Buitenlandsch Overzicht.
De Rijksbegrooting voor 1935 sluit
Sally's avontuur.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
7488 EERSTE BLAD
DONDERDAG 20 SEPTEMBER 1934
62ste JAARGANG
De Duitsche wapen
smokkelarij naar
Oostenrijk.
De groote textielstaking
in de Ver. Staten.
Het oorlogsgevaar.
No-
COURANT
Abonnement per 3 maanden by vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.60Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 3 65; binnenland 1 2.—,
Nederl. Oost- en "VVest-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige
landen 1 3.20. Losse nos. 4 ct.fr, p. p. 6 ct. Weekabonnementen 32 ct.
Zondacsblad resp. 0.50,f0.70, i 0.70, 3.-. Modeblad resp. 33.20,13.50,13.50,13.70
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Ja.
Bureau: Koningstraat 78 Teleloon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prys. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruit
betaling 10 ct. per regel, minimum 40 ct.bij niet-contante betaling 15 ct.
per regel, minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit .blad en met brieven
onder nummer: 10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
Sowjet-Rusland doet zijn intrede als permanent lid van den
Volkenbond, - Het protest van Zwitserschezijde tegen de opname
van Rusland. Het geschil tusschen Bolivië en Paraguay.
Wat een jaar gele- of gevoelen moge Hst
Rusland in den
Volkenbond
Wat een jaar gele
den nog onmogelijk
scheen is thans ge
beurd. Rusland is of
ficieel lid geworden
van den Volkenbond en heeft, omdat het
een „groote mogendheid" is, een perma
nenten zetel ontvangen. De Volkenbond
telt nu het aantal van 58 leden, waarbij
ook Duitschland en Japan zijn geteld, die
hun uittreding hebben aangekondigd,
welke uittreding echter respectievelijk
met Maart en October 1935 zal plaats heb
ben, zoodat momenteel, theoretisch, alle
groote mogendheden in den Volkenbond
zitting hebben, met uitzondering van de
Vereenigde Staten.
Alvorens tot de stemming voor de toe
lating van Rusland over te gaan, voerden
nog eenige afgevaardigden het woord,
onder hen was De Valera, die onder dood-
sclie stilte nogmaals een dringend beroep
op de Sowjet-regeering deed, om na haar
toetreding tot den Volkenbond toch uit
vrijen wil een verklaring af te leggen,
dat thans alle burgers van Sowjet-Rusland
vrijheid van geweten en vrijheid van
godsdienst zullen bezitten.
De stemming geschiedde bij hoofdeüj-
ken oproep. Finland, dat gisteren in de
zesde commissie afwezig was, voegde zich
vandaag bjj de 38 voorstemmers, zoodat
thans 39 staten zich voor de toetreding
hebben uitgesproken. De tegenstanders
bleven tot het bescheiden getal van 3 be
perkt (Nederland, Portugal en Zwitser
land).
Met 39 tegen 3 stemmen was Sowjet-
Rusland dus tot den Volkenbond toege
laten. Onmiddellijk hierop vond de stem
ming plaats over den permanenten raads-
zetel. De resolutie tot toekenning van een
permanenten zetel werd met 40 tegen 0
stemmen goedgekeurd.
De voorzitter Sandler hield een wel
komstrede, waarin hij de hoop uitsprak,
dat de toekomst zal leeren, dat de histori
sche dag van den 18en September 1934 tot
zegen van den Volkenbond en der
menschheid geworden is.
De Zwitsersche
proteststem
De sterkste tegen
stander van het toe
laten van Rusland tot
den Volkenbond was
Zwitserland en bij
monde van den Zwitserschen volken
bondsvertegenwoordiger Motta heeft het
land zijn grieven niet onder stoelen of
banken gestoken. Motta vatte zijn bezwa
ren op de volgende wijze samen, en dat
was heel knap gedaan, schrijft de „Nw.
Rott. Crt."
