Buitenlandsch Overzicht.
Sally's avontuur.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
No 7494 EERSTE BLAD
DONDERDAG 4 OCTOBER 1934
62ste JAARGANG
De kabinetscrisis in Roemeenië is reeds opgelost. De ontmoeting
tusschen koning Alexander van Zuid'Slavië en koning Boris
van Bulgarije. Roosevelt als vredesapostel in de nijverheid.
De Roemeen'
sche kabinetS'
crisis ten einde
iKHBBgijBês: l
Roosevelt als
vredes'dictator
De kabinetscrisis in Spanje
De beloodsing in de
Chineesche wateren.
Een dreigement van Japan.
Het ontslag aanvaard.
Het congres van de
arbeiderspartij.
Uit het Amerikaansch.
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heidersche Courant f 1.50Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 165; binnenland f 2—,
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost I 2.10, idem per mail en overige
landen f 3.20. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. f 0.50,10.70, f 0.70, 1.—. Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, f 1.70
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/b. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 60 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE N:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruit
betaling 10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct.
per regel, minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en mei brieven
onder nummer: 10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
De Roemeensche
kabinetscrisis is spoe
dig tot een oplossing
gekomen. Tatarescu
heeft een ministerie
gevormd, dat heel
veel met het oude overeenkomt, alleen
was gisterenmorgen nog niet bekend of
ook Titulescu, de bekende Roemeensche
minister van buitenlandsche zaken, deel
van het nieuwe kabinet zou uitmaken.
Wel is lui weer schrijft de N. R. Ct.
als minister van buitenlandsche zaken
in de ministerlijst opgenomen, maar
voorloopig is de premier, in afwachting
van z;jn antwoord, minister van buiten
landsche zaken, ad interim.
Dinsdagmiddag heeft Tatarescu zich
naar Sinaia begeven, waar hii geen
moeite gehad schijnt te hebben de goed
keuring des konings op zijn ministerlijst
te krijgen.
Als onder-staatssecretaris voor buiten
landsche zaken schijnt Radulescu ver
vangen te zijn door prof. Mircea Djuva-
ra. Concicor wordt in plaats van Ma-
noilescu Strunga (die minister is gewor
den) onder-staatssecretaris van landbouw,
Bentoiu krijgt die post bii het minister
presidentschap in plaats van wijlen Ma-
vrodi, Titeano wordt onder-staatssecre
taris van binnenlandsche zaken.
Een der correspondenten van de N.
R. Crt. telefoneerde Dinsdagavond aan
ziin blad, naar aanleiding van deze op
lossing o.m.:
De regeeringscrisis, die reeds dctor het
feit, dat een partijregeering ten einde
zich te reconstrueeren in haar geheel
ontslag aanbood, buitengewoon was,
heeft een navenante oplossing gevonden.
Minister-president blijft Tatarescu, die
tevens de portefeuille van bewapening en
van buitenlandsche zaken ad interim
krijgt.
Uit een en ander springen drie hoofd
punten naar voren: 1. Tatarescu is er
niet in geslaagd zoo gauw een jong-libe-
rale regeering te vormen als hij gedacht
had; 2. hierdoor is een scheuring in de
liberale partij, die nog gisterochtend on
vermijdelijk scheen, te voorkomen; 3. Ti
tulescu is bij ziin weigering om in het
nieuwe kabinet zitting te nemen, geble
ven.
Te Parijs had men zich, blijkens pers
stemmen, die Reuter seint, al verheugd
in het aanblijven van Titulescu. De
Temps schreef: „Dit zou klaarblijkelijk
de beste oplossing zijn voor Roemenië
en voor de internationale politiek, waar
van Titulescu een der bezielers is, die
zijn land een invloed en een gezag
schenkt, welke het groote diensten be
wijst."
Wij hebben in ons
vorig overzicht reeds
een en ander geschre
ven over de ontmoe
ting van koning Alex
ander van Zuid-Slavië en koning Boris
van Bulgarije. Deze ontmoeting noemt de
»Nw. Rott. Crt." in een hoofdartikel een
„Balkan-idylle" en inderdaad schijnt de
ontmoeting wel een idylle te zijn en was
het voor kort nog ondenkbaar, dat beide
vorsten op deze gemoedelijke wijze con
tact met elkaar zouden zoeken.
