y v
bevrijding.
Skiwn van "U'tmjwc.
1
PAG. 2
ZATERDAG 20 APRIL 1935_
JT 'JUTTPPt
bouwvak, wordt de goede waar met de hand
bewerkt.
Een met chocolade gevuld en beschilderd
Paaschei ontstaat op di volgende wij ze
Op de eerste plaats willen we 't hebben
over de bereiding van de chocolade! Drie
honderd zakken cacaoboonen ik bedoel
hiermee niet dat die driehonderd zakken
voor één Paaschei noodig zyn, maar ik wil
eerst over chocoladebereiding in het alge
meen iets vertellen worden per dag van
uit Hamburg over een eigen douanekantoor
aan de fabriek afgeleverd. Deze boonen
worden in een grooten ketel, die tot 120
150 graden verwarmd wordt, geroosterd en
gepeld. Daarna vallen ze in breek- en zui-
vermachines, om vandaar uit in een cylin-
derzeef te belanden, die de gemalen kernen
het materiaal voor de chocoladebereiding
afscheidt.
w*
ww
Terwijl het Paaschvuur brandt, lialen de
meisje* Paaschwater.
Dit uitgangsmateriaal wordt in groote
mengmachines by een niet te hooge tempe
ratuur nog eens grondig gemalen en naar
gelang van den smaak, dien de chocolade
verkrijgen moet, gemengd.
De zoo verkregen weeke chocolademassa
wordt geplet, tot de chocolade van onberis
pelijke korre lfynheld is. Elk bestanddeel af
zonderlijk moet op de tong niet voelbaar
arjn. Deze dikvloelbare chocolademassa
wordt dan. naar gelang waarvoor ze be
stemd is, in vormen geleid of machinaal
in holle kippeneieren gedaan. Een schijf
slijpt een stuk der schaal weg, waardoor
de chocolade naar binnen vloeit.
Elk dezer Paascheierei. gaat door de han
den van een meisje, dat ze beplakt, beschil
dert en versiert. Een uhocolademeisje „doet"
in acht uur 115 eieren. Fijntjes houdt ze het
ei vast en penseelt er een snoezig filmglim-
gezlchtje, „een kleine Moor of een derge
lijke aardigheid op.
Marsepeineieren worden opgespeld
daarvandaan vaak dat kleine gaatje in den
top van het ei en in chocolade of cro-
cant gedoopt. Weeke vullingen worden met
de hand in gestanste holle vormen gedaan,
de beide helften over een plaat gestreken en
aan elkaar gezet.
'n Schitterend gezicht is het verpakken
der verschillende assortiments in groote
kartonnen leren, kartons en kistjes. De
chocolademeisjes zitten rechts en links aan
lange tafels voor een loopende band. Ieder
van hen heeft naast zich een berg pralines
met vruchtvulling, een andere een met ker
sen-op-cognac-vulling, een derde een met
marsepein, een vierde een met nougat, en
telkens als het kartonnen ei voorbij komt,
legt ieder voorzichtig een praline er ln. Al
tyd keurig netjes, langzaam en precies op
zyn plaats. De gevulde eieren worden aan
't tafeleind in ontvangst genomen en door
byzonder daarvoor geschikte handen met
roode, groene of blauwe linten samenge
bonden. By deze geheele bewerking heb ik
geen enkel meisje gezien, dat een praline ln
haar mond stopte, ofschoon dat toch zeer
begrypeiyk zou geweest zyn. Maar ze zul
len al wel genoeg hebben alleen van den
chocoladegeur, die steeds en altyd ln alle
afdeelingen van de fabriek hangt en haar
reeds twintig meter in den omtrek als cho
coladefabriek kenbaar maakt.
In de reepen-afdeeling, dat wil zeggen,
daar waar de chocolade in duizenden blik-
vormen over een z.g. klopbaan danst, wat
een helsch .awaai veroorzaakt, worden da-
geiyks 80 tot 100 duizend reepen chocolade
gefabriceerd. Als de vormen klaar geklopt
zyn, worden ze op een transportband gezet,
door een 20 meter lange koelkast gevoerd
en dan omgelegd. Het verpakken geschiedt
vlug en zlndelyk door automatische pak-
machines, die ln acht uur ongeveer 10.000
reepen van een omhulsel voorzien.
