In Het poolijs.
Schatkamers van de toekomst-
e liefdesverklaring
ZATERDAG 30 MAART 1935
AUTEURSRECHTEN VOORBEHOUDEN
pOPULAIR BIJVOEGSEL VAN DE HFI npp^rMF COURANT
pe nieuwste diamanten- en goudvondsten
in Groenland.
opulaire Rubriek 2
unie Marquardt 2
1
UGANT,SCHE INDUSTRIAL1SEERING VAN DEN NOORDPOOL
lgeni 20 Maart 1935 (V.P.B.).
d Van ijs en sneeuw in het hooge
0 l9 zeer zeker een natuurwonder.
'°°rJen dagen en eeuwige nachten
8lechts daar. Zonder vegetatie
■ind' m^,en kleurig als een tropisch oer-
nt£K En niet slechts een natuurwon-
rW"3' Groeniand is meer: Groenland Is
st van de wereld! Ook handel
l°A strie beginnen zich voor deze verre
in het ijs te inteiesaeeren. En
Mn staat op dit oogenblik reeds te
hoe beslissend eens de arctis met
^nzehoorde schatten de wereld zal
in °"°n te beïnvloeden. Edelgesteenten
^ele metalen, kolen en marmer, ert-
van allerlei soort, dit alles bezit de
onische Noordpool in enorme hoeveel-
Lj'n En al te opvallend is reeds de be-
Mtelling die de geldvorsten voor het
Jd van sneeuw en ijs koesteren.
De nieuwste goud- en diamant-
vondsten
Een bekend Deensch ingenieur, een uit
lekend kenner van de arctis. deed in het
Uin dezer week in Kopenhagen opzien-
mededeelingen over goud- en
ynantvondsten in het Noorden van
«nland. In de Kaïnaroejoekgletscher,
1 bergrug, die zich van Schotland, over
il&nd en Groenland naar Canada uit-
iH zouden deze kostbare waren in
«ote hoeveelheden voorkomen. Op groote
itanden van elkaar heeft men steeds
eer goudaderen en diamantstreken ont-
kt. Het ontdekkingswerk der expedl-
[s ls zeer moeljjk geweest Nauwkeurige
jlogische onderzoekingen zouden eerst
Jemomen kunnen worden, nadat tech-
ch de moelijkheden ontstaan door ijs,
«uw, koude, waren overwonnen, zoo
ende de ingenieur. Iedere poging ech-
die energiek doorgevoerd zou worden,
rt succes hebben.
)p het oogenblik interesseert heel De-
Barken zich meer dan ooit voor Groen-
i. De Deensche pers wordt overstelpt
beroepen op het Deensche volk, om
gelegenheid ten behoeve van Dene-
fcen te benutten. Of het kleine land
ter zooveel nationaal kapitaal bij el-
ral kunnen brengen, is de groote
De internationale financiers
toonen belangstelling.
«rmede in verband staat ongetwijfeld
openstellen der Groenlandsche havens.
Het instinct voor beleggingen der groote
financiers heeft hen reeds sedert eenigen
tijd het oog op Groenland doen vestigen.
Nu is het zoo ver nu wordt er toege
grepen. De politiek doét haar intrede in
de zakenwereld. Tot nu toe hield Dene
marken met hardnekkige consequentie
vast aan het monopolie voor Groenland's
handel. Nu echter wil hét de havens ope
nen voor het wereldverkeer. Het zal het
internationale kapitaal de poorten openen
tot Groenlands schatten. Misschien kan
het als protector goede zaken maken.
Onlangs wendde Frankrijk zich tot de
Deensche regeering in verband met het
openen van de Groenlandsche havens voor
internationale vischvangst en scheepvaart.
Welke Fransche financiers daar achter
zitten, is weliswaar niet bekend gewor
den. Er speelt zich iets geheimzinnigs
af rondom Groenland.
Plannen voor luchtverkeer
achter gesloten deuren.
Steeds nieuwe bijzonderheden hoort men.