Het is heel moeilijk te zeggen, aldus-de
„Nw. Rott. Crt.", wat dit bezoek voor de
ALEXANDER 1.
koninq van Joeqo-SIavië.
Internationale politiek beteekent, omdat
de politieke positie van Zuid-Slavië zoo
duister is. Men kan daarom niet met ge
rustheid uitmaken, tot welke groepeering
de Zuid-Slaven hun Bulgaarsche buren
thans nader brengen.
Oordeelt men naar het oogenblik, dan
zou een bepaling niet moeilijk zijn. Ko
ning Alexander is een stevig aanhanger
van do Kleine Entente en van Frankrijk.
Maar men weet nu immers niet, waar de
Koninq BORIS van Bulqarije.
vijandschap tot Italië de Zuid-Slaven
thans heen gaat drijven. Voorloopig kun
nen de oude vrienden van Belgrado nog
tevreden zijn met de vriendschap, die
een versterking is van hun groep. Maar
misschien nemen morgen reeds nieuwe
vrienden hun plaatsje in.
Veel zal afhangen van de resultaten van
het bezoek, dat koning Alexander nu te
Parijs gaat brengen. Geen kleinigheid zal
het zijn, weer duidelijkheid te brengen in
den toestand, duidelijkheid wel te ver
staan, zooals Parijs en Praag die wen-
sclien. Als Alexander thans Boris de hand
reikt, kan hij hem niet eens mededeelen,
waar hij hem aan die hand zal heenleiden.
Dit alleen staat vast, dat Mussolini de
ontmoeting niet pleizierig kan vinden.
Maar de Kleine Entente?
De Kleine Entente heeft op het oogen
blik toch al zooveel zorgen zegt het
blad in dit artikel. Nu is er weer kabi
netscrisis in Roemenië. Het blad schreef
dit Dinsdagavond, toen van een oplossing
nog geen sprake was. Die oplossing
bracht echter, zooals men hierboven ge
lezen heeft, niet Titulescu in het kabinet
terug en daarom blijft de beschouwing,
die het blad aan deze crisis wijdde, van
kracht. Wij laten haar hieronder vol
gen.
Dat is altijd voor haar een angstig
geval (bedoeld wordt de Roemeensche ka
binetscrisis, overzichtschr. H. Crt.) Uit
Parijs wordt reeds zenuwachtigheid
gemeld. Of daar reden toe is? Roemeen
sche politiek hoort niet tot de puurste,
doorzichtigste in haar soort. Toch lijken
de mededeelingen, die wij ontvangen, ons
wel een diagnose te veroorloven. Het heet,
dat een aanvrage om ontslag van Titu
lescu den stoot gegeven heeft tot het
ontslag van het kabinet.
Titulescu wil dus weer wat afdwingen
door zijn onmisbaarheid. Hij verlangt de
algeheele leiding van de buitenlandsche
politiek van zijn land, zoo zegt men. Dit
is, als bepaling van ziin doel, niet duide
lijk genoeg. Die leiding heeft hij. Zijn
optreden kan beteekenen, dat hij storen
de invloeden, die zeker in de omgeving
van den koning te zoeken zijn, wil ver
wijderen, of wel, dat hij meent, nu een
stap verder te kunnen gaan in het be
dwingen van de fascistische invloeden in
de omgeving van den koning, waarin hij
den vorigen keer, toen hij zich duur
maakte, tenslotte niet naar wensch en
verwachting is geslaagd.
Zenuwachtigheid te Parijs en te Praag
is begrijpelijk, omdat Titulescu hoog spel
speelt, waarbij Frankrijk en de Kleine
Entente geducht zouden kunnen verlie
zen. Maar zij kunnen reden tot gerust
stelling vinden in de overweging, dat
Titulescu tot nog toe altijd heel goed
heeft geweten, wanneer hij hoog spel
kon wagen. Wü moeten dus den verde
ren loop van deze crisis afwachten, voor
wij een oordeel kunnen uitspreken over
het belang ervan.
