Buitenlandsch Overzicht. WELKOM THUIS Na den opstand in Griekenland, NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA DONDERDAG 14 MAART 1935 63ste JAARGANG Het debat over het Engelsche witboek in het Engelsche Lager huis. - De overeenkomsten betreffende den verkoop van den Chineezen Oosterspoorweg, geparafeerd. Debat over het tngelsche witboek. dagelijks UITZENDING VAN DINERS billijk tarief De verkoop van den Chineeschen Ooster spoorweg. COIFFEUR PUUR DAMES SALON MANSHANDEN Fransche vioolbouw. Verafgoding in het Derde Rijk. De onrust op Cuba. Het Saargebied krijgt de arier-paragraaf. Fc u il I e t o r». De wonderlijke belevenissen van dr. Kaiserlien door De geruchten over het aftreden van Mac. Donald Wo 7566 EERSTE BLAD COURANT Abonnement per 3 maanden by vooruitbet.: Ileldersche Courant t 1.50; Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wiertngen en Texel f 1.65; binnenland f 2.—, Weden Oost- en West-lndlë per zeepost f 2.10. idem per mail en overige landen t 3.20. Losse nas. 4 ct.; fr. p. p. 6 et. Weekabonnementen 12 cL Zondagsblad resp. f 0.50, f0.70, f 0.70, f 1.Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, fl.50, f 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTISNTIKN: 20 cL per regel (galj&rd). Ingcz. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) by vooruitbetaling 10 cL per regel, minimum 40 ct.; by niet-contante betaling 15 ct. per regel, minimum 60 cL (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer: 10 cL per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct Er is nog veel goed gemaakt van den flater, die de Engelsche regee ring begaan heeft door het uitgeven van het beruchte Engelsche wit boek, met de beschuldiging aan Duitschland over zgn sterke bewapening. Zooals wij reeds i meedeelden zal het bezoek van Simon aan -Berlgn nog deze maand plaats hebben en de Engelsche minister van Buitenlandsche za ken heeft werkelijk het ernstige voornemen om Duitschland weer te Genève terug te krij gen en zal dus alle mogelijke onaangenaam heden trachten te ontwijken. De goede be doelingen van Engeland blijken ook uit het Lagerhuisdebat, over het witboek, dat Maan dag gehouden is. De N. R. C. schrijft daarover o.m.: Het was een merkwaardig debat in het En gelsche Lagerhuis. Beide partijen hadden zwakke plekken in hun betoog, en beseften dat ook wel. Maar de oppositie heeft belangrijke gaten ln haar redeneering. Attlee, de voornaamste redenaar, moest toegeven, dat er „wel iets waar kon zijn" van de woorden, die in het Witboek uitgesproken, in Duitschland zoo veel ergernis hebben gewekt Zeker, dat was geen reden om ze juist openbaar te maken op het oogenblik, waarop ze openbaar zijn gjmaakt. Oprechtheid is een schoone zaak, en ook in de diplomatie kan men die niet ge noeg aanmoedigen. Maar als oprechtheid in of buiten de diplomatie op ieder oogen blik aanbeveling verdiende, dan kon de quaüficatie van tactloos spreken nooit meer werkelyk ongunstige beteekenis hebben. Attlee had dus volkomen gelijk, het ge beurde met het Witboek scherp te veroordee- len. Maar als men nu, de opportuniteit van de gebruikte termen bestrijdende, toch hun Juistheid wil toegeven, kan men dan tegeiy- kertijd de heele politiek als veroordeeld be schouwen, die uit de juiste beoordeeiing van den toestand voortvloeit? Beide partyen praatten om verschillende kanten van de kwestie heen. Baldwin beriep er zich op, de grondgedachte van de geïncri mineerde woorden in het Witboek reeds veel vroeger zoo ondubbelzinnig mogelgk te heb ben omschreven. Dit was juist. Maar des te