Buiteniandsch Overzicht.
Verstopping
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
BINNENLAND
No. 7550
EERSTE BLAD
FEBRUARI 1935
63ste JAARGANG
Een nieuwe anti-semietische
actie
Het incident in Tsjahar
bijgelegd.
Mijnhardt's Laxeertabietten
Het gevaar voor een
mijnstaking in België
geweken.
Tolheffing op de bruggen
over de groote rivieren.
De kwestie der sluiting van
de Ned. Scheepsbouw Mij.
DEMOORDOP DE
KEIZERSGRACHT
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; Koegras
Anna Pauiowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland f 2-'
Neder., Oost- en West-Indië per zeepost t 2.10, idem per mail en overige
fin ion t 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. f 0.50. fO.70. f0.70.fl.-. Modeblad resp. f 1.20, f 1.50. f 1.50.
f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerg v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE N:
20 cL per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij nlet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
De conferentie te Londen; de grondslagen gelegd voor de
reorganisatie van Europa's politiek. De ontwapenings^
conferentie; het wanhoopsbesluit van 20 November wordt
niet gewijzigd. Rusland en Japan.
Het resultaat
van de
Londensche
conferentei
De Londensche confe
rentie is geëindigd.
Vreesde men aanvanke
lijk, dat er zoo goed als
geen resultaat zo.i wor
den bereikt, het laatste
moment heeft men toch
nog een overeenkom? t
tot stand kunnen brengen. De ernst van den
toestand in Europa, in het bizonder van de
Duitsche bewapening, heeft naar een reorga
nisatie deen zoeken van de politiek van
Europa. Duitschland zal rechtsgelijkheid
krijgen, mits het terugkeert in den Volken
bond. Frankrijk is de angst om het hart ge
slagen ten opzichte van de bewapening van
Duitschland en het heeft Duitschland dan
toch maar liever terug in den Volkenbond,
met erkenning van rechtsgelijkheid ten op
zichte van het vraagstuk van de bewapening,
dan een Duitschland, dat ongereglementeerd
zijn gang g nt en zich van verdragen niets
meer aantrekt. Of het er nu beter op zal wor
den? Ach, het oude spelletje gaat van voren
^iyiüAY MACDONALD,
de Engelsche premier.
af beginnen, alleen nu wat gevaarlijker, om
dat de bommen en granaten en het andere
oorlogstuig klaar liggen om bij een eventueele
botsing, direct dienst te kunnen doen.
Duitschland zal dus waarschijnlijk straks
terugkeeren te Genève, maar terugkeeren
omdat men het wantrouwt, omdat men er
bang voor is. En dat kan nooit de basis zijn
waarop de politiek van Europa kan worden
gereorganiseerd. We kunnen daarom niet
juichen over de overeenkomst die men te
Londen heeft bereikt en waarvan de voor
naamste resultaten als volgt kunnen worden
samengevat:
1. Engeland sluit zich aan bij de accoor-
den van Rome, met name wat betreft
de handhaving van Oostenrijks onaf
hankelijkheid.
2. Rechtsgelijkheid voor Duitschland op
bewapeningsgebied (schrapping van
deel V van het verdrag van Versall-
Voor Trouwrijden één adresl
VAN DER WIJST, Hoofdgracht 24.
Chauffeurs in Uniform. Telefoon
Nieuwe 8 cyl. Automobielen.
les) moet gepaard gaan met organi
satie der veiligheid, óók in Midden-
en Oost-Europa.
3. Als onderdeel dezer organisatie moet
Duitschland weer lid van den Volken
bond worden.
4. Engeland en Frankrijk noodlgen de
andere Locarno-mogendheden (Italië,
Duitschland en België) uit een spe
ciaal verdrag voor luchtdefensie te
sluiten.
5. Zoodra de betrokken landen geant
woord hebben, worden de Franscli-
Britsche besprekingen hervat.
