Stadsnieuws
Vlaai gaan ute fam.%
LISTERIN E
TANDPASTA
Zenuwpijnen overal?
£HDTPerHILLTAX
IIM B
©1 WOIL&!
m HUILBUIS
i r
Wie op
kwaliteit
let -
gebruikt
AKKER.CACHET5
-px/FEDE BLAD
HELDERSCHE COURANT VAN DINSDAG 6 NOVEMBER 1934.
gen kindermiddag van de
Heldersche Courant.
De huldiging van den Oorrel.
sTi
"AKKERTJES'!
Licht op
voor alle voertuigen.
pjjisdafC
Woensdag
6 Nov.
7
16.54 uur.
16.52 uur.
Een middag van pret voor uw kin
deren en door uw kinderen.
Wij dezen zomer eenige malen met
<oe" c kinderen van onze abonné's een
ee" neertocht maakten op het eiland Texel,
K tocht, die mede dank zg het heerlyke
660 rweer, tot beider groote tevredenheid
en 'waarover de kinderen nu nog spre-
VCI is bij ons het plan gerijpt, wat meer te
ken' yoor de kinderen van onze abonné's.
^Ttwaar, we vormen als Heldersche Courant
root gezin, waarvan de leden door de
CC"nt telkens contact met elkaar hebben. Om
kran geestelijken band nu wat hechter te ma-
dl°n en het contact ook met de ouders te ver
kerken, kwamen we op het idee van de orga-
atie van „Kindermiddagen". Een middag dus
n S r uw kinderen in de eerste plaats, en voor
d°°moeders, die met hun kinderen natuurlijk
hartelijk welkom zijn. Het plan nam bij ons
asten vorm aan, toen we op een van de laat-
Vte middagen van het Texelsche kamp, de
S eisjes spelletjes zagen doen, tooneelstukjes
"Loeren, versjes zingen enz. Dat was alles
„oo alleraardigst en geestig, dat we besloten
ook de kinderen van onze abonné's. die niet
mee zijn gegaan naar Texel, daarvan te laten
cenicten. We krijgen dus op die manier con
tact met elkaar, want niet alleen de meisjes
oo het tooneel vermaken u, maar ook de kin
deren in de zaal doen mee, het is de bedoeling
dat het een gezellige, prettige middag wordt,
waar wordt gelachen, gezongen, pret ge
maakt en oooooooooo wordt geroepen. Want
voor de verwondering op dien middag zal een
echte goochelaar zorgen, zoo een die je ge
zicht den heelen middag een vraagteeken doet
zijn en als je niet oppast de dubbeltjes in je
portemonnaie in guldens verandert.
U ziet dus dat het fijn wordt. En wie zijn
er nu welkom? Iedereen. Maar waar het een
middag is, in de eerste plaats toch bestemd
voor onze abonné's, hebben we gemeend hen
voor een heel lagen entree-prijs daarvan te
doen genieten. We stelden dezen vast op 0.10
per persoon. En dan zijn er natuurlijk ook
niet-abonne's die graag met hun kinderen
zoo'n middag komen. Welnu, we hebben ge
meend ook hen niet te moeten teleurstellen.
Zij betalen 20 cent toegangsprijs.
Zij, die zich echter voor 14 November abon-
neeren, komen ook binnen de Casino-deuren
voor 0.10. Bovendien hebben we voor de
kinderen van de nieuwe abonné's nog een al
leraardigste attractie bedacht. Ieder, die zich
n.1. voor 14 November abonneert, ontvangt
een nummer en op dat nummer ontvangt zijn
of haar zoontje of dochtertje een fijne ver
rassing, die op den Kindermiddag op het too
neel wordt bezorgd.
Moeders abonneert u dus nü,. voor u en
voor uw kinderen.
De kaartverkoop voor dezen middag
vangt aan morgen (Woensdag) middag
aan de volgende adressen:
Bureau Heldersche Courant, Koningstr.
Bakker, Tuinstraat 60, Tuindorp;
Riedeman, Oranjestraat 6;
Biegstraten, Corn. Ditostraat 1;
Jongkees, Paardenstraat.
De heer J. Koningstein, alhier, werkzaam
in het Marine-zwembad, slaagde te Utrecht
voor het diploma Zwemonderwijzer van de
Koninklijke Nederlandsche Zwembond.
het st. nicolaas-feest voor de
jeugd van het marine-personeel.
