POPULAIR BIJVOEGSEL VAN DE HELDERSCHE COURANT Veertienduizend wonderen vallen uit-den Hemel--. U.- HET NEGERTJE. AUTEURSRECHTEN VOORBEHOUDEN) DOCH OOK VOORDEEL LEVERT DE SNEEUWVAL, Populaire Rubriek ZATERDAG 8 DECEMBER 1934 De strijd met de sneeuw twee millioen 1 k door W. VAN DEN BERGHE WORMSE. Zacht beginnen de eerste vlokken te val len; een teere,; Witte vacht dekt ïlónke- rend de naakte vochtige aarde, omhult liefkoozend de stijve, bladerlooze takken, steekt stad en dorp in een nieuw, blinkend gewaad en toovert de eerste Kerstroman-. tiek te voorschijn Wij kunnen het thans nauwelijks meer gelooven, dat nog geen twee- of driehon- - derd jaar geleden het. heele verkeer plotse ling stop stond, als de winter met zijn tra-. wanten, ijs en sneeuw, door het land trok!. Desondanks moet de strijd tegen den win ter ook tegenwoordig nog met alle ten dienste staande middelen gevoerd worden en deze middelen, al zijn zij ook vol- .maakter,: zijn noch geheel toereikend, nóch goedkoop wil de ;mensch niet, ondanks M. zijn machines, het onderspit delven! Tot voor enkele jaren was de winter in het gebergte nog een vijand, die elk verkeer op de .straatwegen belemmerde. Met den eersten! sneeuwval werd het aütoverkeer totaal stilgelegd, ja zelfs met sleden was het verkeer maar éi te vaak. onmogelijk! Want -.was door mid del van de houteS, door paarden getrok ken, sneeuwploeg,overdag" vrij baan ge maaktéép enkele nachtelijke sneeuw val deel èl deze moeite teniet! Twee, -drie meter- hoog- ligL-de -sneeuw..dan ..dik wijls opgestuwd, vooral aan de windzijde en de sneeuwslinger-'aUtomobiel is het eenige middel, dat men kent, om hier weer een weg te banen! Het-lijken' wel tanks, zij loopen eveneens op rupsbanden en hébben van voren een propellerachtige slinger-inrichting, die 'de sneeuw in reus achtige bogen door de luchtslingert en eoo den weg vrij maakt, evenals .de- in Amerika veel gebruikte sneeiiwsUnger- ioeomotieven. Landen met een sterken' sneeuwval en een levendig verkeer móeten' Ih hiin "be grooting dikwijls een grooterubri'èk openhouden voor de opruimingvan sneeuw. De stad New-York besteedde op een bijzonder sneeuwrijken dag in Januari verleden jaar de kleinigheid van bijna twee millioen Dollars aan de sneeuwrui- mingswerkzaamheden! Gelukkig is de natuur in ons land in haar uitingen steeds zeer matig!,... Maar de sneeuw kóst .Tiiet alleen' geld. De sneeuw brengt ook geld. op Véél meer dan zij kost. Sneeuw bevordert liet geld- verdienen! Sedert de opkomst vande wintersport Overal ter wereld," weet de industrie uit de neiging tót i skilóopen, rodelen en schaatsenrijden- jaarlijks tal rijke millioenen te trekken. En ~dê -rest eveneens vele millioenèn --- wordt ver diend door de leveranciers 'van spoftkleè- ding en wat e 'bij behoort! Oorspronke lijk een product van de:! noodzakelijkheid, werden slee - en Sehaatsen-weldra-eeri-arti- kel ter bevordering van genot en sport voor alle landen, ook van die,-welke zich slechts zelden te goed kunnen, doen aan de geneugten van de sneeuw enj.het ijs en daarom met hun uitrustingen naar de bergen trekken.. Weer nadert de sneeuwval, zullen wek dra de eerste vlokken de Straten kussen.... Die sneeuwvlok eens nader te "bekijken, zal het doel zijn van dit artikel!. Sportlieden en boeren, die eenigen kijk op de weerverschijnselen hebben opge daan, kunnen aan de soort en kwaliteit van de sneeuwvlok nauwkeurig de tem peratuur van de hoogere luchtlagen be- oordeelen en het komende weer voorspel len! Hoe kouder het daarboven is, hoe kleiner en harder zijn de sneeuwvlokken. Bij" geheel windstil weer vallen zij als hel dere, zeshoekige plaatjes omlaag!