Buitenlandsch Overzicht ally's avontuur. NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WiERINGEN EN ANNA PAULOWNA Q De moordenaars van Dollfuss terechtgesteld. EERSTE BLAD DONDERDAG 2 AUGUSTUS 1934 62ste JAARGANG HO. 7467 COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor Koegias, Anna I aulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen land f 2.— Nederl. Oost- en West Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f3.20. Losse nos. 4ct.fr.p.p. 6ct. Zondagsblad resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1.—Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f1.50, f 1.70 Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jn. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be taling 15 ct. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder no.10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct. Na de gebeurtenissen in Oostenrijk; de rust keert weer. - Ver klaringen van sir John Simon over de uitbreiding van de En- gelsche luchtmacht. Onrust in Spanje. het aan conflicten niet denken kan. En wie zou die verder nog kunnen begeeren? Geen oorlogs gevaar Onze beschouwingen, naar aanleiding van de gebeurtenissen in Oostenrijk, waren nog al somber gestemd. [We hebben in de Nazi-putsch een be langrijke schrede gezien in de richting wan de nader en nader komende botsing en geloofden dat het feit dat de greep naar da macht in Oostenrijk mislukt is en dat Duitschland in zijn schulp is gekro pen oorzaak was dat deze gevreesde bot- ein"' nog geen werkelijkheid is geworden. Je .Nw. Rott. Ort." is optimistischer gestemd en wij hopen van harte dat het blad gelijk heeft als het meent dat er in «e afgeloopen week geen oogenblik ge baar is geweest. De beslissing in dit op zicht lag aan Berlijn, zegt het blad. .„aar zelfs al ware Berlijn niet zoo af koel ig geweest van een oorlog, als men steeds nog moet aannemen, dan toch zou het thans het risico ervan niet licht heb ben aanvaard. Het is politiek, militair en ©economisch op het oogenblik in een te desolaten toestand. Het aanzien van het gezag is er tevens, door kersversche ge beurtenissen, zoo getaand, dat een derge lijk avontuur zelfs binnenslands wel eens een waagstuk kon geworden zijn. Wij hebben hier reeds lang voor 30 Juni, en ©ok vóór de bekende rede van von Papen, op allerlei verschijnselen kunnen wijzen, ■waaruit bleek dat de nimbus van het na- tionaal-socialisme in het Duitsche volk snel aan het verbleeken was. Men moest, dit besprekende, echter steeds eraan toe voegen: Dat geldt voor de beweging, niet echter voor Hitier. Thans vernemen wij allerlei uit Duitschland, waaruit blijkt dat het ook op Hitier toepasselijk ls gewor den. Dolzinnige experimenten op het ge bied der biiitenlandsche politiek zijn dus niet meer mogelijk. Mocht Hitier in de stemming daarvoor hebben verkeerd, dan zou zeker von Neurath het uiterste heb ben gedaan om hem dat uit het hoofd te pralen. En zou hij niet zijn geslaagd, dan ware stellig een krachtig woord van de rjjksweer, die niet onder bevel van despe rado's staat, beslissend geweest. Niet alleen het gezond verstand, maar ook de interne verdeeling van macht in Duitschland maakten den toestand minder gevaarlijk. De vrijwillige brandweer van Genève die, hoe gebrekkig haar outillage zijn moge, toch een brandweer is waar in £1914 alles van dien aard ontbrak, heeft geen oogenblik kans geloopen te moeten (uitrukken. Velen zijn geschrokken van het optre den van Italië. Dit zond niet alleen allerlei strijdkrachten naar de grens, zooals wij in ons vorig nummer meldden, maar sprak zelfs van het oproepen van lichtin gen. De Itahaansche pers uitte zich over Duitschland met een felheid en zelfs met een verachting, die voor haar proza in den oorlog niet onderdeed. Het blad schrijft daarover: Wij vermoeden, dat dit alles niet ge schied zou zijn, als er werkelijk oorlogs gevaar had