overbodiger was dan de herinnering in het publiek aan deze dingen, juist toen men be- g .men moest de Duitschers met zachte over reding, toegepast in vertrouwelgk gesprek, in het kamp van de ontwapening zoekende mo ge ïJheden terug te halen. Wg hebben hier vroeger al eens op het treurige feit gewezen, dat het beginsel van Wilson, die „vrede door recht" verkondigde, op weg was, te Genève laat ons hopen tg- deigk vervangen te worden door een stre ven naar vrede door macht De treurigheid ligt echter niet in dit streven zelf in de eerste p aats, maar in het feit, dat men de wereld zoo gemaakt heeft, dat dit streven redelgk kon ontstaan. De Volkenbond is niet slechts een organisatie voor processioneele behande ling. maar men denke aan artikel 16 van het pact ook wel degelijk een instelling om B-T (ffc Bk* H 'jVB SPOORSTRAAT 98 fa aliJ ST«i KSL& mü9 Telefoon 3S9 desnoods als politie op te treden. Zoodra ech ter een politie de middelen ontnomen worden, om de misdaad anders dan door het bepraten van den misdadiger te bestrgden, kunnen wij niet meer instaan voor een voorbeeldige, open bare orde. Tenminste niet in een wereld, als wy thans om ons heen zien. En wij zien voor alsnog noch de technische, noch de politieke mogelgkheid voor een Volkenbondsleger, dat vreeswekkend zou zgn voor iederen agressie ven staat ter wereld. Aan de Kwestie van den verkoop van den Chineeschen Ooster spoorweg is tenslotte een einde gekomen. Na ja renlang gemarchandeer is men tot overeenstem ming gekomen en heeft men een overeenkomst tot verkoop geteekend. Rusland heeft daar mee dus afstand gedaan van zgn elschen op den spoorweg door Mantsjoekwo. De overeenkomst tusschen de Sowjetunie en Mantsjoekwo komt in hoofdzaak hierop neer: In de inleiding wordt er nadruk op gelegd, dat de overeenkomst omtrent den verkoop van den spoorweg gesloten wordt in het belang van de consolidatie van den vrede in het Verre Oosten. Krachtens deze overeenkomst staat de Sowjetunie alle haar behoorende rechten op den Chineeschen Oosterspoorweg af aan de regeering van Mantsjoekwo tegen betaling van 140 miljoen Japansche yen (ongerekend de vergoeding voor de sowjetambtenaren en werklieden, die gedaan krggen, tot een bedrag van 30 millioen yen). Een derde van de ge noemde som, of wel 46,700,000 yen, moet in contanten betaald woroen, de helft direct by de onderteekening van de overeenkomst en de andere helft in schatkistbons van Mantsjoe kwo, die in den loop van drie jaar in vier gelgke termijnen moeten worden afgelost, met bijberekening van 3 pet. interest De rest van de koopsom moet worden voldaan in den vorm van levering van koopwaar door Japansche en Mantsjoergsche firma's, op bestellingen, welke de handelsvertegenwoordiging van de Sowjet unie in Japan in den loop van drie jaar doen kan. De spoorweg wordt direct na de ondertee kening van de overeenkomst het eigendom van Mantsjoekwo en onder zgn oewind gesteld. Een afzonderlijk artikel beschermt de belan gen van de aowjet-ambtenaren en arbeiders bij den Chineeschen Oosterspoorweg. In een speciale nota. welke bij de onder teekening van de overeenkomst aan den sow- jet-ambassadeur zal worden overhandigd, stelt Japan zich garant voor alle betalingen in geld en koopwaar, waarop de Sowjetunie krachtens de overeenkomst tot verkoop van den Chineeschen Oosterspoorweg recht heeft In een andere nota wordt de overdracht van de betalingen gegarandeerd. De overeenkomst zal direct na de ondertee kening van kracht worden. Stakman Bossestr. 