't Zand.
Land- en Tuinbouw-
- nieuws
Het proces
tegen Hauptmann
Marineberichten.
Ingezonden.
Marktberichten.
HELDERSCHE COURANT VAN ZATERDAG 5 JANUARI 1935.
Voor den Alkmaarschen
Kantonrechter.
Polirtrechter Alkmaar
Vogels in den herfst
Zwervers en trekkers.
De doodstraf geeischt.
TREDI KHEU UT.
Ncd. Herv. Gemeente.
Den Burg, v.m. 10 u Ds. Visser
Oosterend, v.m. 10 u., Ds. Kok.
Waal, v.m. 10 uur, Ds. van 't Hooft
Maandeollecle
Waal, 10 Jan. 's avonds 7.30, Bijbellezing
Den Hoorn, v.m. 10 u., Ds. Scholte
De Cocksdorp, v.m. 10 u., Ds. Salm
Zuid-Eierl., n.m. 3 u., Ds. Salm.
Oudcschild, 'sav. 7 u., Ds. Scholte.
Doopsgezinde Gemeente.
Waal v.m. 10 u„' Ds. Vis
Diakenbevestiging.
Gereformeerde Kerk
Den Burg, (geb. Fanfare)
'sav. 7.30 u. Ds. v. d. Leer
Oosterend, v-.ni.. 10 u. en n.m 3 u.,
Ds. van der Leer
Gereformeerde Kcrli (H.V.)
Oos terend, v.m. 10 u. en n.m. 2.45, Ds. Kok
„DAAN EN TOMMY."
Men deelde ons mede dat de heeeen Daan
Pool en Tommy Bouman op Zondag 27 dezer
a.s. een avond van ernst en luim komen geven
in de groote zaal van café Schrieken, alhier.
PRIJZEN VAN SPEK.
De Nederlandsche Veehouderijcentrale maakt
bekend, dat de prijzen voor het door haar in
to nemen versche spek tot 12 Januari 1935
ongewijzigd blijven'.
GEWICHTSGRENZEN KALVEREN.
Door de Neder landsche Veehouderijcentrale
wordt hekend gemaakt, dat ten aanzien van
de kalveren, waarvoor een identiteitsbewijs-
1934 vereischt is, met ingang van 1 Januari
1935 als gewichtsgrenzen zullen gelden:
a. voor mannelijke, al dan niet gecastreer
de, dieren: 140340 kg;
b. voor vrouwelijke dieren: 160270 kg.
TEELTPLAN 1935.
Het Departement van Economische Zaken
deelt ons mede, dat de berichten welke kort
geleden in de bladen zijn verschenen, waarin
mededeelingen voorkwamen betreffende het
teeltplan voor den Akkerbouw 1935, ook wan
neer die van eenige Crisis-Organisatie afkom
stig waren, als voorbarig moeten worden be
schouwd.
De vaststelling van het teeltplan voor het
jaar 1935 heeft nog niet plaats gehad door
den Minister van Economische Zaken.
De Minister hoopt zjjn beslissing in deze
zoo spoedig mogelijk te kunnen nemen en zal
onmiddellijk daarna tot publicatie hiervan
overgaan.
11
Het Crïsisvaarskalveren speetakelstuk in
de Wiëringermeer.
De bejaarde veehouder Jan K. had in zijn
land 'n 5-tal vrouwelijke vaarskalveren, van
welke gehoornde dames hij op 25 October,
toen de Controleur der Vee-Centrale Kuiper
van Schagerbrug zich aan de boerderij ver
voegde voor onderzoek, hij slechts van drie
exemplaren het door de regeering voorge
schreven identiteitsbewijs kon toonen, waaruit
volgde, dat hjj het recht miste de niet geïden
tificeerde vaarzen in zijn bezit te houden, zoo
dat de Controleur de vrijheid nam, deze vaar
zen in beslag te nemen. Heel erg prettig was
de verhouding juist niet, want de oude heer
K. beweerde pertinent deze bewijzen niet noo-
dig te hebben, omdat bedoelde vaarzen het
eigendom waren van zijn zoon, die een stuk
land van vader huurde en de vaarzen dus
onder de hoede van den ouden heer had onder
gebracht. Voor deze vaarzen was reeds meer
malen aan de Centrale een bewijs, alsmede het
verzoek deze vaarzen te willen schetsen, dat
wii zeggen op papier uil te teekenen, tever
geefs aangevraagd.
De inbeslagname van bedoelde vaarzen had
dan plaats met medewerking van den rijks
veldwachter De W., omdat de Controleur, die
nu niet bepaald als een vriend des huizes
werd beschouwd, onaangenaamheden vreesde.
Deze capsie bleef dan ook niet uit en wie
weet wat er nog onder deze tegenstrijdige
elementen zou hebben plaats gevonden, indien
de rijksveldwachter zulks niet had weten te
verhinderen.
Niettemin werd tegen den ouden veeboer
proces-verbaal opgemaakt wegens overtreding
der voorschriften van de veecentrale en stond
hij dan ook heden terecht, als raadsman en
verdediger bijgestaan door mr. Winkel van
Hoorn, die deze Veecentralewetgeving met de-
zelver duisterheden goed onder de knie had
weten te krijgen.
