Buitenlandsch Overzicht. f WELKOM THUIS GOLD STAR SHAG NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA DE BELGISCHE FRANC 4,g8 CENT is sfeeftis JSJZri 7574 EERSTE BLAD DINSDAG 2 APRIL 1935 63ste JAARGANG De donkere politieke hemel boven Europa. De waardever^ mindering van het Belgische geld; een inconsequentie. - Eden heef, succes met zijn besprekingen te Moskou. De sombere politieke toestand Eden's bezoek aan Moskou Henderson en het ontwapeningswerk. DE BEURZEN WEER OPEN. Maatregelen tegen prijsopdrijving. UW NEUS ERIN! .HET MEEST IN TREK" Vertrouwensvotum van den Belgischen Senaat De Duitsche weermacht, HONIG'S SOE P f De wonderlijke belevenissen van dr. Kaiserlien over- Ho HELDERSCHE COURA Abonnemen per 3 maanden by vooruitbet.: He.dersche Courant f 1.50; Koegras. r"' ™reCZandl WiCrineen en Texcl f binnenland I 2-, rr' eSt",n<lië PCI Ze°P08t 210 I-r mail en overige ,3f- Losse noa- 4 tT. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct. f ON o gsbl ad reep. f 0.50, 10.70, 10.70, f 1.—. Modeblad resp. 11.20, 11.00, (1.50, Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIE N: 20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te hoop, te buur) by vooruitbetaling 10 cL per regel, minimum 40 ct.; b(j niet-contante betaling 15 cL per regel, minimum 60 cL (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer: 10 cL per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct Wie de buitenlandsche politiek eenigszins volgt, weet dat deze maand van groote beteekenis zal zyn. De conferenties die a.s. zyn te Stresa (Italië) en daarna te Genève, zullen waar schijnlijk de houding van Engeland, Frankrijk, Italië en Rusland bepalen tegenover Duitsch- jand. Mocht deze houding soepel en tegemoet komende zijn, wat wij wenschen doch vreezen, dan zal dit den vrede nog eenigszins besten digen. Plaatst men zich echter in de scherpe oppositioneels houding en keurt men ten strengste af wat Duitschland gedaan heeft en wat het eischt, dan kan de spanning tot het kookpunt stijgen en de oorlog voor de deur Staan. Wij leven op het oogenblik op een werkende vulkaan, die ieder oogenblik tot uitbarsting kan komen en alle symptomen van een eruptie vertoont. Het Hbl. schreef Zaterdagavond in een hoofdartikel o.m.: De Russische volkscommissaris Litwlnov pleegt geen blad voor zijn mond te nemen. Onomwonden heeft hij ook dit keer het kind bij den naam genoemd door te verklaren, dat er nimmer sedert den wereldoorlog zulk een Vrees voor verstoring van den vrede heeft be staan als in dezen tijd. Litwinov sprak natuur lijk van uit den uitsluitend Russischen ge zichtshoek. Maar in algemeenen zin is zijn constateering vólkernen ju>3 Het valt toch moeilyk te ontkennen, dat geheel de wereld weer denkt in „oorlogster- men" en dat oorlogsvoorbereiding opnieuw het Leitmotiv is geworden bij vele politieke over wegingen en besluiten. De in het Keliogg- paet neergelegd} g'dachte Is onder den in vloed van de reauteit geheel op den achter grond geraakt. Wie gelóóft nog in de overwin ning van de daa* n door alle mogendheden aanvaarde methode tot oplossing van elk ge schil door vreedzame middelen? In theorie wordt nu en dan nog een beroep gedaan op deze methode, maar in de praktijk leggen alle mogendheden zich met koortsachtigen ijver er op toe gereed te zijn om zoo noodig met mili taire machtsmiddelen de begeerde oplossing te Verkrijgen Nog worden uiterste pogingen in het werk gesteld om toepassing in laatste instantie van de geweldmethode te vermijden en men kan slechts innig hopen, dat deze pogingen niet Vruchteloos zullen zyn. Uit de militaire voor bereidingen echter, die allerwege getroffen worden, blijkt dat het vertrouwen op het wel slagen daarvan niet bijzonder groot is. In schier elk land neemt met onrustbaren den spoed het aantal symptomen toe, welke er op wijzen, in welke richting de wereld weer voortijlt. Alle, kleine en grootere, aanwijzingen, die duiden in een zelfde richting. Aandacht ver