De Franschen zijn nog in onderhandeling
en daar komen reeds de Amerikanen en
de Engelschen aan en willen vliegvelden
aan de Groenlandsche kust aanleggen.
Reeds mr. Lindbergh maakte eenige jaren
geleden plannen voor zijn werkgever om
vliegvelden in het "hooge Noorden aan te
leggen en bezocht in gezelschap van voor
aanstaande*- - l egwiHgS'ambteTrarenhet
land van ijs eri sneeuw.
Nu heeft de „Panamerica Airways"
weer een conferentie gehouden en wel dit
maal in Londen, waarbij Denen betrok
ken waren. Het strengste stilzwijgen werd
natuurlijk bij deze geheime onderhandelin
gen in acht genomen, want het onderwerp
is zeer gewichtig het gaat niet slechts
over een of ander tusschenstation voor
een toekomstige luchtroute „Europa
Amerika". Geweldige financieele operaties
schijnen in wording té zijn. Het lekte uit
in kringen, die in nauwe betrekking staan
tot de „Panamerica-Airways" dat men
vaste waarnemingsposten op Groenland
wil oprichten, die het heele jaar zullen
werken. Proefvluchten -Zullen zoo moge
lijk nog in den zomer van dit jaar wor
den ondernomen. Men wil dan probeeren,
ook in den winter geregelde vliegdiensten
te onderhouden:Voor vaste vliegroutes
over Groenland 'Zijn natuurlijk plannen ge
maakt. Zij zouden Groenland opnemen in
het wereldverkeer en zij zoudeft de gele
genheid geven, om Groenlandsch'ktten over
de wereld te verspreiden! -
Een run op de Kopenhaagsclie
beurs.
Levendige bedrijvigheid in de zalen van
de Kopenhaagsche beurs. De dag staat in
het teeken van Groenland. Alles is onder
den indruk van het ysland. Van overal
komt een internationaal kooperspubliek
aangedrongen. Het bestuur van Groenland
houdt zqn jaarlijksche publieke verkoop.
Niet alleen meegebrachte vellen worden
verhandeld, ook staatsleeningen worden
genoteerd, gekocht, om gevochten wordt
er. Het zijn Groenlandsche waarde-papie-
ren, koloniale leeningen. Wie dit gedoe
bijwoonde, zag iets van de stijgende eco
nomische beteekenis van het hooge Noor
den en zal dit onbegrijpelijke dat der
gelijke waarden, die zoo begeerd worden
zich onder sneeuw en ijs kunnen ver
bergen steeds in herinnering houden.
Het valt niet te loochenen, dat binnen
afzienbaren tijd Groenland, de kolonie in
de IJszee, de meest winst-gevende kolonie
van het heele Deensche rijk zal zijn, zoo
niet een van de rijkste der aarde.
De techniek gaat vooruit, zy zal op
Groenland's ijssteppen de overwinning be
halen. Groenland is reeds de grootste
leverancier van blauwvos-pelzen. De uit
voer van kryollet is beslissend voor de
wereldmarkt. Dat was het eerste groote
mijnbedrijf van het land van de Noord
pool. Daarna kwam de kolenwinning.
Reeds wordt de totale behoefte van
Groenland door de eigen opbrengst ge
dekt en die is niet gering, want sto
ken moet daar iedereen en de electrici-
teitsbedrijven van het hooge Noorden kun
nen tengevolge van het vastvriezen der
watervallen meestal niet door water
kracht in werking worden gebracht; ook
hier verschaft de eigen kolenopbrengst de
stroom.
En nu zullen diamanten en het gele
goud volgen?
Geweldige economische perspectieveh
openen zich voor het land btf de pool.
Zal Denemarken even intensief gaan ex-
Man: „Met wie heb je daar in vredes
naam een vol uur aan de tuinpoort staan
praten
Vrouw: „Dat was mevrouw Smit-.. Zè had
geen tijd om binnen te komen."
ploiteeren, als Japan in het nieuwe ryk
Mantsjoekwo? Het zal allemaal van het
wereldkapitaal afhangen. Een giganti-
sche industrialiseereng van de Noordpool
zou het gevolg zjjn.