- Bij hoogere temperaturen treft men dan ook de zeskantige zuil aan en daarboven be gint de vormenrijkdom, die oneindig varia bel is! Een Amerikaansche onderzoeker, die zich door. geen mislukkingen.- liet af schrikken, en die juist in die oneindig heid inspiratie voor verdere onderzoekin gen scheen te vinden, slaagde erin veer tienduizend en meer kristalvormen bij de sneeuwvlok vast. te stellen, vanaf de een voudigste tot de meest-ingewikkelde vor men toe! De aard-kap,- waarboven sneeuwval plaatsvindt, reikt op óns halfrond van den Noordpool tot aan den Noordelijken keerkring, maai- op het andere halfrolid slechts tot den 35sten breedtegraad, dus tót Kaap de Goede Hoop. Weliswaar kennen wij. in Europa oók genoeg winters, die vrij van ijs zijn, zooals bijv. in Italië én in.' Spanje, maar het is toch iets bijzon ders,dat juist de zachte en sneeuw-arme winters aan deze zijde van de Alpen en de Pyreneeën, aan de andere zijde dikwijls juist het tegendeel laten zien! Zoo was m Jgnuari van dit jaar, toen hier de sneeuwklokjes hun kopjes reeds uit -den grond .staken en wij het voorjaar reeds riekten,- Venetië dagenlang in sneeuw -ge huld èh werd Madrid geteisterd door sneeuwstormen In Zuid-Amerika' vormt Rio de Jahfeiro zelfs nóg de sneeuwgrens, in Noord-Ame- rika komt sneeuw nog voor in het Zuide lijkste deel - van Nieuw-Mexieo en op het schiereiland Florida. De kusten van den Mexicaanschen Gólf zijn echter vrij van sneeuw! EEN STAAT ZONDER STRATEN, TELEFOON EN SPOORWEGEN. Ja,1 er bestaat nog een staat, waar geen straten,, geën telefoon en geen spoorwegen zijn Deze staat ligt in Britsch-indië en heet Bhuten, Dat er geen behoorlijke ver keersmiddelen zijn, bemerkte men onlangs toen .de Maharadja een bezoek bracht 'aan door NICKY TAILOR. Toen Olive Condon, de rijke millionnairs- dochter, na 't winterseizoen in Florida te hebben doorgebracht, besloot een negerjon getje mee te nemen, voldeed zij aan een plotseling opkomende gril. Zij was achttien, yerwend en gewoon aan een leven vol luxe en overdaad. Haar vader, een der grootste handelslieden van New York, had geen tijd zich -met zijn dochter te bemoeien; - had haar daarom met weelde omringd en gaf haar voldoende geld om zich te kun nen verschaffen wat haar hartje begeerde. Het negertje, een verweesd jongetje, leek haar geschikt om haar persoonlijk te be dienen, een soort speelgoed voor practisehe doeleinden tevens. Ze had ergens op een -eclameplaat een negertje gezien, in exo tische kleedij en met een soort tulband, waaraan veelkleurige versieringen op het noofd. Toen ze naar New Yofk was terug gekeerd, doste ze het zwarte knaapje op dezelfde wijze uit als het negertje op de reclameplaat en noemde hem om hem nog neer een Oostersch cachet te geven: Has- lan, ofschoon hij eigenlijk George Abraham Napoleon Lincoln heette. In haar weelderig ingericht boudoir, dat zij met Noorsche meubelen, groote divans en palmen het aanzien van een vertrek van een - Ooster- sche vorstin had gegeven,, liét'zij zich door het" negertjebedienen. De jongen was 10 jaar, sinds de dood van zijn ouders- verwaarloosd, zoodat hij het. heel Wat beter' had, toen; hij van een hut, in de buurt van Miami, naar een groot huis in de Fifth Avenue werd overge bracht. Ook hij werd verwend. Zijn meesteres stopte hem allerleisnoepgoed toe, dat hij met één grijhslaèH aanvaardde. In haar auto vergezelde hij haar, sprong, wanneer zij eèn bezoek bracht en de wagen stil hield vlug eruit, hielp' haar bij het uitstap pen, al had zij ook eigenlijk die hulp niet noodig. Hassan werd beroemd bij de kennissen van Olive en .vaak werd hij In den salon toegelaten, waar de véle dames hem be- "Woiïderden,- zooals -kinderen een groote pop voor een étalage bekijken. Ondanks de weèlde welke