Vrouwen kijken U aan dat U ihke TOB NOOIT HOEKJE Een wereldreiziger vertelt van vrouwen uit andere werelddeelen door KaREL minder. De Amerlkaansehe. Het Is heel moeilijk een Juist beeld van de échte Amerikaanache vrouw te geven! ts de Dultsche in Pennsyivanië, wier voor ouders 1683 hier kwamen een Amerikaan ache of de dochter van een 48-jarige uit Wiaconsin of de mijnbouwster in Califor- nië, wier voorouders Italianen waren? Al leen Anglo-Amerikanen beschouwen zich ais echte Amerikanen, hun vrouwen wil len zooveel mogelijk het Ëngelsc'ne behou den. De vrouw uit NieUw-Engeland in de oostelijke steden, is grooter en magerder, koeler en meer geëmancipeerd; de vrouw in het Westen gezonder; de zuidelijke is vuriger en sierlijker. Zonder de vrouwen der hoogere standen, die regelmatig Europa bezoeken, Zou de Amerikaansche puriteinscher zijn; nu is ze wereldscher. De aUto is daar een der oor zaken van; Zondags maakte hij, dat de mnsehen niet naar de kerk gingen, maar naar buiten de sport was ook 'n oorzaak van dit wereldsch-worden en de liefde van de Amerikaansche vrouw voor aangename uiterlijkheden. Aan den anderen kant is het juist de vrouw, die als het ware de abstracte din gen des levens beschermt, terwijl de man niet Zoozeer daaraan behoefte heeft. Zoo is zij religie-stichtster (mevr. Eddy, Chris- tian Sciencezij is priesteres (Ainéé Mc Pherson. Zij heeft een tempel te Los An- geies). In de kleine steden is de vrouw degene, die het geestelijk leven draagt; ze gaat naar wetenschappelijke bijeenkomsten om te luisteren of te spreken. Ook is het onderwijs geheel in haar handen; zij wijdt er echter niet haar geheeie leven aan. De millionnairs-vrouwen strekten alles tot voorbeeld. Niet natuurlijk de Fransche gouvernante of het zomerreisje naar Euro pa, want dat zou niet te betalen zijn. Maar haar uiterlijk en haar gedrag. Het liefdeleven Van de Amerikaansche uit hoo gere kringen, is wel eenigS2ins belachelijk voor Europeesche oogen, Zij is daarin de 'Koningin, ze weet dat den jongen heeren der schepping bijgebracht is, dat de vrouw zooiets als een hooger wezen is. De 'min- naar heeft zich naar alle grillen zij ner aangebedene te schikken, en het is een teeken van onopgevoedheid, als de man de vrouw tegenspreekt, ook wel wan neer zij onzin spreekt. Het is op 2ijn minst ffihoffelijk. De omgang tusschen de geslachten is heel vrij, de moeder ziet er niets in als haar dochter met een jongen man naar het theater of concerten gaat en hem alleen op haar kamer ontvangt. De oüders vin den het niets erg, wanneer zij 's avonds met vrienden uitblijft, omdat haar voldoen de zelfcontróle is bijgebracht. De Ameri kaan is een zakenman, ook in de liefde. De vader geeft de dochter een huwelijks- gift mee, waarover alleen zij het vrije zeg- gen heeft. De vrouw uit den middenstand leeft al leen anders dan de vrouw uit de hoogere kringen, wat het geld betreft. Verder doet Toon Bodo het briefje ontving, lacnte hij ironisch. Hij wilde haar niet sterken in haar eigenzinnigheid, en antwoordde haar even kort. dat haar besluit hem leed deed, doch dat hij zich bij haar verzoek zou nëiiieggen. Zij slaagde uitsekend voor haar examen. Zij ontving vele hartelijKe brieven, maar niets van Bodo. En ze had juist van hem een geluk- wensch verwacht, een persoonlijken geluk- wensch. Ze ging naar haar ouders om de vaeantie door te brengen, maar haar ge dachten bleven toeven bij Bodo. Ze ver moedde, dat zijn gevoelens voor haar wa ren bekoeld. Nu zij niets meer van hem hoorde, vreesde zrj, dat hij haar niet meer lief had. Ze had slechts één hoop, Bodo nog eenmaal weer te zien, hem alles te vertellen, wat haar tot haar dwaze hou ding gedreven had. haar verlangen naar hem. Weken