Buitenlandsch Overzicht.
NAAR TEXEL
ally's avontuur.
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 10 Ct.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
BINNENLAND
No. 7471 EERSTE BLAD
De strijd tegen de
communisten in de buurt
van Foetsjou.
De vloot in Japan.
De nieuwe hitte in de
Ver. Staten.
De droogte in de Ver.
Staten.
met Salonboot Dr. Wagemaker
H morgen
goedkoope retourbiljetten
Den Helder-Texel
Het Nederlandsch'
Belgische autoverkeer.
Het bloemencorso te
Bergen.
Q
u
ZAIE^DAG 11 AUGUSTUS 1934
62ste JAARGANG
CH
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen
land f 2.— Nederl. Oost- en West Indië per zeepost 1 2.10, idem per
mail en overige landen f3.20. Losse ros. 4 et. :fr.p.p 6ct. Zondagsblad
resp f 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1.- Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f1.50, 1 1.70
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Ja.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be
taling 15 ct. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met
brieven onder no.10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
De Oostenrijksche regeering heeft de benoeming van von Papen
als Duitsch gezant aanvaard. <- Zal het Keizerrijk in Oostenrijk
hersteld worden?
Von Papen's
benoeming
De benoeming van
von Papen als gezant
te Weenen, direct na
de gebeurtenissen van
25 Juni, heeft heel wat
stof doen opwaaien en eigenlijk was men
wel een weinig benieuwd of de Oosten
rijksehe regeering, zoo zonder eenig pro
est, maar in deze benoeming zou berusten
al begreep men dat de positie van Oosten
rijk in deze ook niet benijdenswaard was.
Een niet aanvaarden van de benoeming
beleekende immers een slag in het ge
zicht van Hitier, een afbreken van de di
plomatieke betrekkingen. En dat durfde
VON PAPEN,
de nieuwe Duitsche gezant te Weenen.
men niet aan. Gelukkig! Een toenadering
van beide landen is boven alles verkiese
lijk. Dus aanvaardde men von Papen, in
de hoop dat hij kans zal zien, de politieke
lucht wat te zuiveren.
De „Nw. Rott. Crt." schreef dezer dagen
naar aanleiding van het aanvaarden van
deze benoeming o.m.:
De Oostenrijksche regeering heeft het
agrément voor Von Papen's benoeming
tot Duitsch gezant te Weenen verleend.
Anders was niet te verwachten. De „cap-
ties", die men in en buiten Oostenrijk van
verschillende kanten tegen deze daad van
Berlijn heeft gemaakt, waren begrijpelijk,
maar daarom nog niet gerechtvaardigd.
De wijze, waarop de benoeming bekend
werd gemaakt, en de vorm, die haar oor
spronkelijk wewrd toegekend, waren in
derdaad formeel niet in orde. Maar de,
wat onhandig uitgevoerde bedoeling was
zeker het nu eens extra goed te maken.
lijk zooveel Duitsche vertegenwoordigers,
als werktuig van een dr. Goehbels laten
gebruiken. Hij had, toen hij benoemd
werd, nog de gelegenheid, en hij zou
zeker ook den moed hebben getoond, om
desnoods tegenover verwerpelijke instruc
ties van Berljjn, het gezag van Hinden
burg in het geweer te brengen. Dat deze
mogelijkheid verviel, was een tegenslag
achteraf.
Von Papen is gedwongen toenade
ring teweeg te brengen. Anders is
zijn zending en daarmede waar
schijnlijk ook voorgoed hij zelf
mislukt. Het gaat om zijn politiek
hachje.