gedreigd. Het is een oude waarheid, dat staten soms te wilder met hun sabel kletteren, naarmate zij minder van plan zijn dat instrument werkelijk te gebruiken. Het waarschuwend geraas moet 't gebruik overbodig maken. Daarop kon Italië in dit geval vrij zeker rekenen. Een militaire actie op Oostenryksch ge bied ware echter reeds moeilijk, omdat men daarover tevoren met de landen der Kleine Entente, in het bijzonder met Zuid-Slavië, tot een accoord had moeten komeii. Mussolini heeft wel gezegd, dat Italië, overeenkomstig zijn fascisme, niet aan gemeenschappelijke diplomatieke stappen zou deelnemen, doch de kwestie concreet en rechtstreeks zou behandelen. Dit hoorde echter mede tot bedoeld ge kletter. Men zou het te Rome zeker niet minder lyriek en met minder sabelgekletter heb ben afgekund, als men alleen Duitschland had moeten afschrikken van een inmen ging in Oostenrijk. De kwestie was ech ter in werkelijkheid veel ingewikkelder. Mussolini wantrouwde niet alleen Berlijn, hij wantrouwt ook Weenen. Er zijn daar lieden, die hij stellig niet afkeerig gelooft van een vergelijk met het nationaal-so- cialisme. Het biad schrijft dan naar aanleiding hiervan over de benoeming van den op volger en zegt daarover o.m.: Het was daarom niet onverschillig, wie er bondskanselier werd uit de groep van mannen, die daarvoor in aanmerking kwam. Schusehnigg is het geworden, een in de oogen van Rome betrouwbaar Doll i'ussiaan. Dat heeft onmiddellijk kalmee- ring te Rome teweeg gebracht. Nu men ts Weenen een tegen nationaal-socialism? voldoende bestand geacht man de macht heeft zien aanvaarden, is men dan ook in Italië opeens minder ongerust over Ber lijn. Dit heeft men willen afdwingen, en de onzekere elementen in regeeringskrin- gen in Oostenrijk heeft men willen waar schuwen. Het blad besluit het artikel, met te zeg gen: Duitschland is zoo geïsoleerd, dat Feuilleton o Uit het Amerikaansch. fc) »«a, dat weet ik wel; jullie zijn schat- ™n. Maar ondanks dat, ben ik niet van IPfin nog meer van jullie aan te nemen." .,-uiiaar 't is toch niets anders dan een fl aestie van tijd! Als je niet wilt wach- «rni,'-, ze 3e Huckster weer kunnen K oruiken, zoek dan wat anders. Je hebt M"w genoeg weer wat en gedurende dien '■'ten tijd kunnen Mary en ik het best klaarspelen." ,1 "5?* zou 'i'et eerlijk zijn.' 'I "Wat- zou niet eerlijk zijn?' „Om onder valsche voorwendsels op 3" -'e zak te teren." -vinder valsche voorwendsels!' herhaal- wc Lucy verbaasd. Niet vandaag, maar Zaterdag heb 'K al m'n ontslag gekregen. Ik heb opzet- 'n"e',s gezegd al die dagen ben ik J*n 't zoeken geweest, vandaag is 't ta, 0"?,18(ï<ig, en nu is t uit, finaal uit. Ik ben ounioe en ik geef 't op. Ik heb evcn- O recht als ieder ander om op alge- 'eene kosten te leven en ik ga van dat |ht gebruik maken ook." Spade stak haar hoofd door een van blauw linnen; ze liet het klee- ngstuk naar beneden glijden en begon drukknoopjes vast te maken. „Wai ik niet begrijpvoorop gesteld dat je ernst spreekt „Volkomen in ernst... maak je geen illusies." .en werkelijk van plan bent, om te doen wat je zegthoe je dat denkt op te knappenje zou in de eerste plaats al met iets verkeerds moeten beginnen." „Breng me niet in de verleiding... In de stemming waarin ik op 't oogenblik ben, is dat niet fair." „Eén ding is er, dat me weerhoudt, om regelrecht naar een politieagent toe te gaan en hem op jou attent te maken," ging Miss Spade door, terwijl ze voor den kleinen spiegel in den hoek haar hoed opzette, „en dat is de overtuiging, dat je maar doet alsof. Je zou van je leven niets oneerlijks kunnen doen, al zou je 't nog zoo graag willen." „Zoo, zou je denken van niet!" ant woordde Sally veelbeteekenend. „Wacht maar, over een poosje spreken we elkaar nader." „Goed, meisje, goed," zeide Lucy Spade toegevend, „doe jij dan maar, wat je wilt. Hiep, hiep, hoera... lang leve de mis daad! Maar