Marine^brieven uit Indië
ZATERDAG 20 APRIT. 1935 PAG. 5
'T JUTTERTJE
La Lumanta Stelo
TOB NOOIT HOEK/E
len een verkeerde ordeningspoging op fi-
anCiëel-gebied zou kunnen noemen van
onze Zuidelijke buren... Genoemde indus-
^■ie wordt, naar men weet. zooals het tot
nu toe den laatsten tijd ging, toch al met
Bteun van het rijk en de gemeente althans
ten deele op de been gehouden. Grijpt men
echter nu, na dit devalueeren van de Bel
gische munt, niet zeer snel opnieuw in,
dan gaat zij, die industrie, toch geheel en
al van de been. Aldus de noodkreet die de
Keer de Miranda in de laatste Raads
vergadering deed opgaan. Het gaat hier,
zcide hij, om het behoud van deze in
dustrie en in de eerste plaats ook om het,
7jj >t op het oogenblik karige bestaan van
veertien k vijftien honderd diamantbe
werkers, grootendeels vaders van gezin
nen. Het gaat hier om de vraag of Am
sterdam de concurrentie met België zal
kunnen volhouden. Zonder hulp van de
overheid is dat, aldus de Heer de Miran
da, zeker niet mogelijk en vandaar dan
ook zijn voorstel, dat B. en W. zich met
de Regcering en andere instanties zullen
verstaan, om voor onze diamant-industrie
oen hooger subsidie te verkrijgen. Wethou
der Baas sloot zich tenslotte zonder eenig
voorbehoud bij dit betoog van den voor
steller aan en verklaarde zich bereid de
zaak met spoed aan te pakken... Spoed is
er inderdaad noodig by derg. pogingen, om
de plotseling voor diverse belangen van
onze stad wederom nieuw ontstane ge
varen af te wenden. Ook onze havenbe-
langen kwamen wederom in een nieuwe
klem. Wat de bescherming van deze be
langen betreft, heeft ons Gemeentebe
stuur waariyk loffelijke spoed betracht!
Want toen een soortgeiyk voorstel als het
bovengennoemde voor de diamant-indu
strie. in verband met de "haven" in den
Raad aan de orde kwam, bleek het, dat
wethouder ter Haar bereids naar Den
Haag was vertrokken ten einde daar met
de Ryks-autoriteiten over de te nemen
afweer-maatregelen te confereeren...
Indien onze gemeentelijke bestuurderen
altyd met alles evenveel spoed betrachtten
als in dit geval, dan zou de oppositie
zelfs in dezen tyd. niet zooveel aan te mer
ken hebben op hun beleid als thans het
geval is!
De vorige week vertelde ik u, dat een
speciaal oefenland voor Esperanto niet zoo
zeer noodzakelijk is als wel voor andere
talen. Maar voor veel menschen is dat na
tuurlek nog geen reden, om het zonder
meer te gelooren! Het toeval kwam me dit
keer echter weer te hulp: in een oud exem
plaar van „Nia Gazetc", het maandeljjk-
sche Esperantoblad van „1'Eclaireur de
Nice et du Sud-Est" ontdekte ik een arti
keltje onder den titel „Vertellingen van een
grijsaard". Deze veteraan heeft o.a. het
eerste Int. Esperanto-congres in 1905 te
Boulogne-sur-Mer bygewoont. Hy vertelt
daarvan: „In dat verre verleden was ik 29
jaren minder oud dan nu. Ik had zwarte
oogen, haren en dito snor en een gebruinde
huid. In het plaatsje, waar ik alleen
Esperanto leerde, met behulp van een leer
boekje, kende niemand anders ook zelfs
maar den naam ervan en toen ik te Bou-
'ognc aankwam, had ik nog nooit een
woord met een andere Esperantist gespro
ken. Nu, dadeiyk nadat ik uit den trein
gestapt was, op het perron zelf, kwam een
onbekende groengesterde naar me toe.