Terwijl men te Weenen nog bezwaar
tegen hem maakte, zal men, wetende dit
niet te kunnen volhouden, in stilte al
nieuwsgierig zijn geweest, wat von Papen
in den zak zou hebben om te slagen. Hij
moet immers heel erge dingen, die ge
beurd zijn, en heel onsympathieke dingen,
die nog steeds voortgaan en die Berlijn
niet wil of kan stuiten, goedmaken. Zal
hij beginnen den tol van 1000 mark voor
iederen Duitscher, die niet als revolu
tionair doch als toerist de Oostenrijksche
grens overtrekt, op te heffen? En zal hij
werkelijk willen en kunnen bereiken, dat
aan de dubbelzinnigheden, die nog altijd
blijven voortbestaan, een einde komt? Hoe
het zij, nu zal men weldra weten, wat von
Papen van zins is en wat hij kan.
In verband met de
gebeurtenissen in Oos
tenrijk is het vraag
stuk van het herstel
van het Huis Habs-
burg, het herstel van
het Keizerrijk dus, weer meer actueel ge
worden. Was dit een zuiver Oostenrijk
sche kwestie zoo schreef de N. R. Ct.
Oostenrijk
weer een
keizerrijk?
Wat was er dan tegen von Papen? Hij
had, met ernstig gevaar voor zijn positie,
en naar later bleek, zelfs voor zijn hoofd,
de methoden der nationaal-socialisten in
Duitschland in het openbaar gecritiseerd.
In feite stond hij politiek niet ver van de
machthebbers te Weenen af. Hij is fas
cistisch gezind als zij, hij is goed katho
liek, hij heeft ernstige bezwaren tegen
allerlei onderdrukkingsmethoden van Hit-
Ier en de zijnen. Hij zal zich zeker niet, ge-
\&J Dj-oion f f f en repareeren
«WIJ drCIGIlÉai alle soorten
wollen Kleeding, zooals: Truien, Badpakken,
Kousen en Sokken (ook de allerfijnste). JAAP
SNOR, Zuidstraat 19. (Let op den gelen winkel).
Dr. KURT VON SCHUSCHN1GG,
de nieuwe Oostenrijksche bondskanselier.
dan zou de oplossing waarschijnlijk niet
moeilijk meer zijn. Het tegenwoordig ge
zag is trouw Habsburgsch gezind. Het
monarchisme in Oostenrijk is in den laat-
sten tijd zeer toegenomen, ook in kringen,
die jarenlang de republiek hebben aan
gehangen. Men ziet in een restauratie de
beste beschutting tegen de gevaren van
het nationaal-socialisme.
Berustte de beslissing over de restau
ratie op Weenen, dan zou het kasteel van
Ockerzeel zeker weldra leeg staan. Maar
heel Europa, en vooral de naaste buurt,
spreekt daarbij een krachtig woordje
mede.
Het staat niet zoo erg vast, dat het te
genwoordige Boedapest de Habsburgers
geestdriftig zou binnenhalen. Wij weten
dan ook niet precies, met welke oogen de
grootmacht'gen te Boedapest het streven
naar herstel in Oostenrijk bekijken. Maai
de opvatting van Praag, Boekarest en
Belgrado is des te zekerder te bepalen.
Men wil er geen restauratie te Weenen,
omdat men vreest, dat de Habsburgei-s,
eenmaal zoover gtkomen, vroeg of laat
naar het herstel van hun oude maents-
gebied zullen gaan streven.
De Kleine Entente beslist echter niet
alleen. I11 Oostenrijksche aangelegenhe
den heeft Mussolini een machtig woord
mee te praten.
Men nam aan,, dat hij den Habsburgers
welgezind was, zooal niet uit liefde, dan
toch op grond van de overweging, dat
daarmede de bufferstaat tusschen Italië
en het Duitsche Rijk veel grooter waar
borg van voortbestaan zou verkrijgen. De
Habsburgers hebben blijkbaar hun hoop
op Italië gesteld. Zij waren zeer roerig
geworden in den laatsten tijd, en zij zou
den nu in Italië een familieraad houden,
stellig om de vooruitzichten te bepraten.
Door verandering in de wet in Oosten
rijk kon de pretendent in het land terug-
keeren. Was hij eerst daar gevestigd, dan
zou de rest wel van zelf komen.
