VAN WILLIGEN
De mariniers weer thuis!
Stadsnieuws
*Wat wilt H Imnï
gaan
Onze
I sterk,
keurig afgewerkt
goedkoop
V.
TWEEDE BLAD
HELDERSCHE COURANT VAN DINSDAG 19 FEBRUARI 1935
JL
Het Marine-concert van
a s. Woensdag.
Meubelmakerij
Visscherij.
i
Uit het politierapport.
Een enthousiaste ontvangst. - Een plechtigheid
op de binnenplaats van de marinekazerne.
Licht op voor aüe voertuigen.
Diasdag 19 Febr. 17.47 uur.
Woensdag 20 17.49 uur.
mail hu. 1is. „hertog hendrik".
Medegedeeld wordt, dat Hr. Ms. „Hertog
Hendrik" de haven Tinos niet zal aandoen
doch in plaats daarvan de haven Port Vathé
(Samos) zal bezoeken.
In verband hiermede vervalt de verzending
van brievenmalen voor bedoeld oorlogsschip te
Tinos op 18 en 19 Februari a.s.
Verkiezingen prov. staten.
De Candidatenlijst voor den kieskring Den
Helder van de Chr. Hist. Unie ziet er als
volgt uit:
1. J. Ringers, Alkmaar.
2. J. van der Land, Enkhuizen.
3. Joh. Dorjée, Zaandam.
4. W. J. A. de Kat, Andijk.
5. G. Chr. Dun, Alkmaar.
6. J. Kroonenburg, St. Pancras.
7. J. Geusebroek, Medemblik.
8. C. Elles Jr„ Alkmaar.
9. S. Schuit, Zaandam.
10. Tj. Heikens, Marken.
inschrijvings handelsregister.
Wijzigingen:
Callantsoog:
J. Toes, Groote Keeten, B 49, timmerbedrijf.
Overgegaan aan: H. Toes.
Den Helder:
Café „De Valk", eig. J. van WeeldeStins,
Koningsplein 1. Overgegaan aan: J. G. San-
derse.
Een droeve en een blijde boodschap.
De droeve: de heer F. Helmann, die hier
het vioolconcert van Max Bruch zou komen
spelen, is door ongesteldheid verhinderd.
Dan de blijde: Hij wordt vervangen door
den heer Louis Zimmerman, die hetzelfde
nummer: viool-concert in g-mol van Max
Bruch, zal uitvoeren. De heer Zimmerman is
geen onbekende op de marine-concerten; gen
paar jaar geleden heeft hij Mendelssohn voor
ons gespeeld, voor een zaal, die afgeladen vol
was. Het zal zonder eenigen twijfel ook thans
zóo gaan: wie nog geen kaart heeft, zorge
er tijdig voor, want vol is vol, dat is nu een
maal niet anders.
De heer Zimmerman is eerste concertmees
ter in Concertgebouworkest.
Het is misschien goed om hier nog even te
-releveeren, da,t het overige programma een
nogal populair, licht karakter draagt, waar
mede dus wederom aan veler wensch tege
moetgekomen wordt. De Freischütz-muziek
van von Weber wordt door velen geappre
cieerd; het programma opent er mede. Na
de pauze krijgen we dan Nicolai's „Vroolijke
vrouwtjes van Windsor", een Slavische Rhap-
sodie van Friedemann (een nummer, dat wel
in den smaak zal vallen), een fantasie uit
Wagners „Tannhauser" (ook zeer populaire
en geliefde muziek), terwijl verder nog een
compositie van onzen stadgenoot Joh. Pala
op het programma staat.
Er is dus alle aanleiding om een volle zaal
te verwachten.
prop aganda-a vond
nat. jongeren verbond.
Zaterdagavond had het Nat. J. V. in U.S.O.
een propaganda-avond belegd. Aanwezig wa
ren o.a. de Burgemeester van Den Helder, die
dezen avond een causerie zou houden over het
Saarplebisciet, de Commandant der Marine,
Schout-bij-nacht Kruijs en zijn Adjudant,
Groepscommandant Benz v. d. Berg en de
Commissaris van Politie.
Na het zingen van het Wilhelmus heette
voorzitter De Jong van de Afdeeling Den Hel
der, allen welkom. Hij deelde mede, dat de
afdeeling voor dezen avond gezocht had naar
een onderwerp van een meer algemeen karak
ter en meende, dat het Saarplebisciet als zoo
danig kon gelden. De films moesten zeer tot
den spijt van het bestuur vervallen.
Burgemeester Driessen verkreeg dan het
woord en zeide, dat het moeilijk was om over
het Saarplebisciet iets te vertellen. De arbeid,
die daar voor 15 Januari is verricht, is een
onbelangrijke en passieve arbeid geweest. Wel
het resultaat van dien arbeid is belangrijk,
omdat het de noodige ontspanning in de
Europeesche verhoudingen bracht.