dient daarnevens het feit, daf in de meeste landen met grooten ijver oefeningen worden gehouden in beveiliging van de bevolking tegen bom- en gasaanvallen uit de lucht Op zich zelf volkomen begrijpelijk en toe te jui chen oefeningen, doch die in algemeenen zin beschouwd, een treffenden kyk geven op de oorlogsatmosfeer, waarin men thans, 17 jaar na den oorlog, weer leeft. En die tevens het bewys leveren, dat de overtuiging over- heerscht, dat niettegenstaande alle daarom trent reeds bestaande en wellicht nog te slui ten pacten en overeenkomsten, in een volgen den oorlog gas en bommen de bevolking zullen teisteren een Fransch generaal ziet reeds als eenig redmiddel ue evacuatie van de stads bevolking naar het land, waartoe de verbin dingsmiddelen van de stad naar het land ver meerderd moeten worden. Nimmer, zoo constateert Litwinof terecht, is sinds den wereldoorlog, de beduchtheid voor verstoring van den vrede grooter ge weest. EET VRAAGSTUK DER FRANSCEE DEFENSIE GENERAAL M AU RIN Fransche minister van oorlog. Wel niemand, die de ontwikkeling volgt, zal de juistheid van deze vaststelling ver mogen te ontkenen. Doch wie of wat in staat zal blijken de we reld tegen te houden bij het afglijden langs het hellend vlak, waarop zij zich wederom bevindt België bevindt zich op het pad van de deva luatie (waardevermin dering van de in omloop zijnde munt), zoo heb ben we in ons vorig overzicht reeds gemeld, een pad dat onze regeering angstvallig ver mijdt, omdat het de moeilijkheden slechts zou vergrooten. De Nw. Rott Crt. wijst in een hoofdartikel in het Zaterdagavond-nummer, op een incon sequentie van de Belgische regeering, die aan het volk de plechtige belofte gedaan had dat het geld niet meer in waarde zou worden ver minderd en nu op betrekkelijk lichtzinnige wijze deze belofte schendt. Wij ontleenen aan dit artikel het volgende: Het debat van Vrijdag is zeer pijnlijk ge weest. Dit is reeds duidelijk geworden, dat België niet vol moed en hoop, in positieve verwachting van verbetering, zijn toevlucht neemt tot de besnoeiing van zijn geld, maar puur uit hulpeloosheid. Devalualistische over tuiging zou op zichzelf niet verwonderlijk ge weest zijn bij den nieuwen premier, van Zee land, die een van de weinige groote bewonde raars van Roosevelt is onder de financiers van Europa. BELGlE's NIEUWSTE PREMIER VAN ZEELAND. fevetts minister van buitenlandsche zaken Het zal zeker een, voor het nieuwe bewind bijzonder pijnlijken indruk te Brussel hebben gemaakt, toen oud-minister Jaspar in het debat onthulde, dat de Nationale Bank van Frankrijk België hulp tot verdediging van den Belga had aangeboden in den vorm van een leening van drie milliar'd francs, tegen een rente van 3% doch dat men liever de de valuatie had gewild dan dezen steun. Waar om heeft dan de delegatie der vier ministers den schijn laten voortbestaan, alsof zij te Parijs niets had bereikt? Dit is een zeer be langwekkende vraag. De ministers, geen de- valuationisten, moeten uiteraard zwaarwegen de redenen hebben gehad om deze leening niet te aanvaarden. De laatste stabilisatie van het Belgische geld is gepaard gegaan met plechtige belofte, dat voortaan de spaarder, en verder zij, die vertrouwen toonden in het verantwoordelijk heidsgevoel van België voor zijn geld, in geen geval meer waardevermindering te vreezen hadden. Het ongedachte kan toch geschieden, onder den drang van het ongeluk, van om standigheden waartegen men machteloos staat. Maar een koelbloedige breuk van deze belofte, op de overweging dat zekere takken van het bedrijfsleven erbij gedijen zouden, lijkt ons dan eenvoudig onverdedigbaar, vol doende om degenen, die dat bepleiten, voor taan geen vertrouwen meer waardig te keuren. Engeland komt Rus land de laatste maanden aardig in het gevlei en Rusland is poeslief te gen Engeland. Litwinof heeft zelfs een dronk uitgebracht op de ge zondheid van den Engelschen koning. Ja, 't kan verkeeren. 