Buitenlandsch Overzicht.
f
WELKOM THUIS
GOLD STAR SHAG
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
DE BELGISCHE FRANC
4,g8 CENT
is sfeeftis JSJZri
7574
EERSTE BLAD
DINSDAG 2 APRIL 1935
63ste JAARGANG
De donkere politieke hemel boven Europa. De waardever^
mindering van het Belgische geld; een inconsequentie. - Eden
heef, succes met zijn besprekingen te Moskou.
De sombere
politieke
toestand
Eden's bezoek
aan Moskou
Henderson en het
ontwapeningswerk.
DE BEURZEN WEER OPEN.
Maatregelen tegen
prijsopdrijving.
UW
NEUS
ERIN!
.HET MEEST IN TREK"
Vertrouwensvotum van den
Belgischen Senaat
De Duitsche weermacht,
HONIG'S SOE P f
De wonderlijke belevenissen
van dr. Kaiserlien
over-
Ho
HELDERSCHE COURA
Abonnemen per 3 maanden by vooruitbet.: He.dersche Courant f 1.50; Koegras.
r"' ™reCZandl WiCrineen en Texcl f binnenland I 2-,
rr' eSt",n<lië PCI Ze°P08t 210 I-r mail en overige
,3f- Losse noa- 4 tT. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
f ON o gsbl ad reep. f 0.50, 10.70, 10.70, f 1.—. Modeblad resp. 11.20, 11.00, (1.50,
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE N:
20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te hoop, te buur) by vooruitbetaling
10 cL per regel, minimum 40 ct.; b(j niet-contante betaling 15 cL per regel,
minimum 60 cL (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 cL per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Wie de buitenlandsche
politiek eenigszins volgt,
weet dat deze maand
van groote beteekenis
zal zyn. De conferenties
die a.s. zyn te Stresa
(Italië) en daarna te Genève, zullen waar
schijnlijk de houding van Engeland, Frankrijk,
Italië en Rusland bepalen tegenover Duitsch-
jand. Mocht deze houding soepel en tegemoet
komende zijn, wat wij wenschen doch vreezen,
dan zal dit den vrede nog eenigszins besten
digen. Plaatst men zich echter in de scherpe
oppositioneels houding en keurt men ten
strengste af wat Duitschland gedaan heeft en
wat het eischt, dan kan de spanning tot het
kookpunt stijgen en de oorlog voor de deur
Staan.
Wij leven op het oogenblik op een werkende
vulkaan, die ieder oogenblik tot uitbarsting
kan komen en alle symptomen van een eruptie
vertoont.
Het Hbl. schreef Zaterdagavond in een
hoofdartikel o.m.:
De Russische volkscommissaris Litwlnov
pleegt geen blad voor zijn mond te nemen.
Onomwonden heeft hij ook dit keer het kind
bij den naam genoemd door te verklaren, dat
er nimmer sedert den wereldoorlog zulk een
Vrees voor verstoring van den vrede heeft be
staan als in dezen tijd. Litwinov sprak natuur
lijk van uit den uitsluitend Russischen ge
zichtshoek. Maar in algemeenen zin is zijn
constateering vólkernen ju>3
Het valt toch moeilyk te ontkennen, dat
geheel de wereld weer denkt in „oorlogster-
men" en dat oorlogsvoorbereiding opnieuw het
Leitmotiv is geworden bij vele politieke over
wegingen en besluiten. De in het Keliogg-
paet neergelegd} g'dachte Is onder den in
vloed van de reauteit geheel op den achter
grond geraakt. Wie gelóóft nog in de overwin
ning van de daa* n door alle mogendheden
aanvaarde methode tot oplossing van elk ge
schil door vreedzame middelen? In theorie
wordt nu en dan nog een beroep gedaan op
deze methode, maar in de praktijk leggen alle
mogendheden zich met koortsachtigen ijver er
op toe gereed te zijn om zoo noodig met mili
taire machtsmiddelen de begeerde oplossing te
Verkrijgen
Nog worden uiterste pogingen in het werk
gesteld om toepassing in laatste instantie van
de geweldmethode te vermijden en men kan
slechts innig hopen, dat deze pogingen niet
Vruchteloos zullen zyn. Uit de militaire voor
bereidingen echter, die allerwege getroffen
worden, blijkt dat het vertrouwen op het wel
slagen daarvan niet bijzonder groot is.