Wij vestigen de aandacht op bovenstaande
gebeurtenis, en vooral op het feit, dat het
feest georganiseerd wordt, voor iederen schepe
ling, ongeacht zijn godsdienst, of de wijze,
waarop hij georganiseerd is. Zooals bekend,
kan een ieder onder den rang van officier
deelnemen.
Verder verwijzen wij naar de annonce in het
Advertentieblad van morgen.
loterij missie-tentoonstelling.
Aan de winnaars van de prijzen, wordt be
kend gemaakt, dat er alsnog gelegenheid tot
afhalen is op Dinsdag 6 Nov. a.s. te 8 uur 30
h.m. tot 9 uur 30 n.m. in het gebouw van den
R.K. Volksbond Molengracht.
FANCY fair o. h. k.
Uitslag raden:
In het kussen zaten 2563 spelden. De sprei
Werd gewonnen door p. v. d. Kuil, Corn. Dito
straat 9, met 2573.
Ue naam van de groote pop was „Dorothea"
®n werd gewonnen door mevr. Hertsworm,
Trompstraat.
Ue naam van de kleine pop was „Grietje",
deze werd gewonnen door Grietje Mouwe, v.
d. Hamstraat.
Het aantal noten in de fruitmand was: 172.
e fruitmand werd gewonnen door den heer
an Ostende, deze had geraden 170.
Het aantal erwten in de flesch was: 1467,
®n werd gewonnen door mevr. Geus, met 1450.
Ue prijzen zijn af te halen bij den secretaris
n de Comité, M. J. Visser, Trompstraat 51.
inschrijvingen handelsregister
80 Octobcr tot en met 6 November 1934.
Nieuwe zaken:
°en Helder
fci'.jnCU Jr., Koningstraat 113. Banketbak-
Stand plaat*'8/1? PP" B»"enrilten 5ct. p. K.M.
v. d \*f|1 n Pa'k, tegenover „Bellevue"
•«IJST, Hoofdgracht 24, Tel. 565
Op den dag, dat hg tachtig jaar
werd.
t 77 M°°' weer- maar geen haring, zeiden de
Jutters gisteravond op het stationsplein.
Neen, haring was er niet, maar wel drom
men menschen, die om de muzikanten van
het onvolprezen „Stedelijk Muziekcorps" sa-
menklitten.
Maandagavond had de huldiging van een der
brutaalste, oudste en stoutmoedigste redders
van het heele Nederlandsthe kust, van Wil
lem Bakker, plaats.
Niemand kent Willem Bakker, maar bijna
heel Nederland kent den Gorrel.
De muziek, omringd door fakkels, speelde
vroolijke moppen. Daaracnter reden heel def
tig auto's, waarin bestuursleden van „Moed,
Volharding en Zelfopoffering", en het bestuur
van het Heldersche Reddingfonds, alsook de
twee oude makkers van den Gorrel, Jan Bijl
en Janus Kuiper, gezeten waren.
Zoo ging het naar (le Oude Helder. Fantas
tisch lichtten de flambouwen tegen de huis
jes, die aan den voet van den dijk liggen, en
overal aan de deur stonden vrouwen en meis
jes met vroolijke gezichten te wachten op de
dingen die komen zouden.
Uit zijn paleis in de Renssteeg was de Gor
rel naar buiten gekomen om in de Wacht-
straat de hulde van Helders burgery in ont
vangst te nemen.
Het was de Gorrel niet, zooals wij hem ge
woonlijk zien. De Gorrelwas beduusd.
Verlegen keek de oude Jutter naar de flam
bouwen, de muzikanten en naar het publiek,
dat als haringen in een ton in de Wachtstraat
samengedrongen was. Op zijn borst rikketik
ten zijn medailles, trofeeën die hy in zwaren
strijd verdiend had.
De heer Van Dok, voorzitter van „Moed,
Volharding en Zelfopoffering", als eerste spre
ker het woord voerende, sprak den jubilaris
hartelijk toe.