Als eerst opkomende vraag: „Wat is het
Saargebied?" behandelt de heer Driessen
eenige aardrijkskundige en staatkundige ge
gevens. Het Saargebied heeft een grootte van
X de Provincie Utrecht en werd na het
Verdrag van Versailles bestuurd door 5 door
den Volkenbond aangewezen personen.
Vervolgens wees spr. op de moeite, die
Duitschland in het werk stelde, om het land
zonder volksstemming terug te krijgen. De
Volkenbond meende echter, dat hiervan niet
afgeweken kon worden en zoo had dan na
15 jaar sinds de sluiting van het verdrag de
stemming plaats. Het gebied werd verdeeld
in 8 kringen met in totaal 860 stembureaux.
Voor deze stembureaux' werden 365 Nederland-
sche Burgemeesters, Kamerleden, enz. als
voorzitters aangewezen. Verder waren er 275
Zwitsers en 220 Luxemburgers. Op 10 Januari
vertrokken twee extra-treinen uit Nederland
om de voorzitters naar het Saargebied te ver
voeren. Ook waren een drietal goederenwa
gens in deze treinen gekoppeld, waarin de
één de benoodigde stembiljetten geborgen wa
ren. Ten einde geen enkel risico te hebben,
dat communisten zouden trachten de stembil
jetten te vermeesteren en aldus de stemming
onmogelijk te maken, werden onderweg aller
lei manoeuvres verricht en via een grooten
omweg door Frankrijk bereikte de trein Saar-
brücken. De biljetten werden direct overge
bracht naar de Nederlandsche mariniers, die
in een fabriek hun tijdelijke legerplaats had
den. Vervolgens behandelt spr. de politieke
toestand zooals die in het Saargebied begin
Januari was. Ter eene zijde stonden de aan
hangers van het Duitsche Front, ter andere
zijde het Eenheidsfront, de aanhangers van de
Status Quo. Verder was er nog een klein
groepje aanhangers van Frankrijk.
De Burgemeester werden beëedigd en op
15 Januari, Zondags, van 's morgens 8 tot des
avonds 8 uur werd de stemming gehouden.
Het was een meer taaie dan belangwekkende
dagtaak. 55000 menschen, niet meer in het
Saargebied woonachtig, kwamen uit het bui
tenland om te stemmen, daar alleen zij, die op
het tijdstip van de sluiting van het Verdrag
van Versailles in het land woonden, recht
hadden om te stemmen.
Het deed wel eenigszins eigenaardig aan, dat
zij, die al 15 jaar of korter niet meer bij het
gebied betrokken zijn, toch nog voor den ver
deren gang van zaken hun stem konden geven.
Spr. verhaalt vervolgens eenige aardige en
bijzondere stemmingsvoorvallen. De gewel
dige toevloed van vreemdelingen maakte het
b.v. onmogelijk allen eten te verstrekken,
doch dat had men er gaarne voor over.
Dan kwam de Maandagnacht en Dinsdag
morgen, waarin de stemmen geteld werden
en om kwart over acht voorzitter Rohde den
uitslag bekend maakte, waaruit een meer
derheid van ruim 90 voor Duitschland
bleek. Als bij tooverslag werd overal gevlagd
en de klokken geluid. Diverse voorvallen wer
den door spr. nog vermeld. O. a. verscheen een
„Totes-Anzeiger", waarin een „overlijdens
advertentie" van het Saargebied als Volken
bondskind.
De heer Driessen gaat dan nog even terug
naar de voorbereidingen, welke door den Vol
kenbond getroffen werden, waarbij hij de
kwestie van de internationale troepenmacht
iets meer belicht. Gaarne had hij gezien, dat
de Nederlandsche Regeering de door haar
gevolgde lijn iets forscher had getrokken.
Spr. vindt, dat een moreel sterk land één
lijn volgt en hij hoopte, dat die ééne lijn nog
eens in Nederland zal worden gevonden en
gevolgd.
Een der aanwezigen stelt de vraag, hoe de
uitslag der stemming moest zijn voor het be
palen van toewijzing, waarop spr. antwoordt,
dat die uitslag voor den Volkenbond een
richtsnoer zou zijn, hoe het verder met het
Saargebied zou gaan.
Na de pauze sprak de heer Lotgering,
Districtsleider in Noord-Holland, een propa-
ganda-rede uit in verband met de geschiedenis
van Curagao. Door een bespreking in den
Amsterdamschen Gemeenteraad werd zijn
aandacht hierop gevestigd en via eenige his
torische bijzonderheden over onze West wees
hij op enkele deelen van de taak van de Na-
tionaal-Jongeren, n.1. het streven naar de
Rijkseenheid en het veranderen van de jeugd
tot een nationaal-voelende jeugd.
Deze toespraak kwam in de plaats van de
aangekondigde films.
