PAO. J
T JUTTERT.ip
Onzinkbare Redding
boot in den storm.
T elefoon-grapje.
Skicven
/A, WA tympie
dat tó ikke
WB NOOlT_HOEKJE
ZATERDAG 4 AUGUSTUS 1934
hier behoeft men, om het Duitsche
element hoog te houden, dat tegen
eigen vil in, onder vreemde heerschap
pij is gesteld, geen oorlog te vieren.
Als de andere groote machten er in
toestemmen tegenover Duitschland de
houding in te nemen, die dan betaamt
en eindelijk recht zullen laten plaats
hebben, zooals destijds Wilson in zijn
beroemde 14 punten heeft uitgespro
ken, is oorlog totaal overbodig.
De Nederlanders hebben in 1918
geen deel van den overwinningsbuit
geëischt en dit volk behoort tot de wei
nigen, die bij de revsie-wenschen van
Duitschland niets te verliezen hebben.
Integendeel.
De zoon van den uitvinder
rechtvaardigt de plannen
van zijn vader
Steeds opnieuw als een schipbreuk
plaats vond is de vraag opgeworpen of
het weerstandsvermogen der reddings
booten wel groot genoeg is, om een
iwaren zeegang te trotseeren. Thans,
na den ondergang der „Dresden",
komt een jonge Engeischman met het
plan om met een door zijn vader uit
gevonden onzinkbare reddingboot
over den Atlatinschen Oceaan te varen.
Jarenlang bombardeerde de oude
Gaskin het Engelsche patentbureau
met zijn aanvragen. Hij sleepte model
len 'ef naar toe, kwam steeds met
nieuwe plannen en al zijn bemoeiingen
draaiden alleen hierom: zijn uitvin
ding, de onzinkbare reddingboot dienst
baar te maken aan de menschheid.
Nooit toeer, zoo verzekerde hij plechtig,
zou op zee een mensch verdrinken, als
alle schepen met zijn boot waren uitge
rust. Maar zoover is het nooit geko
men. Gaskin stuitte op hoon, ongeloof,
bespotting wat steeds het traditio*
neele lot der kleine en groote uitvin
ders is. Totdat hij stierf, zonder ech
ter het geloof in zijn werk en zijn uit
vinding verloren te hebben.
Zijn zoon heeft zijn leven in den
dienst dérielfde idee gesteld. Het gaat
hem om twee dingen. Hij wil namelijk
op de allereerste plaats zijn vader, die
■men voor een droomer hield, rechtvaar
digen en ten tweede wil hij de boot, die
het zinnen en trachten dezer familie be-
heersehte, de plaats doen veroveren, die
haar toekomt. Om dit alles te bereiken
heeft hij met zeer primitieve hulpmid
delen en een armoedige werkplaats de
plannen van zijn vader uitgevoerd.
Is itlf gaan timmeren, verven en lak
ken. Nu is het werk voltooid en het
komt alleen maar op de beslissende
proefnemingen meer aan. Hij heeft zich
tot groot doel gesteld: in dezen noten
dop de vaart over den Atlantischen
Oceaan te volbrengen. Twee machines
geven het bootje een snelheid van 10
knoopen, zoodat de overtocht naar New
York niet langer dan vijftien k zestien
dagen heeft te duren. De jonge Gaskin
heeft zijn boot voor enkele reederyen
gedemonstreerd. Onder voorwaarden,
waaraan ze alleen zou moeten voldoen
als ze voortdurend met een taifoen in
de Oost-Aziatische wateren te kampen
had, bleek ze onder alle omstandighe
den haar naam eer aan te doen. Van
een hoogte van twintig meter werd de
boot met bemanning in het water ge
gooid en ze nam onmiddellijk haar nor
male drijvende houding aan, zonder in
het minst beschadigd te zijn. Ze wera
met zandzakken zóó vol geladen, dat
het water over haar boord sloeg; maar
ook onder water voldeed ze aan alle
haar te stellen eischen. Dit alles wordt
bereikt doordat de boot onder de ban
ken met luchttanks voorzien is.
In Zuid-Europa en in Azië leeft er
een soort huismuis, welke precies als
een kanarievogel zingt, en op het
eiland Nieuw Caledonië leeft een
groote vogel, die ais een hoiid blaft.
Op verschillende gedeelten
in Den Helder zijn er laatst
t'oor de telefoon-centrale
enkele hokjes neergeplaatst
Bij een perkje of plantsoentje,
midden tusschen 't jonge gras,
ziet men dan zoo'n alleraardigst
telefoon-gebouw van glas
Onlangs stapte een jonge kerel
naar dat vierkante gebouw,
met de blijkbare bedoeling,
dat hij telefoneeren wou.