't Is nog niet zoo lang gele den dat Engeland van Rusland niets moest hebben, alleen de groote zakenlui, die in Rus land een goeden afnemer zagen, voelden veel voor erkenning van de Sowjet-Unie. Maar dat is nu anders, de Engelsche regeering, in den persoon van den Lord Zegelbewaarder, Eden, heeft Moskou opgezocht en op tact volle wijze alle punten van geschil vermeden, om economische en politieke resultaten te be reiken. En dat schijnt hem wonderwel gelukt te zyn. Het wordt reeds duidelijk, dat zyn bezoek aan Moskou een aanmerkelijk succes gehad heeft zoo meldde Reuter Zaterdag uit Moskou. Uit de inlichtingen, welke de corre spondent van Reuter van niet-officieel maar goed ingelichte waarnemers heeft, leidt hij af, dat de sowjet-functionarissen, die in aan raking met Eden gekomen zijn, bekoord zijn door zijn openhartigheid en natuurlijkheid. Het schijnt, dat het bezoek van Eden ertoe bijgedragen heeft, om vele wolken van ver denking te verdrijven. Hij heeft met sym pathie geluisterd en geruststellende antwoor den gegeven op de vrees van de sowjet-re- geerlng ten aanzien van bepaalde aspecten van den Europeeschen toestand. Er valt niet aan te twijfelen, dat de sowjetleiders van hun kant zich bereid getoond hebben door bemiddeling van den Volkenbond te werken en door internationale samenwerking de vreedzame ontwikkeling van het continent te waarborgen. Deze kalmeering van bepaalde bevreesdheden van de Sowjct-unie zal waar schijnlijk een belangrijker resultaat van het bezoek blijken dan de rechtstreeksche oeco- nomische aspecten van de besprekingen. ANTEONY EDEN. bizonder vertegenwoordiger der Engelsche regeering in Volkenbonds- en ontwa peningskwestie. De belangstelling begint zich thans reeds op Warschau te richten en men voedt reeds de hoop, dat Polen de volgende schakel blij ken zal in de internationale samenwerking. Nog optimistisch gestemd. In een rede in zijn kie: district Clay Cross verklaarde .rthur Henderson, dat de geruch ten, volgens welke lfij het voorzitterschap der ontwapeningsconferentie zou neerleggen, on gegrond waren. Het was de ir.spannend3te i>Jd van zyn vele jaren van publieken arbeid, doch hy was bereid zeer hara te werken om eenig resultaat te bereiken. Hij geloofde niet, dat een oorlog voor de deur stond of onvermijde lijk was. Ook was hy niet van meening, dat de toestand zoo ernstig was als hy scheen. Nadat de Belgische Senaat Zaterdagavond met groote meerderheid de monetaire voor stellen der nieuwe regeering had aangenomen, is het kabinet Zondagmorgen onder voorzit terschap van den heer Van Zeeland bijeen ge komen om te beraadslagen over de maatre gelen, welke onmiddellijk getroffen moeten worden. Besloten werd de Belga met 28 van de huidige waarde te devalueeren. De nieuwe goudwaarde van den Belga zal dus 72 be dragen van de tot nog toe geldende waarde. Uitvoerig werden de nadeelige gevolgen be sproken, welke uit deze devaluatie zouden voortvloeien. Na ampele overweging werden maatregelen vastgesteld om prijsopdrijving te voorkomen en te verhinderen, dat de aandee- lenkoersen op de beurs een hausse gaan ver- toonen. Het contróle-bureau op de deviezen heeft Maandag zijn werkzaamheden hervat. Met kracht zal, naar de minister van Justitie in den ministerraad verklaarde, tegen ontduikingen worden opgetreden. De effecten- en wisselmarkten, die sinds Donderdag gesloten waren, hebben gisteren haar deuren weer geopend. Radio-rede van den premier. De Belgische premier Van Zeeland heeft Zondagavond in het Fransch en het Vlaamsch door middel van de radio een korte rede tot het Belgische volk gericht „Wij moeten", zoo zeidc hy, „in deze moei lijke oogenblikken onze kalmte bewaren. Wij moeten thans denzelfden moed toonen, waar van wy in andere moeilijke tijden het bewijs hebben geleverd". Hy deed verder een beroep op de vader landsliefde der oudstrijders, zyn wapenbroe ders, zooals hy het noemde. „Ook de vrouwen moeten haar steun geven. Denkt niet verder aan de monetaire kwestie", zoo vervolgde hij. „Wy