Buitenlandsch Overzicht.
WELKOM THUIS
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
EERSTE BLAD
Simon's bezoek aan Berlijn nog
deze maand?
Grondwet van Cuba
geschorst.
N°-
7565
DINSDAG 12 MAART 1935
63ste JAARGANG
COURANT
Abonnement per S maanden by vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; Koegraa,
Anna Paulowna, Breezand, Wierlngen en Texel f 1.65; binnenland f 2.—,
Nederi Oost- en West-indië per zeepost t 2.10, idem per mail en
landen f 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6
Zondagsblad resp. f 0.50, f0.70. f 0.70, f 1.-
f 1.70
overige
ct. Weekabonnementen 12 ct.
Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, tl.50,
VerscliyntDinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkery v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE Ni
20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele pr(js. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct.; bg niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Mussolini verdedigt zijn houding tegenover Duitschland; het
standpunt tegenover Dunschland is niet veranderd, zegt hij. -
De Duitsche bezwaren tegen het Engelsche witboek. De
opstand in Griekenland; de overwinning van de regeering
nog lang niet zeker.
De Italiaansche
politiek
tegenover
Duitschland.
De houding van Mus-
solinl tegenover Duitsch
land is het laatste Jaar
aanmerkelijk veranderd,
de sympathie schijnt
verkoeld. Mussolinl heeft
via den hoofdredacteur
van de Giornale d'Italia
nu aan de wereld laten weten, dat zijn politiek
ten opzichte van Duitschland altijd consequent
geweest Is, doch door de veranderde houding
van Duitschland, in het bizonder ten opzichte
van het Oostenrijksche vraagstuk koerswijzi
ging heeft ondergaan.
BEN ITO MUSSOLINI.
Deze hoofdredacteur van het blad van Mus
solinl, Virginlo Gayda, een vertrouweling van
Mussolinl Inzake de bultenlandsche politiek,
schrijft een uitvoerig artikel aan de Nw. Rott
en., waaraan wjj het volgende onUeenen:
Merkwaardig zijn de wijzigingen in het ln-
ternaUonaie oordeel over de politiek van Mus
solinl tegenover Duitschland. Tien jaar lang Is
zjj In Frankryk scherp gecritiseerd en nu
vindt zij in Duitschland een even scherpe be
oordeeling. Men zou kunnen gelooven, dat
zij plotseling van richting veranderd is. Het
tegendeel echter is waar, zij is altijd volmaakt
samenhangend gebleven en trouw aan haar
grondbeginselen.
Deze beginselen ztjn: een Europeesch even
wicht en de volstrekte zelfstandigheid van de
Italiaansche politiek. Terwille van het Euro-
peesche evenwicht heeft Italië Duitschland ge
steund, waarby het menigmaal in verzet kwam
tegen de Fransche politiek, die toen de vernie
tiging van de macht van Duitschland ten doel
scheen te hebben. Inderdaad beschouwt de
politiek van Mussolini het bestaan van een
niet overheerschend, maar toch sterk Duitsch
land als een noodzakelijkheid. Volgens de Ita
liaansche opvatting heeft Duitschland een dub
bele taak: bij te dragen tot het evenwicht van
DAGELIJKS
UITZENDING VAN DINERS
BILLIJK TARIEF
Af f-v mkM g OU| SPOORSTRAAT 98
PD 9«J rS9 Telefoon 339
IS
de politieke en oeconomlsche krachten op het
vasteland van Europa, door het hoofd te bie
den aan mogelijke pogingen tot het stichten
van een hegemonie; en mede te werken aan
de Europeesche beschaving, die in haar eigen
aardige individualiteit de synthese is van den
geest en de werken van verschillende rassen,
waaronder het Germaansche ras een burger
recht heeft en evenveel eerbied verdient als
het Latijnsche.
De houding van Mussolini ten opzichte van
Duitschland is alleen door overwegingen van
Europeeschen aard bepaald, en niet uit een
oogpunt van party of stelsel. De verwant
schap, die er In den beginne was (maar die al
spoedig plaats maakte voor groote verschil
len) tusschen het fascisme en het nationaal -
sociallsme, heeft nooit invloed kunnen uitoefe
nen op de buitenlandsche politiek van Italië.