In de eerste plaats werd dan gehoord de
bejaarde verdachte, die het voorrecht genoot,
te mogen gaan zitten en verklaarde, dat de
twee overcomplete vaarzen het eigendom wa
ren van zijn zoon, sinds 5 jaar huurder van
3 bunders land, op welk land deze vaarzen
echter niet bepaald bleven grazen, doch met
het andere vee vrijelijk over vaders eigendom
rondliepen.
Hierop verscheen als eerste getuige de
Controleur K., welke heer verslag gaf van zijn
bevindingen en zijn proces-verbaal nader toe
lichtte. Hij had, geassisteerd door den rijks
veldwachter, de vaarzen in beslag genomen
en die laten wegen, waarbij werd geconsta
teerd, dat de dieren 190 én 210 kilo zouden
hebben gewogen. Bij latere beschouwing begon
de Controleur ech V? te twijfelen en liet alsnu
de vaarzen op de waag te Schagen nog eens
officieel door den waagmeester overwegen en
bleek deze wicht 193 en 190 kg te zijn. De
Controleur was echter bij deze weging niet
persoonlijk aanwezig geweest, hoewel hij in
zijn ambtaeedig proces-verbaal wel dien schijn
had aangenomen, iets wat hem door den am -
tenaar van het Openb. Ministerie zeer kwalijk
werd genomen, want, redeneerde mr. Tack,
waar moet ik dan het bewijs vandaan halen
De Controleur verklaarde voorts door de
zoons van den verdachte zeer onaangenaam te
Zijn behandeld. Ze hadden gedreigd hem in de
sloot te zullen duwén of te gooien, getuige af
wa-r zelfs handgemeen geworden en men had
zijn boord vernield en hem toegeroepen Als
de rijksveldwachter er niet was verzopen we
je en al dergelijke liefelijkheden meer
Uit het voortgezet verhoor bleek dat K
z*ch reeds vroeger bij den heer K. had ver
voegd. Hij kon toen geen aanstelling toonen
en werd dus geweigerd. Later had hij zich
voorzien van een machtiging van den burge
meester. Men kan zich dus denken, dat de
stemming tusschen de heeren wel wat ge
laden was
in verband met de uitlatingen van den con-
roleur, weid alstoen ook nog eens speciaal
gehoord de rijksveldwachter de W. en door
hem verklaard, dat deze controleur niet door
de heeren K. en Zoonen was geprovoceerd,
doch dat hg nog voor er iets van beteekenis
was voorgevallen, reeds een bokshouding had
aangenomen. Door tijdig in te grijpen, had de
W. erger kunnen voorkomen, doch hij achtte
het optreden van den controleur absoluut on
juist.
Hierop werd ook nog gehoord de secretaris
der veecentrale, ingenieur D„ die verklaarde,
dat de controleur K. kon worden beschouwd
als een goed ambtenaar, doch wat agressief
in zijn optreden, waarover hem dan ook een
bemerking was gemaakt. Hierna was zijn op
treden heel wat meer gematigd.
De ambtenaar gaf de meening te kennen,
dat eenige controle op den controleur niet
ongewenscht scheen te zijn.
Wat betreft het legitimatiebewijs voor de
vaarzen, de veehouders hadden een kaart ont
vangen, waarop als datum der sluiting van
de aangifte was gesteld 1 November 1934.
Later was die termijn weer verkort tot 15
Augustus. Den veehouders was zulks echter
niet speciaal medegedeeld, doch men had zich
bepaald tot het geven van een persbericht in
eenige landbouwbladen en de Staatscourant
(die geen boer ooit onder de oogen krijgt).
De ambtenaar achtte het ten laste gelégde
feit wel strafbaar, hoewel hij zelf zijn stelling
niet sterk noemde. Strafbaar was echter de
houder van het niet geïdentificeerde vee en
als zoodanig kon worden beschouwd de ver
dachte, die bedoelde vaarzen had gelogeerd
én in pension genomen.
Wat de strafmaat betrof, van eenig agres
sief optreden van den kant des veehouders
was niet gebleken. Integendeel, het stond bij
de ambtenaren zelfs wel vast, dat de contro
leur agressief en ontactisch waa opgetreden.
Zoo als hij zich had aangesteld, kon inder
daad niet door den beugel. Het had er veel
van, dat hier de controleur zelf onder con
trole moest worden gesteld. Voorts becriti-
seerde de ambtenaar het onjuiste proces
verbaal en vermeende ten slotte, dat een
boete van 15 subs. 10 dagen nu voldoende
was.
Mr. Winkel besprak uitvoerig de moeilijk
heden, die de veehouders ondervinden met be
trekking der identiteitsbewijzen en liet vooral
het licht schijnen op de omstandigheid, dat de
veehouders in den waan waren gebracht, dat
de aangifte kon plaats hebben tot 1 Novem
ber, terwijl op onvoldoende wijze deze datum
was vervroegd op 15 Augustus.
Pleiter was dan ook van meening, dat de
inbeslagname op 25 October onrechtmatig
was geweest.
Ook stelde pleiter de vraag of de organi
satie wel had medegewerkt om het den land
bouwers gemakkelijk te maken. Pleiter was
ér echter ten stelligste van overtuigd, dat ver
dachte alles in het werk had gesteld, om aan
zijn verplichtingen te voldoen. De veehouder
deed alles, maar de Centrale deed niets.
Pleiter achtte hier dan ook geen schuld aan
wezig en vermeende, dat ontslag van rechts
vervolging zou moeten volgen.
