Stadsnieuws TPaï wilt 11 Uzcnl Modvm HELDERSGHE COURANT VAN DONDERDAG 8 FEBRUARI [934. Licht op voor alle voertuigen. Pelikaan-Comité. De opbrengst van de collecte. W. J. D. MAAS f Helders Belang en de hotelhouders. Belangrijke besprekingen. ONTSLAG VAN MAJOOR AL1NK ALS VLOOT-AALMOEZENIER. Vertrek „KXlV"en„K XV" TWlëPf iLAD Donderdag visdag 8 Feb. 9 17.40 uur 17.42 r Het Pelikaan-Comité Den Helder deelt mede, dat de inzameling van gelden ten bate van het Nationaal Luchtvaartfonds totaal 602.63° heeft opgebracht, gespe cificeerd ais volgt: Hr. Ms. schepen en inrichtingen f 211.43° Huis-collecte Den Helder ,.208.12 Huisduinen 6.25 Julianadorp 6.95 Opbrengst vlaggetjes verkoop 157.90 Particuliere bijdragen 12. Het Comité betuigt langs dezen weg ?:ijn welgemeenden dank aan allen die het Comité bij het vervullen van haar taak hebben gesteund en hebben medegewerkt tot het doen slagen van deze collecte. Namens het Comité: W. F. G. L. DRIESSEN, Voorz. P. FROON, Secr.-penningm. Di ons nummer van Zaterdag namen wij een berichtje op, dat onze stadge noot,. de heer J. v. d. Struys, geslaagd was voor dierenarts. Dit was echter abu sief opgegeven en moest zijn voor „vee- verloskundige". v. d. S. heeft n.1. een schriftelijken cursus gevolgd van A.S. S.O. te Arnhem, waarop hem het diploma van veeverloskundige werd uitgereikt. Met groot leedwezen zullen onze lezers vernemen, dat de heer W. J. D. Maas, dien zij velé jaren lang gekend hebbeii als waarnemer op het meteorologisch sta tion aan den dijk, en die in April van het vorige jaar die functie moest neerleggen tengevolge van de bezuinigingsmaatrege len der regeering, Dinsdagnacht plotse ling te zijnen huize, in Alkmaar, is over leden. HEYERMANS' „ALLERZIELEN". De Casino-directie deelt ons mede: Zondag a.s. komt het le rangs tooueel- gezelschap «Het Nederlandscli Tooneel» van Amsterdam met het meesterwerk van Herman Heyermans: «Allerzielen-. Tal- looze malen is dit stuk reeds opgevoerd. De 1000ste opvoering er van is reeds lang achter den rug en-uiog steeds trekt dit spel overal volle zalen. In Den Helder werden er al verschillende voorstellingen van gegeven. Ook ditmaal zal de ver tooning weer schitterend zijn en prima verzorgd. »Het Nederl. Tooneel» dat uit sluitend uit eerste krachten bestaat, geeft er een buitengewoon goede vertolking van. Niemand minder dan Willem v. d. Veer speelt de hoofdrol van Pastoor Mansen. De overige medespelenden zijn alle voor aanstaande artisten als: Corry Schiller Italiaander, Miep Gobau, Eiias v. Praag, Flor Ia Roche e.a. De entreeprijs is buiten gewoon laag gesteld. Men zie daarvoor de advertentie. J .UTH ERSCHE Z A \G VER EENIG ING. Naar wij vernemen is hier ter plaatse weder opgericht de Luthersche zangver. „Een vaste Burcht", die op het oogenblik reeds pl. m. 50 leden telt. Directeur is de heer K. Abbenes, die voor een verblijf in Indië, eveneens directeur was van deze Luth. zangvereeniging. EVANGELISATIE-AVOND DS. VAN PETEGEM. Wij herinneren aan den evangelisatie avond in het Evangeliesatie-gebouw, Vij zelstraat, waar hedenavond 8 uur Ds. v. Petegem, van Hilversum, spreekt. Na nogmaals in herinnering .te hebtaea gebracht, dat de prijzen door de belang hebbenden onderling moeten worden_ ge regeld. dat „Held. Belang" alleen advisee- rend optreedt en het alleen de bedoeling van de vereeniging is, menschen hierheen te trekken, opdat alle neeringdoenden daarvan kunnen profiteeeren, dankt de Voorzitter voor den toegezegden steun en hoopt, dat, indien noodig, meerdere vergaderingen een even genoegelijk en bevredigend verloop zullen hebben. HARMONIEKAPEL „WINNUBST". Tweede winter-conecrt. De heer Maas is, zooais men zich wel licht herinneren zal, in April