„Willem Bakker, dappere zeeheld! Tachtig
jaren zijn er nu voor jou verloopen. Vele stor
men heb je meegemaakt, moedig ben je er
tegen ingetornd, en vele menschen heb je het
léven gered. Als voorzitter van „Moed, Vol
harding en Zelfopoffering", overhandig ik je
een klein blijk van waardeering. Je bent een
trouw lid van „Moed en Volharding". Ik hoop,
dat je nog veel gelukkige jaren zult hebben".
(Applaus).
Janus Kuiper en Jan Bijl, die met den Gor
rel zooveel meegemaakt hebben, zijn niet van
plan een speech te houden. Toch schrijden ze
op den Gorrel toe, grijpen hem elk bij een
hand en zeggen: „Gefeliciteerd, Gorrel. Hou
je taai, jongen!"
Dan neemt de heer Levy Grunwald, namens
het bestuur van het Heldersche Reddingfonds
het woord:
„Willem Bakker, ouwe Jutter! Als vice-
voorzitter van het Heldersche Reddingfonds
feliciteer ik je hartelijk en overhandig je, hoe
wel genoemd fonds straatarm is en niet veel
heeft weg te geven, je deze enveloppe. Ik
hoop, dat je van den inhoud een waardig ge
bruik zal maken. Kijk, nu lacht hij, hij heeft
vanavond wat gejut en als er wat te jutten
valt, heeft de Gorrel plezier. Of ie een envelop
jut, of een zwart Spaansch varken uit een
petroleumboot, of een heele leege bark, dat
doet niets ter zake, maar jutten is nu een
maal zijn vak. En, Gorrel, je ziet er heelemaal
niet naar uit, dat je tachtig bent. Jij hebt
vast één jaar, wat zeg ik, itien jaar gejut! Jij
vernikkelt ons, dat je tachtig jaar bent. Je ziet
er net zoo jong uit als Poon'ebroekie,
Schudt je hoofd niet, Gorrel, we beleven
rare tijden, iedereen wil graag een verjon
gingskuur ondergaan, vooral dames, maar
voor jou is dat niet noodig, jij bent nu nog
een kerel van stavast. Dat was je altijd.
Niet altijd was je een heilig boontje, daar
voor ben je teveel vrijbuiter. Niemand kan
jou temmen, noch de meneeren met wit, noch
de storm, maar en dit kan niet genoeg wor
den belicht, wanneer in duisteren nacht de
Noordwester over het Marsdiep en de Panne-
koek raasde, dan zwalkte jij in je bootje over
het water en dan jutte je wat anders, dan
zwarte varkens en balkies, dan jutte je de
menschen uit de zeedan deed je ridder
lijk, eerlijk, verheven werk en daarom ben ik
ook trotsch eere-lid van jou vereeniging te
zijn. Willem Bakker! Ik hoop je nog menig
maal te interviewen als je zit achter je warme
„piano", gestookt met gejutte houtjes. Nog
vele jaren, ouwe Gorrel, in geluk en voor
spoed. Lang leve Willem Bakker!"
De Gorrel maakt een sierlijke buiging,
zwaait ridderlijk met zijn hoed en zegt:
Allemaal bedankt, en as de mesiek nou
„Sarie Marijs" voor me wil spelen, dan is het
voor z'n pet". Met glunderend gezicht geeft
de heer Pala, de directeur van het „Stedelijk
Muziekcorps" aan de muzikanten het teeken,
en, onder luiden bijval weerklinkt het lieve
lingslied van de Gorrel.
Dan gaan we met een vroolijken marsch
weer huistoe.
De grootste jutter van Nederland is echt op
ouderwetsche Juttersche wijze gehuldigd. Een
woord van dank aan de politie mag hier niet
ontbreken voor de uitstekende wijze, waarop
ze in deze nauwe straten zoo keurig voor af
zetting zorgde.
TENTOONSTELLING PADVINDERS.
Zaterdag en Zondag in het troephuis.
Zaterdagmiddag openden de „Verkenners
van Groep I, de Jutters" (zoo is de officieele
benaming) in hun troephuis Dijkstraat een
tentoonstelling, welke bescheidenlijk om
schreven was als „tentoonstelling van ver
schillende voorwerpen", doch die inderdaad
aan den buitenstaander een uitstekenden in
druk gaf van wat deze jongens alzoo in hun
vrije uren, aan de padvinderij gewijd tot
stand brengen. Daar de tentoonsteling reeds
weer gesloten is, kunnen wij helaas geen
aanbevelend woord voor de bezichtiging ervan
schrijven, maar ook zonder dat was de be
langstelling groot genoeg om den jongens de
voldoening van hun arbeid te geven.