als ik hier blijf luisteren naar jouw anarchistische beginselen, wordt het te laat voor Sammy. Alzoo... ik ga d'r vandoor!" Met een vriendschappelijk drukje wandelde ze naar de deur, maar op den drempel keerde ze zich nog even om en keek haar kamergenoot met een ietsje twijfel aan. „Toe, probeer of je niet wat opgewekter en verstandiger kan zijn, schattekind. Ik vind 't onplezierig om uit te gaan, als ik weet, dat jij hier niet zulke vervelende gedachten achterblijft!" „Maak je over mij maar niet bezorgd. Ik ben best in staat, om voor mezelf De uitbreiding der Engelsche luchtmacht Over de uitbreiding van de Engelsche luchtmacht is al heel wat te doen geweest en behalve de voor standers waren er heel wat felle tegen standers, vooral natuurlijk buiten Enge land. Het debat in het Lagerhuis over de uitbreiding, waar wo reeds een en ander over vermeldden in ons vorig nummer, werd Dinsdag door den minister van bui- tenlandsche zaken, sir John Simon, be sloten, en daarbij werd door den mi nister o.m. aangeroerd of Duitschland zijn verplichtingen van het vredesverdrag in zake de militaire luchtmacht nakomt. Sir John Simon wilde geen verklaring afleggen, die het karakter eener beschul diging zou hebben, daar hem dan natuur lijk naar bewijzen zou worden gevraagd, maar hij meende wel te kunnen zeggen, dat de uitbreiding van de Duitsche lucht vaart zeer groot is en dat de gevraagde sommen voor burgerlijke luchtvaart en de passieve luchtverdediging zeer aan zienlijk zijn. Ook zijn verscheidene toe stellen voor een tweeledig gebruik ge schikt. i: A-'.-V'-' p -"fHiiiMg Sir JOHN SIMON, de Enqelsche minister van buiten- landsche zaken. Simon verklaarde verder nog, dat in het algemeen het verdrag geen bepalingen be helst, tot beperking van de ontwikkeling der Duitsche burgerlijke luchtvaart. Ge lijk bekend is het aantal particuliere vliegtuigen in Duitschland zeer groot en ieder weet, hoe groot belang de Duitsche jeugd stelt in de luchtvaart. Het kan ech ter moeilijk worden vastgesteld in hoe verre de Duitsche vliegtuigen geschikt zijn voor bom-aanvallen. Duitschland heeft waarschijnlijk de uitgebreidste luchtkoopvaardij van Europa. Zijn geo grafische ligging rechtvaardigt dit ech ter en zijn ondernemingslust en zijn ge schiktheid leidden er vanzelf toe. Verder zeide John -Simon, dat vliegtui gen met voldoende vliegvaardigheid en een voldoende radius actie, evengoed bommen kunnen vervoeren als passagiers en goederen, vooral als zij ook voldoende snelheid kunnen ontwikkelen. Deze over wegingen moeten wel in het oog worden gehouden wanneer de sterkte der lucht macht van de verschillende landen der wereld geschat wordt. John Simon wees erop, dat verschillen de sprekers wel cijfers hadden genoemd over den omvang van den Duitschen vliegtuigenbouw, maar zij hebben niet hun bronnen genoemd. Hij wees er daar om op, dat de regeering haar informaties dienaangaande niet kan publicceren, ter wijl geheime informaties zeer betwistbaar zijn. Hij achtto het nuttig, dit alles in het openbaar te zeggen en hij geloofde niet, dat dit aan de goede betrekkingen iets zou te kort doen. De berichten, die sinds lang in omloop zijn over een voorge nomen poging tot om wenteling, hebben thans nieuw voedsel gekregen zoo meldt Reuter uit Madrid f- doordat zoowel de minister van binnen- landsche zaken, als de minister van oor lóg, de mogelijkeid erkend kebben. Do minister-president geeft toe, dat er een geest van paniek en van zenuwachtige spanning heersclit en dat er omwentelin gen worden voorbereid. Aan deze feiten valt niet te twijfelen. Men vraagt zich slechts af, van welken kant die pogingen kunnen komen, daar er dienaangaande verschillende kansen bestaan. De marxis tische socialisten ontwikkelen de min of meer militaire organisatie van hun jeugd- vereenigingen steeds verder en hebben reeds herhaaldelijk gepoogd op verschil lende