Buitenlandsch Overzicht. 2°/„ OBLIGATIES HaaUtc t leder pak HONIG's VERMICELLI hoinig's Bouillonblokje GRATIS De oorlog tusschen Bolivië en Paraguay. WELKOM THUIS NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA HELDERSCH OBLIGATIE- EN WISSELKANTOOR GEMENGD NIEUWS 7567 EERSTE BLAD ZATERDAG 16 MAART 1935 63ste JAARGANG KONINGSTRAAT 76 Heden tot 10 uur geopend. Het Italiaansch-Abessijnsche geschil. Geen steunkredieten voor de fabricage van oorlogstuig. ffen belangrijke verklaring van Bolivie. Vechtpartij in een café aan de Warmoesstraat te Amsterdam Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Hcldcrsche Courant t 1.50; Koegras, Hl O rna' ee2ttnd' Wierineen en Texel f 165^ binnenland f 2.-. innM.n f ^n ië PW Zeepost f 21» Wem per mail en overige sse nos' 4 c^> ^r- P- p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct. Zondagsblad resp. 10.50. f 0.70. f0.70.fl._. Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, fl.50, VerschyntDinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIE Nt 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling 10 ct per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct per regel, minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer: 10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct De instelling van een Duitsche luchtmacht; weer een stap dichter bij den oorlog. De vlootuitbreiding in Europa. - Japan matigt zich; vriendelijke toenadering tot Japan. De Duitsche luchtmacht. Het is niet prettig om te constateeren, dat we weer een stap nader gekomen zijn aan het doel van de bewape- ningsjacht, den oorlog. Of neen,, dat is eigen lijk niet juist gezegd, want het doel van den wedstrijd in bewapening is niet de oorlog, het gevolg van dezen wedstrijd zal de oor log zijn. het doel is zelfbehoud. Dat blijkt ook weer uit het standpunt van Duitschland ten opzichte van de instelling van zijn lucht macht, waaruit tevens opnieuw blijkt welke beteekenis verdragen hebben, want dan had Duitschland hier niet toe mogen overgaan. De papieren overeenkomsten hebben echter voor onze Oosterburen geen beteekenis meer. Woensdag is te Berlijn een officieus com mentaar verschenen op de mededeeling aan de vertegenwoordigers van Engeland, Frank rijk. Italië, Rusland en Polen van de instel ling van een Duitsche luchtmacht. Naar men weet, hield de mededeeling o.m. in, dat Duitschland met ingang van 1 April officieel in het bezit zal zijn van een mili taire luchtmacht en dat het rijk zal worden verdeeld in vijf luchtdistricten en een mari tiem district. Het commentaar stelt vast, dat deze maat regel een nieuwen schakel vormt in den ke ten van den gang van zaken, die voortvloeit Uit de ontwapeningsconferentie. De bespre kingen daar, welke Duitschland later in rechtstreeksch contact met de groote mo gendheden heeft voortgezet, hebben gaande weg geleid tot een toestand, die noch Duitsch land, noch de andere mogendheden kunnen negeeren. Het plan van MacDonald van 1933 aldus vervolgt het commentaar hield reeds reke ning met de intrekking van deel V van het Verdrag van Versailles, waarin de militaire, maritieme en luchtvaartbepalingen zijn ver vat. In Mei 1933 heeft de Duitsche rijkskan selier, binnen het kader van het door Duitsch land geëischte leger van 300.000 man, den bouw van een defensieve luchtmacht, wier sterkte met dit leger correspondeerde, be pleit. Duitschland zag toen af van het bezit van bombardementsvliegtuigen. Italië en En geland hebben ongeveer 1% jaar geleden in beginsel hun goedkeuring daaraan gehecht j Dat de toestand, op grond waarvan Duitschland toen bereid was af te zien van bombardementsvliegtuigen, thans niet meer bestaat, ligt uitsluitend bij de an dere mogendheden. Het plan van MacDonald toch voorzag, dat bombardementsvliegtuigen binnen twee jaar algemeen