Want gearbeid is er! Hebben ze me daar,
midden in hun groote zaal, een kamp opge
slagen met tent, met spoorteekens en met
zelfvervaardigde banken. Verder is er een
fietsenbrancard opgesteld, zeer vernuftig sa
mengesteld, alsmede een touwladder van
lasso's en stokken. Ook kampmodellen waren
er, in diverse grootte en afwerking. Het
kléin goed, de „verschillende voorwerpen",
bestaan uit teekenwerk, verzamelingen schel
pen, voorwerpen van handenarbeid, keurige
herbaria (verzamelingen gedroogde planten
en bloemen), een plattegrond van Huisduinen,
van klei gemaakt en daarna gekleurd een
bizonder fraaie collectie eieren, met de bena
ming erbij. Erg trotsch zijn de jongens op een
ei van den blauwen reiger. Van bladeren, als
mede van diersporen (meeuw, hond, kat, rei
ger) hebben ze met veel zorg en moeite gips
afdrukken gemaakt; dit is een moeilijk
werkje door het breekbare materiaal. Dan
was er een model van een Indisch huisje,
door een Indisch collega-padvinder meege
bracht naar het moederland. Huisvlijtvoor-
werpen waren er van allerlei aard, en wat
niet op den dijk gevonden wordt, is schier
niet te gelooven. Want daarop dient vooral
de aandacht te worden gevestigd: zoo goed
als alles wat hier bijeengebracht is, is ook in
de .omgeving van Den Helder gevonden. Om
op onzen dijk terug te komen: behalve een
mooie collectie steensoorten, hebben ze daar
o.a. gevonden een duivenschedel, de schedel
van een wezeltje, een haaietand en onder de
vele schelpen z.g. mesheften.
Interessant was voorts een geheel com
pleet miniatuurkamp met boerderij, keuken,
brugkortom, niets ontbrak. Wij willen
tot slot nog vermelden de fraaie collectie
vlinders, waaronder een aantal exotische, uit
Indië naar hier gebracht. U ziet dus, dat er
heel wat te zien was en dat de jongens eer
hebben van hun werk.
De heer Van Baaren had voor radio-muziek
gezorgd. Want dat hoort er natuurlijk bij.
Men verzocht ons voorts te willen mede-
deelen, dat de fruitmand op no. 180 is ge
vallen.
FEESTAVOND VAN HET MARINE
SANATORIUMFONDS.
Zaterdag j.1. hield bovengenoemde vereeni
ging een feestavond in Musis Sacrum. Om
10 min. over 8 opent voorzitter Bos den avond
en heet in bijzonder Overste Dr. Reijlingh,
welke een causerie zal houden, welkom. Ver
der de afgevaardigden van Stella Maris, Tech
nici, marine sportvereeniging en anderen.
Voorts brengt spr. dank aan allen, die heb
ben medegeholpen den avond te doen slagen.
Nog een bijzonder woord van dank aan den
Dir. Rijkswerf voor het beschikbaar stellen
van vlaggen om de zaal een feestelijk aanzien
te geven. Hierna was het woord aan Dr.
Reijlingh, welke aan de hand van eenige licht
beelden een aangename en tevens leerzame
causerie hield over de tuberculose. Als men
zoo'n causerie hoort en de lichtbeelden ziet
krijgt men eerst recht een idee, welke ellende
er heerscht, hoe de tuberculose kan ontstaan,
doch ook op welke wijze men alles doet, om
deze zoo gevreesde ziekte te bestrijden. Dat
dit enorme kosten vergt, kan een ieder zich
wel indenken, zoodat alle mogelijke middelen
te baat moeten worden genomen, om de kas
De Bilt is erg nieuwsgierig en weet graag alles.
Ook de wind registreert zichzelf. Listig wordt bij
"de Windwijzer de natuur haar geheimen ontfutseld."
