Paaschzon en Paaschregen.
Stadsnieuws
Een begin in majeur.
JONGENS
VAN JAN DE WIT
Behoudt
de bekoring j
van Uw
mond
Vergadering van den Ned. Bond
van
kustvisschersvereenigingen
TWEF.DE PT.AD
Licht op voor alle voertuigen.
Brand op de Binnenhaven.
HELDERSCHE COURANT VAN DINSDAG 23 APRIL 1935.
EEN ZEGEN VOOR UW KIND
„Paaschdrukte op het eiland
Urk"
LISTERINEl
TANDPASTA
Langs de Straat.
Dinsdag 23 April
yyoensdag 24
19.39 uur
19.41 uur
De heer K. Gerssen, leerling van den
politie-vakcursus, is met ingang van 3 Mei
la.s. benoemd bij het korps politietroepen per
Standplaats Nieuwersluis.
AANKOMST INDISCHE MAIL.
De speciale trein met post en passagiers in
aansluiting op het m.s. Marnix van St. Alde-
gonde dat op Dinsdagmorgen 23 April om
10.20 u. van Genua zal vertrekken, zal Woens
dagmorgen 24 April om 9.15 te Amsterdam
|C.S. aankomen
JUBILEUM ALBERT VAN DALSUM.
Dat de huldiging op 25 Maart j.1. bij ge
legenheid van zijn 25-jarig jubileum bij den
heer Van Dalsum in den smaak is gevallen,
blijkt uit een schrijven, dat hij dezer dagen
aan den voorzitter van het huldigingscomité
richtte. Hierin spreekt hy zgu erkentelijkheid
uit voor „de buitengewone huldiging, die hem,
mede namens het Heldersche Comité, is ten
deel gevallen" en bedankt nogmaals voor het
prachtige cadeau, dat hem namens de burgerij
is aangeboden
We hebben gemeeno onze lezers, waartoe
de toen aanwezige tooneelliefhebbers behooren,
van dit schrijven kennis te moeten geven, te
meer daar de heer Van Dalsum verzoekt, zijn
dank over te brengen aan allen, die zooveel
blijk van meeleven hebben getoond in zgn
feest. Ten slotte spreekt hg de hoop uit, dat
de wederzijdsche vriendschappelijke gevoelens,
die op dien avond zoo treffend tot uiting
kwamen, aanleiding mogen geven tot nog
nauwere banden tusschen het Heldersche pu
bliek ,en het tooneel. Het spreekt wel haast
.vanzelf, dat wij deze heilwenschen voor ons
Nederlandsch tooneel en voor zijn talentvolle
dienaren gaarne onderschrijven.
HANDELSAVONDSCHOOL MET
j 5-JARIGEN CURSUS DEN HELDER.
Overgangsexamens.
Vernoogd werden:
Van klas I naar II:
J. Boutkan. J. Gladpootjes, N. v. d. Goes, A.
Po rissen, H. C. Greib, J. F. M. Griffioen, S. J.
G. Groot, D. Hollestelle, A. Koole, A. Laan,
E. J. Lous, M. G. Muntjewerf, W. Snijder, A.
M Stroband, C. Verbey.
Afgewezen 8.
Van klas II naar III:
J. bakker, D. J. de Bakker, D. Boon, C.
sCverhardus; M. Hollestelle; A. A. v. Heynin-
gen-Klinkert, H. J. A. Lücker, J. H. J. Reekers
en S. Wieren.
Afgewezen 2.
Van klas III naar IV:
M. F. de Barbanson, G. B. J. de Barbanson,
A. de Boer, J. Bos, J. Braveboer, A. J. A. de
Haar., J. Koning, J. C, Okel, J. Toes en R. We-
eelman.
Afgewezen 2.
Van klas IV naar V:
H. W. Bouthoorn, P. Dekker, W. Derksen,
J. Grauw, P. Kootker, J. W. v. d. Kuyl, H. P.
Kuiper, P. Minneboo, M. J. Nijpels, S. L, v. d.
.Voort en P. Veerman.
Afgewezen 1.
Eindexamens.
Bij de van 11 tot en met 17 April gehouden
eindexamens aan de Handelsavondschool met
5-jarigen cursus slaagden:
Voor Nederlandsch:
J. Buck, K. Coltof, L. de Geus, L. J. R. Jul-
lens, W. Ketelaars, J. Lastdrager en J. Wij-
ker.
Voor Boekhouden:
J. 3uck; K. Coltof, L. de Geus, W. Kete
laars; J. Lastdrager en J. Wijker.
Vorr Duitsch:
K. Coltof, L. de Geus. L. J. R. Jullens, W.
Ketelaars en J. Wijker.
Voor Engelsch:
K. Coltof, L. de Geus, L. J. R. Jullens, W.
Ketelaars, J. Lastdrager en J. Wijker.
BACH-CONCERT.
In de Nieuwe Kerk aan de
Weststraat.
Óp Maandag 29 April a.s. zal in de Nieuwe
Kerk aan de Weststraat een Bach-concert
worden gegeven.