pleinen groote bijeenkomsten te vormen van hun in roode hemden ge- kleede jongens, die echter door de politie altijd dadelijk verspreid worden. Aan den anderen kant zijn de links-republikeinen sljeeds doende om weer de politieke over houd in de republiek te krijgen, langs normalen weg of met geweld. Daarbij ge nieten zij volop steun van de Oatalonische regeering. In de Basakische provincies hébben zoowel de extremisten van rechts, ais die van links alle maatregelen getrof fen om een aanval af te slaan. Van repu- blikeinschen kant wordt de vrees gekoes terd. dat uit de Noordelijke provinciën een katholiek-monarchistische staatsgreep zou losbreken. Afgezien van dit alles moet men in Spanje nog steeds rekening houden met het anarchistische gevaar, dat hoofdzake lijk komt van groepen, die het grootste deel' van de arbeidersklasse, vooral op het platteland, achter zich hebben, waar dan ook al vaak bloedige opstanden ontketend zijn. Welke partij of regeering er het eerst op los zal slaan valt niet te voorspellen. DE ZWITSERSCHE NOTA INZAKE BOMMENSMOKKELARIJ. Te Berlijn onderhandeld. De correspondent van de „Nw. Rott. Crt." te Berlijn telefoneerde Dinsdagavond aan zijn blad: De nota van Zwitserland inzake het vervoer van voor Oostenrijk bestemde bommen over het Bodenmeer, waarbij een Duitscher en twee Oostenrij kers zijn gevat, is heden te Berlijn over handigd, TERUGKEER DER HABSBURGERS? In een interview heeft de Oostenrjjk- sche zaakgelastigde te 's Gravenhage verklaard, dat de terugkeer van de Habs- burgers in Oostenrijk niet tevens restau ratie beteekende. Men kon den leden van een Huis, dat zoo nauw verwant is met de geschiedenis van Oostenrijk niet het ver blijf in het vaderland ontzeggen. „Beloof me dan, dat je niets overijlds zult doen, voordat ik thuiskom." „Het is verboden artikel negen van het wetboek der maatschappelijke para sieten ooit een belofte te doen, welke gehouden moet worden. Maar wees gerust je hebt alle kans om me bij je terug komst op 't dak te vinden, tenzij 't plot seling koel wordt maar daar bestaat helaas niet veel kans op. Adieu, ik ver dwijn naar hoogere sferen; hier in de kamer is 't niet uit te houden." Maar toen ze Lucy Spade de trap hoor de afgaan, verstrakte haar mond zich in de neerslachtige lijn van altijd; de ge dachte aan den langen, eenzamen avond, dien ze voor zich had, beklemde haar meer dan ze zich bekennen wilde. Lang zaam trok de blos die haar bij haar laat ste half schertsend, half ernstig gemeen de toespraak naar de wangen gestegen, was, weer weg; nu toonde ze weer in haar uiterlijk, wat het leven van haar had ge maakt een meisje, vroeg-oud, afgetobd door het harde werken en geestelijk ge drukt door het ontbreken van eenigo kans op iets beters. Nog zes maanden ditzelfde leven, en ze zou geestelijk en lichamelijk zoo vol komen gebroken zijn, dat er geen herstel meer mogelijk was. Oplettend keek ze de armoedige kamer rond; haar donkere oogen met hun onte vreden, verbitterde uitdrukking gloeiden op in plotselinge drift. Nog zes maanden zoo! Zooals ze zich op dat oogenblik voelde, hield ze het geen zes uur meer uit. Na een poosje stond ze op; langzaam liep ze de kamer door naar de hall, zette met moeë bewegingen de ladder tegen het ijzeren raam dat toegang tot het dak gaf en klom ertegen op. Allicht dat het boven in de vrije lucht wat koeler zijn zou het dak was een soort van laatste toevlucht voor de bewoners van de ate liers, die in de lange zomernachten, als 't beneden in de kamers niet uit te hou den was, daar verlichting zochten. Zon der gevaar van door onbescheiden blikken gehinderd te worden, konden ze daar op elk uur van den dag, zoo ver in déshabillé als ze zich zelf wilden toestaan, verschij nen; geen van hun medebewoners, noch de modiste van de eerste verdieping, noch de leeraar in 't spreken van de tweede maakte ooit inbreuk op hun recht van