■m
Het lijkt mij, dat de wind gedraaid is,
zegt de observator, zijn neus om den hoek
van den toren stekend. Niets wisselvalliger
dan moeder Natuur. Den heelen dag moet je
haar in de gaten houden, maar er is ook niets
leerrijker en mooier. Het gebeurt wel, dat,
wanneer ik 's nachts te bed lig, en het on
weert, ik dan gauw mijn bed uitspring, en
als de weerlicht naar het station ga, om te
observeeren want de Bilt is erg nieuwsgierig
en weet graag alles. Vooral let ik op den tijd,
die verloopt tusschen bliksem en donder, den
vorm van de bliksemstralen, of ze verticaal,
horizontaal, vertakt naar boven, of vertakt
naar beneden zijn. Ook de kleur van de blik
sem moet geobserveerd worden. Wij hebben
daarvoor speciale onweerskaarten, die inge
vuld moeten worden, en dan vervolgens naar
het Hoofdstation De Bilt moeten worden op
gestuurd.
De Bilt interesseert zich voor alles. Niets
wat in de natuur gebeurt is onbelangrijk voor
haar. Windstooten, regen, slagregen, hagel,
vuurbollen, kometen, inslag van bliksem,
windhoozen, kringen om de zon, regenboog,
kring om de maan, mist, nevel, of het zicht
heiig is of niet, alles wat de natuur brengt,
moet haar in de finesses door den observator
worden medegedeeld.
Op den ketel is een trommel met een uur
werk, dat nauwkeurig met de zon omloopt,
zoodat iedere seconde van den dag de wind
snelheid automatisch opgeteekend wordt. Om
dien trommel zit een diagram met uur- en
meterverdeeling, zoodat het nageslacht in het
jaar 3000 precies kan, weten, niet alleen hoe
b.v. 15 Augustus 1934 de windrichting in
Jutterstad was, maar ook, hoe sterk, hoe
snel (hoe veel meter per seconde) de wind
liep. Voor het huidige geslacht is het ook ge
makkelijk om aan de weet te komen hoe b.v.
8 Juni 9u.21 van het jaar 1881 de wind zich
gedragen heeft.
Twee registreerinstrumenten, één om wind
richting en één voor windkracht, schrijven op,
wat de groote windvaan te vertellen heeft,
voornamelijk aan vliegeniers en zeelui. Mini-
tieus draaien rollen, waarom diagrammen
met dag- en uurverdeeling, om hun as. Er
is tevens op aangegeven, hóe de wind loopt,
b.v. van Noord naar Oost, of van Zuid naar
West.
Ik zit rustig in de instrumentenkamer op
een trapje te schrijven, maar overal om mij
heen tikken de instrumenten geheimzinnig.
Soms lijkt het, of ik door de radio het lied
van „De Klokkenwinkel" beluister. Hard en
snel, anderen weer langzaam en bijna ge
luidloos, tikken de talrijke uurwerken door
elkaar. In deze kamer wordt listiglijk aan de
natuur haar geheimen ontfutseld.
De observator heeft werk genoeg. Hij moet
z&rgen, dat alle klokken bijtijds en voldoende
opgewonden worden. De observator bekom
mert zich niet om alle ministerieele
beschikkingen over ingaan van zomertijd.
,Daar heeft de Bilt noch hij iets mee te ma
ken. Alles wordt in zonnetijd uitgedrukt. Hij
moet ook zorg dragen, dat de diagrammen op
tijd verwisseld worden, de registreerpennen
gevuld, en als er onverhoopt storing mocht
komen, dan moet hij snel ingrijpen en de
fout repareeren. Is deze ernstig, dan moet
onmiddellijk om een instrumentmaker uit De
Bilt worden geseind.
Als het b.v. onweert, zegt de heer van Dok,
neem ik mijn stopwatch, en meet den tijd tus
schen bliksem en donder op de seconde na,
wijl daaruit, zooals ook de leek weet, gecon
cludeerd kan worden, of de bui dichterbij
komt of afdrijft.
In den ouden tijd spraken de Heldersche
menschen nooit over het Meteorologisch sta
tion. Als jongens en meisjes veertig jaar ge
leden eens een afspraakje met elkaar maak
ten, dan zeiden ze: We zien elkaar vanavond
om 8 uur bij den windwijzer.
Die naam is ook zeer juist, want de wind
wijzer, die hoog op den cementen toren staat,
vervult een zeer belangrijke taak.
Die windwijzer is niet een gewoon vaan
tje, een doodnuchter ijzeren plaatje, dat b.v. als
het haantje van den toren alleen maar met
iederen wind meedraait, doch hier zijn wind
vaan en as één geheel, die driedubbel gela
gerd zijn, om den lichten loop te bevorderen.
