90 procent
Duitschland
stemt voor
HELDERSCHE COURANT VAN DINSDAG 15 JANUARI 1935
Welk belang heeft Duitschland
bij dit dichtstbevolkte plekje der
aarde
De avond
voor de stemming.
De Uberfali-commando
jaagt door Saarbrücken
1
Een ongedachte
meerderheid
Uitbundige vreugde
in Duitschland
De spanning vóór den
dag der stemming
Van onzen specialen verslaggever)
ZaterdagavondBuiten is het koud en
guur. Groote vlokken sneeuw ^warrelen neer
uit de zwarte winterlucht en straten van
Saarbrücken.
In de Bahnhofstrasse onder den gouden
glans der lampen jacht een menigte door den
sneeuwstorm voorwaarts. Mannen, vrouwen
en kinderen loopen snel over de trottoirs, be
laden met tasschen en pakken vol levensmid
delen, die ze ingeslagen hebben voor den Zon
dag!
ZondagDe rustdag, de dag, dat vele
menschen, na zes dagen inspannenden arbeid
door rust, kracht verzamelen voor de komen
de week! Zondag, die gewijd moet worden aan
hoogere idealen, aan verdieping van het ziele-
leven. Zondag, de dag van vrede en rust!
Morgen is het Zondag, maar in Saar
brücken zal geen rust zijn en ook geen vrede.
Als de dag van morgen aanbreekt, zal de
grauwe dageraad lichten over strijdende men
schen, die elkaar fel zullen bekampen men
schen, die elkaar ten doode haten
Kauft die Todesanzexge vom Status quo!
(Koopt het overlijdensbericht van de Status
quo) roepen opgeschoten Hitier-jongens op de
hoeken van de straten! Voor 60 centimes kunt
u lezen, dat de Status quo op 15-jarigen leef
tijd naar de hel is verhuisd! Kauft die Todes-
anzeige!
Men frommelt mij een rouwkaart in de
hand, ik betaal 60 centimes, en de jongen
duwt mij ook nog het Abendblatt in mijn
hand voor 1 franc.
Die Zeitung is das gemeinste Schmutz-
blatt, welches im Saargebiet erscheint! (Deze
krant is het vuilste blad van het Saargebied),
sist een man mij tegemoet, 't Is niets anders
dan een leugenblad, 't doet niet anders dan
hitsen, tegen Status quo-regeering, emigran
ten, Joden en regeeringstroepen!
Wenn unser Tag kommt, dan komt de
dag van wraak, roepen de Hitler-jongens
grijnzend Heil Hitier!
De status quo-man gaat haastig verder. Ik
volg hem.
U kent ze niet, zegt de man, omkijkend.
Ze hebben een fluit; als ze daarop fluiten,
komen uit de omliggende straten alle Hitler-
jongens aan en dan ben je, voor je 't weet,
door een troep jongens omgeven. Maak dan
maar dat je beenen krijgt!
Ik keer terug naar de Hitlerjongens, ik
kén 't niet gelooven; 't lijken gewone, aardige
jongens.
Ik spreek met hen. Veel laten ze niet uit.
Ze hebben 't ook te druk met Doodsberichten
van de Status quo te verkoopen.
Ik waag het echter toch op te merken;
Dood is de Status quo nog niet dat we
ten jullie pas Maandagavond. Jullie verkoo
pen de huid te vroeg.
De Hitler-jongen lacht minachtend en haalt
de schouders op. De Status quo is dood!
Morgen stemt élles voor Hitler-Duitschland.
Is 't waar, dat jullie tegenstanders af-
knuppelen
Ze liegen alles, dat doen die communis
ten. Wij hebben heelemaal niet te knuppelen.
Wij komen er zonder slag of stoot!
Ordnung soll sein. Hitier Heil! Koopt het
doodsbericht van de Status quo!
Dit is een stratenbeeld op dezen kouden un-
heimischen Zaterdagavond. Zóó wordt hier de
strijd gestreden tusschen Hitler-Deutschland
en Status quo, welke laatste bestaat uit de
heterogene bestanddeelen van Democraten,
Socialisten, Liberalen, Katholieken, Vrijheids-
vereeniging en Communisten. Ben strijd, die
ons neutralen, onberoerd moet laten.