De wetenschap zal de confereerende fi
nancieele wereld verder blijven voorgaan.
Demon goud, verborgen in den polairen
gordel van eeuwige eenzaamheid, geheim
zinnig en verleidelijk lokkend, het „goud
aan de pool".
Wanneer zal het door menschenhanden
te voorschijn worden gehaald?
ALS ROOSEVELT OP REIS GAAT
Als president Roosevelt op reis gaat, dan
bevinden zich steeds enkele detectivés in i
den trein, waarmede de staatsman reist.
Op de stations, welke Roosevelt's trein pas
seert, staan eveneens gèheime" politieleden.
Wanneer Roosevelt een lange treinreis
moet ondernemen, dan gaat er dikwijls een
gepantserde locomotief vooraf, die de spoor
l(jn verkent. Roosevelts auto heeft kogel
vrije wanden en onbreekbaar glas.
LIEFDE EN ECONOMIE.
De Belgische econoom, Prof. De Bruyn,
heeft eenigen tijd geleden een zekere
eigenaardige statistiek samengesteld. Zy
behandelt liefde als economisch probleem.
One veronderstelling, dat de liefde een
„hemelsche" macht is en bovendien een
privé-aangelegenheid van ieder afzonderlijk,
is verkeerd! Een ernstige econoom verkoh-
digt: zelfs de liefde is een zorgenkind van
den. daaraan overigens ook niet annen staat,
zij is een kostbaar iets en eischt ineer
gsld^dan-zelfe-éebrandverzekeringen;
Alleen, al in de Be.gische hoofdstad Brus
sel moeten per jaar gemiddeld SOU banken
deels hersteld, deels geheel door nieuwe
vervangen worden! De verliefde menschen
snijden hun geluksgevoelens zoo graag
.overal .n en vergeten daarbij, dat de ban
ken van hout zijn. Hout wordt echter ver
nield, als a1 te veel harten en initialen daar
in worden gr neden. Jaarlijksche uitgave
van de Brusselsche magistraat is dus: mis-,
vórming van banken 20.000 francs!
Verder werden in het Koninkrijk België
jaariyks minstens 1700 gevallen voor het
gerecht behandeld, waarbij in den vorm van
jalouzie of dergelijke de liefde hoofdrol
speelt. Kosten aan deze liefdes-affaires be
steed, ongeveer 60.000.000 (in woorden 60
millioen) francs!
Ook 40 van alle auto-ongelukken zijn
een gevolg van de liefde, daar verliefde,
mannelijke bestuurders zoogenaamd slecht
met hun „halve verstand" en één arm hun
wagen besturen.
Kort en goed: De liefde werd in Brussel
éénstemmig mede schuldig verklaard aan
de financieele crisis var. België.
Wel, als dat zoo is, dan kunnen ze toch
door
teraa Reymer lag in bed te lezen. Naast
>tond de telefoon. Het lampeschijnsel,
w de kap getemperd, zette de kamer in
«oen gloed. Het was bijna middernacht.
Iw&m een uitdrukking van gespannen
^hting op haar gezicht. Zou de ge-
•flnnige man weer opbellen? Dat zou
13 al de rijfde maal zijn.
werkelijk, nog voor het twaalf uur
daar rinkelde de telefoon. Gerda
^P naar den hoorn.
kunt dus ook niet slapen", hoorde zij
1'tem. „ik was vanavond heel dicht bij
e gedachte aan U houdt me geheel uit
1 slaap".
"Werkelijk?" lachte Gerda. „Jonge man-
aten zich anders gewoonlijk niet door
'rouwen in hun slaap verstoren."
1' maar U bent niet oud nog geen
Gerda, liefste, je bent als een jonge
zonnig en vol klare rust".
lev**111 me toch eindelijk eens moeten
n' waarom U me altijd opbelt".
„En U moet me zeggen, waarom U me
steeds weer antwoordt".
„O, dat is pure nieuwsgierigheid, U bent
geen dwaas, al stelt U zich ook zoo aan.