hfaar myn uiteriyk dacht ik, dat het een
Engelschman was. Hy vroeg my over alles
en nog wat, ik antwoordde onmiddeliyk en
gedurende enkele minuten voerden wy zon
der moeite een gesprek met elkaar. Ten
slotte zei h»j tegen my: Ik stel onze kennis
making buitengewoon op prys, want vanaf
het cogenblik, dat ik hier aankwam nam
•k my voor met alle hier aanwezige ver-
egenwoordigers var verschillend? nationa
liteiten t spreken en tot nu toe had ik nog
nooit een woord met een Spanjaard ge-
wisseldü!" Jonge vrienden, geloof my: die
vergissing was voor my, Fran3chman, één
van de grootste genoegens, dii ik ooit had."
Sinds dat eerste congres zyn er 30 jaren
verloopen! In dien tyd is de wereld over
stroomd met de meest verbluffende wonde
ren der techniek. Wat steeds als ondenk
baar en onmogeiyk beschouwd was, werd
plotseling eenvoudige werkeiykheid en de
nieuwe ideeën, onvermüdeiyke voorloopers
immers van elke vooruitgang, dwongen de
wel eens tegenstribbelende aardebewoners
met nietsontziende heerschzucht in de door
hen aangegeven richting! Het spreekt van
zelf, dat het voornaamste menscheiyke
uitingsmiddel, de taal, geiyken tred hield
met deze ontwikkeling. Nieuwe woorden
deden hun .ntrede én kregen binnen korten
tijd burgerrecht. Eén daarvan is het ieder
oogenblik gebruikte en daarom voor ons
gevoel onmisbare woordje „contact". Het is
een woord, dat een onverbreekbare band
met heel onze tegenwoordige samenleving
vormt! wy weten allen, hoeveel er af kan
hangen van contact hebben op het juiste
moment. Denken we b.v. alleen maar aan
intercommunale telefoongesprekken, meer
nog aan inlichtingen of hulp verlangende
schepen of vliegtuigen, om nog niet eens te
spreken van het contact by gesprekken van
mensch tot mensch.
Door een artikel In het Nieuwsblad v. h.
Noorden werd ik me dit alles weer des te
scherper bewust.
Een van de voornaamste dienaren van
Koning Contact is ongetwyfeld de Radio:
één eenvoudige handgreep en de meest ge-
isoleerde plaats is in rechtstreeksch contact
met het hart van het wereldgebeuren, hoe
ver ook verwyderd! Maar nu, is inderdaad
die enkele handgreep voldoende Is er con
tact, d.w.z. waardevol contact, als men
wat hoort, maar niet begrijpt? „Nu ja,"
zeggen misschien velen, „je moet ook niet
alles willen! Wees maar blij met wat je
wel kunt begrijpen!" Nu is er, vooral in den
tegenwoordigen tyd, natuuriyk alles voor
te zeggen, om gauw tevreden te zyn! Maar
els het na heel gemakkeiyk nog wat beter
kan! Wa zegt b.v. het verslag over Espe-
ranto-lezingen voor het bekende Radio
station in Warschau?:
De lezingen in Esperanto, uitgezonden
door de Poolsche Radio (Polskie Radjo,
Warszawaï genieten een reusachtig s: cces
onder de buitenlandsche luisteraars. Een
overtuigend bewys daarvan zijn de massa's,
dikwyis zeer enthousiaste brieven, die uit
alle deelen van Europa komen. De Directie
van de Poclsche Radio ontving tot nu toe
1 l.m. 1500 brieven van de luisteraars naar
die lezingen zy kwamen uit 25 Europee-
sche landen, behalve één uit Australië en
één uit Brazilië. Men moet bedenken, dat
het aantal c500 geen betrekkin^ heeft op
het aantal luisteraars, want soms werd een
brief door 100 menschen onderteekend. In
Duitcchland is eer speciale vereeniging, die
de Esperanto-uitzendingen uit de heele we
reld verzamelt en ze dan doorzendt naar de
Esperanto-Diaden. Vaak gebeurt het, dat de
Esperanto-teksten in de nationale talen
vertaald worden. Zoo nam een Engelsch
blad een lezing over een middel tegen
typhus over."