65 - Tel. 514 PERMANENT-WAVE f 2.50 ton f 3.50 Een linieschip van 35000 ton en twee torpedobooten. Naar Reuter uit Parijs meldt, is thans by de Kamer het wetsontwerp ingediend om krachtens de marinebegrooting van 1935 een linieschip van 35000 ton en twee torpedoboo ten van 1700 ton op stapel te zetten, ter ver vanging van 25 jaren oude schepen. Hitier als God vereerd. Onder dit opschrift citeert De Tgd een ar tikel in het Berliner Kirchenblatt, 't welk wijst op het gevaar van vermenging van Christe.jke en politieke zaken, die Loe langer hoe meer in liet Derde Rijk gewoonte wordt en leidt tot het naast elkander plaatsen van Christus en Hitier. Ten bewijze van dat streven geeft het „Kir chenblatt" een verslag van een jeugdfeest, waarbij aanwezig waren de hoogste autori teiten van party en staat. Het feest werd gevierd in de Evangelische stedehjke kerk. In het bericht stayt: „Het groote openbare Duit- sche Godsfeest der Duitsche jeugd groeide uit niet alleen tot een innerlijke openbaring, maar vooral tot een machtige belijdenis van den profeet en ziener Adolf Hitier, die aan ons en heel de wereld is gegeve.i ter beslissing van het lot" Hakenkruisen versierden de kerk Op het altaar had men de jeugdbanier uit gebreid. Ingenieur en partijgenoot Pfeiffer sprak: „Wg zoeken profeten, die voer ons voor beelden zijn van heilig geloofsleven. En daar staat onder ons de meest-Duitsche Duitscher onze Leider AdoL Hitier. Hg overwon in zgn eigen borst de demonen van klassenhaat en standenwaan, van het hebzuchtige, op profyt uit zijnde denken-in-geld en heeft daardoor omdat hg d^ eenige Duitscher in den voisten zin des woords is en was en biyft, ln de zie len van heel een reeks van volksgenooten deze demonen der Duitsche erfzonde overwonnen. Zgn overwiniiingskroon moest Hitier voor zich zelf strgdend verwerven, niet door „Schie- bung" en trucjes verkrggen, en zyn weg in die vtjftien jaren van strgd was een Kruisweg. Hg voerde ons op tot een gemeenschap tot in den dood boven al het menscheiyke, ook de verschillende confessies, omdat hij God had erkend als den Schepper van het Dulstche bloed en de Duitsche aarde. En zoo doorvoe len wg het aldaar weer, dat de waarheid van 'het Kruis niet in een historische aangelegen heid is, maar dat zg in ons in Adolf Hitier tot nieuw bewustzgn is gekomen. Velen, die van het Kruis praten, hielpen Adolf Hitier niet het dragen van het Kruis lichter te maken, maar deden integendeel alles om dezen Kruisdrager zgn last te verzwaren en bespotten en hoon den hem als Christus. Maar met het zwaarder worden van den Kruislaat groeit de lust tot stryden in den mensch. Zoo ook by Hitier. Hij is thans zoo als ook toen reeds de rechter in Duitschland als Gods plaatsbekleeder. Wie niet aan Hit- Ier gelooft, kan niet aai God gelooven. Wie de Duitsche trouw tegenover hem breekt is een Kaïn, een landsverrader, een verachter van God. Door hem te volgen, gelooven wg, Duit sche jeugd, „aan den onbekenden en toch be kenden Christus." Het Kirchenblatt deelt nog het volgende mede, wat, naar de Tgd opmerkt, gelijk staat met directe blasphemie. „Het is het ongehoorde, heiligschennende misbruik der woorden waarmede de Zalig maker het Allerheiligste Sacrament des Al taars instelde. In de aula der universiteit van Mtinchen sprak Schulrat Rcimpel bg een lof- prgzing van Hitler's verdienste om de winter hulp: „Hitier nam het brood, zegende het, brak het en gaf het aan zyn ondergeschikten ter verdeeling onder het volk. Deze blasphe mie sluit zich waardig aan bg de reeds beken de: Adolf Hitier gisteren, heden en in eeuwig heid". Ongeveer 200 menschen gedood. Reuter meldt uit