zijn er om den franc en uw spaarpenningen te verdedigen. U zult met een franc nog evenveel kunnen koopen als een jaar geleden. De regeering zal de mo netaire kwestie met koelbloedigheid onder het oog zien en weten te voorkomen, dat zich on voorziene omstandigheden voordoen". De minister-president besloot zijn rede met er aan te herinneren, dat België in den loop der tijden steeds de moielijkheden heeft weten te overwinnen. Naar gemeld wordt hebben tal van groote handelsondernemingen adhaesiebetuigingen aan de regeering gezonden. Uit het buitenland zijn verscheiden aanvragen binnengekomen naar Belgische staatsfondsen. Tegen het opdrijven van de pr|jzen. Van officieele zijde is de volgende mede- deeling ter kennis gebracht van de bevol king: Dan weet 1) waarom) Gold Star Shag het meest in trek is. ten goudkleurige ge* zonde tabak. Geen brand op de tong. Geen prikkel in de keeL Daarom is: „De regeering vestigt de aandacht van het publiek, van de industrieelen en de hande laars op het feit, dat zy zich krachtdadig verzetten zal tegen elke opdrijving van de pryzen, die niet streng te rechtvaardigen zou zijn door de tegenwoordige omstandigheden van de productie. Zij zal niet aarzelen elk misbruik te be teugelen. Bovendien worden de verbruikers aangezet hun kalmte te bewaren en niet toe te geven aan overdreven eischen vanwege sommige verkoopers. De regeering wyst er op, dat in vele ge vallen de stijging van de kleinhandelsprijzen gering moet blijven. Om dit doel te bereiken, zal de regccring alle middelen aanwenden waarover zij be schikt". Met 110 tegen 20 stemmen en 19 onthou dingen heeft de Senaat Zaterdagavond da beide door de regeering ingediende wetsont werpen strekkende tot wijziging van het monetaire statuut en tot uitbreiding van de speciale volmachten en verlenging van haaf duur tot 1 April 1936 aangenomen. 750.000 man sterk? De Daily Telegraph verneemt uit Berlijn, dat gisteren 580.000 dienstplichtigen van de lichting 1915 opgeroepen zouden worden. Hiervan zouden volgens het blad 300.000 onder de wapenen worden gehouden Do Duitsche weermacht zal waarschijnlijk uit 750.000 man bestaan. TWEE TOKPEDOJAGERS VOOR POLEN BESTELD. Tusschen de Poolsche regeering en de En gelsche scheepswerf White te Cowes is 1 Feuilleton. door 12) WILL AMBEBG. Van tyd. tot tyd noodzaakten zyn studies hem op reis te gaan, b.v. wanneer een con cern zyn advies verlangde inzake een of an der materiaal, waardoor hij dan wel genood zaakt was ter plaatse een onderzoek te gaan 'natellen en zoo kwam het, dat hy zich meer malen in het Rijnland of in Berlyn opnield Voor het overige leide hij een zeer sober leven. Van l auihsche geneugten had hij «en afschuw cn Vo°r een bijzondere zorg aan zijn kleedi.g °htbrak hem de noodigc smaak. Hij verheug de zich slechts over zyn welstand, omdat deze em van iedereen onafhankelijk maakte en em In staat stelde zich geheel aan de weten- Schap te wijden. Toen was de relatie met het Sulfide syndi- ^at gekomen. Zyn vriend en schoolkameraad Harr.nier, die aan dit consortorium als advi seur verbonden was, dacht aan hem, toen er mmand noodig bleek voor 't onderzoek aan de ode Zee en wist hem tenslotte niet zonder moeite over te halen deze, rijkelijk gehono- recrde opdracht te aanvaarden. Vrywei met de regelmatigheid van ecu uur- Werk, even vlot en gesmeerd, zonder bepaalde emoties, was Kaiserlien's leven tot dusver ver hopen. Hij was gefortuneerd, verbruikte nau welijks zyn rente, genoot een flink salaris en had bovendien nog niet onbelangrijke inkom sten uit zijn uitvindingen. Het was zonder in tegraaltabellen te berekenen, dat zijn kapi taal zich op deze wijze van jaar tot jaar moest vermeerderen... Tot dan plotseling het nood- lot alle menschelijke berekeningen voor de tweede maal met één slag omwierp en dat wel op een tijdstip, waarop Kaiserlien s leven over zichtelijker scheen dan ooit. Wat nu zeker wel in de allereerste plaats kon worden verwacht, was gebeurd. Kaiserlien's