zouden worden afgeschaft. Inplaats daarvan hebben Engeland, Frankrijk, Rusland en de Ver. Staten programma's opgesteld, waarin de moderniseering en verbetering van de bombardementsvliegtuigen een beslissende rol spelen. Het Engelsche Witboek heeft thans voorgoed een einde gemaakt aan de hoop op ontwapening in de lucht en het be wijs geleverd, dat deze hoop een utopie was. Dit beteekent dat de omstandigheden, waar in Duitschland afzag van bombardements vliegtuigen, niet meer bestaan en daarom heeft het de voorbereidende maatregelen ge troffen, waarvan boven sprake was. Het commentaar zet ten slotte uiteen, dat Duitschland slechts doet, wat andere staten reeds langen tijd doen en dat het niet aangaat Duitschland deswege oor logszuchtige neigingen toe te dichten. De vloot- wedstrijd in rurop a. Naar de maritieme corr. van de Times op merkt, zal de wet, door de Fransche minister van marine ingediend, voor den bouw van twee groote linieschepen, in antwoord op den bouw van twee zulke schepen van 35000 ton in Italië, het totale aantal van schepen van deze klasse, dat in aanbouw is, op negen brengen, tegen drie verleden jaar. Deze schepen worden gebouwd door Duitsch land, Frankrijk en Italië, daar Engeland, de Ver. St. en Japan volgens het verdrag van Londen geen nieuwe linieschepen op stapel mogen zetten voor December 1936. Wat de kruisers betreft, is het aantal Brit- sche schepen sinds 1913 gedaald van 54 tot 50. Daarentegen brachten de V. St hun aan tal van 14 op 26, de Japanners van 29 op 31 en de Italianen van 13 op 24. Het Fransche aantal is nog hetzelfde als in 1930 n.L 17, maar daarbij moeten twee belangrijke facto ren in acht worden genomen. Vijf schepen van voor den oorlog en oud-Duitsche kruisers van geringe gevechtswaarde zijn vervangen door moderne schepen met kanonnen van 20 cm. Voorts moeten bij die 17 eigenlijk nog geteld worden 32 schepen van ongeveer 2432 ton, die door Frankrijk, dat het verdrag van Lon den niet geratifieerd heeft als torpedoboot- jagers beschouwd worden, doch die volgens het verdrag van Londen, onder de kruiser klasse zouden vallen. Wat de duikbooten betreft, was Engeland in 1930 derde, maar ten gevolge van den aan loop in Frankrijk en Italië is het nu vijfde ge worden. In flottieljeleiders en torpedoboot- jagers is Engeland niet alleen nog altijd ten achter bij de Ver. Staten, maar staat het ook niet meer op de hoogte van de tweemogend- hedenstandaard in Europa, gelijk in 1930 het geval was. Engeland heeft 161 van deze vaar tuigen, terwijl Italië er 94 heeft en Frankrijk 70, waarbij de flottieljeleiders grooter en machtiger zijn dan de Engelsche. Duitsch- lands lijst van schepen in aanbouw is sinds de laatste opgave van twee linieschepen ver meerderd tot drie linieschepen, een kruiser, vier jagers, twee kanonneerbooten en zes mijnenvegers. Men ziet, al deze dingen zijn niet bemoedi gend, samenkomsten en conferenties met de meest goede bedoelingen ten spijt. De toestand in het Verre Oosten. Uit het Verre Oosten valt vandaag eens iets goeds te melden. Zooals men weet is daar de macht in handen ge weest van het militaire element en dat wag voor den vrede daar en voor den vrede ook in de andere werelddeelen niet de meest gunstige leiding voor de buiten- landsche politiek. Wij lezen nu in een beschouwing van de N. R. Crt., in het avondblad van Donderdag o.m. het volgende: In Japan heeft men nu den machtigsten man in het politieke leven tot minister van finan ciën uitgekozen, juist om aan dezen post een zoo groot mogelijk gezag te geven. Takahasji, een van de twee groote politieke patriarchen van Japan, heeft, meer dan tachtigjarige als hij is, de zware taak nog op zich genomen, om dat er zonder hem geen voldoende tegenwicht meer bestond tegen het gevaarlijke, extremis tisch nationalistisch