Bovendien stond naar de meening van plei
ter het gewicht niet vast. Een der vaarskalve
ren zou een gewicht hebben van 210 kg en
deze vaarzen vallen buiten de aangifte. Pleiter
verlangde dus ten aanzien van dat kalf al
thans teruggave van dit vaarskalf en ontslag
van rechtsvervolging voor den verdachte vee
houder. Mr. Tack verzocht den Kantonrechter
de zaak te willen aanhouden ten einde een
rapport van D. af te wachten met betrekking
tot de gedane weging te Schagen.
Pleiter achtte deze aanhouding echter onge
wenscht en verzette zich daartegen.
De Kantonrechter zal op Vrijdag 18 Jan.
schriftelijk vonnis wijzen.
De heer W. F. G. van E., agent van een bier
brouwerij te Schagen, was ook door de veecen
trale aan den haak gepikt, omdat hij, hoewel
niet erkend, of aangesloten bij de crisisveeor-
ganisatie in het bezit was gevonden van 6 niet
geïdentificeerde vaarskalveren.
Deswege terechtstaande, achtte de heer van
E. het telastegelegde onjuist en toonde hij een
kaart, waaruit moest blijken, dat hg wel aan
gesloten was. Voorts beriep de verdachte zich
op de omstandigheden, dat het feit was ge
constateerd op 10 September, terwijl de ter
mijn van aangifte was 1 Nov. Van eenige ver
vroeging was den heer van E. niets bekend.
Gevorderd werd 15.boete of 10 dagen
en de Kantonrechter zal ook hier op 18 Jan.
e.k. schriftelijk vonnis wijzen.
c ~^e jaarsmiddagzitting.
De bezem, wat (loet men er mee?
De bezem wordt gemeenlijk gebezigd om
mee te vegen, doch de 63-jarige Heer K. K.
te Den Helder gebruikte dit nuttige voorwerp
om er de 51-jarige vader van zijn zoon's vrouw
J J. C. mee af te rossen, 'n gebeurtenis, die
in de Paardestraat plaats greep op 21 Aug.
en voor welk feit de Heer K. K. heden terecht
stond. De klappen kwamen zoo flink aan, dat
de Heer C. zich onder geneeskundige behan
deling moest stellen. De Heer K. was zoo vrij
de zaak om te keeren en beweerde dat juist
C de aanvaller was met een anderen bezem
en hij met den hem ten dienste staande bezem
den aanval pareerde. Evenmin ais op 2 Aug.
konden de partijen heden voor den rechter tot
overeenstemming komen. De als corpus delicti
geëxposeerde bezem, 'n getuige brak er z'n
hals bijna over, werd niet door den verdachte
herkend, doch ook C. loochende het eigen
domsrecht.
Gevorderd werd 20 gulden boete of 10 dagen.
Edelachtbare, ik vraag vrijspraak, want ik
ben onschuldig, concludeerde de Heer K. K.
Echter was de Politierechter een andere mee-
ninr toegedaan en veroordeelde tot f 20.—
boete of 10 dagen, met teruggave van den
bezem en toekenning van f3.— smartgeld,
uit te keeren door onzen bezemheid aan den
mishandelde.
Met een schep er op los geslagen.
De Wieringermeerpokler begint ook zoo
langzamerhand zich een waardige pte&t» t«
vormen »n het strafrechtelijk milieu van het
r© ndissement Alkmaar.
Zoo verscheen heden dan de 30-jarige grond
werker H. G. L. uit Wieringen, die op 18 Oct.
in de Wieringermeerpolder een mede-arbeider,
C. L., naar aanleiding van een kwestie over
een kruiwagen, met een schop op het hoofd
had geslagen. De verdachte erkende deze ten
lastelegging, doch beweerde vooraf door L
bedreigd te zijn. Een andere getuige, J B
bevestigde zulks. In verband met deze omstan
digheid vordert de officier slechts f 8.boete
of 4 dagen. De getuige kreeg 'n schrobbeering
alvorens de Politierechter den verdachte vér-
oordeelde tot f 8.— boete of 4 dagen.
VIII.
De morgenuren in de natuur doorgebracht
zijn om 't leven der vogels te leren kennen het
meest geschikt. In Lente en Zomer zingen ze
in die eerste uren van de dag hun mooiste
lied en bouwen ook bjjj voorkeur dan hun nest.
In Herfst en Winter is om die tijd de trek, het
sterkst. De nachttrek wordt nog wat voort
gezet en dagvliegers, uitgerust als ze zijn,
spoeden zich voort om een flink eind vooruit
te komen op de lange weg. Met welk een
volharding houden ze de eens ingslagen rich
ting. Zonder weifelen, als op 't kompas, snel
len ze 't einddoel tegemoet. Slechts als ze
grote hindernissen op hun weg ontmoeten,
wijken ze af. Voor de meeste is de zee een
grens, die ze niet overschrijden, voor die èin-
delooze watervlakte schrikken ze terug.
Daardoor is de trek op sommige 'plaatsén
langs de kust sterk geconcentreerd, o.a. bij dè
Duitse bocht, de Waddeneilanden, zelfs enigs
zins bij 't IJselmeer. Toch zijn er ook, vooral
de spreeuwen, die zich door 't water niet laten
ophouden en recht in zee vliegen, om in En
geland den winter door te brengen.