In schier elk land neemt met onrustbaren
den spoed het aantal symptomen toe, welke
er op wijzen, in welke richting de wereld weer
voortijlt.
Alle, kleine en grootere, aanwijzingen, die
duiden in een zelfde richting. Aandacht ver
dient daarnevens het feit, daf in de meeste
landen met grooten ijver oefeningen worden
gehouden in beveiliging van de bevolking
tegen bom- en gasaanvallen uit de lucht Op
zich zelf volkomen begrijpelijk en toe te jui
chen oefeningen, doch die in algemeenen zin
beschouwd, een treffenden kyk geven op de
oorlogsatmosfeer, waarin men thans, 17 jaar
na den oorlog, weer leeft. En die tevens het
bewys leveren, dat de overtuiging over-
heerscht, dat niettegenstaande alle daarom
trent reeds bestaande en wellicht nog te slui
ten pacten en overeenkomsten, in een volgen
den oorlog gas en bommen de bevolking zullen
teisteren een Fransch generaal ziet reeds
als eenig redmiddel ue evacuatie van de stads
bevolking naar het land, waartoe de verbin
dingsmiddelen van de stad naar het land ver
meerderd moeten worden.
Nimmer, zoo constateert Litwinof terecht,
is sinds den wereldoorlog, de beduchtheid
voor verstoring van den vrede grooter ge
weest.
EET VRAAGSTUK DER FRANSCEE
DEFENSIE
GENERAAL M AU RIN
Fransche minister van oorlog.
Wel niemand, die de ontwikkeling volgt,
zal de juistheid van deze vaststelling ver
mogen te ontkenen.
Doch wie of wat in staat zal blijken de we
reld tegen te houden bij het afglijden langs
het hellend vlak, waarop zij zich wederom
bevindt
België bevindt zich op
het pad van de deva
luatie (waardevermin
dering van de in omloop
zijnde munt), zoo heb
ben we in ons vorig overzicht reeds gemeld,
een pad dat onze regeering angstvallig ver
mijdt, omdat het de moeilijkheden slechts
zou vergrooten.
De Nw. Rott Crt. wijst in een hoofdartikel
in het Zaterdagavond-nummer, op een incon
sequentie van de Belgische regeering, die aan
het volk de plechtige belofte gedaan had dat
het geld niet meer in waarde zou worden ver
minderd en nu op betrekkelijk lichtzinnige
wijze deze belofte schendt.
Wij ontleenen aan dit artikel het volgende:
Het debat van Vrijdag is zeer pijnlijk ge
weest. Dit is reeds duidelijk geworden, dat
België niet vol moed en hoop, in positieve
verwachting van verbetering, zijn toevlucht
neemt tot de besnoeiing van zijn geld, maar
puur uit hulpeloosheid. Devalualistische over
tuiging zou op zichzelf niet verwonderlijk ge
weest zijn bij den nieuwen premier, van Zee
land, die een van de weinige groote bewonde
raars van Roosevelt is onder de financiers
van Europa.
BELGlE's NIEUWSTE PREMIER
VAN ZEELAND.
fevetts minister van buitenlandsche zaken
Het zal zeker een, voor het nieuwe bewind
bijzonder pijnlijken indruk te Brussel hebben
gemaakt, toen oud-minister Jaspar in het
debat onthulde, dat de Nationale Bank van
Frankrijk België hulp tot verdediging van den
Belga had aangeboden in den vorm van een
leening van drie milliar'd francs, tegen een
rente van 3% doch dat men liever de de
valuatie had gewild dan dezen steun. Waar
om heeft dan de delegatie der vier ministers
den schijn laten voortbestaan, alsof zij te
Parijs niets had bereikt? Dit is een zeer be
langwekkende vraag. De ministers, geen de-
valuationisten, moeten uiteraard zwaarwegen
de redenen hebben gehad om deze leening niet
te aanvaarden.
