect van den in
ternationalen toestand in Europa is sinds
het begin van Maart gewijzigd Een zoo
groot en onverschrokken vredeskam-
heeft zelf toege-
woofdt,n van den Fransehen
premier, zoo kunnen de woorden van
ualadier, den Franschen premier wel ge
noemd worden, die hy gesproken heeft
over het uittreden van Duitschland uit
den Volkenbond. Daladier verklaarde dat
dit uittreden een nieuwe situatie gescha
pen heeft, waarvan de regeeringen de
consequenties moeten bestudeeern. De re
geering is er zich van bewust, zoo zeide
de premier, dat zij steeds opnieuw de po
litiek der samenwerking heeft bevor-
DALAD1ER,
de Fransche premier.
derd, welke de veiligheid en waardigheid
van alle volken in gelijke mate heeft ge
waarborgd. Wy zyn voor geen enkel
woord doof. maar wy zijn evenmin blind
voor de feiten.
Vervolgens besprak Daladier de vraag,
waarom Duitschland het te Genève voor
bereide werkelijke ontwapeningsplan niet
heeft willen goedkeuren, indien het be
reid is het laatste machinegeweer te ver
nietigen eu den laatsten soldaat te ont
slaan.
Frankrijk zal trouw blijven aan de poli
tiek der samenwerking en in dezen geest
den toestand onderzoeken, welke niet al
leen Duitschland en Frankrijk interes
seert, doch alle volken.
Een beschuldiging van den Engelschen
minister van buitenlandsche zaken aan
Duitschland. Evenals de anders ministers
van buitenlandsche zaken, heeft ook sir
Sir JOHN SIMON,
de Enf/elsche minister van buiten-
landsche zaken.
geven „dat liet dwaasheid zou zijn zulks
te ontkennen" en op het vasteland voelde
men die spanning nog heviger. Iedereen
weet waarom.
Op 9 October hervatte het bureau van
de conferentie nochtans zijn werkzaam
heden. Henderson, de onvermoeide voor
zitter, gaf onomwonden te kennen, dat het
onderling wantrouwen in Europa grooter
geworden was, zoodat wij beter met onze
werkzaamheden stapsgewijze konden
trachten voort te gaan.
Duitschland had inmiddels verzocht in
tusschen bepaalde typen van wapens wel
te mogen maken. Wij vroegen en wij
waren niet de eenige mogendheid wie
deze informatie beloofd was welke
soort wapens de Duitsche regeering be
doelde en in antwoord daarop kwam
Duitschlands eisch tot herbewapening.
Dat ging te ver. Geen ontwapenings
conferentie kan beginnen met een der
deelnemers herbew apening toe te staan en
het spijt mij hier te moeten constateeren,
dat von Neurath in zijn rede tot de bui
tenlandsche pers eergisteravond te Ber
lijn de feiten niet juist heeft weergegeven.
Ik ben bereid de gewisselde documenten
te publiceeren, maar tot zoolang blijf ik
beweren dat mijn verklaringen juist zijn
e:i dat Duitschland geen reden had om
de conferentie te verlaten, omdat wij voet
stoots geen eisch konden inwilligen, van
welken geen oogenblik sprake was ge
weest. Er is geen twijfel of de houding
van de Duitsche regeering dezen Zater
dag heeft de conferentie een ernstigen
slag toegebracht, zij heeft de breuk ver
wijd en al den wil tot samenwerking in
gevaar gebracht, zoo niet onmogelijk ge
maakt.
BEL OP TEL. 533
garage manshanden
Bonds Garage A. N. W. B.
DE OPSTAND IN SIAM.
500 dooden en 1000 gewonden.
De opstandelingen trekken, volgens een
bericht van Reuter uit Bangkok, naar het
Noorden terug, nadat zij 500 dooden en
1000 gewonden hebben verloren. Maan
dag is er een luchtgevecht geleverd tus-
schen vliegtuigen van beide partijen.
SOCIA A L-DEMOCR ATISCH E
BETOOGING TE AMSTERDAM.
Ruim 20,000 deelnemers.
De Federatie Amsterdam van de S D.