De voorzitter van de Heldersche afdeeling
dankte de sprekers voor hun werk en de aan
wezigen voor hun belangstelling.
JEUGDBEWEGING VOOR KATHOLIEKE
ACTIE.
Graalavond.
Ook de katholieken hebben hun jeudactie,
zoo goed als andere groepen. De meisjes zijn
vereenigd in de Graal en ofschoon zij nog
slechts kort bestaan, was er toch alle aan
leiding voor het geven van een Graalavond.
Deze avond het woord „feestelijk" is in
dit verband minder op zijn plaats, want de
beweging dient een zuiver ideëel godsdienstig
karakter, waarop het begrip „feest" niet
past had plaats Zondagavond in het ge
bouw van den R.K. Volksbond en er was vrij
veel animo voor, gezien het aantal bezoekers.
Des middags hadden de meisjes een rondwan
deling door de stad gemaakt; de fleurige en
kleurige pakjes en de niet minder kleurige
vaandels maakten een vroolijken indruk en
verdreven, waar zij passeerden, de somber
heid van dezen guren Zondagmiddag. Want
dat moet men de graal-meisjees nageven: ze
zien er schilderachtig uit en de smaakvol ge
kozen kleur-combinatie, waarbij alle opschik
is vermeden, maar waar men gezocht heeft
naar zachte, elkaar aanvullende, kleuren, ge
tuigen van goeden smaak. Ze zijn er van
allerlei aard, hetgeen verband houdt met
rang, maar ook met parochie of afdeeling. In
den feilen wind wapperden de vaandels vrij
uit, en de meisjes hadden er werk mee om
ze in bedwang te houden.
Des avonds stonden deze vaandels op het
podium; ze hingen nu slap en levenloos, maar
enkele der draagsters trachten er toch eenig
model in te brengen.
Het programma van den avond bestond uit
zang en spreekkoren, afgewisseld met dan
sen. Uit den aard der zaak droeg dit alles
een meer religieus karakter, maar onder de
gezongen liedjes herkenden wij ook het pit
tige „Wij zijn jong en dat is fijn" van de
A. J. C.-ers. Mejuffrouw Leewens, de plaatse
lijke leidster, heette met een enkel woord de
aanwezigen de plaatselijke geestelijkheid,
verschillende groeps- en districtsleidsters, enz.
welkom. Van de plaatselijke autoriteiten was
de Commissaris van Politie en mevrouw van
der Hoeven tegenwoordig. En de districtleid
ster van Hoorn, mejuffrouw Bouwman, hield
later nog een speeehje om de bedoeling van
deze Graal-beweging uiteen te zetten.
In deze anderhalf jaar, aldus de spreekster,
is de beweging gegroeid en om dat te kun
nen blijven doen, heeft zij aller steun en hulp
noodig, ook geldelijk. Het is van het aller
grootste belang de jeugd vast te houden en
in haar wederom liefde voor Christus aan te
kweeken. In den tegenwoordigen tijd dreigt
gevaar, zooals spr. uiteenzet. De katholieke
actie is vierledig: zij gaat uit eenerzrjds van
de vaders en moeders, anderzijds van de jon
gens en meisjes. Deze verschillende acties
moeten in elkaar vloeien, maar de ouderen be
grijpen niet altijd voldoende wat de jeugd
wil. Christus brengen zooals Christus zelf dat
gewild heeft, dat is het wat wij willen; le
vensblijheid en levensmoed geven, en daar
voor is noodig een diep godsdienstig gemoed.
We moeten de zekerheid hebben, dat, wat ook
gebeure, het altijd goed met ons zal gaan.
Dan is er geen crisis, geen malaise, maar
aanvaarden wij alles omdat het van God
komt. In dit opzicht door hun werk in de
jeugdbeweging kunnen ook de ouderen
van de jongeren leeren.
Behalve een aantal vlot gezongen liedjes,
stonden, zooals we zeiden, ook spreekkoren
op het programma. Hiervan noemen wij het
Blijheidslied en het aardige, zinnebeeldige „de
Meubelen
zijn
en
Zon is op bezoek" van J. Schreurs. Mooi was
ook „De tijden zijn fel", eveneens al§ spreek
koor uitgevoerd. Na de pauze werd opgevoerd
het symbolische spel „De vijf blijde gehei
men", een voorspel, hoofdzakelijk bestaande
uit muziek en de Roratedansen, waarin wordt
gesuggereerd de wanhoop en troosteloosheid,
waarin de wereld verkeerde vóór de komst
van Christus. In de nu volgende tafereelen
volgen dan de „vijf blijde geheimen", welke
worden besloten met een meditatieve ver
heerlijking van Maria. In dit spel werden o. a.
verzen van E. Brom en dr. Felix Rutten ge
declameerd, terwijl verschillende meisjes,
waaronder de kleintjes, religieuse dansen ten
beste gaven.
