Buitenlandsch Overzicht.
WELKOM THUIS
Na den opstand in
Griekenland,
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
DONDERDAG 14 MAART 1935
63ste JAARGANG
Het debat over het Engelsche witboek in het Engelsche Lager
huis. - De overeenkomsten betreffende den verkoop van den
Chineezen Oosterspoorweg, geparafeerd.
Debat over
het tngelsche
witboek.
dagelijks
UITZENDING VAN DINERS
billijk tarief
De verkoop
van den
Chineeschen
Ooster
spoorweg.
COIFFEUR PUUR DAMES
SALON MANSHANDEN
Fransche vioolbouw.
Verafgoding in het
Derde Rijk.
De onrust op Cuba.
Het Saargebied krijgt de
arier-paragraaf.
Fc u il I e t o r».
De wonderlijke belevenissen
van dr. Kaiserlien
door
De geruchten over het
aftreden van Mac. Donald
Wo 7566 EERSTE BLAD
COURANT
Abonnement per 3 maanden by vooruitbet.: Ileldersche Courant t 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wiertngen en Texel f 1.65; binnenland f 2.—,
Weden Oost- en West-lndlë per zeepost f 2.10. idem per mail en overige
landen t 3.20. Losse nas. 4 ct.; fr. p. p. 6 et. Weekabonnementen 12 cL
Zondagsblad resp. f 0.50, f0.70, f 0.70, f 1.Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, fl.50,
f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTISNTIKN:
20 cL per regel (galj&rd). Ingcz. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) by vooruitbetaling
10 cL per regel, minimum 40 ct.; by niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 cL (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 cL per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Er is nog veel goed
gemaakt van den flater,
die de Engelsche regee
ring begaan heeft door
het uitgeven van het
beruchte Engelsche wit
boek, met de beschuldiging aan Duitschland
over zgn sterke bewapening. Zooals wij reeds
i meedeelden zal het bezoek van Simon aan
-Berlgn nog deze maand plaats hebben en de
Engelsche minister van Buitenlandsche za
ken heeft werkelijk het ernstige voornemen
om Duitschland weer te Genève terug te krij
gen en zal dus alle mogelijke onaangenaam
heden trachten te ontwijken. De goede be
doelingen van Engeland blijken ook uit het
Lagerhuisdebat, over het witboek, dat Maan
dag gehouden is.
De N. R. C. schrijft daarover o.m.:
Het was een merkwaardig debat in het En
gelsche Lagerhuis. Beide partijen hadden
zwakke plekken in hun betoog, en beseften
dat ook wel.
Maar de oppositie heeft belangrijke gaten
ln haar redeneering. Attlee, de voornaamste
redenaar, moest toegeven, dat er „wel iets
waar kon zijn" van de woorden, die in het
Witboek uitgesproken, in Duitschland zoo
veel ergernis hebben gewekt Zeker, dat was
geen reden om ze juist openbaar te maken
op het oogenblik, waarop ze openbaar zijn
gjmaakt. Oprechtheid is een schoone zaak,
en ook in de diplomatie kan men die niet ge
noeg aanmoedigen. Maar als oprechtheid
in of buiten de diplomatie op ieder oogen
blik aanbeveling verdiende, dan kon de
quaüficatie van tactloos spreken nooit meer
werkelyk ongunstige beteekenis hebben.
Attlee had dus volkomen gelijk, het ge
beurde met het Witboek scherp te veroordee-
len. Maar als men nu, de opportuniteit van
de gebruikte termen bestrijdende, toch hun
Juistheid wil toegeven, kan men dan tegeiy-
kertijd de heele politiek als veroordeeld be
schouwen, die uit de juiste beoordeeiing van
den toestand voortvloeit?
Beide partyen praatten om verschillende
kanten van de kwestie heen. Baldwin beriep
er zich op, de grondgedachte van de geïncri
mineerde woorden in het Witboek reeds veel
vroeger zoo ondubbelzinnig mogelgk te heb
ben omschreven. Dit was juist. Maar des te
overbodiger was dan de herinnering in het
publiek aan deze dingen, juist toen men be-
g .men moest de Duitschers met zachte over
reding, toegepast in vertrouwelgk gesprek, in
het kamp van de ontwapening zoekende mo
ge ïJheden terug te halen.