A. P. en de Amsterdamsche Bestuurders»
i bond hadden Dinsdagavond de arbeiders
De Neutrale bond van boeren,en de werkloozen van Amsterdam bijeen-
land- en tuinbouwers verwerpt fïeroePen in de groote tentoonstellingshal
het verkrijgen van verbeteringvan I-gebouw om te p'-otestee-
pon fpn'nn rlc» winofi.A«„l-i
DE JOODSCHE VLUCHTELINGEN
UIT DUITSCHLAND.
Het aantal bedraagt thans 69.000.
De voorzitter van de Zionistische we
reldorganisatie, Sokolof, heeft in een rede
medegedeeld, dat liet aantal Joodsche
vluchtelingen uit Duitschland thans 69.000
bedraagt. Te hunnen behoeve is 200.000
vergaard, doch dit bedrag is reeds geheel
verbruikt.
W egens meeningsverschillen tusschen
minister-president Srskitsj en den minis
ter van financiën over het beschikbaar
stellen van buitengewone credieten voor
werkverschaffing, heeft de regeering be
sloten den Koning het ontslag van het
geheele kabinet aan te bieden.
Het Zuidslavische parlement komt
vandaag bijeen.
DE ARBEIDSVOORWAARDEN
IN DE VER. STATEN.
langs onwetligen weg.
De Neutrale bond van boeren, land-
tuinbouwers heeft Maandag te Alkmaar
een druk bezochte zvergadering gehou
den, waar ongeveer 100 afgevaardigden
van bij den bond aangesloten afdeelingen
v ertegenwoordigd waren. Het congres
ren tegen de maatregelen van de regee-
j ring tot verlaging van den wurkloozen-
steun. Ook was deze monsterbelooging,
waaraan vermoedelijk tusschen de 20,000
en 25,000 mensehen hebben deelgenomen,
gewijd aan de bestrijding van liet fascis
me en nationaal-socialisme en was zij ge
richt tegen de bedreiging van deze zijde
was in hoofdzaak belegd, om de vraag lmet een nieuwen oorlog, zooals die thans
onder de oogen te zien, of de Bond nog weer tot uiting komt in het uittreden van
langer langs wettigen weg zijn doel zal Duitschland uit den Volkenbond.
trachten te hereiken, dan wel langs an
dere wegen betere bestaansvoorwaarden
voor de leden moeten worden bevochten.
Als gevolg van die twee stroomingen in
het hoofdbestuur, waardoor geen vrucht
dragend werk kon worden verricht, was
aan de afdeelingen gevraagd, dit onder
Eenige malen is het wat rumoerig ge
worden; eerst toen eenige communisten
begonnen met het blad de Tribune te ven
ten, later toen een aantal fascistische
jongelieden door het schreeuwen van
brand en het maken van lawaai trachtten
iets als een paniek te vei w ekken. Het
werp aan een grondige bespreking te on-1 kwam dan wel niet daartoe, maar wel tot
derwerpen, alzoo een behandeling voor een wild heen en weer hollen van den
het congres te vergemakkelijken opdateenen kant der zaal naar den anderen en
de leiding wete, of zij nog langer als zoo-een .verwoed geschreeuw; niemand wist
danig kan fungeeren. I precies wat er gaande was, totdat de po-
Uitvoerige debatten zijn over dit on- dtie de ordeverstoorders op zeer resolute
dei-werp gehouden. j wijze verwijderd had.
De voorzitter, de heer A. Schermer te Voorzitter van de vergadering was de
Hoogkarspel, zette uitvoerig het stand-h.eer R- de Miranda, die in zijn ope-
punt van de meerderheid uiteen, die op jui'igswoord den wensch uitsprak, dat
den ouden weg wil voortgaan, n.1. alleendeze. massale bijeenkomst niet zou nala-
te strijden met bij de wet toegelaten ten indruk te maken op de Tweede Ka-
middelen. jmer bij de behandeling van de interpel-
De heer Veltrop, hoofdbestuurslid, ver- latie van den heer Kupers over de veria-
tolkte de gevoelens van de minderheid ging van de werkloozensteun.
die principieele verschillen ziet, waar-
door het moeilijk zal zijn tot eenheid te De inkomens en vermogens in
komen.
Overwinning van de N.R.A. op
de staal-industrie.