De laatste stabilisatie van het Belgische
geld is gepaard gegaan met plechtige belofte,
dat voortaan de spaarder, en verder zij, die
vertrouwen toonden in het verantwoordelijk
heidsgevoel van België voor zijn geld, in geen
geval meer waardevermindering te vreezen
hadden. Het ongedachte kan toch geschieden,
onder den drang van het ongeluk, van om
standigheden waartegen men machteloos
staat. Maar een koelbloedige breuk van deze
belofte, op de overweging dat zekere takken
van het bedrijfsleven erbij gedijen zouden,
lijkt ons dan eenvoudig onverdedigbaar, vol
doende om degenen, die dat bepleiten, voor
taan geen vertrouwen meer waardig te
keuren.
Engeland komt Rus
land de laatste maanden
aardig in het gevlei en
Rusland is poeslief te
gen Engeland. Litwinof
heeft zelfs een dronk uitgebracht op de ge
zondheid van den Engelschen koning. Ja, 't
kan verkeeren. 't Is nog niet zoo lang gele
den dat Engeland van Rusland niets moest
hebben, alleen de groote zakenlui, die in Rus
land een goeden afnemer zagen, voelden veel
voor erkenning van de Sowjet-Unie. Maar
dat is nu anders, de Engelsche regeering, in
den persoon van den Lord Zegelbewaarder,
Eden, heeft Moskou opgezocht en op tact
volle wijze alle punten van geschil vermeden,
om economische en politieke resultaten te be
reiken. En dat schijnt hem wonderwel gelukt
te zyn.
Het wordt reeds duidelijk, dat zyn bezoek
aan Moskou een aanmerkelijk succes gehad
heeft zoo meldde Reuter Zaterdag uit
Moskou. Uit de inlichtingen, welke de corre
spondent van Reuter van niet-officieel maar
goed ingelichte waarnemers heeft, leidt hij
af, dat de sowjet-functionarissen, die in aan
raking met Eden gekomen zijn, bekoord zijn
door zijn openhartigheid en natuurlijkheid.
Het schijnt, dat het bezoek van Eden ertoe
bijgedragen heeft, om vele wolken van ver
denking te verdrijven. Hij heeft met sym
pathie geluisterd en geruststellende antwoor
den gegeven op de vrees van de sowjet-re-
geerlng ten aanzien van bepaalde aspecten
van den Europeeschen toestand. Er valt niet
aan te twijfelen, dat de sowjetleiders van
hun kant zich bereid getoond hebben door
bemiddeling van den Volkenbond te werken
en door internationale samenwerking de
vreedzame ontwikkeling van het continent te
waarborgen. Deze kalmeering van bepaalde
bevreesdheden van de Sowjct-unie zal waar
schijnlijk een belangrijker resultaat van het
bezoek blijken dan de rechtstreeksche oeco-
nomische aspecten van de besprekingen.
ANTEONY EDEN.
bizonder vertegenwoordiger der Engelsche
regeering in Volkenbonds- en ontwa
peningskwestie.
De belangstelling begint zich thans reeds
op Warschau te richten en men voedt reeds
de hoop, dat Polen de volgende schakel blij
ken zal in de internationale samenwerking.
Nog optimistisch gestemd.
In een rede in zijn kie: district Clay Cross
verklaarde .rthur Henderson, dat de geruch
ten, volgens welke lfij het voorzitterschap der
ontwapeningsconferentie zou neerleggen, on
gegrond waren. Het was de ir.spannend3te i>Jd
van zyn vele jaren van publieken arbeid, doch
hy was bereid zeer hara te werken om eenig
resultaat te bereiken. Hij geloofde niet, dat
een oorlog voor de deur stond of onvermijde
lijk was. Ook was hy niet van meening, dat de
toestand zoo ernstig was als hy scheen.
