Buitenlandsch Overzicht.
HOUDT DIT IN DE GATEN
KOS - KONINGSTRAAT 76
De stakingen aan de westkust
der Ver. Staten.
De Tweelingzusters
De regeering doortastend.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
2" OBLIGATIËN
DONDERDAG 19 JULI 1934
0e afstandsmarschen
Patricia Wentworth
Het roode front in
Frankrijk.
Het Engelsch-Turksche
incident.
OOK VOOR DE VATEN I
1, 2, 5, 10 en 20 maal hetzelfde nummer
Hoofdkantoor
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet. Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, V\ ieringen en Texel f 1.65; binnen
land f 2.— Nederl. Oost- en West-lndië per zeepost 1 2.10, dem per
mail en overige landen f 3.20 Losse ros. 4ct.;fr.p.p 6ct. Zondagsblad
resp f 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1.- Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, I 1.70
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. O. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij Wh C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be
taling 1,5 ct. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met
brieven onder no.10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
De socialisten en communisten in Frankrijk besluiten tot sameiv
werking tegen het Fascisme. De kwestie van de ontwapening
en bewapening.
Samenwerking
tusschen
socialisten en
communisten
In Frankrijk hebben
de socialisten en com
munisten besloten sa
men te wersen, een
eenheidsfront te vor
men tegen het fascis
me. Het voorstel is
uitgegaan van de com
munistische partij en het is wel een bewijs
dat de socialisten het fascisme vreezen,
dat ze op het voorstel van de Moskou-
ieten ingingen. Het blad noemt het eqn
merkwaardige gebeurtenis, die niet te
overziene gevolgen kan hebben.
Het blad schrijft o.m.:
Sinds de scheuring te Tours in 1920 is
dit de eerste poging om de Fransche ar
beidersmassa te hereenigen, een „prole
tarisch eenheidsfront" te stichten, het
Marxisme scherp tegenover het anti-
Marxisme te concentreeren. Het gaat
thans naar het heet, om een gezamenlijke
actie tegen de fascistische organisaties, en
tegen de decreetwetgeving van de regee
ring. Of deze toenadering tusschen de
strijdende broeders den weg zal bereiden
voor een soort fusie van de Tweede en
Derde Internationale zelf, waaraan wei
nig twijfel kan bestaatn, zal intusschen
moeten worden afgewacht. Wat thans is
geschied, is voorloopig eöhter op zich
zelf al belangrijk genoeg.
Reeds sinds eenigen tijd viel er een
streven op te merken, welke in de rich
ting van toenadering in plaats van twee
spalt ging.
Wat in het voorjaar niet gelukte, heeft
thans zijn beslag gekregen. Er is een een
heidsfront tot stand gekomen, hoewel bij
de debatten van Zondag in den Nationalen
Socialistischen Raad duidelijk bleek, dat
ook dit keer in socialistische kringen ndg
groote bezwaren worden gekoesterd welke
voor een groot deel voortvloeien uit arg
waan, gewekt door een inderdaad op
merkelijke toeschietelijkheid van commu
nistische zijde, waar men zich zelfs gaarne
voor allerlei concessies liet vinden, indien
maar het hoofddoel, samenwerking tot
stand kwam. Zoo werd men het er o.a.
over eens, dat de socialisten zich niet zou-
dtn behoeven te verbinden in de geza
menlijke actie, tot de geweldmethode
noch tot het middel van de politieeke al-
gemeene staking.
Volgens den tekst van de door een ge
mengde commissie van tien soc. en tien
communisten vastgelegde overeenkomst,
zal nu een gemeenschappelijke campagne
worden georganiseerd om de arbeiders
klasse, onder genoemde voorbehouden, te
mobiliseeren tegen het fascisme in Frank
rijk en voor ontwapening.
Voor den duur der samenwerking
moeten de twee partijen zich onthouden
van aanvallen en critiek op en beleedi-
gingen van elkaar, terwijl elke partij
volle vrijheid behoudt zijn eigen propa
ganda te voeren.
Op deze wijze is het eenheidsfront tus
schen de twee richtingen in de arbeiders
beweging, welke gewoonlijk zoo scherp
tegenover elkaar stonden, tot stand geko-
in goede conditie volbracht, met Sokken en Kousen
van JAAP SNOR aan. Ie klas reparatie-inrichting
voor alle soorten wollen kleeding, Kousen en
Sokken (ook de allerfijnste). Zuidstraat 19. (Let
op den gelen winkel).