Wg hebben hier vroeger al eens op het
treurige feit gewezen, dat het beginsel van
Wilson, die „vrede door recht" verkondigde,
op weg was, te Genève laat ons hopen tg-
deigk vervangen te worden door een stre
ven naar vrede door macht De treurigheid
ligt echter niet in dit streven zelf in de eerste
p aats, maar in het feit, dat men de wereld
zoo gemaakt heeft, dat dit streven redelgk
kon ontstaan. De Volkenbond is niet slechts
een organisatie voor processioneele behande
ling. maar men denke aan artikel 16 van
het pact ook wel degelijk een instelling om
B-T (ffc Bk* H 'jVB SPOORSTRAAT 98
fa aliJ ST«i KSL& mü9 Telefoon 3S9
desnoods als politie op te treden. Zoodra ech
ter een politie de middelen ontnomen worden,
om de misdaad anders dan door het bepraten
van den misdadiger te bestrgden, kunnen wij
niet meer instaan voor een voorbeeldige, open
bare orde. Tenminste niet in een wereld, als
wy thans om ons heen zien. En wij zien voor
alsnog noch de technische, noch de politieke
mogelgkheid voor een Volkenbondsleger, dat
vreeswekkend zou zgn voor iederen agressie
ven staat ter wereld.
Aan de Kwestie van
den verkoop van den
Chineeschen Ooster
spoorweg is tenslotte een
einde gekomen. Na ja
renlang gemarchandeer
is men tot overeenstem
ming gekomen en heeft
men een overeenkomst
tot verkoop geteekend. Rusland heeft daar
mee dus afstand gedaan van zgn elschen op
den spoorweg door Mantsjoekwo.
De overeenkomst tusschen de Sowjetunie en
Mantsjoekwo komt in hoofdzaak hierop neer:
In de inleiding wordt er nadruk op gelegd,
dat de overeenkomst omtrent den verkoop van
den spoorweg gesloten wordt in het belang
van de consolidatie van den vrede in het
Verre Oosten.
Krachtens deze overeenkomst staat de
Sowjetunie alle haar behoorende rechten op
den Chineeschen Oosterspoorweg af aan de
regeering van Mantsjoekwo tegen betaling
van 140 miljoen Japansche yen (ongerekend
de vergoeding voor de sowjetambtenaren en
werklieden, die gedaan krggen, tot een bedrag
van 30 millioen yen). Een derde van de ge
noemde som, of wel 46,700,000 yen, moet in
contanten betaald woroen, de helft direct by
de onderteekening van de overeenkomst en de
andere helft in schatkistbons van Mantsjoe
kwo, die in den loop van drie jaar in vier
gelgke termijnen moeten worden afgelost, met
bijberekening van 3 pet. interest De rest van
de koopsom moet worden voldaan in den vorm
van levering van koopwaar door Japansche en
Mantsjoergsche firma's, op bestellingen, welke
de handelsvertegenwoordiging van de Sowjet
unie in Japan in den loop van drie jaar doen
kan.
De spoorweg wordt direct na de ondertee
kening van de overeenkomst het eigendom van
Mantsjoekwo en onder zgn oewind gesteld.
Een afzonderlijk artikel beschermt de belan
gen van de aowjet-ambtenaren en arbeiders
bij den Chineeschen Oosterspoorweg.
In een speciale nota. welke bij de onder
teekening van de overeenkomst aan den sow-
jet-ambassadeur zal worden overhandigd,
stelt Japan zich garant voor alle betalingen
in geld en koopwaar, waarop de Sowjetunie
krachtens de overeenkomst tot verkoop van
den Chineeschen Oosterspoorweg recht heeft
In een andere nota wordt de overdracht van
de betalingen gegarandeerd.
De overeenkomst zal direct na de ondertee
kening van kracht worden.
Stakman Bossestr. 65 - Tel. 514
PERMANENT-WAVE f 2.50 ton f 3.50
Een linieschip van 35000 ton en
twee torpedobooten.
Naar Reuter uit Parijs meldt, is thans by
de Kamer het wetsontwerp ingediend om
krachtens de marinebegrooting van 1935 een
linieschip van 35000 ton en twee torpedoboo
ten van 1700 ton op stapel te zetten, ter ver
vanging van 25 jaren oude schepen.