Thans heeft plotseling, Mussolini ge
sproken. Op vaderlijke wijze, zooals hij
dat soms doen kan. Hij heeft alle omstan
digheden overwogen, niet het Italiaansche
gezichtspunt alleen. En het geheel over
ziende, kwam hij tot de conclusie, dat die
restauratie, wat dan ook de voordeelen
ervan mogen zijn, al te veel onrust zou
wekken, onrust, waar Italië zeker niet
buiten zou kunnen blijven. En hij heeft
op grond daarvan gezegd: Aan een restau
ratie valt op het oogenblik niet te den
ken.
10.000 dooden en gewonden.
Reuter meldt uit Nanking:
De verbitterde strijd, die tusschen
Chineesche regeeringstroepen en
communisten in de nabijheid van
Foetsjou plaats heeft, heeft in totaal
ongeveer 10.000 dooden en gewonden
geëischt.
De communistische troepen worden
door den communistischen agitator
Tsjoedi aanagevoerd, die zijn militaire
opleiding te Moskou ontvangen heeft en
als een der ijverigste aanhangers van
Trotski bekend was.
Tsjoedi heeft zich later met Stalin ver-
Uw hoofd klopt?
Benauwdheid door de wormte
Staat op 't gezicht te lezen,
Doch neemt hij dra een "Akkertje'
Hij is weer 'n ander wezen I
Neem 'n "AKKERTJE"
zoend en is in zijn vaderland terug
gekeerd, waar hij een leidende plaats on
der de Chineesche communisten wist te
bereiken. De staat van beleg te Foetsjou
is verlengd.
Aan Chineesche zijde zijn versterkin
gen gerequireerd om de stad Foetsjou te
redden. Chineesche vliegtuigen zouden
Donderdag een beslissenden aanval te
gen communisten ondernemen.
Aanval van Chineesche opstan
delingen in dè stad Moekden.
Uit Sjanghai wordt gemeld, dat 500
Chineesche opstandelingen gepoogd heb
ben in de stad Moekden binnen te drin
gen om hun door de Japanners gearres
teerden hoofdman te bevrijden. De op
standelingen verzamelden zich in kleine
groepen en poogden de gevangenis te be
stormen. Zij werden door Japansche in
fanterie met machinegeweren en door
mijnwerpers uiteengedreven. Aan beide
zijden vielen vele dooden en gewonden.
Het gelukte den opstandelingen niet hun
hoofdman te bevrijden. De autoriteiten
hebben te Moekden den kleinen staat van
beleg afgekondigd.
RADIO-REDEVOERINGEN VAN
HITLER EN GOEBBELS
Vrijdag 17 Augustus zal de Fuelires
over alle Duitsche Zenders tot het Duit
sche volk spreken. De rede zal in alle
plaatsen op de openbare pleinen worden
uitgezonden en er worden maatregelen
genomen, dat alle volksgenootèn in staat
zullen zijn, dè rede te volgen.
Maandag 13 Augustus zal minister
Goebbels over den rijkszender Berlijn en
den Deutschlandsender spreken.
De begrooting van marine voor het
komende financieele jaar is bij het de
partement ingediend, na door den mi
nister van marine Osoemi te zijn goed
gekeurd. De begrooting is vastgesteld
op 714,720,000 yen, hetgeen zoowat 35
millioen yen meer is dan in het afge-
loopen jaar. Het bedrag houdt ook in de
kosten van onderhoud der schepen, die
kortgeleden voltooid zijn en van nieuwe
vliegtuigen-eskaders, alsmede van de
reorganisatie van de bestaande oorlogs
schepen en de vervanging van de torpedo
jagers.
De voorbereiding van de begrooting
van het leger is nog niet gereed, maar
men denkt dat die begrooting 560 millioen
yen zal bedragen of 113 millioen meer
dan in het afgeloopen jaar.
DE GEVOLGEN VAN
MORGANATISCHE HUWELIJKEN.
