Huizen van katoen. ZATERDAG 17 MAART 1934 vingen uit vroegere tijden, is dit land schap soms een toonbeeld van onver gankelijke jeugd geweest. Toch kan het niet altijd eender zijn geeest, want uit de meest verschillende deelen van Europa heeft men hier gewassen in gevoerd. Hier ziet men accacia's naast dennen, kastanjes en pijnboomen staan en pijnboomen staan weer naast pal men en olijven. En daartusschen lig gen de oude bergdorpjes, die een groote verscheidenheid aan mooie ker ken vertoonen. Wij denken aan die van Morcote, die uit het begin van de^ zes-« tiende eeuw dateert, evenals de Santa Croce-kerk, een bouwwerk van den grooten Pellegrini, dat de Riva San Vitale staat. Veel ouder is de San Francesco-kerk te Locarno, uit het jaar 1230. Zij is bijna even oud als de oeroude doopkapel van San Vitale. Dit samenvloeien van oud en nieuw. Ook de menschen blijven in deze om geving jong! In de gezichten van de meer bejaarden leest men wel gebeur tenissen en ervaringen, doch géén ouderdom in den zin van verval. Het is dan ook niet verwonderlijk, dat deze menschen met hart en ziel aan hun ge boortestreek hangen. Onlangs getuig de daarvan nog een betrekelijk onbe langrijke gebeurtenis. Indertijd was uit een dezer dorpen een jongeman naar Zuid-Amerika geëmigreerd, waar het hem zéér goed was gegaan. Hij hield echter door een geregelde correspondentie de banden aan. En thans besloot hij langs radiografi- schen weg zijn vroegere dorpsgenoo- ten toe te spreken. Zoo verzamelde op zekeren dag de dorpspastoor de be volking rondom een luidspreker en daar klonk de stem van den emigrant, die zijn gehechtheid aan zijn geboorte dorp uitsprak. Bij de Tessiners uit het heimwee zich misschien eenigszins anders, doch in den grond is het hetzelfde heimwee, dat alle Zwitsers kennen en feitelijk alle bergbewoners van het Alpenge bied. Wie opgegroeid is te midden van prachtige bergen, geurige bergweiden, glanzende meren, kan zich in een an dere omgeving wel schikken, doch niet zonder een gemis te blijven voelen. En wie zou méér aan zijn landstreek ge hecht zijn, dan iemand, die komt uit het prachtige landschap der eeuwige lente uit het merengebied van Tes- sino? Hoogere wiskunde. „Hoeveel kinderen heb jij?" „Ik weet het niet. Geen een ervan gaat naar school!" Zakenman. Vischkes, die een nieuwe zaak heeft geopend in tabakswaren, heeft een bord buitengehangen, waarop staat: „Zigaarren, ziegaarretten en pruim- laaback!" Uitjes, zijn vriend, komt hoogst- verbaasd den winkel binnenhollen. —Kerel, waar heb jij je schoolgeld be taald? Hoe is het mogelijk een bord aan je muur te hangen met zooveel spelfouten. Stommerd!, zegt Vischkes, hoe veel studenten en evenbeelden van jou denk je wel, dat dagelijks hier binnen komen om mij op die fouten opmerk zaam te maken? En niemand gaat weg, zonder een paar „ziegaarren" meege nomen te hebben! Zie je wel dat is zakendoen!. hèt bouwmateriaal van de toekomst is. Zij hebben ook teekeningen ontworpen voor grootere katoenen huizen, die (5 of 7 kamers hebben en ze hebben zelfs voorzien in de garage van katoen. Dat zij groote natuurliefhebbers zijn, blijkt wel uit het feit, dat zij de Zuidzijde van hun katoenen huis desgewcuscht in glas uitvoeren opdat de zon in ruime mate binnen kan schijnen in deze katoenidylle. Nou de commandanten van de e a zeebooten zallen hun hart welles urn *Wimjw Ontbrandbaar waterdicht. Een Amerikaansch week-end in 1934. Katoen-idylle! De Amerikaansche technici hebben voor een week-end in 