Buitenlandsch Overzicht. De Rijksbegrooting voor 1935 sluit Sally's avontuur. NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA 7488 EERSTE BLAD DONDERDAG 20 SEPTEMBER 1934 62ste JAARGANG De Duitsche wapen smokkelarij naar Oostenrijk. De groote textielstaking in de Ver. Staten. Het oorlogsgevaar. No- COURANT Abonnement per 3 maanden by vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.60Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 3 65; binnenland 1 2.—, Nederl. Oost- en "VVest-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen 1 3.20. Losse nos. 4 ct.fr, p. p. 6 ct. Weekabonnementen 32 ct. Zondacsblad resp. 0.50,f0.70, i 0.70, 3.-. Modeblad resp. 33.20,13.50,13.50,13.70 Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Ja. Bureau: Koningstraat 78 Teleloon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prys. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruit betaling 10 ct. per regel, minimum 40 ct.bij niet-contante betaling 15 ct. per regel, minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit .blad en met brieven onder nummer: 10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct. Sowjet-Rusland doet zijn intrede als permanent lid van den Volkenbond, - Het protest van Zwitserschezijde tegen de opname van Rusland. Het geschil tusschen Bolivië en Paraguay. Wat een jaar gele- of gevoelen moge Hst Rusland in den Volkenbond Wat een jaar gele den nog onmogelijk scheen is thans ge beurd. Rusland is of ficieel lid geworden van den Volkenbond en heeft, omdat het een „groote mogendheid" is, een perma nenten zetel ontvangen. De Volkenbond telt nu het aantal van 58 leden, waarbij ook Duitschland en Japan zijn geteld, die hun uittreding hebben aangekondigd, welke uittreding echter respectievelijk met Maart en October 1935 zal plaats heb ben, zoodat momenteel, theoretisch, alle groote mogendheden in den Volkenbond zitting hebben, met uitzondering van de Vereenigde Staten. Alvorens tot de stemming voor de toe lating van Rusland over te gaan, voerden nog eenige afgevaardigden het woord, onder hen was De Valera, die onder dood- sclie stilte nogmaals een dringend beroep op de Sowjet-regeering deed, om na haar toetreding tot den Volkenbond toch uit vrijen wil een verklaring af te leggen, dat thans alle burgers van Sowjet-Rusland vrijheid van geweten en vrijheid van godsdienst zullen bezitten. De stemming geschiedde bij hoofdeüj- ken oproep. Finland, dat gisteren in de zesde commissie afwezig was, voegde zich vandaag bjj de 38 voorstemmers, zoodat thans 39 staten zich voor de toetreding hebben uitgesproken. De tegenstanders bleven tot het bescheiden getal van 3 be perkt (Nederland, Portugal en Zwitser land). Met 39 tegen 3 stemmen was Sowjet- Rusland dus tot den Volkenbond toege laten. Onmiddellijk hierop vond de stem ming plaats over den permanenten raads- zetel. De resolutie tot toekenning van een permanenten zetel werd met 40 tegen 0 stemmen goedgekeurd. De voorzitter Sandler hield een wel komstrede, waarin hij de hoop uitsprak, dat de toekomst zal leeren, dat de histori sche dag van den 18en September 1934 tot zegen van den Volkenbond en der menschheid geworden is. De Zwitsersche proteststem De sterkste tegen stander van het toe laten van Rusland tot den Volkenbond was Zwitserland en bij monde van den Zwitserschen volken bondsvertegenwoordiger Motta heeft het land zijn grieven niet onder stoelen of banken gestoken. Motta vatte zijn bezwa ren op de volgende wijze samen, en dat was heel knap gedaan, schrijft de „Nw. Rott. Crt." Gij zult mij wijzen op het ontzaglijke belang van het Sowjet-rijk door zijn om vang, ligging en beteekenis. Gij zult be- toogen, dat het gevaarlijk zou zijn het op zettelijk terzijde te laten en verder dat de Volkenbond niets anders is dan een nieu we vorm van internationale samenwer king, dat hij geen instelling voor moraal is, maar een politieke vereeniging, die bovenal ten doel heeft oorlogen te voor komen en vrede te handhaven; dat, als de toelating van Rusland de zaak van den vrede kan dienen, men er