Hitier als God vereerd.
Onder dit opschrift citeert De Tgd een ar
tikel in het Berliner Kirchenblatt, 't welk
wijst op het gevaar van vermenging van
Christe.jke en politieke zaken, die Loe langer
hoe meer in liet Derde Rijk gewoonte wordt
en leidt tot het naast elkander plaatsen van
Christus en Hitier.
Ten bewijze van dat streven geeft het „Kir
chenblatt" een verslag van een jeugdfeest,
waarbij aanwezig waren de hoogste autori
teiten van party en staat. Het feest werd
gevierd in de Evangelische stedehjke kerk. In
het bericht stayt: „Het groote openbare Duit-
sche Godsfeest der Duitsche jeugd groeide
uit niet alleen tot een innerlijke openbaring,
maar vooral tot een machtige belijdenis van
den profeet en ziener Adolf Hitier, die aan ons
en heel de wereld is gegeve.i ter beslissing
van het lot" Hakenkruisen versierden de kerk
Op het altaar had men de jeugdbanier uit
gebreid. Ingenieur en partijgenoot Pfeiffer
sprak:
„Wg zoeken profeten, die voer ons voor
beelden zijn van heilig geloofsleven. En daar
staat onder ons de meest-Duitsche Duitscher
onze Leider AdoL Hitier. Hg overwon in zgn
eigen borst de demonen van klassenhaat en
standenwaan, van het hebzuchtige, op profyt
uit zijnde denken-in-geld en heeft daardoor
omdat hg d^ eenige Duitscher in den voisten
zin des woords is en was en biyft, ln de zie
len van heel een reeks van volksgenooten deze
demonen der Duitsche erfzonde overwonnen.
Zgn overwiniiingskroon moest Hitier voor
zich zelf strgdend verwerven, niet door „Schie-
bung" en trucjes verkrggen, en zyn weg in die
vtjftien jaren van strgd was een Kruisweg.
Hg voerde ons op tot een gemeenschap tot
in den dood boven al het menscheiyke, ook de
verschillende confessies, omdat hij God had
erkend als den Schepper van het Dulstche
bloed en de Duitsche aarde. En zoo doorvoe
len wg het aldaar weer, dat de waarheid van
'het Kruis niet in een historische aangelegen
heid is, maar dat zg in ons in Adolf Hitier tot
nieuw bewustzgn is gekomen. Velen, die van
het Kruis praten, hielpen Adolf Hitier niet het
dragen van het Kruis lichter te maken, maar
deden integendeel alles om dezen Kruisdrager
zgn last te verzwaren en bespotten en hoon
den hem als Christus.
Maar met het zwaarder worden van den
Kruislaat groeit de lust tot stryden in den
mensch. Zoo ook by Hitier. Hij is thans zoo
als ook toen reeds de rechter in Duitschland
als Gods plaatsbekleeder. Wie niet aan Hit-
Ier gelooft, kan niet aai God gelooven. Wie de
Duitsche trouw tegenover hem breekt is een
Kaïn, een landsverrader, een verachter van
God. Door hem te volgen, gelooven wg, Duit
sche jeugd, „aan den onbekenden en toch be
kenden Christus."
Het Kirchenblatt deelt nog het volgende
mede, wat, naar de Tgd opmerkt, gelijk staat
met directe blasphemie.
„Het is het ongehoorde, heiligschennende
misbruik der woorden waarmede de Zalig
maker het Allerheiligste Sacrament des Al
taars instelde. In de aula der universiteit van
Mtinchen sprak Schulrat Rcimpel bg een lof-
prgzing van Hitler's verdienste om de winter
hulp: „Hitier nam het brood, zegende het,
brak het en gaf het aan zyn ondergeschikten
ter verdeeling onder het volk. Deze blasphe
mie sluit zich waardig aan bg de reeds beken
de: Adolf Hitier gisteren, heden en in eeuwig
heid".
Ongeveer 200 menschen gedood.
Reuter meldt uit Miami (Florida) nader:
Zaterdagmorgen zgn op Cuba ongeveer
tweehonderd menschen vermoord. Er heerscht
een verschrikkelgke verwarring. Overal' ziet
men lijken.
Aldus verklaarde Carlos Hevia, die in 1934
drie dagen president van Cuba is geweest.