't Celletje gaat hij ai binnen,
maar de flinke jongeman
in zijn onbesuisdheid had toch
nog een mooier, beter plan....
Want de zwager van den melkboer
had hem stilletjes verteld,
dat zijn neefje Willem op het
postkantoor was aangesteld
En daar had hij van vernomen.
dat op 't telefoonkantoor
van die knappe meisjes werkten
waaraan élk zijn' hart verloor
Dus de held \an dit verhaaltje
deed wat iedereen zou doen:
stapte het gebouwtje binnen
in het fleurig plantsoen.
.Hallo," klonk het door den horen,
„ja juffrouw, u spreekt met mij,
mag ik u vanavond halen,
en wanneer is u dan vrij?"
En' haar stemmetje klonk vroohjk
„Dat is lief van u, meneer,
maar straks komt mijn zoon me halen,
dus dan.op een andren keer!"
Hendrik Hakkelaar.
Het is zondig, dat met die handen!"
„Hersenschimmen," weerde Tillesen
af. „Maak maar eens gebruik van dezen
middag om in de frissche lucht te ko
men, dan komt alles weer in orde."
Met zijn mooien, snellen, twoseater
reed Christopher langs de vele tuintjes
ln de buitenwijken der stad, waar hij
dien avond voor een groot publiek zou
spelen. Hij haalde diep adem, toen de
boomen en heggen langs hem hèenvlo-
gen, toen de waterspiegel van een klein
meertje iets vriendelijks in het land
schap bracht, toen de weg tenslotte ln
een dicht bosch voerde, waar hij geur
opsnoof, die hij sinds lang had gemist.
Toen hij op een plek was gekomen,
waar rondom een weldadige stilte
heerschte, stopte hij. Als een stroom
gingen de herinneringen aan zijn kin
derjaren over hem heen. Hij liet den
auto staan en liep het bosch in. Wat
had hij als jongen niet vaak in do
bosschen rond gezworven en gevaar
lijke klimpartijen ondernomen naar de
rotsige bergtoppen. Ook nu klom Ml
tegen de steile helling op, hoewel
het hem moeilijk viel, nu hij het zoo
lang niet gedaan had. Hij bereikte de-,
top, vanwaar hij een prachtig uitzie'
had. Hij voelde zich nu weer heel je
en bemerkte ternauwernood, hoe war
hij het had en hoe het zweet op z'u
voorhoofd stond. Deze klimpartij
scheen hem een symbool van zijn ei ge',
leven toe. Over rotsteenen en doo:
struikgewas had hij den top beklom
men.
Na een uur keerde hij in een geluk
kige, zelfs wat opgewonden stemming
naar zijn auto terug, en reed in een
razend tempo naar de stad terug.
Op dien avond overtrof hij zichzelf.
Het publiek jubelde over de warmte
en blijheid van zijn spel. Maar in de
pauze keek Bill hem oplettend aan.
„Wat is er gebeurd? Je hebt koorts!"
„Het is niets, het is alleen vreugde,"
glimlachte Christopher met stralende
ocgen, hoewel hij enkele minuten te
voren was geschrokken van een ste
kende pijn in de borst. Na de pauze
speelde hij nog meer dan tevoren in
een zalige verrukking, die niet verbro
ken werd door het feit, dat hij af en
toe ineenkromp, wanneer de pijn ln
zijn borst terugkwam.
Nog dienzelfden nacht openbaarde
zich een hevige longontsteking en en
kele dagen later stonden zijn vrienden
aan zijn doodsbed. De anders zoo on
verschillige en overmoedige Bill Til
lesen was verslagen en ontroostbaar.
Toen hij zijn leed niet langer kon ver
kroppen, vertelde hij het gebeurde aan
een stillen, grijzen muziekuitgever.
..Hij heeft het voorzien, dat ik het ver
derf over hem bracht. Ik heb het nood
iot uitgetart. Ik heb zijn handen verze
kerd en nu moeten wij den braven ke
nu heelemaal missen. Dat is miln
si huid."