Nadat de Belgische Senaat Zaterdagavond
met groote meerderheid de monetaire voor
stellen der nieuwe regeering had aangenomen,
is het kabinet Zondagmorgen onder voorzit
terschap van den heer Van Zeeland bijeen ge
komen om te beraadslagen over de maatre
gelen, welke onmiddellijk getroffen moeten
worden.
Besloten werd de Belga met 28 van de
huidige waarde te devalueeren. De nieuwe
goudwaarde van den Belga zal dus 72 be
dragen van de tot nog toe geldende waarde.
Uitvoerig werden de nadeelige gevolgen be
sproken, welke uit deze devaluatie zouden
voortvloeien. Na ampele overweging werden
maatregelen vastgesteld om prijsopdrijving te
voorkomen en te verhinderen, dat de aandee-
lenkoersen op de beurs een hausse gaan ver-
toonen. Het contróle-bureau op de deviezen
heeft Maandag zijn werkzaamheden hervat.
Met kracht zal, naar de minister van
Justitie in den ministerraad verklaarde, tegen
ontduikingen worden opgetreden.
De effecten- en wisselmarkten, die sinds
Donderdag gesloten waren, hebben gisteren
haar deuren weer geopend.
Radio-rede van den premier.
De Belgische premier Van Zeeland heeft
Zondagavond in het Fransch en het Vlaamsch
door middel van de radio een korte rede tot
het Belgische volk gericht
„Wij moeten", zoo zeidc hy, „in deze moei
lijke oogenblikken onze kalmte bewaren. Wij
moeten thans denzelfden moed toonen, waar
van wy in andere moeilijke tijden het bewijs
hebben geleverd".
Hy deed verder een beroep op de vader
landsliefde der oudstrijders, zyn wapenbroe
ders, zooals hy het noemde.
„Ook de vrouwen moeten haar steun geven.
Denkt niet verder aan de monetaire kwestie",
zoo vervolgde hij. „Wy zijn er om den franc
en uw spaarpenningen te verdedigen. U zult
met een franc nog evenveel kunnen koopen
als een jaar geleden. De regeering zal de mo
netaire kwestie met koelbloedigheid onder het
oog zien en weten te voorkomen, dat zich on
voorziene omstandigheden voordoen".
De minister-president besloot zijn rede met
er aan te herinneren, dat België in den loop
der tijden steeds de moielijkheden heeft weten
te overwinnen.
Naar gemeld wordt hebben tal van groote
handelsondernemingen adhaesiebetuigingen
aan de regeering gezonden. Uit het buitenland
zijn verscheiden aanvragen binnengekomen
naar Belgische staatsfondsen.
Tegen het opdrijven van de
pr|jzen.
Van officieele zijde is de volgende mede-
deeling ter kennis gebracht van de bevol
king:
Dan weet 1) waarom)
Gold Star Shag
het meest in trek is.
ten goudkleurige ge*
zonde tabak.
Geen brand op de tong.
Geen prikkel in de keeL
Daarom is:
„De regeering vestigt de aandacht van het
publiek, van de industrieelen en de hande
laars op het feit, dat zy zich krachtdadig
verzetten zal tegen elke opdrijving van de
pryzen, die niet streng te rechtvaardigen zou
zijn door de tegenwoordige omstandigheden
van de productie.
Zij zal niet aarzelen elk misbruik te be
teugelen.
Bovendien worden de verbruikers aangezet
hun kalmte te bewaren en niet toe te geven
aan overdreven eischen vanwege sommige
verkoopers.
De regeering wyst er op, dat in vele ge
vallen de stijging van de kleinhandelsprijzen
gering moet blijven.
Om dit doel te bereiken, zal de regccring
alle middelen aanwenden waarover zij be
schikt".
Met 110 tegen 20 stemmen en 19 onthou
dingen heeft de Senaat Zaterdagavond da
beide door de regeering ingediende wetsont
werpen strekkende tot wijziging van het
monetaire statuut en tot uitbreiding van de
speciale volmachten en verlenging van haaf
duur tot 1 April 1936 aangenomen.
750.000 man sterk?