Een en ander had zeer de belangstelling en
niet minder de bewondering dikwijls der toe
schouwers en -hoorders,
DE STORM IN ONZE STAD.
Voor onze plaats telt het stormpje, dat,
zooals uit de berichten blijkt, elders in bin
nen- en buitenland zooveel onheil slichtte,
eigenlijk niet mee: het was niet meer dan
een flinke brie3. Want wel vermelden deze
berichten voor Den Helder de windkracht 8,
maar dat was slechts één enkele, korte uit-
va1, en over 't algemeen kunnen wij hier niet
anders spreken dan van een gematigden
storm. Wij hebben ze wel erger gekend op
onze kust! Er is dan ook geen sprake van
eenig onheil of van narigheden, door den
storm hier veroorzaakt. Wel beukten de gol
ven heftig de kust en zweepten ze het water
tot ver over den dijk, maar dat is weer
een ander chapiter. We hebben de vorige week
nog van den deskundigen heer Bot daarom
trent een en ander gehoord in den Raad, toen
de heer Van Loo de verdwijning van ons
strand ter sprake bracht. Het Departement
van Waterstaat is thans bezig de hoofden te
verhoogen teneinde ze aldus te versterken.
Maar dit gaat, aldus de heer Bot, noodwendig
ten koste van ons strand. Want krachtiger
zal de golfslag zich nu verweren tegen de de
golven terugdringende pieren. Ook wees de
heer Bot op de steeds voortschrijdende ver
zanding onzer zeegaten rondom de Wadden
eilanden.
Zooals gezegd, dit is een gansch ander cha
piter; de storm van de afgeloopen week staat
daar buiten. Die storm moge geweldig de
huizen hebben geschud, deuren en vensters
hebben doen rammelen, in de Kemphaan
straat en op den Burgem. Houwingsingel zijn
er zelfs een 6-tal van deze laatste stukge-
waaid hij moge groote massa's vuil we
derom op den dijk hebben geworpen, hij
mag toch, voor Den Helder althans, niet
meer dan een „matig stormpje" worden ge
noemd, zoo een, die in onze geschiedenis-
annalen niet ernstig meetelt. De wind moet
dan veel noordelijker op de kust staan!
Er zijn misschien enkele lichtpuntjes te
noemen. Dat gebeurt in dezen tijd maar zel
den en al zullen deze thans nog geen gouden
bergen kunnen zijn, men is al big als men niet
behoeft te gewagen van ongunstige dingen.
Het eerste lichtpunt is dan, dat België, vol
gens een bericht in „Het Handelsblad", de
contingenteering van alle producten gaat ver
ruimen tgdens de wereldtentoonstelling in
1935. Men spreekt er zelfs van, dat alle con
tingenten met 12i/, o/o zullen worden uitgebreid.
Dit is een verruiming van beteekenis.
Daaronder zal dan ook zeker de vischinvoer
vallen, zoodat er althans naar België iets
meer visch kan worden uitgevoerd.
Waar we nog verder op willen wijzen is de
grondgedachte, die hierin valt te constateeren
n.1. dat wordt begrepen, dat men, wil men tot
een zekere overeenstemming geraken, men
niet star aan een ingenomen standpunt kan
blijven vasthouden. Er wordt uit bewezen, dat
men wel een wereldtentoonstelling kan houden,
doch dat men daarvoor ook de wereld noodig
heeft.
't Is nu eenmaal zoo en eigenlijk is het
zoo eenvoudig als tweemaal twee is vier
dat geen land kan leven zonder, of met uit
schakeling van het andere land.
Dat blijkt ook uit het tweede lichtpunt, dat
we meenden te moeten noemen, n.1. het resul
taat van de onderhandelingen tusschen de
Nederlandsche handelsdelegatie en de Russen,
De berichten, die ons de kranten brengen,
geven gerechten grond tot optimistische ver
wachtingen. Ook Rusland (en Nederland) kan
het starre standpunt niet blijven innemen en
moet zich losmaken daarvan. Dat gaat natuur
lijk niet zoo in eens, maar groeit langzamer
hand en de eerste merkbare teekenen van dien
groei liggen daar als de handelsovereenkomsten.
We wezen er reeds op, dat Rusland met
zgn nog onbegrensde mogelijkheden een afzet
gebied van zoo enorme beteekenis, ook van
onze vischproducten zal kunnen worden.
Natuurlijk zal daaraan een flink opgezette
voorbereiding vooraf dienen te gaan.
Maar we stellen ons voor, dat de koopmans
geest ook nu nog wel aanwezig zal zgn en
dat er een weg zal worden gevonden om rela
ties aan te knoopen.
Uit de korte mededeelingen, die de kranten
vermelden over de handelsfaciliteiten, die
Rusland zal verleenen, blijkt ten zeerste, dat
men Holland, in zeker opzicht noodig heeft.