De twee vroegere Zweedsche prinsen
Lennart en Sigvard Bernadette, die af
stand hebben gedaan van hun prinselijke
rechten door hun morganatisch huwelijk,
zullen al hun ordeteekenen en onder
scheidingen, die zij in hun kwaliteit van
prins hebben ontvangen, moeten terug
zenden.
Onder deze orden is ook de Orde van
den Serafijn, de hoogste Zweedsche deco
ratie.
Hooge temperaturen.
Tijdens een rede die president Roose-
velt te Rochester hield, voor een menigte
van 20,000 man, zijn zeer velen dooi
de hitte flauw gevallen. De President
maakte zijn tocht door de geteisterde
streken met een kunstmatig gekoelden
trein.
Te Columbia (Missouri) is 108.4 gr.
F. in de schaduw geregistreerd; te St.
Louis 106, te Chicago was de tempera
tuur 97 graden; er zijn in deze stad
eenige stortbuitjes gevallen. Aan de
West-kust en aan den Atlantischen
oceaan is de temperatuur betrekkelijk
gematigd.
Uit het midden-westen van de Ver-
eenigde Staten worden record-tempera
turen gemeld. Te Otuumwa (Iowa) wees
de thermometer 46 gr. C. (bijna 125 gr.
F.) aan, te Quincy (Illingis) 43.3 graden.
De vliegers hebben uit de lucht het
door droogte geteisterde terrein in oogen-
schouw genomen van de Missouri-vallei
tot aan den staat Texas. Over een lengte
van honderden mijlen is het land droog.
Tal van meren, rivieren en beken liggen
volkomen droog en hun bedding bestaat
niet meer uit modder, doch is tot een
vaste harde korst gebakken. Zoover
het oog reikt, lijkt het land een woestijn.
Nergens is een groene halm of een levend
beest te zien Niet enkel het vee, maar
ook het gevogelte en de kleine huis
dieren zijn omgekomen. In Zuid-Dakota,
waar de tarwe-oogst mislukt is, is al
sinds maanden geen druppel regen ge
vallen. De boeren zijn er tot diepe ellende
vervallen.
Mr. A. TAK. t
De procureur-generaal bij den
Hoogen Raad plotseling over
leden.
Donderdagavond is zeer onverwachts te
zijnen huize te Voorburg overleden de
procureur-generaal bij den Hoogen Raad
der Nederlanden, mr. A. Tak.
De heer Tak was Woensdag van een
reis terug gekomen en gevoelde zich licht
ongesteld. Aanvankelijk dacht men niet,
dat de ongesteldheid van eenige beteeke-
nis was, doch in den loop van den avond
nam de toestand een ernstige wending.
Om kwart over acht uur is mr. Tak ont
slapen.
Mr. Tak bereikte den ouderdom van
70 jaar.
Ie klasse
2e klasse
cent
cent
Directeur T.E.S.O.
WILDE STAKING TE OLDENZAAL.
Op de spinnerij van de firma H. P. Gel
derman en Zonen te Oldenzaal zijn
Woensdagmiddag ruim honderd arbeid
sters m staking gegaan wegens een aan
gekondigde loonsverlaging van 10 pet.,
welke later tot 5 pet. werd teruggebracht.
Van deze staking droegen de organisatie-
besturen geen kennis
Een bevredigende regeling.
Ingevolge voorstellen door de Belgische
regeering aan de Nederlandsche gedaan
is de wenschelijkheid om een nieuw ver
drag te sluiten met betrekking tot de
fiscale voorschriften ten aanzien van auto
mobielen in het verkeer tusschen Neder
land en België tijdens een bespreking op
3 Augustus tusschen ambtelijke vertegen
woordigers van beide landen aan een
grondig onderzoek onderworpen.
Deze vertegenwoordigers waren een
stemmig van meening, dat men zoo wei
nig mogelijk belemmeringen aan het toe
ristenverkeer in den weg moet leggen en
zij hebben zich derhalve beraden over
het sluiten van een verdrag, dat in bei
de landen de particuliere toerauto's, die
in het andere land zijn ingeschreven, geheel
zal vrij stellen van verkeersbelasting zon
der dat men een fiscaal carnet noodier
heeft.