Feuilleton
Uit het Engelsch van
60)
Nadruk verboden.
XXXIX.
Nicholaas kwam in de schemering op
Waterdene terug. De regen had opgehou
den; het was een heldere, grijze avond
met gelige strepen aaii den westelijken
hemel. Hij had urenlang als een wilde
man rondgetuft. Hij kwam thuis om geen
andere reden dan dat hij niet steeds
maar door kon rijden.
Emmot, de butler kwam hem in de
halle tegen, een gemoedelijk type, die al
twintig jaar op Waterdene geweest was,
en die altijd nog aan Nicholas dacht als
aan „Jongeheer Nick
Meneerwe hebben ons ongeru 4
gemaakt over mevrouw.
Even kreeg Nicholas een koude huive
ring.
„Wat is er?"
men onder den druk van den groei van
den gemeenschappelijken fascistischen
vijand. De ontworpen samenwerking toch
zal staan in het teeken van strijd tegen
het fascisme.
Men vraagt zich nu af zegt het blad
of het fascistische gevaar in Frankrijk
nu werkelijk reeds zulke proporties heeft
aangenomen, dat socialistische en com
munistische samenwerking als de eenige
redding voor de arbeiders zou moeten
worden beschouwd, dan wel of men hier
niet veel eer tot zekere hoogte met een
voorwendsel te maken heeft, dat de voor
standers van samenwerking kan helpen
aan een pakkende leuze en .een soort
rechtvaardiging.
De diplomatie van Moskou kenmerkt
zich door groote sluwheid. Ten koste van
alles moet het oorlogsgevaar voor het
eigen land geweerd worden teneinde het
opbouwwerk niet te doen verstoren, ter
wijl daarnevens op de bereiking van het
einddoel van het bolsjewistisch streven,
de wereldrevolutie door burger- of andere
oorlogen in de overige wereld, direct of
indirect, doch onverbiddelijk wordt aan
gestuurd.
Den achtsten Juni
Het ontwape' hebben het bureau en
ningsvraagstuk. de algemeene coni-
missie der ontwape
ningsconferentie de
resolutie-Barthou, welke bestemd was om
de zieltogende conferentie in het leven te
houden, doch haar tevens volslagen
denatureerde, aangenomen, schrijft do
Nw. Rott. Crt. Ze bevatte het besluit, de
vraagstukken veiligheid, luchtmacht, wa-
penfabricatie en wapenhandel in handen
te stellen van commissies, wier rapporten
het bureau dan later zou samenvatten in
een „zoo volledig mogelijke ontwerp-
conventie".
Het belangrijkste commissoriaal ge
maakte onderwerp is dat der op Fran-
schen aandrang op den voorgrond ge
stelde veiligheid, waaromtrent het twee
ledig besluit werd gegoten in dezen vorm:
„Aangezien de resultaten van de vorige
studjes der conferentie sedert een jaar
het sluiten van zekere regionale veilig
heidsverdragen in Europa reeds mogelijk
maken, besluit de algemeene commissK
een bijzondere commissie te benoemen,
belast met de voortzetting van de voorbe
reidende studies die wenschelijk geacht
worden om het sluiten van nieuwe verdra
gen van denzelfden aard te vergemakke
lijken, waarover buiten de conferentie
zou kunnen worden onderhandeld. De
algemeene commissie zal eveneens de be
trekkingen tusschen deze accoorden en de
algemene conventie vastleggen; B. de
algemeene commissie besluit een bijzon
dere commissie te benoemen om de kwes
tie der nalevingswaarborgen te bestudee-
ren en de werkzaamheden betreffende het
toezicht op de nalevingswaarborgen te
hervatten."
In de vijf weken, die sedert den 8sten
Juni zijn verloopen is Barthou, de Fran
sche minister van buitenlandsche zaken,
„Nurse wilden den dokter laten komen,
maar ik zei, dat we beter konden wach
ten tot U thuis was."
„Wat is er?"
„Mevrouw zit al sedert u weg bent in
de studeerkamer. Nurse kan haar niet
bewegen om weg te gaan zelfs niet om
naar Master Tony te kyken. Zij en Har
man zjjn heel erg ongerust."
Nicholas trok zijn jas uit.