Gij zult mij wijzen op het ontzaglijke
belang van het Sowjet-rijk door zijn om
vang, ligging en beteekenis. Gij zult be-
toogen, dat het gevaarlijk zou zijn het op
zettelijk terzijde te laten en verder dat de
Volkenbond niets anders is dan een nieu
we vorm van internationale samenwer
king, dat hij geen instelling voor moraal
is, maar een politieke vereeniging, die
bovenal ten doel heeft oorlogen te voor
komen en vrede te handhaven; dat, als de
toelating van Rusland de zaak van den
vrede kan dienen, men er zich bij moet
neerleggen wat men er ook bij vreezen
of gevoelen moge. Het is waar, zoo ging
Motta verder, dat niets ons verhindert te
hopen, dat een geregelde samenwerking
van de Sowjet-Unie met de andere staten
in den Volkenbond een voor allen heil
zame evolutie zou vergemakkelijken, in
de eerste plaats voor Rusland zelf. Gij
zoudt dan ook terecht verbaasd zijn als ik
alle waarde zou ontzeggen aan deze wijze
van beschouwing. Hij vertelde dan hoe
Frankrijk, Engeland en Italië zonder de
minste poging tot druk getracht hadden
hem te Bern er voor te winnen, maar al
had hij hun standpunt ten vólle kunnen
waardeeren, Zwitserland had gemeend
zich op een ander standpunt te moeten
plaatsen. Zwitserland, dat geen rol spe
len kan of wil in de groote politiek,
moest er zijn eigen opvattingen op na
houden. Het gevoelde soms, dat het geen
recht heeft tot opportunisme, zelfs niet
tot opportunisme van het hoogste en ge
rechtvaardigste karakter, zooals in dit
geval. Hij erkende daarmee dus het recht
der anderen tot een opportunisme, dat hij
niet kon veroordeelen, Zwitserland kon
echter met andere staten slechts wed
ijveren in het streven naar moreele
grootheid.
Een andere rede van breede opvatting
was die van Barthou schrijft het blad.
Voor de Russen was zij misschien de on
aangenaamste van de twee.
Tegenover de bekende opmerkingen
van de Valera in de Assemblée verde
digde hij de gevolgde methode van over
reding der anderen, die ook van Motta
haar sanctie had gekregen. Het kan niet
anders in dergelijke gevallen, aldus Bar
thou met bekende voorbeelden. Zoo is
het inderdaad; dat hebben wij hier reeds
na de Valera's uitval opgemerkt, al was
er principieel heel wat juistheid in dien
uitval.
Dan kwam Barthou met zijn grieven
tegen het Sowjetregiem, dat zoowel in
moreel als in materieel oogpunt niet voor
die van Motta en anderen onderdeden.
Maar beslissend was voor hem de op
portuniteit, die door de eischen van den
vrede bepaald werd, een opportuniteit, die
Motta trouwens reeds voor de groote
mogendheden had erkend.
Rusland's opneming was niet een ver
heerlijking van leerstellingen, zoo be
toogde Barthou, maar een noodzakelijk
heid voor den vrede. Als gij Rusland te
rugstuurt, dan zjjt gij verantwoordelijk
voor zijn houding! De Assemblée, cïie
gesticht is voor den vrede, kan dat niet
doen. 22 landen in Europa hebben de
Russische regeering erkend; viif doen
dat nog niet, zoo somde hij ten slotte op.
Kon men dan Rusland nog terugwijzen?
Voor de Russen was deze verdediging,
die de punten van aanklacht overnam en
hen met koele berekening toch aanvaard
de, omdat andere criteria dan moraal
den doorslag moesten geven, bitterder
dan Motta's betoog. Dit laatste betoog
zal hun weinig hebben geraakt, omd„t
zij het in ergeren vorm wellicht nog ver
wacht hadden. Barihou's afwegen ech
ter zooveel te meer.
Het geschil tus
schen Bolivië
en Paraguay
De eerste commis
sie der Volkenbonds
vergadering is Dins
dag begonnen met de
door de politieke com
missie, haar gestelde
vragen over de rechtmatigheid der juri
dische bezwaren der regeering van Pa-
raqua.v geuit, tegen de door Bolivië ge-
wenschte en door den Volkenbondsraad
ingewilligde toepassing van art. 15 van
het Volkenbondsverdrag op het Chaco-
geschil.
