EXTRA editie Tusschen Albury en Melbourne den koers kwijt geraakt. Veiligheid vóór alles VAN DE" WOENSDAG 24 OCTOBER 1934 No. 7504 62e JAARGANG Een kranige noodlanding te Albury. De Uiver in den modder. Uren van spanning. De Hollanders overwinnen de moeilijkheden. HET HOLLANDSCHE HART GERUST. De stand van hedenmorgen 10 uur. ELDERSCHE COURANT Na de start uit Charleville gingen vele uren voorbij waarin, omtrent de positie van de Uiver niets werd vernomen. Omstreeks vier uur des middags meldde Reuter, dat Parmentier blijkbaar den koers was kwijtgeraakt. Hij heeft boven Wodonga ge cirkeld en draadloos S. O. S. signalen uitgezonden. De spoorweg-autoriteiten in de grenssteden Albury en Wodonga berichten, dat een vliegtuig boven deze steden heeft gecirkeld. Aan de draadlooze stations werd verzocht aan Parmentier zijn positie op te geven. Een later bericht meldde Parmentier en Moll schijnen niet te weten welke richting zij moeten inslaan. Om 14 uur Amsterdamschen tijd zou de „Uiver" zich bevonden hebben op 40 mijl ten Noorden van Albury. Reuter meldt dat de Douglas om 15.37 (Amst. tijd) geland is op de renbaan te Albury op 300 km van Melbourne. Even tevoren had Reuter gemeld, dat Parmentier om 23.40 pl. tijd op 40 mijl van Albury gesignaleerd was. Gedurende uren werd er gewerkt om de machine, die op drassig terrein geland was, naar een vaster gedeelte te brengen; de benzine was uit Melbourne aangevoerd en ten slotte gelukte het te 9.55 plaatselijke tijd d.i. 0.15 Amsterdamschen tijd uit Albury te starten» Parmentier is te 1.12 uur Amsterdamschen tijd te Melbourne aangekomen. Hiermede bezet hij de tweede plaats in de snelheidsrace. De vier leden van de bemanning zijn benoemd tot ridder in de orde van Oranje Nassau. Gisterenavond vóór wij naar bed gingen, lazen wij nog even ons overzichtje van de Melbourne-race, welke overzichtje in ons blad van Dinsdag opgenomen was. O.a. schreven Wij dien morgen: Hedenmorgen was de groote spanning voor bij. Scott zat veilig en wel in Melbourne, de Uiver passeerde Cloncurry en de Boeing Koe pang op Timor. Dat de Boeing de Uiver nog Inhaalt is vrijwel uitgesloten." Spanning en angst. Edoch, voorspellingen op vlieggebied zijn zeer gewaagd en al was er des morgens wei nig spanning en vermoedden wij het meeste werk verzet te hebben, de middag bracht ons nieuwe spanning enangst. De Uiver was om 9.05 uur A.T. te Charles- Ville geland en een uur later weer doorge vlogen. Waarom dat een uur moest duren was ons vrij duister. Misschien hadden Par mentier en Moll al bijna de zekerheid, dat zij In ieder geval als tweede zouden aankomen en dat zij zich dus niet behoefden te haasten. Op dat oogenblik was de Boeing Transport van Turner 1700 K.M. achter, hetgeen ruim 8 uur beteekende. En toch begonnen we wat ongeduldig te worden. De belangstelling voor ons bureau nam steeds meer toe en men wachtte maar °P het bericht, dat nu de Uiver veilig en wel te Melbourne was aangekomen. Parmentier afgedwaald. Het geduld werd erg lang op proef ge steld, maar eindelijk om kwart voor drie kwam het bericht, dat de Uiver op 152 KM. afstand van Melbourne was gesig naleerd. Ha, nog een half uur dachten we. Het half uur verstreek, werd 35 mi nuten, 40 minuten. Het bericht had er toch al kunnen zijn. We begonnen ons wat onrustig te voelen, 't Was daar nacht. Eén onzer sprak uit wat wij alle maal eigenlijk niet op de lippen dufden nemen: Zou Parmentier afgedwaald zijn? De spanning nam geweldig toe, doch nu was het een