Italië heeft Duitschland in zy'n rechtmatige
aanspraken gesteund, reeds vóór Hitier aan
de macht kwam. Zyn sympathie voor het be
gin van de beweging van Hitier beteekende
eenvoudig, dat het deze beweging als geschikt
beschouwde, om de rechtmatige, nationale
energie van Duitschland te versterken.
Gedurende deze heele periode van steun aan
Duitschland heeft de politiek van Mussolini
van Franschen kant oppositie en critiek uitge
lokt. Sedert het einde van 1933 echter heeft
Duitschland, hersteld wat zgn binnenlandsche
krachten betreft en gedreven door zyn behoef
te aan een groot internationaal succes, met
toenemende kracht zich in de richting van
Oostenryk georiënteerd, na te hebben vastge
legd. dat dit in geen andere richting mogelijk
was. De beweging voor den „Anschluss" is
niet nieuw, maar eerst in de laatste 2 jaren
heeft openiyke bemoeiing van Duitschen kant
er den scherpen vorm aan gegeven. Hier is
het punt, waar Italië zich van Duitschland
heeft gescheiden.
De breuk van de vriendschap tusschen Ita
lië en Duitschland, die, naar men hopen mag,
niet definitief zal zyn, vloeit dus voort uit
Itallë'a trouw aan zyn Europeesche politiek.
Men ziet, dat hetzelfde beginsel Italië achter
eenvolgens aan de zyde van Duitschland en
daarna tegenover Duitschland heeft gebracht
Italië, dat zich verzet heeft tegen de
verplettering van Duitschland. verzet zich
nu tegen de verplettering van Oostenrijk.
De snelle en krachtige actie van Italië na
den moord op Dollfuss kon dus geen verras
sing wekken, noch uitgelegd worden als het
resultaat van een verandering in de oriëntatie
van de Italiaansche politiek. Deze actie was
integendeel de toepassing van de verkondigde
beginselen.
De houding van Duitschland ten opzichte
van Oostenrgk is ook nu nog niet duldeiyk
bepaald, en daarom is het karakter der be
trekkingen, tusschen Italië en Duitschland,
ook nog niet opgehelderd.
De polemiek tusschen Italianen en Duit-
schers van de laatste maanden heeft vooral
ook geloopen over zekere tendenties, die men
imperialistisch zou kunnen noemen, over de
politieke en racistische leerstellingen der
Duitschers. Deze leerstellingen schijnen inder
daad aan Duitschland aanspraak te willen ge
ven op den voorrang in Europa.
Italië kent aan alle politieke leerstellingen
en alle volken een recht van vry burgerschap
in Europa toe; maar het erkent niemand's
recht van bcvelvoeren.
ik
De Duitsche
bezwaren
tegen het
Engelsche
witboek.
Het onderhoud tusschen
Simon en Hitler zal
waarschynlyk nog deze
maand plaats hebben,
zooals men elders in dit
blad kan lezen. Het uit
stel zal dus hopeiyk
geen afstel worden.
Ward Price, de bekende
corr. van de Daily Mali, te Beriyn, heeft een
lang interview gehad met von Ribbentrop,
waarin deze de Duitsche bezwaren tegen het
Engelsche witboek heeft uiteengezet.
Als antwoord op Price's vraag of het uit
stel van Simon's verzoek Iets met het witboek
te maken had, zeide von Ribbentrop, dat
geen enkele Duitscher het deel van het memo
randum, dat over Duitschland handelt, be-
grgpt en nog minder dat dit memorandum
juist voor Simon's bezoek aan Beriyn gepu
bliceerd werd. De uitwisseling van nota's en
de aanvaarding van Duitschland's uitnoodi-
ging toonden een nieuwen geest van vertrou
welijk overleg en vrye overeenstemming tus
schen souvereine staten. Alleen deze gedrags-
ïyn beloofde practische resultaten en Enge
land moet zich dus bewust gemaakt hebben
hoe hartelyk dit in Duitschland welkom was.