De oproep van Roo
sevelt tot het Ameri-
kaansche volk, om ge
durende eenigen tijd
den vrede tusschen
werkgevers en werknemers niet te versto
ren, is in arbeiderskringen gunstig ont
vangen, al zijn er van arbeiderskant nog
geen bindende beloften gedaan.
Van de zijde der kapitalisten is een
tegenvoorstel gedaan. De Amerikaansche
Fabrikantenvereeniging heeft den Presi
dent in overweging gegeven, den vrede in
de industrie af te kondigen bii presiden-
tieele proclamatie met het voorbehoud,
dat gedurende den wapenstilstand in de
nijverheid de bestaande arbeidsvoorwaar
den niet zullen worden gewijzigd. De Fa
brikantenvereeniging daagde de werkne
mersvakbonden uit zich bii deze voor
waarden aan te sluiten.
De voorzitter van de
Amerikaansche
Federatie van den Arbeid, heeft op het
jaarcongres te San Francisco, in een
scherpe rede geantwoord op president
Roosevelt's pleidooi voor industrieelen
vrede.
Deze was slechts mogelijk, zoo zeide
Green, indien het kapitaal zich wilde on
derwerpen aan de regeeringsmaatrege-
len tot bescherming van de rechten van
den arbeid. Green deed een scherpen
aanval op het Nationaal Verbond van
werkgevers, dat hij er van beschuldigde
zijn leden te hebben geadviseerd geen
rekenin gte houden met de beslissingen
van den Nationalen Bedrijfsraad inzake
de collectieve vaststelling van de rech
ten der arbeiders.
President ROOSEVELT.
Wanneer de werkgevers niet do be
slissing willen aanvaarden van de
op behoorlijke wijze samengestelde
regeeringsinstanties, is de eenige weg
die voor de arbeiders overblijft, het
werk neer te leggen om in staking to
gaan en de beslissingen af te dwin
gen.
De eenige oplossing voor het arbeids
probleem was de algemeene aanvaarding
van den 6-urendag en de 5-dgei\week.
Kortere werktijden waren het eenige
practische middel tot herstel.
In een verklaring van de National As-
socation of Manufactures, waarbij do
werkgeversorganisaties van 38 Noord-
Amerikaansche staten zijn aangesloten en
die een ledental van 60 70 duizend zou
hebben, antwoorden de werkgevers op
Roosevelt's oproep voor industrieelen
vrede. Zij verklaren zich voor oeconomi-
schen wapenstilstand, doch eischen, dat
het hoofd der uitvoerende macht de hand
having garandeert van den status quo in
de industrieele verhouding.
De werkgevers verklaren verder: „On
getwijfeld zal de openlijke verklaring van
den president in zijn rede tot de natie, dat
het herstel gebaseerd moet zijn op het
systeem van eerlijke winst en zal moeten
tot stand komen door het proces van het
particulier initiatief een factor zijn tot
herstel van het zakenleven".
DE VERJAARDAG VAN WIJLEN
RIJKSPRESIDENT VON HIN
DENBURG.
Dinsdag was het de verjaardag van wij
len Rijkspresident von Hindenburg. Na
mens de regeering, de Rijksweer en an
dere officieele instanties zijn kransen op
het grafmonument bij Tannenberg gelegd.
Den geheelen dag verschenen delegaties,
die bij het Tannenberg-monument kran
sen en bloemen leerlegdcn.
EEN VERZOENING TUSSCHEN
KAREL II EN PRINSES HELENA.
Naar Reuter uit Parijs meldt, gaat
volgens een telegram uit Londen het ge
rucht, dat een verzoening is te wachten
tusschen koning Karei II en prinses He-
lena, 's konings vroegere gemalin en de
moeder van kroonprins Michael.
