Buitenlandsch Overzicht.
Sally's avontuur,
v
ZWANENBERG'S
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
r
Kruidt Uw sausen met HONIG's BOUILLONBLOKJES - 6 voor 10 cent
No. 7522
EERSTE BLAD
DINSDAG 4 DECEMBER 1934
62ste JAARGANG
Duitsche persstemmen
over de rede van Laval.
Echtscheidingen
in staatsbelang.
GELDERSCHE
ROOKWORST
Diplomatieke stappen van
Duitschland verwacht.
Sabotage van conferenties
door den wapenhande'
-
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersclie Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland 2.—,
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, idem per mail en overige
landen f 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. f 0.50, 0.70, f 0.70, f 1.—. Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50,
1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE N:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-con tante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Zuid'Slavië wenscht in geen enkel opzicht uitstel van de dis'
cussies over de ingediende nota. - Toenadering van Frankrijk
tot Duitschland Behandeling van de buitenlandsche politiek
in de Fransche Kamer.
Onbuigzaam'
heid van
Zuid'Slavië
Zuid-Slavië wil van
geen compromis weten
ten opzichte van de di
recte besprekingen van
'de door haar ingediende
nota, die zulke scherpe
beschuldigingen bevatte aan het adres van
Hongarije. De groote mogendheden hadden
zoo gaarne gewild dat er, voor de behande
ling, eerst een paar weken zouden verloopen,
de gemoederen zouden dan wat gekalmeerd
zijn en de sfeer, waarin de besprekingen zou
den plaats hebben, wat rustiger. Voor een
objectieve en zakelijke behandeling was dat
zoo noodig. Zuid-Slavië wil echter van geen
uitstel weten en -oo zullen dus deze week (5
December) de nota's besproken worden. Het
kan een dicussie worden met belangrijke ge
volgen.
Op die onverzettelijke houding van Zuid-
Slavië duidt ook het onderhoud, dat de prifts-
regent van Zuid-Slavië, met den Engelschen
minister-president, MacDonald gehad heeft.
MacDonald zou tegenover den prins-regent
de wenschelijkheid betoogd hebben, dat de
Volkenbond volgende week een resolutie zou
aannemen, behelzend: 1. de veroordeeling van
alle hulp aan en bescherming van terroristi
sche organisatie; 2. een benoeming van een
commissie van drie om de Zuid-Zuid-Slavische
klacht en het Hongaarsche antwoord daarop
en het bewijsmateriaal te onderzoeken; 3. uit
stel van verdere beraadslagingen over deze
zaak tot 1 Januari. In Januari zou de bond
dan op grond van het rapport van de commis
sie moeten beslissen hoe tegen deze terroris
ten-organisaties door internationale actie op
getreden kan worden.
De prins zou hierop geantwoord heb
ben, dat een dergelijke procedure voor
hem onaanvaardbaar is, dat het met de
openbare meeningen in zijn land zoo ge
steld is, dat iedere regeering, die haar
aanvaardt, door revolutie onderstboven
gegooid zou worden en dat zelfs het aan
vaarden van een dergelijke methode door
den Volkenbond ten opzichte van de Zuid-
Slavische regeering een gevaarlijke inter
nationale situatie zou scheppen.
Zuid-Slavië zou er op blijven staan, dat de
Bond de verantwoordelijkheid van Hongarije
bevestigt, dat de Bond een nauwkeurig onder
zoek in Hongarije gelast en dat hij staat op
berechting en bestraffing van al degenen, die
met de activiteit der terroristische organisa
ties te maken hadden. Volgens de genoemde
correspondent zou de prins-regent gezegd heb
ben, dat Zuid-Slavië onder geen omstandig
heid met minder genoegen zou nemen.
De diplomatieke correspondent van de
Daily Telegraph schrijft over hetzelfde bezoek
van MacDonald aan Buckingham Palace,
waar de prins-regent vertoeft, dat het in de
macht van Mussolini zou liggen om dat soort
van edelmoedig openbaar gebaar ten opzichte
van Zuid-Slavië te maken, dat zelfs de be
windvoerders van dit land in staat zou stel
len om oude vijandschap te verbannen.
Een van de groote
Frankrijk— vraagstukken voor Euro-
Duitschland pa- die om een °Plos"
sing vragen, is de ver
houding van Frankrijk
tot Duitschland.