Nadat verschillende afgevaardigden de
meening hunner afdeeling hadden ver
tolkt, besloot de vergadering met 57
stemmen tegen 12 en 22 blanco de voor-
i -stellen van de meerderheid van het hoofd-
De wekenlange staking der arbeidersbestuur aan te nemen, om slechts door
in West-Virginië en Ohio is thans door
bemiddeling van de arbeids-bemidde-
lingscommissie van de N.R.A. bijgelegd.
Hiermede is de beweging onmiddellijk op
geheven. Daar deze vetkool-ondernemin-
g?n aan de staalindustrie behoorden heeft
de N.R.A., die deze bemiddeling doorge
voerd heeft, hiermede eene overwinning
behaald op de staalindustrie.
De filmcodc.
wettige middelen te trachten het doel
van den bond te bereiken.
Na dit votum diende de heer Veltrop
zyn ontslag als hoofdbestuurslid in.
Tenslotte werd een voorstel aangeno
men om in Zuid-Holland een stevige ac
tie te ontwikkelen tot uitbreiding van den
bond en een groote vergadering uit te
schrijven van alle organisaties in Noord-
Holland, die op eenigerlei
Het inkomen ever 1929 was in
1931 met 16 pet. verminderd. Het
vermogen van 1 Mei 1929 tot
1 Mei 1932 met 25 pet. achteruit
gegaan.
In verband met de groote belangstelling
naar de nieuwste gegevens der inkomens
en vermogens in Nederland, zijn in de
negende aflevering van het maandschrift
van het centraal bureau voor de statistiek
enkele voorloopige totaalcijfers betref-
Een filmcode, waarin grenzen gesteld rjng aan den tuinbouw verleent,
worden aan de salarissen der filmster
ren, heeft groote verontwaardiging ge
wekt. Te Hollwood is een groote vergade
ring gehouden, waarbij werd overwogen
over te gaan tot een algeheele „walk-out",
wanneer het ontwerp van de code wordt
aangenomen.
Honana, cue op eenigeriei wyze in ern-1 r r F r.
stige mate de gevolgen ondervinden van Ifende de 8t*18t!?k der ryksmkomsten- en
den onvoldoenden steun, dien de regee- vermogensbelasting opgenomen voor het
EEN ENGELSCHE ONDERSCHEIDING
Voor een Nederlandse hen kapi
tein.
De Raad van Arbeid te Washington
heeft door bemiddelend op te treden een
eind gemaakt aan de staking van 13.000
arbeiders in de staal-industrie in de
streek van Pittsburgh.
EEN RECORD VAN DE GRAF
ZEPPELIN.
De Graf Zeppelin heeft op zijn jongste
reis van Friedric-hshafen naar Pernam-
bueo, zijn vijftigste, een nieuw record ge
vestigd, door slechts 72 uur 20 min. voor
den tocht te gebruiken.
Reuter meldt uit Londen:
De Royal National Lifeboat Institution
de Engelsche maatschappij tot redding
van schipbreukelingen heeft den Ne
derlandse-hen kapitein de Booy, die de
derde internationale conferentie voor het
reddingyezen heeft georganiseerd, be
noemd tot eerelid. Kapitein De Booy
heeft pok de door den prins van Wales
als président geteekende oorkonde ont
vangen.
Deze onderscheiding is tot nu toe aan
geen enkelen vertegenwoordiger van een
buitenlandsche reddingmaatschappij te
beurt gevallen.
belastingjaar 1932/1933.
Uit deze voorloopige gegevens, die in
dit maandschrift in vergelijking worden
gebracht met de overeenkomstige gege
vens van 1 Mei 1915 af. blijkt, dat het be
drag der zuivere inkomens vóór den kin
deraftrek voor het belastingjaar 1930/1931
bet hoogst is geweest, n.1. 4.367 miliioen
en dat daarop als gevolg van de in 1929
opnieuw- ingetreden oeconomisohe crisis
een teruggang is gevolgd tot 3.657 mil
iioen voor 1932/1933, welke daling 16.26
pet. uitmaakt van het topjaar 1930/1931.
Het gemiddeld inkomen per aangeslagene
bedroeg over 1932/1933 2.192, en bereikte
hierdoor over dit jaar het laagste punt
van alle vergeleken jaren.
De aandacht zij er op gevestigd, dat het
bedrag van de inkomens in het algemeen
betrekking heeft op de inkomsten, geno
ten in het voorgaande kalenderjaar, zoodat
bovengenoemd bedrag van 3.657 mil
lioen de inkomsten betreft over het ka
lenderjaar 1931.