Hij was per vliegtuig uit Havanna in Miami
aangekomen, daar zgn leven aldaar, naar hg
zeide, in gevaar verkeerde.
Hg verzekerde, dat noch Mendieta, noch
Batista het bewind in handen heeft Men
weet niet, bg wien het gezag berust.
De Spaansche kruiser „Servantes" heeft
bevel gekregen naar Cuba te gaan, waar veel
Spanjaarden wonen.
Schijnt te ijjn verbeterd.
Uit Havana wordt gemeld, dat de strenge
regeeringsmaatregelen succes hebben gehad.
De toestand is veel verbeterd en president
Mendieta heeft verklaard, dat hg verwacht,
dat binnen driemaal 24 uur, de normale toe
standen zullen zijn hersteld, behalve dan die,
welke verband houden met de staking bg het
onderwijs.
Het handelsverkeer stopgezet.
Tengevolge van de uitbreiding van de tegen
de regeering van president Mendieta gerichte
politieke actie is bijna het geheele handels
verkeer op Cuba stopgezet De gezamenlijke
arbeiders uit de tabaksindustrie, evenals de
douane-ambtenaren en de handelsbedienden
hebben zich bij de staking aangesloten. Als
tegenmaatregel heeft Rodriguez, de minister
van arbeid, de ontbinding bevolen van alle
aan de staking deelnemende vakvereenigin-
gen.
Bedreiging met doodstraf.
Maandag is een regeeringsbesluit gepubli
ceerd waardoor zy die schuldig worden be
vonden aan sabotage of terrorisme, bedreigd
worden met een standrechtelijke veroordee
ling tot de doodstraf. Regeeringsambtenaren
krijgen gevangenisstraffen van twee tot vijf
jaar indien zg staken.
De bomontpoffingen en geweerschoten
hielden den geheelen nacht aan, maar er
schijnen geen slachtoffers te zgn gevallen.
De Joodsche pers commissie ontleent het
volgende aan de Jewish Chronicle:
Toen op den eersten en den tweeden Maart
j.1. het feest van de hereeniging van het
Saargebied met Duitschland werd gevierd,
sloten de Joden te Saarbrücken hun winkels,
die voornamelijk in de hoofdstraten lagen. Een
van de eerste regeeringsdaden van den nieu
wen president van het gerechtshof was het
ontslag van alle daar te werk gestelde Joden.
De ariërparagraaf is by besluit der Duitsche
regeering officieel ingesteld, waarbq is be
paald, dat de wetten betreffende staatsamb
tenaren in Duitschland thans ook voor het
Saargebied van toepassing zgn.
Het grootste deel der Joodsche ambtena
ren echter was reeds kort na den uitslag van
het Saarplebisciet gedwongen zgn betrekkin
gen te verlaten.
VVILL AMBERG.
4)
(Nadruk verboden.)
volgt hem naar de eetzaal. Daar ont-
°et zy zich van haar hoed. Het gitzwarte
ar draagt zy nog steeds in een Madonna-
achlige scheiding. Rechts telt hy zes, links
zeven grgze haren. Grappig, dertien grgze
aren. Maar het staat haar werkeiyk niet
Slecht; *t maakt haar nog interessanter en
lijkt, alsof zg met den ouderdom koket-
e' L Aan jjpn levendigen blik van haar don-
oogen en de teere teint op haar gelaat
men waariyk niet zeggen, dat al zes-en-
«fertig is.
Wederom moet hij aan Nora Tilden den-
Sinds hg met haar kennis heeft ge-
r^kt, ia hg zich gaan interesseeren voor
rouwelgk schoon. Gedurende de vier jaren,
®'ke Ina Heldt by hem werkzaam is, heeft
rVz'ch buiten het dagelijksche werk nog
't zoo lang met haar bezig gehouden als
a deze eerste minuten van hun hernieuwd
■"henzyn.