verliepen. Toen op een middag, terwql Diane, naar de stad teruggekeerd, uit de tram stapte, stond ze plotseling te genover hem. Eén oogenblik ging een stroom van geluk door haar. Ze kon de juiste woorden niet vinden, ze kon niet spreken zooals ze zich zoo vast had voorgenomen, hier, in de kilte van de drukke winkelstraat. Ze ontweken elkanders blikken. Hij sprak over banale onderwerpen, als tegen een toevallige ken nis. Ze scheidden zonder eenige toenade ring. Toen Diane dien middag op haar kamer ze alles na, want Amerika is een en al koketterie. De dochters uit dezeq stand heb ben dezelfde opvoeding genoten zij het dan op minder kostbare scholen- en leven niet zoo vrij en ongedwongen als hun zus teren uit de hoogere kringen. Men vindt niet zelden een jong echtpaar, dat in een pension getrokken is en voor eerst geen kinderen wil hebben, daar de vrouw nog zooveel interessen buitenshuis heeft, dat zij niet haar heele leven aan haar huisgezin wil wijden. De interessen hoeven niet alleen amusementen te betref fen; zooals reeds verteld, is de Amerikaan sche een Vrouw, die zich voor alle moge lijke dingen interesseert. En dat zij geen hulsvrouw wil zijn, wat wij daaronder ver staan, is haar niet te verwijten, want het huishouden is een beroep als elk ander, waartoe men zich aangetrokken kan voe len of niet. Vaak echter heeft de getrouw de Amerikaansche vrouw haar huis zoo in gericht, dat Zij haar huiselijke plichten gemakkelijk en vlug af kan doen en zoo doende tijd overhoudt voor andere din gen. Zij is een Vrouw, die van werken houdt, maar die daarbij haar oogen niet sluit Voor hetgeen in de wereld gebeurt. Het eten in Amerika is heel gecompli ceerd, want er komen lekkernijen bij, die Veel werk vergen. Zelfs het ontbijt is zeer omvangrijk. De lunch wordt meestal alleen door de vrouwen gebruikt, omdat de man nen in een restaurant vlak bij hun kan toor eten. 's Avonds eet men om 7 uur; heel feestelijk wordt de tafel gedekt, en de mannen en de vrouwen zijn in avondklee- ding. En nu het begrip „Lady". Zelfs de on bemiddelde jonge Amerikaansche wordt op de openbare school (onze volksschool) bij gebracht, dat zij een Lady is, een vrije Amerikaansche, die men met respect te behandelen heeft. En zoo komt het, dat ze, ook wanneer zij een werkende vrouw is, zich buiten haar werkuren zoo gedraagt en kleedt zij het dan ook in goedkoo- pere stoffen alsof zij een werkelijke Lady was. Daarvoor offert ze alles op. De man helpt veel in het huishouden, zoodat de vrouw meer vrijen tijd krijgt. Het kameraadschappelijke is een heel voor name factor in het Amerlkaansehe huwe lijk, waarbij beide partijen respect hebben Voor eikaars interessen en genoegens. Vrouw ik kan je heelemaal lezen als een open boek." Man: „Nou ja, dat lezen van jou!. Wat je niet bevalt sla je over en dat breng je dan op mij over." kwam, snikte ze het uit om de onmacht niet te hebben kunnen spreken, zooals ze wilde, ze had moeten spreken. Ze voelde het, ze kon niet langer zonder hem, ze moest hem alles zeggen. Ze nam een kloek besluit en begaf Zich naar zijn atelier. Zonder eenige aarzeling besteeg zij de trappen. Maar vóór de deur weifelde ze even bij de gedachte, dat hij eens niet meer van haar hield. Doch slechts een moment, want als voortge stuwd door die innerlijke angst, wierp zij de deur open en zag Bodo voor het haard vuur staan. Hij trad glimlachend op haar toe en zij stamelde vol onzekerheid: „O, Bodo, zou je toch nog van me kun nen houden?" „Maar kindje, ik houd nog evenveel van je, maar je moest dien strijd alleen door maken. Ik heb immers direct begrepen, dat je briefje maar een voorwendsel was, maar dat jaloezie de drijfveer van je han deling is geweest. En kindje, als mijn