Natuurlijk zullen daartegenover wel tegen
prestaties dienen te worden geleverd, maar
de grondsiag tot uitbreiding van het handels
verkeer is gelegd.
Daarom ook dient de visscherijwereld deze
gelegenheid aanstonds te benutten vasten voet
in Rusland te krijgen.
Zooals we al schreven is de kwestie van het
snelvervoer te zoeken in de luchtvaart, die de
versche visch tot diep in Rusland kan brengen,
zonder dat de kwaliteit daaronder zal lgden.
En dan onze pekelharing, versche haring
en bokking. Ook voor de voorjaarsharingteelt
zou een goede handelsconnectie met Rusland
van niet te onderschatten waarde kunnen
Worden.
Door deze handelsresultaten is de brug ge
legd en het verkeer daarover kan er toe mee
werken onze volkswelvaart weer op hooger
plan te brengen.
Laat men zich dat goed voor oogen stellen
en trachten, reeds nu, connecties met Rusland
te krijgen.
I
De beschouwingen in den gemeenteraad
hebben ook het viëscherijbedrijf niet onberoerd
gelaten en ofschoon we daarvan al zeer over
tuigd waren, heeft het wederom bevestigd,
dat deze belangen in goede handen zijn gelegd,
j Dat stemt tot verheugenis, niet alleen om
{iet vischbedrijf zelf, maar tevens ook om het
geineentelgk belang.
Bedriegen toch allerlei teekenen niet, dan
zal het vischbedrijf in de toekomst nog een
flinke plaats in het bedrijfsleven van onze
Stad gaan aannemen.
In velerlei opzicht hebben we gewezen op
allerlei mogelijkheden die er nog zijn, zoowel
met de Waddenzeevisscherij als met die op
de Noordzee.
We noemden de oestercultuur, bot- en paling-
visscherijafzetmogelijkheid naar verder ge
legen landen, die door de zich snel ontwikke
lende vliegtechniek beter bereikbaar zijn ge-
géworden.
Het zijn richtlijnen, waarop nog zoo dadelijk
geen succes zal zgn te verkrijgen, maar die,
naar we meenen, toch stevig in het oog dienen
te worden gevat.
Hoofdzaak is momenteel, dat overheidsaan-
Üacht sterk geconcentreerd wordt op hetgeen
Voor de visscherij zal zijn te bereiken. En nu
dat feit is geworden kan met grooter ver
trouwen de toekomst tegemoet worden getre
den, want als er nu eenige mogelijkheid is
tot ontplooiing dan zal die mogelijkheid zeer
zeker worden benut. Want hetgeen individueel
(waarschijnlijk niet uitvoerbaar zou zijn, zal
door de overheidsbemoeiing wel tot succes
kunnen worden gebracht.
OESTERS, BORDEAUX EN CROQUETJES.
Maar alles in de verbeelding.
Een cursus voor kellners.
i Meer en meer is Den Helder in de laatste
jaren een stad geworden, waarvan men zeg-
jgén kan, dat zij de kinderjaren voorbij is. Op
'elk gebied schier is het ontwikkelingsproces,
iinherlijk en uiterlijk, voortgeschreden en er
zijn weinig gevallen meer, waarin de stad zich
biet zelf kan helpen. Vroeger jaren, nog niet
eens zoo lang geleden, moest men herhaalde
lijk naar elders, nu eens voor dit, dan voor
!dat. De isolatie van Den Helder, haar volko
men karakter van kleinsteedschheid, en het
ontbreken ook van elke behoefte, maakten dat
mén, als een enkele maal eens iets buitenissigs
voorviel, altijd elders zich oriënteeren moest.
Ook op restaurantgebied was dat zoo en bui
ten bepaalde kringen, die natuurlijk wèl daar
op ingesteld waren, was er weinig behoefte
aan geschoold en voor zijn taak berekend per
soneel.
Naarmate het ontwikkelingsproces van Den
Helder voortgegaan is, groeide ook in deze
richting de behoefte. Maar nu deed zich de
moeilijkheid voor, dat de betrokken restaura
teurs en ook de particulieren, die eens een
|dinertje of een partijtje wilden geven, zich
niet konden voorzien (althans dat meenden
iij) van voldoende geschoold personeel. Dien
tengevolge werd in zulke gevallen veel van
elders betrokken. Voor de plaatselijke kel
ners, koks, en ander restaurantpersoneel was
zooiets ontmoedigend. Want zeer zeker zijn
er ook hier ter plaatse onder dit personeel wel
geschikte krachten te vinden of anders te
kweeken.
De afdeeling Den Helder van den Bond van
Hotel-, Café- en Restaurantpersoneel begreep,
dat er, om deze in den loop der jaren ontstane
legende den kop in te drukken, iets moest
gebeuren. En dientengevolge organiseerde zij
een vakcursus in dienen, dekken, serveeren en
alles wat daarmee annex is. Het is van dezen
cursus, de eerste die hier ter stede gegeven
wordt, dat wij eens een en ander willen ver
tellen.