Van de drijfveren, die de vogels bewegen,
weten we zo weinig. Er bestaat zulk een
enorm verschil tussen ons en de vogels. Alleen
al hun lichaamswarmte, die 42° C. is, is een
temperatuur, waarbij wij zouden bezwijken
van koorts. Hun ademhaling gaat ongeveer
7 8 maal zo snel, waardoor ook de stofwisse
ling zoveel intenser is.
Ze zien de werek anders dan wij. Gehoor'
en vooral gezieht zijn buitengewoon scherp.
Een adelaar, die boven de hoge bergtoppen
zweeft, bespiedt z'n prooi in 't dal.
Wanneer een lastdier uitgeput aan de zijde
van een karavaanweg in de woestijn neerge
stort is, verschijnen weldra ais stipjes in de
diepblauwe lucht, de gieren; zweven in wijde
kringen boven hun slachtoffer, om spoedig met
geweldig vleugelgeruis neer te strijken op 't
kadaver, dat hun voedsel geeft.
Stijgt een vogel een paar km. boven de aarde
dan ziet hij ongeveer 150 km. ver en men heeft
vogels waargenomen op een hoogte van S A 9
km;hoever zal dan hun blik wel reiken? En
dan de snelheid waarmede ze zich door de
lucht kunnen voortbewegen. De snelste vlie
gers, zooals gierzwaluw en goudplevier, kunnen
ongeveer 250 km. per uur afleggen en dit. ge
ruime tijd volhouden. Stel u voor, een vogel,
die in Canada 's morgens opstijgt en 's avonds,
in Brazilië voor 't eerst weer neerstrijkt, een.
afstand van ruim 4000 km. Of een gierzwa
luw, die in de morgenuren langs onze vaart,$g
jaagt en eer de zon ondergaat de Afrikaan-:
sche kust bereikt. Niet alle vogels bereiken die
snelheid. Spreeuwen halen ongeveer 30 km,,
per uur. En kraaien met hun kalme wiekslag-
haasten zich nog minder.
Een belangrijke groep van trekkers en zwer
vers, die we overal in en buiten de stad aan
treffen, die ook door hun gedrag sterk de aan
dacht trekken, zijn de lijsters. Hun schrille
roep sjirpte ons al tegen. We hebben hun ei
genaardige wijze van vliegen al opgemakt,
waardoor we ze terstond konden onderschei
den van andere reizigers. Telkens die snelle
vleugeislag afgewisseld met een, oogenblik
waarin de vleugels stijf tegen iiet lichaam wer
den gedrukt, of ze aldoor vergeten, dat ze de
vleugels moeten uitslaan om vooruit te komen
en zich dan weer haasten 't verzuim in te ha
len. De vogels, die passeerden waren zwart of
bruingetint, ook de trektroep was bij alle niet
gelijk, maar om ze beter te leren kennen, moe
ten we ze bespieden, als ze gedaald zijn om in
struik en veld voedsel te zoeken.
De meest bekende is wel de merel, diep
zwart is zijn verenpak, oranjegeel zijn snavel.
Vroeger was de merel een schuwe bosvogel,
maar langzamerhand heeft hij zich bij de men
sen aangepast, zijn vrees is veranderd in driest
heid. Laat men ze rustig hun gang gaan, dan
worden ze makker dan spreeuwen of mussen:
Vele broeden dan ook tot zeïfs in de tuinen
van onze stad. Als ze maar een rustig plekje
kunnen vinden in een dichte struik. Had niet
een merelpaar dit voorjaar zijn nest gebouwd
in de palmenkas bij den heer Heidanus, bloe
mist hier ter stede en zelfs onder de togen
van het publiek vlogen de ouden door een
kleine opening af en aan om hun jongen te
voeden.
In Lente en zomer horen we vooral 's mor
gens en 's avonds zijn zoete fluittonen trillen
door het park. Liefst zo hoog mogelijk, op 't
uiterste twijgje, op de vorst van het dak, ju
belt hij zijn blijdschap uit en doet ons genieten
van zjjn heerlijk lied.
Toen de zomer ten einde spoedde, vertrok
ken onze broedvogels en enkele weken zagen
we op onze wandeling tevergeefs uit naar deze
luidruchtige, waakse zwartjasjes.
Midden September kwamen ze weer, eerst
enkele, langzamerhand meer; 't werd zelf» le
vendig in de struiken, herhaaldelijk ritselde
een merel haastig weg. Snel achtereen weer
klonk zijn waarschuwingskreet: tsjok-tsjok,-
tsjok, waarmee hij alle vogels op 't gevaar at
tent maakte. Tegen de avond klinkt hun
tsjieng-tsjieng van alle kanten.
Wat zjjn ze druk in de weer. Ijverig werpen
ze met hun snavel de afgevallen bladeren naar
links en naar rechts. Bladerhopen wei-pen ze
uit elkaar; alles wat van hun gading is gaat
naar binnen. Op de weiden zien we ze ook aan
't werk: Snel loopen ze een stukjevooruit,
blijven dan plotseling staan, kop schuingericht,
springen naar voren, boren de snavel in de
grond en trekkenDe worm geeft zich zo
gauw niet gewonnen. Met zijn borstharen
tracht hij zich in zijn gang vast te klemmen
Onze merels buigen 't bovenlijf achterover,
drukken staart omlaag, 't Is een geweldige
inspanning, maar ze spelen 't klaar.