In het huisje op den toren staan heel wat
merkwaardige apparaten, die de windrich
ting electrisch overbrengen, op de instrumen
ten beneden in de instrumentenkamer van het
observatorrium.
Niet alleen de windkracht wordt beneden
dlectrisch aangegeven.
In den N.O. hoek van den toren is nog een
kléine windvaan, welke bestaat uit een vaste
holle pijp, die beneden in de instrumenten
kamer uitmondt, in een z.g. ketel, die ten
dëeie gevuld is met water, waarin een drijver
hangt. Daar mondt de buis, waardoor de
lucht van boven ingevoerd wordt, in uit.
Nu geschiedt het volgende: Wordt de wind,
die over Den Helder waait, sterker, dan wordt
onder dien drijver de druk natuurlijk ook ster
ker, en zal deze drijver daardoor omhoog
rijzen.
Aan dezen drijver nu, zit een koper staafje,
dat, boven den ketel uitkomt. Daaraan i3 een
ronde schrijfpen, gevuld met registrer-inkt.
Waar in Den Helder de natuur haat- geheimen ontfutseld worden.
van de t.b.c. vereenigingen te stijven.
Na de causerie volgt het meer feestelijke
gedeelte. Allereerst hooren wij eenige stuk
ken muziek door leden van de Stafmuziek
onder leiding van den Heer J. Bijster. Dat dit
zeer in de smaak viel, behoeven we hier wel
niet te betoogen, daar een ieder wel weet wat
de Stafmusici kunnen presteeren. De tenor
zanger Th. v. d. Eist, oogste ook zeer veel
succes. Deze zanger heeft een goede stem.
De goochelaar, „Grebuno" had ook zeer
veel succes. Als men zag op wat voor manier
deze Grebuno van elke plek waar hij maar
greep, sigaretten te voorschijn tooverde, dan
zou men haast lust krijgen om zooiets ook te
probeeren, al was het alleen maar om van de
hooge belasting op de sigaretten verschoond
te blijven.
Als laatste nummer voor de pauze traden
„The Mixed Follies" op. Dezen oogstten als
van ouds zeer veel succes, trots dat door ver
trek en ziekte eenige leden ontbraken.
Na de pauze werd een tooneelstukje opge
voerd, n.1. „Het Consigne is Snorken". Dit
stukje werd op waarlijk goede wijze gespeeld.
In hoofdzaak de soldaat Landumol, welke rol
vrvuld werd door den heer J. Gras, speelde
zijn rol uitmuntend. De verdere rollen werden
vervuld door Mej. C. v. d. Kooy, Mej. A. Krul
en den heer J. Willems. De hier genoemden
mogen op een heel goed en vlot gespeeld
stukje terugzien.
Als slot van het feestelijke gedeelte trad de
Heer B. Arends op met eenige liedjes, welke
zeer goed in. den smaak vielen. Vooral bij het
laatste liedje „Als het orgel speelt", gelukte
het den zanger om de zaal het refrein uit
volle borst mede te laten zingen.
Vermelden wij nog dat de zangnummers op
de piano begeleid werden door den Heer Jo
Dol.
Een geanimeerd bal onder leiding van den
Heer J. B. Polak besloot dezen goed geslaag
den feestavond.
DRUKKERIJ DE BOER OP BEZOEK BIJ
DE GRATO.
Twee autobussen vol met glun
derende gezichten. Dank zjj de
medewerking onzer adverteerders
konden allen om 12 uur vertrekken.
Motorpech onder weg. Heel
veel interessants op de tentoon
stelling.
Het vertrek.
Om elf uur Zaterdagmorgen was het heele
zaakje in onze drukkerij al voor elkaar. De
medewerking van onze adverteerders was
eenvoudig schitterend! U weet, wij hadden ge
vraagd om voor ditmaal, ten einde het mo
gelijk te maken, dat wij de krant vroeg klaar
kregen en ook de krantenmenschen den
Utrechtschen tocht konden medemaken, zoo
veel mogelijk de advertenties den avond te vo
ren te doen bezorgen en ons Zaterdagmorgen
geen nieuwe advertenties meer te zenden.