zich bij moet neerleggen wat men er ook bij vreezen of gevoelen moge. Het is waar, zoo ging Motta verder, dat niets ons verhindert te hopen, dat een geregelde samenwerking van de Sowjet-Unie met de andere staten in den Volkenbond een voor allen heil zame evolutie zou vergemakkelijken, in de eerste plaats voor Rusland zelf. Gij zoudt dan ook terecht verbaasd zijn als ik alle waarde zou ontzeggen aan deze wijze van beschouwing. Hij vertelde dan hoe Frankrijk, Engeland en Italië zonder de minste poging tot druk getracht hadden hem te Bern er voor te winnen, maar al had hij hun standpunt ten vólle kunnen waardeeren, Zwitserland had gemeend zich op een ander standpunt te moeten plaatsen. Zwitserland, dat geen rol spe len kan of wil in de groote politiek, moest er zijn eigen opvattingen op na houden. Het gevoelde soms, dat het geen recht heeft tot opportunisme, zelfs niet tot opportunisme van het hoogste en ge rechtvaardigste karakter, zooals in dit geval. Hij erkende daarmee dus het recht der anderen tot een opportunisme, dat hij niet kon veroordeelen, Zwitserland kon echter met andere staten slechts wed ijveren in het streven naar moreele grootheid. Een andere rede van breede opvatting was die van Barthou schrijft het blad. Voor de Russen was zij misschien de on aangenaamste van de twee. Tegenover de bekende opmerkingen van de Valera in de Assemblée verde digde hij de gevolgde methode van over reding der anderen, die ook van Motta haar sanctie had gekregen. Het kan niet anders in dergelijke gevallen, aldus Bar thou met bekende voorbeelden. Zoo is het inderdaad; dat hebben wij hier reeds na de Valera's uitval opgemerkt, al was er principieel heel wat juistheid in dien uitval. Dan kwam Barthou met zijn grieven tegen het Sowjetregiem, dat zoowel in moreel als in materieel oogpunt niet voor die van Motta en anderen onderdeden. Maar beslissend was voor hem de op portuniteit, die door de eischen van den vrede bepaald werd, een opportuniteit, die Motta trouwens reeds voor de groote mogendheden had erkend. Rusland's opneming was niet een ver heerlijking van leerstellingen, zoo be toogde Barthou, maar een noodzakelijk heid voor den vrede. Als gij Rusland te rugstuurt, dan zjjt gij verantwoordelijk voor zijn houding! De Assemblée, cïie gesticht is voor den vrede, kan dat niet doen. 22 landen in Europa hebben de Russische regeering erkend; viif doen dat nog niet, zoo somde hij ten slotte op. Kon men dan Rusland nog terugwijzen? Voor de Russen was deze verdediging, die de punten van aanklacht overnam en hen met koele berekening toch aanvaard de, omdat andere criteria dan moraal den doorslag moesten geven, bitterder dan Motta's betoog. Dit laatste betoog zal hun weinig hebben geraakt, omd„t zij het in ergeren vorm wellicht nog ver wacht hadden. Barihou's afwegen ech ter zooveel te meer. Het geschil tus schen Bolivië en Paraguay De eerste commis sie der Volkenbonds vergadering is Dins dag begonnen met de door de politieke com missie, haar gestelde vragen over de rechtmatigheid der juri dische bezwaren der regeering van Pa- raqua.v geuit, tegen de door Bolivië ge- wenschte en door den Volkenbondsraad ingewilligde toepassing van art. 15 van het Volkenbondsverdrag op het Chaco- geschil. Nadat beide partijen hun standpunt hadden uiteengezet, waarbij de gedele geerde van Paraguay weder bezwaar maakte tegen de toepassing van het laat ste gedeelte van artikel 15 op een geschil tusschen twee landen, die zich in een of ficieel verklaarden oorlogstoestand be vinden, heeft de juristencommissie be sloten aan de politieke commissie mede te deelen, dat deze in ieder geval zou kunnen volstaan met toepassing van ar tikel 15 paragraaf 3 van het Volken bondsverdrag. Volgens deze paragraaf moet de Volkenbondsvergadering eerst trachten verzoenend tusschen de par tijen op te treden, teneinde ze nog tot een minnelijke regeling van het geschil te brengen. De gedelegeerde van Para guay verklaarde tegen deze toepassing van deze paragraaf geen bezwaar te heb ben. De juristencommissie zal morgen nagaan of de