Nadat beide partijen hun standpunt
hadden uiteengezet, waarbij de gedele
geerde van Paraguay weder bezwaar
maakte tegen de toepassing van het laat
ste gedeelte van artikel 15 op een geschil
tusschen twee landen, die zich in een of
ficieel verklaarden oorlogstoestand be
vinden, heeft de juristencommissie be
sloten aan de politieke commissie mede
te deelen, dat deze in ieder geval zou
kunnen volstaan met toepassing van ar
tikel 15 paragraaf 3 van het Volken
bondsverdrag. Volgens deze paragraaf
moet de Volkenbondsvergadering eerst
trachten verzoenend tusschen de par
tijen op te treden, teneinde ze nog tot
een minnelijke regeling van het geschil
te brengen. De gedelegeerde van Para
guay verklaarde tegen deze toepassing
van deze paragraaf geen bezwaar te heb
ben. De juristencommissie zal morgen
nagaan of de Volkenbondsvergadering
ondanks de juridische bezwaren van Pa
raguay later de eventueele mislukking
van verzoeningspogingen krachtens art.
35 par. 3 nog zou mogen voortgaan met
de toepassing van art. 15 par. 4 waarbij
na het mislukken van verzoeningspogin
gen een rapport met aanbevelingen voor
de beste regeling -;an het geschil van
de Volkenbondsvergadering wordt ver
langd. De Italiaansehe gedelegeerde
heeft zich reeds voor een bevestigend ant
woord van deze vraag uitgesproken.
BIJ HITLER IN DE LEER.
Wie dacht, dat het nationaal-socialisme
alleen maar te leeren had van het fascis
me, heeft het mis, ook het omgekeerde is
het geval, zooals blijkt uit het volgende
bericht van den Milaneeschen correspon
dent van de „Times": Het directorium
van de fascistische partij en alle organen,
die daarvan afhankelijk zijn, hebben in-
plaats van de gebruikelijke beleefdheids
termen van brieven het motto Viva il
Duce (Lang leve de leider) aangenomen.
Volgens de officieele verklaring heeft
Starace, de secretaris van de partij, het
eerst „deze imponderabele en mystieke
behoefte tot vervanging van den kleurloo-
zen groet van vroeger door dit spranke
lende motto beseft, dat als een tonicum
is voor ieder mensch in ieder land."
Wedden dat Heil Hitier hem op dat idee
heeft gebracht? („N. Rott. Crt.")
Het antwoord van de Duitsche
regeering op het Zwitsersche
protest.
De Zwitsersche regeering heeft, zooals
gemeld, onlangs een protestnota naar
Berlijn gezonden wegens het smokkelen
van wapens en ontplofbare stoffen uit
Duitschland over Zwitsersch gebied naar
Oostenrijk.
De Duitsche regeering heeft hierop nu
geantwoord. Zy erkent, dat de in het
kanton Staad in beslag genomen wapens
als contrabande in Oostenrijk ingevoerd
zouden worden. De Duitsche regeering
betreurt dit incident en verklaart maat
regelen te hebben genomen, opdat dege
nen, die bij deze zaak betrokken zijn en
die zich in Duitschland bevinden, de ge-,
volgen van hun daad zullen boeten. Zij
zegt tegen herhaling van deze gebeurte
nissen te zullen waken.
De Zwitsersche regeering was van
meening, dat het antwoord bevredigend
geacht kan worden.
Senator Bone, lid van de Senaatscom
missie voor onderzoek van de toestanden
in de katoenindustrie, heeft medegedeeld,
dat de commissie van plan is, een onder
zoek in te stellen naar de herkomst van
het traangas, dat door politie en andere
autoriteiten tegen stakende textielarbeiders
is gebruikt.