HET FRANSCHE SMALDEEL
Het tweede smaldeel der Fransche
vloot, dat zijn basis zal hebben te Brest
en Cherbourg, zal bestaan uit twee slag
schepen, de Provence en de Bretagne,
twee 8000 tons kruisers, twee divisies on
derzeeërs, drie divisies torpedojagers en
een tankboot.
roux, de oud-minister-president en leider
der radicalen, de opdracht aanvaard om
een radicaal-katholiek kabinet te vormen
Gelijk reeds in ons vorig nummer ge
meld is, heeft minister-president Samper
zich Dinsdag naar den president der re-
pubiek begeven, om dezen het ontslag
van het kabinet aan te bieden, hetgeen
aanvaard werd. Samper gaf den presi
dent den raadj het parlement niet te ont
binden, doch een meerderheidsregeering
te vormen op een basis der radicale
partij met medewerking der agrariërs en
den afgevaardigde van de Katholieke
volksactie.
Lerroux kabinetsformateur.
Naar Reuter Dinsdag in den loop van
den avond uit Madrid meldde, heeft Ler-
Uit Sjanghai wordt gemeld:
De belanghebbende mogendheden heb
ben bij de Chineesche autoriteiten gepro
testeerd tegen do nieuwe reglementen
voor het loodswezen, die inbreuk zouden
maken op de uit de verdragen voort
vloeiende rechten.
De bestaande bepalingen zijn in som.
mige gevallen herzien en er zijn wijzi
gingen ontworpen, die door sommige
mogendheden reeds voorloopig zijn goed
gekeurd en hangende hot resultaat dezei
besprekingen zouden de heden afgeloo-
pen loodsvergunningen voor drie maan'
den verlengd worden. Japan is niet be
reid een eenzijdige beknotting van zijn
loosrechten te aanvaarden, en zal zon
ncodig zelf loodsen aanstellen ten be
hoeve van de Japansche scheepvaart in
Chineesche wateren.
Bij de opening van de zitting van
Dinsdag heeft Arthur Henderson een
motie ingediend, waarin de arbeiders
partij haar voldoening uitspreekt over
het toetreden van de Sowjetunie tot den
Volkenbond met een permanenten raads-
zetel. Henderson gelooft, dat deze slap
van Rusland aan alle landen der wereld
groote voordoelen zal bezorgen en sprak
het vertrouwen uit, dat Rusland uitslui-
tend gehandeld had uit kraehtigen wil
om mee te werken tot het bevestigen van
den vrede.
De meerderheid, waarbij werd vastge
steld, dat leden van vereenigingen, die iq
connectie staan met de communistisch®
partij, geen lid kunnen zijn van de arbei
derspartij, bedroeg 1347000 tegen 195000
Feuilleton
82)
Beneden, voor Sally lag de haven, zil-
verglanzig en zonder een rimpeling tus
schen de twee donker-beboschte landton
gen; langs het strand, in hoefijzervorm,
agen de kleine witte pleziervaartuigen
n hun steigers vastgemeerd. Heel in de
Cï'te, als een ambitieuse glimworm, die
g'aag bijtijds op zijn plaats van bstem-
lng wilde zijn, kroop de „Sound"
stoomboot, met haar vier rijen deklich-
en ais één rossige streep tegen 't grauw
a» den nacht langzaam voort. En nog
.'"er weg, aan den gezichtseinder, was
ct een onophoudelijk getwinkel, de
pi v?n vasteland.
'otseling werd de stilte gstoord van
cn punt, dat ze niet bepalen kon, ergens
u haar linkerhand, kwam 't geluid van
n voorzichtigen voetstap op 't grint van
hpt ras het duurde maar heel even,
i volgen(i6 oogenblik was 't weer stil.,
zift Was ,lle^ een schok rechtop gaan
1„- ademloos bleef ze in die houding
'«teren 't waS; 0f ze het fluisterend
uotest van het natte gras onder behoed-
hoorde na<*er*)ö sluipende voetstappen
J 'otseling kwam er een donkere man-
nnguur van achter de haag vandaan in
"Cl volle maanlicht vlug liep hij het
door de maan verlichte grasveld over naar
het kleine steenen bordes boven aan de
hourtn trap, die zig-zag naar beneden,
naar het strand liep daar bleef hij een
oogenblik stilstaan en keek om.