In den loop van de besprekingen zijn de
Britsche en Fransche ministers onder den in
druk gekomen van de bizondere gevaren, wel
ke voor den vrede bestaan, als gevolg van de
moderne ontwikkeling in de luchtvaart. Mis
bruik hiervan kan leiden tot een plotselingen
aanval van het eene land op een ander.
Zij hebben de mogelijkheid overwogen voor
zorgsmaatregelen tegen deze gevaren te ne
men door wederkeerige regionale overeen
komsten tusschen bepaalde mogendheden.
Voorgesteld wordt, dat de onderteekenaars
zich verplichten, onvoorwaardelijk ieder van
hen met hun luchtmacht te ondersteunen, die
het slachtoffer is van een niet geprovoceerden
aanval uit de lucht door een van de andere
onderteekenaars.
De Britsche en Fransche ministers zijn na
mens hun regeeringen overeengekomen, dat
een wederkeerige overeenkomst van dezen
aard voor West-Europa in hooge mate kan
worden beschouwd als een afschrikwekkend
middel tegen aanvallen uit de lucht en een be
schutting voor plotselinge aanvallen uit de
lucht.
Z(j hebben besloten Italië, Duitschland
en België uit te noodigen, met hen te
overwegen of een dergelijke overeen
komst niet snel kan worden gesloten.
Zij wenschen ernstig, dat alle in aanmer
king komende landen zullen erkennen, dat het
doel van deze overeenkomst het versterken
van den vrede is.
De
ontwapenings
conferentie.
Ons pessimisme ten
opzichte van het resul
taat van de besprekin
gen te Londen, vindt
versterking in een com
muniqué, over het ont-
wapeningsvraagstuk, dat het Volkenbonds
secretariaat 'Zondagmiddag heeft bekend
gemaakt, van den volgenden inhoud:
„Zaterdag heeft Laval, door Massigli bege
leid, een onderhoud te Londen gehad met den
voorzitter der ontwapeningsconferentie, Ar-
thur Henderson, waarbij ook de vraag bespro
ken werd, of in het licht der gebeurtenissen,
die sinds de laatste bijeenkomst van het bu
reau der ontwapeningsconferentie op 20 No
vember hadden plaats gevonden, wellicht een
wijziging in de toen overeengekomen proce
dure doelmatig was geworden. Laval en Hen
derson kwamen hierbij tot de opvatting, dat
het niet noodig is op het oogenblik de proce
dure te wgzigen, daar de commissies voor de
wapeningsfabricage en wapenhandel, voor de
openbaarmaking van militaire uitgaven en
voor de schepping eener permanente ontwa
peningscommissie en voor het toezien op de
naleving der bepalingen der conventie, binnen
enkele weken zullen bijeenkomen".
Dit communiqué, aldus meldde de corr. van
de Nw. Rott. Crt. te Genéve aan zijn blad, gaf
natuurlijk stof tot heel wat commentaar in de
wandelgangen van het Volkenbondsgebouw.
Men vroeg zich af, of een onbevredigende
loop van de Londensche besprekingen moet
worden afgeleid uit het feit, dat Laval en
Henderson tot de slotsom gekomen zijn, dat
geen aanleiding bestaat tot een wijziging van
het wanhoopsbesluit van 20 November j.1.
waarbij besloten werd voorloopig de poging
op te geven om tot vermindering en beperking
van wapening te komen en waarbij besloten
was de kracht voorloopig te concentreeren op
de reglementeering van den wapenhandel en
wapenfabricage en op de openbaarmaking der
militaire uitgaven. Men vroeg zich echter an
derzijds af, of het wellicht als een gunstig
teeken mag worden opgevat, dat Laval en
Henderson het noodig hebben geoordeeld de
mogelijkheid van een herziening van het wan
hoopsbesluit van 20 November althans in na
dere overweging te nemen en of wellicht de
nadruk moet worden gelegd op de verklaring
in het communiqué, dat „op het oogenblik"
geen aanleiding tot wijziging der procedure
bestaat. Wellicht willen Laval en Henderson
met deze woorden te kennen geven, dat de
hoop op een wijziging van den gang van za
ken in de naaste toekomst nog niet behoeft te
worden opgegeven. Zooals men ziet, kan het
communiqué in heel verschillenden zin worden
uitgelegd, zooals dat te Genève dan ook ge
schiedde. Het meest aannemelijke is misschien
de veronderstelling, dat Laval aan Henderson
heeft medegedeeld, dat alle hoop op een latere
hervatting der ontwapeningsconferentie in
haar vollen omvang nog niet behoeft te wor
den opgegeven, doch dat Henderson, met het
oog op de hieromtrent nog bestaande onzeker
heid, het niet v enschelijk -cht de reeds gedane
bijeenroeping der bovengenoemde technische
commissie: weder ongedaan te maken.