Terwijl in de Zuidelijke-staten talrijke
fabrikanten onder bescherming der politie
en der nationale garde hun bedrijf heb
ben heropend, heeft de stakingsbeweging
zich in Nieuw-Engeland uitgebreid. In
Maine is het aantal stakers met 1500
toegenomen. Verschillende fabrieken zijn
aldaar tot sluiten overgegaan.
De plaatsvervangende voorzitter van
den internationalen vakbond van arbeiders
in de vrouwenkleedingindustrie heeft aan
gekondigd, dat 5000 arbeiders in 50 trico-
tagefabrieken te Philadelphia het werk
willen neerleggen.
Ih Georgië zijn meer dan 200 stakers
gearresteerd.
Te Atlanta is men bezig met prikkel
draad omgeven interneeringskampen te
bouwen. Hierin zullen de gearresteerde
stakers gevangen worden gehouden.
Een waarschuwing van Lord Snowden
Lord Snowden geeft in een artikel in
de Daily Mail zijn meening weer over de
toekomst van Europa. Hij zegt hierin o.a.
rekening te houden met de bezwaren van
bepaalde landen, die den Europeeschen
vrede voortdurend in gevaar brengen.
In plaats van te trachten de bezwaren
uit den weg te ruimen, doen de mogend
heden, die ze veroorzaakt hebben, niet
anders dan verdragen sluiten, die do
onrechtvaardigheden doen voortbestaan.
Ditsysteem leidt onvermijdelijk tot oorlog.
De oorlog zal slechts worden uitgesteld
tot het oogenblik, waarbij de naties zich
sterk genoeg voelen voor een poging om
de rechtvaardigheid, die hun door de
andere staten onthouden wordt, door ge
weld te verkrijgen.
Een tekort van rond f 93 millioen door verschillende maatregelen
tot bezuiniging weggewerkt.
De gisteren ingediende rijksbegroo
ting voor 3935 vertoont een totaal aan
uitgaven van rond 724 millioen.
Voor een tekort van rond 93 mil
lioen worden verschillende dekkings
middelen aangewezen.
In het bruto-tekort is begrepen 3.6
millioen tijdelijke korting op de uitkee-
ringen uit Het Gemeentefonds en tijdelij
ke heffing van opcenten op gemeente
fonds en vermogensbelasting, ad voor
1935 15.3 millioen.
Voorgesteld wordt o.a., de bijdrage
voor gezinspensioen, waarvan de gepen-
sionneerden thans na het ingaan van
hun pensioen zijn vrijgesteld, te laten
doorloopen. Bezuiniging met een be
drag van f 30 millioen wordt verder voor
gesteld op de kosten van gewoon- en
bijzonder lager onderwijs, door inkrim
ping der uitgaven voor de opleiding van
onderwijzend personeel; verhooging van
den toelatingsleeftijd en concentratie van
scholen; vermindering van uitgaven voor
wachtgeld.
Wijziging wordt voorgesteld van de
uitkeering van het rijk aan de gemeenten,
waarvoor 1935 een besparing is geraamd
van ruim 20 millioen.
Rekening is mede gehouden met maat
regelen tot vermindering van het tekort
van het in te stellen Verkeersfonds door
verhoogde heffing op motorrijtuigen (op
brengst 17.5 millioen) en vermindering
van het spoorwegtekort (opschorting bii-
betaling tekort spoorwegpensioenfonds),
geraamd voor' 1935 op 9 millioen en be
zuiniging op personeel tot 1 millioen.
Verder zijn voorstellen te wachten tot ver-
'laging der door het rijk aan het Invali-
ditëitstfonds en het Oüderdomsmfonds
verschuldigde annuïteiten rond 14 mil
lioen.
Afschaffing vooroef eningsinstl-
luut.
Uit in voorbereiding zijnde maatrege
len tot invoering van liet z.g. capitulanten-
stelsel en afschaffing van het vooroefe-
nings-instituut wordt een vermindering
verwacht van 5 millioen.
Omzetting van de tot nog toe ten bate
van het gemeentefonds geheven crisisop-
centen op de gemeentefonds- en vei-mo-
genbelasting in een ten bate van het
rijksbudget komende beffing van opcen
ten op de rijksinkomsten- en de vermo
gensbelasting wordt geraaamd op ruim
19 millioen.