Zoolang de atmosfeer tusschen beide landen
vergiftigd is en blijft door wantrouwen, blyft
ook het gevaar van botsingen bestaan. Het
feit van een bewapeningswedloop hebben we
ook aan dit wantrouwen te wijten. Van een
blijvenden vrede in Europa kan geen sprake
zyn, zoolang het wantrouwen blijft. Iedere
poging om dus de betrekkingen tusschen
Duitschland en Frankrijk tot een vriend-
schappelijker verstandhouding te brengen,
moet toegejuicht worden.
In een hoofdartikel stelde nu dezer dagen,
naar Reuter uit Londen meldde, vast, dat er
sterke krachten aan het werk zijn, die stre
ven naar een hervatting van de directe on
derhandelingen tusschen Frankrijk en
Duitschland, tot algemenee verbetering der
betrekkingen.
Het blad merkt op, dat Laval in de Fran
sche Kamer een nieuwe uitnoodiging tot
Duitschland beeft gericht voor toetreding tot
het Oost-Locarno pact.
Wijlen minister Barthou heeft geenszins
afkeerig gestaan ten opzichte van het prin
cipe eener Fransch-Duitsche toenadering, doch
tijdens .den geheelen duur van zijn optreden
als minister van buitenlandsche zaken heeft
hij niets tot bevordering in deze richting kun
nen bijdragen. Er zijn vele hinderpalen ge
weest, en feitelijk heeft Barthou de hoop, iets
in deze richting te bereiken, opgegeven en
zich ijverig erop toegelegd, de Fransch-Rus-
sische samenwerking te versterken, om een
Oost-Locarnopact tot stand te brengen. Laval
zal de banden, die te Genève zijn aange
knoopt, niet spoedig verbreken, doch wan
neer Hitier wil onderhandelen, bestaat er
geen reden zijn woorden geen welwillend ge
hoor te schenken.
Het feit, dat Laval gewezen heeft op de
verklaringen van Baldwin in het Lagerhuis, is
een bewijs ervoor, dat de ware zin van Bald-
win's rede in Frankrijk, evenals in andere
landen, begrepen is.
De Britsche regeering heeft een zeer onge-
wonen stap gedaan, door aan de Duitsche
regeering reeds bij voorbaat haar standpunt
ten aanzien van de Duitsche bewapening in
groote trekken bekend te maken.
Dit is een opmerkelijk bewijs voor haar op
rechtheid geweest. Baldwin heeft Duitschland
uitgenoodigd, den sluier der geheimzinnigheid
te verscheuren en de dingen, die Europa ver
ontrusten aan het licht te brengen. Wanneer
Duitschland dit doet, zullen weer ernstige be
sprekingen mogelijk zijn.
Het blad besluit met de opmerking: Het
is mogelijk, dat een dergelijke uitnoodiging,
zonder dat Duitschland van een schending van
het Verdrag van Versailles beschuldigd wordt,
een stilzwijgende instemming beteekent, beter
zou het echter zijn, indien van een uitge
maakte zaak gesproken werd, daaraan niets
meer veranderd kan worden, aangezien er
toch geen middel bestaat om het ongedaan te
maken.
GEORGES LANDSBURY
lieder van de Arbeiderspartij in het Engelsche
Lagerhuis.
Frankrijks
buitenlandsche
politiek
De nieuwe ministerpresident van» België.
GEORGES THEUNIS
Laval heeft in de
Fransche Kamer gespro
ken over de buitenland
sche politiek van Frank
rijk. Wij ontleenen aan
zijn redevoering eenige
belangrijke passages. Over de onderhandelin
gen van Frankrijk met Italië, zeide de Fran
sche minister van buitenlandsche zaken was,
versterking van de vriendschapsbanden tus
schen beide landen.
De trouw van Frankrijk aan zijn bondge-
nooten zal niet verminderen en deze verzeke
ring geldt des te meer, waar het hier een
volk geldt, dat juist door dezelfde tragische
gebeurtenissen getroffen is als Frankrijk, n.1.
Zuid-Slavië.
De onderhandelingen met Italië moeten bo
ven de onafhankelijkheid van Oostenrijk uit
tot een overeenstemming leiden, die den vrede
in dit deel van Europa blijvend verzekert.