andere spanning, meer een soort van angst. Na drie kwartier kwam het be richt. Inderdaad, Parmentier vroeg om de juiste richting. Dat alles bracht ons in een benauwde stemming. Hoe zou dat afloopen We gingen berekenen, hoeveel benzine dc Uiver op dat moment nog kon hebben. Ruim een uur, want in Charlesville was getankt. Dath was alles behalve bemoedigend, want tüt gedeelte van Australië heeft nog bergen van 2000 meter hoogte en noodlandingen brengen daar veel gevaren met zich mee. De Uiver landt op de renbaan van Albury. De berichten, die eerst zoo traag door kwamen, volgden elkander gelukkig nu vrij spoedig op en het was een groote ge ruststelling, toen wij vernamen, dat de K.L.M.-vogel veilig en wel op de Renbaan Te Alburry geland was. Gelukkig!! Er was nu groote kans, dat de Boeing de (Jiver zou passeeren, doch dat werd op den achtergrond gedrongen, door de zekerheid, dat vliegtuig en bemanning veilig waren. Want toen de Uiver den koers kwijt was, dachten wjj vrijwel alleen maar aan de men sehen, of zij wel veilig vasten grond onder de voeten zouden krijgen. Waar, dat kwam er niet op aan, dan de tweede plaats maar aan een ander. Onweer en regen en moeilijke radio-peilingen de oorzaak. Na het bekend worden van de landing te Albury waren de eerste berichten gewijd aan de bijzonderheden van die landing. Het was slecht weer in Australië, den geheelen nacht had het geregend, enkele berichten spraken van hagel en onweer. Daar Parmentier en Moll hoog moesten vliegen en er boven deze woeste bergen geen enkel lichtpuntje, dat als oriëntatie-punt kon dienen, aanwezig was, is het dus niet verwonderlijk, dat de koers kwijt geraakt werd. Bovendien was het zeer moeilijk om uit de radiopeilfrigen deze rich ting te bepalen, daar er ten eerste weinig stations in dez buurt zijn en ten tweede, daar de bergen weerkaatsingen veroorzaken, waar door seinen vanuit een anderen hoek schij nen te komen, dan dat in werkelijkheid is, eij daar in den nacht de radio-peilingen altijd eenigszins afwijken. De passagiers van de Uiver werden, waar schijnlijk voor een „verzetje", per auto naar Albury gebracht, ten einde daar hét vertrek weer af te wachten. Benzine en olie werd ingenomen en zoodra de dag aanbrak zou men probeeren te starten. Geweldige prestatie! De landing te Albury moet dan ook een geweldige prestatie geweest zijn. De Holland- sche piloten waren er in geslaagd, zich boven Albury te oriënteeren en daar de renbaan op te zoeken. Honderden auto's bevonden zich op den weg langs de baan en verlichtten deze met hun lampen. De Australische luchtvaart autoriteiten stonden vrijwel sprakeloos over de vliegkunst der Hollanders. Zij achtten het iets buitengewoons, dat dat zware groote vliegtuig zonder schade op dat onbekende, voor vliegtuigen slecht terrein, werd „neer- gezet". Albury ligt juist in een minder bergachtig gedeelte van Victoria, precies op de grens van Nieuw Zuid-Wales, aan de Murray- rivier. De renbaan is een stukje buiten de stad gelegen. Het bleek, dat de Uiver op een zacht ge deelte van het terrein gedaald was en leelijk vast zat. De bevolking van Albury was ech ter buitengewoon behulpzaam. Hadden zij eerst geholpen, door hun koplampen op de renbaan te richten, daartoe door een radio bericht verzocht, nu waren zij koortsachtig aan het werk om de Uiver op planken te zet ten en naar een vaster terrein te brengen. De Uiver startklaar. De Uiver zelf scheen startklaar. Be richten van anderen kant spraken ervan, dat de Uiver nog