Circa 3 millioen zal worden gevonden
uit de belasting op vermogens in de doo-
de hand.
Pro memorie is uitgetrokken de op
brengst van een belasting op besloten
vennootschappen en een crisis-inkomsten
belasting.
Minister-President H. COLïJft
Financieele huig voor de
Indische Marine.
Voor hulpvérleeniag aan Nederl.-Indië
wordt gerekend op een bijdrage door het
moederland in de kosten voor de vloot,
welke ten minste 50 pet. zal bedragen
voor hetgeen daarvoor op de Indische
begrooting wordt uitgetrokken. Deze te
gemoetkoming wordt voor 3935 geraamd
op 12 millioen, in verband waarmede
de begrooting van Koloniën 32.307.268
hooger is geraamd.
In zijn beschouwing omtrent den
toestand van 's rijks financiën en de
vooruitzichten voor de naaste toe
komst schrijft minister Oud, dat er
sedert de indiening van de vorige be
grooting ongetwijfeld veel is verbe
terd, al is liet doel, dat de regeering
zich heeft gesteld, uiteraard bij lange
na nog niet bereikt-
Hij betoogt, dat het absoluut noodig is,
nu vaststaat dat het toekomstige levens
niveau van ens volk gestabiliseerd zal
worden op een aanzienlijk lager vlak, de
kosten der publieke huishouding aanzien
lijk verder in de richting van dat lagere
vlak te doen dalen, want het huidige uit
gavenniveau kan slechts worden volge*
Feuilleton
Uit het Amerikaansch.
26)
Behalve Mrs. Goswold, Mrs. Shandish,
haar amateur-inbreker aan haar linker
hand en Bah en Babs zag Saliy nog drie
andere vreemde gezichten om de groote
tafel: het eene, vlak naast dat van Mrs.
Goswold, behoorde aan een zekere Miss
"ride, de beide andere tegenover haar,
respectievelijk aan Mr. Lyttleton en een
»ir. Frego.
De laatste vooral leek niet bepaald op
fcyn gemak, waarschijnlijk door de in het
eog vallende wijze, waarop Mrs. Artemis,
"ie hem a's haar speciaal eigendom
scheen te beschouwen, hem het hof
"laakte, een bewerking, waarvan hij naar
he ongelukkige uitdrukking van zijn ge
acht te oordeelen, nu niet bepaald op
een overgegeven wijze genoot. Hij was
®en jonge man, mischien even in de der-
t'g, met een hoekig gezicht en rustige
hogen achter zware, indolente oogleden,
w tn'o A en forsch gebouwd en niet
eepaald elegant in zijn bewegingen. Hij
Vrak weinig, maar als hij het noodig
ona wist hij zijn meening duidelijk 011-
n woorden te brengen, en niet alleen
hidelijk, maar op een manier die
1lerP-geestig en tegelijk phlegmatiek
was. Een man met wicn geestelijk reke-
'8 gehouden moest worden en licha
melijk een formidabele figuur; vergele
ken met de breede schouders in de wit
flanellen jas werden de andere mannen
overslanke jongens.
Mr. Lyttleton daarentegen de tafel-
huur van de gastvrouw, die zijn galante
pogingen om haar op aangename wijze
bezig te houden met een ondeugende uit
drukking in haar oogen aanmoedigde
was 't evenbeeld van den onvergelijkelijken
goed-gekleeden, goed-verzorgden jongen
man uit 't een of andere magazine. Maar
in tegenstelling met het zoetsappige kijken
van die mannelijke ledepoppen had hij
iets in zijn oogen, dat hem tot den „ver
overaar", den „lady-killer' bü uitne
mendheid stempelde. Gelukkig werd och-
ter de te hooge dunk van zichzelf, die in
gewone omstandigheden waarschijnlijk
onuitstaanbaar zou zijn, in dit geval aan
merkelijk getemd door de tegenwoordig
heid van mrs. Shandish, die blijkbaar zulk
een diepen indruk op hem gemaakt had,
dat hij niet dan tersluiks, en dan met de
zichtbare onderdanigheid van iemand die
zijn meerdere erkent, haar kant durfde
opkijken.