Tegelijkertijd onderhandelt Frankrijk over
de voorwaarden van een wederzijdsch verdrag
van bijstand voor Oost-Europa.
Bij geen van deze onderhandelingen streeft
Frankrijk doeleinden van eigen belang na.
Zonder zich om de binnenlandsche politiek of
om den vorm van het regiem te bekommeren
is Frankrijk bereid met alle landen die het
zelfde doel nastreven deze politiek van weder-
verzoening te voeren.
Er is een principe waarvan iedereen de
noodzakelijkheid erkennen moet: de inachtne-
PIERRE LAVAL.
de Fransche minister van buitenlandsche
zaken.
ming van de tegenwoordige grenzen. Wie
deze grenzen anders wil trekken verstoort den
Europeeschen vrede. Men vraagt zich dikwijls
af, waarheen de politiek leidt, welke Frank
rijk sinds eenigen tijd met de Sowjet-unie ge
dreven heeft. Anderzijds vraagt men zich af,
of Frankrijk er niet over denkt met Duitsch
land een speciale politiek te drijven. Men
tracht twijfel te verwekken omtrent de conti
nuïteit en de eenheid van de Fransche poli
tiek.
De Fransche regeering heeft echter slechts
één houding: zij is bezig met het scheppen van
een internationale samenwerking en wenscht
aan deze samenwerking geen nevenverdra
gen toe te voegen.
Rijkskanselier Hitier heeft zijn wil tot den
vrede geopenbaard. Wij noodigen hem uit zijn
woorden in daden om te zetten door zich bij
de politiek aan te sluiten, die wij in Oost-
Europa volgen.
Men heeft zich afgevraagd, waarom Frank
rijk zich voor een pact interesseert, waardoor
het verantwoordelijkheden ver van zijn grui
zen op zich neemt. De waarheid is echter,
dat het door een dergelijke politiek de kans
op een oorlog vermindert.
Hitier heeft verklaard dat de huidige gren
zen van Duitschland hem voldoende waren.
Om zijn militaire politiek te rechtvaardigen
heeft hij op hot gevoel van eigenwaarde van
zijn land gewezen.
Hoe zal bij morgen echter een dergelijke
rechtvaardiging vinden zoi vroeg Laval.
wanneer Duitschland, dat door niemand be
dreigt wordt, weigert een aandeel te nemen
in de collectieve organisatie van den vrede,
zooals deze hem is aangeboden, dat wil zeg
gen in den ganschen omvang van de moreele
rol welke aan een groot land is voorbehouden,
welks solidariteit voor den groei en de toe
komt van de Europeesche eenheid beslissend
kan zijn.
De kwestie van de Saar moet worden op
gelost op een normale voor beide landen be
vredigende wijze. De Saarkwestie moet wor
den geregeld binnen hc: internationale kader
dat door de vredesverdragen is vastgesteld.
Het hangt van Duitschland af, of het plebis
ciet onder normale omstandigheden zal wor
den gehouden. Wat ons betreft, wij hebben
geen anderen wensch dan te zorgen dat het
stembusgeheim en de stembusvrijheid worden
gewaarborgd. Bij voorbaat leggen wij ons
neer by de resultaten van het plebisciet.
Wy hopen van ganscher harte, dat de orde
niet zal worden verstoord doch indien zulks
mocht geschieden, blyft Frankrijk bereid om
al zijn internationale verplichtingen na te
komen. Overigens zullen wij andere landen
vragen om tezamen met ons de politle-teak
voor een eventueel herstel der orde over te
nemen.
Laval's uiteeuzetting is door de Kamer met
toejuiching begroet Vele Kamerleden kwa
men den minister, toen hij had uitgespro
ken, de hand drukken.
Aan de op d 5 redevoering van Laval volgen
de gedachten wisseling nam in de eerste
plaats de nationalistische afgevaardigde
Franklni Bouillon deel, die zich scherp tegen
Duitschland richtte en ook de Fransche regee
ring verweet, dat zij een onjuiste Saar-poli-
tiek had gevoerd. Met het nationaal-socialis-
tische Duitschland, zoo betoogde Franklin
Bouillon, zal nooit een entente mogelijk zijn.
Voorts deed hij een heftigen aanval op de
Franschen, die hierover anders denken.