Het gaat in hoofdzaak tusschen het sterke
Duitsche Front en Eenheidsfront! Die strijd
is geweldig. Het Eenheidsfront is betrekkelijk
zwak. Het Duitsche front sterk. Aan beide
zijden wordt met leugens en verdachtmakin
gen gewerkt. Heden, op dezen laatsten avond
voor den grooten dag stooten beiden met ge
weldige kracht op elkaar, 't Lijkt, alsof een
geweldige stuiptrekking door beide fronten
trektHet is het laatste geweldige tref
fen, voor de menschen morgen naar het stille
stemlokaal gaan.
Het Duitsche front heeft geweldige krach
ten, geweldige kapitalen achter zich! Duitsch
land is geïnteresseerd bij dezen strijd, al was
het alleen maar om het prestige! Wie kan e
ten slotte drüben, wie kan het Duitschland
kwalijk nemen, dat het met zijn krachten
meewerkt om de Saar Duitsch te maken
Niet alleen echter voor het prestige, maar
ook, omdat Duitschland economisch groot
voordeel van het Saargebied kan trekken, zal
drüben, het Rijk er toe gebracht hebben, met
alle krachten de propaganda van het Duit
sche Front te versterken, want Saarland is
het dichtstbevolkte deel van geheel Europa.
Reeds eenige malen heb ik nu het Saar
gebied doorkruist.
De mijnwerkers uit Saarland hebben allen
in den tijd, dat de Franschen hier waren, veel
geld verdiend. Ze hebben bijna allen een eigen
huis, meestal zonder hypotheek, en hebben
het alleraardigst ingericht.
Die mijnwerkers, en vele Saarlanders, heto-
hen zich een flinken spaarpot gemaakt in
franken.
Heden kwam mij een brief, gedateerd 10
Januari 1935 in handen. Er boven stond
Landesleitung
T/Sp.
Saarbrücken,
Waterloostrasse 11a.
Het was een lange brief en begon met:
Sehr Geehrter Volksgenosse.
De brief begon met te vertellen, dat de
Volksstemming van 13 Januari een groote be
tooging van trouw aan het Moederland zal
zijn enz. Maar dan komt nog vóór de stem
ming geschied is, de eigenlijke bedoeling van
het schrijven voor den dag.
„Im heutigen Deutschland, aldus gaat de
„brief verder, gehören Devisen nicht dem
„Einzelnen, (in het tegenwoordige Duitsch-
„land behoort het baargeld niet den enkeling),
„maar het algemeen en bij de ontzettend
„krappe geldhoeveelheid van Duitschland ist
„die Rückliederung, de terugkeer van het
„Saargebied een zeer welkome einmalige Ge-
„Iegenheit, om de deviezenvoorraad van het
„Rijk anzureichern (weer aan te vullen)."
Tot zoover deze brief, di eeven, nadat de
post hem afgegeven had, in mijn handen
kwam. De brief eindigt met Heil Hitier.
Deutsche Front
en pnderteekend door de Landesleitung.
een officieel stuk, waarin reeds nü, 12
Januari, den dag voor de stemming, de na
druk wordt gelegd op Zuchthaustrafen (tucht
huisstraf) wanneer de Fransche franken naar
Frankrijk worden ingewisseld.
Duitschland heeft groote economische voor
deden er van, dat het spermarken, die een
zeer lage waarde hebben, kan inwisselen voor
b.v. 60 francs. Daaraan kan het arme Duitsch
land millioenen en millioenen verdienen, vol
gens den man, die mij dezen brief liet lezen.
De straat is leeg. De sneeuw valt, ik zit in
mijn kamer en schrijf. Buiten is het stil, er
loopen weinig menschen op straat maar
plots hoor ik van verre op straat een lied op
klinken. Ik hoor schreeuwen: „Rot Front, Rot
Front!", socialistische liederen schallen luid op.