Op twee punten in het memorandum
maakte von Ribbentrop aanmerking. In de
eerste plaats begrijpt Duitschland niet, dat
het Witboek Duitschland in de oogen van het
Britsche volk voor Groot-Britannië's uitbrei
ding van zgn wapening verantwoordelgk
tracht te stellen. Von Ribbentrop somt op hoe
Duitschland na den oorlog ontwapende en hoe
het jarenlang gewacht heeft dat de andere
staten hun verplichtingen zouden nakomen.
De Duitsche kanselier heeft zich bereid ver
klaard het laatste Duitsche machinegeweer
af te schaffen wanneer de andere staten het
zelfde doen.
Het tweede punt, dat Duitschland niet be-
grgpt, is, dat men verschil tracht te maken
tusschen de bedoelingen van den Leider en de
neiging van het Duitsche volk, in het bgzon-
der wat de oefening van de jeugd betreft Von
Ribbentrop vraagt wat men te Londen zeg
gen zou, wanneer de Duitschers de harmonie
tusschen Britsche regeering en het Britsche
volk ontkende. De kanselier moet volgens
hem geloofd of niet geloofd worden.
Von Ribbentrop noemt het onwaar, dat de
Duitsche jeugd in een oorlogszuchtigen geest
wordt opgevoed. Toen Price hem op dit Reichs-
wehr wees .zeide hy dat men altyd met de
jonkers komt aandragen als men geen enkel
ALEXANDER MILLERAND,
de voormalige president van Frankrijk, heeft
in vereeniging met Maarschalk Pétain een
verlenging van den militaire diensttijd voor
gesteld.
ander moment meer heeft en dat Duitschland
thans een van de staten zonder kasten is.
Deze werkeiyk moderne geest is er geen van
agrarisch imperialisme, maar van de strenge
en zelfopofferende toewyding aan de plicht
tegenover Duitschland, en aan de liefde en
bewondering voor den leider. Niemand kan
Duitschland verwyten dat het evenals alle
andere landen den vrede wenscht te handha
ven met zijn eigen hulpmiddelen en niet voort
durend afhankelijk wil zyn van de betrouw
baarheid van buitenlandsche hulp en steun.
Price vroeg, of, zelfs als men toegaf, dat
het memorandum ongelukkig was, de Duit
schers zich niet overgevoelig betoond hebben.
Von Ribbentrop vond die gevoeligheid niet
meer dan begrypelyk.
Tenslotte verklaarde von Ribbentrop
nog eens Duitschland's bereidwilligheid
tot samenwerking met andere staten,
mits onder onvoorwaardeUjke erkenning
van zyn vryheid en gelykgerechtigdheld.
De opstand
in Griekenland
Het gaat met de on
derdrukking van den op
stand In Griekenland
niet naar wensch en het
staat zelfs nog te bezien
of de regeering wel kans ziet de opstande
lingen het zwygen op te leggen, of dat deze
misschien kans zien het roer in handen te
krygen. De vrees voor het laatste is niet on
gegrond.
Zoo meldde een van de corr. van de N.RCrt
Zaterdagavond o.m. aan zyn blad:
Wanneer men alle berichten moet gelooven,
dan is de positie der regeeringstroepen er nog
niet beter op geworden.
Het hoofdkwartier van de rebellen in
Macedonië geeft een communiqué uit,
waarin wordt gezegd, dat de opstandelin
gen in het geheele land een volledig suc
ces hebben behaald. De opstandelingen
hebben in Macedonië den toestand volko
men in handen.
Dat ziet er dus niet gunstig uit voor de hui
dige regeering. Deze heeft die overwinning en
het succes van de opstandelingen wel tegenge
sproken, doch waar steeds meer overwin-
ningsberichten van de kant van de opstande
lingen binnenkomen, kan men op deze officl-
eele tegenspraak niet al te gerust zyn.
In een hoofdartikel richt de Times zich
scherp tegen den opstandelingenleider, Veni-
zelos, en schrijft:
Wat ook het einddoel der opstandelingen
zyn mag, hun optreden heeft de bezorgdheid,
waarmede de vrienden, buren en crediteuren
van Griekenland zyn tegenwoordige positie
bezien, voorloopig versterkt. In Engeland be
schouwt men den tegenstand van de grond-
wettel yke regeering van Griekenland tegen de
poging, een dictatuur in te stellen, met een
sympathie, die door de herinnering aan de
diensten, die Venlzelos tydens den wereldoor
log aan de zaak der geallieerden heeft bewe
zen, niet wordt verzwakt.