Volkenbondsvergadering ondanks de juridische bezwaren van Pa raguay later de eventueele mislukking van verzoeningspogingen krachtens art. 35 par. 3 nog zou mogen voortgaan met de toepassing van art. 15 par. 4 waarbij na het mislukken van verzoeningspogin gen een rapport met aanbevelingen voor de beste regeling -;an het geschil van de Volkenbondsvergadering wordt ver langd. De Italiaansehe gedelegeerde heeft zich reeds voor een bevestigend ant woord van deze vraag uitgesproken. BIJ HITLER IN DE LEER. Wie dacht, dat het nationaal-socialisme alleen maar te leeren had van het fascis me, heeft het mis, ook het omgekeerde is het geval, zooals blijkt uit het volgende bericht van den Milaneeschen correspon dent van de „Times": Het directorium van de fascistische partij en alle organen, die daarvan afhankelijk zijn, hebben in- plaats van de gebruikelijke beleefdheids termen van brieven het motto Viva il Duce (Lang leve de leider) aangenomen. Volgens de officieele verklaring heeft Starace, de secretaris van de partij, het eerst „deze imponderabele en mystieke behoefte tot vervanging van den kleurloo- zen groet van vroeger door dit spranke lende motto beseft, dat als een tonicum is voor ieder mensch in ieder land." Wedden dat Heil Hitier hem op dat idee heeft gebracht? („N. Rott. Crt.") Het antwoord van de Duitsche regeering op het Zwitsersche protest. De Zwitsersche regeering heeft, zooals gemeld, onlangs een protestnota naar Berlijn gezonden wegens het smokkelen van wapens en ontplofbare stoffen uit Duitschland over Zwitsersch gebied naar Oostenrijk. De Duitsche regeering heeft hierop nu geantwoord. Zy erkent, dat de in het kanton Staad in beslag genomen wapens als contrabande in Oostenrijk ingevoerd zouden worden. De Duitsche regeering betreurt dit incident en verklaart maat regelen te hebben genomen, opdat dege nen, die bij deze zaak betrokken zijn en die zich in Duitschland bevinden, de ge-, volgen van hun daad zullen boeten. Zij zegt tegen herhaling van deze gebeurte nissen te zullen waken. De Zwitsersche regeering was van meening, dat het antwoord bevredigend geacht kan worden. Senator Bone, lid van de Senaatscom missie voor onderzoek van de toestanden in de katoenindustrie, heeft medegedeeld, dat de commissie van plan is, een onder zoek in te stellen naar de herkomst van het traangas, dat door politie en andere autoriteiten tegen stakende textielarbeiders is gebruikt. Terwijl in de Zuidelijke-staten talrijke fabrikanten onder bescherming der politie en der nationale garde hun bedrijf heb ben heropend, heeft de stakingsbeweging zich in Nieuw-Engeland uitgebreid. In Maine is het aantal stakers met 1500 toegenomen. Verschillende fabrieken zijn aldaar tot sluiten overgegaan. De plaatsvervangende voorzitter van den internationalen vakbond van arbeiders in de vrouwenkleedingindustrie heeft aan gekondigd, dat 5000 arbeiders in 50 trico- tagefabrieken te Philadelphia het werk willen neerleggen. Ih Georgië zijn meer dan 200 stakers gearresteerd. Te Atlanta is men bezig met prikkel draad omgeven interneeringskampen te bouwen. Hierin zullen de gearresteerde stakers gevangen worden gehouden. Een waarschuwing van Lord Snowden Lord Snowden geeft in een artikel in de Daily Mail zijn meening weer over de toekomst van Europa. Hij zegt hierin o.a. rekening te houden met de bezwaren van bepaalde landen, die den Europeeschen vrede voortdurend in gevaar brengen. In plaats van te trachten de bezwaren uit den weg te ruimen, doen de mogend heden, die ze veroorzaakt hebben, niet anders dan verdragen sluiten, die do onrechtvaardigheden doen voortbestaan. Ditsysteem leidt onvermijdelijk tot oorlog. De oorlog zal slechts worden uitgesteld tot het oogenblik, waarbij de naties zich sterk genoeg voelen voor een poging om de rechtvaardigheid, die hun door de andere staten onthouden wordt, door ge weld te verkrijgen. Een tekort van rond f 93 millioen door verschillende maatregelen tot bezuiniging weggewerkt. De gisteren ingediende rijksbegroo ting voor 3935 vertoont een totaal aan uitgaven van rond 