Door 't oog van een buitenstaander be
keken, is de chocoladefabricage een zeer
prettige bezigheid en vol afwisseling. Af
gezien van de steeds hetzelfde blyvende
reepenproductie, wordt in elk seizoen iets
anders gemaakt. Ik heb nu al bergen cho
colademeikevers gezien, die binnenkort een
welkome versnapering zullen zyn voor onze
kleine lekkerbekken. Ja. zelfs nieuwe
Kerstmannen voor de monsterkoffers zyn
nu al onderhanden genomen. Maar wie van
ons zal al weer aan Kertmis denken, nu we
vol blydschap den zomer tegemoet snellen?
Het Paaschwater werkt beschermend tegen ziekten en maakt mooier I
Maar... het moet op Paaschmorgen gehaald worden.
„Sta op myn gezellin, myn
schoone, o kom want de gure
winter is voorby."
(Hooglied van Salomo.)
Vaal en grauw, dreigend grys hingen de
luchten in de pas geboren lentedagen van
dit jaar... 1H.H
Als in eeuwige doocnaap, voor altya
gestorven, lagen de velden, schamel en
verlaten onder de barsch-gure stormvla-
gen.
De roep van de vogels was als ver
stomd de aarde was koud en kil
maar tóch gestorven was zy niet...
En op de Aarde gaan de menschen in de
pasgeboren lente van 1935.
Vaal en gr: uw en dreigend grys ver
sluiert zich de toekomst.
Velen der menschenkinderen zitten in
wanhoop terneer en als de dag naakt roe
pen zy: Ach, ware het maar weder
avond... als de avond komt, klagen zy:
Wee ons, dat toch de morgen weer naakte.
Rustloos en vol angst doorzwoegen
zy den dag en de somberte van den nacht
is hun ontzetting en afgryzen... Hun
moede brein, waarvan de slaap wykt,
wordt gekweld door de martelende vraag:
Wat zal de nieuwe dag voor ellende bren
gen? Honger Haat Egoïsme waren
rond met Paschen ?935!
Vele menschen op aarde gaan door het
leven als dooden, want die velen hebben
geen Hoop, geen Geloof, geen Liefde meer
in hun hart en zy die dat niet hebben,
zyn als waren zy reeds gestorven... als
hadden zy hun Maker nooit gekend.
Barsche stormvlagen beletten de teere
bloemen die uit de diepte der donkere aar
de willen ontspruiten, te ontkiemen. -ly
zyn als dooden, vele kinderen der men
schen, maar toch gestorven zyn ze niet.
En al 1 y kt het, dat de liefde, het ge
loof en de hoop van de aarde wegvluchtten,
al s c h y n t deze aarde een hel, al zit de
mensch vastgebonden aan de stof, aan de
materie, die alles wat rein en goedls ver
stikt... de Bevryding en Verlossing komt.
De dood der velden, de dood der men
schen is slechts schyn. God spreekt het
laatste woord.
Ziet, de gryze sombere luchten zyn uit-
eengescheuru! De wolken ginge- opeuf
Lichtend wit verschynt. het gaat over tot
hemelsblauw. Vreugde daalt neer van
den hemelkoepel. Schaterend stroomt de
zang van de vogels neerde aarde is met
gcuden gloed bedekt He. Llchi over
won.
De Schej _>r overwint.
Uit donkere sombere kluiten klei stygt
opwaarts naar licht luister, teer gewas.
De donkerte der aarde is het uitgesneld,
het leeft ln stralend blauw ln daverend
zonnegoud.
Het donkere en het licht is slechts een
wisselend spel. Donkerte moet er zyn
om het licht te waardeeren.
Uit de donkerte moeten wy de levens
sappen meenemen, anders kunnen wy ln
het Licht niet leven. Het gras ka: nooit
alleen in zonnestralen leven. Het leven
brengend sap komt uit de donkere aarde,
door de fyne wortels opstroomen.
Van duisternis naar het Licht.
Hoop, Geloof en diefde moet weer ko
men ln het hart der menschen! Op dit
feest der Bevryding en dit feest der Op
standing. het Heilige feest, waarop het
waarachtige Leven getriomfeerd heeft
over den dood.
YVEL DLAWNURO.