Deze herinnering zal slechts de teleurstel
ling der vele bewonderaars van dezen merk-
waardigen man over dit tragisch einde van
een groote loopbaan versterken.
De politieke medewerker van de Morning
Post meldt, dat de politieke kringen in En
geland den toestand in Macedonië, en in het
byzonder met het oog op den mogeiyken in
vloed ervan op andere Balkanstaten, als zeer
ernstig beschouwen.
Men acht het een bgzonder slecht teeken,
dat de Grieksche opstand juist is uitgebroken
op een oogenblik, dat Griekenland financieele
onderhandelingen voerde met het buitenland
en met name met de Engelsche crediteuren.
ANANDA MAUIDOL,
de nieuwe elfjarige koning van Siam.
Naar Reuter uit Beriyn meldt heeft mi
nister von Neurath Zaterdag den Britschen
ambassadeur ontvangen en hem meegedeeld
dat Hitler een veertien dagen naar Beieren
gaat om van zijn verkoudheid te herstellen.
Men hoopt echter dat het bezoek van
Simon aan Beriyn vóór het einde van deze
maand zal kunnen plaats hebben.
BESTELLING VAN METALEN SPOOR
WAGENS IN BELGIE.
Werk voor 10.000 arbeiders gedu
rende drie Jaar.
Onze correspondent te Brussel meldt ons:
Door den raad van beheer van de Nationale
Maatschappij van Belgische Spoorwegen is In
beginsel besloten tot het bestellen van 1800
metalen spoorwagens. Waar thans nog en dui
zend dergelyke wagens in aanbouw z(jn, zou
het zoodoende mogeiyk worden op alle lijnen
van eenige beteekenis metalen loopen.
Met den bouw der 1800 nieuwe wagens zou
een bedrag van 850 millioen francs gemoeid
zyn. De Staat zou echter voor een goed deel
tusschenkomen, te meer daar hierdoor onge
veer 10.000 arbeiders gedurende urle jaar aan
het werk zouden kunnen worden gesteld.
Staat van oorlog afgekondigd.
In verband met de revolutionnaire stakin
gen heeft de regeering voor het geheele land
militaire contróle ingesteld. De grondwet ts
geschorst militaire reserves zyn opgeroepen
en ter beschikking gesteld van de militaire
gouverneurs, die in de zes provincies van het
land het bewind voeren. De regeering heeft
voorts den staat van oorlog over geheel Cuba
afgekondigd.
Ten gevolge van de onlusten van Zater
dagavond zyn vier personen gedood en velen
gewond. Een groot aantal arrestaties werd
verricht. Tot de gearresteerden behoort de
vroegere ambassadeur in Mexico, Salvador
Massip.
Algemeene staking In de hoofdstad.
Te middernacht is een algemeene staking
uitgevaardigd.
Bloedige Zaterdag.
Een byzondere correspondent van de „Daily
Telegraph" meldt aan zyn b'ad: Zaterdag
j.1. brak te Havanna een zeer ernstige op
stand uit tegen de regeering van Mendieta.
De bevolking van Havanna bracht den
Zaterdagavond en -nacht in angst en schrik
door; de straten lagen in het pikkedonker en
de regeeringstroepen waren in een hevig en
bloedig gevecht gewikkeld met de revolu
tionnaire soldaten, matrozen en politie, onder
commando van kolonel Fulgencio Batlsta,
vroeger sergeant in het muitende leger, thans
chef van den staf van Mendieta, schoten een
hagel van kogels af over de stad, waarover
de zoeklichten van de omringende forten
speelden. Op de daken bevonden zich de „vrije
schutters", In de kelders had de bevolking
zich In veiligheid gebracht.
Terwyi de schietpartijen In de stad voort
duurden vertrokken twee groote Amerikaan-
sche vacantie-schepen de „Oriento" en do
„Santa Rosa" uit de haven. Het vertrek was
door de omstandigheden vervroegd. De pas
sagiers verdrongen zich aan dek om het
merkwaardige schouwspel gade te slaan.