Er zyn meer voorbeelden, maar ik nam
dit berichtje uit de „Heroldö" ietwat be
knopt over en wil nu eindigen met de
vraag:
Is een internationale taal niet een on
misbare schakelaar op het groote schakel
bord, dat het fundament van het wereld
contact is?
MOLLT KEISER,
2e Schuytstr. 155,
Den Haag.
„Hoe oud is je zuster, Jantje?"
„Vierentwintig, mynheer!"
„Maar ze zei me zelf, dat ze twintig
was."
„O ja, maar ze kon op d'r vierde jaar
pas tellen!"
De termosflesch.
Het gebeurt wel, dat de thermosflesch
ineens kapot gaat. Dat komt, doordat de
flesch boordevol was, zoodat er geen
ruimte was voor den waterdamp. Dus Je
hoeft niet bang te zyn, dat je thermos
flesch kapot gaat, als je maar zorgt, dat je
hem niet heelemaal vult, maar een ruimte
van twee vingers tusschen de vloeistof en
de kurk laat. Bij het schoonmaken gaat
de flesch ook dikwyis kapot, doordat je,
nadat je er waswater in gedaan hebt, de
opening by het schudden geheel gesloten
hebt, zodat de waterdamp er niet uit kan.
ZELFVERTROUWEN.
Hebt vertrouwen in Uzelf, en anderen
zullen dit vertrouwen deelen!
Gebrek aan zelfvertrouwen is de oorzaak
van menige mislukking. Wanneer U de in
druk maakt, er zelf aan te twijfelen of U
tot het verrichten van eenig werk of tot
het uitvoeren van een bepaalde opdracht
wel in staat bent, zullen anderen zeker uw
kwaliteiten onderschatten. Werkeiyk zelf
vertrouwen moet echter van binnen uit ko
men. U komt er niet met het aannemen van
een houding alsof alles waarvoor anderen
zich moeten inspannen, U wel vanzelr «an-
waait. Wanneer het U aan zelfvertrouwen
ontbreekt, is de voornaamste factor om
hierin verbetering te brengen, dat U Uw
wijze van denken, Uw gedachtengang, ver
andert. Dit gaat maar niet een, twee, drie,
maar is toch zeer goed mogeiyk.
Begint u eens met positief te denken.
D.w.z. geeft U b.v. eens dankbaar reken
schap van het fei, dat U zich gezond en
flink gevoelt. De meeste menschen aanvaar
den een goede gezondheid als iets vanzelf
sprekends; eerst als ze het een of ander
mankeeren, klagen ze steen en been.
Wel een bewijs, dat men een goede ge
zondheid waardeeren mag. Begint dus 's
morgens zoodra U bent opgestaan, met
eenige malen diep adem te halen, (dit liefst,
indien het weer dit toelaat voor het open
raam.
Zegt dan eenige malen tot Uzelf: „ik
ben gezond en ik ben daar büj om". Dit be
vordert een optimistische en energieke
stemming, die voor het bevorderen van zelf
vertrouwen buitengewoon geschikt is.
Begint verder met tegenover levensmo
menten waarvan voor U veel afhangt een
eveneens positieve houding aan te namen.
Denkt: „ik kan het, het zal wel gaan, ik
speel het wel klaar."
Veel te dikwyis komt het voor, dat men
schen zelf hun voortvarendheid knotten
door reeds tevoren met een zekere angst te
denken: „als maar niet dit" of „stel je voor
dat". En wie zyn voortvarendheid knot ver
mindert zyn kansen. Tracht dus in de groo
te iyn te denken, in een lyn, die succes en
Beste Klaas,
We zitten op het oogenblik met het es
kader in Cheribon. Sjonge kerel, daar zyn
we weer eens ouderwetsch ontvangen en
kryg je het gevoel dat de Marine daar een
beetje geapprecieerd wordt. De 6cholen
kregen een dag vrij, de kantoren sloten.