„Houd je nu kalm, Tillesen," suste
c!e_ oude man. „Wat weten wij van de
wijsheid, waarmee alles van eeuwi»
beid is vastgesteld Heeft Christopher
met alles bereikt, wat hij maar bere.
ken kon? Stond hij niet op 't hoogt»
punt van zijn kunnen? Gods goedheid
heeft het hem bespaard, dat hij zijn
roem had moeten overleven"
EINDE
Zoo, nouw moet ik van de week met
een fijne felicitatie beginnen voor mijn
heer en juffrouw Smit die nouw op 15
Augustus hun diamanten bruiloft gaan
vieren. Nouw dat zal nu wat worden in
de Hoogstraat, want as je samen zestig
jaar op de schuit gezeten hep en altijd
maar recht uit recht aan en zonder
averij gevaren hep, sjonge nog toe dan
moet ik effen m'n zondagsche muts
voor opzetten en 'm dan speciaal voor
mijnheer en juffrouw Smit afnemen.
Jammer dat ik nog altijd met dat
pootje zit anders zouw ik de 15e een
mooi versie komen opzeggen en dat
gaat nouw niet en nouw hoop ik maar
dat ze nog lang magge blijven leven
en asse ze dan 75 jaar getrouwd zijn
dan hep ikke een lange broek aan en
dan ben ik misschien een groote sjoer-
nalis geworden en dan zal ik een mooi
stukkie in de krant zetten. Nouw dat
hebbe ze de laatste dagen wel meer ge
daan hè, groote stukken in de krant
zetten want d'r gaan de laatste tijd een'
hoop groote mannen dood en nouw is
von Hindenburg ook dood. M'n vader
liep daar mooi over verteld. Dat was
een groote man hè en as je alles zoo in
de kranten leest, dan geloof ik wei dat
ss die groote meneer von Hindenburg
riet geleefd had die meneer Hitteler
nog meer gekke dingen had gedaan en
de minister is nouw ook weer terug en
al de schepen ook en hij hep gezegd
dattie fijn gevaren en gevlogen h'ep
en nouw is ie dan weer kontent en da's
maar goed. D'r is nouw ook zoo iets as
een verkeershuis gekomen en wat dat
nouw precies voor een ding is weet ik
niet. Misschien ken jè daar wel leeren
boe je rijjen moet as je ,op de fiets zit,
want die polisie-zit- je gauw achter de
vteren tegenwoordig en das maar goed
ook, want anders zouw die meneer de
kantonrechter niks te doen hebben en
dan zou die ook moeten gaan stempe
len en werrekeloosen hebben we al
genoeg hè en dat strandbal wat ze ge
houwen hebben was ftiöoi zeggen ze
en dat zal dan wel zoo geweest zijn en
die witte kraajen die d'r in Kassienoo
gespeeld hebben deéjen ook zoo wat as
Kovaks Lajos en ze speelden allemaal
allemaal moppies die je ook door de
radiejoo hoort nouw en die radiejoo
da's niks tegenswoördig, want dat ding
i:g maar te krassen, zoo erg soms dat
.ie zoo raar in je buik wordt en dat
komp allemaal van dat onweer wat d'r
alemaal in de lucht zit en die zomer is
ook niet veel van de zomer hè want
het Is de helft van de tijd niks geen
mooi weer. Op de diik gaat de zaak
vooruit. W ant de Frisschen Morgen
heb nouw ook z'n nieuwe gebouw klaar
en nouw zalle we dan ook wel gauw
een pier krijgen, want zonder pier is
t niks gedaan, dat hep ik al eens meer
gezeg.
Ik houw op voor vandaag. M'n brief-
e is wel een beetje" kort uitgevallen
piaar d r komp direct een meneer die
komt» een beetje in m'n been knijpen
om Teer Roeci te maken. De volle-
gende keer dan maar meer hè.
Daagaag.
KONING MITHRIDATES
DE GROOTE ALS TAALGENÏE.
Koning Mithridates de Groote, die
landen aan de Zwarte Zee en in
Klein-Azië regeerde, was een buiten
gewoon taaigenie. Men beweert dat hii
«e taal van de 222 volkeren, waarova»
hy heerschte, kon spreken. Hii had
ele ijanden en leefde in een eeuwig-
durende angst vergiftigd te worden
urn zijn hchaam voor het gif immuun te
maken, liet hij zich dikwijls met 38
verschillende gifstoffen inenten.
Evenals het in Amerika niet zelden
voorkomt, dat beren de auto's nade
ren, waarin een uitstapje door de wou
den wordt gemaakt, om zich door do
automobilisten met brood en fruit te
laten voederen, gebeurt dit ook in de
binnenlanden van Afrika, waar
leeuwen, daar hun dikwijls stukken
vleesch worden toegeworpen door au.
tomobilisten, welke opnamen wilier"
maken, eveneens zich in de nabijheid
van passeerende auto's wagen.
Trekt uw conclusies uif htj
oordeel van i#ienüen er.
vijanden!