Over de rede, die de Fransche minister van
buitenlandsche zaken Laval Zaterdag in de
Kamer heeft gehouden, schrijft de (officieuse)
Diplomatisch-Politische Korrespondenz o.a.
„Ofschoon de toon van Laval aanmerkelijk
verschilt van dien welken zijn voorganger
Barthou tegen Duitschland placht aan te
slaan, is zijn gedachtengang vrijwel gelijk.
Wel wordt het woord „verzoening" niet meer
angstvallig vermeden, maar van de geneigd
heid om de zaken ook eens van het stand
punt der tegenpartij te bezien, is niets te be
speuren. De Fransche politiek blijft derhalve
op haar oude standpunt staan en zoekt geen
nieuwe wegen. „Frankrijk alleen moet sterk
zijn," deze stelling blijft schering en inslag
ook in Laval's betoog over den vrede. De
rechtmatige aanspraken van Duitschland op
gelijke veiligheid worden vrijwel doodgezwe
gen.
Het beroep van Laval op Hitier, om op
zijn vredelievende verklaringen nu ook eens
daden te laten volgen, is derhalve ongerijmd
en dient juist tot de Fransche regeering te
worden gericht. Duitschlands eisch van rechts
gelijkheid, die het in allen vorm is toegezegd,
is tot heden onvervuld gebleven.
De D. A. Ztg. is gaarne bereid, de rede van
Laval als een stap vooruit te beschouwen,
maar vraagt zich af, wat de practische gevol
gen zullen zijn.
Ook de Berl. Boersenztg. betwijfelt, of de
Fransche regeering bereid zal zijn, Duitsch
lands rechtsgelijkheid nu eindelijk te erkennen
en het blad constateert verder, dat het Fran
sche standpunt in de Saarkwestie onveran
derd is gebleven.
Fransche persstemmen.
De redevoering van Laval wordt door de
Parijsche bladen beschouwd als een bevesti
ging van de continuïteit der buitenlandsche
politiek van Frankrijk. Zelfs de bladen, die
Laval niet gunstig gezind zijn en niet alle
punten van zijn rede zonder voorbehoud goed
keuren, verklaren zich min of meer bevre
digd.
Reuter meldt uit Sjanghai:
De Chineesche regeering heeft een verorde
ning uitgevaardigd volgens welke hooge mili-
Dit u de echte rookworst
voor den Hollondschen pot!
let op het loodje I
tairen en diplomatieke ambtenaren, die bui
tenlandsche vrouwen gehuwd hebben, zich zul
len moeten laten scheiden. Zy, die verloofd
zijn met buitenlandsche vrouwen moeten deze
verloving breken, daar zij anders hun post
zullen verliezen.
Een der bladen, de Modern Daily News,
commentaar leverend op dit besluit schrijft,
dat Chineesche militaire en diplomatieke amb
tenaren in het buitenland de gewoonte hebben
buitenlandsche vrouwen te huwen. In het hu
welijk plegen zij aan hun vrouwen belangrijke
militaire of diplomatieke geheimen mede te
deelen. Buitenlandsche vrouwen, ofschoon ge
huwd met Chineezen, blijven van hun geboor
teland houden en zij zouden geneigd kunnen
zijn staatsgeheimen aan hun land mede te
deelen.
Het blad deelt verder mede, dat Chineesche
militaire en diplomatieke ambtenaren binnen
een termijn van zeven maanden hun huwelijk
met hun buitenlandsche vrouwen moeten
laten ontbinden.
Volgens den diplomatieken medewerker van
de Daily Telegraph, zijn ei teekenen, dat Hit-
Ier in den een of anderen vorm een algemee-
nen diplomatieken stap vooruit in het nieuwe
jaar overweegt. Deze 3tap zou dan de oplos
sing der vier voornaamste problemen kun
nen zoeken, namelijk de herbewapening van
Duitschland, de veiligheid van Europa, terug
keer tot den Volkenbond en de toekomst van
Oostenrijk.
Deze medewerker acht het onwaarschijnlijk
dat Ribbentrop's bezoek aan Parijs direct
verband houdt met den laatsten stap van
de Britsche regeering te Berlijn en bij den
Duitschen gezant te Londen.
De Britsche regeering zou druk bezig zijn
met het overwegen van de stappen, waarmede
zij gevolg kan geven aan de nieuwe richting
in de politiek, gelijk die Woensdag door Bald
win in het vooruitzicht werd gesteld.