voldoende benzine had. Ook werd medegedeeld, dat om het toe stel te verlichten twee passagiers met den trein naar Melbourne zouden gaan. De Uiver zou hierdoor niet uit de handi caprace vallen. Zoo was de stand gisterenavond ongeveer half tien. De Boeing om 10 uur van Charles ville gestart. Nu kwam er eindelijk weer bericht van de Boeing, waarvan wij al een tijd niets verno men hadden. Deze Amerikaan was om 10 uur van Charlesville gestart. De nog af te leggen afstand was 13Ö0 km, zoodat tegen half twee de aankomst te Melbourne verwacht kon wor den. Nu was het weer een en al spanning. Zou de Uiver nog tijdig op kunnen stijgen om de Boeing vóór te blijven? Alles wachtte nu op het bericht, dat de Uiver gestart was. Huizen en Hilversum blijven door zenden, evenals de Heldersche Cen trale. Huizen en Hilversum, evenals de Heldersche Radio Centrale zouden blijven doorzenden, totdat de Hollanders vertrokken en aangeko men waren. Hoe zou men de Uiver en zijn wakkere bemanning kunnen vergeten en gaan slapen? Neen, dat was niet mogelijk. De Uiver gestart. Weer was het wachten. Het werd kwart over een toen de büjde tij ding kwam. De Uiver was er in geslaagd los te komen en zette zijn reis voort. Daar het bericht een uur tijd noodig had om Holland te bereiken kon verwacht worden, dat om kwart voor een het vliegtuig te Melbourne zou zijn. Dat zou dus nog vóór de Boeing Transport met Turner en Pangborn zijn! Vijf minuten later komt echter een nog niet bevestigd bericht van Vaz Dias, dat de Boeing een noodlanding zou hebben moeten maken bij Borke tusschen Charlesville en Melbourne. Te Melbourne geland! Nu is de kans voor de Uiver al weer een zekerheid geworden en eindelijk komt na alle spanning en onvastheid het een voudige, alles omvattende berichtje „Om 1.15 Uiver te Melbourne geland". Het is gebeurd. Zij zijn er. Een zucht van verlichting ontsnapt ieder, die het verneemt. Ze hebben het verdiend. Met groote, bewon derenswaardige toewijding zijn zij tot het laatst toe bezig geweest om hun taak te vol brengen. De geheele wereld volgde hen én was al opgetogen over de prachtige regelmatig heid waarmede zij de vlucht uitvoerden. De buitenlandsche bladen konden niet wachten met het toezwaaien van lof tot de tocht ge heel volbracht was. Men maakte vergelijkin gen met het toestel van Scott, welk vrijwel hierop neerkwamen, dat de prestatie van de Uiver minstens gelijk stond aan die van Scott en Campbell Black. Bemanning benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nasau. Parmentier, Moll, Prins en van Brug gen. Holand is ze dankbaar. Zij zullen hun belooning ontvangen en een mooie hebben zij reeds gehad. H. M. de Koningin benoemde de vier mannen namelijk tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Zoo is dan nu toch zeker de grootste span ning voorbij. Maar nog niet alle spanning, want de Panderjager zal vandaag of mogelijk morgen weer kunnen starten en den tocht vervolgen! Daar de andere deelnemers van de race nog voor het meerendeel de Pander niet gepasseerd zijn, is het te verwachten, dat deze nog niet zoo'n slechte positie op de ranglijst zal innemen, als de tradltioneele pech verder wegblijft. Want ook de vliegers, die hem reeds passeerden schieten niet erg op. Den stand zullen wij hieronder vermelden. De Boeing derde. Intusschen komt het bericht, dat de Boeing Transport met de Amerikaansche Vliegers Turner en Pangborn te Melbourne is aange komen. Dat was 2 uur en 44 minuten later dan de Uiver, n.1. 