Over de sneeuw loopt een groote groep i-
nen en vrouwen, de hand geheven, de vuist
gebald. Ze loopen een dwarsstraat voorbij.
Daar staan de Duitsche Fronters!
Heil! Heil! Heil! Rot Front! Rot Front!
Nu is de straat vol menschen. Op vele
boven-étages draait men snel de lichten uit,
gaat men in 't donker zitten.
Luid sirenegeloei snerpt door de straten.
Wagens van het Ueberfallcommando, vol
blauwe Saar-agenten, rennen voorbij. Land-
jagers zetten de hoeken van de straten af...
't gewone straatbeeld, ik ben er aan gewoon
geraakt. Rustig blijf ik voor mrjn bureau zit
ten. Van hier kan ik gemakkelijk over de
straat kijken. Van verre glapzen de lichten,
de gouden lichten in stralenden glans, de
straat is feestelijk geïllumineerd. Waarom
ook. niet. 't Is immers „der frissche fröhliche
Krieg" de strjjd tusschen menschen, die
één taal spreken... landsbroeders zijn!
Landsbroeders, die elkaar doodelijk haten.
Mannen, die uit andere landen moeten komen
om ze van elkaar gescheiden te houden.
Het Ueberfallcommando rijdt uit. Wat kun
nen die weinige Saar-agenten tegen een me
nigte, die het prestige van deze agenten iede-
ren dag neerhaalt? Het Ueberfallcommando
heeft tegen deze geweldige strijdmachten
geen kans op succesDat 't geen chaos
wordt, is te danken aan de wijze maatregelen
van den Volkenbond, die neutrale troepen
naar dit gebied stuurde, die door hun macht
eerbied afdwingen en ontzag.
In een dwarsstraat van de Bahnhofstrasse
staat in een groote etalage „Tannenberg", het
graf van Hindenburg." Er voor is een groot
beeld met Hindenburg, met rouwfloers om
geven. Hij staat er stil, strak, de oude dappere
ridderlijke generaal, in uniform van veld
maarschalk, met vele ridderorden. Aan den
anderen kant staat een hakenkruis, zoo hoog
en zoo groot als de heele spiegelruit. Er on
der, ten deele verborgen onder een doek, het
portret van Hitier.
Waarom staat dat beeld bedekt? Waar
om is de voet van het hakenkruis bedekt?
Wijl het heden, Zaterdagavond, des avonds
voor de stemming verboden is, hakenkruis en
Hitler-beelden openlijk, onbedekt, te étaleeren.
Die winkelier gelooft vast, is innig over
tuigd, dat Maandag het groote Duitsche
Front zal zegevieren. Hij is mobiel! Het por
tret en het hakenkruis is slechts ten deele
bedekt, maar bedekt is het, aan de wet is vol
daan! Maandagmorgen zal de winkelier het
stukje doek behoeven weg te trekken en zijn
overwinningsetalage is gereed. En niet deze
winkelier alleen. Bijna élle winkels in Saar
brücken ziin mobiel, zijn gereed voor het
groote overwinningsfeest! Overal wordt nu in
den laten avond ean aparte groepsversiering
gewerkt, ondanks den sneeuwval, ondanks
dat de straten een viezige modderige brij vor
men, ondanks Heil- en Rood-front-geschreeuw.
Men went aan alles, maar toch, later ben ik
nog even de straat opgegaan, "De sneeuw wa3
nu zoo dicht, dat ik een oogenblik in een
groot warenhuis ging schuilen. Er waren en-
jcele klanten, die vlaggetjes en Hitler-bekers
kochten. Overal in de zaak kleine vlaggen en
hakenkruisversiering
Saarbrücken rekent vast op de overwinning
van de Frontparij. Alles koopt nu reeds
Hitler-emblemen, behalve een paar mari
niers, die hun vrije avond hebben. Verheugd
komen ze naar me toe.
Ze treffen het niet, de jongens; de heele
week ontzettend zware diensten en als ze
hun vrijen dag hebben, hondenweer en straten
vol, elkaar vijandig gezinde, overmoedig en
somber in zichzelf gekeerde menschen!
