aa
Tel. 505
Stadsnieuws
WAAR
HET SPOOK VAN DE ARMOEDE
GRIJNST
Predikbeurten
Onze
1 ooneelvoorstelling
voor de lezers.
SIGARENMAGAZIJN M. v. DIJK
Lichten op voor alle voertuigen.
Op Woensdag 6 Februari.
v,„„ - 2ÏÏÏÏS
Belasting van de doode
Hand.
f
ft
5
3
fl
DRIE UUR OP STAP MET DEN BOND VAN
BARMHARTIGHEID. - GROOTE MATERIEELE
ELLENDE IN KNAPPE GEZINNEN.
De films van deze week.
DERDE BLAD
Op 'en ondergang van Zon en tijd
van hoog water (Texel)
Wintertijd.
HELDERSCHÉ COURANT VAN Z A TER DAG 26 TANUARI 1935.
iuB uw 1 ui1 uiii11 iii '«swTiTt xsaar?ti!j*jM*ibiiim«LiNmnaamnMMM
Zon
Hoogwater
Jan.
op:
ond.:
sm.
nam)
Z 27
7.52
16.34
0.54
1.12
M 28
7.50
16.36
1.34
1.59.
D 29
7.49
16.38
2.22
2.53
W 30
7.47
16.40
3.34
4.17
D 31
7.46
16.42
5.01
5.42
V 1
7.44
16.44
6.21
7.02
Z 2
7.43
16.45
7.32
8.02
Zaterdag 26 Jan
Zondag 27 17'04
Maandag 28 17^06
Wij hebben beloofd een en ander te ver
tellen omtrent de voorstelling, welke dé Hel-
dersche Courant aanbiedt aan haar lezers, en
die gegeven zal worden Woensdag 6 Februari
a.s. door onze plaatselijke Tooneelvereeniging
„Tavenu". Wie en wat „Tavenu" is. behoeft
eigenlijk hier niet meer te worden gezegd;
haar uitvoeringen staan altijd op zeer hoog
peil, aan de regie en de costumeering, enz.
wordt de uiterste zorg besteed, en wat de
spelers betreft, dat zijn allen geroutineerde
dilettanten, die hun sporen allang verdiend
hebben en wier werk niet voor dat van be
roepsspelers onderdoet. Dit is geen overdrij
ving; wij zijn er zeker van, dat straks de be
zoekers, als zij van de voorstelling thuisko
men, ten volle onze bewering onderschrijven.
Daarover behoeven wij dus niet lang uit te
weiden. Iets anders is het, wat het stuk be
treft, daar men de opmerking zou kunnen
maken, dat toch dilettanten-gezelschappen,
wat de keuze hunner stukken betreft, zich'
niet met beroepstroepen kunnen meten. Toch
zou men zich ook hierin vergissen; in deze
kolommen hebben wij een zeer gunstig oor
deel gegeven over tal van belangrijke stuk
ken, door „Tavenu" voor het voetlicht ge
bracht, en een van de laatste was niet meer
of minder dan een spel van den grooten En-
gelschen schrijver Oscar Wilde, „Lady Win-
dermere's waaier", dat voortreffelijk vertolkt
werd. Het thans gekozen stuk heeft niet
zulke hoog-literaire pretenties; integendeel,
het is van geheel ander genrp, en eigent zich
daardoor o. i. geheel voor een groot publiek,
stukken, ofschoon het ook daarvan weer af-
Het behoort meer tot het genre „detective"-
wijkt. Het is, om het kort te zeggen, een
uitermate boeiend, geheimzinnig stuk, dat
den toehoorder den ganschen avond - maar
dan ook werkelijk den ganschen avond in
spanning houdt. De titel „De verloren docu
menten" zegt in dit opzicht niet veel, wel
spelen ze de groote rol in het stuk, maar er
gebeurt veel en veel meer dan alleen het zoe
ken naar deze documenten.
Het eene is nog geheimzinniger dan het
andere, in elk tafereel is er weer iets anders,
dat de spanning opvoert en de geheimzinnig
heden vergroot en eerst heelemaal aan het
eind komt de ojfojssing, niet dan na een
uiterst bewogen tooneel. De spelers toonen
zich volkomen opgewassen tegen de moeilijke
taak, die van hen geëischt wordt. Ook de
regie is voortreffelijk verzorgd. Want alles
moet natuurlijk sluiten als een bus, en dat
geschiedt ook.
De prijs voor deze voorstelling is natuurlijk
uiterst goedkoop, anders was het geen premie
voorstelling voor onze lezers. Uitsluitend ter
dekking van, de onvermijdelijke onkosten zal
een toegangsprijs van slechts 25 cent worden
geheven, een prijs, die nu toch waarlijk niet
mee kan tellen, zoodat wij dan ook een groo
ten toeloop verwachten. Maandag a.s. wordt
met den programmaverkoop een aanvang ge
maakt; voor hen, die dit verlangen, zal gele
genheid bestaan voor plaatsbespreking tegen
den prijs van slechts 5 cents. Voor deze
30 cents krijgt men dan een eerste rangs
voorstelling.