FEUILLETON
Vertelling van
f. m. DOSTOJEWSKI.
17)
Eindelijk (liet liep al naar den ochtend)
hielden de aanvallen op en sliep hij m,
vast en droomloos. Hij sliep ongeveer een
uur, en toen hij ontwaakte, was hij "ij''a
weer bij zijn volle bewustzijn. Hy voelde
een stekende, ondragelijke hoofdpijn en
had een afschiiwelyken smaak in den
mond, terw ijl zijn tong als leer voelde.
Hij richtte zich op in bed, zag om zien
heen en trachtte zijn gedachten te bepa
len. Het bleeke licht van den aanbre-
kenden dag baande zich een weg door
een smalle kier in het vensterluik en
bleef trillend op den wand rusten. H'
was toen even zeven uur des morgens.
Maar toen Iwan Iljitsj plotseling zi< i
weder bewust werd van alles wat nen
sedert den vorigen avond overkomen was,
toen hjj alle voorvallen aan de" au,n(
disch zich weder herinnerde, zyn veron
gelukte grootmoedigheid, zyn tafelrede,
en toen hem nu met schrikwekkende du -
(lelijkheid plotseling alle mogelijke 8eu
geil van deze gebeurtenissen \ooi
oogen stonden, de praatjes, die overnem
zonden worden rondgestrooid, en ny y
het om zich heen zien den treuriger'
stand zag waarin hy het vreedzame
welijksbed van zyn ondergeschikte nao
gebracht, - werd hij aangegrepen door
«en gevoel van zóó ontzaglijke schaamte,
d«t hy het. in zijn wanhoop l("d 'Ilt:
schreeuwde, de handen voor het gezii
sloeg en in vertwijfeling 'n de kliss' "s
terugzonk.
Maar een minuut later sprong hy
7t)n bed op, zag op een stoei ,a!"i'(j'.
keurig opgevouwen en gerei
kleeren liggen, nam zc op en begon,
telkens schuw en met angstrgen blik om
zich heenziende, zich aan te_ kleeden. ()p
een anderen stoel in de nabijheid lag zyn
pels en muts en in deze laatste zyn gele
handschoenen.
Hy wilde stilletjes het huis uitsluipen.
maar plotseling ging de deur open en de
oude vrouw Pseldonima kwam binnen
met een aarden kruik en een waschkom.
Een linnen handdoek hing over baai-
schouder.
Zy zette een en ander voor hem neei
en zonder veel complimenten zeide zy
tegen hem, dat hij zich in ieder geval
wasschen moest.
„Ja. ja, vadertje, wasch je nou eeist
maar; j'e kunt toch niet ongewasschen.
En op dit oogenblik werd Iwan Iljitsj
zich bewust, dat. indien er op de gansche
wereld één wezen was, waarvoor hy zien
niet behoefde te schamen en bevreesd De-
hoefde te zyn. het deze oude vrouwwas
Hij waschte zich. En in de moeilyke
dagen, die er op dezen nacht volgden,
kwamen er veel pijnlijke herinenngen m
zijn gedachten terug, herinneringen, die
hem kwelden en bezwaarden. Maar daar
naast stond dan steeds het beeld van ut
w akkerworden, en zag hij de Meen en
kruik en de waschkom van aardeweik
met het koude water, waarin nog kleine
stukjes ys dreven. Hy zag het ovale
stukje zeep, in rose papier verpakt, met
ingestempelde letters, en dat stellig we
jftien kopeke had gekost, en blykbaar
ias aangeschaft voor de jonge rouwden,
Cll dat hy nu het eerst gebruikte. En hy
dacht aan de oude vrouw, met den hand
doek over haar linkerschouder.
Het koude water verfrischte hem; y
"vi of ronder een woord te
droogde zi< j.er van harmhar-
de» SId00S')a dhenf overreikte,''':'"
liep'de gaï.g over, de keuken door, w aar
miauwende de kat zat en de keukenmeid,
zich op haar legerstede oprichtend, hem
nieuwsgierig aanzag. Hij iiep vervolgens
de binnenplaats over en bereikte zoo de
straat, waar hij de eerste de beste drosch-
ke aanriep en zich daarin verborg.