„Mevrouw heeft slecht nieuws ontvangen
wij beiden. Ik ga naar haar toe."
„Nurse heeft er op aangedrongen, dat
ze thee zou drinken. Ik dacht dat u niet
goed vond, dat wij den dokter lieten halen
voordat u thuiskwam."
„Neen, dat is goed."
Hjj kwam in de studeerkamer in een
alleronverkwikkelijkste stemming. Pu
blieke opinie er was niet aan te ont
komen.
Bedienden, vrienden, bekenden, de
pers je kon je leven niet eens zoo in
richten, zonder dat iedereen het merkte
als er iets bijzonders gebeurd was.
Hij had Jenny zijn bittere minachting
laten voelen en was er vandoor gegaan.
Hij was teruggekomen, voelde Emmot's
bezorgdheid, de publieke opinie in- ziju
eigen huishouding.
Jenny zat nog net als toen hij haar ver
laten had. Haar man, opgewonden en ver
ontrust, bevond zich aan het eind van het
vertrek. Ze ging weg toen hij binnen
kwam en wierp nog een verschrikten
blik achterom.
Toen de deur gesloten was hief Jenny
baar hoofd op. Ze zag er uit alsof ze
rusteloos in de weer geweest met onder
handelingen buiten Genève. Hy heeft
Oost- en Z.O.-Europa bereisd en is nadien
naar Londen gegaan, waar de kroon op
zijn onvermoeiden arbeid is gezet door
het Engelsche fiat op zijn pact-voorstellen,
waarmede terzelfdertijd ook Italië instem
ming heeft betuigd.
Dat er intusschen ook met Berlijn van
gedachten is gewisseld over Duitschlands
terugkeer naar Genève spreekt vanzelf,
maar van eenig resultaat van zulke be
sprekingen is naar buiten nog niets ge
bleken.
Indien Duitschlpnd er gebleven was,
zou de resolutie van 8 Juni er hoogst
waarschijnlijk heel anders hebben uitge
zien en ware Genève h~t middelpunt van
de onderhandelingen gebleven. Pas de af
wezigheid van Duitschland heeft Barthou
in staat gesteld, geheel buiten Duitsch
land om te werk te gaan.
Berlijn heeft nu het resultaat van
die werkwijze kant en klaar thuis ge
kregen en zit voor de moeilijke be
slissing of het zich tegen zijn zin in
het Oostelijk pact moet laten opne
men, of zulks moet weigeren met de
kwade kans van algeheele isolatie.
Henderson heeft nu het bureau der con
ferentie tegen 1 September bijeengeroe
pen. Hij verwacht dus, dan aan de samen
vatting van de rapporten der commissies
en de uitkomsten van de onderhandelin
gen buiten Genève te kunnen beginnen.
Bewapening in
het buitenland
Tenslotte volgt hier
nog een stukje, waar
uit opnieuw duidelijk
blijkt, hoe ernstig dt
internationale toe
stand op het oogenblik is. Wij lezen n.1.
in een V.D.bericht uit Stockholm dat ge-
neraal-majoor Nygrem, de chef van den
Zweedschen generalen staf, met het oog
op den ernst van den buitenlandschen
toestand, buitengewone credieten ge-
viaagd heeft voor de nationale verdedi
ging-
Generaal Nygren beveelt aan de ver
dedigingswerken van Gotland te verster
ken in verband met de strategische be
langrijkheid daarvan. Verder vraagt hij
luchtafweergeschut, zware artillerie en
kustbatterijen, voorzien van ver-dragend
geschut. Voorts versterking van de lucht
strijdkrachten in overeenstemming met
de aanbevelingen van de commissie voor
luchtverdediging, een vergrooting van do
leger-reserve en herstellen van de mili
taire training, die de recruten van 1931
door de bezuinigingsmaatregelen verlo-
rpn hebben.
En Reuter meldt uit Tokio, dat de op
perste marineraad besloten heeft, onver
wijld het programma voor de aanvullen
de vlootbouwwerkzaamheden ten uitvoer
te leggen.
Zulke berichtjes zeggen meer dan tien
artikelen en vooral het eerste, omdat men
Zweden niet kan verdenken van militai-
ristische neigingen. Aan het optimisme
van Benesj, in het artikeltje van gisteren
in ons advertentieblad geuit, kunnen we
dan ook niet veel waarde hechten.
De eerste stap naar het proletarisch
eenheidsfront.