1934 weer eens iets nieuws uitgedacht. Zij hebben ont dekt dat katoen buitengewoon geschikt materiaal levert om huizen van te bou wen, en hun ontdekking practisch be wezen. In de Amerikaansche dagbladen wordt veel reclame gemaakt voor die nieuwerwetsche woningen. Wanneer het niet al te veel tegenvalt, zullen de practische Amerikanen zich wel spoe dig laten overtuigen van het nut dezer uitvinding. In ieder geval wordt men tegenwoordig in de clubs overal be groet met de vraag: „Hallo, liee gaat het met jullie katoenen huis?" De uitvinders van deze nieuwe hui zenmode zijn twee architecten, ge naamd Koch en Frey. Ze hebben op de 21ste Avenue in New York een win kel gehuurd, die met schitterende licht reclames veel nieuwsgierigen en be langstellenden trekt. Nu mag men van het experiment niet al te véél verwach ten; het spreekt vanzelf, dat de huizen niet uitsluitend uit katoen bestaan. Ze hebben een geraamte van stevig hout, terwijl de wanden en het dak worden samengesteld uit op bijzondere wijze geïmpregneerd en stijf gemaakt ka toen. Deze stof, die in diverse kleuren geleverd kan worden, wordt niet slechts als waterdicht, maar ook als absoluut onbrandbaar aangeprezen. Het maakt een eigenaardigen indruk, wanneer de heer Fey de bezoekers ver zoekt 'n modelhuisje, dat in den winkel is uitgestald, in brand te steken. Ze branden werkelijk niet en de eenige, die in vuur geraken, zijn de huismoe ders en toekomstige huisvrouwen, die niet rusten voordat hun auto ergens buiten op Long Island voor zoo'n huisje stoppen kan. De beide architecten verzekeren in hun prospecti, die bij duizenden en tienduizenden verspreid worden, dat deze nieuwe katoenstof ongetwijfeld dot ió (Mn WWr rV PVWW En laat de klok maar lui-lui-jen Laat de klok maar slaan Want eris geen cluppie in de we-he-reld Dat Oranje-blauje-bleu kan se-laa-a-a-aan... 0—1, 1—1, 2—1, 3—1, 4—1 (zeit uwes wat) 4—2, 5—2, 6—2, 7—2, (haaaaring) 82, 9—2, 93en toen, nouw toen waren de Belgen rolmops, heelemaal rolmops, omdat ze heelemaal ingemaakt zijn net als rolmops en die vind ik niks lekker. En nou hep die meneer die die voet ballers van 't Nederlanse elfeftal voet- balie moet leeren gezeg, datte ze nouw alllemaal doelpunten a la Bakhuys moeten gaan maken en nou moeten al die voetballers met hun buike op een schommel gaan liggen en dan worden ze omhoog getrokken, en as ze dan los gelaten worden komt die meneer Sie die voetballers voetballe leeren moet en die gooit dan een bal in de hoogte en daar moeten die meneeren die met hun buike op de schommel liggen, met hun hoofden de bal in de kool slaan. Dus das nog al gemakkelijk hè, en as ze dat dan goed kenne, dan moeten ze 't op de grond doen, nou en as ze dat dan ook goed kenne dan worden ze op Ierland en in Italië losgelaten en dan worden er zwemmende a la Bakhuys kooltjes gemaakt en as dan in Italië wereldkampioen worden, dan krijgen we vas een dag vrij op school. As 't dan maar niet net in de vakansie valt, anders hebben we der niks aan hè. Nou ik hep 't toch maar fijn door de radio gehoord en die meneer die in de radio kletsen mag om alles te zeggen wat der nou komp, die vertelde Zon dagavond nog, datte er een telegram van de „Hertog Hendrik" en van de „K 14" en „K 15" gekomen was en dat ze 't daar zoo fijn hebben kenne hooren. looft absoluut, dat ieder lid van de fa milie, dat in bezit van een beeldje komt en niet teruggeeft, zal moeten sterven. In uw plaats, zei Alfred naden kend, gaf ik het terug. Het is beter, het zekere