Miami (Florida) nader: Zaterdagmorgen zgn op Cuba ongeveer tweehonderd menschen vermoord. Er heerscht een verschrikkelgke verwarring. Overal' ziet men lijken. Aldus verklaarde Carlos Hevia, die in 1934 drie dagen president van Cuba is geweest. Hij was per vliegtuig uit Havanna in Miami aangekomen, daar zgn leven aldaar, naar hg zeide, in gevaar verkeerde. Hg verzekerde, dat noch Mendieta, noch Batista het bewind in handen heeft Men weet niet, bg wien het gezag berust. De Spaansche kruiser „Servantes" heeft bevel gekregen naar Cuba te gaan, waar veel Spanjaarden wonen. Schijnt te ijjn verbeterd. Uit Havana wordt gemeld, dat de strenge regeeringsmaatregelen succes hebben gehad. De toestand is veel verbeterd en president Mendieta heeft verklaard, dat hg verwacht, dat binnen driemaal 24 uur, de normale toe standen zullen zijn hersteld, behalve dan die, welke verband houden met de staking bg het onderwijs. Het handelsverkeer stopgezet. Tengevolge van de uitbreiding van de tegen de regeering van president Mendieta gerichte politieke actie is bijna het geheele handels verkeer op Cuba stopgezet De gezamenlijke arbeiders uit de tabaksindustrie, evenals de douane-ambtenaren en de handelsbedienden hebben zich bij de staking aangesloten. Als tegenmaatregel heeft Rodriguez, de minister van arbeid, de ontbinding bevolen van alle aan de staking deelnemende vakvereenigin- gen. Bedreiging met doodstraf. Maandag is een regeeringsbesluit gepubli ceerd waardoor zy die schuldig worden be vonden aan sabotage of terrorisme, bedreigd worden met een standrechtelijke veroordee ling tot de doodstraf. Regeeringsambtenaren krijgen gevangenisstraffen van twee tot vijf jaar indien zg staken. De bomontpoffingen en geweerschoten hielden den geheelen nacht aan, maar er schijnen geen slachtoffers te zgn gevallen. De Joodsche pers commissie ontleent het volgende aan de Jewish Chronicle: Toen op den eersten en den tweeden Maart j.1. het feest van de hereeniging van het Saargebied met Duitschland werd gevierd, sloten de Joden te Saarbrücken hun winkels, die voornamelijk in de hoofdstraten lagen. Een van de eerste regeeringsdaden van den nieu wen president van het gerechtshof was het ontslag van alle daar te werk gestelde Joden. De ariërparagraaf is by besluit der Duitsche regeering officieel ingesteld, waarbq is be paald, dat de wetten betreffende staatsamb tenaren in Duitschland thans ook voor het Saargebied van toepassing zgn. Het grootste deel der Joodsche ambtena ren echter was reeds kort na den uitslag van het Saarplebisciet gedwongen zgn betrekkin gen te verlaten. VVILL AMBERG. 4) (Nadruk verboden.) volgt hem naar de eetzaal. Daar ont- °et zy zich van haar hoed. Het gitzwarte ar draagt zy nog steeds in een Madonna- achlige scheiding. Rechts telt hy zes, links zeven grgze haren. Grappig, dertien grgze aren. Maar het staat haar werkeiyk niet Slecht; *t maakt haar nog interessanter en lijkt, alsof zg met den ouderdom koket- e' L Aan jjpn levendigen blik van haar don- oogen en de teere teint op haar gelaat men waariyk niet zeggen, dat al zes-en- «fertig is. Wederom moet hij aan Nora Tilden den- Sinds hg met haar kennis heeft ge- r^kt, ia hg zich gaan interesseeren voor rouwelgk schoon. Gedurende de vier jaren, ®'ke Ina Heldt by hem werkzaam is, heeft rVz'ch buiten het dagelijksche werk nog 't zoo lang met haar bezig gehouden als a deze eerste minuten van hun hernieuwd ■"henzyn. ^Setfert hij met zijn laboratorium begonnen as, was zij bij hem ln betrekking als boek- hdater, secretaresse en assistente. Ken van a vrienden had