De toonkunstenaren, die dit BaCh-concert
ten gehoore zullen brengen, zgn in onze ge
meente genoegzaam bekend; het zijn: mevr.
Dora Schrama, sopraan, de heer Dick Weiman,
bariton, de heer Fgke Asma, orgelist en de
heer Toon de Hoogh. Verder het Helders
Gemengd Klein Koor."
Het programma is veelzijdig samengesteld:
solozang, orgelspel en koorzang. Twee can-
tate's voor sopraan, bariton en koorzang. De
Aria, Mein teuer Heiland voor bariton en
koor uit de Johannes Passion en het slotkoor
uit dezelfde Passion: „Ruht Wohl". De heer
Asma speelt twee soli Passacaglia en Toccata
in F-dur.
De toegangsprgs is zeer laag gesteldmen
Zie daarvoor de advertentie in ons blad van
Donderdag en Zaterdag a s.
Het concert valt gelijk met de uitvoering:
yan Helders Mannenkoor, maar, daar deze
datum reeds lang was vastgesteld, kan hierin
geen verandering meer worden gebracht.
Donderdag a.s. zullen we nog een en ander
berichten omtrent de solisten, die hier en
leiders reeds goeden naam op vocaal en instru-
mentaalterrein hebben gemaakt.
INGEBROKEN OP DEN RUIJGHWEG.
Een bedrag van 46.vermist.
Zondagavond is ten huize van den heer K.,
Op den Ruyghweg, gedurende een korte af
wezigheid van de bewoners, ingebroken. Toen
men te kwart over negen thuis kwam deed
men de minder prettige ontdekking, dat een
of meer personen zich toegang tot de woning
hadden verschaft en wel via het W.C.-raampje.
Uit het dressoir, waarin zich een tweetal
taschjes bevond, had men een bedrag van
f 46.— genomen, terwgl voorts op diverse
plaatsen gezocht bleek te zijn. Vermist werd
echter, behalve het geld, niets.
Door het keukenraam is men weer vertrok
ken. Van het voorgevallene is bij de politie
aangifte gedaan.
VISSCHERIJ.
Uit Scheveningen wordt aan de N. R. Ct.
bericht, dat de afgeloopen week voor de Scheve-
ningsche loggers niet zoo heei slecht is geweest.
Een der loggers kwam zelfs boven f 1000.
besomming. Men schrgft dit toe aan den afzet
naar België en tevens door de vraag vanuit
Engeland naar rondvisch, hetgeen wel kan wor
den toegeschreven aau de Hullsche visschers-
taking.
Bejaarde dame ernstig gewond.
Zondagmorgen om ongeveer half twaalf is brand
uitgebroken in perceel Binnenhaven 75, bewoond
door de familie de Wijn. De 75 jarige mevr. de
ijn was alleen thuis, haar nran en dochter waren
naai de kerk. De vermoedelijke oorzaak van den
biand is een gascomfoor dat in de kamer stond
en dat óf omgeloopen is óf dat de kleeren van
mevr. de Wijn in brand gestoken heeft, terwijl
ze er bij stond of er langs liep.
Voorbijgangers zagen rookwolken uit de woning
komen en hoorden zwakke kreten om hulp. Zij
trapten oogenblikkelijk de deur in en vonden de
bewoonster brandend in de gang liggen. Met een
deken werden de vlammen gedoofd en werd het
met brandwonden overdekte lichaam bij de fam.
Lanser, eenige huizen verder, binnengedragen. De
oude datne was zeer ernstig gewond. Het onder
lichaam, de beenen en het gezicht hadden ernstige
brandwonden. Met een ziekenauto werd zij later
naar het hospitaal vervoerd, nadat eenige dok
toren de eerste hulp hadden verleend.
Het woonhuis brandde in minder dan geen
tijd zeer fel. Groote vlammen sloegen naar buiten
en geweldige rookwolken persten zich door deuren
en ramen. Eerst na ruim een kwartier was de
eerste slang voor blussching ter plaatse. Het
was een handpomp van Hr. Ms. Schorpioen. Met
man en macht werd de strijd tegen het vuur
aangebonden en al spoedig was ook het slangen
wagentje van het hoofdbureau op het terrein van
den brand aanwezig, terwijl kort daarna de mo
torspuit van het vliegkamp „De Kooy" met eenige
slangen, massa's water in de fel brandende wo
ning wierp. Verschillende officieren waren op
het terrein van den brand aanwezig en gaven
leiding bij de blussching, terwijl ook de hoofd
opzichter van Gem. Werken, de heer Visser aan
wezig was. Het pleit was nu betrekkelijk spoedig
beslist. De woning brandde totaal uit, terwijl het
huis ernaast, bewoond door de familie rurg, veel
waterschade bekwam.
Huis en inboedel van de familie de Wijn was
verzekerd.
Burgemeester Driessen, alsmede de comriiissaris
van politie, de heer v. d. Hoeven, waren even
eens op het terrein van den brand aanwezig. De
Uw Kind moet pittig zijn, stevig,
struisch, sterk, gezond.
Doet ais honderd-
ci ui renden andere
moeders doen geef
hun LIGA.