Zou 't nou eindelyk eens een beetje mooi
weer gaan worden? Nou, ik hoop 't hoor,
want as 't met de Paaschdagen regent dan
is d'r riks aan hè en ik kijk nou iedere dag
op de barometer, maar dat is ook al zoo'n
gek ding want as 't regent dan staat ie op
mooi weer en as 't mooi weer is dan staat
dat ding te liegen als Ik weet niet wat,
want dan staat ie op regen. Nou 't is een
gek ding en dat is ook zoo met die kip
van ons. U weet wel dat ik 'n paar weken
geleden onze kip gewaarschuwd heb dat ie
't niet moest lappen om z'n eieren met
Paschen weer weg te stoppen net zoo as
't vorig Jaar. nou en ie hep 't toch weer
geprobeerd want ie is een paar maal weg-
geloopen uit z'n hok en daarom heb ik 'm
toen maar een touw om z'n nek gedaan.
Nou ken ie tenminste niet meer wegloo-
pen en nou ken ik fyn eieren rapen en dat
moet ook hè want anders neb lk met Pa
schen geen eieren. Tenminste geen echte.
Ik kryg d'r nou wel een van me moeder
maar met al deze geleerdheid van tegen
woordig ken je nooit zeggen of 't nou echte
of nagemaakte eieren zyn hè en daarom
heb lk onze kip nou maar een touw om
z'n nek gedaan as d'r dan eieren onder lig
gen dan weet je tenminste det 't echte zyn
hè. Maar zooveel als die meneer ielemans
ken die kip van my toch niet .eggen, maar
van myn eieren worden ook geen affekaat-
jes gemaakt, want lk eet ze zelf op en dan
hoop lk maar dat 't fyn weer is met Pa
schen.
M'n zweirbroekkie is klaar en m'n moe
der heb al de motgaatjes gestopt, die d'r
ln gekomen zyn van de winter, maar van
zwemmen al toch wel niets komen hè en de
verkiezingen zyn nou ook weer afgeloopen
en ik heb 'n hoop lol gehad toen ze dat
allemaal zoo op 't bord plakten en lk zei
tegen dl meneer van de krant dat ie maar
veel liever poppetjes moest gaan teekenen
op 't bord, dat vonden die menschen die ln
de Koningstraat stonden te kyken mis
schien veel lolliger, maar die meneer van
de krant zc' dat lk d'r niks van wist, nou
en toen ie toch geen poppetjes ging teeke
nen ben lk maar poppetjes gaan schieten
op al die menschen die daar stonden te ky
ken en later ben ik maar naar huis gegaan
en heb leeiyk op m'n kop gehad want 't was
veels te laat en meneer Dol heb nou 'n
pamrlertje gekregen waarop staat dat ie
fyn iemand z'n haar ken knippen en m'n
vader heu daar ook wat van verteld en ie
heb 't ook over de goeie ouwe tyd gehad
toen Wlmpie nog geen Wlmpie was en toen
je voor 5 cent je haar kende knippen en
toen gingen ze zich ook allemaal laten sche
ren omdat die meneer Gilette d'r toen nog
niet was met z'n veillgheldssnyinjewang-
messies...
Toen die kwamen toen gingen de mannen
zich zelf scheren omdat 't goedkooper was
en daarvoor gaan nou de dames naar de
kapper en dan laten ze zich parmerert
weven, wat zooveel zeggen wil as krulle
tjes ln je haar laten ïaken die d'r een half
jaar moeten lnbiyven, maar na een paar
dagen al foetsie zyn >n dat heb ik
geprobeerd want ik vind dat
niooi
öi«t
al die krulletjes en die gollefies
M'n zussie heb ï.og zoo n oude ta Je
laten liggen en die heb ik toen fiJif
gemaakt en toen in m'n haar gest Wabn
en toen lk die tang d'r weer Ulthaakf'11011
91
!hr
en ï°Uefis,
zaten al m'n haren aan die tang ^Ude toei
wat was dat een gek gezlch op
en toen me moeder dat zag, hoe m' ,le
d'r uitzag toen moest ik naar de ka"
al m'n haar moest d'r af en nou heb 6ï
zoo'n hoofd als een oud manneke ali
zit nog geen glans op en nou
jongens me uit. Gemeen hè? Nou 2" 4"8
ten by myn toch niet meer aankom6
parmenent weeve van krulletjes ei 6
want 't is allemaal kwats.