drijven in militaire krin gen. Is het aan zyn invloed te danken, dat ons nu een zacht windje uit Tokio tegenwaait? Die vriendelijker politiek van Japan ziet het blad ook in de houding tot China, waartoe het toenadering zoekt Over het beginsel van toe nadering zullen alle partijen in Japan het wel eens zyn, zegt het blad. De nationalisten willen China nauw verbon den met Japan in den trant als Mantsjoekwo het is, gebruiken voor hun pan-Aziatische, anti-westersche politiek. De gematigden zien er vooral een eersten stap in op den weg der bevrijding uit de beklemmend geïsoleerde posi tie, waarin Japan bezig is te geraken. Tus- schen deze twee uitersten liggen vele scha keeringen. Tenslotte ziet het blad de voorzichtiger politiek van Japan in de houding ten opzich te van den Volkenbond. De Japansche diplo maten hebben er nooit een geheim van ge maakt, dat zij Genève slechts met grooten tegenzin verlieten. Hun houding is in dit op zicht precies tegenovergesteld geweest aan die van Duitschland. Zij zijn niet driftig, en zonder de gevolgen te berekenen, weggeloo- pen, maar eerst weggegaan na vele dreige menten, en toen de positie voor beide par tijen onhoudbaar was geworden. Nu de verplichte twee jaren van opzegging voor Japan voorbij raken, geeft het te ken nen, ook verder met den Volkenbond te wil len samenwerken, blijkbaar in den trant, zoo als Amerika dat doet, en Rusland het vóór zijn lidmaatschap gedaan heeft. Japan blijft ook lid van de internationale arbeidsorganisa tie en laat het Hof van Internationale Justi tie niet los. Dit laatste kon men reeds we ten, door de belangstelling, die Japan voor den leeggeworden zetel van Adatsji aan den dag legde. De barometer van Tokio staat niet slecht zoolang als het duurt! zegt het blad aan het slot van zijn beschouwing. Nog altijd niet bijgelegd. De correspondent van de Daily Telegraph te Addis Abeba bericht, dat de Abessijnsch- Italiaansche onderhandelingen over een neu trale zone en de Italiaansche eischen tot schadevergoeding op niets zyn uitgeloopen. Abessinië geeft hiervan Italië te schuld. Intusschen gaan de Italiaansche oorlogs toebereidselen in Afrika voort. Naar verluidt heeft de Abessijnsche regeering Woensdag een nota aan Rome gezonden, waarin zij wei gert verder over de Italiaansche elschèn te spreken, indien niet eerst een onpartijdig onderzoek wordt ingesteld. In deze nota wordt een duidelijk antwoord van Italië verlangd of Italië toestemt in een scheidsrechterlijke uitspraak. Van het bedrag van 4880 millioen doUar, dat bestemd is voor bestrijding van over heidswege der malaise en der werkloosheid in de Ver. Staten door het scheppen van werkgelegenheid, zal niets mogen worden besteed voor het vervaardigen van munitie, oorlogsschepen en, in het algemeen, oorlogs tuig. Zulks is vastgesteld in een amendement op het wetsontwerp, gisteren aangenomen door den senaat met 70 tegen 12 stemmen. o Slot van de algeiueene beraad slagingen in de commissie van 23. De correspondent van de N. R. Crt. te Genève meldde Donderdagavond aan zijn blad: De commissie van 23 uit de buitengewone Volkenbondsvergadering voor het Chaco- geschil is vandaag onder voorzitterschap van Vasconcellos wederom in openbare vergade ring bijeen gekomen en heeft de algemeene discussie over het verdere gevolg, dat thans aan de zaak gegeven is, geëindigd. De eenige spreker van vandaag, die aan de algemeene beschouwingen deelnam, was de gedelegeer de van Turkije, Kemar Husnu, die het met Massigli eens was, dat de nabuurstaten van de oorlogvoerende landen thans met preciese voorstellen voor den dag moeten komen over de beste methode tot eerbiediging van het Volkenbondsverdrag. De Turksche gedele geerde bepleitte, dat daarna de Volkenbonds vergadering in haar geheel weer zal bijeen komen om het beslissend