Aan LIGA weet ge
wat ge hebt.
politie hield de honderden belangstellenden op
eerbiedigen afstand. Om ongeveer i uur werd
het terrein weer vrij gegeven en bleef slechts
een slang op de waterleiding voor de nablussching.
Het slachtoffer overleden.
.f
Naar wij hedenmorgen vernamen is het
slachtoffer van den brand, Mevr. de Wijn,
hedennacht aan de gevolgen van haar ver
wondingen overleden.
De Paaschzon kwam al des Zaterdags. We
wisten amper dat er nog zooiets bestond als
een zon; wel daarentegen kenden we wind en
regen, hagel en nogmaals wind. De winter-
kleeren hingen klaar om opgeborgen te wor
den; we hadden haken, kamferballetjes en zoo
meer ervoor ingeslagen, en de kast, waar ze
verder veilig zouden verblijven, extra gelucht
Maar jawel! lederen dag weer moesten ze
aan. De poes keek kwaad als 's morgens niet
gauw genoeg de kachel werd opgepookt en
de ribes in den tuin zei: ik verdraai het!
Ik zal jelui laten zien dat ik er ben, maar
daarmee houdt het dan ook op, ik ben niet
van plan een koude neus te halen.
De musschen tjilpten wel zoo'n beetje,
maar 't ging niet van harte, en de melkboer
wreef zich in de handen en zei: Het blijft nog
maar koud, juffrouw! 't Was regen en wind,
en wind en regen. En we zeiden tegen elkaar:
Wat moet dat met Paschen worden?......
Goede Vrijdag al begon hier de uittocht.
„Een overvolle half 8 trein en 5 bussen tjok
vol", zoo luidde het verslag van een oog
getuige. Desalniettemin krioelden Spoor- en
Koningstraat in den namiddag van passagie
rende Jantjes. En inmiddels kwamen, van
heinde en ver, de Paaschlogé's van de thuis
blijvers, onze stad innemen. Ach lieve hemel,
in regen en wind en met koude neuzen en
andere narigheden!
Maar ziedaar! Zaterdagmorgen vroeg rees,
uit haar rose bed, de voorjaarszon omhoog en
zette heel ons oude Nieuwediep en omgeving
in gloed en warmte, 't Was ongeloofelgk wat
de uitwerking ervan was. In slechts luttele
uren, de uren van zonsopgang tot het
begin van het normale dagleven was de
stad volkomen gemetamorfoseerd. Winterklee-
ren werden op zij gelegd en de zomerjaponne
tjes, weken en weken lang was er mee
'gepast en gedemonstreerd voor verrukte moe
ders en jaloersche vriendinnen aangetrok
ken; de jongelui van het andere geslacht
brachten een extra dosis in hun haar, omdat
van nu af geen hoofddeksel meer den krulle-
bol (die óók wel eens gladharig is) zal sieren.
Natuurlijk waren de jonge moeders met den
sierlijken kinderwagen, voorzien van een
U:ver-embleempje, al dagen daarvoor, ondanks
den regen op pad geweest, omdat nu eenmaal
bij dat soort dingen wat aanpassingspolitiek
behoort. Maar zeer zeker kwamen die vehikels
nu in de zon extra luxueus uit.
O die kinderwagens! Ik zou er een krant
vol van kunnen schrijven. Zelf hebben mgn,
toentertijd nog mollige, ledematen gerust in
een mandewagen, voorzien van ijzeren wielen,
en toen wij allang tot de jaren des onder-
scheids waren gekomen, hebben we d'r fan
tastische roover- en andere griezelgeschiede
nissen mee beleefd. En het ding wilde maar
niet stuk. Maar zoo'n prachtige Uiver-wagen,
in platina-tint (is dat niet zoo'n beetje de
mode?) en gestroomlijnd?Zouden de
babies van vandaag daar over een jaar of 7,
8. óók mee durven uithalen wat wg met de
onze deden?vraag, waarvan de oplossing
voor de toekomst is weggelegd!
We zijn afgedwaald heel erg zelfs. Want
we moeten u vertellen van andere zomersche
symptomen, die daar, op dien enkelen zonni-
gen Zaterdag, plotseling voor den dag kwa
men. Daar was bijvoorbeeld dat café, dat
plotseling alle deuren wijd open gegooid had
en al z'n tafeltjes in de opening zette. En de
bezoekers kwamen óók al aanzetten. Daar
wa3 het kano-tje in het Heldersche kanaal,
waarmee al de roeisport bedreven werd, daar
waren de zomersche gezichten, de zomersche
aspecten, de springende en lawaaiende hond
jes, de rumoerige jongens, die immers al
vacantie hadden, deach, vult u zelf in,
lezer! Heel de stad was in één oogenblik een
zomersche stad geworden. En kijk, daar waren
zoowaar twee zendingen hengels, die de
expeditie-onderneming- afleverde aan een win
kel, twee zendingen hengels: een gewoon
mensch begrijpt niet waar al de hengelaars
zitten, die ze moeten consumeeren. En dat
de visschen het altijd maar woer goedvinden...