JIM MOLLISON,
de bekende Engelsche vlieger, die het plan op
gevat heeft met een vliegtuig naar de stra
tosfeer op te stijgen.
In een hoofdartikel,
naar aanleiding van de
laatste redevoering van
Molotof op het zevende
Sowjet-congres, wijst de
Prawda er op, dat Hirota opnieuw het voor
stel van de Sowjet-unie van een niet aanvals
verdrag van de hand gewezen heeft.
Daar de heele wereld weet, dat de Sowjet-
unie niet aan oorlog denkt, moet men conclu-
deeren, dat de weigering van Japan te ver
klaren is doordat de militaire kringen in Ja
pan aan het beslissen zijn over de kwestie
van de noodzakelijkheid van een aanval.
De Prawda stelt ook nog eens ln het licht,
dat de defensieversterkingen van de Sowjet-
unie aan de RussischMantsjoerijsche grens
slechts opgericht zijn omdat Japan niet op
houdt met de openlijke voorbereiding van een
aanval op het Verre-Oosten.
Ook na de verklaring van Hirota moet de
Sowjetunie op haar hoede blijven en het vne
sowjetcongres zal aantoonen, dat het heele
land, doordrenkt van de begeerte naar vrede,
tegelijkertijd voortreffelijk begrijpt, vanwaar
het gevaar dreigt en welke maaregelen nood
zakelijk zijn om het af te weren. Molotof
heeft in deze kwestie klaarheid gebracht en
het sowjetcongres heeft eens temeer zijn een
stemmige goedkeuring aan de uiteenzetting
van het hoofd van de sowjetregeering ge
schonken.
GABBIELE d'ANNUNZIU,
beroemde Italiaansche schrijver. Nadat
n vele jarenlang niets meer van hem hoor-
moet hij nu een nieuwen, grooten roman
oltooid hebben met onderwei-pen uit de we
reldoorlog.
De Berlrjnsche correspondent van de „Nw.
Rott. Crt." telefoneerde Zaterdagavond aan
zijn blad:
De verwachting, dat na een gunstigen uit
slag van de volksstemming in het Saargebied
het anti-semitisme in Duitschland (hetgeen
tegen het naderen van de beslissing reeds
scheen te gaan verflauwen) aanzienlijk zou
afnemen, is tot dusver niet bewaarheid.
Een bericht uit München meldde dezer da
gen, dat in die stad propaganda wordt ge
maakt voor de Stürmer, het anti-semietische
weekblad van Julius Streicher, den gouwlei
der van Franken.
Dat geschiedde echter geenszins alleen te
München.
De Deutsche Arbeiter Front, hetwelk onder
leiding staat van dr. Ley, heeft alle bedrijven
aangemaand om zich op de Stürmer te abon-
neeren. Ook niet-arische zaken zijn daartoe
uitgenoodigd.Eenige daarvan uitten bezwaren,
doch op die bezwaren werd door den betrok
ken zellen-obmann geantwoord, dat men het
op prijs zou stellen, dat juist in de bedrijven,
welke door niet-ariërs worden geleid, de Stür
mer gelezen zou worden.