3.56 A.T. Uiver, Nederland, te Melbourne. Panderjager, Nederland, te Allahabad. Cornet, Engeland (Mollison), te Allahabad met motorpech. Cornet, Engeland (Scott), te Melbourne. Cornet, Engeland (Jones), op weg naar Port Darwin. Airspeed, Engeland, uit Rome vertrokken (buiten mededinging). Fairy III, Engeland (Davies), te Cyprus. Fairy Fox, Engeland (Gilman), verongelukt in Italië. Miles Falcon, Engeland, te Rome. Klemm Eagle, Engeland, in Bagdad, landingsgestel gebroken. Airspeed Courier, Engeland, te Karachi, lekke benzineleiding. Puss Moth, Australië, te Karachi. Lockhead Vega, Australië, te Aleppo over den kop. Dragon, Nieuw-Zeeland, te Allahabad, blijven tot Woensdag. Miles Hawk, Nieuw-Zeeland, van Rangoon vertrokken. Fairy Fox, Nieuw-Guinea (Parer), te le Bourget opgegeven. Boeing, Amerika, te Melbourne. Granville, Amerika, te Boekarest opgegeven. Monocoupé, Amerika, op weg naar Allahabad. Dêsoutter, Denemarken, op weg naar Rangoon. In onweer boven de bergen. Parmentier verklaarde via de radio, dat hjj twee keer heeft getracht boven een onweer uit te komen, maar dat hij er niet in geslaagd is. Hoog boven de bergen woedde het onweer, met verschrikkelijken regen en hagelstormen, die hem dwongen rechtstreeks om te keeren. Het plateau was met ijs bedekt. Een mooie landing te Albury. Parmentier had nog maar voor een half uur benzine toen hjj te Albury landde. Mrs. Peacock, de vrouw van den secretaris der Racing Club aldaar, heeft een beschrijving gegeven van de landing. Het had den heelen nacht al geregend, maar daarna knapte het ietwat op. En midden op het binnenste van de race course stond de blinkende machine. Zij had ettelijke malen over het veld gecirkeld: honderden automo bielen wierpen het licht hunner koplampen op het veld en in dat overdadige licht maakte Parmentier een prachtige landing. De bemanning en de passagiers begaven zich daarna per auto naar Albury. R. B. D. meldt uit Melbourne 23 Oct., dat de officier, belast met de broadcasting, op het vernemen van de moeilijkheden, waarin de Ne- derlandsche Douglas verkeerde, alle automo bilisten heeft opgeroepen om zoo spoedig mo gelijk naar de renbaan van Albury te gaan om de vliegers „bij te lichten". (Daaraan is, zooals men reeds weet, spontaan voldaan, zoo dat de „Uiver" bij de landing is bijgelicht door eenige honderden auto's, die alle hun koplich- ten op de baan deden schijnen). Een telegram uit Melbourne aan de Lon- densche bladen deelde mede, dat Parmentier zoodra het begon te dagen den toestand van de Douglas heeft onderzocht en het bleek, dat hij diep in den zachten grond van de renbaan te Albury was weggezakt. Met daglicht verder. Parmentier en Moll keerden naar Albury terug en besloten den dageraad af te wachten om hun vlucht voort te zetten naar Melbourne. Men zegt, dat de vliegers, alvorens te ver dwalen, met een uurssnelheid van 240 mijl vlogen. De radiostations werden belast met pogin gen te doen met de vliegers in verbinding te treden en hun te zeggen naar het Zuidwesten te vliegen. Passagier van de „Uiver" vertelt. De heer P. Gillissen, passagier in de „Uiver", heeft voor de radio verteld, dat de Douglas bij Albury in een donderbui kwam, die ontweken moest worden. Men kreeg geen draadlooze meldingen. Doch men zag de lich ten van de stad Albury. Na driemalen te hebben gecirkeld, besloot Parmentier te landen en hij deed dat voortref felijk. De tanks bevatten nog 120 gallons ben zine. Indien de condities behoorlijk waren, zouden de passagiers met