De Daily Telegraph verneemt uit Berlijn,
dat gisteren 580.000 dienstplichtigen van de
lichting 1915 opgeroepen zouden worden.
Hiervan zouden volgens het blad 300.000
onder de wapenen worden gehouden Do
Duitsche weermacht zal waarschijnlijk uit
750.000 man bestaan.
TWEE TOKPEDOJAGERS VOOR POLEN
BESTELD.
Tusschen de Poolsche regeering en de En
gelsche scheepswerf White te Cowes is
1
Feuilleton.
door
12)
WILL AMBEBG.
Van tyd. tot tyd noodzaakten zyn studies
hem op reis te gaan, b.v. wanneer een con
cern zyn advies verlangde inzake een of an
der materiaal, waardoor hij dan wel genood
zaakt was ter plaatse een onderzoek te gaan
'natellen en zoo kwam het, dat hy zich meer
malen in het Rijnland of in Berlyn opnield
Voor het overige leide hij een zeer sober leven.
Van l auihsche geneugten had hij «en afschuw
cn Vo°r een bijzondere zorg aan zijn kleedi.g
°htbrak hem de noodigc smaak. Hij verheug
de zich slechts over zyn welstand, omdat deze
em van iedereen onafhankelijk maakte en
em In staat stelde zich geheel aan de weten-
Schap te wijden.
Toen was de relatie met het Sulfide syndi-
^at gekomen. Zyn vriend en schoolkameraad
Harr.nier, die aan dit consortorium als advi
seur verbonden was, dacht aan hem, toen er
mmand noodig bleek voor 't onderzoek aan de
ode Zee en wist hem tenslotte niet zonder
moeite over te halen deze, rijkelijk gehono-
recrde opdracht te aanvaarden.
Vrywei met de regelmatigheid van ecu uur-
Werk, even vlot en gesmeerd, zonder bepaalde
emoties, was Kaiserlien's leven tot dusver ver
hopen. Hij was gefortuneerd, verbruikte nau
welijks zyn rente, genoot een flink salaris en
had bovendien nog niet onbelangrijke inkom
sten uit zijn uitvindingen. Het was zonder in
tegraaltabellen te berekenen, dat zijn kapi
taal zich op deze wijze van jaar tot jaar moest
vermeerderen... Tot dan plotseling het nood-
lot alle menschelijke berekeningen voor de
tweede maal met één slag omwierp en dat wel
op een tijdstip, waarop Kaiserlien s leven over
zichtelijker scheen dan ooit. Wat nu zeker wel
in de allereerste plaats kon worden verwacht,
was gebeurd. Kaiserlien's vermogen was eens
klaps verdwenen. Eenige oplichters hadden er
op slinksche wijze en op het juiste oogenblik
beslag op weten te legen. Eén enkele voor
waarde had het Sulfide syndicaat van dr. Kai
serlien verlangd en hij had geen moment ge
aarzeld daaraan te voldoen: discretie. En juist
deze discretie kostte hem zijn geld; slechts de
herinnering daaraan en mischien de hoop
het nog eens terug te krijgen bleef hem
Want niet slechts zijn villa was den scha
vuiten ten offer gevallen ook zijn tegoed by
de bank bleek geheel te zijn geplunderd. Ge
plunderd op een wijze, die zelfs de vermete s e
fantasie niet zou hebben durven veronderstel
len.
Ina Heldt cn Kaiserlien zijn samen van het
hotel naar het Potsdammer plein gewandeld.
Daar hebben zich hun wegen gesplitst. Zy
gaat met den ondergrondsche in de richting
van den Nordring haar ouders wonen in de
Schönhauser allee cn hij gaat den tegen-
overgcstelden kant uit, want zyn bank is in
de omgeving van het Wittenbergplein.
De keeren. dat hy in zijn leven het bankge
bouw betreden heeft, zijn te tellen. Uit den
aard der zaak was het toch al wonderlijk, dat
hij, die in Starnberg woonde, in Berlyn zijn
bankrekening had en zyn effecten deponeerde,
maar ook deze tegenstrijdigheid kwam voort
uit eerbied voor de daden van zyn overleden
vader, die zijn geheele leven met deze Berlyn-
sche bankinstelling zaken had gedaan.