Havanna geheel in het donker, overgoten
met felle straalbundels der zoeklichten, ter
wijl hier en daar vuurstralen vlamden uit
geweren of van bommen. Heel uit de verte
was nog het geraas der ontploffingen te hoo-
ren en het geloei van de sirenes der pantser
auto's.
Het sein tot den opstand was Zaterdag
middag gegeven door het afsnijden van de
electrlsche stroom. Meteen maakte de alge
meene staking zich kenbaar. De regeering
antwoordde daarop met het afkondigen van
den staat van beleg. Politiepatrouilles spoed
den zich door de straten met groote potten
Ujm om aanplakbiljetten aan te brengen.
Meteen reden de pantserauto's der militairen
uit, om de tientallen arrestanten weg te
brengen, terwijl piketten soldaten de strate
gische punten der stad bezetten. Alle gevan
genissen zyn stikvol. Het beruchte „Prin
cipe"-fort, dat ingericht is als plaats van
bewaring voor politieke gevangenen, bevat
thans naar schatting 2500 gedetineerden.
Toestand spitst zich steeds meer toe.
De spanning te Havanna is in den loop
van den Maandagmorgen en -middag niet
verbeterd. De bomaanslagen en de vuurge
vechten in de stad nemen steeds meer in
aantal en hevigheid toe.
F e u il I e t o n.
De wonderlijke belevenissen
van dr. Kaiserlien
door
WILL AMBERG.
(Nadruk verboden.)
3)
De man met den ambtelgken plicht staart
hem over den rand van zyn lorgnet wan
trouwend aan. „Eduard Stolzenberg, eischer,
tegen doctor Heinz Kaiserlien, gedaagde
'eest hy, byna plechtig, uit de acte voor.
Blykbaarbaar meent hy, dat het duidelgker
wordt, als hy de voornamen noemt
..Wie is Eduart Stolzenberg?" vraagt Kai
serlien geërgerd. „Ik ken niemand van dien
naam."
..En toch hebt u een proces tegen hem ver
loren." protesteert Muschmann dreigend.
..Wat moet dat dan voor een proces geweest
zyn?"
..Dat weet ik niet." h
..En waarover gaat dat proces eigeniyk?"
..Dat is voor my van geen belang".
•■Ja. hoort u eens even," protesteert Kai
serlien nu op zyn beurt, „het is toch wel wat
I 1 dwaas, dat u by my beslag wilt komen
'eKgen, zonder dat u weet waarom!"
Nu Is Muschmann weer geheel de man met
n ambtelyken plicht.
"Pardon, ik leg alleen beslag ln verband
de achterstallige proceskosten."
„Zoo komen wjj niet verder," zegt Kaiser
lien hoofdschuddend. „Geeft u my maar eens
even dat pamfletje, waaruit zou blyken, dat
u gemachtigd bent om hier beslag te leggen."
„Een bevel tot executie ls geen pamfletje,"
antwoordt Muschmann beleedigd, maar noch
tans overhandigt hy Kaiserlien het papier.
Deze leest:
„Inzake Stolzenberg Eduard, fabrikant,
BeriynHalensee, KurfUrstendamm hon
derdveertig, eischer, in rechten vertegen
woordigd door dr. Arnheimer, advocaat en
procureur, Beriyn.
contra,
Kaiserlien, dr. Heinz, doctor ln de che
mie, wis- en natuurkunde, Beriyn-Charlot-
tenburg, Kantstraat honderd twee en der
tig, gedaagde in rechten vertegenwoordigd
door dr. Vogt, advocaat te Beriyn,
Rechtdoende, terzake van den ingestelden
cisch,
worden de door gedaagde Kaiserlien aan
den eischer Stolzenberg te betalen kosten
bepaald op vierduizend vgfhonderd Mark.
Gedaan ter zitting van de Arrondisse
mentsrechtbank Beriyn ni.
get. Kiihnle".
Kaiserlien leest het document aandachtig
door. Zooiets krygt een mensch niet eiken
dag te zien. Dus dit is nu een bevel tot exe
cutie!
HU geeft den ander het papier terug.
„En wat is daar nu eigeniyk mee be-
wezen
Als u niet vry willig kunt besluiten die
vierduizend vyfhonderd mark te betalen, zal
Ik mij tot m'n spyt genoodzaakt zien beslag
te leggen op uw eigendommen.