Reuter meldt uit Parijs:
Het besluit van de Fransche socialisten
en communisten om samen te werken
tegen fascisme en oorlog vindt in de pers
veel aandacht. Men noemt het een eersten
stap op den weg naar het „proletarisch
eenheidsfront", waardoor revolutie en
klassenstrijd in een nieuw stadium ko
men. Men is het er alleen niet over eens,
of .in de toekomst zich twee blokken zul
len vormen, een links en een rechts,
welke alles wat hiertussehen zit zullen
verpletteren, dan wel dat zij hier een
samenwerkend orgaan van de opbouwen
de elementen van de natie zal vormen.
Volgens nationalistische kringen be
staat slechts één oplossing: Tusschen de
nationale eenheid en het revolutionaire
blok is geen plaats voor een middengroep.
Het uur der beslissing heeft geslagen,
aangezien de gebeurtenissen elkaar in
buitengewoon snel tempo zullen opvolgen.
De toekomst van den staat staat op het
spel.
Zoowel van socialistische als van com
munistische zijde wordt verzekerd, dat
men zich eerlijk zal houden aan de bei
derzijds aangegane verplichtingen, ten
einde een zoo groot mogelijk succes te
boeken.
BEDREIGINGEN AAN HET ADRES
VAN MINISTER SIMON.
Sir John Simon, de minister van bui-
tenlandscse zaken, is volgens de Daily
Telegraph den laatsten tijd herhaaldelijk
telefonisch met. den dood bedreigd. Der
halve is een speciale politiewacht bij het
huis van den minister ingesteld. De laat
ste bedreiging werd in ontvangst geno
men door Lady Simon. Lady Simon werd
door een onbekende opgebeld, die ver
klaarde: „Sir John Simon voert Enge
land den oorlog tegemoet. Zijn lot is be
slist. Ik zal hem vernietigen."
Eer» Engelsche kruiser naar Samos.
Reuter meldt uit Londen:
Naar uit Athene wordt gemeld, is de
Engelsche kruiser Londen naar het
eiland Samos vertrokken, waar op drie
Engelsche marine-officieren geschoten is.
De Turksche regeering heeft na onder
zoek van het vooral den Turkscnen ge
zant in Londen opdracht gegeven aan de
Engelsche regeering haar leedwezen over
het gebeurde te betuigen.
Volgens de officieele Turksche lezing
had een Turksche kommies opemerkt, dat
dpie ongekleede mannen uit een zeilboot
aan land gingen. Hij beval hen te blijven
staan. De mannen volgden echter het be
Pinso
urenlang geschreid had. Het licht van de
leeslamp op de tafel deed haar haren als
goud glanzen.
De gordijnen waren dichtgetrokken en
de kamer was op het eene licht na, in
duisternis gehuld.
Nicholas bracht zijn hand aan den
den schakelaar en draaide het bovenlicht
aan. „Ik dacht dat je weg was," zei Jenny.
„Ik ben teruggekomen."
Hij liep naar den haard en bleef er,
met den eenen arm op den schoorsteen
mantel, zijn gezicht donker en zonder uit
drukking.
„Waarom heb je het gedaan?"
„Dat heb ik je verteld."
„Je had geld noodig. Waarom?"
„Ik moest het hebben." Jenny's stem
klonk zwak en uitgeput.
„Hoeveel was het."
„Vijfhonderd pond."
„Je moest vijfhonderd pond hebben. Af
persing dus."
Jenny onderdrukte een kreet.
„Dus het was afpersing?"
„Wie heeft je dat verteld?"
„Het is nogal duidelijk. Mischien wil
je mij wel vertellen waarom dat was."
Jenny streek haar haren naar achteren.
Nicholas had het gevoel alsof hij een
vreemde scherpe steek kreeg. Zoo had zq
gekeken toen hij haar gezien had nadat
Tony geboren was.
„Ben je van plan het mij te vertellen?"
vroeg hy ruw.
Jenny stond op. Al haar bewegingen
waren stijf en langzaam. Ze hield zich
aan een stoel vast en zei met fluisterende
stem:
„Het had eigenlijk niets te beteekenen.
Maar je zult me niet gelooven. Anne zei
dat ze 't je vertellen zou. Dus ik moest
het geld hebben."
„Nu moet je het me toch vertellen."