Wanneer bij droog weer de wormen te diep
zich in de bodem terugtrekken, komen de
tuin- en huisjesslakken aan de beurt, 't Baat de
weekdieren niet, of ze zich ai dieper verbergen
in hun kalken schuilplaats; met eenige krach
tige slagen wordt het huisje verbrijzeld.
Maar ook de bessen en rijpe roze bottels wor
den lang niet versmaad. Vooral op de lijster
lijsters gevangen werden uitslutend voor kooi-
J strikken. Wilgentakken werden tot een drie
hoek gebogen, de einden samengebonden en
'r enkele strikken van paardenhaar er aan be
vestigd. In 't midden Jokte een trosje helrode
lijsterbessen en menige argeloze lijster hing
- 's morgens in de strop te bengelen.
Gelukkig is dit nu verboden, alleen mogen,
naar ik meen in een bepaalde periode nog
lijsters gevangen worden uitsluitend voor hool-
vogel, en dan niet zonder vergunning, 't Is
te hopen, dat ook d&t spoedig tot het verleden
mag behoren.
Als wé zo op de zwarte lijster letten, mer-
ke we al gauw andere vogels, die in grootte
en vorm veel op merels gelijken. Op de trek
bezoeken n.1. behalve de reeds genoemde me
rel, nog een 5-tal soorten ons.
De zanglijster, bovenzijde olijfkleurig, onder
zijde lichter met kleine, ronde borstvlekken.
Een heel fijn siet-siet, is zijn trekroep, die zelfs
'e nachts opgemerkt kan worden. Zijn zang is
daarentegen krachtiger. Dit voorjaar konden
we bij 't Westplein zijn lied beluisteren, daar
hij in de bomen achter de Westerkerk bijna
de gehele dag zat te zingen. Evenals de grote
lijster is hij een algemene broedvogel, behalve
bij Den Helder.
Echte herfst- en winterbezoekers zijn de
beflijsters, zwarte vogels met witte halve maan
Over de borst. Elk jaar kunt ge er enkele
waarnemen. Dan de kramsvogels, te herken
nen aan hun grijze nek en romp, gedekt door
bruine vleugels en bruine staart. Hun lokroep
„tjak-tjak," heeft ze hier en daar de naam
tjakker bezorgd. En eindelijk de koperwieken.
De lichtgele wenkbrauw streep, de roestrode
flanken en okselveren zijn goede herkennings
tekenen. Bij zacht weer blijven ze buiten op de
velden. Begint het te vriezen, dan zoeken ze
meer de bewoonde wereld en ontmoeten we ze
geregeld in het Julianapark en op de gazons
van de aangelegde plekjes in de stad. En als
we dan weten, dat deze vogels hoofdzakelijk in
de nachtelijke uren tot ons gekomen zijn, dan
blikken we in donkere, mistige herfstavonden,
vol bewondering op naar de grauwe luchten,
waaruit zovele vogelstemmen ons tegenklin-
ken.
In niet. begrijpen, komen ons de versregels te
binnen uit hét gezang van Paul Gérhard':
„Die wolken, vogels, winden
Wijst spoor en loop en baan."
De wetenschap, hoe ook feiten en oorzaken
navorsend, zal wëllieht nooit een antwoord op
$1 onze vragen omtrent de trek der vogels kun
nen geven
A. S.
Woensdag is zooals gemeld, te Flemington
(New-Jersey) het proces begonnen tegen
Hauptmann met het kiezen van de jury. De
belangstelling was groot.
Ongeveer 700 verslaggevers, filmopèra-
teurs, telegrafisten en andere personen, die
bij de publiciteit betrokken zijn, woonden de
Zitting bij.
I Op straat verkoopen de straatjongens foto's
tan de hoofdpersonen van het proces.
De diensters in de café's waren overver
moeid, de café's meer dan vol.
Verscheiden restaurants hadden geen vol
doenden voedselvoorraad en de klanten moes
ten de broodjes samen deelen. Leegstaande
huizen werden ingericht als slaapplaatsen.
Men acht het proces een goede bron van
inkomsten voor het stadje, daar het belooft
lang te zullen duren.
Mevrouw Lindbergh ter terecht
zitting.
Groote sensatie heeft Donderdag in het
proces Hauptmann het binnenkomen van me
vrouw Lindbergh gewekt. Zij zag zeer bleek
en werd door een vriendin ondersteund. Op
weg naar haar plaats ging zij rakelings langs
Anna Hauptmann, de vrouw van den be
klaagde, die het hoofd afgewend had. Terwijl
de ondervraging van de juryleden nog voort
duurde, rustte haar blik een wijle op Haupt
mann, die even later op zijn beurt in haar
richting keek.
In strijd met de verwachting, dat er drie
dagen mee gemoeid zouden zijn, was de jury
weldra compleet zij bestaat uit acht man
nen en vier vrouwen en de openbare aan
klager, Wientz, kon het woord nemen.
In de richting van Hauptmann wijzend, be
gon hij met dé woorden: „Wij gaan bewijzen,
dat de man, die den moord gepleegd heeft,
hier in de zaal zit"; daarna trad hij in de
details van de kwestie, waarbij hij een gruw
zaam verhaal ophing van de herkenning van
bet lijkje in het lijkenhuisje, waarheen het
was gebracht.