Maar enfin, dat is geen probleem voor onze
Paaschkroniek.
Heel de stad zwelgde, dezen Zaterdagmid
dag, in de weelde van een beginnenden zomer:
heel de stad was, op dit weekend, symbool
van het heftig verlangen naar den zomer, dat
op het oogenblik in ons aller boezem sluimert.
Een vervolg in mineur.
Ivf aar we moeten van toonaard veranderen:
we komen er niet, voor wat deze Paschen
betreft, met een lofzang aan zon en lente, en
ws zullen nu eens het woord geven aan een
collega, die er al vroeg per fiets op uiO
getrokken was. Hoort eens, hoe hij moppert,
en zgn eenige troost is, dat het nóg erger had
kunnen zijn, dat het nóg harder had kunnett
regenen, en dat er heelemaal geen zon had
kunnen zijn. Er zijn, zoo zegt hij, intermezzi
van vroolijke zonneweelde geweest, en tus
schen de buitjes koesterde verscheidene malen
wat voorjaarswarmte. En hierdoor werden
nog tal van optimisten naar buiten gelokt,
die, zij het dan wat laat op den dag, alsnog
naar buiten togen, en er van maakten wat er
van te maken viel. En dat waren de wijzen!
En het was Zondagmorgen in de vroegte
zoo goed begonnen. Zoo vol beloften en zoo
vriendelijk. Ook wij hebben vroegtijdig ons
rijwiel opgezocht en zijn er tusschen uitge
trokken. Den kant van het duin op. Het leek
er op, dat alle profeties van défaitisten, dat
het een natte Paasch zou worden, voorbarig
geweest waren. Er schéén een mild zonnetje,
en de hemel zag er lang niet slecht uit. Op
dén wég was het druk. Enfin, U kent het
beeld van die troepjes fietsers, van wande
laars. en van gezelschappen vroolijke kinde-
re/i. Er hing een echt feestelijke stemming,
beloftevol voor den verderen dag. Van hoe
korten duur was dit alles evenwel! Hoe'
wreedelijk werden de illusies van die üitvlie-
gers verstoord, en hoe droevig was dat beeld,
hetwelk de weg nog geen uur later bood.
Want ziedaar: wg mepschen wikken, doch er
is een Pluvius, en hij is het, die beschikt!
Waarschijnlijk verstoord over al die ijdele
plannen-makerij, opende hij zijn vensterke in
het allang grauw geworden hemeldak, en
jawel hoor: daar ging de pret. Groote regen
druppels: eerst langzaam, toen wat harder,
en eindelijk was het een normale regenbui.
Of dat een strop was voor al die matineuze
Paaschgangers! Daar had je je nu een koste
lijke pick-nick voorgesteld aan Moeder Na-
tuur's eigen tafel! Een dag van zalig dolce
far niente onder een stralende zon, een
idylle
i En terug ging het, en zie: dat werd me een
ware via dolorosa: een weg-der-smarten; was
men eerst vroolijk geweest en vol goeden
moeds, thans was het over het algemeen
precies omgekeerd. Over de sturen der fietsen
gebogen ging het huiswaarts. Weemoedig ge
stemd over het vermorzelen van zoo veel
idealen
Gloednieuwe colbertjes gingen uit de plooi
en zagen er uit of ze 2 of 3 jaar oud waren.
Fleurige dameshoedjes geleeken onooglijke
lapjesjonge meisjes, letterlijk op hun
Paaschbest, beschouwden droevig de resul
taten van regenwater op hun nieuwe habijt...
Het was te erg! En het bleef maar regenen.
Dan weer wat zachterdan weer wat
harder. En alles kwam terug. De levens
wijzen, met kransen van narcissen om hun
fietsen of auto's. De anderen, en dat waren
de minder wijzen, nijdig, en geheel uit het
veld geslagen.
Des morgens werd het niet meer beter, en
men was verplicht zijn vertier te zoeken bij
lectuur, radio en thee. Hetgeen voor de echte
natuurliefhebbers een kwelling is. Een mar
teling!
Zou het zoo den geheelen dag blijven? Nee,
laat in den middag scheen het of de wolken
wat braken, en jawel hoor, even later gluurde
schuchter een verlegen zonnetje door een
kiertje in de wolken, en met vereende krach
ten schoof het 't geheele wolkendek opzij.
Van plannen voor dien Zondag kwam na
tuurlijk niets meer terecht, hoewel vele wan
delaars de rest van den dag nog besteedden
om nog iets van de verstoorde illusie te
maken.
Maar ondanks dit kon het voor de café
houders, welke categorie voor deze dagen
steeds extra inslaat, niet meer goed gemaakt
worden. Een eigenaar van een der grootste
bedrijven op Huisduinen vertelde ons, dat het
Zondag zoo stil geweest was, dat hij er zijn
kasboek van verleden jaar op nageslagen had.
En zie: toen was het op eersten Paaschdag
NOG slechter geweest
Van baden is natuurlijk nog niets gekomen,
hoewel velen zich hieromtrent nogal wat
voorgesteld hadden. Ook de donkere duinen
verkregen slechts een spaarzaam bezoek,
evenals de gewone duinen.