„Het heeft geen zin. Maar het hindert
niet het had niets te beteekenen. Er
was een man. Ik wist dat hij getrouwd
was. Hy was in tante Jenny's cantine.
Hy was verliefd op mij Toen hij naar hel
front terugging, schreef ik hem."
„Wat schreef je."
'I „Wat schreef je."
„Brieven niets geen bijzonders. Hij
zei, dat hij niemand had, die hem
schreef."
„En?"
Jenny aarzelde.
„Nicko het was niets bijzonders."
Nicholas zei: „Vijfhonderd pond." Zyn
hand ging een oogenblik omhoog, viel
toen weer omlaag. Er was iets beslissends
in zijn beweging.
„Het was toen hij met verlof thuis
kwam," hernam Jenny vlug. „Hij schreef
dat we samen naar den schouwburg en
zoo zouden gaan.
Toen ik zei dat tante Jenny het niet
goed zou vinden, zei liy, dat ze het niet
hoefde te weten ik kon in het hotel
logeeren, waar hij ook logeerde. En daar
over heb ik hem geschreven. Ik wist het
niet, Niekoi— ik wist het werkelijk niet
ik dacht dat het leuk zou zijn."
„En je ging er heen?"
Jenny huiverde van zijn stem.
UNICUM
vel niet op en keerden naar hun boot te
rug. De ambtenaar loste hierop een waar
schuwingsschot en toen ook dit zonder
gevolg bleef, schoot hij raak. De beambte
heeft verklaard, dat hij de mannen voor
smokkelaars had aangezien.
Vólgens andere berichten zou men te
Stamboel vermoeden, dat de plaats van
het incident een verboden militaire zone
aan de Turksche kust was. De kustwacht
zou niet geweten hebben op wie werd ge
schoten, voordat de inzittenden van een
Engelsche motorboot hem hadden mede
gedeeld, dat het Britsche officieren wa
ren.
Het is niet bekend of de zeilboot een
Britsche vlag voerde.
Naar de Br. draadlooze dienst meldt,
beeft de commandant van den kruiser
Devonshire, waartoe de betrokken zee-of
ficieren behoorden, Dinsdag een onder
houd gehad met de plaatselijke Turksche
autoriteiten, die medewerking verleenen
bij het zoeken naar het vermiste lijk van
den over boord gevallen officier.
De stakingsleiding weifelt.
De groote troepenconcentratie na
verdere versterkingen bedraagt het aan
tal manschappen thans 7000 alsmede
het demonstratief opstellen van geschut,
machinegeweren en tanks, schijnt tezamen
met de enzekerehid over de houding van
de bevolking een ontnuchterenden in
vloed op de stakingsleiding uit te oefe
nen, welke bezig is concessies te doen,
inzake den toevoer van levensmiddelen.
Desniettegenstaande zijn de gevolgen
van de staking van uur tot uur meer te
gevoelen.
Terwijl het publiek zich met een
zekeren humor van chocolade en rol
schaatsen voorzag wegens het heerschen-
de gebrek aan levensmiddelen, veroordee-
len de bladen van de geheele Westkust
de algemeene staking met groote scherpte.
Mobilisatie van oud-strijders
te San Franeisco.
De chef der politie van San Franeisco
heeft de oud-strijders opgeroepen om de
ambtenaren van den veiligheidsdienst te
assisteeren. Dit is een nieuwe veiligheids
maatregel met het oog op de algemeene
staking.
De onrust in de stad.
De onrust in de stad neemt voortdurend
toe. De ruiten van tal van levensmidde
lenwinkels zijn door de stakers ingedrukt.
Zeer veel auto's en bespannen wagens zijn
omgegooid. De burgemeester van San
Franeisco is bij het gerechtsgebouw uit
gejouwd.
Te Vancouver.
De havenarbeiders van Vancouver heb
ben geweigerd Amerikaansche schepen te
lossen, omdat deze stakingsbrekers als
bemanning hebben.
Een ncodcommissie ingesteld.
De burgemeester, Rossi, heeft een uit
500 leden bestaande noodeommissie sa
mengesteld, welke tot taak heeft de nog
aanwezige levensmiddelen te distribuee-
ren. De voorraden versche groente en
bevroren vleesch zijn reeds uitgeput. De
groothandelaars schatten hun voorraden
levensmiddelen op een waarde van tien
millioen dollars. Daarbij komt dat de
levering dezer levensmiddelen door de
staking der voerlieden onmogelijk of al
thans zeer moeilijk wordt gemaakt.