Het was een koude morgen; rijp be
dekte de huizen en alle voorwerpen in de
straat. Iwan Iljitsj sloeg de kraag van
zijn pelsjas omhoog. In zijn verbeelding
was het hem alsof alle menschen hem
aanzagen, iedereen hem kende en van het
voorgevallene afwist.
XV.
Acht dagen lang kwam hij het huis
niet uit en verscheen niet op zijn bureau.
Hij was ziek. zeer ziek. maar niet zoozeer
lichamelijk dan wel geestelijk. Geduren
de deze acht dagen doorleefde hij alle
kwalen der hel en het is waarschijnlijk,
dat deze lijdensperiode hem hiernamaals
veel boete en straf zal doen kwijt
schelden. Er waren oogenblikken, dat hy
er over dacht monnik te worden. Waar
achtig, zulke oogenblikken had hij.
Zelfs ging zijn phantasie bij voorkeur
dergelijke richtingen uit. Dan verrees
voor zijn geestesoog het zachte gezang in
de onderaardsche gewelven, hy zag de
open lijkkist, het leven In de eenzame cel,
de bossschen en de holen.
Zoodra hij evenwel weder zijn gedach
ten wist te beheerschen, werd hij zich
tevens bewust, dat dit alles onzin en
overspannenheid was, en schaamde hy
zich over zijn gedachten.
Dan kwamen aanvallen van een gees
telijke walging over zyn mislukt leven.
Opnieuw vlamde de schaamte op in zyn
gemoed en doordrong dit geheel; o, hoe
brandde en schrijnde dat! Als hij aan de
verschillende gebeurtenissen van dien
ongeluksnacht terugdacht, kromp hy
ineen Wat zouden zijn ambtenaren wei
zeggen en denken, als hij weder m bet]
bureau terugkeerde. Hoe zou een ganscb
jaar lang hun gefluister hem vervolgen,
tien jaren, zijn geheele leven lang! Het
voorgevallene zou zelfs aan het nage
slacht verteld worden.
Zelfs verviel hij van tijd tot tijd in een
toestand van zoodanige kleinmoedigheid,
dat hij op liet punt stond, oogenblikkelijk
naai- Seinjon Iwanowitsj te gaan eu hem
om vergiffenis te vragen en vriendschap.
Hij deed geen poging hoegenaamd het ge
beurde te verontschuldigen of te recht
vaardigen; hij had over zichzelf eens voor
al het oordeel der verdoemenis uitgespro
ken. Hij vond geen enkele reden voor
rechtvaardiging of verontschuldiging, .ja,
hy schaamde zich ervoor daarnaar te gaan
zoeken.
Ook dacht hij er aan onmiddellijk pen
sioen aan te vragen en dan als ambteloos
burger al zijn krachten te wijden aan het
geluk der mensc-hheid. Maar in ieder ge
val moest hij zich zonder verwijt losma
ken van zijn kenilissen en w?el zoo gron
dig, dat bij hen iedere herinnering aan
zijn persoon werd uitgewischt. Maar dan
bedacht hij, dat ook dit onzin was, en dat
bij grootere gestrengheid jegens zijn on
dergeschikten alles nog in orde kon ko
men. En deze gedachte deed hem weer
hopen en moed vatten.
Na verloop van volle acht dagen van
twijfel en pijniging, voelde hij de onzeker
heid niet langer te kunnen dragen, en op
een zekeren fraaien morgen nam hij het
besluit weder naar zijn bureau te gaan.
Toen hy nog met zijn leed alleen was in
huis, had hij zichzelf duizend maal uitge
schilderd hoe het bij zyn komst zou toe
gaan. Met schrik had hij tegen zichzelf
gezegd, dat in ieder geval achter zijn rug
wel verdachte gesprekken zouden wor
den gevoerd, dat men dubbelzinnige ge
baren zou maken en dat er kwaadaardig
gelachen zou worden.
Hoe groot was zyn verbazing, toen er
letterlijk niets van dien aard plaats vond.
Hy werd met eerbied ontvangen; alle
ambtenaren bogen voor hem, a'len waren
ernstig en ijverig bij den arbeid.