vermogen was eens klaps verdwenen. Eenige oplichters hadden er op slinksche wijze en op het juiste oogenblik beslag op weten te legen. Eén enkele voor waarde had het Sulfide syndicaat van dr. Kai serlien verlangd en hij had geen moment ge aarzeld daaraan te voldoen: discretie. En juist deze discretie kostte hem zijn geld; slechts de herinnering daaraan en mischien de hoop het nog eens terug te krijgen bleef hem Want niet slechts zijn villa was den scha vuiten ten offer gevallen ook zijn tegoed by de bank bleek geheel te zijn geplunderd. Ge plunderd op een wijze, die zelfs de vermete s e fantasie niet zou hebben durven veronderstel len. Ina Heldt cn Kaiserlien zijn samen van het hotel naar het Potsdammer plein gewandeld. Daar hebben zich hun wegen gesplitst. Zy gaat met den ondergrondsche in de richting van den Nordring haar ouders wonen in de Schönhauser allee cn hij gaat den tegen- overgcstelden kant uit, want zyn bank is in de omgeving van het Wittenbergplein. De keeren. dat hy in zijn leven het bankge bouw betreden heeft, zijn te tellen. Uit den aard der zaak was het toch al wonderlijk, dat hij, die in Starnberg woonde, in Berlyn zijn bankrekening had en zyn effecten deponeerde, maar ook deze tegenstrijdigheid kwam voort uit eerbied voor de daden van zyn overleden vader, die zijn geheele leven met deze Berlyn- sche bankinstelling zaken had gedaan. Toen Kaiserlien daarop Ina Heldt ais secre- tareses had aangenomen, bleek al spoedig, dat er toch ook een voordeeligen kant zat aan de wy'ze, waarop hy zijn kapitaal beheerde, want nu kon Ina Heldt, die slechts van tijd tot tyd eenige weken in Stamberg vertoefde, vanuit Berlijn zijn bankzaken gemakkelijk regelen. Als Kaiserlien zich aan een der vele lo ketten vervoegt, wijst de klok in de hall juist eenige minuten voor 1. De kassier achter het raampje ontvangt hem met een vijandigen blik, waarmee hij ongetwijfeld te kennen wil geven, dat hij een antipathie heeft tegen men- schen, die altijd op het laatste nippertje ko men en daardoor 't lunchuurtje van een ander noodeloos bekorten. Kaiserlien noemt zijn naam en vraagt dan argeloos: „Kunt u mij ook zeggen, hoe het met mijn rekening staat? Ik zou graag willen weten over welk bedrag ik onmiddellijk kan beschikken." De man achter het loket schrijft op een stukje papier den naam dr. Kaiserlien met daarachter een vraagteeken. Dat wil zeggen: deze cliënt verlangt onmiddellijk opgave van den stand van zijn rekening. Het briefje wordt doorgegeven aan een juffreuw, die achter het loket aan een schrijftafel werkt, deze geeft het aan een heer met een imposanten bril, die het op „ijn beurt ter hand stelt aan een jong- mensch, dat er tenslotte mee in een ander vertrek verdwijnt. Na een minuut komt het stukje papier langs denzelfc.cn weg v eer te rug; vlugheid is tijd, tyd is geld en geld is het artikel der bankinstellingen. Kaiserlein weet het tempo, waarin de verlangde inlich tingen te zijner kennis worden gebracht, te waardeeren. Hij treedt weer voor het loket, een potlood en een notitieboekje in de hand om het bedrag te noteeren. De man voor hem werpt een vluchtigen blik op het stukje papier, dat hy in de hand houdt en glimlacht mede lijdend als hy ziet, welke voorbereidingen Kai serlien bereids heeft getroffen. „Uw reke ning is afgeloopen", zegt hij kort. „Afgeloopen?" vraagt dr. Kaiserlein wan trouwend, terwijl hij zich reeds pareert op een nieuwe verrassing. „Wat wilt u daarmee zeggen afgeloopen?" „Wel, dat u by ons op het oogenblik niets meer te goed hebt." „Dat is dat is neen maar, dat stamelt dr. Kaiserlien, maar spoedig weet h|j zich te bcheerschen. „Het spijt me", glimlacht verontschuldigend de ander. „Hoe kan dat dan?" vraagt Kaiserlien. „Hoewel ik het bedrag niet precies kan zeggen weet ik toch heel zeker Hij maakt den zin niet af, want plotseling schiet cem iets te bin nen. Ja, dat zou kunnen zijn; dat ware dan te vens zijn laatste hoop. Misschien heeft Ina Heldt wie hij een