Hauptmann bleef al dien tgd onbewegelijk
voor zich uit zitten kijken, mevrouw Lind
bergh staarde naar den vloer en de zweet
druppels parelden op het voorhoofd van Lind
bergh zelf.
Hierna nam de verdediger het woord voor
het betoog, dat de aanklager de jury tegen
den beklaagde had trachten in te nemen. De
rechter wees deze klacht echter van de hand.
Nadat een getuige een beschrijving had ge
geven van het verblijf der Lindbergh s, ver
telde mevrouw Lindbergh met bijna fluiste
rende stem van haar ervaringen op den dag
van den diefstal van 't kind. Onder het ver
haal vulden zich haar oogen met tranen
bij de herinnering aan die oogenblikken. Haar
man kon een nerveuze beweging niet onder
drukken.
Mevrouw Lindbergh identificeerde de foto's
en de kleederen van het kind. Gedurende haar
getuigenis, welke 45 minuten in beslag nam,
gaf Hauptmann teekenen van geagiteerdheid.
Doodstraf geeischt tegen Hauptmann.
Indrukken van den eersten procesdag.
Vingerafdrukken op de ladder niet
van Hauptmann afkomstig.
Nadat de laatste formaliteiten van de
samenstelling der jury vervuld waren,
stond de procureur-generaal op or zijn
requisitoir te houden dat culmineerde in
het slot waarbij hij de doodstraf eischte
■voor Brunc Richard Hauptmann.
Na het requisitoir var, Wilentz stond de ad
vocaat van Hauptmann op en vroeg, dat ver
klaard zou worden, dat een vormfout in het
proces was gemaakt, omdat «le procureur-ge- j
bessen zijn ze verzot. Vroeger werden veélneraal harf getracht de jury te beïnvloe<len
tegen oen beschuldigde De rechte: weigerde
toe te stemmen ir, dezen cisch
Aan de Bngelsche bladen zijn nog de vol
gende bijzonderheden ontleend omtrent den
eersten dag van het proces tegen Bruno
Hauptmann. Lindbergh trad bijna te gebjker-
tijd met den verdachte binnen, wierp een lan
gen doordringenden blik op hem en ging daar
na kalm zitten op vier passen afstand van de
bank der verdachten.
Hauptmann werd toen hij plaats nam slechts
door één hand toegewuifd, n.1. door die van
zijn vrouw.
De staat New Jersey heeft 123 getuigen al
leen uit den staat New York gedagvaard De
eersten zijn reeds onder bewaking van 15 de
tectives te Flemington gearriveerd. De huis
vesting dezer mensehen kost dé stad 5000 dol
lar per week.
Op verzoek van Lindbergh werd Betty Gow
het Schotsche kindermeisje, nogmaals door een
ambtenaar van justitie gehoord, ten einde in
bijzonderheden na te gaan hetgeen zij reeds
vroeger heeft gezegd. Hauptmann's verdedi
ging is gebaseerd op alibi's.
De vingerdrukken op den ladder
niet van Hauptmann.
De voornaamste sensatie in de moordzaak
werd evenwel gewekt door iets wat buiten de
rechtszaal geschiedde.
Dr. Hudson, de deskundige, die het bestaan
van meer dan 500 vingerindrukken had ge
constateerd op de ladder, die na de ontvoering
bij Lindbergh's villa werd gevonden, heeft aan
New Yörksche journalisten medegedeeld, dat
bij het onderzoek der vingerafdrukken „naar
hij vernam" niet was gebleken, dat zij konden
worden beschouwd als afkomstig van Haupt
mann.
De aanklacht.
In de aanklacht, die in het proces tegen
Hauptmann uitgesproken is, wordt gezegd,
dat Hauptmann op 1 Maart 1932 na herhaal
de vërkenning van het terrein met een zelf
vervaardigde ladder ingebroken is in de op de
eerste verdieping gelegen kinderkamer en het
kind van Lindbergh geroofd heeft. De ladder
was toen bij het weer afdalen onder den zwa-
reri last gebroken. Daarbij is het kind door
vallen gedood. Hauptmann heeft de ladder en
het kind meegenomen. Op een afstand van
50 m heeft hij de ladder achtergelaten. Het
doode kind is door hem op een afstand van
1600 m begraven, nadat hij het ontkleed had.
De kleedingstukken heeft Hauptmann ge
bruikt voor het. afpersen van het losgeld.
Verklaring van kolonel Lindbergh.
Kolonel Lindbergh verklaarde den avond,
dat de ontvoering plaats vond, om vijf minu
ten voor half tien té zijn thuisgekomen. Hij
schetste de gebeurtenissen, die zich hadden
afgespeeld voor tien uur, het oogenblik, dat
de ontvoering werd ontdekt. Hij verklaarde
geraas te hebben gehoord. Hij kreeg daarbij
den indruk, dat een ladder kon zijn omge
vallen of gebroken.
Vervolgens vertelde Lindbergh, dat hij een
brief om losgeld had ontvangen en deed hij
eenige mededeelingen inzake de onderhande
lingen, welke hieromtrent waren gevoerd.
Lindbergh verklaarde voorts nog, dat hij
direct de politie van de ontvoering in kennis
had gesteld, een geweer had genomen en den
donkeren straatweg was opgerend. Hij trof
evenwel niemand aan. Na de aankomst der
politie vond hij een ladder bij het venster van
de kinderkamer. Voorts sprak de kolonel van
éen tweeden losgeldbrief, welken hij per post
had ontvangen.