hem*-omringde en waarvan hij ook zijn déél'kreeg, gloeide hij in het wilde op. De belangstelling van Olive gold zjjii figuurtje, niet 'Zijn -persoon. Olive ver waarloosde de opvoeding van het kind, het nam wat vormen en gewoonten van zijn omgeving over, maétr voor zijn intellectuee- len opgroei deed zij niets. Hij had de ge trouwheid van een hond voor zijn meeste res, en hij hield van haar zooals een kind kan houden van iemand, die het goed be handelt. Toen Hassan veertien jaar was, begon Olive dat levende speelgoed, te vervelen. Hem'- werd een plaats Ingèruimd bij het overige personeel, al bleef hij ook bestemd voor de persoonlijke bèdfening van Olive. De jongen was grooter en steviger gewor den, geen speelgoed voor een jong meisje van twee en twintig en sinds een jaar had hij zijn exotische kleedij afgelegd en droëg hij geen tulband meer.Hij nam, nóg! altijd plaats, in den auto en was nu meer de paifernier.m de "livrei van het huis" Con don. Hij werd nog altijd Hassan'. genoemd, al was er in het gemoed .van dezen neger jongen heel wat veranderd. De jongeii, met de vroege rijpheid van zijn geslacht, was verliefd geworden op zijn meesteres. Het gevoel voor Oüve had hij -moeilijk kunnen analyseeren als liefde of genegen heid, doch hij begon zich achteraf te ge voelen als hij jongelui met Olive familiair zag omgaan. Dat vier jaar vertoeven in haar nabijheid, toen hij, werd Verwend, ge liefkoosd mét de nukkërige speelschheid van een kind, die de eene pop meer ver troetelt dan de andere, had herh, ten slotte den indruk gegeven, - dat hiju.-bevoor recht was boven de andere en dat hij. meer recht op zijn meesteres had dan anderen. Als hij naast haar in dén auto was ge zeten, als zij zelf chauffeerde, streek hij, onopgemerkt langs haar mahtei of arm om het genot vandie aanraking te heb ben. Er was één man, dien hij ,vree3elijk haatte, toen hij vijftien jaar was gewor den, die man was John Wimb'Ury, die. Veel in gezelschap van Olive vertoefde en haar dikwerf vergezelde naar clubs, schouw burgen of gardenpartys. Hij was verliefd op Olïvè én Olive een beetje op hem. Men fluisterde dan ook wel over een aanstaande verloving van dit paar. Een onbedwingbare jaloezie greep hem aan, als hij bij denchauffeur rnbeat blij ven, terwijl John en Olive een fclub--be- J zochten of 'n wandeling deden en Olive bevel had gegeven op hen te wachten. Zijn ijverzucht was nog grooter als John Olive met zijn wagen haalde en zij van de diensten van chauffeur en palfrenier geen gebruik maakte. Op zekeren dag onverwacht binnen komend in de salon van Olive zag hij hoe John Olive in zijn armen nam en haar kuste. De sterke jongen sprong in een opwel ling van woede, op het paar af en trachtte hen te scheiden. Hassan, wat mankeert jou, vroeg Olive hem, zeer verstoord, terwijl John op het punt stond hem een klap te geven. Laat dat, John, zeide ze. Ik wil niet, dat hij u kust, riep Has san in groote'woede uit. Wat wil jij' niet, neger, vroeg John, terwijl hij. den gespierden jongen naderde. Je hebt geen recht mijn meesteres te kussen, zeide Hassan, terwijl hij brutaal voor John ging staan. Hassan, ga hèen, zeide Olive. Neen,, ik wil niet, riep de jongen uit, terwijl hij stampvoette. John wilde hem beetpakken, doch Has san wist zich lost te rukken en sprong op Olive af. Waarom kus je mij niet, zooals je mij vroeger geliefdkoosd hebt? Ben ik nu niet goed genoeg meer om met me te spelen? Heb je een ander speelgoed voor je noo dig? Ga onmiddellijk heen, en verlaat dit huis, als je niet hebben wilt, dat je er uitgegooid wordt. Wie zal mij het huis uitgooien, wie, u, hij Moedige kerel, sta je man. In- bok-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 17