woord te spreken. Hjj sloot zich dus aan bij het betoog van den Sovjet-gedelegeerde, dat sanctiebepalingen van art. 16 thans tegen Paraguay toepasse lijk zijn. Kemal Husnu sprak het vertrouwen uit, dat het besluit van de algemeene vol kenbondsvergadering om tot sanctiemaat regelen over te gaan door alle volkenbonds staten en in het bijzonder door de nabuur staten, die spontaan een bijzondere verant woordelijkheid op zich genomen hebben, zal worden nageleefd. Verzet tegen een eventueele wijziging van de aanbevelingen der Volkenbondsvergadering van 24 November. Na de redevoering van Kemal Husnu ver klaarde voorzitter de Vasconcellos de alge meene beraadslagingen voor gesloten. Hij verleende hierna het woord aan den gedelegeerde van Bolivië, Costa du Reis, die verzocht had een verklaring namens de re geering van Bolivië te mogen afleggen. Hij begon met het tegenspreken van de dezer dagen in de wandelgangen van het Volken bondssecretariaat door eenige gedelegeerden van Zuid-Amerikaansche staten verbreide op vatting, als Bolivië wel bereid zou zijn tot wijziging van de aanbevelingen van de Vol kenbondsvergadering van 24 November, mede NIEMEIJER's tewis te werken, indien daartoe de toestemming van Paraguay zou worden verkregen, en al dus de vredesconferentie van Buenos Aires mogelijk zou worden. Spr. verzekerde, dat de regeering van Bolivië noch direct noch in direct tot wijziging van de aanbevelingen zal willen medewerken. De aanbevelingen van 24 November hebben de procedure van art. 15 van het Volkenbondsverdrag definitief af gesloten. Er bestaat hier het onherroepelijke van een gewijsde zaak. Spr. wees er op, dat het een hoogst gevaarlijk precedent zou zijn aanbevelingen te wijzigen, indien dit eenmaal gebeurde zou in de toekomst geen enkele ge schil hebbende partij aanbevelingen der vol kenbondsvergadering meer willen aanvaar den. Iedere party.-zou ze aanvankelijk van de hand wijzen er op rekenend, dat zy dan wel te haren gunste gewijzigd zouden worden. Scherpe woorden aan het adres van Argentinië en Uruguay. Spr. wees hierna op de groote verantwoor delijkheid van de nabuurstaten der oorlog voerende landen, die het geheel in hun macht hebben door ferm optreden een einde san den bloedigen stryd in de Chaco te maken. Scherp wendde hy zich tegen de regeerin gen van Argentinië en Uruguay, die op het zelfde oogenblik, waarop Bolivië de aanbe velingen van de Volkenbondsvergsuiering aanvaardde de toezegging aan Paraguay de den, dat, indien dit land de aanbevelingen niet zou aannemen toch geen enkele sanctie maatregel getroffen zou worden. Argentinië en Uruguay hebben deze toezegging inder tijd met goede bedoelingen gedaan, gaf spr. toe, doch dit geval leert dan weer. dat goede bedoelingen moorddadige gevolgen kunnen hebben. Bolivië aanvaardt het voorstel van Osusky om het Haagsche internatio nale gerechtshof over de verant woordelijkheid voor den oorlog te raadplegen. Hierna besprak Costa du Reis het voorstel van Osusky, dat de Volkenbondsvergadering, vasthoudend aan de aanbevelingen van 24 November, bovendien nog besluiten zou het advies van het Haagsche internationale ge rechtshof in te winnen over de vraag, welke staat de verantwoordelijkheid voor het uit breken der eerste vijandelijkheden draagt en welke voldoening deze staat hiervoor aan de andere party zal hebben te geven. Spr. deel de mede, door de regeering van Bolivië ge machtigd te zijn, dit voorstel van Osusky aan te nemen op voorwaarde, dat Paraquay tegelijkertijd de aanbevelingen van 24 No vember zal aanvaarden. En als Paraguay ook dan blijft weigeren f Spr. hoopte, dat de aanneming van het voorstel van Osusky een eind aan den strijd zal maken. Indien Paraguay echter ook on danks het aanvaarden door Bolivië van het voorstel van Osusky nog blijft weigeren