Nu heeft Kaiserlien zijn goede stemming
echter teruggevonden.
„By wien wilt u dan beslag leggen
„Bij u natuurlyk!"
„Ik geloof, dat u dat niet zou doen! Ik
denk dat u daartoe eerder over zou gaan by
dr. Heinz Kaiserlien, die ln Berlgn in de
Kantstraat nummer een honderd twee en der
tig woont".
„Nu. en?"
„En die ben ik niet!"
„Wat zegt u?" vraagt Muschmann perplex,
„bent u die niet? Zoudt u dus willen bewe
ren, dat er nog een tweede dr. Heinz Kaiser
lien is?"
„Ik wil heelemaal niets beweren," geeft
Kaiserlien schouderophalend ten antwoord.
„Ik zou er u alleen op willen wijzen, dat myn
woonplaats niet Berlgn is, maar Starberg en
mijn adres is Starnberger Ufer nummer 12."
„Weet u wel, dat men volgens de bepalin
gen van het Burgerlijk Wetboek ook twee do
miciliën kan hebben?" vraagt Muschmann
ernstig.
„Ach kom? Ik moet dus tegelgk in Starn-
berg en in Berlijn hebben gewoond? Met m'n
eenen voet in Starnberg en met den anderen
in Beriyn? Nee, waarde heer, dat klopt toch
niet heelemaal. Ik heb nooit in Beriyn ge
woond",
„Hebt u misschien een of ander familielid
van denzelfden naam?"
„Niet dat ik weet".
Muschmann denkt Ingespannen na. Een
vervelende geschiedenis. „Kunt u bewyzen,
dat u nooit in Berlgn hebt gewoond?"
„Wacht u eens even!" Hg neemt zyn paS
uit een koffer en overhandigt deze den ver
baasden ambtenaar. „Laatste bladzgde!" ver
zoekt hy minzaam. Muschmann gehoorzaamt
mechanisch, hoewel het hem nog niet duide
lijk is waar Kaiserlien heen wil. Maar deze
vervolgt: „Bekgkt u de visa der consulaten
en de stempels van de grensstations eens
nauwkeurig, dan zult u zien, dat ik byna
twee Jaar onafgebroken in Palestina heb ge
woond".
„In Palestina?" Het woord besterft den
deurwaarder uit eerbied op de lippen. Hy
neemt Kaiserlien bewonderend Van het hoofd
tot de voeten op; zóó moet men in de middel
eeuwen de Kruisridders hebben aangegaapt
„In Palestina; maar heeft dan niemand in
Starnberg dat geweten!"
„Neen, maar niemand behoefde dat ook te
weten. Het ging geen mensch iets aan. De
hoofdzaak is, dat u begrypt, dat ik tydens
myn verbiyf in Palestina niet tegeiykertyd
met Stolzenberg in Duitschland kan hebben
geprocedeerd."
„Neen, dat, klopt," moet Muschmann toe
geven en met iets van tegenzin neemt hy het
document om het weer in zyn actetasch te ber
gen. Kaiserlien's blik neemt vrooiyk lachend
afscheid van het ding, dat daar maar even
vierduizend mark waard zou zyn. En dan biy-
ven zgn oogen nog even op het opschrift ge-
richt; waarom weet hg niet, maar in ieder ge
val prent hy zich de beide adressen goed in het
geheugen: Eduard Stolzenberg, KurfUrsten
damm honderdveertig; het andere: Kant-straat
honderd twee en de. tig."
Muschmann ..eemt afscheid. Eigeniyk ls hy
over het resultaat van zyn expeditie niet on
tevreden. Slechts schuldenaars houden deur
waarders voor onaangename lieden; elk ander
mensch weet, dat geen enkele deurwaarder
louter voor zgn plezier beslag legt.
„Hoe wist u zoo precies, dat ik ln Hotel
„Excelsior" myr. intrek heb genomen?"
vraagt Kaiserlien, als zyn bezoeker de deur
reeds geopend heeft.
Musschmann toont zoowaar een grijnslach.