van het vorig jaar, nog vóór hij den pensioenge rechtigden leeftijd had bereikt, op wacht geld geplaatst. Hij heeft zich over dit on tijdig ontslag want practiseh was het ondenkbaar dat hij nog ooit weer in functie zou komen dat hem, als zoo vele anderen in 's rijksdienst, trof, nim mer geheel heen kunnen zetten. In ons blad van Zaterdag 8 April 1933 hebben wij een beschouwing gewijd aan dit ver vroegd heengaan van den heer Maas. Wij hebben toen uitvoerig verteld van het werk, dat er dagelijks aan het observato rium te doen was, en waaraan hij zich gedurende een periode van achtendertig jaar met hart en ziel. had gegeven. Hij was een voortreffelijk, nauwgezet en plichtsgetrouw ambtenaar; door zijn su perieuren in de Bilt werd het hem meer malen verzekerd, en het was dan ook dit buitengewone plichtsbesef, dat het voor hem zoo grievend maakte, dat hij nu ais een gewone „.wachtgelder" terzijde werd geschoven. Hy was iémand van een bui tengewoon zonnig en opgewekt humeur; voor wie bij hem kwam om inlichtingen of advies was hij de welwillendheid in persoon. Uit den aard der zaak kwam onze courant nog al eens met hem in aan raking. Afgezien van liet dagelijksch weerbericht, dat wij steeds opvingen, raadpleegden wij liem herhaalde malen. Het is niet grobt leedwezen, zeggen wij, dat men liet doodsbericht vernemen zal. Den 17den September was de heer Maas 65 jaar geworden, zoodat op dien datum zijn pensioen inging. Hij heeft het, dank zy de langzame machinerie van het Rijk, slephts eenmaal mogen ontvangen Hedenmiddag half een had de ter aar- debestelling plaats op de algémeene be graafplaats te Alkmaar. Hiérover in ons volgend nummer. Naar wij vernemen, is a:s. Maandag de benoeming te verwachten van den ZeerEerw. heer Alink, vlootaalnioezenier bij de marine, tot pastoor van de Pa rochiekerk aan de Rozengracht te Am sterdam. in verband waarmede hij zijn functie van vlootaahnoezenier zal neer leggen. De heer Alink, die reeds in 1906 al3 kapelaan hier ter stede belast werd met de geestelijke verzorging der mili tairen, is in 1921 officieel als vlootaal nioezenier aangesteld. Dat hij zich in die functie vele vrienden heeft verworven en seer populair was, is genoegzaam bekend. Éonder twijfel zal men hem dan ook bij de marine met leedwezen zién heengaan. Binnen enkele dagen zal de nieuwe pas toor zijn functie aanvaarden. Het af- ijcheide van de marine heeft eerstdaags Iptaats. Op voorstel van „Helders Belang" V.V.V.. werd op Maandag 5 Febr. j.1. een vergadering gehouden met de hotel-, pen sion- en restauratiehouders alhier. De Voorzitter van „Helders Belang", de heer Biersteker, opent de vergadering. Na alle aanwezigen hartelijk welkom te hebben geheeten, te hebben uiteengezet wat eigenlijk de bedoeling van deze ver gadering was, waarbij hij er 0.111. op wees, dat bij den secretaris van „Held. Bel." in 1933, ongeacht de mondelinge en gedrukte aanvragen, 232 brieven en kaarten om in lichtingen zijn ingekomen, waarop door „Held. Bel." in veel gevallen geen of geen afdoend antwoord kon worden ge geven, vervolgt hij: Het-bestuur van H, B. heeft daarom ge meend een samenspreking met u te moe ten houden, opdat in den vervolge een be hoorlijk antwoord aan aanvragers 0111 in lichtingen kan worden gegeven. De be doeling zou dan ook zijn een lijst aan te leggen, met de verschillende prijzen voor hotel, pension, enz., en die in ruime mate te doen yerspreiden. Tevens kan zjj dan aan elk die om inlichtingen vraagt, wor den toegezonden, zoodat niet een enkel eenvoudig briefje de aanvragers vol komen tevreden kunnen worden gesteld. De opzet is, dat wij die inlichtingen niet alleen geven aan hem die er 0111 vraagt, doch dat deze ook worden uitgereikt