Het gerucht loopt, dat Lindbergh brieven
heeft ontvangen, waarin zijn leven bedreigd
wordt. De politie zal Lindbergh een speciale
bewaking toestaan.
Lindbergli herkent de stem van
Hauptmann.
Lindbergh heeft gisteren nog nadere mede
deelingen gedaan over de mannelijke voet
sporen, welke hij onder het venster van de
klaarde hij, dat de stem van Hauptmann de-
kamer van het kind had gezien.
Verder verklaarde hij, dat de stem van
Hauptmann dezelfde was, die hij bij de
betaling van het losgeld op het kerkhof
te Bronx had gehoord.
Lindbergh is gisteren ook nog ondervraagd
door Reilly, Hauptmann's advocaat, die op
een gegeven oogenblik sensatie verwekte door
er op te zinspelen, dat Lindbergh zelf zijn
kind wel eens ontvoerd zou kunnen hebben.
Reilly heeft hierop geantwoord, dat het voor
Reilly heeft .gezegd het bewijs te zullen
leveren, dat aan de ontvoering 5 personen
hebben deelgenomen, hun namen kunnen ech
ter eerst in het verdere verloop van de be
handeling worden bekend gemaakt. Verder
zal het bewijs worden geleverd, dat het kind
uit zijn slaapkamer langs een trap naar be
neden en door een deur naar buiten zou zijn
gebracht en niet door het venster en langs
een ladder, zooals in de aanklacht wordt be
weerd.
Lindbergh heeft hierop geantwoord, dat het
voor een ieder onmogelijk was de trap af te
dalen met zijn kind en de gang over te steken
zonder zijn aandacht te trekken.
ALKMAAR, 4 Jan.
Graanmarkt. Aangevoerd 480 hl als: 31 hl
voertarwe 24.85; 149 hl gerst 5.75—5.90;
gerst chev. 66.40; 145 hl haver 5.75
7.10; 9 hl boonen, w.o.: paarde 6, bruine
1213, citroen 1215, duiven 8.75 en
witte boonen 720; 20 hl kanariezaad 7;
tuinboonen 7; 126 hl erwten, w.o.: kleine
groene 8.2510.10, groote groene 1116,
grauwe 1624 en vale erwten 15, alles per
100 kg. Handel goed.
ALKMAAR, 4 Jan.
Kaasmarkt. Aangevoerd 40 stapels, wegen
de 68,000 kg. Fabriekskaas: kleine 17.50 en
1 stapel middelbare, waaivan de prijs niet ge
noteerd. Alles met rijksmerk. Handel matig.
BROEK OP LANGENDIJK, 4 Jan.
38,000 kg roode kool 1.202.60, doorschot
1—2; 45,000 kg gele kool 1—1.30; 22,000
kg Deensche witte kool 0.701.10; 14,000 kg
ujen: gele 2.102.60, grove 2.60—2.80, drie
lingen 1.501.70; 2000 kg peen 0.70—1;
1825 kg bieten 11.80, alles per 100 kg en
235 stuks bloemkool: reuzen le s. 8.109.60
en 2e s. 1.701.90 per 100 stuks.
HELDERSCHE EIERVEILING.
3 Jan. Aangevoerd 26,147 kippeneieren:
48—51 kg f 2x0 2.t0, 52—54 kg 2.70—3.00,
55—57 kg 2.70—3.10, 58—60 kg 3.00—3.60,
61—63 g 3.60—3.70, 64—70 kg 3.804.20;
410 eendeneieren 2.00—2.40. Alles per 100 st.
NOORDSCHARWOUDE, 4 Jan.
Uien 2.302.60, drielingen 1.501.60,
grov» J 2.80. gele nep 2; peen 1 0 90; roode
kool 1.202 60, Klem div. eeerteD j 11.80J
gele kool 11.30, idem «hv soorten ƒ1;
Deensche witte 0.70—0 80 idem div. soorten
0.80, alles per 100 kg.
HR. MS. „PIET HEIN" EN „EV ERTSEN".
Hr. Ms tporedobootjagers „Piet Hein" en
„Evertsen", onder bevel vna de kapitein-
lpitenants ter zee G. J. Verwijnen en P.
Koenraad, zijn Donderdag te Colombo aange
boden en weder van daar vertrokken.
Overgeplaatst van de Marinekazerne „Oed-
jong" (rol) naar het Dep der Marine, de
Kap.-luit ter zee J. W. G. van Hengel.
Luitenant ter zee 2e kl. P J. van den
Burgh, wien vergund is uit Oost-lndië te
repatrieeren, zal 23 Januari met het sv
Johan de Witt van Tandjong-Priok vertrek
ken.
Officieren van den marmestoornvaaituienst
2e kl. D. P. de Boer en J. W. van Wingerden
zijn aangewezen voor den «lienst in Oost-
lndië en zullen 30 Januari met het m.s. Chr.
Huygens van Amsterdam derwaarts ver
trekken.
Officier van gezondheid ie kl. M. Kuperu»
is overegplaatst van Hr. Ms. pantserschip
Hertog Hendrik naar het wachtschip te Wil-
lemmsoord.
Luit, ter zee le kl. M Schoo, zoomede off.
van adm. le kl. L. A. van Houte, aan wie ver
gund is uit Oost-lndië te repatrieeren, zullen
23 Januari met het stoomschip Johan de Wit
van Tandjong-Priok vertrekken.