Toen Kaiserlien daarop Ina Heldt ais secre-
tareses had aangenomen, bleek al spoedig, dat
er toch ook een voordeeligen kant zat aan de
wy'ze, waarop hy zijn kapitaal beheerde, want
nu kon Ina Heldt, die slechts van tijd tot tyd
eenige weken in Stamberg vertoefde, vanuit
Berlijn zijn bankzaken gemakkelijk regelen.
Als Kaiserlien zich aan een der vele lo
ketten vervoegt, wijst de klok in de hall juist
eenige minuten voor 1. De kassier achter het
raampje ontvangt hem met een vijandigen
blik, waarmee hij ongetwijfeld te kennen wil
geven, dat hij een antipathie heeft tegen men-
schen, die altijd op het laatste nippertje ko
men en daardoor 't lunchuurtje van een ander
noodeloos bekorten.
Kaiserlien noemt zijn naam en vraagt dan
argeloos: „Kunt u mij ook zeggen, hoe het
met mijn rekening staat? Ik zou graag willen
weten over welk bedrag ik onmiddellijk kan
beschikken."
De man achter het loket schrijft op een
stukje papier den naam dr. Kaiserlien met
daarachter een vraagteeken. Dat wil zeggen:
deze cliënt verlangt onmiddellijk opgave van
den stand van zijn rekening. Het briefje wordt
doorgegeven aan een juffreuw, die achter het
loket aan een schrijftafel werkt, deze geeft
het aan een heer met een imposanten bril, die
het op „ijn beurt ter hand stelt aan een jong-
mensch, dat er tenslotte mee in een ander
vertrek verdwijnt. Na een minuut komt het
stukje papier langs denzelfc.cn weg v eer te
rug; vlugheid is tijd, tyd is geld en geld is
het artikel der bankinstellingen. Kaiserlein
weet het tempo, waarin de verlangde inlich
tingen te zijner kennis worden gebracht, te
waardeeren. Hij treedt weer voor het loket,
een potlood en een notitieboekje in de hand
om het bedrag te noteeren. De man voor hem
werpt een vluchtigen blik op het stukje papier,
dat hy in de hand houdt en glimlacht mede
lijdend als hy ziet, welke voorbereidingen Kai
serlien bereids heeft getroffen. „Uw reke
ning is afgeloopen", zegt hij kort.
„Afgeloopen?" vraagt dr. Kaiserlein wan
trouwend, terwijl hij zich reeds pareert op
een nieuwe verrassing. „Wat wilt u daarmee
zeggen afgeloopen?"
„Wel, dat u by ons op het oogenblik niets
meer te goed hebt."
„Dat is dat is neen maar, dat
stamelt dr. Kaiserlien, maar spoedig weet h|j
zich te bcheerschen.
„Het spijt me", glimlacht verontschuldigend
de ander.
„Hoe kan dat dan?" vraagt Kaiserlien.
„Hoewel ik het bedrag niet precies kan zeggen
weet ik toch heel zeker Hij maakt den zin
niet af, want plotseling schiet cem iets te bin
nen. Ja, dat zou kunnen zijn; dat ware dan te
vens zijn laatste hoop. Misschien heeft Ina
Heldt wie hij een volmacht gegeven heeft,
het nog beschikbare bedrag opgenomen om
het nog te beleggen. Dan moest zijn deposito
verhoogd zyn. „Kan ik een opgave krijgen van
de effecten, die ik bij u gedeponeerd heb?"
De kasier werpt een wanhopigen blik op de
klok. Achter hem worden boeken dichtgeklapt,
inktpotten gesloten en stoelen verschoven. Dat
is het sein voor de middag pauze. „Komt u
dan morgen even terug", vei zoekt hij.
„Neen, er ir haast ij!" antwoordt Kaiser
lien kort. „Ik moet onmiddellijke zekerheid
hebben." Er agt een astberadenheid in zyn
toon, die elke tegenspraak uitsluit.