Niemand verzuime daar heen te gaan. Voor
ziet U. tijdig van kaarten om teleurstelling te
voorkomen.
Bjj K. B. is aan den baas le kl. bij de
rijkswerf, J. H. van Kampen met ingang van
1 Maart eervol ontslag verleend wegens on
geschiktheid voor de verdere waarneming van
zijn betrekking, uit hoofde van ziekte of
gebreken.
JUBILEUM COMMISSARIS VAN POLITIE.
De heer Van der Hoeven, onze Commissaris
van Politie, zal a.s. Dinsdag 29 Januari den
dag herdenken van zijn 25-jarige ambtsv -
vulling bij de politie. De heer Van der Hoeven
zal bij die gelegenheid des morgens te nair
elf in het hoofdbureau van politie de geiuK-
wenschen in ontvangst nemen van het poi
corps. Des nam. te 4 uur heeft ten raadhuize
een receptie plaats, waaraan verschillende
vereenigingen deel zullen nemen. Des avoin
zal den Commissaris een serenade worden
gebracht.
ONZE KKUISWOOKO-UUZZIE.
Vandaan is op pagina 8 van 't Juttertje
onze derde k ruis woord-puzzle opgenomen ^an
het aantal oplossingen, dat we vorig
ontvingen, was het percentage g or
singen vrij wat grooter dan de we 1 an-
bepaald als gevolg dat onze leze:^
digheid in het puzzelen krijgen. „wk
wederom den prijs van f hoven-
doch behalve dezen wekelijlcschën p U'
dien 10 gratis toegangskaarten voor de tooneei
haar^abonné's H£ders<*e krant biedt aan
Deze rrrp Woensdag 6 Februari a.s.
de goede oplossers Verl°0t WOrdeQ °nder
snreekm^m01, houdt Maandag geen
da^m W°rdt nu echter gehouden Dins
dagmiddag van 2 uur tot uiterlijk 3.30 uur.
APOTHEKEN.
isVaneenienaVOndl° "Ur tot Maandagmorgen
Sm^ets—Snek°WeststraataP°theek
avlnd ^na£dagi Jan" tot 4 Febr- wordt
avond- en Zondagdienst waargenomen door
"ooimans, Spoorstraat.
Verplichte aangifte bij een vermogen
van f 2500,of meer.
De aandacht van belanghebbenden wordt
er op gevestigd, dat in het Staatsblad
no. 528 is opgenomen de wet tot heffing van
een belasting naar het vermogen van instel
lingen van de doode hand.
Aan deze belasting zijn onderworpen de
„Instellingen van de Doode Hand", waaronder
worden verstaan, stichtingen, coöperatieve en
andere, al dan niet rechtspersoonlijkheid heb
bende vereenigingen, zedelijke lichamen, en
alle hiervoor niet afzonderlijk genoemde
rechtspersonen, met uitzondering van ven
nootschappen, welker kapitaal geheel of ten
deele in aandeelen is verdeeld.
Deze instellingen zijn verplicht, ook zonder
dat zij daarvoor een aangifte-formulier heb
ben ontvangen, bij den inspecteur der directe
belastingen aangifte van hun vermogen te
doen, indien dit 2500.— of meer bedraagt.
Het niet doen van aangifte wordt gestraft
met een geldboete van ten hoogste 1.000.
LEZING Ds. BIK.
Dinsdag a.s. houdt Ds. Bik van Enkhuizen, voor
het Maranatha-comité hier ter stede een lezing
over „De stad met de paarlen poorten", in
het Evangelisatiegebouw, Palmstraat, des
avonds 8 uur. Ds. Bik is een uitnemend rede
naar, die z(jn gehoor van begin tot eind weet
te boeien. Zooals de advertentie vermeldt is
de toegang vrjj.
EVANGELISATIEGEBOUW»
VIJZELSTRAAT.
Woensdag a.s. hoopt in het evangelisatie
gebouw, Vijzelstraat, des avonds om 8 uur,
Mr. K. P. v. Westen, van Amsterdam een
evangelisatie-onderwerp behandelen. Mevrouw
v. WestenTol zal, ter afwisseling, eenige
zangnummers ten gehoore brengen.
Men zie voor bizonderheden de advertentie
in het nummer van Dinsdag a.s.
NEDERLANDSCHE KEISVEREENIGING.
Voor de Nederlandsche Reisvereenigipg zal
op Woensdag 30 Januari optreden het ^Caba
retgezelschap „De Trekvogels" Chansonniére
Mej. Anny Prins. Vroolijk cabaret, liedjes,
duetten, jolige samenzangen aan den vleugel,
marozen en straatzangers, scènes met accor
deon e.a.
Waar dit gezelschap is opgetreden voor
de Radio en in meerdere afdeelingen der
N.R.V. twgfelen we niet of de leden en ge-
noodigden zullen in groote getale opkomen.