Zij waren voorts vari meening, dat de
ze vrijstelling van verkeersbelasting diende
te worden uitgebreid tot autobussen die,
in een der beide landen ingeschreven,
rondreizen maken in het andere land,
behoudens de verplichting voor de be
stuurders om de passagiers in een spe
ciaal boekje te laten aanteekenen. De
voorgestelde vrijstelling zou niet verleend
kunnen worden in geval autobussen leeg
in het andere land komen of er leeg uit
vertrekken daar de verplaatsing dan geen
duidelijk toeristisch karakter draagt. Het
spreekt vanzelf, dat de bepalingen der
vrijstelling van toepassing moeten zijn op
de geregelde autobuslijnen, die tusschen
beide landen loopen.
Een stdalemende, warme zomerdag,
zooals deze toch zonnige zomer er nog
weinige heeft opgeleverd, begunstigde het
Woensdag in het van Reenenpark gehou
den bloemen-corso georganiseerd door de
Vereeniging tot bevordering van het
Vreemdeingenverkeer. De deelneming
was niet zoo groot als andere jaren.
Feuilleton
Uit het Amerikaansch.
HOOFDSTUK III.
Medeplichtig aan de daad.
In de hall, beneden aan de trap, bleef
t-a"y een oogenblik aarzelend stilstaan.
Kocht voor haar uit bevond zich de voor
deiir met haar kleinen rechthoek blank
spiegelglas, waartegen de plooien van het
«anten gordijntje zich in evenwijdige
zwarte strepen afteekenden. Maar na een
°ngenblik van nadenken besliste ze, dat
aan ontsnappen langs dien weg te veel ge
vaar verbonden was; het zou veel min-
a;'r gewaagd zijn, om via het sousterrain
"eg te gaan allicht, dat een toevallige
^oorbjjganger haar dan voor een dionst-
'de zou aanzien, die het huis na vertrek
an haar mevrouw had moeten sluiten en
'e nu eveneens met vacantie ging.
Opeens besloten, keerde ze zich om en
met haar handen tastend voor zich
v j' "én weg te zoeken door de stikdonkere
♦p ?e "wist, waar de trap naar het sous-
'!'ain was, achter in de hall, vlak bij de
«Pfkamerdeur.
Maar ze had nog geen half dozijn schre-
ge(laan «f ze bleef op eens stilstaan,
B "e^egelijk, verlamd door een plotselin-
n, hevigen angst, die haar handen ijs
koud deed sidderen en haar het gevoel
gaf, of al haar bloed opeens uit haar hoofd
wegvloeide.
Ofschoon ze onmogelijk had kunnen
zeggen, wat haar zoo verschrikt had, was
haar angst niet een uitvloeisel van haar
fantasie, maar een reactie op een indruk
van buiten, dus echt beklemmend echt!
En toch had zij niets gezien, had ze niets
gehoord, hadden haar handen niets an
ders aangeraakt dan de gladde, koele trap
leuning. maar niettegenstaande dat
't Was of iets in haar, eer vermogen tot
waarnemen, oneindig fijner besnaard dan
Laar gezicht-, gehoor*- of tast-organen iets
ontdekt had, dat haar deed terugschrik
ken voor iets vreemds en verschrikkelijks
dat zich ergens in de duistern s om haar
heen verborgen had.
In werkelijkheid duurde die angst-ge
waarwording niet langer dan twintig of
vijf-en-twintig tellen, maar haar leek
't lang, heel lang, omdat de greep om haar
hart zich ontspande, omdat haar hart be
vrijd, weer begon te kloppen snel, on
regelmatig omdat ze haar vermogen
0111 te denken weer terugkreeg, zoodat ze,
gekalmeerd door de verstandelijke over-
v\ eging, dat haar angst zonder ecnigen
grond geweest was, weer voortloopen kon.