Een vreugdegevoel beving hem toen hij
zyn eigen werkkamer bereikte. Hij ging
dadeli,jk met grooten ernst aan den arbeid,
hoorde eenige rapporten en mededeelin-
gen aan, regelde verschillende aangele
genheden. Hij kwam tot de ervaring, dat
hij vroeger nooit zoo juist en snel beslist
had als dezen morgen. Hij bemerkte, dat
zijn beambten tevreden waren met hem,
dat zij hem respecteerden en zich vol eer
bied jegens hem gedroegen. Ook de meest
argwanende twijfel bad in dit opzicht
niets verdachts kunnen bemerken. De
zaak marcheerde schitterend.
Eindelijk kwam ook Akim Petrowitsj met
eenige actenstukken. Bij zijn verschijning
was het den president alsof hij een steek
in het hart kreeg; maar deze gewaarwor
ding duurde slechts een enkel oogenblik.
Hij werkte met Akim Petrowitsj, sprak
ernstig en vol waardigheid met hem, gaf
hem orders betreffende verschillende
werkzaamheden en legde hen een en an
der uit. Zelf viel het hem daarbij op, dat
hij het vermeed Akim Petrowitsj te lang
aan te zien, of, juister gezegd, dat Akim
Petrowitsj niet dan schuw steelsgewys
naar hem durfde te zien.
Nu was Akim Petrowitsj gereed en be-
gon zijn paperassen bijeen te zoeken.
„Dan is er nog een verzoek,zeide hy
tenslotte op zijn droogsten, meest zakMb"
ken toon, „een verzoek van den ambte
naar Pseldonimow om overplaatsing naai
X Ziin Excellentie Semjon Iwanowitsj
Schipulenko heeft hem een plaats toege
zegd! Hij verzoekt thans uw gunstige be
slissing, excellentie."
Zoo zoo, wil hij overplaatsing aanvra
gen?" antwoordde Iwan Iljitsj en voelde
hoe tegelijk een zware last van zyn ziel
afviel. Hij zag Akim Petrowitsj aan en
op dit oogenblik ontmoetten beider blik
ken elkander.
„Nu. wat my betreft, ik geef mijn toe
stemming," zei de Iwan Iljitsj, „ik ga er
mee accoord."
Klaarblijkelijk wilde Akim Petrowitsj
niets liever dan zicb zoo snel mogelijk
weer verwijderen. Maar in een plotselin-
gen impuls van edelmoedige gezindheid
besloot Iwan Iljitsj tot geheele openhar
tigheid. Het kwam klaarblijkelijk als een
ingeving over hem.
„Zegt u hem," begon hij, en zag Akim
Petrowitsj met een helderen blik aan, die
vol diepe beteekenis was, „zegt u dezen
Pseldonimow, dat ik in 't geheel geen
wrok koester; werkelijk, ik voel heelemaal
geen wrok jegens hem!.... Dat ik in
tegendeel zelfs bereid ben al liet voorge
vallene te vergeten, alles te vergeten,
'alles...."
Maar plotseling hield Iwan Iljitsj op;
met verbazing zag hij hoe zonderling
Akim Petrowitsj zich gedroeg. Deze. an
ders zoo verstandige, man gedroeg zich
door de een of andere raadselachtige oor
zaak als een volslagen dwaas. In plaats dat
hij bleef luisteren, tot het einde toe luis
teren, werd hij ineens vuurrood, waar
door 'hij er buitengewoon dom uitzag, en
hij begon haastig, zelfs ongepast haastig
een aantal kleine en korte buigingen te
maken, waarbij hij tegelijkertijd naar de
deur retireerde. Zijn heele wijze van doen
gaf den wensch te kennen in de aarde
te mogen verzinken, of, liever gezegd, zoo
snel mogelijk weer naar zijn werktafel te
komen.
Toen Iwan Iljitst alleen was, stond hij
verlegen van zyn stoel op. Hij zag in den
spiegel, doch in gedachten zag hij zijn
eigen gezicht niet.
„Neen, strengheid, anders niet. Streng
zijn, streng zijn!" fluisterde hij schier on
bewust voor zich heen en een diepe blos
overtrok zijn gezicht. Het gevoel van
schaamte werd plotseling sterker en pijn
lijker dan hij in de ergste oogenblikken
van zijn achtdaagsche ziekte ondervon
den bad.
Ik heb het niet doorgezet! zeide hy
bij' zichzelf en liet zich krachteloos in
ziin leuningstoel zinken.
EINDE.