In de werken van Siemens te Berlgn-Sie-
mensstadt heeft de N.S.B.O. (afdeeling van
het D.A.F.) een circulaire verzonden, welke
gericht is aan alle leden van de D.A.F. Hierin
wordt den geadresseerden ingeprent, dat het
hun plicht is niet te koopen in Joodsche za
ken, daar zij behooren deel te nemen aan de
„vernietiging van het wereld-jodendom". Er
volgt dan een Igst van Joodsche winkels te
Berlgn-Siemensstadt, waaronder voorkomt
een filiaal vna de bekende Ukeurfirira Meier
en een filiaal van Wasserfogel (zeep, borstels,
enz.). Aan het slot van de circulaire staat:
„De Joden zijn ons ongeluk!"
De Chineezen spreken hun
leedwezen uit.
of moeilijke en onregel-
matige stoelgang regelt
men vlug zonder kramp of pijn met
Prijs per doos 6o ct. Bij Apoth. en Drogisten
Officieel wordt te Tokio bevestigd, dat na
vriendschappelijke besprekingen te Tatan tus
schen de Chineesche en Japansche gedelegeer
den het incident in Tjahar is bijgelegd. De
Chineesche gedelegeerden hebben hun leed
wezen uitgesproken over het gebeurde en be
loofd, dat uitgebreide voorzorgsmaatregelen
zullen worden genomen, om nieuwe invallen
in Mantsjoekwo te voorkomen.
Het Japansche persagentschap Sjimboen
Rengo meldt nog, dat tusschen de regeerings-
vertegenwoordigers van China en Japan een
accoord tot stand is gekomen, ter voorkoming
van militaire incidenten.
Tot regeling van de grensgeschillen zal een
bijzondere commissie worden ingesteld, die
uit een gelijk aantal Japansche en Chineesche
vertegenwoordigers zal bestaan.
De mijnwerkerscentrale van de Borinage
heeft Zaterdag in algemeene vergadering de
resolutie van het Vrijdag te Brussel gehouden
buitengewone mijnwerkerscongres, waarbij üe
staking tot het eind van de maand werd ver
daagd, geratificeerd. Slechts drie vereenigin-
gen stemden tegen. Daar de arbeiders van de
Borinage de roerigste elementen zijn onder de
Belgische mijnwerkers, beteekent het votum
dat alle gevaar voor de staking tijdelijk als
geweken kan worden beschouwd.
Conferentie met den minister
van Waterstaat a.i.
De minister van waterstaat ad int., dr.
Colijn, heeft Zaterdagochtend in audiëntie
ontvangen den commissaris der koningin in
Gelderland, mr. baron van Heemstra, de leden
van Gedep. Staten van Gelderland jhr. van
Nispen tot Pannerden en den heer Keurschot
en de burgemeesters van Nijmegen en van
Arnhem.
De minister heeft deze delegatie in de ge
legenheid gesteld de bezwaren tegen het wets
ontwerp inzake de tolheffing op de bruggen
over de groote rivieren uiteen te zetten en
heeft voorts toegezegd, deze bezwaren ernstig
te zullen overwegen.
Voorts heeft de minister toegezegd, dat
binnen korten tijd een hoofdambtenaar zich
namens de regeering in verbinding zal stellen
met de besturen van de provincie Gelderland
en de betrokken gemeenten, ten einde gege
vens te verzamelen betreffende de bruggen te
N(jmegen, Westervoort en Katerveer.
DE INVOER VAN VISCH IN BELGIE.
Betere kansen?
Men meldt uit IJmuiden aan de „Nw. Rott.
Crt.":
Naar wg uit vischhandelskringen verne.
men, verwacht men in België belangrijke wfli
zigingen inzake den invoer van versche visch,
Eenige Belgische importeurs hebben thant
den invoer in handen, doch dit monopolie zon
hen worden ontnomen. Men verwacht dat d«
Nederlandsche vischhandel dan'betere kansen
voor invoer van visch in België zal krijgen.
Gaat voorloopig niet door.
Men gaat een schip in voorraad
bouwen.