724 millioen. Voor een tekort van rond 93 mil lioen worden verschillende dekkings middelen aangewezen. In het bruto-tekort is begrepen 3.6 millioen tijdelijke korting op de uitkee- ringen uit Het Gemeentefonds en tijdelij ke heffing van opcenten op gemeente fonds en vermogensbelasting, ad voor 1935 15.3 millioen. Voorgesteld wordt o.a., de bijdrage voor gezinspensioen, waarvan de gepen- sionneerden thans na het ingaan van hun pensioen zijn vrijgesteld, te laten doorloopen. Bezuiniging met een be drag van f 30 millioen wordt verder voor gesteld op de kosten van gewoon- en bijzonder lager onderwijs, door inkrim ping der uitgaven voor de opleiding van onderwijzend personeel; verhooging van den toelatingsleeftijd en concentratie van scholen; vermindering van uitgaven voor wachtgeld. Wijziging wordt voorgesteld van de uitkeering van het rijk aan de gemeenten, waarvoor 1935 een besparing is geraamd van ruim 20 millioen. Rekening is mede gehouden met maat regelen tot vermindering van het tekort van het in te stellen Verkeersfonds door verhoogde heffing op motorrijtuigen (op brengst 17.5 millioen) en vermindering van het spoorwegtekort (opschorting bii- betaling tekort spoorwegpensioenfonds), geraamd voor' 1935 op 9 millioen en be zuiniging op personeel tot 1 millioen. Verder zijn voorstellen te wachten tot ver- 'laging der door het rijk aan het Invali- ditëitstfonds en het Oüderdomsmfonds verschuldigde annuïteiten rond 14 mil lioen. Afschaffing vooroef eningsinstl- luut. Uit in voorbereiding zijnde maatrege len tot invoering van liet z.g. capitulanten- stelsel en afschaffing van het vooroefe- nings-instituut wordt een vermindering verwacht van 5 millioen. Omzetting van de tot nog toe ten bate van het gemeentefonds geheven crisisop- centen op de gemeentefonds- en vei-mo- genbelasting in een ten bate van het rijksbudget komende beffing van opcen ten op de rijksinkomsten- en de vermo gensbelasting wordt geraaamd op ruim 19 millioen. Circa 3 millioen zal worden gevonden uit de belasting op vermogens in de doo- de hand. Pro memorie is uitgetrokken de op brengst van een belasting op besloten vennootschappen en een crisis-inkomsten belasting. Minister-President H. COLïJft Financieele huig voor de Indische Marine. Voor hulpvérleeniag aan Nederl.-Indië wordt gerekend op een bijdrage door het moederland in de kosten voor de vloot, welke ten minste 50 pet. zal bedragen voor hetgeen daarvoor op de Indische begrooting wordt uitgetrokken. Deze te gemoetkoming wordt voor 3935 geraamd op 12 millioen, in verband waarmede de begrooting van Koloniën 32.307.268 hooger is geraamd. In zijn beschouwing omtrent den toestand van 's rijks financiën en de vooruitzichten voor de naaste toe komst schrijft minister Oud, dat er sedert de indiening van de vorige be grooting ongetwijfeld veel is verbe terd, al is liet doel, dat de regeering zich heeft gesteld, uiteraard bij lange na nog niet bereikt- Hij betoogt, dat het absoluut noodig is, nu vaststaat dat het toekomstige levens niveau van ens volk gestabiliseerd zal worden op een aanzienlijk lager vlak, de kosten der publieke huishouding aanzien lijk verder in de richting van dat lagere vlak te doen dalen, want het huidige uit gavenniveau kan slechts worden volge* Feuilleton Uit het Amerikaansch. 26) Behalve Mrs. Goswold, Mrs. Shandish, haar amateur-inbreker aan haar linker hand en Bah en Babs zag Saliy nog drie andere vreemde gezichten om de groote tafel: het eene, vlak naast dat van Mrs. Goswold, behoorde aan een zekere Miss "ride, de beide andere tegenover haar, respectievelijk aan Mr. Lyttleton en een »ir. Frego. De laatste vooral leek niet bepaald op fcyn gemak, waarschijnlijk door de in het eog vallende wijze, waarop Mrs. Artemis, "ie hem a's haar speciaal eigendom scheen te beschouwen, hem het hof "laakte, een bewerking, waarvan hij naar he ongelukkige uitdrukking van zijn ge acht te oordeelen, nu niet bepaald op een overgegeven wijze genoot. Hij was ®en jonge man, mischien even in de der- t'g, met een hoekig gezicht en rustige hogen achter