Ik loop een eind met de mariniers op, ze
hebben veel bekijks. Hun blauwe uniform doet
't wel.
Kijk, daar heb je de Hollanders, hoor ik
weer zeggen; mit der blauen Friedensuniform!
Ze noemen de blauwe mariniersuniform een
vredes-uniform, in tegenstelling met de veld-
grauwe uniform van de Engelschen, die met
oorlogsuniform wordt betiteld.
Nu mag ik het geheim opheffen van dien
geheimzinnigen tocht, dien ik meemaakte in
den nacht door Saarland. en nu kan ik ook
meedeelen, waarom de mariniers tot de tan
den gewapend, op het perron van het station
stonden, toen de burgemeesters arriveerden.
Voor die burgemeesters waren ze er heusch
niet! Die deftige magistraten zou heusch nie
mand ontvoeren! Integendeel! Vol belangstel
ling stonden vele mensehen op het Saar-
'brücker perron hun komst af te wachten,
hje^n, voor die burgemeesters waren de ma
riniers er niet, maar op hetzelfde moment
kwam er iets, wat van buitengewoon belang
was voor Saarland, n.l. de kisten, bevattende
die stembiljetten voor het Saargebied!
Er ziin altijd elementen, die iets willen sa-
bpteeren! Wanneer die zouden geweten heb-
bfen, dat deze uiterst belangrijke documenten,
onbekend aan 't station in een of andere goe
derenloods stonden, ter verdere verdeeling,
och, dan was het een kleine moeite geweekt,
djen stemmingsdag te verschuiven. Zorgzaam
hebben de mariniers van de Nederlandsche
marine in de Bleichstrasse onder zware be
waking deze stembiljetten naar den kelder
gebracht onder de kazerne. De eerste sectie
versjouwde ze, en de andere sectie, tot de
tanden gewapend, hield een oog in 't zeil.
Twee dagen hebben, ze onder de scherpste be
waking, deze stembiljetten tusschen de vic
tualiën gestaan. Zaterdagmorgen hebben de
Hollanders ze weer onder zware bewapening,
naar de plaatsen van bestemming vervoerd.
Dénk niet, dat het jakkeren over die be
sneeuwde bergen een pretje was. 't Is een
zejjr gevaarlijk karwei en aan den motor
diénst onder bevel van luitenant Haberkorn,
wprden groote eischen gesteld.
t>e motordienst is ondergebracht op St. Ing-
bertj
Wij hadden het tot nu toe bijna alleen over
Saarbrücken, doch het wordt hoog tijd, dat
het groote contingent Hollandsehe troepen, op
hun afgelegen post, die evenals de Bleieh-
stijassers met eere de hun opgedragen taak
Verrichten, voor het forum komen.
Kapitein Schuiling ontving ons op het oude
kaëteeï, waar zijn troep is ondergebracht,
zeer vriendelijk. Zijn eerste vraag was natuur
lijk!: Hoe is 't in Jutterland
Toen bracht de oppasser ons een lekker
kopje thee en begon het interview.
-p We zitten hier op 't z.g. Kramer-
Scftloss, vertelt de kapitein, na ons aan zrjn
officieren, den eerste luitenant van den mo-
torjiienst, Haberkorn, luitenant Von Frijtag
Drabbe en De Leeuwe van Aduart te heb-
berj voorgesteld.
-j- 't Was hier een heele verwaarloosde
boel! 't Vuil zat er duimen dik op. De man
nen hebben met sodawater en boenders ge
werkt en 't is nu wel erg dun in de verf,
maér 't is zindelijk.
Wie betaalt toch al die onkosten kapi
tein?
Naar ik heb hooren vertellen, zegt ka
pitein Schuiling, wordt door het Saargebied,
Duitschland en Frankrijk elk een gedeelte be
taald.
i.—j- We zitten hier op St. Ingbert met 124
menschen, waarbij inbegrepen de motor-
dienst uit Haarlem. De dienst draait hier heel
normaal en onze kok is een reuze kok; hij
bgreidt de spijzen voortreffelijk. Dat beteekent
jheel, wat, want het volk moet goede voeding
hebben, en als je dan alleen staat voor 124
man, is geen kleinigheid! Hij heeft nu een
marinier bij zich, die zoo'n beetje „piepen"
kan.