Intieme besprekingen met de Fransche re
geering zou de eerstvolgende stap zijn waar
toe de vergadering van den Volkenbondsraad
gedurende de volgenden week gelegenheid
zou geven.
Reuter meldt uit Washington:
Men verwacht in welingelichte kringen
sensationeele mededeelingen wanneer de se
naatscommissie tot onderzoek van den wapen
handel de volgende week weer bijeen zal ko
men.
Er zullen verklaringen worden afgelegd,
zoo zegt men, ten einde aan te toonen, dat
zekere ondernemingen voor de fabricage van
wapenen gepoogd hebben verschillende inter
nationale conferenties, met name de ontwape-
niningsconferentie, te saboteeren.
Men hoopt, dat de verwachte onthullingen
de mogendheden er toe zullen brengen een
internationaal plan voor de controle van den
wapenhandel aan te nemen.
Feuilleton
Uit het Amerikaansch.
58)
Evenals Sally bleven ook zij het eerste
oogenblik stofstijf staan, maar waarschijn-
luk zouden zij, daar het geval hun niets aan
ging, zich wel gauw hersteld hebben en zoo
vlug mogelijk weer achter de beschermende
haag verdwenen zijn, als Frego hen niet ge
zien had. Sally zag zijn hoofd bewegen alsof
hij de vrouw, die in zijn armen lag, iets in het
oor fluisterde. En 't gevolg was de climax
van den één-acter. Onmiddellijk lieten haar
armen hem los en draaide ze zich om, zoodat
ze naast hem kwam te staan, maar ze droeg
goed zorg, om zijn eene hand in de hare te
houden. Zoo bleef ze staan; Sally hoorde haar
lachen opgewonden. Alsof haar een groot
geluk ten deel gevallen was.
„O, Mrs. Warrenden," hoorde ze haar zeg
gen. „Neen, loop nu maar niet meer weg, nu
is het toch te laat niet waar? op
heeterdaad betrapt noemen ze dat. Nu zijn u
en Mr. Warrenden de eersten, die van ons
geluk hooren
Sally kon 't niet langer uithouden. Ze zag
niets meer, alsof iemand plotseling 't scherm
had laten vallen, nu 't stuk uit was. Het
duurde een paar oogenblikken, voordat ze be
sefte, dat ze langs de donkere paden rond
vloog, alsof wegvluchten de impressie, die in
haar herinnering gebrand was, zou kunnen
uitwisschen! Maar het rekenschap geven van
wat ze deed, maakte niet, dat ze haar vaart
verminderde; de menschen moesten maar
denken, wat ze wilden; haar kon het niet
meer schelen; haar opinie kwam er niet meer
op aan ze wilde niets meer met hem te
maken hebben, met niemandneen, zelfs
met Mrs. Goswold niet.
Zonder nadenken, door haar instinct geleid,
vond ze, via de beroemde zijdeur, den weg
naar haar kamer.
Daar, in de veilige duisternis, met de deur
op slot, kwam ze wat by. Ze liet zich, dood
moe, op haar bed vallen en vocht, met op
eengeklemde tanden en haar handen tot twee
harde kleine vuisten gebald, om de bui van
praten en lachen en wanhopig snikken te
bedwingen.
Niet dat ze werkelijk om den man gege
ven hadmaar dit was erger, veel erger.
't Was het einde van alles, na een reeks
van nederlagen, die haar trots, haar arme
trots, die toch al niet veel reden van bestaan
had, had moeten verduren, 't Was begon
nen met den schok, dien zij gekregen had
toen zij 't verschil besefte tusschen illusie-
Lyttleton en werkelijkheid-Lyttleton; toen
was de kijk gevolgd, die ze daardoor op zijn
karakter en, wat erger was, op zyn opinie
ten opzichte van haar gekregen had, en 't
was geëindigd met de behandeling van den
man, wiens liefde zij wel-is-waar niet gewild
had maar die haar toch door 't weten: er is
iemand die om me geeft, geestelijk meer ge
steund had, dan ze zelf had geweten.