Naar de bollenvelden was de trek .begrijpe
lijkerwijs ook al niet bijster groot, hoewel wij
toch op beide dagen nog heel wat reizigers
tegenkwamen met een narcissen-krans om
hun schouder, of de traditioneele bos rose
tulpen achter op-de fiets.
Nee, een echte Paasch is het niet geworden,
en dat is natuurlijk jammer. Want hoeveel
pjannen worden er niet gemaakt, en hoevelen
rekenen meestal niet weken en weken Van
te voren...
En laat ons besluiten met de opmerking,
welke een boer, dien wij Maandagmiddag
spraken, wijsgeerig uitsprak: een natte April,
meneer, dat bcteekent altijd een droge zomer.
En als wij die er mee kunnen verdienen??
Nu, dan is de prijs nog niet eens zóó slecht!
En nu hopen we maar weer op Pinksteren!
door
KL. JELLE HAKVOORT.
Terwgl de telegraaf in de machinekamer
rinkelt, zwenkt kapitein Kroon de „Insula",
die vol gepropt is met hen, die geheel of maar
'een grijntje Urker bloed in zich heeft, aan den
aanlegsteiger.
We zien bijna de geheele bevolking daar
aStnwëzig om familie of kennissen te verwel-
kóhien.
Voor ons staat' een oud vrouwtje, dat haar
eenigstén zoon weer in goede gezondheid op
dé boot heeft zien' staan en nu van blijdschap
hakr „rooien snotdoek" uit haar „dizuk" heeft
té voorschijn gehaald om de „parelen van
groote waarde" van haar gerimpeld gelaat te
Verwijderen.
Even verder op hooren we zeggen: „Gg wat
is die jonge offufullen". Weet ge wie of die
jonge is? Hij is het, die voorheen de haren
.doorkliefde van de voormalige Zuiderzee en
zich na de afsluiting daarvan moest tevreden
stellen met de dompige fabrieksreuk.
Nauwelijks zgn de passagiers van de
„Insula" aan den wal of weer loeit een schrille
sirene over het eiland. Deze is van de
„Geussau", die ook „afgeladen" is met hen,
die de Paaschdagen willen doorbrengen bij de
eilanders.
Zoo hebben dan die twee booten een volle
week werk om velen tot de plaats, waar eens
hun wieg stond, terug te voeren.
Er heerscht 's avonds een gezellige sfeer
in de nauwe straatjes van het dorp, als men
jong en oud in groepjes van een man of tien
(en dan mag natuurlijk mondorgel niet ver
geten worden) „het roentjen zien loopen".
i Als u de jongens blijft volgen, bemerkt ge
j al heel spoedig, dat geregeld één van hen,
i onopgemerkt door de anderen, tracht weg te
j komen. Daar zien we er alweer één weg
sluipen, hij is het, die zoo pas zoo mooi voor
u Öp het mondorgel kon spelen, vermoedelijk
i gaat hij naar het „Top" (dit is een eenzame
i weg, die rond het' eiland loopt),
i Ook wij richten onze schreden topwaarts,
doch daar nauwelijks aangekomen zien we
hem alweer, doch nu niet met een mondorgel,
gewapend, maar met een... „Urker schoone".
Van oudsher af worden de Paaschdagen ge
bruikt door hen, die in connectie wenschen te
treden met zulk een schoone en daar wordt,
wat te begrijpen is, druk gebruik van ge
maakt.
Daar is geen plaatsje in Nederland, waar
de Paaschdagen zoo intiem worden doorge
bracht als op Urk. Overdag worden er familie
bezoeken afgelegd, waar ze dan op een extra
isterk kopje koffie worden getracteerd met
j„een stukkien brok" erbij en als men dan des
avonds aan zoo iemand vraagt: Hoe gevoel je
'je nu, dan krijgt men als antwoord: „man
auw op, ik can wel coffie speechen". Och dat
jkomt hierdoor, als men op Urk één middag
30 bezoeken aflegt, krijgt men ook 30 kopjes
koffie te drinken.
Daarmee is het op Ürk net zoo als vroeger
bij de roodhuiden, waar men bg een bezoek de
vredespijp mee móest rooken; drinkt men op
Urk geen kop koffie mee, dan is de vriend
schap niet zoo als ze moest zijn.
We staan 'na twee dagen, die met feest
vieren omgegaan zijn, weer bij het vertrek
der booten, die de bezoekers weer terug voe-
5en naar het woelige stadsleven, met al haar
orgen.
Ook zien we weer het oude moedertje, dat
afscheid neemt van haar zoon. Dezen hoor ik
riet zeggen: „As ut eerst maar wier Pienkster
is mimme".
Paaseli-Twee
Paasch Best?
Wat Paasch-Twee betreft, deze begon al
heelemaal in mineur. Regen...... regen......
regen. Het was om te gaan huilen. Daar had
je je nou verheugd op tenminste dezen dag,
en nu was het weer idem idem. Én mistroostig
ging men voor de beslagen ruiten zitten, en
wachtte de dingen af, die zouden komen. Veel
belovend was het niet
Maar ziedaar, buiten alle verwachting toon
de Moeder Natuur weer haar bekende grillig
heid. Tegen tienen klaarde het op, en er
kwam zoowaar een scheutje zon bij ook. Het
bleef nog wel wat dreigend, en misschien wat
kilhet was droog. En daar ging het maar om.