de aanbevelingen der Volkenbondsvergadering aan te nemen, dan zullen de Volkenbonds- staten den plicht hebben er voor te zorgen dat de Volkenbond niet slechts een zede lijk gezag zal blijken te hebben. VORSTELIJKE VERLOVING IN HET NOORDEN AANGEKONDIGD. Van kroonprins Frederik van Denemarken. Naar V. D. uit Stockholm meldt wordt daar van bevoegde zijde medegedeeld, dat binnenkort de koninklijke hoven van Zweden en Denemarken officieel mededeeling zullen doen van de verloving van prinses Ingrld, dochter van kroonprins Gustaaf Adolf van Zweden, met kroonprins Frederik van Dene marken. Binnenland. DE MOORD IN DE BONAIRESTRA AT. Verdachte tot 6 jaar veroordeeld. Het gerechtshof te Amsterdam heeft den 23-jarigen tuinman H. V. uit Huizen, die op 24 Januari 1934 in de Bonairestraat zijn ge wezen verloofde met revolverschoten heeft ge dood, wegens doodslag veroordeeld tot 6 jaar gevangenisstraf. Eisch: 10 jaar gevangenis straf. PASSENVERVALSCHING DOOK GEWEZEN CONSUL. Het gerechtshof heeft den 53-jarigen L. W. S. P., promotor, gewezen consul van Costa Rica, wegens het verstrekken van een val- schen pas aan Ida Feingold, oplichting van een Franschen markies, en verduistering van 4700 ten nadeele van een Engelsch geeste lijke veroordeeld tot twee jaar gevangenis straf. Eisch: twee jaar gevangenisstraf ver minderd met de voorwaardelijke hechtenis. Bezoeker, die ruzie kreeg met de« caféhouder, ernstig met een mes gewond. In een café aan de Warmoesstraat heeft Woensdagavond ongeveer half twaalf een 29- jarige bezoeker ruzie gekregen met den café houder. De twist liep zoo hoog, dat het tot een vechtpatij kwam, waarbij ook onder de andere aanwezigen een groot tumult ontstond. Plotseling slaakte de bezoeker een kreet, waarna hij langzaam ineenzakte. Hij bloedde uit een diepe wonde aan de borst, welke hem met een mes was toegebracht. Eenige oogen- blikken later was de politie ter plaatse; ook de geneeskundige dienst was inmiddels ge alarmeerd en deze vervoerde het slachtoffer in ernstigen toestand naar het Binnengast huis. De politie arresteerde den caféhouder, aan gezien er ernstige verdenking tegen hem be stond, dat hy den steek met het mes had toe gebracht. Ook zyn vrouw en een buffetjuf frouw werden voor een nader verhoor naar het bureau Warmoesstraat gebracht. De caféhouder is in verzekerde bewaring gesteld. Feuilleton. De wonderlijke belevenissen van dr. Kaiserlien door WILL AMBERG. 5) Dan ontmoet hy een paar kennissen, zij 2iin zichtbaar verbaasd, als zij hem plotsc- "nf? ontdekken, aarzelen, weten niet of rij hem wel zullen groeten. Hij knikt vriendelijk, maar versnelt tegelijkertijd zijn pas om te voorkomen, dat zij hem zullen aanspreken. Hij heeft nu slechts behoefte zoo spoedig mo gelijk zjjn klein paleis in het park te kun- nen betreden. Nog één bocht, dan nog een dan zal hy de witte muren van zijn villa reeds tusschen het groen van het park kun- hen zien schemeren. °f; wit? Neen, vuil grijs. Moser zal zijn ®n hebben; hy zal de buitenmuren van de '"a nog dit jaar laten witten; het zal in- w aad hard noodig zijn. Eindelijk staat hij voor het park. Diep c,,|t hy de zuivere lucht in. Nog honderd hieter. Terwijl hij dat denkt, spert hy plotseling °°8en wijd open van verbazing. Want huis, dat daar in het groen ligt ja, jjj. a' 's hij dan kleurenblind geworden, kan an gnjs njet meer van geel-bruin onder- Hat huis daar - la Heldt is niet minder verwonderd dan tintci heeft de verandering onmiddellijk aekt „Ik geloof, dat Moser eenvoudig, zonder u daarin te kennen den schilder heeft laten komen en de villa opnieuw heeft laten installeeren!" „Heeft hij zich misschien met u in verbin ding gesteld?" „Met my Nee!" „Maar waar hééft hy dan het geld van daan gehaald?" Ina Heldt glimlacht. Dr. Kaiserlien is toch nog steeds lichtelijk