Een der lokalen van de Vakschool voor
meisjes werd er voor beschikbaar gesteld en
de bekende ober van „Bellevue", de heer Wei-
tering, treedt er, geheel belangeloos, op als
leider. Op het oogenblik zijn er acht deelne
mers, en dat zijn waarlijk niet allen jongelui,
maar er zijn mannen bij, die op dit terrein
reeds ervaring hebben. Voor hen is zoo'n cur
sus dus zuiver een herhalingscursus; de tijd,
ook in dit vak, is voortgeschreden en heeft
moderne opvattingen gebracht, die uiteraard
eenige bestudeering vereischen.
's Maandagsavonds wordt de cursus ge
geven; de bedoeling is een 3-maandsche cursus
(13 weken), die dan bij welslagen, den vol
genden winter herhaald wordt. De kosten
voor de deelnemers zijn nihil; een kleine huur
voor het gebruik van leervertrek en van eenig
materiaal, dat de Vakschool verstrekt, wordt
uit de afdeelingen bekostigd.
Naast den heer Weitering, die het alge-
meene gedeelte verzorgt, staat de chef-kok
van „Bellevue", die leert hoe men smakelijke,
pikante sausen, kan maken enz.
Dat zoo'n cursus van groote beteekenis Is
voor deze menschen, zal de volgende korte
beschrijving van dezen derden avond, hopen
wij, aantoonen. Door den leider was een menu
opgesteld voor een diner voor zes personen,
dat ter hand werd gesteld aan een der jongste
deelnemers, met de opdracht dit geheel zelf
standig en volledig te volvoeren. De jonge
man moest beginnen met tafeldekken; onder
aanwijzingen en kritiek van de rond hem
staande collega's, werden de verschillende
couverts zaakkundig geplaatst. Vooral de
juiste plaats der bestekken (lepel, vork en
mes), is van veel belang, en hieraan wordt
vaak al de bekwaamheid van den kelner ge
toetst.
De tafel werd gedekt, niet zonder dat di
verse moeilijkheden overwonnen waren. Intus-
schen had de heer Weitering de gelegenheid
benut om aan een anderen cursist op te dra
gen de verschillende wijnen op te noemen, die
bij de gerechten geserveerd behooren te wor
den. Want dat, geachte lezer, is ook een studie
apart. Hij bracht het er, dit zij in het voorbij
gaan gezegd, best af.
De tafel was gedekt, zeiden we, en nu
kwam het moeilijkste deel van de opdracht:
het opdienen der verschillende gerechten. De
deelnemers zelf waren ditmaal de gasten en
als ze den wijn dronken, deden ze de oogen
dicht. Omdat, begrijpt u, het anders aqua pom-
pa was. De soep was afkomstig van de pomp
station in de duinen en werd uit een heusche
soepterrien, met heuschen soeplepel, in de bor
den gedaan. Dan kwam het opbrengen* kri
tisch stond de heer Weitering er bij en gaf
aanwijzingen, correcties, enz. En ook de gas
ten bleven in de rol, namen de soep en de oes
ters en de croquetjes, volgens de regelen der
kunst in ontvangst.
Er was bij de deelnemers veel animo en
veel ernst, en zeker zullen zij van deze cursus
sen veel meenemen. Men weet dus nu, dat
men, voor goede restaurant- en hötelkelners,
ook hier ter plaatse terecht kan, en dat het
adres voor nadere inlichtingen aan de Vak
school is.
RAY FOREST IN „CASINO".
Zondag j.1. werd het programma van be
kende bands in „Casino" voortgezet met het
optreden van Ray Forest en zijn 12 man. Dit
ensemble heeft zich in korten tijd een zeer
groote populariteit verworven, door zijn op
treden in La Gaité en voor de A.V.R.O.-
microfoon.
De eminente oud-Flierefluiter-leader heeft
een aantal goede krachten bij elkaar gebracht.
Een van de best is hiervan wel de trompettist
Sam Dasberg, die vroeger deel uitmaakte van
de „Ramblers". Verder herkenden we den
tenor-saxophonist van Johnny Dunn en den
alt-saxophonist van Dajos Béla. Verder noe
men we nog den trombonist Tony Wijman, die
tevens als scatsinger dienst deed. De pauzes
werden gevuld met het optreden van den
refreinzanger Bert van Dongen. Deze gaf
enkele liederen ten beste, die goed in den
smaak vielen. Dit was eenigszins te verwon
deren, want op een avond van jazz-muziek
heeft men dikwijls geen aandacht voor liede
ren als Ay, ay, ay, Oh Sole Mio, A Sweet
Mystery of Life e. a. Dat de bezoekers den
zang apprecieerden, bewees het daverend ap
plaus en de toegiften, die Bert geven moest.