Dit was nog niet alles. Naast haar ge
kwetste ijdelheid, haar beleedigden trots,
was ze zich nog bewust van een ander ge
voel een gevoel van verlies, alsof er iets uit
haar leven weg was. Ondanks al zyn eigen-
SigSên. al zijn die Sally van het
eerste oogenblik af gezien had, zoowel door
de gewoonte van den man zelf om er, schert
send, den nadruk op te leggen, als door haar
eigen fijne voelhoren ten opzichte van wat
voor een man in zijn positie wel of niet hoor
de, had ze Frego altijd, onbewust misschien,
als iemand beschouwd, op wien door eerlijk
heid, door karaktervastheid, door loyaliteit
staat te maken was.
Hij had zich dat vertrouwen onwaardig
getoond, hij had haar, terwijl hij wist hoe
wankel ze stond, dien laatsten steun onder de
voeten weggeslagen; hij was in de val geloo-
pen, die Artemis zoo knap, vakkundig voor
hem gezet had en nu 't zoo ver was, ver
weerde hij zich niet, maar liet zich, als een
tam iemand, in diezelfde val gevangen hou
den.
Ze wist met haar gevoelens geen raad
dan was het een plotseling oplaaiende drift,
dan een gevoel van opstandig verdriet, dat
den boventoon voerde.
Als zich maar een goede gelegenheid voor
deed, dan zou ze die mrs. Artemis wel eens
leeren, hoe vrouwen, die zich niet schamen,
om een man in de val te lokken, door andere
vrouwen behandeld werden.
Plotseling werd er aan de knop van haar
kamerdeur gerammeld. Sally schrok op en
streek vlug met haar zakdoek, dien ze ge
klemd hield, langs haar oogen een abso
luut overbodige manoeuvre, wat er was nog
geen traan gevallen.
Ze gaf geen antwoord op den rand van
haar bed zat ze, in spanning naar de donkere
kamer, waar zich de deur bevond, te kijken.
Geen tien seconden daarna werd er ge
klopt. Sally wist niet wat te doen, antwoord
geven of niet? Zachtjes liep ze naar den
schakelaar boven haar bed en draaide het
knopje om. Ze voelde zich zenuwachtig, niet
in staat zich te bewegen; allerlei gedachten
warrelden haar door het hoofd, afwisselend
had ze 't koud en warm. Alles liever dan nu
met iemand te moeten spreken of confidenties
te moeten aanhooren.
Maar als 't Mrs. Goswold zelf, of haar ka
menier eens was! 't Was toch zeker haar
plicht om rekening te houden met de vrouw,
wier ondergeschikte ze was. Ze slikte een
paar maal, kneep haar vuisten stevig dicht
en wachtte af; toen het kloppen na weer een
paar seconden van stilte herhaald werd, be-
heerschte ze zich genoeg, om kalm antwoord
te geven.
„JaWie is daar?"
„O Miss Manwaring, bent u er toch?"
Door de deur heen hoorde Sally de verlich
ting in de stem van Mrs. Shandish. „Laat me
er gauw in, er is iets, waarover ik u onmid
dellijk moet spreken."
Zonder antwoord te geven liep Sally naar
de deur, draaide den sleutel om en deed haar
open.
„Kom maar binnen," zeide ze stroef.
Mrs. Shandish kwam vlug de kamer in.
Sally deed de deur achter haar dicht, keerde
zich om en keek haar bezoekster, die mid
den in de kamer was blijven staan, onder
zoekend aan. Haar costuum, het Colombine-
pakje met het luchtige, wijd-ttitstaande korte
rokje, en de slanke beenen met de rose-zijden
kousen en kokette witte schoentjes, vormde
een zonderling contrast met haar angstige
oogen en strak gezicht, dat zoo bleek zag,
dat de rouge er in rose plekken op scheen te
liggen.
„Goddank, Goddank, dat ik je gevonden
heb," fluisterde ze, „minstens een half uur
loop ik al naar je te zoeken. Twee keer ben
ik al op je kamer geweest natuurlijk ben
jij net binnengekomen. Maar waar ben je
al dien tijd geweest.
„Komt dat er iets op aan," pareerde Sally
met een strak gezicht. „Ik bedoel, nu u me
gevonden heeft, behoeft u toch niet te weten
waar ik geweest ben?"
„Neen, neen, maar heb je Walter gespro
ken heeft die je niets verteld?"
„Neen een half uur geleden heb ik hem
wel ontmoet boven aan de trap, maar toen
ik tegen hem begon te praten, heeft hij zich
omgedraaid en is weggerend alsof hij een
geestverschijning zag."