hun bagage naar het nood landingsterrein Wangaratte worden gebracht, waar zij dan later zouden worden opgepikt. (Dit om het toestel zoo licht mogelijk te ma ken, ten einde goed van het drassige race-veld af te kunnen komen. De landing te Melbourne. Nadat Maandag 30.000 enthousiasten getui gen waren van de behouden aankomst van Scott en Black, die na drie dagen weer eenige rust konden genieten, bestond er grooten twij fel omtrent de aankomst van de beide vol gende mededingers. De „Uiver" was op 160 mijl ten Noorden van Melbourne op een modderig veld terecht gekomen, terwijl de „Boeing" wegens een mo tordefect een noodlanding had moeten maken bij Borke, op 275 mijlen ten Zuiden van Char lesville. Toen kwam echter het bericht, dat de „Uiver" om 0.15 A.T. weer te Albury opge stegen was en in minder dan een uur kwam het vliegtuig boven het landingsterrein. Het was toen 1.12 uur A.T. Opnieuw was de belangstelling enorm. Er moest vrij baan gemaakt worden voor de offi- cieele personen, die bemanning en passagiers wilden gelukwenschen met hun schitterende prestatie op het zoo moeilijke traject. Vooral op het laatste gedeelte is gebleken, dat de be manning de lijfspreuk van de K.L.M. „Veilig heid voor alles", trouw was gebleven. Onder daverend gejuich werd de mededeeling van den Nederlandschen Consul te Melbourne in ontvangst genomen, dat het H.M. de Koningin behaagd had de bemanning: K. D. Parmen tier, gezagvoerder; J. J. Moll, le officier, B. Prins, werktuigkundige en C. van Bruggen, radio-telegrafist, te benoemen tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Geen benzine bijgeladen 7 Het schijnt, dat de „Uiver" toch met de eigen voorraad benzine is gestart. De Douglos- machine vliegt n.1. op speciale vliegbenzine, welke slechts op de meest moderne vliegvelden te verkrijgen is. De heer Plesman, directeur van de K.L.M,, heeft zich direct na het ver nemen van de landing te Albury in verbinding gesteld met de Shell te Londen. Hij werd er van verzekerd, dat men de agenten in Austra lië op het hart zóu drukken, dat alles in het werk gesteld moest worden om de „Uiver" van benzine te voorzien. Dat zou echter wel eenige uren duren, want de benzine moest dan van de vlieghaven te Melbourne per tankauto vervoerd worden naar Albury, een afstand van 250 km, Daaruit is vrijwel met zekerheid af te leiden, dat de „Uiver" op eigen voorraad Melbourne bereikt heeft. Ook is er nog niets bekend of er werkelijk twee passagiers per trein verder gereisd zijn, doch dit is zeer onwaarschijnlijk. De Haagsche correspondent van het „Alg. Handelsblad" had Dinsdag in den vooravond een onderhoud met den directeur der K. L. M., den heer A. Plesman, waaraan wij het vol gende ontleenen: De heer Plesman heeft met Melbourne ge telefoneerd. Daar kreeg hij den „fly-comman- der" Armstrong aan de lijn. Deze heeft den K.L.M.-directeur zoo goed mogelijk ingelicht. Parmentier is met de Uiyer volkomen nor maal uit Charleville vertrokken. De weer berichten waren goed en ook de radio was in orde. Maar de Uiver is in een onweersbui geraakt, waarvan men te voren niet op de hoogte was. Dat is in die streken ook heel goed mogelijk. Onweer komt daar zeer onver wacht. Toen Parmentier en Moll met de Uiver voor het groote gebergte kwamen,, dat hij moest oversteken, alvorens op het vliegveld van Melbourne te landen, zijn de moeilijkheden pas goed begonnen. Men kan daar z.g. „night- effect" krijgen, dat optreedt bij zonsonder gang. Maar in de bergstreken treedt nog