AANBESTEDING.
Door het Bestuur der Woningstichting is
Vrijdagmorgen in het Kegelhuis aanbesteed:
het bouwen van 12 woningen aan de Smid
straat alhier.
De volgende biljetten waren hiervoor inge
komen:
P. Tuin, 't Zandt, N.-H., 13.498.Oeljee
en Kraft 13.835.—, H. W. Freeke 14.000;
E. J. van Voorst G. H. Riemers f 14.119.
W. F. Labout 14.190.—; T. Abera, Enkhui
zen, 14.690.L. Plaatsman 15.3J}8.
G. Groot 15985.—; P. Doorn, St. Maartens
brug 16.300.Gebr. Smit 16.440. -; C.
T. Kwak 16.450.—; G. v. d. Wal 16.500.—;
S. S. de Boer, Drachten, Fr., 16.682.-j-; A.
Bontes B. Reinders 16.800.A. v. d.
Wal 16.984.— W. J. Braggaar 17.300,—,.
Voor zoover niet anders vermeld, allèn ,tfi
Den Helder.
UITSLAG VAN DE VERLOTING TEN
BATE VAN HET TROEPHUIS VAN pE
AFD. DEN HELDER VAN HET N. P.: G.
0»
1
2
3
4
5
6
7
8
9
144.8
1446
611
397
613
399
1608
728
395
o
A
03
24
25
o
a
o
J
33
1642
o
s
PU
c
Q
O
PU
o
10 1701
11 102
12
"3
14
513
109
617
15 '445
16 237
17
18
957
57
26 1031
27 519
28 1798
29 529
30 888
31 884
32 1725
33 1281
34 '724
35 239
36 1179
37 370
38 1149
38
620
55o
19 1610
20 1614
21 94
22 96
23 1740 46 216
39
40
41
42 1799
43 '687
44 '3'2
45 20!
47 531
48 1329
49 1342
50 524
51 1800
52 1704
53 979
54 1711
55 554
56 1403
57 1290
58 521
59 1154
60 1912
1970
686
1703
668
555
66 1968
67 <744
214
473
61
62
63
64
65
70 1328
71 25
72 525
73 63
74 '274
75 56
55'
474
982
698
553
1792
1674
626
24
1129
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86 n 36
87 627
88 1134
89 500
90 1135
91 966
92 1000
o
b
CO
f\
04 j
43
3
93!
1817
94 i
'325
95:
1014
96
967
97 j
981
98;
"93
99
1689
100
1449
IOll
123
102
1620
103
129;
104
1138
IO<;
1002
106
501
107
99'
108
989
109
1229
IIO
1013
111
560
112
1100
i »:J
Prijzen af te halen Zaterdagnamiddag 4—7 nur
en Woensdag 30 Januari van 2—5 Wesigr.iéht 80.
NED. VER. VAN SPIRITISTEN.
Men verzoekt ons te verwijzen daar een
advertentie van bovenstaande vereenigipg,
waarin een samenkomst wordt aangekondigd
op morgenavond, tegen een entree van 10' ct.
Men zie voor bizonderheden de advertentie.
ONWEER.
Gisterenavond ontlastte zich plotseling een
hevig maar kort onweer boven onze stad.
Eenige felle bliksemflitsen doorkliefden het
luchtruim en daverende donderslagen volgden.
In het feit, dat dit bjj uitstek zomersche
natuurverschijnsel zich midden Januari voor
deed, vinden wjj aanleiding, het hier te ver
melden. Ook later, in de nachtelijke uren,
heeft het nog geweerlicht en geonweerd.
Eigenaardig was het op te merken, dat na
het onweer de storm, sneeuw- en hagelbuien,
die elkaar vóór 't onweer, om de twee riiin.
afwisselden, geheel ophielden.
i
„MANNEN IN T WIT". j
Een buitengewoon stuk, ert een
buitengewone opvoering. n,-
Een buitengewoon stuk, waarvoor ifibn
den Amerikaanschen schrijver Sydney Kings-
ley dankbaar mag zijn, een buitengfewüne
uitvoering, waarvan de eer toekomt aan* dé'
zeldzaam knappe regie en het zeldzaam mÜoie
spel van het Nederlandsche gezelschap. En
wij gelooven niet te boud te spreken als Vij
zeggen, dat ook het Heldersche publiek deze
uitvoering heeft weten te apprecieeren en
haar zal rangschikken onder de serie van het
allerbeste, dat wij hier ooit op de p'ankèn
hebben gehad.