Na een stap of vijf voelde ze dat het
«dadde hout onder haar rechterhand zich
met een vrij scherpen hoek naar beneden
boog- met een zucht van verlichting wil
de ze juist voorzichtig de eerste tree zoe
ken, toen ze voor de tweede maal ver
steend van schrik staan bleef-
Maar dezen keer had haar angst een
zichtbare reden; nu behoefde ze met lan
ger te twijfelen, dat er 111 dit vreemde,
verlaten huis iets geheimzinnigs gaande
was. 1 -
Sally stond met 't gezicht naar de deur
van de eetkamer, rechts was de trap naar
het sousterrain, links de deur van de bi
bliotheek als ze 't zich goed herinnerde,
was deze vrij ver van den hoek, bijna
vlak naast die van de zitkamer. Nu had
ze het loopen door de volslagen duister
nis als iets zoo onzekers gevoeld, dat haar
oogen voortdurend, instinctmatig, rond
gezocht hadden naar een iets lichtere plek
een soort van rustpunt in het niets om
haar heen. En toen ze op het punt stond
de trap af te gaan, had ze in de donkere
ïuimte achter de openstaande deur voor
haar opeens iets gezien, dat haar met een
schok van schrik, had doen stilstaan
een gouden streep in het grauwe donker,
welke dof over het kleedje, glanzend over
den gewreven parketvloer en als een hel
gele lijn over het stofkleed van de eetka-
mertafel lag.
Een paar oogenblikken bleef het meisje,
gehypnotiseerd door dien smallen licht
straal, onbeweeglijk staan; toen, tegen
haar wil, gedwongen door een plotselinge,
heftige nieuwsgierigheid, liep ze met in
gehouden adem op haar teenen naar de
eftkamerdeur toe. Nog vóór den drempel
zag ze, wat die fijne lichtstreep veroor
zaakt had: een smalle kier in de schuif
deuren tusschen eetkamer en bibliotheek.
Nu herinnerde Sally zich nog heel goed,
dat ze op haar onderzoekingstocht door
het huis de schuifdeuren open gevon
den en open gelaten had hetgeen even
eens het geval geweest was met de deur
tusschen hall en bibliotheek, die nu geslo
ten was, anders zou 't licht in de biblio
theek ook op de hall zichtbaar geweest
zjin.
De eenige logische gevolgtrekking
hieruit was, dat iemand het huis binnen
gekomen was gedurende den tijd, dien zij
boven in het boudoir van de vrouw des
l uizès doorgebracht had en wel met
een doel gezien het feit, dat dié iemand
zich in de bibliotheek opgesloten had
minstens even clandestien als het hare.
Waarom zou die hij of zij anders met
zooveel zorg het licht gemaskeerd hebben
waarom zou hij of zij zich anders zooveel
moeite gegeven hebben, 0111 geen leven
te maken?
Hoe bang ze in haar hart ook was, weg
gaan en dit raadsel onopgelost laten kon
ze niet, dat lag niet in haar aard. Op haar
teenen sloop ze de kamer in gelukkig
dempte het dikke kleed voor de schuif
deuren het licht gedruisch van haar voet
stappen, en keek, eenigszins vooroverge
bogen, door de kier, die wijder was dan
ze gedacht had, een buitenkansje, waar
door het grootste gedeelte van de kamer
aan de andere zijde voor haar zichtbaar
was.
Eerst zag ze niets dan een groote, elec-
trisehe kroon waarvan alle lichten aan
waren boven een zware, antieke tafel van
donker-mahoniehout; toen haar oogen
aan het felle licht gewend begonnen te
raken kon ze het interieur beter onder
scheiden. Tegen den wand, die parallel
met de schuifdeuren liep stond aan de
ecne zijde een boekenkast, aan den ande
ren kant een cylinder-bureau gesloten.