Weet u wat ik de vorige week ver
heb? Om over die nieuwe tentoon»?,?"1
te schryven. D'r stond toch immer! 8
mooie plaat in de krant over die tem 600
stelling en nou lk d'r over schrijven
nou ken lk 'm nerregens meer vinden Wl
dat is zoo erg niet hè, want as ie
wel aan de gang is dan kenne we d>
genoeg over vertellen, net zoo as m ï'"1
Flora, das die tentoonsteling van bloem®
Nou lk ben d'r ook geweest ln Heemst!*1'
maar dat was allemaal zoo mooi, zoo m
dat ik d'r gewoonweg niet over' seln-h?"'
ken want daar moet ik een groote men"
voor zyn zeg die groote meneer van T
krant. Ik heb d'r wel wat van gemaakt
maar die meneer van de krant zei da» h
toch eigeniyk veels te mooi was om tn d
krant te zetten, dan ken lk beter wachten
tot ik wat ouder ben dan ken ik d'r bet
een boekie van maken, maar een paar dj?
gen mag ik d'r toch inzetten zei de groot!
meneer van de krant. Nou dan komen er
een paar kleine stukkies. Alleen wil ik u
nog even zeggen uat die zwager van me de
zinnen zoo mooi ln mekaar gezet heef
maar lk heb 't 'm gezeg wat ie moes
schrjven. Nou dan. En zoo stonden we dsn
op de Flora tentoonstelling. Bloemen fc
overweldigende pracht aanschouwden wt
met Ingehouden azem over ai dat mooie
en de lucht die al deze bloemen uitstraal
den, was zoo erg, dat je eigeniyk niet wist
wat Je ruikte en my in gedachten ver
plaatste naar een vroegen morgen ln onze
Juttery as daar de gemeentereiniging de
tonnetjes ophaalt. Das 't eerste stukkie...
mooi hè. Nou 't tweede... En we zagen
bloemen ln zooveel kleuren dat Je d'r eigen
iyk scheel van werd en d'r stonden tulpen
met open en gesloten knoppen en zoo groot
als de Edammer kaasjes op de Kaasmarkt
in Alkmaar... En zoo ging 't maar verder
Nou lk vond 't eeriyk gezegd eigenlek fel:
mooi en meneer Mallet gaat nou weg. Nu
zien we die lollige conducteur met dat leuke
slkkie nooit meer en 'n stukkie Helder gaat
nou van den trein af. Nou ik weet zeker dat
er nou vaat niet meer zoo'n hoop menschen
met de trein zulle meegaan, want lk geloof
dat meneer Mallet zoo'n beetje 't spoor
was. hè?
Nou lk vind 't wel jammer, want as ik
met de trein mee moest nou dan zei die
altyd even aardig: Dag Wlmpie en een
keer heb lk zelf een stuk sjokolaal van 'm
gehad en lk geloof wel dat ik m'n eigen
daarom ln een museum zetten ken om naar
me te laten kyken, want d'r ztil ln heel Ne
derland wel niemand zyn die een stuk sjo
kolaal van 'n conducteur gekregen heeft.
O zoo en ze kenne de Keizersbrug nou ooi:
wel ln 'n museum zetten want nou ze d'r
tegenop gereden hebben is le zoowat heek-
maal op de flesch, ze moesten d'r net zoo':,
mooie neerzetten as de posttrug is, maar
daar zalle ze wel geen centen voor heb
ben zeg m'n vader. Ja, dat komp nou alle
maal door de krisis, maar met de verkie
zingen hebben ze allemaal gezeg dat ds'-
ook wel weer beter zal worden. Nou ft
hoop 't want misschien worden de apenoot
jes dan nog wel weer goedkooper.
En nou hou lk op. M'n brleffle li dei:
week groot hè en daarom moet ik nou dtr.
weer ophouden en wensch dan alle B®'
schen
Een vrooiyk Paaschfeest
Annie, zei lk tegen onze gedienstig*
breng t keukenklok vanmiddag naaL?
horlogemaker! Dat was verleden week
derdag. Vrydag daarop reeds stond de
prachtig ln orde op de keukenkast
vraag, hoeveel het gekost heeft Niets,
kan dat? w.
Wel, meneer en mevrr .w van Truus,
vrierdin, hebben precies zoo'n klok
hebben ze geruild! Ongeloofiyk! pro
ik... Je zorgt maar, dat de klok dsa
•.veer opnieuw wordt omgeruild!...
Vandaag... Dinsdag... is de klok er
r rachtig ln orde. Wat kost de répara
Niets! Hoe kan dat nu weer?...
Wel, zegt Annie, die meneer en m
vanTruus hadden de klo'.- al weer
pareeren!...