Strekking, inhoud, bouw, alies was in dit
stuk te prijzen. Het beetje romantiek is mis
schien, naar sommiger smaak, wat te sterk
opgelegd en past, strikt genomen, ook piet
in het kader van dit stuk, maar het vormt
er, tot op zekere hoogte, het fundament van
en we hebben het dus te aanvaarden. In ieder
geval wordt het stuk als zoodanig er niet.
mid^r door, dat dit tragische geval met het
jonge verpleegstertje en den dokter wel een
beetje geforceerd is. Want het stuk als zon
danig heeft tot strekking het publiek een
Fel jaagt de koude Noordwester door de
straten, uit grauwe lucht dreigt de regen,
die straks wellicht in nodige striemen neer
zal geeselen op hen, die de brutaliteit had
den zich uit de warme gezelligheid van hun
huizen, op straat te begeven.
't Is eigenlijk geen weer om uit te gaan
als het niet per sé moet. Maar voor ons doel
is het toch wel geschikt, omdat we te die
per het leed zuUen verstaan van hen, wien
het nu aan het noodige ontbreekt. En wie
verstaat, die helpt. Ons doel is vanmiddag,
met den voorzitter van het actie-comité van
den bond van barmhartigheid eenige gezin
nen te bezoeken, die door den maatschappe-
lijken nood geslagen, in groote ellende ver-
lceeren, soms door eigen schuld, vaak door
de omstandigheden.
Is er dan werkelijke armoe m onze stad
Dat is een vraag, die door tachtig procent
van de Heldersche menschen ontkennend be
antwoord zal worden.
Welnee" 2:00 redeneert men, „alles is hiei
in "rijks- of gemeentebetrekkingen, en dat is
immers safe. Industrie hebben we niet de
werkloozen genieten een behoorlijke onder
steuning, dus armoe, in den eigenlijken zin
van het woord, kennen we niet." Nietwaar
dit is de gangbare meening. En toch, mn
beste lezer (es) er is ook in onze stad schrij
nend leed door de armoe. Er zijn ook m onze
stad tal van moeders, die niet weten, hoe ze
vin den eenen dag in den anderen zullen
komen die hun kinderen met hongerige
naar bed moeten sturen, omdat er
geen voldoende brood was, die hun kindertjes
reen voldoende kleertjes kunnen geven voor
de kou huiten en geen dekking om warm
te worden in hun armoedige bedjes.
Nog maar ruim een maand werkt de bond
van barmhartigheid en droevig zijn de ge
ilen die men ontmoet heeft. Daar was een
vader met een net gezin, die voor zichzelf
geen andere bekleeding had dan een ver
steld overhemd en die voor zijn kinderen
geen schoenen en kousen had. Toen hij door
den bond werd geholpen en met een van zijn
kleintjes in het schoollokaal aan de Visch-
markt verscheen, was hij zoo ontroerd, dat
hij geen woorden kan vinden om te bedanken,
doch met zijn stoffelijke gaven wegrende. Den
volgenden dag kwam er aan het secretariaat
een ontroerend bedankbriefje.
In het huisje van een oud moedertje van
tachtig jaar werd geen kachel aangetroffen.
Het oudje zat in bittere kom Een paar uren
daarna brandde een lekker vuur in een
kachel, verstrekt door den bond. Een ontroerd
moedertje stamelde dankwoorden. Ja, <er
is ook in onze stad bitter leed.
In een van de vergeten straatjes van de
oude stad, stappen we af voor een klein,
huisje, 't Is netjes wit gekalkt. We openen
de deur, een bel is er niet, en staan in een
portaaltje, voor de trap naar het zoldertje.
Ook hier dezelfde properheid, die aan den
buitenkant was. Geen stof op de traptreden,
maar netjes glimmende bruine treden.
„Vollek", roept de stem van den heer Dis
sel, onze geleider. Een meisje komt voor.
„Wij zgn van den bond van barmhartigheid.
Is je vader thuis?"
„Komt u binnen meneer." We stappen het
smalle voorkamertje binnen en meteen kómt
„vader" al aanloopen.
„Gaat u zitten meneeren."
We zetten ons op een stoei en nemen de
omgeving eens op. De grond is bedekt met
een oud karpet, maar heel, op de tafel ligt
een helder schoon kleedje, keurig gestreken,
er op staat een vaasje met kunstbloemen,
uit beter dagen. Het koper van de petro
leumlamp is glanzend gepoetst en voor de
ramen hangen brandschoone gordijntjes. In
het achterkamertje, dat tevens dien3t doet
kijkje te geven achter de schermen van het
leven van den ziekenhuis-medicus; het publiek
te doen zien en gevoelen het ontzagwekkende
van dezen arbeid, die voor drievierde ont
staan is uit roeping en waarvan de geldelijke
belooning slechts een onderdeel vormt, DéAr-
om, omdat het meisje Laura dit niet gevoelt,
past zij niet in het milieu, en reeds bij het
begin van den avond krijgt de toeschouwer
het ongeruste gevoel: als zij nu in vredes
naam maar niet met dien dokter trouwt! En
aan 't eind hebben we de suggestie, dat het
ook inderdaad niet gebeuren zal, en dat de
jonge dokter voor de wetenschap gered is.
Al weet een mensch nooit, hoever de ver
liefdheid iemand brengt.