zware, indolente oogleden, w tn'o A en forsch gebouwd en niet eepaald elegant in zijn bewegingen. Hij Vrak weinig, maar als hij het noodig ona wist hij zijn meening duidelijk 011- n woorden te brengen, en niet alleen hidelijk, maar op een manier die 1lerP-geestig en tegelijk phlegmatiek was. Een man met wicn geestelijk reke- '8 gehouden moest worden en licha melijk een formidabele figuur; vergele ken met de breede schouders in de wit flanellen jas werden de andere mannen overslanke jongens. Mr. Lyttleton daarentegen de tafel- huur van de gastvrouw, die zijn galante pogingen om haar op aangename wijze bezig te houden met een ondeugende uit drukking in haar oogen aanmoedigde was 't evenbeeld van den onvergelijkelijken goed-gekleeden, goed-verzorgden jongen man uit 't een of andere magazine. Maar in tegenstelling met het zoetsappige kijken van die mannelijke ledepoppen had hij iets in zijn oogen, dat hem tot den „ver overaar", den „lady-killer' bü uitne mendheid stempelde. Gelukkig werd och- ter de te hooge dunk van zichzelf, die in gewone omstandigheden waarschijnlijk onuitstaanbaar zou zijn, in dit geval aan merkelijk getemd door de tegenwoordig heid van mrs. Shandish, die blijkbaar zulk een diepen indruk op hem gemaakt had, dat hij niet dan tersluiks, en dan met de zichtbare onderdanigheid van iemand die zijn meerdere erkent, haar kant durfde opkijken. De derde „vreemde" voor Sally was Miss Pride, een magere, hoekige vrouw tusschen de veertig en vijftig, die irri teerend was door haar gewoonte 0111 van het eene onderwerp van gesprek op het andere over te springen, maar die by die acrobatische toeren van veel vaardig heid blijk gaf; die een ongelooflijke vir tuositeit in 't uitvoeren van allerlei ge baren ten toon spreidde, en die zichzelf met een geheim genoegen, waarvan de bron voor alle andere aanzittende» duis ter bleef, een oude-jong (een afkorting van oude jonge-juffrouw) noemde. En daarbij had ze een soort van penchant voor de naast haar zittende gastvrouw, die ze griezelig-vleierig met Abigail-schat aansprak. Haar eigen voornaam was blijkbaar Mercedes, welke op haar spe ciale verzoek, aanstellerig-geestig als Marsay-daase uitgesproken werd. Ze was de eenige, die Sally dadelijk van het begin af met een zekere koele terughoudendheid behandelde in haaï tegenwoordigheid kreeg Sally de gewaar wording van iemand, die in den winter plotseling van uit een warme gang vooï een wijd-openstaand raam komt te staan. Eerst begreep ze van deze houding niets, maar langzamerhand drong het tot haar door, dat Miss Pride haar als een mede dingster beschouwde, een jongere vrouw, die door haar de genegenheid van Mrs. Goswold afhandig maken wou de ge negenheid van Abigail-schat, die in haar oogen een arme zich-eenzaam voelende weduwe was, op zoek naar een vriendin die haar in haar verlaten staat sympa thie geven kon, een on-egoïste sympa thie, waartoe zy, Mercedes Pride, oude- jong zich bijvoorbeeld wel in staat ge voeld zou hebben. Het tafelgesprek kwam zoo hardnek kig op 't onderwerp, dat aller aandacht bezat, te weten den diefstal in New York, terug, dat Sally er na een kwartier meer dan genoeg van kreeg en daardoor in staat was, om Savage in zijn geestelijken tour de force, het combineeren van een schijnbaar gewoon en eerlijk bespreken van den diefstal met het vermijden van elke bewering of verklaring, die het be lang van zijn zuster kon schaden, te be wonderen. In zijn voorkomen, en zijn doen en laten was hij heel gewoon, maar alle waarheid was als water door de zeef uit hem weggezakt. Sally was verbaasd en verontwaardigd tegelijk. De algemeene opinie was, dat Mrs. Shandish haar goede gesternte mocht ze genen dat ze toentertijd op het idee was gekomen om haar sieraden zoo hoog te verzekeren een meening die door het slachtoffer met de grootste kalmte be aamd werd en waarbij ze nog een stapje verder ging door met een vertrouwelijk gezicht den half-en-half serieuzen wensch uit te spreken, dat de politie met het oog op de hooge premie, met al haar zoeken een fiasco mocht hebben. Want, ofschoon