Ze klagen ook niet kapitein, alleen vin-
Ben ze het een beetje naai', dat er in een dag-
■blad geschreven is, dat ze hier maai- geregeld
wildbraad eten en dat hier met Kerstmis de
gebraden gans werd uitgehangen, terwijl ze
ldoo<jgedwoon spek kregen,
tr Ze krijgen hier gewoon en degelijk Hol-
landéch eten en ze zijn meer dan'tevreden
maaf dat wildbraad heb ik nooit gezien, zegt
Se kapitein.
't Brood is hier best, er zit voeding in
dat Duitsche brood, vervolgt de heer Schui
ling; rogge- en tarwebloem! 't Is het beste
brood dat er gemaakt wordt.
De korporaal van de wacht komt binnen,
slaat de hakken tegen elkaar.
1 Luitenant 't is tijd om de vlag neer te
halen!
Luitenant Von Freytag Drabbe zet zjjn
stalen helm op en verlaat de kamer.
V'laggenparade op St. Ingbert!
Buiten op 't veld zijn mariniers aan 't voet
ballen.
Kapitein Schuiling neemt mij mee naar het
venster van de longroom. Kijk zegt hij,
daar aan den grooten paal waait onze vlag!
Precies zooals we op de schepen bij de ma
rine gewend zijn, hebben we ook hier in 't
vreemde land 't ceremonieel van de vlaggen-
parade ingevoerd.
Een marinier brengt een trompet naar zijn
mond; luid schallen de klanken tegen de ber
gen die hoog boven het oude kasteel uitste
ken, tê - tê - té - té!
De tamboer blaast: Jongens bij de vlag!
De gewapende wacht stelt zich nu op. Dood
stil staan de mariniers op 't voetbalveld,
front naar de vlag! Voor de ingang van het
hek zijn menschen uit St. Ingbert en allen
kijken met aandacht en eerbied naar die Hol
landsehe vlag, die hoog in den mast waait.
Rood, Wit, Blauw.
Nu blaast de tamboer, stilte-
De gewapende wacht staat front naar bin
nen! De korporaal commandeert luide: Pre
senteert!
Da bur ^n Dordrecht, de heer de Gaay Fortman, voorzitter van
overhandigt een itembiljet tijdem de groote volksitemming
ir, ..v.
X' V -
-
■ÜB
een der stembureaux te baarorucken,
in het Saargebied
Da» klinkt bet commando van den luite
nant: Vlag neerhalen!
Geweer.» kort en bevelend geeft de kor
poraal van «Ie wacht het bevel en plechtig
hoffelijk wordt door twee man de vlag neer
gehaald. Allen maken nu front en salueeren,
dan wordt de aftrap geblazen, de wacht mar
cheert naar 't wachtlokaal en de mariniers
geven den voetbal eer. Bakhuis-trap!
In Den Hekier is 't dagelijks vlaggenpara-
de, is 't iets heel gewoons! In Den Helder
ben je in Holland, dan heb je de vlag en
als men iets heeft, wordt 't niet gewaar
deerd.
't Is altijd, dèt wat je niet of weinig hebt,
daar verlang je naar. En hier, op dit wonder
lijke stukje land, met zijn verborgen haken-
kriiisvlaggen, hier, waar twist en broeder
strijd is, hier waar politiek van alle zijden de
meening der menschen vertroebelt, hier, in
de vrije natuur doet het je goed, voel je je
hart warm kloppen, hier, vèr van Nederland,
voel je, dat die vlag, dat dundoek, je lief is,
dat Nederland, die oase in de wereld, je dier
baar is en dén bewijs je eer aan je vlag.
Aardige vriedehjke menschen zijn 't hier,
zegt kapitein Schuiling, zoo goedig en voor
komend, echt landelijk. Kom, gaat u mee,
dan kunt u het kasteel eens bekijken.