Een merkwaardig beroep, dat van dokter,
een beroep dat, sterker dan de meeste andere,
de ups en downs kent van geestelijke stem
mingen. Uimme.hoc.h jauchzsnd, zum Tode
betriibt, niemand sterker dan de arts
ondergaat deze stemming afwisselend en het
is de verdienste van dezen schrijver, dat hij
ons dat zoo scherp laat zien Zum Tode be
triibt: ach, wat weten we, zucht de oude,
ervaren dr. Hochberg; we gissen maar en
probeeren. We hebben wat geleerd, inder
daad, maar het gaat o zoo langzaam, en
feitelijk is één menschenleven te kort om
een goed, bekwaam dokter te kunnen wor
den. En Hochberg, die alweer weggeroepen
wordt, laat ziin jongeren assistent Gordon
alleen, en dan beleeft deze aan de telefoon
zijn oogenblik van opperste vreugde. Immers,
hjj kan aan de moeder aan de andere zijde
van den draad, de blijde boodschap brengen,
dat haar zoon in leven blijft. „Vanmiddag
zullen we zijn been zetten, en over een paar
dagen krijgt u hem weer gezond en wel thuis,
hoor!" En met dit ontroerend moment, dat
synbolisch bedoeld is door dei» schrijver en
dat psychologisch zog moo' bij het geheel
aansluit, eindigt het stuk.
Inhoud en bouw: knap geconstrueerd is dit
stuk, in 9 tafereelen, die elk weer een ande
ren kijk op het leven van een ziekenhuis
arts geven, en die schier alle interessant en
boeiend zijn en tot een geheel logischen, zui
veren climax voeren. De vergadering van
de commissarissen van het ziekenhuis was in
het verband van het stuk noodig om ons, het
publiek, een kijkje te geven in de interne
geldelijke aangelegenheden van zoo'n zieken
huis. Voor de rest, men weet niet wat
het meest te prijzen: het zeer interessante
tooneel in de operatiezaal, het vo'gende, met
de pikante ontmoeting der beide doktoren,
die vele, afwisselende andere. Wel vraagt
zich de leek met verbijstering af of inder
daad dergelijke dingen voorkomen, dat de
eene dokter, in de zekerheid, dat zijn col
lega het bij het verkeerde eind heeft, zoo
forsch in diens werk ingrijpt en daardoor
het leven van den pa iënt redt. Het gaat
hier om een iong meisje, dat in een diepe
bewusteloosheid is gevallen; de eene arts be
schouwt deze als een z.g. shock, dat is een
diepe onmacht, die soms na een zware ver
wonding ontstaat. de ande: e en hij heeft
het bij het rechte eind stelt de diagnose
van coma, een veel ernstiger bewusteloos
heid, eindstadium van sommige ziekten en
zeer gevaarlijk. De bestrijdingswijzen van
het coma zijn afhankelijk van dé ziekte waar
in het zijn oorzaak vindt, en daarom was
deze strijd tusschen de twee doktoren zoo
interessant, omdat dr. Gordon het geheele
ziektebeeld van den aanvang af kende. Zoo
waren er meer, uitermate knap weergegeven
gevallen en zeker hebben de acteurs daarbij
ernstige en degelijke studie gemaakt van wat
zij moesten vertolken. Getuige bijvoorbeeld
de operatie in het voorlaatste tafereel, die.
naar ingewijden ons verzekerden zelf
hebben we er gelukkig geen ervaring van
volkomen natuurgetrouw was weerger
ven: doktoren en zusters met de steriele
maskers en de steriele kleeding, heel de
praeparatieven die noodig zijn, de minutieuse
zorg, waarmee dat alles geschiedt, de ernst
waarmee ieder zijn of haar taak vervult
de geringste aanraking van de kleeding door
niet steriele personen is aanleiding, dat een
andere jas moet worden gebruikt dat
alles, hoe aangrijpend het ook was, deed den
toeschouwer goed. Want hier geldt het;
hoüie mihi, cras ribi (heden ik, morgen gij).
Tenslotte het spel. Zooals bekend is, heeft
de regie en hebben de acteurs zich laten
voorlichten door vooraanstaande medische
deskundigen. Hierdoor klopte, wal de regie
betreft, alles tot in de puntjes en hierdoor
ook wisten de acteurs met hun tekst om te
springen als waren zij stuk voor stuk artsen,
gewend aan deze terminologie. Hermann
Schwab bijvoorbeeld was niet maar de too-
neelspeler, neen, het was dr Hochberg, chef
van de chirurgische afdeeling van het
St. George Ziekenhuis. En Mary Dresselhuis
was evenmin het slanke, sierlijke aetrice-tje.
neen, zij was het frêle verpleegstertje, zuster
Barbara Dennin, die later zoo'n tragische rol
vervult. Zoo zouden we door kunnen gaan,
maar het is onbegonnen werk en ook onnoo-
dig alle medespelenden te noemen. Speciaal in
dit stuk waren, zooals we reeds zeiden, vele
doublures te vervullen. Uit den aard der zaak
zijn dat bijrolletjes, maar het is voor den
toeschouwer zeer interessant te zien tot welk
een totale persoonswisseling zij aanleiding
geven. Wie zou in den opschepperigen John
Hudson en in den onbekwamen dr. Cunning-
ham, die dat geval heeft wat wij hierboven
noemden éénzelfde persoonlijkheid (Cees
Laseur) terug kunnen vinden?