Al met al heeft de band ook in Den Helder
vele aanhangers verworven.
HET GROOTE BAL MASQUé IN CASINO.
Het bonte schouwspel van een Bal Masqué
heeft altijd iets zeer aantrekkelijks. Dit jaar
wordt er in Casino bijzonder veel werk van
gemaakt. Een feeërieke verlichting en een bij
zonder mooie versiering van de groote zaal
én het tooneel doen U Casino niet herkennen.
Twee Bands zorgen voor de uitmuntend hier
bij passende muziek en wel de Negerband van
Freddy Johnson welke reeds twee dagen
met groot succes hier optrad en de Casino
Band waarvan de muzikale prestaties met den
dag stijgen.
Voor de gemaskerden worden tal van schit
terende prijzen beschikbaar gesteld en reeds
gaven velen zich op.
Plaatsen voor toeschouwers worden ook ge
reserveerd op het balkon en tooneel vanwaar
zij een uitstekend gezicht hebben op het bonte
gedwarrel van de feestvierende menigte.
Voor den voorverkoop van entreekaar ten
en de opgave van gemaskerden verwijzen wij
naar de advertentie van Woensdag en Don
derdag.
EEN AARDIG, ZEER NUTTIG SPEL.
„Het veilige Baken".
Dit is het Shell-verkeersspel, dat door de
Bataafsche Import My., verkoopkantoor van
Kon. Shell-producten te 's-Gravenhage in den
handel wordt gebracht. Juister is te zeggen,
dat het, zoolang de voorraad strekt, op schrif
telijke aanvrage aan het adres der maatschap-
pg, Carel van Bylandlaan 16, Den Haag en
met bijvoeging van een 3 cents postzegel,
wordt toegezonden. Aan de kantoren der maat
schappij kan het echter niet worden afgehaald.
Zooals de naam aangeeft, is de bedoeling de
jeugd al spelende de verkeersregels te leeren;
de klassieke put, de gevangenis en hoe al die
strafoorden van ons oude ganzenbord meer
heeten, zijn afgeschaft en vervangen door
Shell-bakens of andere Shell-puntenoverigens
brengt ook dit gemoderniseerde ganzenbord
dezelfde verrukkingen aan de tegenwoordige
jeugd dan haar voorgangster ze bracht aan
de vaders en grootvaders. De afnemers van
de Shell-producten zullen wel met dit spel
kennis gemaakt hebben, maar zooals we reeds
zeiden, is het ook voor anderen, en dan tot
een beperkt aantal, nog verkrijgbaar.
De afdeeling Den Helder van „Veilig Ver
keer" heeft een 400-tal van deze spellen die
al spelende den spelers een inzicht geven in
de vele verkeersteekenen, ontvangen. Hiervan
hebben alle politiemannen een exemplaar
gekregen, voorts zijn er ter beschik
king gesteld van de speeltuinvereeni-
gingen, terwijl de jongens van de Ambachts
school, die het Verkeersexamen afgelegd heb
ben, allen een exemplaar krijgen. Leden van
Pag. 1
Feuilleton t
Buitenlandsch Overzicht
Een stratosfeerverbinding Engeland
Italië 6
De herdenking van den dood van
koning Albert3
De storm van Zaterdag. Verschillen
de ongelukken3
De Koningin en Prinses Juliana ver
trekken a.s. Woensdag voor eenige
weken naar Zwitserland n
i
De terugkeer van de mariniers in
ons land. Kapitein de Bruyne ko
ninklijk onderscheiden jp
Tien jongens te water geraakt in de
Nieuwe Meer te Amsterdam. Een
18-jarige jongen verdronken
Van de Zuidpier te IJ muiden zijn
Zondagmiddag tivee verloofden te
18-jarige jongen verdronken 6
De vechtlustige Italianen. Meer dan
10.000 zwarthemden willen naar So-
malilandi
Oe besprekingen van de Saarcom-
missie zyn geëindigd. De ondertee-
kende overeenkomsten1
De „K XVIII" is gisteren te Monte
video" aangekomen
8
Een mislukte Oceaanvlucht van
Gados en Resai. Behouden te Porte
Proja gelande
Achterlichten voor rijwielen noodig
om een einde te maken aan lange
reeksen ongevallen8
Auto in de Waal gereden. Dr. Ver
beek verdronken
Omtrek-nieuws 7
Marktberichten 3
Marineberichten
Sportnieuws
JP
I j)
Woensdag 20 Februrri.
5e Marine-Concert, Casino.
Donderdag 21 Februari.
Filmavond v. „Zonnestraal", Musis Sacrum,
8 uur.
Rehobothkerk, Prof. Dr. J. Waterink, voor het
V.V.-comité, over ,Jeugdcrisis of aftake
ling".
Zaterdag 23 Februari.