Luit. ter zee 2e kl. J. H. Gerjs, onlangs uit
Oost-lndië hier te lande teruggekeerd, is ter
beschikking gesteld.
Luit, ter zee 2e kl. M. J. M. Gorter is aan
gewezen voor den dienst in Oost-lndië en zal
30 Januari aan boord van het motorschip Chr.
Huygens van Amsterdam derwaarts vertrek
ken.
Off. van gez. le kl. der zeemacht P S. Wal-
ma van der Molen is overgeplaatst van het
Wachtschip te Willemsoord aan boord van Hr,
Ms. pantserschip Hertog Hendrik te Nieuwe-
diep.
Bevordering.
Met ingang van 1 December 1934:
Kwartiermeesters J. J. v. d. Werken en D.
T. Hoogvorst >.ot bootsman.
M trozen le kl. J. A. van Tol, S. H. C. Dron-
kers, M. Glimmerveen, A v. Scherpenzeel, J.
A. Geense tot kwartiermeester.
Monteurs le kl. H. B. L. J. Gerritsen en S. P.
Sparenberg tot korporaal-monteur.
Met ingag van 9 December .934:
Serg.-vliegtuigmr. E. Westerveld tot ma-
joor-vliegtuigmr.
Korp.-vliegtuigmr. W. J. de Boer tot serg.-
vliegtul jmr.
Met ingang van 26 December 1934:
Korp.-telegrafist A. van Tour tot serg,-
telegrafist.
Met ingang van 27 December 1934:
Korp.-kok H. Hulmer tot serg.-kok.
Met ingang van 1 Januari 1935:
Stoker le kl. W. H. Ankringa tot stoker
olieman.
Matroos 2e kl. A. Prins tot matroos le kl.
Met ontslag uit den zeedienst.
i 5 Jan. '35: stoker le kl. L. Leffers.
14 Jan. '35: marinier 3e kl. H. J. Zee.
23 Jan. '35: marinier 2e kl. J. van Leersum.
1 Maart '35: tamboer 2e kl. P. H. Hufkens.
De sergeant der mariniers T. C. Karstanja
is aangewezen voor uitzending naar W.I. op
24 Januari 1935 per s.s. „Simon Bolivar".
Ondersta,ade schepelingen zijn 2ö December
1934 per m.s. „Johan van Oldenbarnevelt" ia
Nederland teruggekeerd:
Opper-ziekenverpleger R. Vos, majoor-schrij
ver J. C. Vermeulen, majoor-schrijver D. A.
Scharn, serg.-vliegtuigmr. (M) J. Kruidenier,
Korp.-vliegtuigmr. (M) M. T. J. van Vorselen,
viletgtuigmr. (M) le kl. J. G. van Aggelen,
matroos le kl. J. Cornelissen.
Overplaatsingen.
Serg.-schrijver G. J. A. Lemmens, 11 Jan.
'35 van de Marinekazerne te Willemsoord naar
het bureau van den Intendant der Zeemacht
te Willemsoord.
Serg.-schrijver P. Wever 9 Jan. '35 van het
bureau van den Chef Staf der zeemacht ta
Willemsoord naar de Marinekazerne te Wil
lemsoord.
Hr. Ms. torpedobootjagers Piet Hein en
Evertsen, op reis naar Oost-lndië, zullen 16
Januari te Soerabaja aankomen, alwaar zij
worden gestationneerd.
Off. van gez. 2e kl. der zeemacht E. A.
Hasselbach, zoomede off.-vlieger 2e kl. E. Bak
ker, aan wie vergund is uit Oost-lndië terug
te keeren, zullen 23 Januari met het stoom
schip Johan de Witt van Tandjong Priok naar
Nederland vertrekken.
Off. van adm. 2e kl. C. P. van den Berg, on
langs uit Oost-Ir.dië gerepatrieerd, wordt 14
dezer geplaatst aan boord van het Wachtschip
te Willemsoord.
Mijnheer de Redacteur,
Mogen we nog eens van uw gastvrijheid
gebruik maken door een paar regels te plaat
sen
Wie van de lezers wil ons even helpen aan
een kinderwagen, daar de moeder met haar
kindje van een paar maanden naar den dokter
i»oet en zij nog niet zoo sterk is steeds haar
kindje te dragen.
Bij voorbaat dank!
A. GOIJJER, Californiestraat 71,
J. BOS, Polderweg 25.
Red. Held. Crt.
M. de R.
Beleefd verzoek ik U ondervolgende in uw
blad te willen opnemen, naar aanleiding van
een antwoord, ontvangen van het Bestuur der
Gymnastiek- en Exercitievereeniging „Pro
Patria", nadat ik bij bovengenoemde mijn
zoontje als adsp. lid had willen laten inschrij
ven. Het schrijven was van den volgenden in
houd:
„Daar het bjj onze vereeniging stelregel ié,
geen kinderen aan te nemen, waarvan de
vader beneden den rang van onderofficier is,
spijt het ons U te moeten mededeelen, dat wt)
uw zoontje niet als adsp. lid kunnen inschrij
ven."
Ik zou bovengenoemd bestuur beleefd wil
len verzoeken mjj kenbaar té maken wat
precies de motieven tot zulk een stelregel zijn
en waar in dit geval «le grens getrokken