haar gerecommandeerd; zij was als eischeres gescheiden en moest in haar eigen onderhoud voorzien. Hg nam haar aan. Een betere keus had hy bezwaarlijk kunnen doen. Het werk kon men geheel aan haar overlaten; zg was volkomen betrouw baar en zelfstandig. Bovendien had zij manie ren. En dat was voor hem, den min of meer van de wereld vervreemden, ouderloozen vrij gezel, van niet geringe beteekenis. Zg wees er hem tactvol op, wanneer het noodig was, dat hij zich eens een nieuwe das aanschafte of wanneer zgn pak eens moest worden op geperst. Zg adviseerde hem inzake zijn va- cantievcrbiy'ven en zgn geldeiyke aangelegen heden met de bank behandelde zg met de noodige discretie en zonder ooit arrogant te worden, omdat geldzaken hem nu eenmaal een gruwel waren. Het zakelgke deel van de onderhandelin gen met het syndicaat was eveneens aan haar toevertrouwd geweest en Kaiserlien had daarby zeker niet aan het kortste eind ge trokken. Misschien zou een en ander wel eens tot moeiUjkheden aanleiding hebben ge geven, als Ina Heldt niet zeven jaar ouder was geweest dan Kaiserlien. Als een dame zeven jaar ouder is dan een heer k-n zij zich wel veroorloven eens op moederlijken toon tegen hem te zeggen: „Luister u nu eens naar mgn raad, doctor." Of: „Ik kan uw meening niet deelen, doctor!" Hij praat met haar op een toon, welke ge bruikelijk ia onder goede kennissen. Behalve Hammer, den directeur-generaal van de Sulfid A. G., heeft hij geen vrienden; daar voor is hy zeer in zichzelg gekeerd. Ina Heldt toont ook nu weer onmiddellijk neigingen om hem te bemoederen: „Hebt u daar wel goed aan gedaan, doctor, om uw werk in Palestina zoo plotseling af te bre ken?" „U had toch niet zoo'n haast behoeven te maken!" „Dus u meent, dat ik nog wel een paar maanden op den zak van de Sulfid A. G. had kunnen teren?" „Als alle menschen hun plichten zoo'n strenge maatstaf zouden aanleggen!" Hg haalt gemoedelgk de schouders op. Misschien houdt hg haar opmerking voor een banaliteit Misschien ook, wil hg met dit ge baar slechts te kennen geven, dat hy nu een maal niet anders kon handelen. „Toch geen heimwee gekregen, doctor?" vraagt zg schelms. „Wie weet!" geeft hg toe. „Een bepaald vriendelgke ontvangst heeft het vaderland mij anders niet bereid." Haar oogen vragen zwggend om een nadere toelichting op deze mededeeling en dan vertelt hg haar van de opwachting, welke de deurwaarder hem vanmorgen in alle vroegte reeds heeft gemaakt. Zg luistert, aanvankeiyk geamuseerd, maar dan met intense belangstelling. Als hy aan het eind is van zyn verhaal leest hg in haar oogen verbazing en zelfs eenige vrees. „Dat begrijp ik niet!" zegt zy ernstig. „Daar is niet veel aan te begrijpen! Een vermakelijke persoonsverwisseling, die geluk kig geen ernstige gevolgen had. Ik heb voor mgn naamgenoot immers geen eed of iets dergelijks behoeven af te leggen..." zy schudt nadenkend het hoofd en her haalt nog eens: „Dat begryp ik niet! Hoe is die verwisseling ontstaan? Weet u dan, dat u een familielid hebt van denzelfden naam?" „U zou deurwaarder kunnen worden!" zegt hg schertsend. „Die meneer Muschmann heeft mg precies hetzelfde gevraagd, maar helaas moet ik er ontkennend op antwoorden. Zoo ver mij bekend is, heb ik geen familielid van denzelfden naam." „Merkwaardig! Uw naam is toch zoo zeld zaam, dat hg bezwaarlijk tot een verwise- ling aanleiding kan geven." „Juist daarom! Er behoeft slechts één en kele mensch te zgn, die denzelfden naam draagt, om de meening te doen postvatten, dat hij met my identiek is". „Ik zal de zaak eens nagaan", besluit zg