De derde „vreemde" voor Sally was
Miss Pride, een magere, hoekige vrouw
tusschen de veertig en vijftig, die irri
teerend was door haar gewoonte 0111 van
het eene onderwerp van gesprek op het
andere over te springen, maar die by
die acrobatische toeren van veel vaardig
heid blijk gaf; die een ongelooflijke vir
tuositeit in 't uitvoeren van allerlei ge
baren ten toon spreidde, en die zichzelf
met een geheim genoegen, waarvan de
bron voor alle andere aanzittende» duis
ter bleef, een oude-jong (een afkorting
van oude jonge-juffrouw) noemde. En
daarbij had ze een soort van penchant
voor de naast haar zittende gastvrouw,
die ze griezelig-vleierig met Abigail-schat
aansprak. Haar eigen voornaam was
blijkbaar Mercedes, welke op haar spe
ciale verzoek, aanstellerig-geestig als
Marsay-daase uitgesproken werd.
Ze was de eenige, die Sally dadelijk
van het begin af met een zekere koele
terughoudendheid behandelde in haaï
tegenwoordigheid kreeg Sally de gewaar
wording van iemand, die in den winter
plotseling van uit een warme gang vooï
een wijd-openstaand raam komt te staan.
Eerst begreep ze van deze houding niets,
maar langzamerhand drong het tot haar
door, dat Miss Pride haar als een mede
dingster beschouwde, een jongere vrouw,
die door haar de genegenheid van Mrs.
Goswold afhandig maken wou de ge
negenheid van Abigail-schat, die in haar
oogen een arme zich-eenzaam voelende
weduwe was, op zoek naar een vriendin
die haar in haar verlaten staat sympa
thie geven kon, een on-egoïste sympa
thie, waartoe zy, Mercedes Pride, oude-
jong zich bijvoorbeeld wel in staat ge
voeld zou hebben.
Het tafelgesprek kwam zoo hardnek
kig op 't onderwerp, dat aller aandacht
bezat, te weten den diefstal in New York,
terug, dat Sally er na een kwartier meer
dan genoeg van kreeg en daardoor in
staat was, om Savage in zijn geestelijken
tour de force, het combineeren van een
schijnbaar gewoon en eerlijk bespreken
van den diefstal met het vermijden van
elke bewering of verklaring, die het be
lang van zijn zuster kon schaden, te be
wonderen. In zijn voorkomen, en zijn
doen en laten was hij heel gewoon,
maar alle waarheid was als water door
de zeef uit hem weggezakt. Sally was
verbaasd en verontwaardigd tegelijk.
De algemeene opinie was, dat Mrs.
Shandish haar goede gesternte mocht ze
genen dat ze toentertijd op het idee was
gekomen om haar sieraden zoo hoog te
verzekeren een meening die door het
slachtoffer met de grootste kalmte be
aamd werd en waarbij ze nog een stapje
verder ging door met een vertrouwelijk
gezicht den half-en-half serieuzen wensch
uit te spreken, dat de politie met het oog
op de hooge premie, met al haar zoeken
een fiasco mocht hebben. Want, ofschoon
er onder de gestolen juweelen natuurlijk
voorwerpen waren (dit met sentimenteel
neergeslagen oogen) van groote waarde
en dierbare herinneringen, of onvergete
lijke associaties eraan vastgeknoopt, wa
ren het voor het meerendeel toch maar
heel gewone sieraden en daarom zou het
aan den anderen kant weer verbazend
leuk zijn (dit met even opgetrokken en
oolijk-kijkende oogen) om met het geld
van de verzekering in drie van de bekend
ste hoofdsteden (dit met een knipoogje)
nieuwen vooraad te gaan inslaan.
Bij dezen nieuwen kijk op 't geval kreeg
Mrs. Artemis een kleur van jaloezie. „Ja,
stel je voor.... zalig", riep ze geestdrif
tig uit. „Je zoudt me biina in de verlei
ding brengen om zelf een diefstal op touw
te zetten."