De kapitein wijst mij den weg naar de
verblijven der manschappen. Evenals in Saar
brücken ziet het er hier tip-top uit. Goede
bedden, maar hier zijn de kribben wegens
ruimte-gebrek soms boven elkaar geplaatst.
Op de binnenplaats staan de 11 wagens van
de motorbrigade. Er zijn 2 personenauto's en
2 Harley Davidsons voor ordonnance diensten.
Wat de motordienst onder bevel van luitenant
Haberkorn presteert is ongelooflijk!
Hier is mijn kanjer zegt de kapitein.
't Is een heel eenvoudige kamer Een veld
bed in den hoek, met stalen helm, gasmas
ker en oorlogsuitrusting er boven! Stafkaart
en landkaart tegen de muur.
't Is geen groote, kapitein, zeg ik, u
hebt niet al te veel ruimte.
't Gaat best, zegt de heer Schuüing. De
eerste dagen van ons verblijf, was 't hier
tevens zooveel als Longroom en ontvangka
mer.
De kapitein krijgt juist bezoek aangediend,
van een Bngelsche officier, dus neemt hij har
telijk afscheid met de mededeeling dat wij
vanavond bij de nachtelijke oefening elkaar
zullen ontmoeten
Zorg, dat u vannacht warm gekleed bent
meneer zegt de Heldersche sergeant-majoor
ziekenverpleger Kalf. Doe kranten en papier
om uw boddy, dek uw keel goed toe, want
van de week zrjn kerels als ijzer, verstijfd
van kou thuis gekomen. Wees voorzichtig
vannacht! Doe poeties om en als terug
komt, hier, neem een paar asperientjes en
drink een gioc zoo heet als u kunt en dan
onder de wol!
Vol trots toont sergeant-majoor Kalf mij
zijn ziekenboeg, die dik in orde is.
Met alle geweld willen ze me op St. Eng-
bert vasthouden. Ik moet en zal mee eten.
Heldersche sardientjes met brood en koffie
maar ik sta zoo'n beetje zelf in militair ver
band.
Commandant de Bruyne heeft orders ge
geven, op dien en. dien tijd te Saarbrücken!
Daarom neem ik heel graag 3 Koppen koken
de koffie met veel suiker!
De adjudant en de andere onder-officieren
willen mij vasthouden, maar de motordienst
buiten komt zeggen, dat ik vlug moet instap
pen, als ik nog naar' Saarbrücken, naar com
mandant de Bruyne wil.
Met een razend vaartje gevolgd, door de
auto-eolone van St. Ingbert wordt ik vors
telijk naar de Bleichstrasse gebracht. Ik ge
loof toch, dat ik militair bloed in mijn aderen
heb. 't Gaat me best af tot de Nederlandsche
troepen te behooren en nu gaat de oorlogs
toestand in en gaan we op expeditie langs
gevaarlijke berghellingen.
Drukte aan het postkantoor.
Zaterdagnacht
In Saarbrücken heb ik gisterenmorgen 2
uur voor een loket in de rij gestaan, om voor
een Helderscben verzamelaar een serie post
zegels met „Abstimmung" er op te koopen.
De loketten waren belegerd door misschien
duizend menschen. Toen ik twee uur gestaan
had, sloeg de ambtenaar het loket dicht. Hij
was uitverkocht! De facteur van de mari
nierskazerne stond voor een ander loket, ook
twee uur. Ook hij kreeg geen postzegeltje. De
menschen vechten zich bijna dood om eén
serie Saarzegels te bemachtigen voor hun
verzameling.
Mijn correspondentie moest ik vannacht
verzenden. Het Postkantoor was dicht' Ik
had geen postzegels! De marinierskazerne is
een manusje van alles voor me. Ver over
half drie ben ik naar de wacht gegaan. Alle
mannen hebben hun medewerking verleend,
zoodat de correspondentie toch op tijd weg
kwam. Toen heb ik van drie uur 's nachst tot
vijl uur 's morgens, door het verlaten, onder
den sneeuw liggende Saarbrücken gedwaald.