koppig. „Wie heeft dat misverstand veroor zaakt? Daarvoor is men u toch een verkla ring schuldig!" „Natuurlijk!" zegt hy spottend. „Tenslotte ben ik alleen naar Duitschland teruggeko men om met St. Bureaucratius te vechten". „Dan zal ik een advocaat opdragen die kwestie voor mij te onderzoeken". „Vindt u advocaten sympathieker dan ambtenaren?" vraagt hij lachend. Maar plot seling zwijgt hy, als hg ziet, dat zg verbleekt Hoe kon hy zich ook zoo laten gaan! Haar man was immers advocaat geweest! Haas tig tracht hg het gesprek een andere wen ding te geven. „Men moet de autoriteiten die vergissingen niet al te zwaar aanrekenen; in Palestina gebeuren nog veel erger dingen. In Haifa heb ik het eens meegemaakt Hij vertelt nu van zijn belevenissen, en hg doet dat graag. Zoo stil en in zich zelf gekeerd als hg zijn mag, is hij toch een goed opmer ker. Zijn verhalen zgn niet slechts verhalen zonder meer, maar filosofische blitziichten. Hg zou de wereldgeschiedenis van den tegen- woord igen tgd in anecdoten kunnen vertellen. Ina Heldt is een en al aandacht. Zg stelt vragen, krijgt antwoorden, bestrgdt sommige van zgn beweringen, laat zich overtuigen, kortom, zy denkt hardop mee. Dan bespreken zij nog eenige zakelgke aangelegenheden, waarby hy opnieuw gele genheid krggt tot waardeering voor haar goeden kgk op verschlUenUe kwesties. Ten slotte inviteert hg haar voor een tocht door -O Een ruil van functies tu»,sollen hem en Baldwin f Reuter meldt uit Londen: De verkoudheid van den minister-president heeft naar van officieele zijde wordt medege deeld een aanraerkeiyke verbetering onder gaan. Hy heeft het bed verlaten, doch moet nog eenig^-« tyd thuis blgven. De ziekte van MacDonald heeft intusschen weer geruchten in het teven geroepen volgens welke de minister in de naaste toekomst de leiding van het kabinet uit handen zou willen geven. Inmiddels wordt een algemeen aftreden vóór de jubileumfeesten ln Mei, onwaarschijn lijk geacht Eerder zou geloof moeten worden gehecht aan voorspellingen, volgens welke tus schen MacDonald en Baldwin, een ruil van functies zou plaats hebben. In dien zin liet zich gisteravond ook de Evening News uit t Het einde op Kreta. De „Airer of" op weg naar Khodosf Het Duitsche nieuwsbureau meldde uit Athene: De opstand is zoo goed als voorbg. Te Kanea op Kreta zgn reeds de trouw geb'.erven gouverneurs en de officieren, die de vorige week gevangen waren genomen, in vryheid gesteld. Zg zgn onderweg naar het vasteland. De kruiser „Awerofis met onbekende be stemming en naar het schynt onder verzegel de orders vertrokken. Vliegers melden, dat hg koers zet naar het eiland Rhodos, zoodat hg zich waarschgnlgk onder Italia&nsche be scherming zal stellen. Het afscheid van VennrioM. Het was een ontroerend oogenblik. Venize- los was op het punt met zgn vrouw en andere voormannen met onbekende bestemming uit te wgken. Misschien naar Frankrijk of Italië. Over de nederlaag in Macedonië was hy diep terneer geslagen. Maar hg hield zich waardig en bedaard en zeide woordelijk: Ik verzeker u dat de revolutie rechtvaardig was, maar ik heb ze niet verlangd. Ik trek mij terug uit het politieke leven en ik ben vast be sloten nooit meer in mgn vaderland terug te keeren. Ik heb al mgn hoop op mg. Fransche vrienden gebouwd. Zgn oogen schoten by het spreken vol tranen en zgn gezicht was doods bleek. maar hy vermande zich en voegde er aan toe: Heel mgn leven heb ik var. ganscher harte de eenheid van Kreta met Griekenland verlangd. Ik heb het groote gewild, gedragen door een diepe wederkeerige genegenheid. Ik zweer, dat