Sally hield haar adem in, maar haar
hart bonste woest op de man boven aan
de trap was Donald Lyttleton! Hij was
nog gekleed in zijn smoking, maar in-
plaats van de gewone korte jas droeg hij
het zonderlinge kleedingstuk, dat in de
gegoede kringen, zooals Sally geleerd had,
niet een „tuxedo" genoemd wordt. Hij
droeg een donkeren slap-vilten hoed, dien
hij tot ver in zijn oogen getrokken had en
de stijve houding van zijn rechterarm
deed vermoeden, dat hii het een of an
dere voorwerp droeg. Maar ofschoon het
maanlicht alles vrij scherp verlichtte, kon
Sally onmogelijk zien, wat het was.
Zijn aarzeling duurde maar kort. Even
keek hij nog snel onderzoekend, den zij
kant van het huis langs, het volgende
oogenblik was hij verdwenen. Lichte snel-
wegstervende voetstappen op de houten
trap gaven aan, welken kant hij uitging;
gespannen luisterde Sally toe, ja, ze hoor
de goed, de verschijning was werkelijk
heid, niet het resultaat van haar verbeel
ding, een visioen, opgeroepen door haar
verliefdheid.
Onbeweeglijk bleef ze zitten, tot ze niets
meer hoorde nu liep hij beneden over
't strand; vlug stond ze op en sloop naar
het kleine bordes.
Aan den zeekant was het kleine vier
kant van grauwe basaltsteen afgesloten
door een lage balustrade. Op haar teenen,
uit angst zich door geluid te maken te ver
raden, liep ze er naar toe en boog zich er
over heen.
Het eerste oogenblik moest ze haar
oogen sluiten, zoo duizelig werd ze door
de grauwe diepte van nauwelijks zicht
baar strand en uitgestrekten klippenwand.
Maar bijna onmiddellijk deed ze haar
oogen weer open en dwong ze zich om
tegen haar zwakheid in toch te kijken;
en werkelijk, na een paar minuten kon ze
het strand zonder eenige onaangename
gewaarwordingen afzien.
Als een bijna zwarte streep lag de scha
duw van de hooge klippen tot over een
derde van het verlichte zand; binnen die
donkere strook kon ze niets onderschei
den, daarbuiten, op den langen breeden
band van zilvergrijs bewoog zich niets.
Daarom concentreerde ze al haar aan
dacht op de strook, en werkelijk, na een
paar minuten van ingespannen turen, on
derscheidde ze de figuur van Lyttleton,
die vlak tegen den steilen klipwand, onge
veer een dertig meter links van de trap,
met den rug naar haar toe, geknield lag.
Toen, opeens, zag ze hem opstaan; met al
haar zenuwen gespannen, wachtte ze op
zijn volgende beweging eerst bleef hij,
schijnbaar turend naar zee, een paar
oogenbliltken onbeweeglijk staan, toen
stak hij, te oordeelen naar het groote aan
tal lucifers, dat hij verknoeide iets wut
bij volkomen windstilte iets eigenaardigs
was vrij onhandig een sigaret op en
liep daarna langzaam verder het strand
langs tot hij op een afstand van een meter
of honderd achter een groot rotsblok ver
dween.
Meer dan tien minuten bleef ze strak
naar 't punt staren, waar zij hem had zien
verdwijnen, maar hij kwam niet terug.
Vermoeid door 't lange staan, ging
Sally naar haar steenen bank terug en
ging in haar vorige hoekje zitten weer
wachtte ze een minuut of tien geduldig.,
geen Lyttleton.
Maar tijdens deze tweede periode van
wachten gebeurde er iets, dat nog meer
dan het zonderlinge doen en laten van
den „geliefde haars harten" haar belang
stelling gaande maakte iets eigenaar
digs, dat alle gedachten aan wat vooral
gegaan was, totaal verdrong.
Terwijl ze al wachtend onbestemd voor
zich uit zat te kijken, werd haar aandacht
getrokken door een vrij lang, donker iets
met een klein rood twinkellicht, die lang
zaam de Sound kwam opgekropen, 't Was
niets dan een iets donkerder schaduw
tegen het zilvergrauwe water. Een be
paalde vorm was er niet te onderscheiden,
maar Sally begreep, dat 't een motorboot
moest zijn, omdat er geen wind genoeg
was om een voertuig met zeilvermogen,
hoe langzaam ook, voort te bewegen.