aan hen, die per auto of bus de toren of af sluitdijk op de pontbrug bij De Kooy pas- seeren. In verschillende plaatsen bestaat een soortgelijke lijst, die van Bergen en Schoorl zijn zelfs zeer uitgebreid samen gesteld. De heer N'ijpels vermeent, dat uit de hier voorhanden drukwerken blijkt, dat door „Held. Bel." reeds al het zijne ge daan is 0111 de menschen naar hier te trekken en inlichtingen te verstrekken; de reclame wordt niet speciaal voor „Bad huis Huisduinen" gemaakt, doch voor ge heel Den Helder. Waarom zou hier niet kunnen wat in het geheele land moge lijk is? Na een zeer geanimeerde bespreking werd volkomen overeenstemming bereikt. Door den heef E. Woud, secretaris van de Vereen, voor „Hotel- en restaurant bedrijf', zouden de verschillende gege vens voor de lijst worden verstrekt, ter wijl voor pensionhouders de gelegenheid voor een week openblijft zich alsiiog te wenden tot den secretaris „Held. Belang", den heer Nypels, Spoorstraat. Voor Huis duinen zal door den heer Kréuger het noodige worden verricht. Winnubst gaf gisterenavond voor een goedgevulde zaal haar tweede concert j van dezen winter. Dat men er graag heen i gaat, bewijst wel het fcit.datergisteren- avond voor het katholieke publiek op i verschillende plaatsen wat te doen was; desondanks was Casino uitstekend bezet. Voor een groot deel zal de tooneelver- eeniging «Excelsior», die medewerking verleende, daarvan wel mede de oorzaak zijn. De heer Schenkels, de directeur van ♦Winnubst» had voor een afwisselend programma gezorgd. De openingsmarsch van D. F. Bandel, was een melodieus, pittig stuk, dat al dadelijk de noodige stemming bracht, nummer twee, mooie muziek van Auber (uit »La Muette de Portici»), bewees, dat het <^>rps ook hooger durft te grijpen en gaarne een3 wat meer geeft dan gewone harmoniemuziek. Daarna kregen we Johan Strauss' «Geschichten aus dem Wiener Wald», minder bekend dan de beroemde Donauwals, maar even melodieus en meesleepend. Als nummer 4 stond eer solo voor trombone op het programma, dat door den heer C. Koopman zou worden geblazen. Helaas, te elfder ure kon deze, tengevolge van een wronflje aan de lip, niet aan zijn verplichting voldoen en moest hij, zeer tot zijn leedwezen, de beurt geven aan den. heer H. Toes. Deze gaf nu op zijn bariton bedoeld nummer, en bewees een uitstekend solist te zijn. Het nummer was interessant, niet het minst de variaties, en de solist hanteerde zijn uiterst gevoelig instrument op voortreffelijke wijze. Hij oogstte bij het publiek dan ook levendig applaus. Het nu volgend nummer was een in teressant nummer van Meijerbeer, «Fac- keltanz» genaamd. Meijerbeer is een van de belangrijkste componisten van Frank rijk, bekend door zijn opera's «de Huge noten», »de Profeet», «de Jodin», e.a. Deze Fakkeldans was pittige muziek, en zij werd in vlot tempo uitgevoerd. Met een slotmarsch en het gebruikelijke toe gift-nummer werd het programma be sloten, waarna, na de pauze, een één- acter werd opgevoerd door het R.K. Gemengd Tooneelgezelschap «Excelsior». In de pauze werd, tot stijving van de kas, een verloting - gehouden, waarvoor een groot aantal prijzen waren aange schaft, die verlokkend waren uitgestald. De heer Stobbe, wiens op zijde geschil derde Pelikaan-souvenirs het Heldersche publiek dezer dagen in onze étalage heeft kunnén bewonderen, had ook eenièe fraaie exemplaren afgestaan en er aan den dirigent, den heer Schenkels éh dén voorzitter, den heer Mahieu, een ten geschenke gegeven. Overigens moet «Winnubst» een harer leden missen, nl. den jeugdigen Schenkels, des dirigenten zoon, die bij het Staf muziek corps is geëngageerd. Een geanimeerd bal besloot den avond. Een. stralende voorjaarsdag. Hoog