weer een ander effect ook op. En daarbij komt nog weer, dat Melbourne aan zee ligt, hetgeen nog eens weer een ander effect te weeg brengt. Hierdoor ontstaan allerlei afwijkin gen in de radiopeilingen in de radio-ontvangst Tijdelijk peilstation baarde moei lijkheden. Een ernstige moeilijkheid was bovendien nog, dat het vliegveld te Melbourne juist voor deze race een tijdelijk radio-peilstation had gekregen. Maar zoo'n nieuw peilstation levert altijd moeilijkheden op. In den beginne werkt het niet zoo zuiver als een peilstation, dat al eenigen tijd in dienst is. Al deze moeilijkheden zijn oorzaak ge weest, dat Parmentier den koers is kwijt geraakt. Parmentier is met al die moeilijkheden af gedreven naar hte Oosten. Toen is hij op de voortzetting van het gebergte gestuit, waar van hiervoor al sprake was. Daarna is hij terecht gekomen bij de Murray-rivier en toen had hij spoedig Albury te pakken. Dat ligt ongeveer 250 km van Melbourne. Parmentier heeft met zijn parachute-lichten en zijn zoeklichten gewerkt. Zoo heeft de kranige piloot de renbaan ontdekt en daarop is hij keurig neergekomen. Een geweldige prestatie. Als wij zoo de meeningen van deze K.L.M.-deskundigen hooren, dan moet inderdaad, hetgeen Parmentier heeft ge daan, een geweldige prestatie zijn ge weest, waarvoor hem alle hulde toekomt. De heer Plesman moet het gesprek met ons een oogenblik onderbreken. Hij wordt uit Londen opgebeld. Een regeling voor aanvoer van benzine naar Albury is al verzorgd, aldus wordt den K.L.M.- directeur bericht. Heerlijk is al die me dewerking, ook van niet K.L.M.'ers. Nog voor anderhalf uur benzine. Maar dan vertelt de directeur verder. De Uiver had nog voor anderhalf uur benzine aan boord. Er was dus voorloopig in geen enkel opzicht gevaar, want die hoeveelheid is voor 450 km voldoende en de afstand Albury Melbourne is maar 250 km. Maar Parmen tier zal het K.L.M.-devies wel hebben gevolgd: „Veiligheid vóór alles; veiligheid vóór roem". Daarom wachtte hij rustig af, tot hij benzine krijgt. Die moet helaas van Melbourne komen, want die soort is alleen op dat vliegveld te krijgen. Dat is een speciale benzine, die lang niet elk vliegveld heeft, zelfs niet alle moder ne vliegvelden. Er zal dus een tankauto naar Albury moeten en daar zal de Uiver moeten tanken. Rekening houdend met den afstand, zal daarmede ongeveer acht uur op zijn gun- stigt heengaan. De heer Piesman vertelt verder, alles ging zoo goed. Het begint er intusschen op te lij],'en, of de K.L.M. er haar specialiteit van maakt, bijzon dere omstandigheden te enscèneeren, als het eind van een belangrijken tocht in zichv. is. (De heer Plesman doelde hier op de moei lijke landing met de Pelikaan op den Oude jaarsavond op Schiphol). Toen nu die vervelende berichten binnen kwamen, dacht ik, dat wij nog onze kaart hadden vergooid. Ik ben in stomme verbazing, hoe de be manning er zich heeft uitgered. Parmen tier moest over een rotsgebergte heen. Hoe hij tenslotte het toestel heeft neer gezet, is verbazingwekkend. Ministerieele belangstelling. Het gesprek wordt nog al eens onderbro ken. Verschilende ministers telefoneeren naar den heer Plesman en vragen om nadere in lichtingen. De heer Arnmstrong zeide nog, dat men op het vliegveld van Melbourne ongelooflijke be wondering heeft voor de landing te Albury. De „fly-comander" vertelde nog, dat de ren baan te Albury blijkbaar nogal modderig is. Daardoor zijn de wielen wat weggezakt. Maar, zooals gezegde de machine is goed neergeko