Discipline.
Overal hingen reeds vlaggestokken uit de
ramen. De vlag er aan is verboden, daarom
hebben ze allen, aan dien vlaggenstok, om
toch voor Duitschland te demonstreeren, een
groenen krans van dennentakken gehangen.
Hier en daar klinken, ondanks het in het holst
van den nacht is, Duitsche liederen.
Ontroerend klinken ze over de eenzame
straten. Ontegenzeggelijkde Saart-Duit-
scher heeft liefde, groote liefde voor het Va
derland. Wiskundig zeker is het dat Maan
dagavond. De Saar Duitsch, volledig Duitsch,
dat zijn zeker voor pl.m. 80 procent. Deze
voorspelling durf ik nu reeds te doen. De
stemming onder de bevolking is nu reeds te
peilen.
Rust, volmaakte rust ligt over de straten.
De menschen slapenalleen eenige Saar-
agenten en Hitler-jongens loopen door den
sneeuw. Op den hoek van een straat, staan
een paar leiders, snel en fluisterend te spre
ken. Ik loop op met den Hitler-jongen. Heil!
zeggen ze. Heilzeg ik terug.
De Hitler-jongens en de Saarpoiitie waren
tegen mij buitengewoon beleefd. Ontegen
zeggelijk! Men moet het Duitsche volk be
wonderen, om de groote disciplinemaar
tochals er geen vreemde troepen lagen,
zou het zoo glad niet verloopen.
Het Duitsche front, dat aanstonds de Sta
tus quo werkelijk zal overwinnen, weet, dat
Saarbi-ücken vol zit met journalisten, uit de
heele wereld. Het Duitsche front weet, dat
het met ongedisciplineerd optreden,, zich voor
de oogen van de heele wereld blameert en
daarom zullen ze die ijzeren discipline volhou
den. De Status quo-ers zijn te klein in aantal
om zich duchtig te vei weren! Ze missen die
die massieve organisatie en geen van
BiiMdagmcrgem, umir.
In ëiiï. »us zal bekend werden of de be
woners van toet Saargebied, die nu 15 jaren
onder toezicht van den Volkenbond staan»
aansluiting wenschen bij Duitschland dan
wel bij Frankrijk, Ach, de uitslag is vrijwel
zeker, Dmtsctoland zal de voorkeur hebben.
Maar toch is de spanning groot. Mem wil
deze veronderstelling getoetst zien aan de
feiten, men wil weten hoe groot de meer
derheid dan eventueel zal zijn, men is er
benieuwd naar hoeveel stemmen Frankrijk
verkrijgen zal. En die spannende onzeker
heid is door den gehcelem aethes: op dit
oogenblik merkbaar. De meeste stations
wachten op den uitslag van de stemming
en draaien im afwachting daarvan gramo-
foonplaten.
Verschillende sprekers voer de stations
geven korte beschouwingen over den toe
stand in het Saargebied, pogen voorloopige
uitslagen op te stellen of aUhaiss te ver
onderstellen. Anecdotem over de stemming
van Zondag worden verteld, maar dat alles
is maar tijdverdrijf.
Om half zes, Amsterdamsche tijd, was
de telling van het aantal stemmen beëin
digd en werd een aanvang gemaakt met
de controle-telling,
Orm tien minuten over half acht begon
nen de verschillende zenders de uitslagen
in verschillende steden op te geven en
daaruit bleek al direct, dat de meerderheid
voor terugkeer tot Duitschland zeer groot
was. H«t aantal stemmen voor de Status
Quo was zeer klein en met een bijna triom
fantelijke klank in z'n stem las Rohde, de
voorzitter van de plebiscietcommissie, die
voor alle Duitsche zenders sprak
de aantallen voor. Het cijfer „nul" voor de
Status Quo kwam er steeds al bijzonder
overtuigd uit.
Na het bekend worden van den uitslag
hielden verschillende Duitsche autoriteiten,
onder wie de Fiihrcr, korte toespraken.