staat de zon aan den hemel en als je zoo pas op straat bent. krijg je aanvechting 0111 al die winterkleeren maar uit te gooien. Maar we doen het nog maar niet, want het is half Februari en de wind is nog frisch. Nochtans ziin de straten yroolijk en levendig van al de bedrijvigheid en het bruisende leven, dat er zich in allerlei vormen demonstreert. Veel moeders met kinderenbij do zijnen. En allen trekken ze eenzelfcle rich ting uit, naar de Buitenhaven, waar im mers beide nieuwe onderzeeërs, de K XTV en de Iv XV, gereed liggen 0111 straks, over weinig minuten, hun eerste reis naar Indië aan te vangen. Ongelooflijk, wat een moeders! En wat een kindertjes! Wij za gen ze, in opeenvolgende graden, precies als in de muziek: eerst de a, dan de bes en tenslotte de b. De a zat in den kinderwa gen, bes en b liepen er naast. Gelukkig zongen ze niet tezamen, ofschoon je dat in de moderne muziek ook al tegenkomt! Heelemaal aan het einde der Buitenha ven moesten we zijn, bii de torpedo-maga zijnen. Als gewoon sterveling kom je er nooit of zoo goed als nooit, omdat liet aan 't eind is van de wereld. Daar lagen de twee booten, slanke, sierlijke vaartuigen, in den gloed van hun nieuwheid, met de groen geschilderde romp. Op het dek van de K 15 is nog geen sterveling te zien, nochtans staat het er voor. aan den wal, zwart van de menschen. Een paar meters verder ligt de K 14. Hier staat een ge deelte der bemanning op het dek en kijkt liet vroolijke schouwspel aan. Want vroo- Iflk is het, zoo juist heeft een photograaf zijn kans waargenomen en hij onderhan delt met zijn publiek, dat wel zaken wil doen. Taxis rijden af en aan, hij dozijnen en overal staan groepjes menschen te praten. Sierlijk en rank liggen de twee vaartui gen daar: de geus waait van den boeg. de koperen letters K XIV en K XV blinken in de zon. En gloednieuw hangt de valreep buiten boord, met blinkende koperen leu ning en sierlijke koorden. Er is dames- liezoek aan boord, het grootste deel der bemanning vertoeft nog aan den wal. Langzamerhand is liet aan boord van de 15 ook levendig geworden en vrijwel een zelfde schouwspel zien we ook hier als bij de 14: duizenden aan den wal, die zich levendig met elkander onderhouden, en over en weer nog groeten uitwisselen. Photografen zijn lievig in actie: „Heb jij wat?" vraagt de een zijn collega. Maar die geeft zich niet bloot, antwoordt alleen met een kort „ja". „Doe m'n schuldeischers de groeten!" roept een matroos naar den wal. „Koop er eentje voor me!" zegt een tweede. En de jonge meisjes, die er bij troepjes zijn (stel voor. dat die bij zooiets zouden ontbreken!) gichelen. De minuten verstrijken en er komt spanning in de menigte. De 14 begint wat rumoerig te worden en werkt hevig met de fluit. De 15 antwoordt. We voelen, dat het oogenblik komt, dat zal worden los gegooid. De heer Vogt, van de Hilversum- sche radio, is aan boord geklauterd, ver richt levensgevaarlijke toeren met zijn microfoon. Een paai helpers aan wal zor gen, dat de verbindingsdraad intact blijft. Op de onmogelijkste plaatsen klautert hij met zijn microfoon voor het oooggetuige- verslag, dat de luisteraars straks zullen krijgen; het toestelletje is in een witten doek geknoopt en het lijkt eer een bun deltje plunje dan zoo'n uiterst belangrijk intermediair in ons hedendaagsch leven. Tot het laatst blijft de heer Vogt aan boord; maar als hij eindelijk weer op den wal staat, is tevens ook al de valreep 11- gehaald. „Kees, "t ga je goed!" roept eeu stem. Commando's klinken, een bootsmans fluitje wordt gehoord: „Vlag verwisse len!" roept een officier. Dat is wel het laaaste dat men hoort; de 15 is al los, hij drijft al. langzaam raakt hij uit den wal. Op dit