„En dan," begon Lyttleton het thema
verder uit te spinnen, „als je dan niet
te veel haast hebt, dan gebeurt 't soms
dat kun je nooit vooruit weten dat je
de dingen, die je kwijt was, op de gekste
plaatsen terugvindt en ze voor een schijn
tje terug kunt koopen. Ik herinner me
nog dat geval met Anne Warren, toen
dien keer, dat ze haar huis in Southamp-
ton hadden leeggehaald, toen is dat ook
gebeurd. Jullie weet wel, dat jaar, dat die
autobandieten 't op Long-Isianu zoo on
veilig maakten. Wel, de heele geschie
denis was allang achter den rug, de assu
rantie was al met een lang gezicht over
de brug gekomen, en jawel, op een reisje
naar Parys daar vindt Anne me de mooi
ste dingen van wat ze kwijt was in 't een
of ander obscuur antiquiteiten-winkeltje
in een nog obscuurdere Parijsche achter
buurt terug en natuurlijk heeft ze ze voor
een koopje teruggekocht."
„Als je 't mij vraagt, vind ik 't niet
heelemaal in den haak", was 't commen
taar van Savage. „Maar dit wil ik jullie
wel zeggen, en jullie zijn allemaal mijn
getuigen, als er bij dit geval iets derge
lijks gebeurt, moet ik in de winst deelen.
Zachts dat ik wat voor mijn moeite krijg
met deze temperatuur terug naar New
York, en niemand, die met tranen in zijn
of haar oogen afscheid van me neemt."
Na de lunch gingen de logé's ieder hun
eigen gang. Mrs. Artemis verdween naar
haar kamer, Mrs. Shandish ging Savage
in den auto naar de boot brengen, die
blykbaar veel vroeger ging dan ze eerst
gedacht hadden; Bob en Babs mompelden
iets over een boot, zochten een aantal
kussens bij elkaar en trokken zeewaarts
af; en daar Lyttleton met 't excuus brie
ven schrijven over den uitbouw aan den
noordkant van 't huis, wegwandelde,
werd Frego uitgenoodigd om met Mrs.
Goswold en Miss Pride Sally auction
bridge te leeren spelen, aangezien het
niet kennen van dit illustere spel een fout
in haar opvoeding was, die onmiddellijk
hersteld moest worden, anders mocht de
hemel eens vallen 1
't Was heerlijk, dat rustige zitten daar
op die koele veranda, welke een prachtig!
vergezicht op tuin en baai bood en daar
bij was 't spelen geen beproeving, want
ze toonde zich een uitstekend leerling. Na
wat oefening kwamen allerlei herinnerin
gen aan whisten, een spel dat ze vroew
ger veel gespeeld had, maar dat doori
den strijd van de laatste jaren in 't vere
geetboek geraakt was, haar te hulp em
daarbij bezat ze in hooge mate de myste-
rieuse eigenschap, welke gewoonlijk ge-
makkelijkheidshalve kaartgevoel genoemd
wordt. Bij het einde van haar tweede
robber was haar spel zoo goed, dat ènl
Mrs. Goswold èn Mr. Frego haar huil
bewondering te kennen gaven en 't was
waar, ondanks het zure gezicht en 't feit,
dat Abigail-sehats eenige vriendin „doo-
delijk" van bridge was, stond het spet
van beide vrouwen op eenzelfde niveau.
Tijdens een pauze in 't spel drong zich
de gedachte aan Sally op, dat Abigail-
schat blijkbaar geen enkele liefhebberij
had, welke niet met het noodige enthou-*
siasme door haar getrouwe Mercedes ge*
deeld werd.
Maar hoe kwam het dan, dat Mrs. Shan
dish Mereedes niet genoeg bescherming]
voor haar arme verdoolde tante achtte
Mercedes was juist het type dat maar
een kleine anamoediging behoefde, omj
met de noodige volharding aan 't be-*
schermings-werk te tijgen.
(Wordt vervolgd).