„Dan verzoek ik u nog een paar minuten
geduld te hebben", zegt de man aan het loket
met wat geforceerde vroolfjkheid. Hij keert
zich om en zegt een paar woorden tegen de
juffrouw, die zooeven nog aan de schrijftafel
zat en nu reeds haar mantel aan heeft. Deze
trekt een gezicht, alsof zy schandelijk belee-
digd is, maar tenslotte ontdoet zy zich toch
weer van haar mantel om vervolgens achter
een .eur met het opschrift „Naar de safe" te
verdwijnen.
Ditmaal duurt het langer voor er antwoord
komt. Ongeveer vijf minuten gaan voorbij eer
zij weer verschijnt.
Op fluisterenden toon zegt zij ieta tegen
den man aan het loket, deze vraagt eveneens
fluisterend iets terug, waarop de juffrouw
haar smalle schoudertjes ophaalt; een volgen
de dringende vraag van den kassier heeft het
zelfde resultaat. En dan begrijpt Kaiserlein
ook zonder dat hem zulks is medegedeeld, dat
hem een nieuwe jobstijding te wachten staat.
Eindelijk keert de man by hem terug:„Uw
effecten liggen niet meer bij ons. Ze zyn gister
ochtend tegen een ontvangbewijs aan uw ad
vocaat overhandigd."
„Mijn aavocaat? Wat heeft mijn advocaat
daarmee t maken?" eischt Kaiserlein ophel
dering.
De kassier werpt voor de derde maal een
blik op de klok en meent, dat hy nu langza
merhand wel eens wat minder beleefd kan
worden. Om zijn lippen ligt onmiskenbaar een
spottend glimlachje als hy antwoordt: Dat zult
u zelf wel het beste weten!"
Maar ook oeze opmerking blykt niet het
gewenschte resultaat te hebben, kaiserlien is
niet weg te krygen. „Doet l mij een genoe
gen en dient u my even aan by de directie!"
„Nu?"
„Onmiddellijk, ja!"
„Het spijt me, maar dat is onmogelijk. De
directeur zal u op het oogenblik zeker niet
kunnen ontvangen. Hij heeft om half twer een
belangrijke conferentie."
Maar Kaiserlien laat zich ook door die con
ferentie niet afschrikken. Belangrijke confe
renties dienen gewoonlijk als uitvlucht en als
ze werkelijk gehouden worden, kunnen zc wel
een kwartier uitstel lijden.
„Ik moet den directeur onmiddellijk spre
ken."
De kassier aarzelt nog steeds. Hy weet,
dat er een uitbrander opzit, als hjj om dezen
tijd iemand bij zijn chef aandient. Kaiserlien,
die de besluiteloosheid bij den ander bemerkt,
gooit er nog een schepje by op: „Zegt u maar
tegen uw directeur, dat het hier een geraffi
neerde oplichterij betreft, waarin alleen hij
opheldering zal kunnen geven!"
Dat helpt. Meer nog dan tegen den fiscus
hebben juweliers en bankiers een antipathie
tegen misdadigers en oplichters. Voor iemand,
die op het punt staat een geraffineerde mis
daad op te helderen, is een bankdirecteur
steeds te spreken, ook ai wacht buiten zyn
chauffeur met den acht-cylinder.
Directeur Rodmer aarzelt dus geen moment
Kaiserlien te ontvangen. Hy kent hem nog
niet persoonlijk, daar hij eerst sinds twee
jaar bij de bank werkzaam is, maar diens
naam is hem toch niet geheel vreemd. In de
eerste plaats al niet in verband met het res
pectabele bedrag van zyn rekening-courant
en de al even respectabele waarde der ge
deponeerde effecten en in de tweede plaats
door den geweldigen omvang van het giste
ren opgenomen bedrag. En dat laatste zoo
veronderstelt de heer Rodmer zou wel de
reden zyn, waarom deze cliënt zich thans liet
aandienen; met die misdaad zou het zoo'n
vaart wel niet loopen. Waarschijnlijk had hij
berouw over de betoonde noblesse. 1
(Wordt vervolgd.)