alleen-bezitters en 't was uiterst zelden, dat er op de daken van de belendende perceelen, die als een breede begrinte strook, alleen onderbroken door schoor- steenen en op gelijke afstanden twee lage muurtjes als afscheiding tusschen de huizen, tot aan Park Avenue doorliep, een menschelijke figuur verscheen. Als meubilair stonden er drie dekstoe- len in het laatste stadium van verval en op den breeden rand van het atelier-raam in een poging, om de illusie: dak-tuin een behoorlijke basis te geven vier rood-steenen bloempotten gevuld met tot stof verpulverde aarde, waaruit de stom pen van wat eens planten waren hun ver droogde armen in een wanhoopsgebaar om hetgeen hun aangedaan was, ten he mel hieven. Sally zocht zorgvuldig den stoel uit, waarmee ze de minste kans liep om plot seling met een bons op het grint terecht te komen, trok hem tot in dc schaduw van het atelier-raam, liet zich erop neervallen, zetto haar voeten op den houten richel vlak voor haar, deed haar oogen dicht en trachtte door doodstil te blijvon liggen De belde moordenaars ter d©o<i veroordeeld. Planetta en Holzweber zijn Dins dagmiddag ter dood veroordeeld. Het vonnis over de andere beklaagden zal eerst later worden geveld. De vrouw van Planetta heeft een tele gram gezonden aan mevrouw Dollfuss te Riccione, waarin zü smeekt om genade voor den moordenaar. Het verhoor van Planetta Holzweber. en Omtrent de verdere zitting, van liet mi litaire gerechtshof ter behandeling van de zaak tegen de moordenaars van Doil- fuus melden Vaz Dias en het Duitsche nieuwsbureau nog het volgende: Op de vraag van den president aan den beklaagde Planetta, waarom hy de bondskanselarii binnendrong, antwoordt hij: „Op bevel". Hü deelt echter niet mee op wiens bevel. Aan het slot van zijn ver hoor verklaart hy, dat het hem ten zeer ste spijt, dat hij den hondskanselier heeft neergeschoten. Bij het verhoor van den beklaagde Holzweber komen de onderhandelingen over den vrijen aftocht der opstandelin gen ter sprake en vraagt de president, of minister Fey reeds wist, dat Dollfuss zwaar gewond was, toen hy met de op standelingen over hun vrijen aftocht onderhandelde. De beklaagde antwoordt hierop bevestigend en zegt, dat ook mi nister Neustaedter-Stuermer daarvan op de hoogte was. Minister Fey had zijn soldaten-eerewoord gegeven voor het waarborgen van een vrijen aftocht en had daar geen enkele voorwaarde aan ver bonden. Minister Fey bevestigde deze lezing in zijn daarop volgend verhoor. Hy wist toen reeds, dat de bondskanselier overleden was. De laatste woorden van Dollfuus waren: „Geen bloed vergieten; er moet vrede komen". Later was minister Neu staedter-Stuermer voor het gebouw ver schenen, die een vrijen aftocht beloofde als het gebouw ontruimd werd en dreigde het anders te laten bestormen. De verdere processen. De behandeling voor het militair ge rechtshof van de zaken tegen de overige terroristen wordt Woensdag voortgezet. De Duitsche Turnbond, in wiens lokaal de terroristen zich op den 25sten Juli heb ben verzameld, is door de politie opgehe ven; het lokaal is gesloten. Een strafrechter gearresteerd. Dinsdag werd de strafrechter van het eerste Weensche strafdistrict, dr. Wem ger, wegens hoogverraad gearresteerd en; aan zijn eigen gerechtshof overgeleverd, Bondscommissaris Adam zegt, dat de opstand een week tevoren van Munclien uit was voorbereide De bondscommissaris voor propaganda, Adam, heeft een radiorede gehouden, waaruit het belangrijkste het volgende is. Inden nacht van Woensdag op Donderdag, dus kort na den moord op Dollfuss, werd: in de nabijheid van het opper Oostenrijk- sche plaatsje Kellerschlag een onbeken de man aangehouden, die verklaarde te zijn de hotelsecretaris Franz Heel uit Munchen. Hij had een rijksduitsche pas met een doorloopend visum voor Oosten rijk. Bij onderzoek aan den lijve vond men verscheidene papieren. Op het hemd1 droeg