men, dank zij de voortreffelijke capaciteiten van de bemanning. En nog eens zegt de heer Plesman, dat de resteerende 250 K.M. niets beteekenen. Als de Uiver eenmaal weer vliegt, is de zaak zóó gezond, d.w.z. in een uur. Men zal zich misschien afvragen, waarom Parmentier in Darwin is gestart. In het ge bergte, dat Parmentier had over te vliegen, kan men altijd onweer verwachten. Radio en weerdienst kunnen daaraan niets veranderen. Het treffende hier (op het hoofdkantoor) was, dat wij binnen angstige berichten kre gen, terwijl men buiten in een onbeschrijflijke enthousiaste stemming verkeerde. Maar het telefoongesprek met Melbourne heeft ons werkelijk opgelucht. De geheele geschiedenis bewijst, aldus de heer Plesman, dat men met goed materiaal en goede handen altijd tot iets in staat is. Als ze in Melbourne aankomen, dan ben ik voor de volle 100 pet. tevreden en heeft de K.L.M.-deelneming aan de MacRobertson-race volkomen voldaan aan de gestelde verwach tingen. Prachtige medewerking van P.T.T. De heer Plesman vertelt ons dan nog, dat hij van alle kanten medewerking heeft gehad in de bange uren. De P.T.T. zegde onmiddel lijk toe, voor een verbinding met Melbourne te willen zorgen. Als de tocht naar Melbourne volbracht was, op dit oogenblik, dat ik met u spreek, zoo vervolgt de heer Plesman het gesprek, dan had ik u nog het volgende willen zeggen: Bedoelingen der KX.K Het besluit van de K.L.M. om aan de Mae- Robertsonrace deel te nemen met twee vlieg tuigen, een in den snelheids- en een in den handicapwedstrijd, heeft berust op overwegin gen, welke verband houden met de verdere ontwikkeling van het luchtnet der maatschap pij. Australië moet beschouwd worden als het achterland van Ned.-Indië en de K.L.M. heeft er steeds naar gestreefd haar Indië-lijn naar dit werelddeel door te trekken. Doch tot heden is zij er niet in geslaagd de toestemming van het Australische gemeenebest te verkrijgen. Ook het ondernemen van een proefvlucht werd niet gewenscht geacht. Daarom besloot de K.L.M. gebruik te maken van de gelegenheid welke de deelneming aan de Mac-Robertson- race bood om Australië, met het oog op de eventueele totstandbrenging van een geregelde luchtverbinding, te toonen, welk luchtverkeer de K.L.M. zou kunnen opbouwen. In twee etmalen naar Batavia. De ware beteekenis van de vlucht is gele gen in het volgende: Het ia den piloten van de Uiver gelukt, met het Douglas-vliegtuig in zijn standaard-uitrusting en met drie passa giers aan boord in ruim twee etmalen naar Batavia te vliegen. Een nog beter resultaat met een toestel zonder passagiers en met een speciale uitrusting zou van niet zooveel be teekenis zijn geweest als dit. Want uit deze vlucht van de Uiver bljjkt ten stelligste, dat een reis naar Indië met een Douglas-vlieg tuig in 5 6 etmalen, in plaats van twee, voor de passagiers een rustige geriefelijke en aangename reis is, ook voor minder sportie- ven als dit drietal. De bedoeling is, dat de Uiver een bezoek aan Sydney en Canberra brengt. Na ruim een week verblijf in Australië zal de Douglas naar Indië terugvliegen, waar het toestel eenigen tijd blijft om bezichtigd te kunnen worden. Den 12den November vertrekt de Uiver uit Medan naar Nederland. MEDELEVEN DER ENGELSC'HEN. In Londen werd algemeene deelneming be tuigd met de pech, die de Douglas heeft ge troffen. Algemeen wordt de hoop uitgespro ken, dat de Amerikanen de Hollanders niet zullen, achterhalen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 1