kritieke oogenblik raken drie hon den heftig aan het vechten. Zooals het overal in het leven gaat, moet ook hier de zwakke liet loodje leggen en het witte koffertje ligt een oogenblik onder en blaft itèftig. Er is niemand, die ei- op let, we hebben immers allemaal heel andere be zigheden. Dierenvrienden zij hier terloops mede gedeeld, dat de hondenruzie heftig, maar kort was. Dat het den viervoeters niet verging als die in het verhaal van den Schoolmeester, waar zij elkander opaten tot van beiden slechts de resten van hun staartje overbleef, maar dat de witte, 11a zich op eerewoord te hebben overgegeven, verder met rust werd gelaten. De microfoon heeft aan boord niets meer te doen; zij vangt thans de vele ge luiden op aan dén wal. E11 die zijn waar lijk voor radio-luisteraars wel interessant. Nu de, 15 aan het varen is, begint het pu bliek reeds weg te stroomen. Ook in de 14 is leven gekomen; de heer Vogt staat nog druk te vertellen van wat er zooal gebeurt, maar voor de omstanders is de romantiek er af. Een sergeant-seiner aan den wal staat nog heftige laatste groeten te wisselen met de 14; tenslotte geeft hij 't maar op. Inte ressant is thans de aanblik van de men- schenmenigte; langs de geheele lengte van de Buitenhaven, van de torpedo-magazij nen af tot aan het hoofd toe, staan of loo- pen de menschen. Alles stroomt naar het havenhoofd om zoo mogelijk nog getuige te zijn van het oogenblik, waarop de daar opgestelde stafmuziek zich doet hooren. Maar dat kunnen alleen de fietsers of zij die per auto zijn gekomen. Steeds maar blijft men wuiven en groeten van den wal af. De armen der op het dek geschaarde bemanning moeten er moe van worden al die groeten te blijven beantwoorden. Mo gelijk hebben ze wel een toerbeurtdienst ingesteld, waarbij ze liet voor elkander waarnemen. Want onderscheiden kun je de figuren toch niet meer.... De Hoofdgracht-bewoners profiteeren: er is er niet één achter het spinnewiel ge bleven, maar alles wil getuige zijn van deze drukte en ongekende levendigheid. Achter een snoezig hondje liepen wij naar huis. Het hondje liad een schat van een kleedje op z'n rugje, een kleedje, dat zijn eigenares weken van zorgvuldig borduren gekost heeft. Schoolkinderen keken met èen geamuseerden glimlach naar liet schattige diertje; maar een groote hond, die passeerde, vond het 11a vluchtige in spectie beneden zijn waardigheid zich met „zoo iets" te encanailleeren en ging, 11a hooghartig gesnuffel, verder. Intusschen deed het schattige hondje iets zeer onfat soenlijks, dat wü stilzwijgend voorbij gaan. En de stafnnrziek, die een paar vroolijke marschen had geblazen, voor elke boot liet volkslied had gespeeld bij liet vertrek uit de haven, haastte zich met de duizenden anderen, naar huis, waar de vleeschpotten van Egypte wachtten. Want dat is het nadeel van dergelijke geschie denissen: dat er vele duizenden aardap pels dezen Woensdagmiddag óf halfgaar óf stuk gekookt zullen zijn geweest... Goede reis K XIV. goede reis K XV! LIJST VAN BRIEVENMALEN TE VERZENDEN AAN HR. MS „ONDERZEEBOOT „K XV" EN „K XIV". Buitenlandsch Overzicht Feuilleton Radio-programma Van links en rechts Petroleum-exploiatie Guinea op Nieuw- pag I - 2 2 7 De tweede groep muiters van ..De Zeven Provinciën'" voor het Hoog Militair G.rechtshof Er fs een voocloopige overeen komst bereikt ter regeling van de handelsbetrekkingen tusschen Ne derland en België De bescherming van de bevolking der Belgische hoofdstad, tegen luchtaanvallen f Datum van afzending. Haven van bestemming. Laatste buslich ting ten Hoofd- postkantore. 