Nu, laat ons over het verdere verloop niet
klagen, Regen kwam er niet meer, en velen
hebben nog geprofiteerd van dezen tweeden
Paaschdag. - v—-
ii
Verzorgt Uw tanden
vanaf heden met
Tweemaal per dag
Listerine gebruiken
it een gewaarborgde
verzorging
Groote tube 50 cents
Kleine tube 25 cents
10.000.000
geestdriftige gebruikers
over de geheele wereld
gehouden te Oen Haag, op Zaterdag '0 April.
Deze vergadering had wel officieele belang
stelling, hetgeen eensdeels voortspruit uit het
verlangen van officieelen kant, getuige het
aanwezig zijn van den heer Siebenberg de
Boer van de Visscherij Centrale, om zich op
de hoogte te stellen van hetgeen er leeft in
visscherskringen, anderdeels, uit het aanwezig
zijn van verschillende burgemeesters, al3 blijk
dat het met de visscherij gekomen is in een
benarden toestand.
Er waren de burgemeesters van Arnemui-
den, Breskens, Termunten (Gr.), onze wet
houder, de heer De Boer, de heer Parlevliet,
wethouder van Texel, Dr. Rademaker, secre
taris der gemeente Breskens, de heer Ver-
maat, gemeenteraadslid van Den Haag.
De Voorzitter, de heer Stevenson, open
de de vergadering met dank te zeggen aan al
deze officieele vertegenwoordigers, alsmede
aan de Pers, die vertegenwoordigd was door
het Persbureau Belinfante, de „Standaard",
de „N. Visscherij-Courant" en de „Heldersche
Courant".
De Minister van Economische Zaken, even
als de Chef afd. Visscherijen, hadden bericht
van verhindering gezonden.
De Voorz. wees op het noodlijdend bestaan
der visschers, maar vond het een verheugend
feit, dat, door de belangstelling van Noord en
Zuid, er een Bond in wording was, die de ge
heele Kustvisscherij zou omspannen, waardoor
het mogelijk was, dat over de toestanden in
het vischbedrijf meer zou worden gehoord en
dat er ook grooter mogelijkheid was om iets
voor dat bedrijf te bereiken.
Vermeld moet, dat de afdeelingen Den Hel
der, Texel, Scheveningen, Stellendam, Oud
dorp waren vertegenwoordigd en dat de
Zeeuwsche visschers van Breskens, Arnemui-
den, Vlissingen door de tegenwoordigheid van
afgevaardigden en van hun gemeentelijke
autoriteiten reeds in principe vastlegden met
het doel der Vereeniging in te stemmen.
Reeds te lang hebben de visschers gewacht
met zich te vereenigen.
Gelukkig is er nu de Visscherij-Centrale,
die, naar we weten, met ijver en liefde bezig
Is het vischbedrijf te steunen.
Met dankbaarheid mag worden gewezen op
hetgeen de gemeente Den Helder voor de vis
schers heeft gedaan, waardoor het mogelijk
was de menschen zooveel mogelijk aan den
arbeid te houden.
Maatregelen voor vischdistributie dienden
te worden genomen, waardoor niet slechts de
Kustvisscherij, doch ook de Groote Visscherij
zou worden gediend.
De notulen der vorige vergadering werden
door den Administrateur, den heer D e H a a n,
wegens ontstentenis van den secretaris, ge
lezen en goedgekeurd.
Wegens de uitgebreidheid der werkzaam'
heden van het Bestuur is een Administrateur
noodzakelijk, over wiens positie nader dient
te worden beraadslaagd.
Een request aan de vischmeelfabrieken werd
behandeld om zoo mogelijk een beteren prijs
voor de puf te verkrggen,
Het jaarverslag 1934 werd voorgelezen.
Geconstateerd mocht worden en met groote
voldoening, dat het overleg met de overheid
zoowel regeerings- als gemeentelijke instanties
van prettigen aard was.
De heer Van Eek van Stellendam deelde
mede, dat ook Goeree zich zou aansluiten bij
de vereeniging. Dit gaf den Voorz. aanleiding,
den heer Van Eek dank te zeggen voor alles
wat hij in het belang van dit werk had ge
daan, vooral door de propaganda-rede, die hij
daarvoor had gehouden.
Een bondskas was nog niet geformeerd,
maar zal voor een stipt financieel beleid noo-
dig zijn.
Nu kwam het kardinale punt: De Nood-
stand in het Visscherijbedrijf.
De Voorzitter hield daarover een gloed
volle improvisatie.
Om den Noord, in Zoutkamp, wordt haast
in hoofdzaak voor de garnalendrogerijen ge-
vischt. De prachtigste consumptiegarnalen,
(zoo verklaarde ook later de burgemeester
van Termunten) worden voor droging ge
bruikt, omdat ze anders absoluut waardeloos
zijn. De toestand is daar al zorgwerkkend.