^Setfert hij met zijn laboratorium begonnen
as, was zij bij hem ln betrekking als boek-
hdater, secretaresse en assistente. Ken van
a vrienden had haar gerecommandeerd; zij
was als eischeres gescheiden en moest in
haar eigen onderhoud voorzien. Hg nam haar
aan. Een betere keus had hy bezwaarlijk
kunnen doen. Het werk kon men geheel aan
haar overlaten; zg was volkomen betrouw
baar en zelfstandig. Bovendien had zij manie
ren. En dat was voor hem, den min of meer
van de wereld vervreemden, ouderloozen vrij
gezel, van niet geringe beteekenis. Zg wees
er hem tactvol op, wanneer het noodig was,
dat hij zich eens een nieuwe das aanschafte
of wanneer zgn pak eens moest worden op
geperst. Zg adviseerde hem inzake zijn va-
cantievcrbiy'ven en zgn geldeiyke aangelegen
heden met de bank behandelde zg met de
noodige discretie en zonder ooit arrogant te
worden, omdat geldzaken hem nu eenmaal
een gruwel waren.
Het zakelgke deel van de onderhandelin
gen met het syndicaat was eveneens aan
haar toevertrouwd geweest en Kaiserlien had
daarby zeker niet aan het kortste eind ge
trokken. Misschien zou een en ander wel
eens tot moeiUjkheden aanleiding hebben ge
geven, als Ina Heldt niet zeven jaar ouder
was geweest dan Kaiserlien. Als een dame
zeven jaar ouder is dan een heer k-n zij
zich wel veroorloven eens op moederlijken
toon tegen hem te zeggen: „Luister u nu
eens naar mgn raad, doctor." Of: „Ik kan
uw meening niet deelen, doctor!"
Hij praat met haar op een toon, welke ge
bruikelijk ia onder goede kennissen. Behalve
Hammer, den directeur-generaal van de
Sulfid A. G., heeft hij geen vrienden; daar
voor is hy zeer in zichzelg gekeerd.
Ina Heldt toont ook nu weer onmiddellijk
neigingen om hem te bemoederen: „Hebt u
daar wel goed aan gedaan, doctor, om uw
werk in Palestina zoo plotseling af te bre
ken?"
„U had toch niet zoo'n haast behoeven te
maken!"
„Dus u meent, dat ik nog wel een paar
maanden op den zak van de Sulfid A. G. had
kunnen teren?"
„Als alle menschen hun plichten zoo'n
strenge maatstaf zouden aanleggen!"
Hg haalt gemoedelgk de schouders op.
Misschien houdt hg haar opmerking voor een
banaliteit Misschien ook, wil hg met dit ge
baar slechts te kennen geven, dat hy nu een
maal niet anders kon handelen.
„Toch geen heimwee gekregen, doctor?"
vraagt zg schelms.
„Wie weet!" geeft hg toe. „Een bepaald
vriendelgke ontvangst heeft het vaderland
mij anders niet bereid."
Haar oogen vragen zwggend om een
nadere toelichting op deze mededeeling en
dan vertelt hg haar van de opwachting,
welke de deurwaarder hem vanmorgen in alle
vroegte reeds heeft gemaakt.
Zg luistert, aanvankeiyk geamuseerd, maar
dan met intense belangstelling. Als hy aan
het eind is van zyn verhaal leest hg in haar
oogen verbazing en zelfs eenige vrees.
„Dat begrijp ik niet!" zegt zy ernstig.
„Daar is niet veel aan te begrijpen! Een
vermakelijke persoonsverwisseling, die geluk
kig geen ernstige gevolgen had. Ik heb voor
mgn naamgenoot immers geen eed of iets
dergelijks behoeven af te leggen..."
zy schudt nadenkend het hoofd en her
haalt nog eens: „Dat begryp ik niet! Hoe is
die verwisseling ontstaan? Weet u dan, dat
u een familielid hebt van denzelfden naam?"
„U zou deurwaarder kunnen worden!" zegt
hg schertsend. „Die meneer Muschmann heeft
mg precies hetzelfde gevraagd, maar helaas
moet ik er ontkennend op antwoorden. Zoo
ver mij bekend is, heb ik geen familielid van
denzelfden naam."
„Merkwaardig! Uw naam is toch zoo zeld
zaam, dat hg bezwaarlijk tot een verwise-
ling aanleiding kan geven."
„Juist daarom! Er behoeft slechts één en
kele mensch te zgn, die denzelfden naam
draagt, om de meening te doen postvatten,
dat hij met my identiek is".
„Ik zal de zaak eens nagaan", besluit zg
koppig. „Wie heeft dat misverstand veroor
zaakt? Daarvoor is men u toch een verkla
ring schuldig!"