Terwijl ze nieuwsgierig toekeek, drong
het tot haar door, dat het vaartuigje zich
niet meer met dezelfde vaart voortbewoog.
Na een paar minuten bleef het zelfs ge
heel stil liggen, te oordeelen naar het
licht, met den voorsteven naar haar toe.
En toen plotseling, knipte het driemaal
met zijn rood starend oog, een beweging,
/die een ongelooflijk potsierlijk effect
maakte.
Ze moest in zichzelf lachen, maar het
kwam niet bij haar op, om er Iets achter
te zoeken. Waarschijnlijk zou ze door haar
volkomen onwetendheid omtrent alle din
gen, die iets met schepen of met de eti
quette ter zee te maken hadden, 't als een
zonderlingen vorm van begroeting of zoo
iets dergelijks gehouden hebben, als op
hetzelfde oogenblik haar aandacht niet
getrokken was door 't feit, dat een der ra
men van de tweede verdieping van het
groote huis schuin achter haar plotseling
verlicht werd.
Verwonderd keerde ze zich om, me
teen ging het licht uit. Een twintig secon
den lang bleef alles donker. Toen ging het
licht weer op 't was in den linkervleu
gel, in denzelfden vleugel, waar zij even
eens haar kamer had. Maar juist, toen ze
wilde gaan tellen, hoe veer 't bewuste
raam van 't hare verwijderd was, ging het
licht weer uit en bleef hét donker, toen
ging het weer aan en onmiddellijk daarna
weer uit.
In gespannen verwachting bleef Sally
kijken, maar 't was en bleef donker en
toen ze na een minuut of wat zich weer
omdraaide, om den anderen kant van haar
observatieveld in oogensehouw te nemen,
bleek het, dat de motorboot van de gele
genheid gebruik gemaakt had om te ver
dwijnen. Of eigenlijk was het roode licht
alleen verdwenen, want na een paar minu
ten turen lukt het Sally weer, nu den scha-
duwachtigen vorm op 't water te onder
scheiden. Ze kreeg den indruk, dat de boot
bewoog, maar de afstand was te groot, om
tot positief bepalen van de richting in
staat te zijn.
't Was dus een signaal geweest.ja,
maar tusschen wien en tot welk doel?
En van wien was die boot? En wie be
woonde die kamer met het afwisselend
verlichte en donkere venster? Een ding
wist ze zeker 't vertrek behoorde tot
het rijtje van drie kamers met twee ra
men, welke door Mrs. Shandisli, Mrs. Ar-
temis en een knap, jong weeuwtje, naam
onbekend, die den vorigen middag, tege
lijk met een heele groep van nieuwe gas
ten, aangekomen was, bewoond werden.
Met het onpleizierige gevoel van ho«|
langer ze er over dacht, hoe minder zi
er van begreep, bleef ze zitten piekeren,
totdat een plotselinge verandering in d<|
weersgesteldheid haar zeurderig doordeny
ken onderbrak een onverwachte dom
rerslag, welke haar deed rillen, een ritsen
len in de klimopbladeren naast de stee
nen bank, een klagend zwiepen van d<|
boomen en een zee, die onzacht uit haai
slaap wakker geschud, met hernieuwde
energie haar golven op 't strand afstuurt
de. Huiverend stond Sally op, sloeg haai)
mantel wat vaster om zich heen en liefl
voorzichtig weer naar 't huis terug.
Na een omweg stond ze eindelijk wee?
veilig in den breeden schaduwband tegen|
over de kleine deur, even beangsttl
haar het open grasveld voor haar, maai
juist toen ze, moedig, vliegensvlug ovel
wilde steken, hoorde ze een stap naasj
zich en werd ze door een greep aan haai
donkeren mantel teruggehouden. Met eet
halfgesmoorden kreet sprong ze op zij.
„Kalm aan", hoorde ze de stem vaij
Lyttleton zeggen. „Maak asjeblieft geeil
drukte. God beware me 't is Miss Mam
waring!"
(Wordt vervolgd),