Even erg is het met de kleine visschers op
Texel, die uit hun eigenlijken arbeid gedreven
zijn uit nood en die in werkverschaffing een
sober stuk brood verdienen. Arbeid, die hun
pit den aard der zaak niet ligt. De wier-
yisschrg is geheel te niet, zoodat ook die bron
van inkomsten is weggevallen. Voor de kot
ters is de korvisscherij nog vrijwel rendabel,
omdat ze thans met onverzekerde 3chepen
varen, waardoor de hooge verzekeringspremie
wordt uitgespaard, maar waardoor de groote
risico van verlies voor eigen rekening wordt
genomen. Dat is een toestand, die ook eigen
lijk niet moest kunnen voorkomen. Hier
dringt zich het probleem van een onderlinge
verzekering naar voren.
Pan Den Helder. Nog nooit heeft de Voorz.
het zoo ellendig gezien als thans. In Sept. tot
Dec. verleden jaar konden deze bedrgven zich
staande houden, zonder noemenswaardigen
steun. Maar sindsdien is het weer bergaf
waarts gegaan. Ondanks het slechte weer
werd er op uitgetrokken.
Dankbaar gedenkt Voorz, nogmaals de
gunstige regeling van steun, die de gemeente
Den Helder heeft ingesteld. Den Helder be
steedt daaraan ongeveer 25.000 per jaar.
Nu komt spr. asm het heilig huisje en dat
is de vischvoorziening van Amsterdam. Het
is daar al tegenwerking, die men ondervindt
en dat door een groepje grossiers, die alles
naar hun hand zetten, waardoor consumenten,
visschers en kleinhandelaars de dupe zijn.
De Voorz. heeft zichzelf daarvan willen
overtuigen en ging met een lading prachtige
visch naar den afslag te Amsterdam. Als een
loopend parool gingen handlangers der gros
siers van kooper tot kooper om niets af te
nemen, met het gevolg, dat hij de visch niet
kwijt kon en ze voor een krats heeft moeten
achterlaten. Het was een geweldige strop
hoewel de Directeur der Levensmiddelenvoor-
ziening, Dr. Van der Laan, had beweerd:
„Komt met jelui levende platvisch op Maan
dag. Dinsdag, Woensdag naar Amsterdam,
want Amsterdam kan gebruiken". Maar de
barricade der grossiers!
Als men de prijzen aan den afslag leest en
weet wat de consument moet betalen, dan is
er iets fout in den schakel producentconsu
ment. En het wordt tijd, dat er stabiliteit in
de prijzen komt.
In Stellendam is de Voorz. in December ge
weest, waar hij een toestand heeft gevonden,
die hemeltergend mag worden genoemd.
LENTE.
Verbroken harmonie.
Zaterdag. De eerste mooie Lentedag. Een
heerlijke voorbode voor de komende Paasch
dagen. Een schitterende zon aan helderblauwe!»
hemel. Er uit!
De bedompte, vochtige huizen worden ont
vlucht en moeder de vrouw, die haar voor
bereidingen nog moest treffen voor de a.s,
feestdagen, heeft zich 's morgens gehaast, om
's middags met manlief even een straatje te
kunnen omloopen, even te genieten van den
zonneschijn, dien we zoovele dagen moesten
ontberen. Allen, oud en jong, voelen het heer
lijke, het Goddelijke van de herboren natuur,
Eindelgk toch, na zoovele trieste regendagen,
na zoovele donkere luchten, de z o u, de helder
blauwe hemel, waarnaar allen zoo hunkerend
verlangden, vooral om op de komende dagen
eens heerlijk in Gods vrge natuur de alle-
daagsche zorgen van deze in alle opzichten
sombere tijden te mogen vergeten.
Naar buiten! Velen hebben die roepstem
gehoord. Een magnetische kracht trekt allen
naar buiten, de straat op!
Op een open ruimte, een grasperkje bij een
kerk, een idyllisch tafereeltje. Een paar blonde
kindertjes, de hoofdjes omkranst met made
liefjes, de boden der Lente, zgn bezig nog
meer bloempjes te vergaren, om er zich mee
te tooien, om als het ware op die manier de
natuur te danken voor hare gaven.
Voorbggangers blijven staan kijken en ge
nieten innerlgk van dit heerlijke tooneeltje,
Het geeft hun vreugde, die Lentekinderen,
Heerlgk.dat Blije, dat Schoone!!
Doch plots wordt de vreugde verstoord. Een
dienaar van den Heiligen Hermandad ziet ook
die kinderen, kent slechts zgn plicht. Even
wordt de harmonie verbroken. Een stem weer
klinkt. Twee paar verschrikte oogjes kgkeu
op van hun Lente-arbeid. Ze zien den voort
brenger van het sinistre geluid en ze hollen
weg, nog eenmaal angstig omkgkend. Ver
stoord zooveel vreugde, zooveel intens geluk!