Bal-Masqué Select van het Dansinstituut Po
lak, Musis Sacrum, 8 uur.
Bal-Masqué, Casino, 8.15 u.
„Veilig Verkeer" kunnen een exemplaar afha
len bij het secretariaat, Molengracht 7, uit
sluitend Woensdagvavond tusschen 7 en 8 u,
ONGEKEURD VLEESCH IN BESLAG
GENOMEN.
Door een ambtenaar van den vleeschkeu-
ringsdienst werd bij den slager v. V. te
Julianadorp ongekeurd vleesch in beslag ge
nomen. Proces-verbaal werd opgemaakt.
Er werd proces-verbaal opgemaakt tegen
een inwoner dezer gemeente terzake het laten
voorttrappen van een transportrijwiel op
meer dan twee wielen door een persoon bene
den den leeftijd van 16 jaar.
Proces verbaal is opgemaakt tegen een in
woner dezer gemeente terzake overtreding van
de Winkelsluitingswet.
De „Nw. Rott. Crt," schreef Zondagmorgen
o.m.:
De mariniers zijn weer thuis!
En de rentrée-joyeuse van ons populaire
corps in het vaderland en in de Maasstad
gisteravond kon de gedachte wekken, dat het
hier ging om een historisch evenement voor
Rotterdam en voor Nederland, wat het dan
ook inderdaad in zekeren zin was. Een groote
schare heeft bij station Maas de terugkee-
rende mariniers opgewacht, en toen deze, na
om 8 u. 20 te zgn aangekomen, onder de
overkapping uit marcheerden, heeft men hen
luide toegejuicht.
De aankomst.
Twaalf minuten over tijd, om 8 u. 20, rolde
de lange trein, vol mariniers, die, in veld-
tenue, zich achter de coupé-raampjes vertoon
den, het station binnen.
Kapitein M. R. de Bruyne, die zooals men
weet, met het commando van den troep in de
Saar is belast geweest, meldde den troep bij
kolonel Dorren.
Op hetzelfde oogenblik laaide het licht van
een helder schijnende fakkel op. welke door
de vuurwerkfabriek „De Kat" te Leiden in
samenwerking met Polygoon is vervaardigd
en bij deze gelegenheid voor het eerst toege
past, en vulde het geheele perron met een
lichtsterkte van honderd-duizend kaarsen, dat
geruimen tijd bleef branden, en de ruimte
lichter maakte dan zij ooit op klaarlichten
dag is geweest! De batterij van foto- en film
camera's kon haar werk doen.
Uit de achterste wagon, traden de officie-
len, onder wie ook de Engelsche verbindings
officier More, die eenige dagen te dezer stede
zal bhjven, en ds. J. van der Giessen, vloot-
predikant.
Er klonken bevelen en fluitsignalen. Er
werd aangetreden, de troep werd aan den
commandant gepresenteerd. Een roffel
zette in, de pijpers deden zich hooren,
buiten klonk het gejubel van de wachtenden.
Het vaandel werd het perron opgedragen,
voor den troep. Het Wilhelmus werd geflo
ten, en toen zette de troep zich in beweging,
nadat kolonel Dorren een kort en krachtig
woord van begroeting tot den troep had ge
richt, en een gelukwensch had uitgesproken
naar aanleiding van de wijze, waarop het
korps zijn eervolle taak in het Saargebied
heeft volbracht.
Toen ging het, door dichte drommen men
schen heen, naar de kazerne.
Op de binnenplaats.
In den stroomenden regen, onder tromgerof
fel en gefluit van de pijpers, marcheerde het
bataljon de binnenplaats van de Mariniers
kazerne op en maakte daar front.
De commandant van het corps mariniers,
kolonel C. J. O. Dorren, was met eenige offi
cieren ter verwelkoming aanwezig.
Nadat de commandant van het Saarcontin-
gent, kapitein M. R. de Bruyne, de thuiskomst
van zijn troep had gemeld, is daarvan mede-
deeling gedaan aan den vice-admiraad J. de
Graaff, die bij deze ontvangst den minister
van defensie vertegenwoordigde. Vice-admi-
raal de Graaff was vergezeld van zijn adju
dant, reeds eenigen tijd aan de Mariniers
kazerne aangekomen. Toen zijn excellentie op
de binnenplaats verscheen, bracht de troep de
eerbewijzen.
Vice-admiraal de Graaff heeft vervolgens
het bataljon toegesproken. Spr. zeide, dat de
minister van defensie het betreurde bij deze
thuiskomst niet tegenwoordig te kunnen zijn
zooais hij op 20 December persoonlijk afscheid
genomen heeft om allen een goede reis te
wenschen en daarom spr. opdracht gegeveu
had den troep thans welkom te heeten. Zijn»
Excellentie hoopt, dat gjj allen de uwen'la
goeden welstand zult aantreffen.