naïef. Alsof den naam Kaiserlien geen crediet zou worden verleend! „Moser zal waarschijnlijk wel gezegd hebben, dat zjj de rekening maar by uw terugkeer moesten presenteeren", Kaiserlien fronst het voorhoofd. Hij is het er nog niet met zichzelf over eens, of hy Moser daarvoor moet prijzen of dat hy hem een flink standje zal geven. De man leeft nu eenmaal voor orde en netheid. Bovendien is hy huisbewaarder en in die kwaliteit heeft hij uitgebreide bevoegdheden. Alles goed en wel, maar met opdrachten als deze, achter den rug van zijn meester om, ging hij toch zijn boekje te buiten. Dat was niet zooals het hoorde. Plotseling is Kaiserlien's goede stemming verdwenen. Het ergert hem ook, dat Mosert zelfs nu nog niet te zien is. Dan staat hij vlak voor de villa. Zij is bij na niet meer te herkennen. Niet alleen, om dat zy opnieuw gewit is. Het schijnt zelfs wel een geheel nieuw huis te zyn. Voor alle ramen bloembakken is Moser dan gek ge worden h(j weet toch, dat die bloemen het geen dag uithouden in de chemische dampen, waarin Kaiserlien pleegt te experimentee ren? En wat nóg: gordijnen in het labora torium! Twee soorten gordijnen zelfs! Over gordijnen en vitrages of hoe die dingen mo gen heeten! Verdraaid, wat haalt die man in z'n hoofd? Hoe vaak heeft hij hem nu al niet aan zijn verstand gebracht, dat het la boratorium kaal moest blijven, omdat elk stofje het brandgevaar verhoogde? Ongeduldig drukt Kaiserlien op den knop van de electrische bel. Had hij even naar het naambordje gekeken, dat zich vlak bij dezen knop bevond, dan zou hij zeker minder ver baasd zijn geweest, dat een dienstmeisje in kamenierskleeding in plaats van Moser de deur opende. Nu staart Kaiserlien de gestientige met open mond aan. M'n hemel, wat heeft die Moser in de twee jaar van zijn afwezigheid alles uitgevoerd? Hoe komt hij er by nieuw personeel aan te stellen Dat ontbrak er nog maar aan, dat zijn gedienstige geesten met witte bandjes in het haar rondliepen! De kamenier van haar kant constateert, dat zij nog nooit in haar leven zoo imperti nent gefixeerd Is als nu. „Wat verlangt u?" vraagt zij snibbig, als Kaiserlien in stomme verbazing blyft zwijgen. „Wat ik verlang?" Hij buigt spottend. „Myn naam is Kaiserlien. Misschien geeft dat feit mij verlof binnen te mogen komen". „O," zegt het meisje. „De vroegere eige naar van de villa! Een oogenblik, ik zal me neer Rothaug even waarschuwen". „Wat zei zij nu eigenlijk De vroegere eigenaar van de villa? Meneer Rothaug waarschuwen? Heeft hy dat goed verstaan? Hij wendt zich tot Ina Heldt, die radeloos om zich heen kijkt. Het meisje komt terug: „Meneer verzoekt u binnen te komen!" Kaiserlien is bleek van woede. Meneer verzoekt u binnen te komen? Men veroor looft hem onderdanigst zijn eigen villa te be treden? Wie is hier nu eigenlijk de baas? Hij stormt naar binnen, maar deinst dan ook even schielijk terug. Is dat nog zijn huis Een hall met futurische muurschilde ringen, aan beide muren schilderijen, die raadseltjes opgeven. Stoelen, waarop geen fatsoenljjkmensch behoorlijk zal kunnen zit ten en daarboven een half dozjjn electrische lampen, die er uitzien als hangende pyra- miden! Het volgende oogenblik staat hij tegenover een klein, reeds eenigszins bejaard heertje. Een omvangrijk hoofd met sterk beaderde wangen staat min of meer ongelukkig op een zeer schraal lichaam. Hy heeft den man, die daar voor hem staat, nog nooit gezien, maar hy haat hein reeds bij voorbaat, omdat hij de ondraaglijke geur van een of ander zoetig haarmiddeltje verspreidt. „Aha, dr. Kaiserlien?" vraagt het manne tje. „Het is mij werkelijk een genoegen toch nog kennis met u te maken!" Wat was dat nu weer? Toch nog kennis te maken Meneer Rothaug is een en al minzaamheid en praat aan een stuk door. Zijn blik blijft bewonderend op Ina