Aan dit verzoek is door ieder voldaan, zoodat
reeds vroeg in den morgen de laatste werk
zaamheden aan de vervaardiging der krant
konden worden verricht. Namens al onze
menschen brengen wij langs dezen weg har
telijk dank voor de verleende medewerking!
Te elf uur dus werden de werkzaamheden
stopgezet, 't Is wel geen doodzonde, maar je
kan toch bij zoo'n gelegenheid niet ongescho
ren voor den dag komen. Dus moest er voor
het adpniseeren en het versterken van den
inwendigen mensch een uurtje af, en te twaalf
uur kwamen de twee kolossale touringcars
voor, waarmede de tocht zou worden aan
vaard. Jammer genoeg, hadden ze in Alk
maar beide motorpech, waardoor het gezel
schap moest overstappen in andere bussen en
later dan de bedoeling was, op de tentoon
stelling arriveerde. Maar dat zijn van die in
cidenten in het leven, die per slot van reke
ning de geneuchten van zoo'n tocht niet kun
nen teniet doen.
Met glimmende kinnen en glunderende
oogen keerde de mannen dus tegen 12 uur uit
hun haardsteden terug, en beklommen de
groote kanjers van touringcars, die voor ons
bureau gereedstonden. Van dat zelfde oogen-
blik af heerschte binnen in die cars een
uiterst genoeglijke sfeer. Wat men ook moge
zeggen over de babbelzucht der vrouwen,
de heeren der schepping hebben, bij gelegen
heden als deze, óók zoo een en ander te ver
tellen. Althans, de beide bussen waren, wat
men noemt met atmosfeer geladen en vol
conversatie. Ze waren nog vol van andere
dingen ook, want nog vóór ze goed en wel
aan het rijden waren, was M (namen noe
men mag ik hier niet, u moet het dus maar
met een letter voor lief nemen) al aan zijn
kant aan het spuien en een andere Letter had
ook al een raampje open.
Natuurlijk kwamen op het allerlaatste
oogenblik de letters, die op een of andere ma
nier in hun toiletmaken waren blijven ste
ken, 't zij, dat ze de knoopen niet direct dicht
konden krijgen (een typograaf is óók een
mensch en in staat een buikje te kweeken!),
't zij uit andere motieven. De buren in de Ko
ningstraat stonden het levendige gedoe aan
te zien en genoten precies even hard als de
inwoners van de bussen. Even twaalf uur was
de laatste der Irokezen in de bus gestegen
en werden de motoren aangezet.
Eenzaam en uitgestorven lag toen onze
drukkerij
Wat de tocht betrof kunnen we kort zijn.
In het begin liep alles zoo gesmeerd als
het maar eenigszins mogelijk was, doch wij
waren de Kaasstad nog niet binnengebust, of
een der vehikels gaf blijk van dienstweige
ring, terwijl de andere ook verdachte teekenen
vertoonde.
Enfin, het is reeds gezegd, in Alkmaar zijn
we geëmbarkeerd in twee andere reiswagens,
en op de verdere excursie hebben wij geen
last meer gehad van pech en soortgelijke
ellende.
Hoe de stemming was 18-karaats, illus
ter! Met een gezelligen tocht in het voor
uitzicht (vooral na Alkmaar!) zóó van huis,
een Zondag om uit te slapen, enfin het was te
mooi om waar te zijn.
We stoven met machtige snelheid door
Noordhollands vlakke en herfstgetinte dre
ven en waren in de eerbiedwaardige Dom
stad vóór wij het wisten. We zijn toen maar
zonder oponthoud direct het Jaarbeursgebouw
ingestapt, om aldaar nog een klein uurtje
rond te kijken, en een algemeen overzicht te
krijgen.
Het is begrijpelijk, dat het uiterst druk was,
hetgeen natuurlijk verband hield met den Za
terdagmiddag, als alle drukkerijen vrij-af heb
ben, en zoo het personeel in de gelegenheid
stellen de Grato te bezichtigen.
Het duurde maar heel eventjes, of, om dit
maal in Zesdaagsche terminologie te spreken,
het peloton verspreidde zich, en men kon hier
Tivoli bioscoop, 7 uur.
Woensdag 7 Novemoer.
Lezing met lichtbeelden, L. Rosenberg uit,
Polen, Evangelisatiegebouw, Palmstraat
8.15 uur.