Wij zullen eindigen: het was een zeldzaam
mooie, gave, boeiende en belangwekkende
voorstelling, waarvoor we het Centraal Too-
neei slechts dankbaai kun er zijn. Eigen
aardig was het met het applaus: het publiek
was zoo onder den indruk van de diep
ernstige situaties, dat nu en dan vergeten
werd te applaudisseeren. Wij kunnen den
artisten van het Centraal Tooneel de ver
zekering geven (voor zoover hen dit mocht
hinderen) dat het geen gebrek aan apprecia
tie in hun spel was, eerder het tegendeel.
De indeeling in tafereelen en de eigenaardige
wijze, -vaarop die aanvingen, bracht eenige
verwarring, men wist niet meer waar een
„bedrijf" ophield of een nieuw aanving. Maar
ongetwijfeld zijn er velen onder het publiek,
die zeggen: dat stuk met die bezetting wil
ik met plezier nog eens een tweede maal
zien!
Tivoli-theater.
Panta rei, zeiden de oude Grieken, hetgeen
beteekent: alles vloeit, alles beweegt. Stil
stand kent het Leven niet; Leven beteekent
een voortdurende wisseling, een gestaege ver
andering, een onafgebroken beweging.
Wat een diepzinnighedens, zucht de lezer,
onder een zoo nuchter opschrift. Want als die
verslaggever nu wil schrijven over de juf
frouw met het blauwe hoednou moe,
dan hoeft-ie toch niet zoo dik te doen over
zoo'n oude Griek, die al een dag of veertien
dood is bovendien!
't Is waar, wat de lezer zegt, maar weet-u,
hij heeft niet, zooals de verslaggever, in de
mooie, heelemaal vernieuwde foyer van de
Tivoli-bioscoop gezeten aan een ceriserood ta
feltje, op een ceriserooden stoel, onder een
zilveren plafond en een pracht van een ver
lichting, die...
Maar laat ik het liever regelmatig vertellen,
dan houden we die oude Griek er verder bui
ten. De heer Van Twisk heeft zijn theater ge
heel gemoderniseerd, de foyer, die een tijd ge
leden al was vergroot, zooals men weet, is
thans veranderd in een keurig en smaakvol
zitje, op het balkon zijn nieuwe stoelen geko
men, en nog allerlei andere moderniseeringen
zijn de oorzaak, dat we hier een gelegenheid
gekregen hebben, die in elk opzicht tip-top is.
Beneden, in de hall, zijn twee nieuwe lam
pen gekomen. Ze zijn van smeedijzer, heel een
voudig, maar, zooals iedereen constateeren
kan, uiterst smaakvol. Onze tegenwoordige
sierkunstenaars zitten heusch niet stil en met
de eenvoudigste hulpmiddelen weten ze de
meest smaakvolle en verrassende effecten te
bereiken. Getuige deze beide fraaie lampen,
die, wat meer zegt, ook tevens doelmatig zijn
als keuken, hooren we moeder met de kinde
ren.
„Ja, we hebben vijf kinders. De oudste,
een jongen van 18 jaar, die ook werkolos is".
De man voor ons ziet er wat lijdend uit.
Hij heeft een vriendelijk gezicht, maakt een
degelijken indruk.
„Ik kom uit Drente, was bij den wegen
bouw op de Weststraat en Hoofdgracht," ver
telt hij, „en werd met 1 September werk
loos. Ik kwam niet voor steun in aanmer
king, omdat ik te kort in Den Helder woonde
en moest me dus redden met 4.50, die ik
van Maatschappelijk Hu:pbetoon ontving. O
ja, dan heb ik ook nog twee gulden pensioen
van de mijnen, waar ik vroeger gewerkt
heb."
„U begrijpt toch wel meneer, dat ik onder
deze omstandigheden alle werk aanpak, dat
ik krijgen kan. 't Is toch voor m'n gezin. Ik
kan geen rekening houden met de eischen
van den bond, dat ik niet beneden een be
paald minimum werk mag verrichten."
„Bent u tevreden met wat u van den Bond
van Barmhartigheid hebt ontvangen?" vraagt
de heer Dissel.
„Ja, meneer, die moet ik de eer nageven,
die heeft best gehandeld. Van alles hebben
■we 'gehad, behalve baby- en mannenkleeren,
want dat was er niet. En moeder verwachtte
een kleine. Maar gelukkig heeft het Leger
des Heils ons daarmee geholpen. Alles voor
het kleintje kregen we van het Leger."