er onder de gestolen juweelen natuurlijk voorwerpen waren (dit met sentimenteel neergeslagen oogen) van groote waarde en dierbare herinneringen, of onvergete lijke associaties eraan vastgeknoopt, wa ren het voor het meerendeel toch maar heel gewone sieraden en daarom zou het aan den anderen kant weer verbazend leuk zijn (dit met even opgetrokken en oolijk-kijkende oogen) om met het geld van de verzekering in drie van de bekend ste hoofdsteden (dit met een knipoogje) nieuwen vooraad te gaan inslaan. Bij dezen nieuwen kijk op 't geval kreeg Mrs. Artemis een kleur van jaloezie. „Ja, stel je voor.... zalig", riep ze geestdrif tig uit. „Je zoudt me biina in de verlei ding brengen om zelf een diefstal op touw te zetten." „En dan," begon Lyttleton het thema verder uit te spinnen, „als je dan niet te veel haast hebt, dan gebeurt 't soms dat kun je nooit vooruit weten dat je de dingen, die je kwijt was, op de gekste plaatsen terugvindt en ze voor een schijn tje terug kunt koopen. Ik herinner me nog dat geval met Anne Warren, toen dien keer, dat ze haar huis in Southamp- ton hadden leeggehaald, toen is dat ook gebeurd. Jullie weet wel, dat jaar, dat die autobandieten 't op Long-Isianu zoo on veilig maakten. Wel, de heele geschie denis was allang achter den rug, de assu rantie was al met een lang gezicht over de brug gekomen, en jawel, op een reisje naar Parys daar vindt Anne me de mooi ste dingen van wat ze kwijt was in 't een of ander obscuur antiquiteiten-winkeltje in een nog obscuurdere Parijsche achter buurt terug en natuurlijk heeft ze ze voor een koopje teruggekocht." „Als je 't mij vraagt, vind ik 't niet heelemaal in den haak", was 't commen taar van Savage. „Maar dit wil ik jullie wel zeggen, en jullie zijn allemaal mijn getuigen, als er bij dit geval iets derge lijks gebeurt, moet ik in de winst deelen. Zachts dat ik wat voor mijn moeite krijg met deze temperatuur terug naar New York, en niemand, die met tranen in zijn of haar oogen afscheid van me neemt." Na de lunch gingen de logé's ieder hun eigen gang. Mrs. Artemis verdween naar haar kamer, Mrs. Shandish ging Savage in den auto naar de boot brengen, die blykbaar veel vroeger ging dan ze eerst gedacht hadden; Bob en Babs mompelden iets over een boot, zochten een aantal kussens bij elkaar en trokken zeewaarts af; en daar Lyttleton met 't excuus brie ven schrijven over den uitbouw aan den noordkant van 't huis, wegwandelde, werd Frego uitgenoodigd om met Mrs. Goswold en Miss Pride Sally auction bridge te leeren spelen, aangezien het niet kennen van dit illustere spel een fout in haar opvoeding was, die onmiddellijk hersteld moest worden, anders mocht de hemel eens vallen 1 't Was heerlijk, dat rustige zitten daar op die koele veranda, welke een prachtig! vergezicht op tuin en baai bood en daar bij was 't spelen geen beproeving, want ze toonde zich een uitstekend leerling. Na wat oefening kwamen allerlei herinnerin gen aan whisten, een spel dat ze vroew ger veel gespeeld had, maar dat doori den strijd van de laatste jaren in 't vere geetboek geraakt was, haar te hulp em daarbij bezat ze in hooge mate de myste- rieuse eigenschap, welke gewoonlijk ge- makkelijkheidshalve kaartgevoel genoemd wordt. Bij het einde van haar tweede robber was haar spel zoo goed, dat ènl Mrs. Goswold èn Mr. Frego haar huil bewondering te kennen gaven en 't was waar, ondanks het zure gezicht en 't feit, dat Abigail-sehats eenige vriendin „doo- delijk" van bridge was, stond het spet van beide vrouwen op eenzelfde niveau. Tijdens een pauze in 't spel drong zich de gedachte aan Sally op, dat Abigail- schat blijkbaar geen enkele liefhebberij had, welke niet met het noodige enthou-* siasme door haar getrouwe Mercedes ge* deeld werd. Maar hoe kwam het dan, dat Mrs. Shan dish Mereedes niet genoeg bescherming] voor haar arme verdoolde tante achtte Mercedes was juist het type dat maar een kleine anamoediging behoefde, omj met de noodige volharding aan 't be-* schermings-werk te tijgen. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 1