dit altijd mgn eenige begeerte is geweest Nadere berichten aan de Stroema. over den strtyd Een andere correspondent van het blad meldt dat Taal darts, de voorzitter van den ministerraad te Athene, op het balkon de menigte gemoedelgk toegesproken heeft en zeide: De gebeurtenissen hebben mij het gras voor de voeten weggemaaid. Ik moet mgn te voren opgestelde toespraak opnieuw maken. De „slechte man" is al weg. Kreta is weer van ons. De massa uitte haar geestdrift met zeldzame onstuimigheid. Een correspondent van de Paris Soir, die naar Zuid-Slavië wist weg te komen, meldt, dat de was van de Stroema, waar het com mando in hoofdzaak de vertraging van de krijgsverrichtingen aan toeschreef, weinig te beduiden had. By de aankomst van de buitenlandsche cor respondenten smolt de sneeuw als bg toovcr- slag weg. zy heeft alleen op de toppen van de bergen gelegen. Toen de bruggen eindelgk ge slagen waren en de ee' Ste soldaten er over waren, was er van den vgand aan den over kant niemand te bekennen. Op dat punt brak toen een gevecht uit. De rebellen schoten on geveer 15 granaten op de twee bruggen af, waardoor er een in brand vloog, maar het vuur was gauw gebluscht, terwyi de kanon nen van generaal Kondylis krachtig antwoord den. De vijanu gaf het toen dadelijk op. Heet den middag staken de troepen zonder onge lukken den stroom over onder het oog van voor deze gelegenheid gerecru teerde Grieksche fotografen. De dramatische vlucht van generaal Kaïuenos en de zijnen. Volgens aanvullende berichten van de Bul- ga&rsche grens is de vlucht van den comman dant van het muitende vierde legerkorps veel dramatischer geweest, dan aanvankelijk ls be richt. Toen de vier auto's met de vluchtende officieren, dicht by de Grieksch-Bulgaarscfce grens in de sneeuw varen blgven steken, na derde een regeeringsgetrouwe Grieksche grenswacht. Toen de officieren hen bemerk ten, vluchtten zg te voet met hun bagage in ijlende vaart in de richting van de Bulgaarsche grens. Slechts drie hunner bleven bg de auto's en gaven zich over. Toen de wachtpost hen wilde ontwapenen, schoot een kapitein zich, voor het hoofd. De Grieksche grenswacht achtervolgde daarna de vluchtende officieren, die inmiddels de Bulgaarschhe grens hadden bereikt en bg de Bulgaarsche grenspost ston den. Toen de vervolgers aanstalten maakten om op de officieren te schieten, riep de bevel hebber der Bulgaarsche grenswacht, dat wan neer zg zouden schieten, het vuur zou worden beantwoord. De Grieksche soldaten trokken zich hierop terug. Eerst toen zeide generaal Kamenos en zgn officieren, die zich eerst als regeeringscommissarissen hadden uitgegeven, wie zg werkelijk waren. Draconische maatregelen van de regeert!?"'. Draconische we«.«.en, weiae de regeeriog heeft uitgevaardigd, bepalen, dat wanneer de militaire overheid iemand als rebel aanziet, daarmede automatisch zyn geheele vermo gen en dat van zyn vrouw, broers, zoons en kleinkinderen komt te vervallen ten gunste van een bijzonder fonds tot schadeloosstel ling worden bg de rechtbanken ingediend, die deze opstandelingen vonnissen. Personen, die tegenover de opstandelingen eenige geldelijke verplichting hebben, wordt verboden deze na te komen. Handels trans acties na 1 Maart gesloten, worden ongeldig beschouwd. Bijzondere rechtbanken zullen de hoogte der schadeloosstelling heo- ben te bepalen. Den veroordeelden kan een gevangenisstraf tot 5 jaar of een boete tot een half millioen drachmen worden opgelegd. Bovendien verliezen zij levenslang het recht op pensioen. Vreugde in geheel Griekenland. De putch in