Vanzelfsprekend kwam in deze uitspraken
de groote vreugde tot ir'tiiïg over de natio
nale overwinning.
„De wereld moge het verstaan, deze klare
en heldere uitspraak", aldus Bü rekel. Het
Saar volk. wordt geprezen! Ondanks de
pogingen van buiteniandsche zijden om hen
te maken tot opstandelingen tegen hun
vaderland, zijn zij sterk gebleven en hebben
zij thans op ondubbelzinnige wijze hun ge
voelens voor Duitschland getoond." Weer
worden staaltjes van offervaardigheid ea
opoffering vertelt van stemmers en stom
ste rs. O.a. een oud modertje, die driemaal
voor Duitschland stemde op één biljet. Do
voorzitter van het stembureau verklaarde
dit biljet als ongeldig. Maar met ontroe
rende overtuiging sprak het oude vrouwtje:
„Ik heb twee zoons in den oorlog verloren
en ook voor hen heb ik thans de stemmen
uitgebracht". U zult er meer van lezen van
deze stemming buitengewoon interessant en
deze treffende voorvallen, want zij zijn bij
dikwijls veelzeggend.
Laten wij tenslotte nog iets weergeven
van de gloedvolle rede van Hitier, die vlak
na het bekend worden van den uitslag uit
gesproken werd.
„Vandaag is een einde gekomen aan een
onrecht, dat reeds 15 jaar duurt. Het leed,
dat vele honderdduizenden in het Saarge
bied is gebracht, zal een einde nemen. Dat
leed was het leed van Duitschland. Maar
nu is er vreugde in het Saarland over dan
terugkeer naar het Vaderland, en die vreug
de is de vreugde van het geheeüe Duitsche
Rijk.
Het noodlot heeft het gewild, dat deze
treurige toestand kwam, een toestand met
eindeloos leed. Maar nu, op 15 Januari
1935 komt daar een einde aan. Binnen
enkele oogenblihken zullen daarom de klok
ken geluid worden.
De Saarbewoners worden bedankt voor
hun geduld, hun dragen van de lasten en
bijzonder voor hun uitspraak dat zij bij ons
willen zijn.
Ik spreek zoo namens het geheele Duit
sche Volk," zegt Kitler.
,De bewoners van het Saarland hebben
aan de geheele wereld bekend, dat dit land
Duitsch is en Duitsch zal blijven, altijd."
Dan volgen verschillende mededeeisngen
over de feestelijkheden, die tor gelegenheid
van deze nationale overwinning plaats zul
len vinden.
O-a. zuilen van 12 tot 1 uur over geheel
Duitschland de klokken luiden. Alle rijks-,
gemeente- en openbare gebouwen, scholen,
enz. zullen de vlaggen uitsteken. „Binnen
een half uur", zoo luidt de officieele be
kendmaking, „zal Duitschland in een vlag-
genzee herschapen moeten zijn als nimmer
te voren". Scholen en hoogegscholen heb
ben vrij.
De Rijksminister voor propaganda ver
zoekt hedenavond fakkel- en andere op
tochten te organiseeren en te demonstree
ren voor de eenheid van het Duitsche Rijk.
De rust keert dan langzamerhand weer.
Volksliederen worden uitgezonden. Enkele
nadere bijzonderheden volgen, maar de
groote spanning is weer voorbij. De uitslag
is bekend en heeft Duitschland een groote
meerderheid gebracht.
allen durft eigenlijk ook, want de vreemde
militairen laten niet met zich spotten!
De nachtelijke tocht?1
Weer denk ik aan dien ijskouden nacht, dat
wij, in open truck, tusschen die zwaar ge
helmde mariniers zaten. De kou striemde ons
heele corpus, maar, voort joegen we, langs de
Saar, over de hooge bergen, door de bos-
schen. Mijne voeten rustten tegen een mitrail
leur. Eén lucifertje er op, zei een marinier en
dat trommeltje met lolly's is klaar! Het was
zuiver verkennen om paraat te zijn. Alle
plaatsen waar een stembus stond, weiden