„Natuurlijk!" zegt hy spottend. „Tenslotte
ben ik alleen naar Duitschland teruggeko
men om met St. Bureaucratius te vechten".
„Dan zal ik een advocaat opdragen die
kwestie voor mij te onderzoeken".
„Vindt u advocaten sympathieker dan
ambtenaren?" vraagt hij lachend. Maar plot
seling zwijgt hy, als hg ziet, dat zg verbleekt
Hoe kon hy zich ook zoo laten gaan! Haar
man was immers advocaat geweest! Haas
tig tracht hg het gesprek een andere wen
ding te geven. „Men moet de autoriteiten die
vergissingen niet al te zwaar aanrekenen; in
Palestina gebeuren nog veel erger dingen. In
Haifa heb ik het eens meegemaakt Hij
vertelt nu van zijn belevenissen, en hg doet
dat graag. Zoo stil en in zich zelf gekeerd
als hg zijn mag, is hij toch een goed opmer
ker. Zijn verhalen zgn niet slechts verhalen
zonder meer, maar filosofische blitziichten.
Hg zou de wereldgeschiedenis van den tegen-
woord igen tgd in anecdoten kunnen vertellen.
Ina Heldt is een en al aandacht. Zg stelt
vragen, krijgt antwoorden, bestrgdt sommige
van zgn beweringen, laat zich overtuigen,
kortom, zy denkt hardop mee.
Dan bespreken zij nog eenige zakelgke
aangelegenheden, waarby hy opnieuw gele
genheid krggt tot waardeering voor haar
goeden kgk op verschlUenUe kwesties. Ten
slotte inviteert hg haar voor een tocht door
-O
Een ruil van functies tu»,sollen hem
en Baldwin f
Reuter meldt uit Londen:
De verkoudheid van den minister-president
heeft naar van officieele zijde wordt medege
deeld een aanraerkeiyke verbetering onder
gaan. Hy heeft het bed verlaten, doch moet
nog eenig^-« tyd thuis blgven.
De ziekte van MacDonald heeft intusschen
weer geruchten in het teven geroepen volgens
welke de minister in de naaste toekomst de
leiding van het kabinet uit handen zou willen
geven. Inmiddels wordt een algemeen aftreden
vóór de jubileumfeesten ln Mei, onwaarschijn
lijk geacht Eerder zou geloof moeten worden
gehecht aan voorspellingen, volgens welke tus
schen MacDonald en Baldwin, een ruil van
functies zou plaats hebben.
In dien zin liet zich gisteravond ook de
Evening News uit
t
Het einde op Kreta. De „Airer of"
op weg naar Khodosf
Het Duitsche nieuwsbureau meldde uit
Athene:
De opstand is zoo goed als voorbg. Te
Kanea op Kreta zgn reeds de trouw geb'.erven
gouverneurs en de officieren, die de vorige
week gevangen waren genomen, in vryheid
gesteld. Zg zgn onderweg naar het vasteland.
De kruiser „Awerofis met onbekende be
stemming en naar het schynt onder verzegel
de orders vertrokken. Vliegers melden, dat
hg koers zet naar het eiland Rhodos, zoodat
hg zich waarschgnlgk onder Italia&nsche be
scherming zal stellen.
Het afscheid van VennrioM.
Het was een ontroerend oogenblik. Venize-
los was op het punt met zgn vrouw en andere
voormannen met onbekende bestemming uit
te wgken. Misschien naar Frankrijk of Italië.
Over de nederlaag in Macedonië was hy diep
terneer geslagen. Maar hg hield zich waardig
en bedaard en zeide woordelijk:
Ik verzeker u dat de revolutie rechtvaardig
was, maar ik heb ze niet verlangd. Ik trek mij
terug uit het politieke leven en ik ben vast be
sloten nooit meer in mgn vaderland terug te
keeren. Ik heb al mgn hoop op mg. Fransche
vrienden gebouwd. Zgn oogen schoten by het
spreken vol tranen en zgn gezicht was doods
bleek. maar hy vermande zich en voegde er
aan toe: Heel mgn leven heb ik var. ganscher
harte de eenheid van Kreta met Griekenland
verlangd. Ik heb het groote gewild, gedragen
door een diepe wederkeerige genegenheid. Ik
zweer, dat dit altijd mgn eenige begeerte is
geweest
Nadere berichten
aan de Stroema.
over den strtyd
Een andere correspondent van het blad
meldt dat Taal darts, de voorzitter van den
ministerraad te Athene, op het balkon de
menigte gemoedelgk toegesproken heeft en
zeide: De gebeurtenissen hebben mij het gras
voor de voeten weggemaaid. Ik moet mgn te
voren opgestelde toespraak opnieuw maken.