Griekenland is geliqui deerd. Ook Venizelos heeft den tegen stand opgegeven en is gevluhcL Dinsdag in de vroegte seinde de torpedo jager Psara, welke zich tot dusver in handen den der rebellen bevond, dat de officier»» haar, evenals den jager Leon en de duikboot Nireos hadden verlaten. De drie schepen wa ren in de baai van Soeda aan hun lot over gelaten en wachten thans op instructies. By ed voortgezette wisseling van telegrammen werd tevens bekend, dat de Averof reeds was Milnchen, maar zg wgst de uitnoodiging af met het excuus, dat zg daarvoor toch te zeer verreist is. Voor een tocht door Mün- chen voelt zy zich meer vermoeid dan om te werken. Maar den middag brengt zij dan toch nog met hem in het Nationaalmuseum door en 's avonds bezoeken zg samen een voorstelling van de Freischiltz. „En wanneer beginnen wij met het werk?" vraagt zy, als zy 's avonds laat afscheid van elkaar nemen. „Daar beginnen wij morgen vroeg mee in Starnberg". Dat laatste was slechts gedeeltelgk juist Het begon inderdaad den volgenden morgen in Starnberg, maar het was niet het werk, dat hg verwacht bad. IV. Onmiddellgk bij aankomst in het station Starnberg beleeft Kaiserlien een kleine te leurstelling. „Ik zou er om durven wedden," had hg vgf minuten tevoren tegen Ina Heldt die tegen over hem zat gezegd, „dat Moser aan het station op ons wacht Hy weet weliswaar niet met welken trein ik kom, maar ik geloof stellig, dat hg alle trein afloopt" Ina Heldt had deze optimistische bewe ring met een verstrooid glimlachje beant woord. Zij dacht aan het werk, dat haar nu weer te wachten stond en dat haar leven nieuwen inhoud zou geven. Voor haar betee- kende haar taak bg dr. Kaiserlien alles en de kletspraatjes van sommige Starnberger inge zetenen, die het den jongen geleerde blgk- baar zeer kwalgk namen, dat hg een ge scheiden vrouw als assistente had aangesteld, nam zg daarbg gaarne op den kop toe. De trein nadert het station. Beneden hen strekt zich grgs-wit het meer uit, vol van masten en blanke zeilen en pitttige motor bootjes. Dan stopt de trein met een onver- wachten ruk onder de overkapping van het zindelgke, door het heldere zonlicht over goten station. Dat alles biedt een vertrouwden aanblik .en Kaiserlien kan zich haast niet voorstel len, dat hy dat in twee jaar niet gezien heeft Alleen Moser is niet te ontdekken. „Eigen aardig", denkt Kaiserlien. „Hoe oud is Moser eigenlgk? Vgf en zestig. Hy zal toch niet ziek zgn?" Ina Heldt raadt zijn gedachten. „Vermoe- delijk heeft hg de villa van boven tot bene den nog eens flink schoon gemaakt en de ka mers versierd. Dat zal hem dan wei tot de laatste minuut in beslag nemen". ,,'t Is mogelgk!" zegt Kaiserlien, zijn te leurstelling zoo goed mogelgk verbeidend. Zgn oogen zoeken, begroeten oude dingen en ontdekken nieuwe. Herinneringen duiken op. Daar, precies op den hoek, waar die oude linde staat, was hij plotseling op het idee ge komen, daC het vervaardigen van aluminium rendabeler zou zgn te maken door de slak ken als brandstof te gebruiken. By die dro gisterij daar was hem die geschiedenis met zgn das overkomen of eigenlgk die ge schiedenis zonder zijn das hoe was dat ook weer geweest? Hij had toen als steeds belangstellend welke nieuwe chemicaliën op de markt werden gebracht de étalages be keken en toen had hg in de spiegelruit ont dekt dat hy vergeten had een das om te doen; de verstrooide professor, die al meer dan een uur in jacquet maar zonder das had rond gewandeld. En elke minuut herinnert hij zich nu wat anders. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 1