V.D. meldt uit Amsterdam:
Naar wij vernemen is de dreigende sluiting
bij gebrek aan orders, van de Nederlandsche
Scheepsbouw Maatschappij in April a.s. voo-r
loopig afgewend. De Maatschappij heeft geen
nieuwe opdracht voor den bouw van een schip
ontvangen, maar reeds eenigen tijd geleden
heeft de directie na rijpe overweging, beslo
ten, een schip in voorraad te gaan bouwen,
een schip dus, voor den bouw waarvan geen
bestelling is gegeven, doch waarvoor men tij
dens den bouw een gegadigde hoopt te vinden.
In dit verband is een aanvang gemaakt met
de constructie van een schip van de Konink
lijke Shell groep, van welke groep Zaterdag
het motortankschip „Rotula" te water is ge-
laten. Zooals de heer D. Goedkoop Dzn. in zijn
rede ter gelegenheid van den stapelloop van
dit schip heeft gezegd, was juist dit type
schip gekozen, omdat de werf zoo dikwijls in
moeilijke omstandigheden van de Koninklijke
Shell groep een opdracht heeft gekregen.
Voor het in voorraad te bouwen schip was
Feuilleton.
Amsterdamsche
detective'roman
181
„Snoeck zei dat hij het collier niet in de
brandkast had gevonden, nietwaar?"
„Dat zei-d-ie... ja, dat wel. Maar ik gelóóf
hem... hik., ik geloof hem heelemé&l niet.
Kan iemand ons hier hooren, Ray?"
Het was tamelijk leeg in het lokaal; de
oude kellner stond op eerbiedigen afstand,
en de detective schudde het hoofd.
„Niemand", stelde hij den ander gerust.
„Dan zal ik je... hik... wat zéggen. Snoeck
heeft het collier!"
„Wéét je dat, of dénk Je het maar?"
„Ik denk het."
„O
„Hg vertelde me dat hij het... hik... niet
onder zgn oogen had gekregen, maar hij
liègt..."
„Geen cent".
„Dus je kreeg niets uit zijn handen?"
„Zóó Vertel me dan eens, Heeringa", zei
de detective, en keek den bankierszoon weer
aan met die doordringende blikken, die deze
zoo vreesde, „vertel me dan waar je het geld
vandaan haalde om Ida Basquette een duren
armband te koopen
„Dat weet je dus ook al? Vertelde Ida je
dat? Ze laten me allemaal in den steek."
„Waar haalde je dat geld vandaan?" her
haalde de detective.
„Ze laten me allemóAl in den steek", klaag
de Heeringa opnieuw.
„Geef antwoord
„Daar... hik... daar moet je nou zélf maar
's achter zien te komen, Ray
„Hoor eens hier, Heeringa, wil je dat ik
me tot je vader wend?"
„Wat ik wil? Ik? Dat je je... hik... wat
meer met je eigen zaken bemoeit. Wat heb
je met... hik ...met Ida en mij te maken?"
„Niets, wat jullie privé-aangelegenheden
betreft. Maar alles, wanneer het er om gaat
den moordenaar van den ouden knecht te
vinden, Heeringa. Toen ik Ida Basquette ar
resteerde, maakte ze een opmerking, die te
denken gaf. Ze gaf toe, dat iemand dien ze
kende, een bedreiging tegen den ouden man
had geuit. Wie anders kan die iemand ge
weest zijn... dan jij
Jan Heeringa sprong half uit zgn stoel op,
en liet zich, bleek nu, en rillend over al zgn
leden, weer neerzinken.
„Dus die óók al. Allemaal... allemaal. Als
ratten... die van het schip wegloopen."
„Zou je me de waarheid niet willen zeg
gen?"
„Ik héb niets te zeggen", zei de jonge man
plotseling met die resolute koppigheid, die
dronken menschen, als ze wat nuchterder
worden door een schrik, dikwijls kenmerkt.