De „slechte man" is al weg. Kreta is weer
van ons. De massa uitte haar geestdrift met
zeldzame onstuimigheid.
Een correspondent van de Paris Soir, die
naar Zuid-Slavië wist weg te komen, meldt,
dat de was van de Stroema, waar het com
mando in hoofdzaak de vertraging van de
krijgsverrichtingen aan toeschreef, weinig te
beduiden had.
By de aankomst van de buitenlandsche cor
respondenten smolt de sneeuw als bg toovcr-
slag weg. zy heeft alleen op de toppen van de
bergen gelegen. Toen de bruggen eindelgk ge
slagen waren en de ee' Ste soldaten er over
waren, was er van den vgand aan den over
kant niemand te bekennen. Op dat punt brak
toen een gevecht uit. De rebellen schoten on
geveer 15 granaten op de twee bruggen af,
waardoor er een in brand vloog, maar het
vuur was gauw gebluscht, terwyi de kanon
nen van generaal Kondylis krachtig antwoord
den.
De vijanu gaf het toen dadelijk op. Heet
den middag staken de troepen zonder onge
lukken den stroom over onder het oog van
voor deze gelegenheid gerecru teerde Grieksche
fotografen.
De dramatische vlucht van generaal
Kaïuenos en de zijnen.
Volgens aanvullende berichten van de Bul-
ga&rsche grens is de vlucht van den comman
dant van het muitende vierde legerkorps veel
dramatischer geweest, dan aanvankelijk ls be
richt. Toen de vier auto's met de vluchtende
officieren, dicht by de Grieksch-Bulgaarscfce
grens in de sneeuw varen blgven steken, na
derde een regeeringsgetrouwe Grieksche
grenswacht. Toen de officieren hen bemerk
ten, vluchtten zg te voet met hun bagage in
ijlende vaart in de richting van de Bulgaarsche
grens. Slechts drie hunner bleven bg de auto's
en gaven zich over. Toen de wachtpost hen
wilde ontwapenen, schoot een kapitein zich,
voor het hoofd. De Grieksche grenswacht
achtervolgde daarna de vluchtende officieren,
die inmiddels de Bulgaarschhe grens hadden
bereikt en bg de Bulgaarsche grenspost ston
den. Toen de vervolgers aanstalten maakten
om op de officieren te schieten, riep de bevel
hebber der Bulgaarsche grenswacht, dat wan
neer zg zouden schieten, het vuur zou worden
beantwoord. De Grieksche soldaten trokken
zich hierop terug. Eerst toen zeide generaal
Kamenos en zgn officieren, die zich eerst als
regeeringscommissarissen hadden uitgegeven,
wie zg werkelijk waren.
Draconische maatregelen van de
regeert!?"'.
Draconische we«.«.en, weiae de regeeriog
heeft uitgevaardigd, bepalen, dat wanneer de
militaire overheid iemand als rebel aanziet,
daarmede automatisch zyn geheele vermo
gen en dat van zyn vrouw, broers, zoons en
kleinkinderen komt te vervallen ten gunste
van een bijzonder fonds tot schadeloosstel
ling worden bg de rechtbanken ingediend, die
deze opstandelingen vonnissen.
Personen, die tegenover de opstandelingen
eenige geldelijke verplichting hebben, wordt
verboden deze na te komen. Handels trans
acties na 1 Maart gesloten, worden
ongeldig beschouwd. Bijzondere rechtbanken
zullen de hoogte der schadeloosstelling heo-
ben te bepalen. Den veroordeelden kan een
gevangenisstraf tot 5 jaar of een boete tot
een half millioen drachmen worden opgelegd.
Bovendien verliezen zij levenslang het recht
op pensioen.
Vreugde in geheel Griekenland.