9,10 Febr. .Lissabon 16.15 11 20.55 (10 Febr.) 12,13 16.15 17 Palernio 16.15 18 ft 20.55 (17 Febr.) 19,20,21,22, 23 Febr. 16.15 26 Port-Said 6.50 (25 Febr.) 1 Maart 20.55 (28 Febr.) 2 ft 16.15 3 Suez 10.24 7 Aden 10.24 8 Colombo 20.55 (7 Maart) tr 10.24 15 *t 10.24 16 ff 10.24 22 Padang 20.55 (21 Maart) Bij de Tweede Kamer is een wets ontwerp ingediend voor verlaging van de loodsgelden met 20 pet. 7 Bij een ontploffing in een kolen mijn in China, zouden 700 men schen gedood zijn7 Volgens een bericht uit Sjanghai zouden in het binnenland van Mongolië 4000 Chineesche sol daten afgemaakt zijn 7 De loop der bevolking in ons land 7 Een geslaagde noodlanding vart een K.L.M.-vliegtuig met 850 kilo goud aan boord„5 Mislukte overval op wissellooper te Ijrmiiden. De dader ontkomen 7 Te Parijs hebben Dinsdagavond ernstige relletjes plaats gehad tengevolge waarvan verscheidene menschen gedood zijn en eenige honderden gewond7 Het Fransche kabinet is gisteren afgetreden. De oud-president van de republiek Dournergue is met de kabinetsformatie belast Omtrek-nieuws6 Marktberichten „5 Marineberk hten,.8 De hierna te verzenden corresponden tie is te richten aan Batavia-Centrum. N.B. De correspondentie moet volgens internationaal tarief gefrankeerd zijn, (met Nederlandsche postzegels) en voorzien zijn van twee elkaar snijdende lijnen over het geheele adres, loopende van den eenen hoek naar den anderen (art. 114 P.T.T. gids). DERDE ABONNEMENTSVOORSTELLING. „De vier Müllers". De vertolking van dit blijspel, dat, zoo als wij zeiden, 117 achtereenvolgende ma len in het Rika Hopper-theater werd ver toond, is een gebeurtenis geweest in het Amsterdamsche tooneelseizoen en als men de kritieken uit die dagen leest, zijn het uitdrukkingen als «uitbundig succes», voortdurend boeiend», «de rollen voor- treffelijk bezet», 'meesterlijke rol van Cor Ruys», «Voortreffelijke regie van Louis de Bree? e. d., die daarin schering en in slag zijn. »Een voorstelling voor menschen van iederen leeftijd,die jong van hart zijn», schreef de «Maasbode». WerumeusBuning van «de Telegraaf» schreef indertijd over de rol van Ruys: «Hij is een groot acteur, om wrien men oólc lacht. Een van de groot ste en fijnste karakterspelers, die Neder land bezit». De oude Joodsche zakenman, die hij in dit stuk speelt, is een van zijn 1 prachtigste creaties. Deze oude heer Mül- j Ier het is nog altijd Werumeus Buning,j dien wij citeeren is een schepping, j waarin elk detail karakter en leven open baart. Oor. Ruys is verdweuen, de oude heer Müller wandelt over het tooneel. Het is de ideale blijspelfiguur, deze oude heer Müller: geen stapel komische effecten ter wille van den komiek, maar de ware en rijkste humor, geboren uit een prachtig en gaaf gebouwd en gespeeld karakter.... Goddank, zulke rollen speelt het Neder landscli tooneel dan toch ook nog. Men is dankbaar, want liet is broodnoodig, dat men zulk spel ziet, dat de liefde voor het Sportnieuws 8 Donderdag 8 Februari. Evangelisatie-avond, gebouw Vijzelstraat, 8 u., I)s. v. Petegem, van Hilversum. Lezing Mevr. Boldingh—GoemansNed Ver. van Huisvrouwen. Musis. 8 uur- Vrijdag 9 Tweede lezing over FascismeR. K, jonge Middenstandsvereeniging. Ge bouw Hoofdgracht 23. 9 uur Zaterdag 19 Febr. Speeltuinvereniging ..Den Helder", af dee ling Centrum, propaganda-feest-avond te houden in Musis Sacrum. Lezing K. J. Drtsy, lid Keuze-Commis sie en leider Ned. Elftal, gebouw R.K Volksbond, aanvang 8 uur. Zondag 11 Februari. Tooneelvoorstelling ..Allerzielen". Casino. 8 15 uu.. Feestavond R.K. Jonge Middenstanders- vereeniging. R.K. Volksbond. 