Overal wordt gevlagd, de wegen, tientallen
kilometers het land in, zy'n versierd met
vlaggen en in iedere kampong worden we
toegejuicht. Om te beginnen toen we 1.1.
Zaterdag met het eskader de reede opvoe
ren kwamen de gepavoiseerde sleepbooten
met verschrikkeiyk veel menschen en mu
ziek erop, ons aJ tegemoet. Dan voel Je al
direct zoo aan: „Nou dat wordt hier goed!"
En dat bleek ook het geval te zyn. Wat
een feesteiykheden hebben we hier gehad.
Nadat 's morgens de twee vliegtuigen van
de „Java" boven Cheribon gedemonstreerd
h-dden, kregen we na ten anker komen na
tuuriyk eers- de officieele bezoeken. By het
vertrek van den resident gaf Hr. Ms.
„Java" een saluut af. Ik memoreer dit even
e ndat dit gebeurde met de nieuwe saiuut-
battery die dat schip aan boord heeft ge
kregen. Zaterdagmiddag reeds warer er
twee autotochten. Eén voor 200 onderoffi
cieren en manschappen de bergen in en één
voor 40 officieren, waarby de omgeving
en de bezienswaaidigheden van Cheribon
bezocht werden, 's Avonds was het voor het
geheele eskader „zoeklichtspel", hetgeen
een aardig gezicht was ter reede, temeer
omdat er vele zeilscheepjes rondvoeren en
er steeds versierde prauwen gesleept
door sleepbooten met muziek rond Hr. Ms.
schepen heen voeren en ei dus heel wat be
drijvigheid was. Intusschen had alle bezoek
den wal ziel geconcentreerd op de
„Java". Klaas, wat is daar in deze dagen
een bezoek geweest en speciaal al direct
.zen Zaterdagmiddag. Ik benyd die offi
cier van de wacht niet, d e dat te regelen
had. Ik schat het arntal inlandsche bezoe
kers dat aan boord van de „Java" geweest
is op dien Zaterdag op ongevier 800, maar
hef kunnen er heusch mee. geweest zyn.
Voortdurend zag je maar nieuwe sleep
booten vol langszy komen. Achteruit wa
ren tafeljes gezet en ook daar kon men zich
verpoozen. Des avonds na de zoeklicht-
oefening was er vry entrée n de bioscoop
en het cabaret Hollywood. Je begrijpt daar
werd willig van gebruik gemaakt, de bio
scoop was stampvol en toen ik 's avonds
tegen de H. W. langs Hollywood liep zag
ik juist onze „Goebeng nachtegaal" (die
thans op do „Java" zit) een nummer op
voeren op het tooneel van het cabaret.
Voor de officieren was het bal in de socië-
slagen (werkwoord!) verwacht.
Houdt U met eventueele moeilykheden
slechts in zooverre bezig, als deze eenigs-
zins waarschijnlyk zyn, en wel op de vol
gende wyze: bereidt kalm en met overleg
een gedragslyn voor voor het geval een de
zer, eenigszins waarschynlijke bezwaren
zich inderdaad mochten voordoen. Legt
daarby het zwaartpunt niet op dit bezwaar
zélf, maar op hetgeen U zult doen om het
te ondervangen. Concentreert vervolgens
Uw algcheele aandacht op het doel, dat U
wenscht te bereiken. Denkt: „het kan en
ik wil het, dus lukt het."
Wie hetgeen hem te doen staat, zorgvul
dig en met helder hoofd voorbereidt, heeft
tienmaal zooveel kans als hy. die blinde
lings of op goed geluk af te werk gaat.
Vermydt vooral de fout, om factoren, die
u onrustig maken in een hoekje van uw
brein te verstoppen. Elk gevoel, dat men
op deze verkeerde wyze tracht weg te wer
ken, verhuist naar het onderbewustzyn.