Het is buitengewoon moeilijk om iets
of iemand objectief te beschouwen. En
geen wonder I Want het Engelsche
woord (object), (afgeleid van het La-
tijn), beteekent o.a. (ding). Een mensch
die objectief oordeelt, zou zich dus bij
dit oordeel moeien gedragen als een
ding, dus geen gevoel, wil, sympa-
thieën noch antipathieën laten meespre
ken. Maar een mensch is geen ding, en
heeft nu eenmaal wèl gevoel, wil, sym
pathieën en antipathieën.
Is het u wel eens overkomen, dat
iemand, die u niet graag mocht lijden,
u een onaangename waarheid omtrent
uzelve vertelde? Stellig wel, want dit
overkomt ons allen op onze beun. In
zoo'n geval blijkt al direct de moeilijk
heid van objectief oordeelen, --- want
daar u de persoon in kwestie niet mocht
lijden, staat u instinctmatig reeds dade
lijk gereed met de conclusie, dat deze
de bewuste opmerking enkel en alleen
maakt om u onaangenaam te zijn.
En onmiddellijk daarop volgt de ge
dachte: (er is niets van waar) hij of
zij zegt dat maar uit verlangen om mij
te krenken). -
Daarmede bent u psychologisch al
heelemaal op den verkeerden weg, en
wij zullen u aantoonen, waarom. Ten
eerste is het heelemaal niet zeker, dat
een persoon, die u antipathiek is,' op
zijn of haar beurt antipathie jegens u
koestert. Het is waarschijnlijk, maar
het is absoluut niet zeker. Aantrek
kingskracht en tegenzin zijn meestai
wederzijdsch, maar niet altijd.
Dat is dus bezwaar No. 1!
Vervolgens willen wij even uitgaan
van de veronderstelling, dat de anti
pathie in dit geval inderdaad weder-
keerig is. Wat dan nog? Het feit, dat
iemand u niet mag, geeft u nog geen
recht om aan te nemen, dat dié per
soon daarom, opzettelijk iets zou doëh
of zeggen om u te hinderen. Veel men-
schen bezitten- een zoo Streng recht
vaardigheidsgevoel, dat zij niemand,
ook niet degenen die hun antipathiek
zijn, ooit opzettelijk zullen krenken
zonder reden. In zoo'n geval wordt u
gekrenkt zonder eenig kwaad opzèf van
den ander, en speelt uzelf de minder
mooie rol door zoo wantrouwend te zijn
om te denken, dat er wèl opzet in het
spel is!
En gesteld het derde geval. ge
steld iemand zegt u werkelijk een on
aangename waarheid met de bedoeling
u te kwetsen, wanneer u op het ver
standig standpunt staat, van met elke
ervaring uw voordeel te willen doen,
dan is er maar één ding wat voor u van
belang is, en dat is de waarheid van
de gemaakte opmerking. Het kan nooit
nut voor u hebben, erover té gaan
peinzen wie u deze opmerking gemaakt
heeft en waarom. Eén ding slechts
is het juiste, n.1. om eerlijk onder de
oogen te zien: Is het waar?
Luidt het antwoord bevestigend, dan
bent u dus tot de ontdekking gekomen,
van een onaangename waarheid - om-
kend en verstandig is probeeren, daar
trent uzelve, en zult, als u ruimden-
verbetering in te brengen.
Bedenkt ook dit: het zijn niet onze
gevaarlijkste vijanden, die ons openlijk
krenkende waarheden zeggen. Veel ge
vaarlijker zijn degenen, die ons nade
ren als fleemende vrienden, die geen
enkele fout in ons kunnen ontdekken,
maar die hun afbrekende critiek be
waren tot achter onzen rug.
Leert zelf objectief te zijn, dan kan
eventueele onrechtvaardigheid van an-
deren u weinig meer deren.
Concentreert uw aandacht slechts op
hetgeen gezegd wordt, niet op den
persoon die het zegt of op zijn moge
lijke doel daarmede
En. wacht uzelf voor hatelijkheid.
Hatelijkheid is een wapen van kleine
zielen. Wanneer u een harde waarheid
moet zeggen, kan dit nog geschieden
op r?n wijze, waai aan een ruimden
kend, eerlijk mensch nooit aanstoot zal
nemen.
Maar acht u verheven boven kleine,
venijnige stekeligheidjes, waarmee zoo-
velen elkaar het leven onaangenaam
maken.
Er is een Fransch gezegde, - dat In-
houdt, dat slechts de waarheid wonen-
Welnu, wanneer de waarheid om
trent uzelve u wondt, is het raadzaam,
uzelf te veranderen.