de man half ontcijferde telegram men. Als voorbeeld van deze telegrammen noemde Adam het volgende: Rintelen wordt kanselier, Rintelen onderhandelt; opnieuw monsters onderweg. In de schoe nen van den gearresteerde vond men ma teriaal met nauwkeurige instructies voor de nationaal socialisten in Oostenrijk bij den val van de regeering-Dollfuss. Uit dit materiaal blijkt, dat op het wachtwoord „Sommerfest" eerst een ongewapende op stand moest ontstaan, welke in geval van tegenstand van het gezag in een gewa- penden opstand moest overgaan. Het wachtwoord voor de tweede even tualiteit luidde „Preisschiessen" en „Ita- lienische Nacht". De bondscommissaris Adam duelde ver der mede, dat uit het in beslag genomen materiaal blijkt dat zonder twijfel Duit sche instanties den opstand in Oosternijk hebben voorbereid, maar dezen zoo had den ingericht, dat men zou gelooven dat het om zuiver binnenland,sche Oosten- ryksche aangelegenheden zou gaan, zon der buitenlandsch en invloed. De bonds commissaris zeide dat hieruit blijkt, dat de opstand van 25 Juli met alle details van Munchen uit reeds een week te voren is voorbereid. De Fransche pers ©ver de be noeming van Schusehnigg. De benoeming van Schusehnigg tot bondskanselier van Oostenrijk is te Parijs met voldoening ontvangen. In Fransche regeeringskringen bei en aan andere dingen te denken, haar op roerige zenuwen te doen bedaren. Het gesprek, dat ze met Lucy Spade gehad had, werkte nog na; allerlei avon tuurlijke gedachten speelden haar door 't hoofd langzamerhand vervaagden deze echter en gingen ongemerkt over in een soort van fragmentarische verbeel- dings-comedie, met als ensceneering een buitenverblijf met park, dat een essence was van de buitenverblijven met parken van het pluimstrijkende modeblad en als personen de vrouwen en mannen van het beerjtiseerde beeldengalerijtje mooie vrouwen, gekleed in japonnen van op merkelijke originaliteit en polo-spelende, paard- en auto-rydende mannen in onbe rispelijke sportkleerren, die in de étalage van het een of andere modemagazijn een uitstekend figuur gemaakt zouden hebben. En op het oogenblik dat ze op 't punt stond in slaap te vallen, zeide ze, in een seconden-korte opleving van haar half bewuste gedachten, drie woorden, echter zonder te weten dat ze sprak: „Char- meusePaquinBruid Bij het laatste woord nam de slaap haat- gevangen; met haar smal, bleek gezicht omhoog naar de strakke, lichtblauwe lucht, bijna wit aan den kant waar de zon als een hol van gloeiend vuur hitte en licht meedoogenloos in golven naar de geblakerde aard afzond, lag ze zoo uitge put, zoo overgegeven te slapen, dat het leek alsof zij den geheelen avond en nacht zoo zou blijven liggen, of niets haar voor dien tijd zou kunnen wekken. HOOFDSTUK Jï. Beroeps- en amateur-Inbrekers. Met een heftigen schrik werd ze wak ker. Het eerste oogenblik wist ze zich niet te oriënteeren, verward als hare ge dachten waren door het contrast tusschen de groteske voorstellingen welke haar bijgebleven waren uit hetgeen ze zoo even gedroomd had en de onbarmhartige werkelijkheid met haar pandemonium van geluiden. Met open oogen bleef ze voor zich uit liggen staren; 't eenige wat op het oogenblik tot haar doordrong was 't feit, dat 't aanmerkelijk koeler was en dat 't regende. Plotseling een verblindend violet licht en zonder "n seconde tusschenruimte een krakende donderslag, die rommelend wegstierf, en op hetzelfde oogenblik sloeg de regen in stroomen naar beneden., Trillend over al haar leden sprong het meisje van haar stoel op. In de duister nis, die iets onwerkelijks had en met den neerkletterenden regen als een sluier om zich heen, bleef ze een paar seconden staan; toen zocht ze tastend den weg naar het glazen dakraam, dat zich op een paar; schreden afstand van het atelier-boven-i licht moest bevinden. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 1