Donderdag 8 November.
8 Nov. Bazar Zusterhulp, Gebouw Janzen-
dwarsstraat 8, 's avonds 8 uur.
6-7-8 en 9 November.
6, 7, 8 en 9 Nov. demonstratie Uni Lever
Maaty., Casino, 's middags en 's avonds.
Zaterdag 10 November.
Fryslc Selskip „Gysbert Japickx", opfiering
fen ,,'t Heechste", Musis Sacrum.
Probeert U deze
tandpasta nog
heden
Groote Tube
slechts 60 cent
10.000.000 afnemers
over de geheele wereld
I
en daar de afzonderlijke koppels zeer ge-
interesseerd het geëxposeerde schoons in
oogenschouw zien nemen.
Het waren vooral de ouderen, die hier hun
oogen uitkeken. Endat is te begrijpen.
De techniek maakt geweldige vorderingen,
ook in het typografisch bedrijf, en als de oude
garde dan weer zoo iets ziet, waarover zij
vroegere niet durfde droomen, danja,
dan is het te begrijpen, dat ze oogen tekort
kwam.
Evenwel: hoe schoon het was, en hoe inte
ressant, het neemt allemaal niet weg, dat ook
eens menschen inwendige eischen (en niet
zulke geringe ook!) zich laten gelden. Het
kwam goed uit, dat de Grato om 5 uur sluit,
en op het plein voor de Jaarbeurs hebben we
elkaar netjes opgewacht, om gezamenlijk den
weg der gelukzaligen in casu naar restaurant
„Noord-Brabant" in te slaan, waar een maal
tijd ons wachtte.
Met dezen maaltijd zat het zóó: de directie
ging uit van het principe: de menschen een
dag uit, dan ook geoffreerd, wat de doorsnee-
mensch op een dag noodig heeft, en daar men
's middags in de gelegenheid was gesteld een
warme hap thuis te gaan nuttigen, bleef het
avondeten over. En daar was in „Noord-Bra
bant" op waarlijk vorstelijke wijze voor ge
zorgd.
Laat ons eerlijk zijn: we rammelden alle
maal. En bij het aanschouwen van de op on
bekrompen wijze opgemaakte tafels liep de
maat over. We hebben gegeten zooals het be
taamt. Veel (niet tè veel, natuurlijk!) en
lekker!
Om zeven uur zijn we toen weer, gesterkt,
vooral naar lichaam, naar de tentoonstelling
gegaan, en op ons gemak de aldaar aanwezige
zaken bezichtigd, en het was de moeite waard!
En nu wat stand 50, onzen stand, betreft:
Bij het samenstellen van onzen stand zijn
wij in onze archieven gedoken, en er datgene
uitgehaald, hetwelk met de andere inzendin
gen kon wedijveren.
Wat men er ziet Al weer te veel om bij
benadering te noemen. Natuurlijk a priori
onze handelsdrukwerken, als folders, brochu
res voor ondernemingen op elk gebied, en zeer
veel reclame-materiaal, als onze bekende
menu's voor scheepvaartmaatschappijen, de
bridge-blocs en natuurlijk onze bekende kalen
der 1933. Daarnaast kleurmonsters van ex-
libris en boekbanden, enfin, van alles wat.
De lezer zal wel begrijpen, dat het onmo
gelijk ls om op de een of andere wijze aan te
geven wat er voor buitengewoons in al die
stands is. Wat men er gedemonstreerd
krijgt, grenst soms aan het wonderbaar
lijke, en men krijgt eerbied voor datgene
wat door de moderne techniek in de laatste
jaren bereikt werd.
Hij ging snel, de tijd, natuurlijk veel te snel,
en het was half elf voor we het wisten.
En in de schemerige Domstad, vol van laat
Zaterdagsch lawaai, hebben wij „Den weg
terug" ingeslagen, naar het Noorden en Den
Helder. Wy dachten, dat velen hun heil in
Morpheus' armen zouden zoeken, doch dit
bleek absoluut niet het geval te zijn. Zoo
frisch als hoenen bleef men, en kortte den tijd
met het zingen van verheven liederen ala
met het zingen van schoone liederen.
Van die verschietende pijnen,
dan hier, dan daar? Ze blijven
weg met één of twee van die
Volgent recept eon Apotheker Oumont.