Generaal Johnson per vlieg
tuig naar San Franeisco.
Generaal Johnson, de leider van de
N.R.A., is op het bericht van de alge
meene staking te San Franeisco per leger
vliegtuig derwaarts vertrokken. Ook
Senator Wagener, die zich speciaal met
arbeidsvraagstukken bezig houdt, is per
vliegtuig naar San Franeisco gegaan.
Op de daken van de groote magazijnen
te San Franeisco worden machinegewe
ren in stelling gebracht. De zakenwijk
wordt door patrouilles van de nationale
garde bewaakt. In de haven wachten 170
stoomschepen op lossing.
Geen pessimistisch.
Green, de president van de Amerikaan
sche federatie van den arbeid, die zich
te Scranton in Pennsylvanië bevindt, heeft
verklaard dat hij op het oogenblik geen
mogelijkheid voor een bijlegging van de
staking te San Franeisco ziet.
Ongeregeldheden te Oakland.
Een menigte van duizend man heeft
een groote comestibleszaak te Oakland
geplunderd. Naar talrijke winkels en hui
zen zijn bommen geworpen. Vrachtauto's
met levensmiddelen werden in de straten
„Neen, dat deed ik niet. Hij is gesneu
veld."
Nicholas keek haar strak aan.
„Hij is gesneuveld. En zij stuurden
zijn bezittingen naar zijn huis naar
zijn vrouw ze stuurden haar mijn
brieven. Nicko, ze was een vreeselijk
merisch. Ze zag mijn foto in de krant,
nadat wij ons verloofd hadden en ze
kwam bij my en zei dat, als ik haar die
brieven niet afkocht, zij ze jouw zou
laten zien. En toen ik haar vertelde dat
ik geen geld had zei ze: „En die paarlen
dan, die n draagt?" Zoo ben ik op de ge
dachte van de paarlen gekomen. Anne zei
dat ik het jou behoorde te vertellen
dat heeft ze altijd gezegd. Ze meende dat
je mij gelooven zou. Maar ik kon het niet
doen."
„Hoe oud was je?" vroeg Nicholas
abrupt
„Zestien. Nicko, o, ik wist het niet."
„Waarom wilde je 't mij niet vertellen?"
„Dat kon ik niet. Ik gaf er zoo vreese
lijk veel om hoe je over me dacht. Ik gaf
er zooveel om dat ik het niet kon."
Ze ging weer zitten alsof ze geen
kracht meer had om te staan. Nicholas
geloofde haar. Hij zei:
„Heb je mij alles verteld, Jenny?"
;.Ik geloof het wel" haar stem klonk
erg mat. „Ik geloof van wel" Toen, na
een lange pauze: „Wat ben je van plan
te doen?"
„Ik weet het niet."
„Ben je van plan om mij weg te
sturen?"
Scheiding en honderd tongen, die zich
van het nieuws meester maakten; Jenny
alleen en eenzaam er zouden velen zijn,
die haar zouden willen troosten. Nicholas
kende zijn wereld; hij kon heel duidelijk
Jenny's toekomst zien. Als hun scheiding
definitief zou zijn, zou er maar één ge
volg zijn; als het voor tijdelijk was, dat
zou er dan mee gewonnen zijn behalve
een opspatten van veel modder? Zijn
brein, dat koel werkte, verwierp deze op
lossingen. Een nobele trek in zijn karak
ter deed hem een schuld erkennen aan
Anne, die hij niet mocht lijden, en een
verplichting aan Jenny, van wie hij hield.
Hij voelde niet dat hij van haar hield,
maar hij wist het in de teedere, koele
plaatsen van zijn hersens. Hij wist dat
hy niet van haar kon scheiden, omdat ze
hem nog nooit zoo noodig had gehad. Het
ergerde hem, maar het was als een dwang.
Jenny had hem aangekeken met oogen,
waarin alle hoop vernietigd was. Hij zou
haar wegzenden. Hij zou Tony van haar
afnemen. Ze had Anne verloren; n" zou
ze Nicko en Tony ook nog verliezen. Het
was haar straf. Niemand zou ooit weer
van haar houden. Alles zou haar afgeno
men worden, behalve het verdriet. Toen
dacht ze aan Anne, die alles verloren had
en alleen was geweest.
(Slot volgt).