„En is er geen uitzicht op werk?" vragen
we.
„Nee meneer, geen denken aan," klinkt
mistroostig de stem van den man.
De heer Dissel verzekert, dat het gezin op
den steun van den bond kan rekenen.
Met een dankbaar gezicht worden we uit
gelaten, om onzen tocht langs „arm Den
Helder" te vervolgen.
Een winkeldeur zwaait open en we stappen
binnen in een leegen, rommeligen groenten-
winkel. Oude kranten liggen in een hoek ge
slingerd. 't Is kaal en verveloos. Uit de deur,
die toegang geeft tot de kamer komt een
wat oude man, het ongekamde haar valt sluik
op z'n voorhoofd, z'n blauw boezeroen staat
open. Op kousenvoeten komt hij den winkel
binnen. De heer Dissel valt meteen maar met
de deur in huis.
„We hebben volgende week een inzame
ling en nu is het wel eens goed als de Hel
dersche menschen ook eens weten wat de
bond doet. Bent u tevreden met wat u van
den bond hebt ontvangen?"
„Ach, meneer, wat zal ik zeggen, ik ben
eerlijk en wil er dus niet omheen draaien.
De bond is goed, dat is waar, maar u kan
der ook niks an doen, dat de menschen u niet
wat anders geven om uit te deelen. Ja, ik zeg
het maar zoo ik der over denk. We zijne bij
den bond goed ontvange, me vrouw en ik, en
as de heere niet hewwe om uit te deelen, dan
kenne ze ook niks geven, maar ik zeg maar
zoo, laten de menschen niet geven waar je
niks aan hebt."
„Ja, 't is waar," zegt de heer Dissel, „u
kwam wat laat, en toen was er weinig keus
meer, maar u is toch beloofd, dat u bij een
volgende uitdeeling weer terug kunt komen?"
„Hoeveel kinderen hebt U?" vragen we.
„We hebben zeven kinderen," zegt de man.
Hij doet de kamerdeur voor ons open en we
treden uit den verveloozen, leegen winkel in
een meer dan volle kamer.
Moeder, een op het oog nette vrouw, zit
kousen te breien, een meiske van elf heeft
ook een breikous, andere kinderen hangen
op en om de tafel.
„Hoe groot zijn uw inkomsten?"
„We hebben acht gulden gemeentesteun,
meneer, en een levensmiddelenbon van twee
gulden."
„En hoeveel huur betaalt u?"
„Zes gulden en een kwartje."
„Nou, nou, dat is ook meer dan betaald."
Ja, de trek is er wel, al zijn de centen er
hadden we der nog wel wat in te doen, maar
dat is afgeloopen en we kenne niet zoo gauw
wat anders krijgen."
„Nou, dan zal 't ook scharrelen zijn om
rond te komen," merken we op.
„Ja, met kousenbreien verdienen we der nog
wat bij, en de buren stoppen ons zoo nu en
dan wat toe, anders was het hongeriijen,
meneer."
Een vierjarige dreumes klost met z'n klom
pen over het binnenplaatsje en stormt de
kamer binnen. „Moe, krijg ik een boterham."
Ja, de trek is er wel, al zgn de centen niet
niet en de grage mondjes van het zevental
kunnen heel wat verorberen.
„We hopen dat de Rijkssteun het wat gun
stiger voor ons maakt, meneer," zegt de
vader.
„Nou, we hopen het met u en u kunt op
ons rekenen, zoodra de inzameling heeft
plaats gehad," zegt de heer Dissel.
We stappen op, om andere gezinnen te
bezoeken.
(Wordt vervolgd).
Zondag 27 Januari
Ned. Herv. Geni. (Nw. Kerk, Weststraat)
Geen dienst.
Ned. Herv. Gem. (Westerkera, Westplein)
's Morgens 10.30 u., D3. F. W. J. v. d.
Poel. Viering van den Jeugddag.
's Avonds 6.30 uur, Ds. H. A. Enklaar
Onderwerp: „Paulus als zendeling
Geref. Kerk (Julianapark).
's Morgens 10 uur, Lezen.
's Avonds 5.30 uur, Ds. F. Toilenarr
Geref. Kerk (Rehoboth-Kerk).
's Morgens 10 uur, Ds. Tollenaar
's Avonds 5.30 uur, Ds. S. U. Zuidema
van Anna Paulowna.
Oud Geref. Kerk (Hoogstraat).
's Morgens 10 u. en 's avonds 5.30 u.
Ds. N. v.d. Kraats
Donderdagavond 7.30 uur, Ds. v. d. Kraats
Chr. Geref. Kerk (Steengracht).
's Morgens 10 uur 's middags 5 uur
Leesdienst.
Woensdagavond 8 uur, de heer Rebel,
Bijbellezing.
Herst. Evang. Luth. Gem. (Weezenstr.
's Morgens 10.30 u., de heer G. Chr. Dun
van Alkmaar.