„Omdat u gisteren uw bediende Moser een
telegram hebt gezonden, waarin u meedeelde,
dat u vandaag in „Excelsior" te bereiken zou
zgn".
Aha, dus dfe brave Moser heeft uit louter
biydschap over het spoedige weerzien heel
Starnberg, het belastingkantoor incluis, op
stelten gezet! Een goeie, ouwe kerel, die
Moser!"
Als Kaiserlien weer alleen is, lacht hy nog
eens hartelgk om dit bezoek van der. deur
waarder. Als iemand verre reizen doet... niet
waar, zoo ^3 dat vers immers? En ais hy dan
wer thuis komt... eerst recht!... De een kent
dr. Kaiserlein niet meer als degeen, die hy
werkelgk is en de andet ziet ln hem nog een
tweede, die hy ziet is...
Ina Heldt zou ook wel lachen, als hg haar
op de hoogte bracht van de avonturen waar
mee hg bg zyn terugkeer ontvangen is... Het
was trouwens al by half negen; zy zou wel
reeds op hem wachten. Dat bleek iderdaad
het geval. Toen hy de hall van het hotel be
trad en zij hem ntdekte, stond zy op uit de
clubfau.euil, waarin zy had plaats genomen,
om hem daarna tegemoet te gaan. Even hield
hy zyn stap in. Er kwam hem daar een andere
Ina Heldt tegemoet dan eiie, welke nog ln zgn
herinnering voortleefde Zoolang hy haar kon-
de, was zg steeds in het grgs gekleed geweest:
een grys tollet, -en gryze vilthoed, soms ook
een gryze blouse. Wanneer zy hem by een of
ander experiment assisteerde, dan had zy
steeds een grgze stofjas aang trokken; slechts
haar schoenen waren steeds zwart of donker
bruin geweest, alsof gryze haar wat te op
zichtig waren.
De Ina Heldt, die nu voor hem stond ech
ter, maakte in het licht geparfumeerde, met
groote bloemen doorwerkte chiffon-toilet
zelfs een min of meer mondalnen Indruk. Op
de een of andere manier herinnerde zy hem
op dit oogenblik aan Nora Tilden. Ach ja,
die had hem immers verteld, dat dat de
nieuwste mode was; onzakeiykheid in het
tydsgewricht der rationallseering had zy be
weerd. De rokken weer tot over de enkels,
maar onregelmatig lang. Plooien, garneering,
ruches, capes, mantilles en daarby een groote
stroohoed met naar voren gebogen rand. Dat
laatste mocht dan onpractisch zgn. het was
ln leder geval interessant, vond Kaiserlien,
want hy bedekte gedeelteiyk het gezicht van
de draagster en liet dan tenminste iets te
raden. Enfin, in ieder geval bleek, dat Ina
Heldt, als zy wilde, smaak bezat. De nieuwe
Kaiserlien kon dit toilet meer waardeeren
dan dat eeuwige grgs op grgs.
Ina Heldt reikt haar chef de hand. In de
wijze, waarop zy dat doet, ligt een gelukkig
mengsel van vrouweiyke harteHjkheid en
dienstwillige onderdanigheid. „Naar uw uiter
lijk te oordeelen, gaat het u goed, doctor,"
zegt zy.
„Aha, dus u herkent my dan toch nog!"
constateert hy met iets van voldoening.
Zy werpt hem een vluchtigen blik toe.
„Natuurlyk! U bent alleen flink bruin ge
worden."
„U bent met den nachttrein gekomen, niet
waar?" vraagt hij. „Bent u erg vermoeid?"
„Absoluut niet!" verzekert zg. Dat klinkt,
alsof zy bereid is onmiddeliyk een stenogram
op te nemen. Het zou trouwens de eerste
maal zyn geweest, dat zy zich vermoeid
voelde. ZIJ was een uitstekende werkkracht,
die even weinig last had van vermoeidheid
als de schryfmachine, welke zg bediende.
„Mooi, dan zullen we eerst eens flink ont-
bgten," decreteert hy in de beste stemming,
zy aarzelt bescheiden, maar hy wyst elk
voorwendsel met beslistheid van de hand:
„Gaat u maar mee! Vandaag bent u myn
gast Morgen beginnen wij pas met het
werk."
(Wordt vervolgd).