8 uur. Door het zonnige landschap snelde de expres-trein voort met een 90 km-vaart, zonder ophouden, totdat het einddoel zou zijn bereikt. Het was een lange reis, die uren duurde en de reizigers keken ver langend uit de raampjes of de huizen van de groote wereldstad nog niet opdoemden aan den horizoht. Maar de groote u \j es» stad lag nog ver, ver- iimrafflimniiiwiiimnniimiin# Scholeil ,ill llCt da], düt omgeven werd door bree- de bergruggen, óp w ier toppen de eeuwige sneeuw glinsterde in het felle zonlicht. In een coupé eerste klasse zaten drie reizigers. De oudste, een grijsaard, had een langen baard, die zijn uiterlijk iets eerwaardigs en tevens voornaams gaf. iOnder zijn hooggewelfd voorhoofd, dat ■doorploegd was door vele rimpels; schit terden zijn intelligente blauwe oogen nog met jeugdig vuur. Hii had de geheele reis door in een boek zitten lezen, 1111 en dan eens met afwezigen blik het voorbij ijlend landschap opnemend. Soms tikte hy met zijn smalle, blanke hand, waarin hij een lorgnet hield, nerveus op een bladzijde, die hem waarschijnlijk buiten gewoon interesseerde. Van zijn beide mede-reizigers in de coupé nam hy geen notitie. Zijn geheele voorkomen verried den geleerde, die waarschijnlijk op weg was om in de groote .stad een lezing te houden over een diepzinnig onderwerp.. De reiziger tegenover liem was een ar- tist. Daaraan viel niet te twijfelen. Hij bezat den karakteristieken weelderigen haardos, die des kunstenaars is en om zijn mond lag een nerveuze glimlach, als stond hij reeds voor het publiek, waar voor hij straks zou optreden. Men behoef de geen Sherlock Holmes-talent te bezit ten, om uit te maken, dat hij violist was; zijn vioolkist toch ruste vlak boven hem in het bagage-net. Hij keek met leven: dige belangstelling naar buiten en streek met zijn lange, slanke vingers onophou delijk door z'n w ilden, verwarden haardos. Soms keek hy plots schichtig naar zijn vioolkist, als verwachtte hij, dat deze er niet meer zou zijn. Het was duidelijk, dat de zorg voor zijn instrument, de vertol ker van zyn zingende ziel, hem steeds ver vulde. Zijn ronddwalende blik had den ge leerde tegenover hem eenigszins ver baasd opgenomen, als verwonderde hij i zich erover, dat iemand 1 zóó lang achtereen in een boek kon lezen. Naar een derden pas sagier had hij slechts even gekeken, hy acht te hem geen verdere aandacht waard. Deze derde reiziger was misschien wel de merkwaardigste van dit kleine gezel schap, dat door een toeval voor eenige uren bijeen gebracht w as. Hij was in alles liet tegenovergestelde van den geleerde en den urtist. Deze. waren tenger en licht, hy was breed en zwaar. Op liun gezichten lag het stempel der intelligentie, op het zijne dat der stompzinnigheid en de over moed van de brute kracht. Hy zat wijd uit op ziin plaats, zyn enorme handen op den buik gevouwen, zyn kleine varkens- oogjés tusschen de bolle wangen, starend op één punt, alsof daar wie weet wat voor H SiiiiniiiiiiiiiniiminiHiftiiiwHiiiiiiMii'iiiiiïï merkwaardigs was te zien. Ook ziin klee ding vormde een groot contrast niet die der beide andere reizigers. Zoo eenvou dig en stemmig als deze waren, zoo op zichtig en protserig zag de dikke er uit. Hij droeg een zeer licht grys costuum met een helroode das en 'n groen over hemd. Zijn vest had hij voor het gemak losgeknoopt, zijn enorme voeten waren gestoken in geelkleurige schoenen, waar boven zich paarse sokken rimpelden. Hy was een parvenu. De geleerde deed langzaam en zorgvul dig zijn boek dicht. Uit zijn binnenzak bracht hy een sigarenkoker te voorschijn en koos zich een sigaar uit. Hy zocht zijn zakken 11a naar lucifers; de artist kwam hem met zyn aansteker te hulp. De grijs aard dankte hem, flauw glimlachend. „Een lange reis, meneer," begon de violist. „Inderdaad," antwoordd de geleerde bedachtzaam. „Maar ook hieraan komt een eind." „Zeker, zeker," antwoordde <le ander, „we zuilen er 1111 weldra zijn. Het is mis schien