vrouw, moet je daar boven verheven zijn. Ik wist dat je komen zou, dat je liefde het zou winnen van je jaloezie. En zou je je Bodo nu zijn hardheid kun nen vergeven, zeide hij ondeugend glim lachend. Doch die vraag was overbodig, want Diane had haar hoofdje tegen zijn schou der gelegd. Zoo, de K.XVIII of, zooals je het in fat- soennelijk Hollands schrijven moet de K. 18, is nou ook weg en die gaat nou zoo overal naar toe en ook naar die menschen die zoo'n beetje Robinson Crüsootje met hun eigen spelen ergens op een eilandje. Nou daar moet het fijn zijn heb ik gehoord want d'r is geen belasting en je hoef niet naar schooi. Je hoeft er niks anders te doen as niks uitvoeren, dus dat is dan ge makkelijk. De gebraden kippen vliegen daar noüw zoo maar in je mond. En daar gaat de K. 18 nou ook heen. As ze nouw daar ook maar weggaan. 2e zouWen mis schien Zin hebben om er te blijven. Je ken nooit weten hé en dan is onze nieuwe mooie duikboot foetsie. Als er nouw ondertusschen maar geen oorlog komt. Niet voor ons, o nee. Maar voor den vijand zal het er dan belabber- der uit gaan zien, Want de K. 18, heeft, omdat er ergens anders geen plaats voor Is, de uien en aardappelen maar Zoolang in de lanceerbuizen gestopt. Nou en as ie met uiën moet gaan sehieteh dan gaan 2e kapot hè. Heb U wel eens een kapotte üi onder Uw neus gehad? Nee, nou dan moet U dat eens probeeren, 's kijken of U dan nog ken vechten. Ik heb een neeffie en die woont daar erregens Ver weg in de binnenlanden van Gelderland. Waar precies dat komp er nouw weer niet op aan. En dat neeffie dan die heeft mij een brief geschreven en ie vroeg daarin of dat houw zoo'n groote kunst was om met zoo'n onderzeeër te gaan varen, 't zijn toch groote booten meende ie. Nouw ik heb 'm geschreven dat ie hee lemaal gelijk had. Dat 't niks geen kunst was. Dat as de heeren vrij van dienst wa ren Zij hun mooie pakkie aantrekken en dan een beetje op 't promenadedek gaan wandelen of in de biljardzaal gaan kaar ten. En as die prefessor Zin heb om 'n tijdje onder water te gaan zitten dat zij' dan de luiken voor de ramen doen en de deuren dicht, en dat ze onder water gewoon door gaan en as ze dan weer bovenkomen dan is 't zwembad meteen vanzelf vol hè en dan gaan ze zwemmen of zonnebajen. 2ie dat heb ik 'm nou geschreven. Wat kenne die landrotten toch een stomme vra gen stellen hè en as ze dat nouw allemaal in de kranten lezen van de K. 18 is daar of daar aangekomen dan denken ze bij hun eigen: Niks geen kunst. Nee, 't is allemaal geen kunst as je d'r zelf niet bij bent hè en as dat nouw allemaal achter den rug is, dan zijn 't toch maar weer die Hollanders die 't 'm gelapt hebben hè. O zoo, maar zouwen die ook zoo in de blom metjes gezet worden als Parmentier en die anderen. Nou ik geloof 't niet, maar als Wimpie eerlijk zijn moet, dan zeg ik toch dat als de K. 18 z'n reis erop heeft zitten, de pressetasie, of hoe je dat gekke woord dan ook schrijven moet, grooter is als die van de Uiver want as die terug zijn dan geloof ik vast en zeker dat ze 't geen tweede keer meer zullen doen, alleen al. omdat ze zoowat stapelgek geworden zijn van al dat gefeest wat ze hebben moe ten doen. Zeg nou maar eens dat 't niet zoo j. nou vertel ik weer eens wat ande 60 gaan we eens naar die meneer Warn3 e° die 't ook in z'n bol heb gekregen met^f motor van 'm. Hoe heette dat ook w Een per.... een per.... een perpe 6er' perpe... nouw 11- ken d'r niet opw6" maar 't is zooiets dat op peperemunt automobiel lijkt. Zooiets van niks ipt„ ken. 3 ma' Rajerajerajeraje. wat is dat. Das nouw net zoo iets as die goochel.» gedaan heeft Woensdagmiddag in Kas noo met de kindermiddag van de Held'3" Sche Courant, waar 't erg lollig Was h €N die