Geloof me toch ik ben een oude vrouw".
„Zeg dat toch niet steeds opnieuw. Je
bent lieflijk en je stem klinkt als muziek
de tijd kan vrouwen zooals jou niet deren".
Gerda huiverde. Nog enkele dagen en ze
zou achtendertig zijn. Doch toen lachte ze
zacht en geheimzinnig voor zich heen.
„Waarom wilt niet zeggen wie U bent?
Zoo is het te eenzjjdig."
„Dan moet ik eerst weten of ik U niet
verveel."
„Nee, integendeel, ik vind ij een onder
houdende oude heer!"
„O, wat kun je slecht grapjes maken. Ik
ben precies dertig jaar en een paar maan
den oud".
„Dan moest u verstandiger zijn", ant
woordde Gerda op V uisten 'o«i alsof ze
te kennen wilde ge jr dat ze een einde aan
het onderhoud wenschte te maken.
„Gerda, ben je daar nog?"
„Ja...!"
„Zeg eens, wat je wel van mij denkt".
„Ik denk niet over menschen, die ik niet
ken n die ik nog nooit geziei heb."
„Maar je hebt me toch al eens gezien
vand ag zelfs al tweemaal."
Waarom doet u zoo geheimzinnig?"
„Misschien val ik je tegen, als" je me
ziet."
„Nu haak ik af..."
„Gerda, nee. doe dat niet!"
„Zeg dan, wie je bent!"
„Nee, ik wil de onzichtbare vereerder
blijven. Je moet eerst belangstelling voor
me krijgen en dar. later... misschien."
Gerda glimlache. „Ik ben ongeduldig en
ik houd er niet van steeds gestoord te wór
den."
„Stoor ik je werkelijk?"
„Telefoongebel is altijd hinderlijk. Zeg
nu wie „e bent".
„Rudo'f Brandt. Mag ik -"c komen op
zoeken?"
„Wees toch niet zoo dwaas ik ben niet
romantisch aangelegd."
„Ik wou toch dat je net wel was, Gerda,
ik houd van je mag ik komen Toe, zeg,
dat ik mag".
„Nu, goed dan, Zaterdagmiddag maar
ik waarschuw je, dat je teleurgesteld zult
zijn."
Gerda hoorde nog een paar woorden van
dank en haakte toen af. Misschien was hg
toch wel interessant. Jonge mannen wor
den tegenwoordig dikwijls verliefd op vrou
wen, die ouder zrjn dan zijzelf
En Rulolf Brandt kwam. Hij was groot
en sterk, had bruine oogen en slanke han
den.
„Ik had niet durven hopen, dat je me
ontvangen zou."
„Niet?" Gerda gaf het meisje opdracht
koffie te brengen. Al den tijd, dat hij er
was, kon Gerda een gevoel van achterdocht
niet kwijt- raken. Ze hield niet van zyn
phrases. En toen kwam hij naast haar zit-
tent en greep haar hand. Hij keek haar
droomverloren in het gezicht. Zou hij haar
werkelijk liefhebben? Nu, de tijd zou het
wel leeren.
Gerda liet hem haar huis zien en de kost
bare kuntverzameling van haar overleden
vader.
„Ja, nu ik zie, wat een prachtig huis je
hebt, kan ik me begrijpen, dat je geen be
hoefte hebt om uit te gaan. Je gaat immers
nooit 's avonds uit? Je zult me wel uit
lachen, maar ik sta avond aan avond naar
het licht uit je huis te kijken. Je maakt
jezelf maar wijs, dat je oud bent en daarom
blijf je zoo thuis zitten. Wat Jij noodig hebt,
is leven, kleur en vroolijkheid. Mag ik je
dat alles geven?"
„WetKelijk, ik ben te oud."
„Altijd hetzelfde." Hij schudde haar zacht
door elkm,r. „Je bent jong, omdat je mooi
bent".
Gerda maakte zich vlug uit zijn greep
los. „Goed, wat ben je van plan."
Ze sloot de verzameling, die Rudolf
Brand ternauwernood een blik had waar-