voor het onzekere te heb ben. Ik heb teveel gezien in de wereld, om me bang te laten maken voor zulke nonsens, zei de ander en vertrok. Twee uur later bereikte den no taris het bericht, dat zijn nieuwe cliënt overleden was. Ditmaal raakte hij wer kelijk overstuur. Alfred echter toonde levendige belangstelling. Hij reed onmiddellijk naar dr. Lat- ker, die bij den doode geroepen was en vroeg hem bijzonderheden. Het is een raadsel, zei Latker, ab soluut een raadsel. Voorzoover ik weet leed hij alleen aan malaria-koortsen, meegebracht in een verblijf van de tropen. Opeens, toen hij met zijn auto uitreed, zakte hij in elkander en overleed. Ik sta voor een raadsel. En niets bijzonders gemerkt? Noch bij hem noch bij de anderen? vroeg Alfred en wandelde naar het venster, in den aardigen tuin van het dokters huis kijkend. Niets bijzonders Het is vreemd. U woont hier toch alleraardigst. Ik zie, dat u bijen houdt? Och ja, een liefhebberij van me Vlijtige diertjes, mompelde Al fred, wel dokter, goeden dag Hij las aandachtig de verslagen in de bladen en hij peinsde lang over het geval. Toen wendde hij zich totden inspec teur, die deze zaak onderzocht. Ik zou graag willen, dat u spe ciaal liet onderzoeken, of er geen tee- ken op het lijk is, dat duidt op een in secten beet. De inspecteur staarde hem aan. Waarom. Ik lieb een vermoeden, zei de an der zachtjes, dat de doode werd gesto ken door een bij. Mijn hemelDe inspecteur boog zich naar hem toe, dat is wat. Er iag een doode bij in den auto en hij had een steek aan den slaap. Maar daaraan kan hij toch niet zijn gestorven? Een enkele bijensteek O, dat hangt er van af, zei Alfred, u moet weten, ik heb altijd veel belang stelling gehad voor crimineele zaken en ik weet niet, of u het hebt opge merkt. maar er bestaan geen misdaden, die niet al eens gepleegd zijn. Ik vond eens een dik boek met beschrijving van misdaden door alle eeuwen heen, een uiterst geraffineerde moord be schreven. Moord door een bijensteek. Kijk, inspecteur, ieder arts zal u uit leggen, hoe het mogelijk is. Als men een mensch een injectie geeft met een, laten we zeggen eiwit eerdeneieren, dan zal bij na een gehouwen hebben hè toen die matrrU1' en de officieren daar ineenen 0n kleine difigen begonnen te starre stonnen omdat die voetballers gewonne hadden. 1' lk vind die radijoos toch wel fik dingen maar wel een beetje gek Ji die meneeren, die der door magge D„ ten, zitten nou maar van alles in hokkie tegen een kassie te vertellen7 daar hebben ze maar een klein stukki waschlijn voor noodig en dan 't zoo maar vanzelf de lucht in en je nouw nagaat, dan ken je 't eigeliik zoo in je zakken voelen want daar zit toch ook lucht in hè, want de radiJ gaat door de lucht en je ken niks van zien maar af en toe wel heel goed voe len want as de buurman van ons met zijn radijoo aan 't spelen is, dan koran er soms een geluid uit brrrr en dan krijg je zoo'n kouwe rilling langs ie rug net of ze een pier in je nek dou. wen en de nieuwe weg naar 't Juliana. dorp is nouw ook klaar en nouw mag. ge ze der dan op rijen maar as der mensche bij zijn die meer wegen as 1500 kg dan moeten ze maar 'n straatje omloopen hep in de krant gestaan. Ik wouw 't nog maar effe zeggen, dan vergeet u 't niet. En die twee meneeren van de solda ten die der nouw zoo lang zijn die heb ben nouw weer een medailje derbij ge kregen net zoo as die meneer van de padvinders, die hep der ook een ge kregen. As het nou fees is dan magge ze ze opsteken. Weet u wel dat