De putch in Griekenland is geliqui
deerd. Ook Venizelos heeft den tegen
stand opgegeven en is gevluhcL
Dinsdag in de vroegte seinde de torpedo
jager Psara, welke zich tot dusver in handen
den der rebellen bevond, dat de officier»»
haar, evenals den jager Leon en de duikboot
Nireos hadden verlaten. De drie schepen wa
ren in de baai van Soeda aan hun lot over
gelaten en wachten thans op instructies. By
ed voortgezette wisseling van telegrammen
werd tevens bekend, dat de Averof reeds was
Milnchen, maar zg wgst de uitnoodiging af
met het excuus, dat zg daarvoor toch te
zeer verreist is. Voor een tocht door Mün-
chen voelt zy zich meer vermoeid dan om te
werken. Maar den middag brengt zij dan
toch nog met hem in het Nationaalmuseum
door en 's avonds bezoeken zg samen een
voorstelling van de Freischiltz.
„En wanneer beginnen wij met het werk?"
vraagt zy, als zy 's avonds laat afscheid van
elkaar nemen.
„Daar beginnen wij morgen vroeg mee in
Starnberg".
Dat laatste was slechts gedeeltelgk juist
Het begon inderdaad den volgenden morgen
in Starnberg, maar het was niet het werk,
dat hg verwacht bad.
IV.
Onmiddellgk bij aankomst in het station
Starnberg beleeft Kaiserlien een kleine te
leurstelling.
„Ik zou er om durven wedden," had hg vgf
minuten tevoren tegen Ina Heldt die tegen
over hem zat gezegd, „dat Moser aan het
station op ons wacht Hy weet weliswaar
niet met welken trein ik kom, maar ik geloof
stellig, dat hg alle trein afloopt"
Ina Heldt had deze optimistische bewe
ring met een verstrooid glimlachje beant
woord. Zij dacht aan het werk, dat haar nu
weer te wachten stond en dat haar leven
nieuwen inhoud zou geven. Voor haar betee-
kende haar taak bg dr. Kaiserlien alles en de
kletspraatjes van sommige Starnberger inge
zetenen, die het den jongen geleerde blgk-
baar zeer kwalgk namen, dat hg een ge
scheiden vrouw als assistente had aangesteld,
nam zg daarbg gaarne op den kop toe.
De trein nadert het station. Beneden hen
strekt zich grgs-wit het meer uit, vol van
masten en blanke zeilen en pitttige motor
bootjes. Dan stopt de trein met een onver-
wachten ruk onder de overkapping van het
zindelgke, door het heldere zonlicht over
goten station.
Dat alles biedt een vertrouwden aanblik
.en Kaiserlien kan zich haast niet voorstel
len, dat hy dat in twee jaar niet gezien
heeft
Alleen Moser is niet te ontdekken. „Eigen
aardig", denkt Kaiserlien. „Hoe oud is Moser
eigenlgk? Vgf en zestig. Hy zal toch niet
ziek zgn?"
Ina Heldt raadt zijn gedachten. „Vermoe-
delijk heeft hg de villa van boven tot bene
den nog eens flink schoon gemaakt en de ka
mers versierd. Dat zal hem dan wei tot de
laatste minuut in beslag nemen".
,,'t Is mogelgk!" zegt Kaiserlien, zijn te
leurstelling zoo goed mogelgk verbeidend.
Zgn oogen zoeken, begroeten oude dingen en
ontdekken nieuwe. Herinneringen duiken op.
Daar, precies op den hoek, waar die oude
linde staat, was hij plotseling op het idee ge
komen, daC het vervaardigen van aluminium
rendabeler zou zgn te maken door de slak
ken als brandstof te gebruiken. By die dro
gisterij daar was hem die geschiedenis met
zgn das overkomen of eigenlgk die ge
schiedenis zonder zijn das hoe was dat ook
weer geweest? Hij had toen als steeds
belangstellend welke nieuwe chemicaliën op
de markt werden gebracht de étalages be
keken en toen had hg in de spiegelruit ont
dekt dat hy vergeten had een das om te
doen; de verstrooide professor, die al meer
dan een uur in jacquet maar zonder das had
rond gewandeld. En elke minuut herinnert
hij zich nu wat anders.
(Wordt vervolgd.)