,Ik heb totaal niéts te zeggen. En je moet
maar doen wat je niet laten kunt. Versta je
dat? Het kan me allemaal geen steek meer
schelen, maar mjjn beurt komt ook nog."
„Je beurt... van wat, Heeringa?"
„Dat is mijn zaak. Allemaal laten ze me in
den steek, nietwaar? Tot mijn eigen zuster
toe. En van Dorsten, haar verloofde, ook. Al
lemaal. Ratten, ,zeg ik je, Ray."
„Je zuster en haar verloofde staan toch
overal buiten, Heeringa 1"
„Zou je denken? Nou, dan zal ik je wat
anders vertellen. Je arresteert zoo graag
menschen, arresteer van Dorsten ook maar.
Die is niks beter dan de rest. H (j was dien
nacht ook in ons huis. Hoe eerder je hem ln
zijn kraag neemt, hoe liever het mjj is
Kellner
NEGENDE HOOFDSTUK.
Een bezoek b(j Mr. van Dorsten.
Middernacht keek van deze nieuwe ont
hulling vreemd op. Hoe verder zijn onderzoek
vorderde, hoe meer hg scheen af te dwalen,
en hoe vruchteloozer zijn nasporingen werden.
Aan verdachten geen gebrek: daar waren
Dolle Bult, de inbreker; Jetje Karspels, de
jeugdige avonturierster; haar vriendin, of ge
wezen vriendin, Ida Basquette, de actrice;
Willem Snoeck, de voortvluchtige; Jan Hee
ringa, de slappeling... zij allen vielen in de
termen om den moord te hebben gepleegd, en
alsof vijf verdachten nog niet genoeg was,
vertelde de bankierszoon hem nu met een
effen gezicht, dat ook George van Dorsten
dien noodlottigen nacht in het huis was ge
weest, en even goed voor arrestatie ln aan
merking kwam als de anderen
Het nieuwe dat mr. van Dorsten zich in
het huis had opgehouden, bracht den detective
van zgn stuk. Hjj kende dezen jongen knap
pen advocaat persoonlijk, hij had in verschil
lende zaken met hem te maken gehad, hij
wist dat de rechtsgeleerde een zeer solide
leven leidde, een toonbeeld was van soberheid
en ingetogenheid.
Dat zei nu nog wel niets, van Dorsten zou
den eerste niet zijn, die ze ondanks een goede
reputatie achter zijn mouw bleek te hebben,
maar toch...
„Hoe weet je eigenlijk, Heeringa, dat Je
toekomstige zwager dien nacht in het huis
was?"
„Van mijn zuster. Ze vertelde het me. Om
twee uur 's nachts was hy er."
„Met welk doel?"
De jonge detective keek den ditective met
suffe oogen aan. „Moet Je maar zien uit te
vinden. Ik vertel je niets meer."
„Ook niet hoe je aan het geld bent geko
men om je vriendin een armband te koopen?"
„Neen, dat ook niet. Jij bent ook een vijand
van me, net als de rest Laat Ida vrg, ze
zal... hik... verwelken... in een nauwe, kille
cel, Ray."
„Je schijnt den ernst van de zaak nog altijd
niet te beseffen, Heeringa. De moordenaar...
of de moordenares van den huisknecht zal ik
vinden, al moet ik er jaren over doen. En ik
zal niemand ontzien voor geld noch goede
woorden. Niémand, versta je? Wat zou je er
van denken als ik je eens een poosje over je
halsstarrige houding na liet denken, in precies
zulk een nauwe, kille cel als die waarin je
vriendin zit?"
Heeringa kwam overeind uit zijn stoel, maar
de detective duwde hem bedaard terug.
„Bltff nog wat zitten", zei hij kortaf.
„Geen handtastelijkheden, Ray, of ik zal...
hik... maatregelen nemen."