„Doe niet zoo onnoozel je weet waar
om." De stem van de oudere vrouw trilde van
onderdrukte drift. „Onmogelijk mensch, dat
je bent! Waarom ben je zelf niet gegaan
waarom heb je tante Abby laten gaan
Schandelijk fataal misdadig heb je ge
handeld! Hem treft geen schuld hy wist
het niet natuurlijk heeft hij alles verklapt!
En nu zijn we voor goed hier onmogelijk
nooit vraagt ze ons weer en daarby alle
kans dat ze ons uit haar testament schrapt
ook. O, waarom heb je zoo stom gedaan
ik zou je kunnen slaan, dooreen kunnen ram
melen!"
„Ik weet wel, dat u dat graag zou willen",
gaf Sally kalm toe. „Maar als ik u was, zou
ik 't maar niet probeeren."
„Maar waarom, waarom?"
„Wel als u zoo graag de waarheid weten
wilt toen u met uw broer en Lyttleton
zoo gezellig samenzweerdertje aan 't spelen
bent geweest, heeft Mrs. Goswold alles wat u
met u drieën verhandeld hebt, afgeluisterd...
Ze stond achter de jaloezie van 't raam van
de biljartkamer. Ik weet niet, waarover het
ging, ze heeft mij niets verteld maar
blijkbaar vond zij 't interessant genoeg, om
er meer van te willen weten. Die verkleed
partij is haar idéé geweest. Zij wilde er meer
van weten, dus daarom is zij gegaan."
Mrs. Shandish stond zich verwoed op haar
lippen te bijten, maar haar oogen waren van
uitdrukking veranderd, ze keek Sally niet
langer recht aan blijkbaar was dit een
complicatie waar ze niet op gerekend had.
„Enheb je haar daama nog gespro
ken
„Neen," antwoordde Sally kort. „U wel?"
„Neen, ik ook niet. Walter en ik hebben
ook overal naar haar gezocht. Daarom heeft
hij zoo gek gedaan, toen hij jou zag hij
schrok zich doodwilde nog redden, wat
er te redden was, dacht door een verklaring
misschien nog alles goed te maken. Maar hel
schijnt......" even aarzelde ze, weer kregen
haar oogen dezelfde onrustige uitdrukking
van eenige oogenblikken te voren, ,,'t Schijnt,
dat ze zich opzettelijk schuil houdt om te
bedenken hoe ze ons het beste zal kunner
vernederen, zal kunnen straffen. Als ik maat
zekerheid had. Misschien als Walter terug
komt die zoekt op 't oogenblik nog naar
haarMaar nu wat anders na dit ku
je niet langer hier blijven dat begrijp j
toch zeker wel."
„Waarom niet?"
„Om een buitengewoon goede reden, ali
ten minste 't gebeurde al niet genoeg vooi
je isomdat er morgenochtend met de
eerste boot, om zeven uur zooals je weet, een
man, een detective uit New-York, komt, die
een bevel tot inhechtenisneming van Sarah
Manvers in zijn zak heeft."
„Is dat de waarheid, of staat u te liegen,
Mrs. Shandish?"
„Hoe durf je zooiets zeggen! Neen, ik wil
me kalm houden, ik wil me niet meer ovei
jouw onbeschaamdheid opwinden. Deze zaak
is te ernstig en al is het waar, dat jij ons
allemaal geruïneerd hebt, daarom wil ik jouw
ongeluk niet. Neem een raad van me aan et
ga weg, nu 't nog tijd is. Ik begrijp niet, hoe
ze je op 't spoor zijn gekomen en ik weet
evenmin wie hun verklapt heeft, dat jij hier
bent, maar een feit is, 't dat de assurantie-
menschen zich in verbinding met de politie
gesteld hebben en dat het bevel tot in hech
tenis nemen uitgevaardigd is. Gisteravond om
tien uur heeft Walter een telegram gekre
gen. Daarom moest hij je zoo noodzakelijk
spreken hij had het je willen vertellen en
je geld geven, als je het noodig gehad had en
aanwijzingen, hoe je het beste weg kan ko
men."
„Maar waarom zou ik weggaan?"
„Wil je dan in de gevangenis terecht ko
men?"
(Wordt vervolgd.)