En boven de kast èn boven het bureau was
een muurversiering van allerlei soorten
antieke wapens aangebracht, daartus-
schen in hing een groot doek in een
In eede vergulde lijst. .-.een portret in
olieverf van een buitengewoon mooie,
j' nge vrouw. En recht onder dat portret
stond een slanke* jonge man, in een hou
ding, die we in gepeins verzonken zouden
kunnen noemen, naar het bureau te sta
ren.
Met zijn rug naar Sally toegekeerd,
leunde hij tegen de tafel; door zijn strakke
staren naar het bureau zag Sally niet al
leen een mooi gevormd hoofd met kort
geknipt donker haar, maar ook nog de
strakke lijn van een magere, gebruinde
wang. En ofschoon er van het overige
gedeelte van het gezicht niets te zien was,
kreeg Sally toch duidelijk den indruk, dal
de man bij de tafel zich besluiteloos en
buitengewoon geprikkeld gevoelde.
Eerlijk gezegd, was ze niet weinig te
leurgesteld. Om de een of andere reden
had ze gedacht een dief van het geijkte
type misdadiger te zullen zien of een
,,gentleman"-inbreker in rok, een slan-
k en,lenigen, jongen man, die zich door
sluipende panter-achtige bewegingen on
derscheiden zou hebben, of een gewonen
boef, met ronde waterige oogen en eeo
ruwen stoppelbaard, met een rafelige
broek en zijn voeten door zijn schoenen.
Maar deze man. ...een colbert costuum
van donkerblauw cheviot en een gewoon,
flink, recht figuur! Stel je voor, dat
iemand in een gewoon colbertje een be
roemd parelsnoer ging stelen of achter op
de buffers van den bagagewagen van een
in beweging-zijnden trein klom, 0111 aan
de handen van de politie te ontsnappen»
Maar dat zijn bedoelingen, ondanks zijn
uiterlijk van gewonen, jongen man, posi
tief misdadig waren, bewees haar zijn han
delwijze van het volgende oogenblik; met
de levendigheid van iemand, die plotse
ling een ingeving gekregen heeft, richtte
bij zich uit zijn indolente houding op,
greep een van de stoelen bij de leuning,
zette het meubelstuk tegen den wand,
klom erop en trachtte, door po zijn teenen
te gaan staan, het gevest van een kort Ro-
meinsch zwaard te bereiken, dat het
„pièce de milieu" van de wandversiering
aan den rechterkant uitmaakte. Na eenige
vergeefsche pogingen lukte het hem, het
gevest los te werken. Met een paar half
gemompelde woorden, die van zijn voldoe
ning blijk gaven, lichtte hij het wapen van
de haken, sprong van den stoel af, boog
zich over het bureau heen, stak de punt
van het zwaard tusschen cylinder en blad,
sloeg het lemmet met een paar slagen van
zijn vuist op 't gevest er zoo ver mogelijk
in en ging toen met zijn volle gewicht op
het handvat van het geïmproviseerde
breekijzer hangen. Een gekraak van ver
splinterend hout en de cylinder vloog
open.
Met een uitroep van tevredenheid liet
de man het wapen los, dat met een doffen
slag op de vacht van 't bureau viel, duw
de den cylinder zoo ver mogelijk terug,
boog zich over het bureau heen en begon
de vakken en laadjes na te kijken. Na een
paar oogenblikken zoeken, vond hij blijk
baar wat hij zocht; hij trok één van de
laadjes geheel uit het vak, zette het op
't blad, haalde er eerst een kleine revolver
uit, welke hij nonchalant ter zijde legde
en daarna een soort van notitieboekje met
bruin leeren kaft, dat hij, op zoek naar de
een of andere aanteekening, welke hij
voor het bereiken van zijn doei blijkbaar
noodig had, haastig en nerveus begon
door te bladeren. Na even zoeken vond
hij wat hij zocht; hij legde het boekje op
den lessenaar, las de aanteekening, of wat
het dan ook zijn mocht, eenige malen
over, stak 't boekje in zijn zak, en liep de
kamer door, naar een plaats voorbij de
boekenkast, welke buiten het gezichtsveld
van Sally lag. (Wordt vervpjizd)