„Zou je niet liever verstandig worden, je
hoofd helder houden, en den drank laten
staan, Heeringa? Ik zal je voorloopig op vrge
voeten laten en het je niet lastig maken. Maar
neem een goeden raad aan: als je mij niet in
vertrouwen wilt nemen, doe het dan ook
niemand anders. Deze affaire moet zonder
sensatieberichten in de pers worden afgewik
keld, en ik heb met de politie een afspraak,
dat de arrestatie van de beide dames niet zal
worden gepubliceerd. Wat Snoeck betreft,
staat de zaak een beetje anders."
„Natuurlijk. Snoeck kan voor mg naar den
duivel loopen. Dat je Ida's reputath hebt ge
spaard, Ray, valt me waarachtig van je mee."
„Dwaas", dacht de detective. „Niets of nie
mand in zijn hoofd dan die vrouw. Voor die
vrouw zou hij élles doen... cherchez Ia fem
me... en toch geloof ik niet, dat de knaap
moed genoeg heeft om bloed te vergieten..."
Hardop zei hij:
„Ik moet nu gaan, Heeringa. Onthoud wat
ik je gezegd heb, geen dwaze streken, en niets
rondbazuinen, waar de buitenwereld niets mee
noodig heeft.
Zonder antwoord af te wachten stond Mid
dernacht van zijn stoel op en verliet met
groote passen de bodega.
Buiten gekomen, was zgn eerste gang naar
het politiebureau-Singel, waar h(j den dlcnst-
doenden rechercheur geheel op de hoogte
bracht van Willem Snoeck's vlucht. Hij refe
reerde zich verder aan inspecteur Emonts, die
voor de politie de zaak in handen had, en ver
liet het bureau in de overtuiging, dat alles
zou worden gedaan om den voortvluchtigen
Snoeck te achterhalen.
De regen viel nog steeds uit den grauwen
hemel, maar Middernacht's woning was dicht
bij. In diep nadenken verzonken, begaf hg zich
naar zijn kamers, waar hij zich telefonisch op
nieuw in verbinding stelde met de recherche.
„Laat den jongen Heeringa volgen, dat kan
mischien nut hebben."
„Als U het noodig vindt, men:er Ray, dan
zal het gebeuren..."
De detective belde af.
Een groote moeheid kwam over hem; de
dag, rijk aan gebeurtenissen, mocht dan al
niet veel resultaat hebben opgeleverd, de de
tective had hem niet in ledigheid doorge
bracht, van z^n energie was heel wat ge
vergd, en hjj verlangde naar rust en slaap.
Zgn hospita liet h(j een soberen maaltijd
klaarmaken; hij keek nog even de avondbla
den door en zocht toen zgn bed op. Onder da
koesterende dekens vergat hg den moord op
den huisknecht, de zes verdachten, en alles
wat verder op de zaak betrekking had: ln
een diepen, gezonden slaap deed hg nieuwe
krachten op voor het werk, dat hij nog voor
den boeg had.
Den volgenden morgen scheen de zon. In de
gezellige zitkamer van den detective stond
een goed ontbgt gereed, en verfrischt door
den slaap en een koud bad, voelde Midder
nacht zich tot groote dingen in staat.
Hij gebruikte op zgn gemak zijn ontbijt,
stak een cigaret op, verliet zgn woning, en
wandelde naar de Sarphatislraat. waar mr.
van Dorsten's kantoor gevestigd was.
Norman Ray liet zich aandienen en werd
door den jongen advocaat met uitgestoken
honden ontvangen.
„Zoo, ouwe speurhond Big je weer eens te
zien. Wat verschaft me de eer van je bezoek?
De inbraak in het huis van mijn aanstaanden
schoonvader, zeker? Dat dacht ik al. Een be
roerde geschiedenis, en dat nog wel even voor
mijn trouwen. Heb je al licht ontdekt in de
duisternis? Ga zitten, zeg. Een sigaar? Lie
ver een cigaret? Dan heb ik iets lekkers voor
je..."
Middernacht liet dezen woordenstroom
langs zich heen gaan, ging in den aangeboden
fauteuil zitten, en overwoog op welke wijze
h(j den anval zou inzetten.
(Wordt vervolgd).