Heldt rusten: „De jonge mevrouw Kaiserlien zeker, die de vroegere woning van haar echtgenoot nog eens wilde zien?" Ina Heldt blyft van louter ontzetting het antwoord schuldig. Kaiserlien weet zich slechts met moeite in de merkwaardige situatie te schikken. „Ik ken u niet." brengt hy er eindelijk wat sta melend uit. „Pardon! Ik vergat my voor te stellen, Rothaug is mijn naam. Het is my een bui tengewoon genoegen u hier te mogen begroe ten. Uw aanhankelijkheid aan uw vroegere verblijfplaats weet ik te waardeeren „Waar is Moser eigenlyk?" onderbreekt Kaiserlien eenigszins grof deze welkomst rede. De onschuldige vriendelijkheid van het mannetje windt hem meer en meer op. „Wie is Moser?" vraagt deze op zijn beurt. „Myn huisbewaarder". „Ach zoo, ja juist, die heette zeker Moser. Tja, dien moest ik tot myn spijt wel ont slaan". „Hebt u hem ontslagen?" „Ja, die was al te zeer onder den indruk van uw tegenspoed. Ik geloof, dat hy on langs overleden is." „Vertelt u my eens", zegt Kaiserlien bruusk, „wie heeft u dan eigenlijk in myn huis gelaten?" Rothaug staart hem met groote oogen aan. „Wie my hier binnen gelaten heeft? Hoe be doelt u dat eigenlyk?" „Daar Is niet veel aan te begrijpen!" Kai serlien begint nu zijn geduld te verliezen. „Wie geeft u het recht uw intrek te nemen in een andersmans woning?" „Neemt u my niet kwalyk, maar Kaiserlien is nog nooit in zijn leven grof geweest. Nu wordt hy het echter. „Niet kwalyk nemen? Ik zal u wat anders vertellen. U zorgt er voor, dat u binnen vier entwintig uur dit huis verlaten hebt en dat het zich dan weer in denzelfde staat bevindt, als toen u het betrok! Hebt u dat goed be grepen?" Van Rothaug's minzaamheid is nu plotse ling niets meer te bespeuren. Hy begraaft zyn handen diep in zyn broekzakken en plant zich wijdbeens voor Kaiserlien: „Zooals u wilt! Ik kan ook anders. Ik wilde my fat soenlijk tegenover u gedragen, maar als u dat niet wilt, is 't mij ook goed. Ik ben in geen geval van plan mij door een windbuil als u in myn eigen huis te laten beleedigen. Als u dat maar niet denkt Kaiserlien wil hem in de rede vallen, maar meneer Rothaug schijnt niet gewend zich het woord te laten ontnemen, vooral niet, nu hij cj,e juiste kwalificatie gevonden meent te heb- hen. „Windbuil! Windbuil!" herhaalt hy. „Ja zeker, een windbuil, die zich tot over de ooren In de schulden steekt en dan met de Noorderzon verwijnt! Hoe haalt u het eigen lyk in uw hoofd u hier nog eens te laten zien? Ik zal tot drie tellen. Als u zich dan nog hier In de kamer bevindt, dan dan Hy zoekt naar een dreigement, dat in druk zal maken. „Dan vraagt Kaiserlien. Dan zal ik u wegens huisvredebreuk laten vervolgen!" Hy voelt zelf, dat dit dreigement belachelijk klinkt in verhouding tot de pa thos, waarmee hij het heeft aangekondigd en dat doet zijn kalmte eenigszins terugkeeren. „In ieder geval eisch ik nu, dat u onmiddel lijk vertrekt." „U schynt zich dus hier de baas in huis te voelen." „Allicht!" antwoordt Rothaug gedecideerd. „Dan komt het my voor, dat wij bi) ons onderhoud van geheel verschillende veronder stellingen uitgaan. Tot op dit oogenblik ver keerde ik namelijk in de meening zelf eige naar van deze villa te zijn", zegt Kaiserlien, spits. „O, dacht u zich zoo gemakkelijk over de notarieele acte te kunnen heenzetten?" „Welke notarieele acte?" „De notarieele acte!" „Er is my niets bekend van een notarieele acte!" „Ja. hoort u eens even. uw villa is publiek geveild en dan zou u niet eens weten aan wien de notaris het huis heeft toegewezen?" „Wat mijn villa geveild?" herhaalt Kaiserlien. En Rothaug voelt zich liet klam me zweet op het voorhoofd parelen, want zijn bezoeker kijkt plotseling zoo wild, dat Rot haug vreest met een krankzinnige te doen te hebben. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 1