volmacht gegeven heeft, het nog beschikbare bedrag opgenomen om het nog te beleggen. Dan moest zijn deposito verhoogd zyn. „Kan ik een opgave krijgen van de effecten, die ik bij u gedeponeerd heb?" De kasier werpt een wanhopigen blik op de klok. Achter hem worden boeken dichtgeklapt, inktpotten gesloten en stoelen verschoven. Dat is het sein voor de middag pauze. „Komt u dan morgen even terug", vei zoekt hij. „Neen, er ir haast ij!" antwoordt Kaiser lien kort. „Ik moet onmiddellijke zekerheid hebben." Er agt een astberadenheid in zyn toon, die elke tegenspraak uitsluit. „Dan verzoek ik u nog een paar minuten geduld te hebben", zegt de man aan het loket met wat geforceerde vroolfjkheid. Hij keert zich om en zegt een paar woorden tegen de juffrouw, die zooeven nog aan de schrijftafel zat en nu reeds haar mantel aan heeft. Deze trekt een gezicht, alsof zy schandelijk belee- digd is, maar tenslotte ontdoet zy zich toch weer van haar mantel om vervolgens achter een .eur met het opschrift „Naar de safe" te verdwijnen. Ditmaal duurt het langer voor er antwoord komt. Ongeveer vijf minuten gaan voorbij eer zij weer verschijnt. Op fluisterenden toon zegt zij ieta tegen den man aan het loket, deze vraagt eveneens fluisterend iets terug, waarop de juffrouw haar smalle schoudertjes ophaalt; een volgen de dringende vraag van den kassier heeft het zelfde resultaat. En dan begrijpt Kaiserlein ook zonder dat hem zulks is medegedeeld, dat hem een nieuwe jobstijding te wachten staat. Eindelijk keert de man by hem terug:„Uw effecten liggen niet meer bij ons. Ze zyn gister ochtend tegen een ontvangbewijs aan uw ad vocaat overhandigd." „Mijn aavocaat? Wat heeft mijn advocaat daarmee t maken?" eischt Kaiserlein ophel dering. De kassier werpt voor de derde maal een blik op de klok en meent, dat hy nu langza merhand wel eens wat minder beleefd kan worden. Om zijn lippen ligt onmiskenbaar een spottend glimlachje als hy antwoordt: Dat zult u zelf wel het beste weten!" Maar ook oeze opmerking blykt niet het gewenschte resultaat te hebben, kaiserlien is niet weg te krygen. „Doet l mij een genoe gen en dient u my even aan by de directie!" „Nu?" „Onmiddellijk, ja!" „Het spijt me, maar dat is onmogelijk. De directeur zal u op het oogenblik zeker niet kunnen ontvangen. Hij heeft om half twer een belangrijke conferentie." Maar Kaiserlien laat zich ook door die con ferentie niet afschrikken. Belangrijke confe renties dienen gewoonlijk als uitvlucht en als ze werkelijk gehouden worden, kunnen zc wel een kwartier uitstel lijden. „Ik moet den directeur onmiddellijk spre ken." De kassier aarzelt nog steeds. Hy weet, dat er een uitbrander opzit, als hjj om dezen tijd iemand bij zijn chef aandient. Kaiserlien, die de besluiteloosheid bij den ander bemerkt, gooit er nog een schepje by op: „Zegt u maar tegen uw directeur, dat het hier een geraffi neerde oplichterij betreft, waarin alleen hij opheldering zal kunnen geven!" Dat helpt. Meer nog dan tegen den fiscus hebben juweliers en bankiers een antipathie tegen misdadigers en oplichters. Voor iemand, die op het punt staat een geraffineerde mis daad op te helderen, is een bankdirecteur steeds te spreken, ook ai wacht buiten zyn chauffeur met den acht-cylinder. Directeur Rodmer aarzelt dus geen moment Kaiserlien te ontvangen. Hy kent hem nog niet persoonlijk, daar hij eerst sinds twee jaar bij de bank werkzaam is, maar diens naam is hem toch niet geheel vreemd. In de eerste plaats al niet in verband met het res pectabele bedrag van zyn rekening-courant en de al even respectabele waarde der ge deponeerde effecten en in de tweede plaats door den geweldigen omvang van het giste ren opgenomen bedrag. En dat laatste zoo veronderstelt de heer Rodmer zou wel de reden zyn, waarom deze cliënt zich thans liet aandienen; met die misdaad zou het zoo'n vaart wel niet loopen. Waarschijnlijk had hij berouw over de betoonde noblesse. 1 (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 1