vreemd, maar ik verveel 111e op dergelijke lange reizen nooit." „Dat is niet zoo vreemd als het wel lijkt, m'n waarde," antwoordde glimla chend de geleerde. „Het is vaak interes sant, alleen te zijn niet z'n gedachten. Welk een goeden invloed kan zelf-onder- zoek soms op onzen levensloop hebben!" Tusschen beiden ontwikkelde zich e'en levendig gesprek, dat voortduurde, tot het station van de plaats van bestemming in zicht kwam. De artist leunde uit het raampje naar buiten. „Wat een massa menschen, het lijkt wel of ze een belang rijk persoon opwachten. Maar natuurlijk, ik begryp het al, u professor, bent immers de persoon, die dadelijk gehuldigd zal worden!" „Er is mij niets van bekend," zei de professor langzaam. „Maar zou die atten tie niet voor u bedoeld kunnen zijn? U bent toch een zeer beroemd violist." „Ik zou het verbazend aardig vinden, maar ik kan het me haast niet voorstellen. Enfin, we zullen maar afwachten." Knarsend en blazènd hield de trein on der de overkapping stil. Een geweldige menschen-massa verdrong zich voor de coupé waarin het drietal was gezeten. Een groote man rukte de deur open. „Hallo, daar lieb je hem! Leve Piet, wat lieeft hij den blauwe op z'n zielenient ge geven. Geef me een poot, kerel, het was reusachtig!" Verbaasd keken de twee' reizigers toe, hoe hun dikke mede-reiziger uit de coupé gezeuld werd en op de schouders van de vrienden zyn glorie-rijken intocht deed. overal klonken wilde bijvalskreten voor Piet, die z'n tegenstander had uitgesla gen en als kampioen in zjjn vaderstad terugkeerde. De opgewondenheid van het publiek grensde aan waanzin. De violist keek den professor veelbe- teekenend aan. „U ziet liet, professor, de overwinning van de brute kracht, op het intellect. Ach, waarom ben ik ook niet als bokser op de wereld gekomen?" De professor nam kalm zyn koffertje uit het bagage-uet. „Men zegt, dat wy menschen dieren zijn, met rede begaafd. Maar zou bij velen onzer de rede niet zoek zijn?" tooneel in het leven houdt. Het is brood noodig, dat men zoo uit een schouwburg komt: vroolijk. voldaan, getroffen en ge amuseerd door töoneelspel, dat even fijn als gaaf en sterk is». Voor plaatsbesprekingen kaart verkoop aan niet-abonnés raadplege men de adver tenties. Men zorge echter tijdig zich Van plaatsen te voorzien, opdat men niet telen* gesteld worde. EEN ORIGINEELE RECLAME. Een origineele gedachte van één der étaleurs der fa. Van Willigen heeft hij in zijn karpetten-étalage ten uitvoer ge bracht. Met de bedoeling meer dan gewone interesse te wekken voor zijn geëtaleerde artikelen, tracht hij adspirant-koopers te noodzaken meer aandacht te besteden aan de genoteerde prijzen. Hij heeft daar-* voor een puzzle uitgedacht met bandjes, letters en prijzen, waarvan de manier vati oplossen in de étalage op een affiche wordt aangegeven. Altijd maar zoeken naar nieuwe wegen om aandacht te trekken, inderdaad een. juiste opvatting van de taak van den étaleur. UITSLAG OPENBARE VERKOOPING Door Notaris A. M. Engelmann, te Den Helder werd gisterenavond 7.30 uur, in het gebouw „Musis Sacrum", aan de Ko ningstraat publiek verkocht de navolgen* de perceelen: Huis en Erf aan de 2e Vroonstraat 71, groot .1 are. Kooper J. Verfaille q.q. voor 2.375. Huis en Erf aan de Molenstraat 79, groot 50 centiaren. Huis en erf aan de Molenstraat 84, groot 53 centiaren. Huis en erf aan de Molenstraat BS, groot 55 centiaren. Kooper: A. Lastdrager q.q. voor 4.442, Woon- en Winkelhuis met erf aan dé Spoorgracht 45, groot 1 are, 26 centiaren, Kooper: J. Geervliet q.q. voor 8.822. Huis en erf aan de Zuidstraat 38, groot pl.ni. 73 centiaren. Kooper F. Verluiden voor 1.600,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 5