Elk angstgevoel is onkruid, en het on
derbewustzyn is voor onkruid een broeikas
by uitnemendheid. Zegt liever tot uzelf:
„laat ik nu eens rustig kyken, waarover ik
my eigenlyk onrustig maak." Haalt uw
angst te voorschyn in het klare licht van
uw opzettelyk bewustzyn, en u zult zien dat
de angst zélf u meer kwelt dan hetgene,
wat van die angst de oorzaak is ooit zou
kunnen doen.
Werkeiyke bezwaren moet men bestrij
den met een goed-voorbereid verdedigings
plan en verder laten rusten.
Maar angst is iets abstrakts en kan
daardoor slechts opgeheven worden door
rustige ontleding.
Wanneer u uw angst ontleedt, waardoor
hy vanzelf verdwynt, en uw bezwaren be
ziet in het licht van: „wat zal ik daartegen
doen?" dan wordt u een evenwichtig
mensch met gerechtvaardigd zelfvertrou
wen, iemand die ook by anderen den indruk
maakt van een persoon te zyn, waaraan
men steun en hulp heeft en wien men wel
iets kan toevertrouwen. Het zyn niet de
levensomstandigheden die u zullen doen sla
gen of het slagen zullen beletten, het
gaat erom wat u van uzelf weet te maken!
DR. JOS. DE COCK.
teit. Voor de menschen, die Zaterdag de
wacht hadden gehad was er 's Zondags
weer van alle? te beleven. Een autotocht
voor de officieren naar Linga djatti waar
gezwommen werd en gerijsttafeld (wat er
na het zwemmen altyd overheeriyk invalt).
Toen ik even een kykje ging nemen in het
zwembad zag ik de rand bezet met men
schen in zwempak, maar vrywel allen ook
in de hand een glas bier. Een onderzeeboot
officier weigerde het aangeboden glas, op
grond van het feit dat hy dan niet meer
„afgetrimt" was om te zwemmen. 200 on
derofficieren en manschappen maakten een
autotocht. In de sociëteit was 's middags
een muzikale pait waar veel gebruik van
werd gemaakt.
Zondagmiddag was het natuuriyk voet
ballen onder leiding van luitenant Van
Rhyn. Met 30 heeft het eskader-elf tal van
het Cheribonsche elftal gewonnen. De bur
gemeester verrichtte hier den aftrap. Er
was veel publiek, uit den aard der zaak
natuuriyk veel marinemenschen, die hun
mede-boordgenooten kwamen aanmoedigen.
Het was voor een liefdadig doel, waartoe
dus het eskader niet onbelangrijk heeft by
gedrag m.
Natuurlijk ook Zondag veel visite aan
boord. Dat begon tot in de duizend te loo-
pen. Zondagmiddag „instuif" op de „Java".
Zondagavond weer vry bioscoop en cabaret.
Maandag ging de landingsdivisie den wal
op. De menschen hebben een keurigen in
druk gemaakt. Helaas kon de stafmuziek
er niet bij zyn, maar die moest in Soera-
baja zyn, omdat daar het Engelsche onder
zeeboot eskader is.
Maandagmiddag kreeg de „Java" weer
bezoek van alle Mulo-scholen hier uit den
omtrek. Steeds nog door, terwyi ik dit zit
te schryven, maken versierde sleepbooten
en muzikale prauwen een tocht „round the
fleet".
Straks om 6 uur gaan we weg en van
avond is het weer oefenen. Nu op weg naar
Priok, van -ar je my'n volgenden brief zult
krygen. We kregen geer. kranten uit Soera-
baja, zoodoende kan ik je weinig nieuws
vertellen. Alleen er een luitenant ter zee
met zyn auto de Kali Nas ingereden. Nog'
wel een gesloten auto en 's nachts om 1
uur. De man is er door buitengewone
tegenwoordigheid van geest nog et uitge
komen. Had alleen een massa water en
modder naar binnen gekregen, maar zelfs
dat heeft hem g«—i dysenterie of wat ook
bezorgd. Wat een boffer niet? Wij zouden
allang in de C.B.Z. gelegen hebben. Nu
Klaas ik stop maar, tot de volgende week
uit Priok. Schryf eens terug!
HENK.