ik ook een hoop medaljes heb. Die hep ik van m'n grootvader gekregen, maar ik ken niet opsteken want die hep m'n grootvader gewonnen op tentoonstellingen waar 't mooiste konijn een medalje kreeg. Hep u dat ook gezien van die matras op de Kanaalweg? nou ze hadden in de krant gezet datte dat gewich der 2180 maal per dag derop viel. Ik hep 't nou probeeren te tellen maar der stonden een hoop juffrouwen voor me te kletsen en die maakten me teilekens in de war, nouw, en toen ben ik maar weggeloopen, maar ze konden veel beter een juffrouw of een meneer op zoo'n matras in de etalaasje laten sla pen, dan komen der nog veel meer menschen kijken en as het niemand durft dan doen ik 't wel maar dan ral ik eers aan m'n moeder vragen of ze 'n mooie plooi in m'n piejaamaatje strijken wil want dan moet ik er toch netjes uitzien hè. Ik zal maar weer eens ophouwen want ik moet nog effe naar de kippen gaan kijken of ze de eieren wel op de goeie en niet op de verkeerde plaats neerleg gen, want anders hebben we der niet genoeg met Paschen. Daaag. Irsh Stew, een stamppot van vleesch, kool en aardappelen, is in Ier land absoluut onbekend, doch een spe ciaal Engelsch gerecht. bepaalden tijd dermate overgevoelig worden voor het eiwit van eendeneie ren, dat het nuttigen ervan hem kan dooden. Als men iemand een injectie geeft met bijeengif, en een tijd later wordt hq gestoken, dan wordt die steek hem noodlottig. Begrijpt u? Iemand had de gelegenheid, om zoo wel Erlington die aan rheumatiek leed als zijn zoon en dochter, die misschien wel eens lichte klachten hadden, injecties te geven. Toen hoefde slechts gezorgd te worden, dat een bij hem staken de gevolgen kent u. Dan zullen al die menschen? Zeer waarschijnlijk, zei Alfred droog. Maar wie? Die Indiër? Och, ik ben eerlijk gezegd, erg sceptisch tegenover de boosaardige en geraffineerde misdadigheid van In diërs en andere Oosterlingen die men in detective-geschiedenissen en films zoo graag zou willen laten gelooven. Zoek het dichterbij, inspecteur. Deze dok ter is een gierig mannetje, bekend daarom, en heeft, naar men zegt, veel geld verloren. Hij is omkoopbaar, als de prijs groot genoeg is, en die was groot. Mharwie zou dan Alfred bekeek zijn nagels. Ik denk zij hij zachtjes, dat Nick Erlington verschoond zal blijven van alle mogelijke vervloekingen, ook al geeft hij het beeldje niet terug. De zaak tegen Nick Erlington maak te groote sensatie. De dokter bekende, toen hem het vuur na aan de schenen werd gelegd, doch de eigenlijke moor denaar, degeen, die er telkens in ge' slaagd was een bij een der gevaar lijke soort Cypersche bijen, die de dok ter bezat los te laten op het ëe schikte oogenblik ontkende en rt>en kon geen bewijs tegen hem aanvoeren- Dat zoo'n schurk ongestraft za blijven! raasde de notaris, toen hij 1®°» dat men wegens gebrek aan bewfl Nick Erlington zou moeten vrijspre- ken. Niets blijft ooit ongestraft, zei Al" fred, voordat hij vertrok. Nick Erlington en de dokter zijn bekentenis voor de rechtbank we introk werden vrijgesproken. Ze verdwenen beiden. Doch Ja'. later stierf de dokter, geheel aan lag wal geraakt, in het armenhuis. Wat Nick Erlington betren schreef de notaris aan zijn vriend, heb ontdekt, wat er van hem ëe^or, nt is. Hij werd op een groote reis d de tropen, gestoken door een gj - insect en stierf onder vreeseMJ len. Je hebt toch gelijk gehad, m treft iedere schuld, die wordt g straft! (Nadruk verboden).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 18