De zon gaat schuil achter een paar wolkjes
en voor een enkel oogenblik is de lucht be
trokken, doch gelukkig komt ze spoedig weei
te voorschijn en zendt haar blijde stralen weei
naar het aardrijk!
Hier heeft ons Volk een plicht te vervullen
van de meest elementaire menschelijkheid om
een stoer visschersvolk niet te gronde te laten
gaan.
Ze lijden daar een hongerbestaan. Sinds
Januari is er zoo goed als niets verdiend.
In Zeeland is het al niet veel beter. Een
dier visschers uitte zich ongeveer in dezen
vorm: „Misschien dat er voor mij nog gratis
onderhoud komt, als ik iets doe, dat in strijd
is met mijn geweten en met de wet".
Moet dit nationaal vischbedrijf, waarop Ne
derland altijd zoo trotsch is en is geweest, ten
gronde gaan?
De visscher wil geen armenzorg, maat
arbeid.
Verbetering in dezen toestand is slechts
mogelijk als alle visschers zich vereeniget
in één bond. Alleen daarkan kracht uitgaan.
Alle gemeentebesturen verleenen medewer
king; ook de Visscherij Centrale.
De visscherij moet van de schamele inkom
sten nog I van de bruto-inkomsten afdra
gen. Eigenlijk kunnen ze het niet missen.
Een schrijven aan het Departement van
Economische Zaken om steun aan de visschers
kreeg als antwoord, dat maatregelen in over
weging zijn tot steun, maar dat er geen grond
aanwezig is voor den Minister zich tot ztjr
ambtgenoot van Sociale Zaken te richten.
't Buitenland is ons met saneering ver voor
uit. Frankrijk ruimt zijn oude rommel op,
Duitschland breidt met regeeringssteun zijn
vloot op grootsche wijze uit.
Het rnag als onbedachtzame politiek onzer
Regeering worden genoemd 's lands visschers-
vloot en het vischbedrijf te verwaarloozen.
Nu gebeurt het, dat de visschers zonder broos
naar zee gaan, omdat ze hun laatste boter
ham aan de kinderen hebben gegeven. Onze
Minister-President, die indertijd zijn kruimels
deelde met zgn strijdmakkers in Atjeh, zal
toch ook willen, dat de werkers van de zee
niet zonder broodkruimels zijn!
De handelstractaten met andere landen
hebben voor visch zoo goed als niets kunnen
bereiken.
Er wordt gestreefd naar werkverruiming,
Voor den visscher is er werk, mits maatrege
len van ingrijpenden aard worden genomen.
De vergadering was onder den indruk van
dit ontroerend betoog en 't heeft zeker zijn
uitwerking niet gemist.
De heer Bakker uit Scheveningen, acht
te ook daadwerkelijke hulp noodig en m >ge-
lijk. De voorzitter heeft een factor vergeten.
n.1. dit; Iemand, die een zoodje visch koopt,
is daarmee nog niet klaar, want dan moe»
hij nog bakolie of boter hebben en dat kan
hij niet betalen en dus koopt hij geen visch.
De regeering stuurt boter voor 36 cent per
kg naar Engeland. Laat ze ook ons voor dat
doel die goedkoope boter of de goedkoope
olie geven. Dan zal ons vischverbruik toe-
nemen.
De V o o r z. zal een voorstel tot de Re
geering in dien geest in overweging nemen.
Wethouder De Boer uit Den Helder kan
voor het grootste deel het gesprokene van
den voorzitter onderschrijven. Toen hij de
Heldersche visscherij van naderbij leerde ken
nen, koesterde hg de gedachte, dat de tijden
in afzienbaren tgd zoo zouden worden, dat
de positie van het bedrijf rendabel gemaakt
zou kunnen worden. De werkelijkheid is tot
dusverre anders gebleken te zijn. Met genoe
gen heeft spr. de rede van den Voorzitter
gevolgd, waar hij den vinger op de wonde
van het bedrgf heeft gelegd.
De gemeente Den Helder heeft deze eiva-
ring, dat steunverleening in het bedrijf goed-
kooper is dan alle andere steun. Op deze
wijze kan het bedrijf in stand blijven. Nog
altijd wordt zoo eenigszins de outillage van
het bedrijf bewaard. De eenige weg is, dat
Gemeente en Rijk elkaar vinden om het be
drijf zoo veel mogelgk opgerept te laten.
Wordt het onderhoud niet bestendigd, al
dus spreker, dan treedt verval in en is een
enorm kapitaalverlies voor den geheelen
staat. Saneering van het bedrgf is mogelijk.
De cijfers, waarvan de Voorzitter en spr. in
zage kregen, toonen aan, dat met ijver en
vlijt en toewijding een kotterbedrgf nog ren
dabel is, mits toegerust met alle middelen,
die wetenschap en techniek aan de hand
doen.
Om uit de angst en beklemming te komen,
is het noodig, dat de Regeering steunt. Noo
dig is, dat ondeizocht wordt hoe het staat
met de vaartuigen. Saneering is absoluut noo
dig. opdat, wanneer met 3 4 4 jaar (eenmaal
zal t toch anders worden), de wereldhandel
zich herstelt, het vischbedryf paraat ia. l>