meneer maakte ook van niks, van an En Zoo was dat nouw ook mét die tor van die meneer Wardenier uit WolT" ga. Daar ben ikke ook eens geweest dicht bij de Giethoornsche meren en 'daa3 is 't Zoo mooi, d~t die nieuwbakken zwj ger van me, die toen nog geen zwa?e' was, nouw, die maakte toen allemaal van die gedichten op m'n zussie omdat de kab belende golleVies 'm inspiéreerden 2ei k En daarom, denk ik, dat die meneer War denier uit Wolvega ook naar de kabbelendé gollevies heb gekeken en ook inspiratie heeft gehad en toen maar zoo die brand- stoflooze motor Uit Z'n duim heeft vei zuigd. Ik Vind 't toch stom van 'm dat ie d'r niet effe mee gewacht heeft hè, want 't zou een fijne Aprilmop geworden zijn. Nou ikke ben verstandiger, want ik heb ook 'n fijne Aprilmop uitgedacht en die komt in de H. C. te staan. Bezoeker: „Wat verdient u hier nu? Klerk van een beroemd advocaat' 10.000.— per jaar, 20.—per week in geld en de rest in goeden raad." Op bepaalde tijdstippen, b.v. met Oudejaarsavond, zijn We meestal vol goede voornemens. Wij hebben een open oog voor onze karakterfouten en nemen ons stellig voor, om daarin verbetering te brengen. En ach, in de drukte van het dage- lijksche leven gaan die voornemens meeat- al zoo gauw verloren. In het dagelijksch leven zijn we maar al te zeer geneigd om, als er iets ver keerd gaat, dit te schuiven op ons lot, op de omstandigheden, op andere menschen, maar nooit op onze eigen tekortkomingen. Ten eerste is dit onjuist, en ten tweede IS het onpraetisch. Omstandigheden kun nen wij niet altrjd veranderenonszelf wèl. Sommige menschen ontkennen dit laatste gemakshalve, want wanneer het toch niet mogelijk is voor een mensch, om zichzelf te veranderen, kan ook nie mand van hem eischen dat hij daartoe Vruchtelooze pogingen in het werk zal stellen. t Een mensch, die dit ernstig wil, is Wèl in staat om zichzelf te veranderen. Daar voor zijn voorbeelden te over. Honderden, die zich eenmaal aan andermans eigendom Vergapen, zijn later eerlijke menschen ge worden. Honderden menschen, die geen goede opvoeding konden krijgen, hebben zich la ter ontwikkeld en zich weten op te wer ken tot een hoog intellectueel peil. Talrijke menschen, die eenmaal oneven wichtig en rusteloos waren hebben bij hun zoeken de psychologie gevonden en begre pen en zijn geworden tot doelbewuste evenwichtige menschen. Voorbeelden te over. Met een vasten wil, geduld en volhar ding kan men zichzelf veranderen, kan men dus worden tot wat men wenscht te zijn. Hoe zoudt u graag zijn? Neemt eens potlood en papier en schrijft hét een» uit voerig op. Gaat daarna eens controleeren, welke eigenschappen nu in strijd zijn met uw ideaal. Schrijf dit niet op, maar schrijft de eigenschappen neer, die het tegendeel vor men van uw gebreken. Indien u b.v. ge makzuchtig bent schrijft u op: energie, wanneer u humeurig bent: verdraagzaam heid, enz. Dat lijstje heeft u geregeld noo- dig. Gaat eiken avond na, wat u den hee- len dag gedaan en zooveel mogelijk ook wat u gedacht heeft, en controleert hoeverre u in strijd gehandeld en gedacn heeft met de goede eigenschappen, die u ontbreken. Dat is de weg om uzelf te verbeteren. Indien u dit serieus doet, zult u ondervin den, dat verschillende moeilijkheden, die u vroeger ondervond en waarvan u de schuld altijd op anderen of op omstandigheden schoof, niet meer voorkomen. Dit is ke beste bewijs, dat de aanleiding tot die moeilijkheden bij uzelf school. Evenmin als men kan onderwijzen, zon der hetgeen men onderwijst eerst goed ge leerd te hebben even zoomin kan uien daadwerkelijk Iets doen om zfln lot te ver beteren, zonder eerst zichzelf te veberte- ren. Dr. Jos. de Cock.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 18