Doopsgez. Gem.
's Morgens 10 uur, Ds. P. J. Smidts
Evangelisatie Palmstraat
's Morgens 10 uur en 's avonds 5.30 uur,
Ds. A. G. H. van Hoogenhuyze, van 'A-dam.
Gebouw Crocusstraat 60.
Donderdagavond 7.30 uur,
Bijbellezing door den heer Franek.
Oud-Katholieke Kerk (Langestraat 78)
's Morgens 10 uur, kerkdienst.
Evangeliesatiegeboiiw, Vijzelstraat
Straatevangelisatie 4 uur, Tuindorp
Bijeenkomst 's avonds 8 uur.
Verschillende sprekers.
Leger des Heils.
10 uur v.m. Heiligings-Samenkomst
3.30 Openluchtsamenkomst.
8 uur n.m. Verlossings-Samenkomst.
Hersteld Apostolische Zending Gemeente
Sluisdijkstraat hoek Sehagenstraat.
's Morgens 10.30 uur, dienst.
Kerk van Jezus Christus, Janzendw.str. 8
's Morgens 9.30 en 's avonds 5 uur
Samenkomsten.
HUISDUINEN
Ned. Herv. Gemeente.
's Morgens 10 u., Ds. M. v. Wichen
Telefoon 529
Koningstraat 11
Rookt onze speciale merken:
White Ash Londres Vossen Breuers
en andere kwaliteitsmerken.
Zondags geopend van 10 tot 2 uur.
en inderdaad licht geven. De trap is van een
nieuwen looper voorzien en vóór men dan het
balkon binnengaat, passeert men den ver
nieuwden foyer. Die foyer bevat talels en
stoelen (60 in totaal) van staal, en dit meu
bilair is geheel in ceriserood geschilderd. Dat
dit een vroolijk effect maakt, zal men begrij
pen. D.e verdere stoffeering sluit zich hierbij
aan; een wandbekleeding in paars, een dik,
zwaar tapijt, eveneens in paars. Als supple
mentaire kleur is verder toegepast zilver: zil
vergrijs, van zeer bizondere stof, zijn de gor
dijnen, zilver is de omranding, zilver is het
plafond. De verlichting is geheel bizonder, ge
deeltelijk direct, gedeeltelijk indirect. Een
voud kenmerkt hier het geheel en we zien hier
de toepassing van het spreekwoord, dat een
voud inderdaad ook het kenmerk is van het
ware. Destijds, toen al dat moderne pas in de
mode kwam, stond men een beetje onwennig
en vreemd er tegenover: stalen meubelen, wat
kon dat nu worden? zoo' werd wel gezegd.
Welnu, men kan zich nu overtuigen, dat men
ook met stalen meubelen iets zeer moois kan
bereiken. Hier moet nog melding worden ge
maakt van een nieuw model aschbakje, van
verchroomd staal, waar op orichineele manier
de lucifers in aangebracht zijn.
Door de aanschaffing van het nieuwste Phi-
lips-apparaat microfoon-luidspreker-gramofoon
(gecombineerd) wordt thans in de pauze mu
ziek uitgezonden, die zoowel boven als beneden
hoorbaar is. Voor veiligheid bij brandgevaar is
in het bizonder gezorgd door het aanbrengen
van een nooddeur, die directen uitgang geeft
op de Vlamingstraat door middel van een ijze
ren trap. Bovendien zijn hier boven nieuwe
deuren aangebracht, welke naar buiten open
gaan, en die toegang geven op den foyer en
bij gebleken wenschelijkheid kunnen worden
gebruikt.
Boven deze deuren zijn transparanten aan
gebracht met het woord „uitgang".
Het publiek is dan binnen enkele oogenblik-
ken op den foyer in veiligheid. Tenslotte moet
nog melding worden gemaakt van een speciaal
verlichte aftrap, waardoor men, als de zaal
donker is, kan zien waar men zijn voetstap
neerzet.
Het balkon zelf is, zeiden we, voorzien
van nieuwe stoelen. Dit zijn dezelfde stoelen
als thans in „Casino" zijn aangebracht, zoodat
men gemakkelijk en rustig het programma
kan volgen.
Ook de beneden-foyer is door den heer Van
Twisk geheel gerestaureerd en vernieuwd;
zooals wg reeds zeiden, wordt de muziek ook
hier door middel van den nieuwen luidspreker
gereproduceerd.
Het programma.
Ter gelegenheid van deze verjongingskuur
brengt de heer Van Twisk deze week een bi
zonder programma, n.1. de Hollandsche film
„Het meisje met den blauwen hoed", bewerkt
naar Fabricius' bekenden roman, waarin Lou
Bandy en Truus van Aalten en de jonge acteur
Ronald Varno de hoofdrollen vervullen.
Deze film is indertijd door de kritiek gunstig
ontvangen als een product van Hollandschen
bodem, en wij verheugen er ons op, dat ook
